Page 21 - อ่านฟรี GOSICKs II สาวน้อยยอดนักสืบ ตอนพิเศษ รถไฟที่แล่นจากไปในฤดูร้อน 2
P. 21
Kazuki SAKURABA 19
แต่คาซึยะยังคงเปิดซองจดหมายด้วยท่าทางสดชื่นแข็งขันโดยไม่สนใจท่าที
เช่นนั้น ค�าตอบที่ได้รับจากพี่ชายคนรองนั้น ดูเหมือนว่าจะถอดใจจากการเขียนเป็นภาษา
อังกฤษจึงเขียนมาด้วยภาษาประเทศของคาซึยะ ในกระดาษแผ่นแรกเขียนเป็นภาพซึ่ง
ดูเหมือนจะเป็นค�าตอบของปริศนา
คาซึยะส่งเสียงครางออกมาด้วยท่าทางสนใจ
“....อย่างนี้เองเหรอ! เข้าใจแล้ว โห นี่มันเป็นการเปลี่ยนมุมมองแล้วเปลี่ยน
ความคิดสินะ สนุกจังเลยแฮะ ทั้งเธอแล้วก็พี่ชายคนรอง”
วิคตอริก้ายังคงท�าเป็นไม่รู้ไม่ชี้ อ่านหนังสือต่อไปโดยไม่ได้แสดงท่าทีสนใจค�าตอบ
ของพี่ชายคนรองแต่อย่างใด
“อะไรกันๆ เขียนจดหมายมาด้วยนี่ อ่า....เขียนว่า ให้บอกเด็กผู้หญิงตัวน้อย
คนนั้นด้วยว่า ‘ง่ายขนาดนี้เลยนะก๊าบ แค่สามนาทีก็ไขได้แล้วก๊าบ~’ หืม แปลกจังแฮะ
ดูเหมือนว่าทั้งพี่ชายคนรองและพี่สาวคนที่ส่งกิโมโนมาให้ก่อนหน้านี้จะเข้าใจผิดคิดว่า
เธอเป็นเด็กตัวเล็กๆ แฮะ อืม แต่เธอก็เป็นคนที่ดูเหมือนกับเด็กจริงๆ ล่ะนะ....โอ๊ย!?
อย่าเตะสิ เดี๋ยวก็ตกจากกิ่งไม้หรอก!?”
“....ฮึ่ม!”
“อ๊ะ ตรงมุมกระดาษเขียนจดหมายมีอะไรบางอย่างเขียนเอาไว้ด้วยล่ะ”
คาซึยะเจอข้อความที่เขียนหวัดๆ แอบอยู่ตรงมุมกระดาษจึงอ่านให้วิคตอริก้าฟัง
ข้อความนั้นเป็นลายมือของพี่สาวซึ่งเขียนฟ้องเรื่องพี่ชายคนรองว่า ‘ท่านพี่ทุกข์ใจเรื่อง
ปริศนาจนเก็บเอาคุณล่อไปฝันร้ายกระทั่งฉันต้องปลุกให้ตื่นเลยนะ รู้มั้ย? สุดท้ายแล้วก็
ไม่เข้าใจจนต้องไปมหาวิทยาลัยที่เรียนจบมา แล้วร้องห่มร้องไห้กับศาสตราจารย์คณิตศาสตร์
เพื่อให้ไขปริศนาให้เลยแหละ’....
เมื่อวิคตอริก้าได้ยินเช่นนั้นก็หัวเราะคิกคัก
คาซึยะพลอยหัวเราะเล็กน้อยตามไปด้วย ทว่าขณะที่ก�าลังจะเก็บจดหมายก็สังเกต
เห็นกระดาษเขียนจดหมายอีกหนึ่งแผ่น เมื่อเปิดออกดูด้วยความสงสัยว่ามันคืออะไร ก็
เห็นค�าว่า ‘ขอท้าดวล’ ตัวโตๆ เขียนเอาไว้
วิคตอริก้าเงยหน้าขึ้นมามองหน้าคาซึยะที่ก�าลังเอือมระอา
“มีอะไรงั้นเหรอ?”
