Page 44 - อ่านฟรี ซุปหอมกรุ่นอุ่นไอรัก
P. 44
ซุปหอมกรุ่นอุ่นไอรัก
“ก็ไม่คิดอะไรนี่”
“ไม่เลยเหรอ?”
อีกฝ่ายตอบกลับง่ายกว่าที่คิดจนต้องถามซ�้า
“ยังมีความสัมพันธ์ที่ซับซ้อนยิ่งกว่าเรื่องที่เล่าให้ฟังเมื่อกี้อีก...แค่ชายด้วยกัน
หรือหญิงด้วยกันไม่ท�าให้ตกใจหรอก อีกอย่างถ้ามัวแต่มีมุมมองคับแคบว่าแบบไหนถูก
แบบไหนผิด ไม่มีทางท�างานนี้ได้แน่นอน”
“ถึงไม่ท�างานนี้ก็ยังคิดแบบนั้นอยู่รึเปล่า?”
“หืม...?”
เคโงะท�าหน้าประหลาดใจ มิสึกิถึงนึกขึ้นได้ว่าเผลอถามมากเกินไปแล้ว
“ฉันไม่ใส่ใจหรอก ต่อให้ไม่เป็นนักสืบก็ตาม”
เคโงะตอบกลับมาหลังจากมิสึกินิ่งไป
ค่อยยังชั่ว...แต่ก็ยังไม่กล้าบอกอยู่ดีว่าตัวเองเป็นแบบนั้น ถ้าเคโงะรู้ว่าตัวเอง
ถูกมองว่าเป็นผู้ชายคนหนึ่ง อาจเลิกคิดว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องของคนอื่นคนไกลแล้วก็ได้
ขนาดอีกฝ่ายเป็นผู้หญิงยังหนีเพราะกลัวการผูกมัด ดังนั้นตัดผู้ชายออกไปได้
เลย...
แต่ถ้าสักวันเคโงะเกิดรู้ขึ้นมา เขาจะเป็นฝ่ายออกไปเองโดยที่เคโงะไม่จ�าเป็น
ต้องหนี
เพราะงั้นไม่ต้องห่วงนะ มิสึกิพึมพ�าในใจ มองใบหน้าเคโงะที่กินอาหารของตน
อย่างมีความสุข
ดาดฟ้าอาคารเรียนมีเก้าอี้ยาวสีหลุดลอกเก่าๆ ที่ท�าจากไม้ตั้งอยู่ข้างประตูทาง
ลงบันได มิสึกิมักมากินข้าวกลางวันที่นี่เป็นประจ�า
ส่วนใหญ่นักเรียนจะกินขนมปังหรือข้าวกล่องในห้องเรียน ไม่ก็โรงอาหารที่มีไว้
ส�าหรับนักเรียนภาคค�่า ไม่ค่อยมีใครขึ้นมาบนดาดฟ้าตอนกลางวันนัก บรรยากาศจึง
เงียบสงบ มองเห็นแม่น�้าไหลผ่านเมืองเกิดที่เขารัก หากมองไปไกลกว่านั้นจะพบกับตึกสูง
เรียงรายในชินจูกุซึ่งมีส�านักงานของเคโงะอยู่ เขาจึงชอบที่นี่มาก ร้านมิคุนิยะที่เขาเพิ่งไป
เป็นลูกค้าประจ�าได้ไม่นานกับแมนชั่นที่เขาพักอาศัยก็รวมอยู่ในทิวทัศน์นี้ด้วย
40
