ที่หน้าคฤหาสห์ บราวาเรีย ตำรวจไม่สามารถเข้ามข้าในได้ตอนนี้นาซีออกมาจัดการกับตำรวจที่ตามมาตำรวจมีท่าทีนอบนน้อมอย่างที่สุดทำให้ทำให้สองสายลับถึงกับประหลาดใจอย่างบอกไม่ถูก
?อะไรกันครับหัวหน้า ดูแล้วเหมือนตำรวจจะกลัวพวกนั้นมาก?ออชชี่ ชื่อจริงของชายหนุ่มชุดม.ปลายทำหน้าสงสัย
?BARVARIA เหรอ? รันหัวหน้าสายลับนานาชาติอ่านชื่ออย่างสนใจแล้วขับรถเลยออกไป
ในห้องอาหารเย็น คฤหาสห์บราวาเรีย
?ท่านพ่อไม่ออมมือเลยปวดไปหมดทั้งตัว เป็นคนแก่แน่หรือเปล่า?เอลาสผู้โดนเล่นงานอย่างหนักกว่าบ่นแบบโอดโอยพร้อมกับตักอาหารใส่ปาก
?ฝีมืออย่างนี้จะไปสู้ใครเขาได้ ดูลาจัสมินซิไม่เห็นบ่นเลย?อัชเชอร์หันไปยิ้มให้ลูกสาวพร้อมกับพูดกับลูกสาว.
?พรุ่งนี้จะไปไหนหรือเปล่าหรือจะไปประชุมกับพ่อที่CROW.?
?จะเอาลูกสาวไปอวดเหรอคับ?เอลาสพูแทรกอย่างขำๆรู้ทันพ่อตัวเอง
?จะไปที่สุสานน่ะคะคิดว่ากลับมาแล้วคงไปทักทายบ้างไม่ได้มาซะนาน? สีหน้าของหญิงสาวครุ่นคิดปนรอยยิ้มเศร้าๆ
?ให้พี่ไปด้วยไหม? ลุยย์ถามแบบอ่อนโยน
?พี่มีงานไม่ใช่เหรอไปกับท่านพ่อเถอะ ไม่เป้นไรหรอก? พูดพร้อมกับยิ้มให้พี่ชายคนโต
??งั้นให้นาซีไปด้วยละกันพี่จะได้ไม่ห่วง.? ลุยย์บอกกับน้องสาว
?พี่ไม่ต้องห่วงน่ะถูกแล้วลาจัสมินน่ะทั้งแรงและฝีมือเหมือนเป็นหัวหน้าองค์รักนับสิบเชียว? ทุกคนในห้องพากันหัวเราะเพราะคำพูดของเอลาส
ปล่อยนะ ไม่ไม่ไม่ ปัง ลาจัสมินสะดุ้งตื่นพร้อมกับความฝันที่ติดตัวมาตลอด5ปีเลือดสีแดงของผู้หญิงที่พยายามช่วยเธอสุดชีวิตกระเด็นพุ่งเข้ามาที่หน้าพร้อมกับมือที่เปื้อนเลือดกลีบกุหลาบขาวบนพื้นมองไม่รู้ว่าเป็นสีขาวมาก่อนเพราะตอนนี้กุหลาบเต็มไปด้วยเลือดสีแดง เธอนั่งอยู่บนเตียงนอนเหงื่อที่เต็มบนใบหน้าเธอมองดูที่มือพร้อมเอามือนั้นปิดหน้าตัวเอง พึมพำเบาๆๆ?ขอโทษด้วย ขอโทษด้วย? ดวงตาของเธอปิดลงราวกับไล่ความรู้สึกนั้นออกไปหรืออาจจะปิดเพื่อป้องกันน้ำตาที่จะไหลออกมาแต่ไม่มีน้ำตาแม้แต่หยดเดียวไหลออกมาจากดวงตาคู่นั้น
?จะไปจริงๆเหรอลูก น่าจะเอาคนไปเยอะๆๆ?โรสหญิงสาวที่ถึงแม้จะมีอายุแล้วแต่ยังสวยสง่าเหมาะกับเป็นนายผู้หญิงของบ้าน ผมของเธอหยักศกเล็กน้อยไม่ได้เกิดจากการไดร์หรือดัดแต่เป็นไปตามธรรมชาติถามอย่างเป็นห่วงลูกสาวเพียงคนเดียว
?ไม่อยากให้คนรู้เยอะน่ะคะ ไปน้อยคนสะดวกกว่า ? หญิงสาวตอบกับมารดาพร้อมหันไปมองนาซีและพูดว่า?ไปเปลี่ยนชุดเอาแบบไม่สะดุดตารถด้วยนะไปเอาคันอื่นมา??
รถคันใหม่ที่ดูธรรมดาไม่หรูหรานักแต่ก็บอกถึงถานะของเจ้าของเตรียม พร้อมเรียบร้อยนาซีนั่งประจำที่คนขับโดยลาจัสมินนั่งที่เบาะหลังพร้อมดอกกุหลาบสีขาวช่อใหญ่วางอยู่ข้างๆรถแล่นออกไปโดยที่ไม่ต้องบอกจุดหมายเพราะทั้ง2รู้ดีอยู่แล้ว
หน้าสุสานบนเนินเขาที่โอบล้อมไปด้วยท้องฟ้าลมพัดเล็กน้อยลาจัสมินนำกุหลาบสีขาววางลงบนสุสานรูปไม้กางเขน พร้อมกับพูดในใจโดยไร้เสียง?ถ้าพี่เห็นฉันตอนนี้จะคิดยังไงบ้าง ฉันตอนนี้ ไม่ได้เป็นเด็กน้อยอีกแล้วฉันจะพยายามให้มากกว่าเดิม จะไม่ร้องไห้และวิ่งหนีฉันสัญญากับพี่ไว้แล้วจะปกป้องสิ่งที่ควรปกป้อง สุดชีวิต จะไม่ยอมให้ใครมาแย่งสิ่งสำคัญไป แต่พี่คงไม่ได้อวยพรให้ฉันเหมือนเมื่อก่อน แล้วกุหลาบสีขาวที่พี่ชอบสวยไหมผ่านมา5ปีกุหลาบไม่ใช่ดอกเดิมแต่มันเหมือนวันนั้นเลย ขอโทษด้วย ขอโทษด้วย?ลมเย็นพัดผ่านไปหนึ่งวูบเหมือนกับจะเป็นการยอมรับในสิ่งที่หญิงสาวได้บอกออกไป
?ไปไหนต่อครับ นายน้อย? นาซีพูด
.?ไปในเมืองฉันอยากเดินเล่น? ลาจัสมินบอกกับนาซี
?ขอไปสนุกให้เต็มที่ก่อนละกัน ก่อนที่จะมีใครรู้ว่าฉันกลับมาอย่างเป็นทางการ?
?แต่สถานการ์ณไม่ค่อยน่าไว้ใจเท่าไหร่ยิ่งใกล้วันประชุมพล GERAMON ยิ่งส่งคนมาก่อกวนหวังให้เราเสียคะแนนหวังจะยึดอำนาจของพวกเราที่อยู่ตามแนวเขตแบ่งแยกซึ่งวางกำลังมากไม่ได้พวกนั้นอยากทำให้องค์กรCROWไม่ไว้ใจพวกเรานี่เป็นเหตุผลใหญ่ทีเดียวแต่นายน้อยลุยย์ไม่อยากให้บอกตอนนี้ แต่ผมคิดว่าน่าจะบอกให้นายน้อยรู้ไว้ดีกว่า? นาซีตอบอย่างกังวล
?พวกพี่กล้าหลอกให้ฉันกลับมาแต่ไม่กล้าบอกความจริงเฮ้อฉันโกรธจนหายโกรธไปแล้ว แต่ช่างเถอะขอไปเที่ยวสักวันก่อนละกันไปในเมือง ? ลาจัสมิน ตอบอย่าตัดความรำคาญ
รถของ ลาจัสมิน จอดในที่จอกรถ VIP ของร้านอาหารในเครือของบราวาเลีย ด้านข้างเป็นที่จอดรถธรรมดารถsportสีเท่าของรันและออชชี่จอดเทียบด้านข้าง โดยที่ไม่ได้หันมาสั่งเกตุรถของลาจัสมิน แต่อย่างไร
CROW ตอนทีี่่4....ความทรงจำของกุหลาบสีขาว
Moderator: Gals, B.Comics, พี่บี