Page 9 - อ่านฟรี จุมพิตรักสามีเถื่อน

ดาหลา 7

มาเต็ม ทั้งคีนเลอรและรอสสสูดวยฝมือที่เหนือชั้น คีนเลอรงัดวิชาการตอสูที่มารดา
เคยสอน หลบหลีกและกระโดดหนีดวยความคลองแคลว

คนรายยิ่งรุกหนัก ไลประเคนหมัดและเทาเขาใสไมยั้ง แตก็พลาดถูก
จับมือไวแลวสวนกลับดวยหมัดและเทาเชนกัน มันสะบัดขอมือจนแขนเสื้อขาด
ติดมือคีนเลอร ทําใหเขาเห็นรอยสักรูปดาวหาแฉกที่แขนของคนราย

“ฮะ…” คนรายตกใจถอยรนไปดานหลัง คีนเลอรไลตามและสะบัด
ปลายเทาที่ตนคอจนมันลงไปนอนโอดครวญกับพื้น คนเจ็บเห็นลีลาการตอสูก็
ยิ้มนอยๆ ที่มุมปาก ลมหายใจรวยรินลงทุกขณะ แตการตอสูยังไมรูผลแพชนะ

หวอรถตํารวจก็ดังแววมาทําใหพวกมันรีบพากันถอยและหลบไปในตรอกอีกฟาก
“คุณทอมเปนยังไงบางครับ” รอสสรีบขยับมาดูเจานายที่ยังพอมีสติอยู

“ฉันจะพาเจานายไปโรงพยาบาล นายไปดวยกันสิ” รอสสประคองเจานาย
ไปที่ถนน คีนเลอรเขาไปชวย พอดีกับรถแท็กซี่วิ่งมา เขาจึงโบกรถใหจอดแลวพา
ทอมมี่ขึ้นไปนั่งเบาะหลัง ในขณะที่ใบหนาของคนเจ็บซีดลงเรื่อยๆ

“เร็วเลยพี่ชาย” คีนเลอรบอกแท็กซี่อยางรอนใจ
เจาของรถก็ไดดังใจ เรงความเร็วจนมิดไมล ไมถึงยี่สิบนาทีก็มาถึง
โรงพยาบาล เหมือนทุกอยางถูกเตรียมไวรอแลว ทันทีที่รถจอด หมอกับพยาบาล

ก็กรูมาเอารางทอมมี่ไปขึ้นรถเข็น แลวรีบเข็นเขาหองฉุกเฉิน
รอสสตามติดไมหาง สีหนาเต็มไปดวยความกังวล คีนเลอรเห็นความ
วุนวายจึงปลีกตัวจะกลับไปพักผอน แตชายหนุมเดินไปไมพนหองโถง เสียง

ประกาศก็ดังแววมาเขาหูจนตองหยุดฟง
“ตอนนี้มีคนไขตองการเลือดกรุปพิเศษอารเอชเนกาทีฟดวน ทานใดที่มี

เลือดกรุปนี้และมีความประสงคจะชวยชีวิตคนเจ็บเชิญที่หองฉุกเฉินดวนคะ” สิ้น
เสียงเจาหนาที่ คีนเลอรครุนคิดนิดหนึ่งเพราะมีไมกี่คนในลอนดอนที่มีเลือดกรุปนี้
“ทําไมหมอนั่นถึงมีเลือดกรุปเดียวกับเราวะ” คีนเลอรพึมพํา แตนาทีชีวิต

แบบนี้ไมมีเวลาคิดนานนัก เขารีบวิ่งกลับไปที่หองฉุกเฉิน
“ผมมีเลือดกรุปอารเอชเนกาทีฟครับ” คีนเลอรกระหืดกระหอบมาหยุด
หนาหองฉุกเฉิน รอสสหันไปมองดวยความดีใจ และไมคิดวาชายหนุมที่กระโดด