CROW ตอนที่3...เหตุผลของพี่ชาย

[retawback]

เมื่อรถแล่นถึงคฤหาส์หหลังใหญ่เต็มไปด้วยการรักษาความปลอดภัยแน่นหนากล้องวงจรปิดพร้อมสัญญานหลายแห่งทั้งด้วยจำนวนคนอีกนับสิบ เฝ้ากันแน่นเหมือนไม่ให้มีใครคลาดสายตารถเลี้ยวโค้งเข้าประตูคฤหาสห์ ที่มีป้ายอันใหญเขียนว่า BARVARIA ประตูหน้าถูกเปิดออกเหมือนกับว่ารู้ล่วงหน้า เพียงไม่กี่อึดใจรถจอดที่หน้าประตูคนขับรถก้าวลงจากรถพร้อมปิดประตู หันมาสั่งกับหัวหน้าองค์รักษ์?จัดการตำรวจให้ด้วย? หัวหน้าองค์รักษ์ก้มหัวลงราวกับว่ายังหวาดๆกับการขับรถของเจ้านายอยู่ไม่น้อย

ภายในห้องนั่งเล่น ของ
?ไม่ไหวแล้วผมไปดีกว่าพี่ .?ชายหนุ่มผู้เป็นน้องกล่าวกับผู้เป็นพี่ชายด้วยท่าทีรีบร้อน
?จะรีบไปไหนหล่ะ เ อลาส น้องสาวกลับมาทั้งทีไม่ทักทายกันหน่อยเหรอ? หญิงสาวกล่าวกับพี่ชายคนรองพร้อมกับยิ้มที่เยือกเย็น

?กลับมาถึงแล้วเหรอเหนื่อยหรือเปล่าพวกพี่ว่าจะไปรับกันอยู่พอดีเลย นั่งเครื่องบินเป็นไงบ้าง เห็นรถตำรวจตามมาเป็นขบวนให้คนไปจัดการหรือยังเดี๋ยวพี่สั่งนาซีไปจัดการ?.?พี่ชายคนโตกล่าวกับน้องสาวอย่างเอาใจ

?พี่ลุยย์ผิดแล้วมั้งน้องต้องการคำอธิบายที่มีเหตุผลมากพอ กับที่น้องต้องนั่งเครื่องกลับมาหลังจากสอบเสร็จทันทีทั้งที่น่าจะได้พักผ่อนอย่างสบาย?หญิงสาวยังคงยิ้มให้พี่ชายทั้ง2แต่รอยยิ้มทำให้พี่ชายไม่ค่อยสบายใจนัก

อีกด้านหนึ่ง

ในห้องทำงานที่หรูหราในคฤหาสบราวาเรียชายวัยกลางคนบุคลิกดี ดูเหมือนกับผ่านสิ่งต่างๆมามากมายถึงแม้จะดูมีอายุแล้วแต่กลับดูมีความน่าเกรงขามพอๆกับฝีมือเขาคือนาฟฟ์มือขวาของเจ้าบ้านบราวาเรีย เป็นทั้งเพื่อนเเละลูกน้องคนสนิท เขาเดินเข้ามาภายในห้องพร้อมกับกล่าวกับชายที่นั่งดูเอกสารอยู่บนโต๊ะทำงานตัวใหญ่

?นายน้อยลาจัสมินมาถึงแล้วครับนายท่าน?กล่าวกับเจ้านายอย่างสุภาพแฝงไปด้วยความเคารพ
?อืม เหรอเดี๋ยวเรียกมาพบที่ห้องนี้ด้วย?ชายวัยกลางคนอีกคนที่ดูอายุจะรุ่นราวคราวเดียวกันแต่ดูมีอำนาจและสง่างามเป็นเจ้าบ้านบราวาเรีย ผู้มีทั้งเงินและอำนาจปกครองลูกน้องอีกนับไม่ถ้วน เขาคือ อัชเชอร์ บราวาเรีย
?ครับ นายท่าน.นาฟฟ์กล่าวพร้อมกับจะเดินออกจากห้อง
?ไม่ดีกว่าเดี๋ยวเราไปหาเอง อยู่ที่ไหนหล่ะ.?เจ้าบ้านกล่าวพร้อมลุกจากเก้าอี้เดินนำหน้านาฟฟ์ซึ่งเดินตามหลังอย่างไม่ห่างนัก
?แปลกจริงๆทำไมลาจัสมินถึงกลับมาหล่ะ?อัชเชอร์พูดเชิงถามกับนาฟฟ์คนสนิท
?คิดว่าเป็นเพราะนายน้อยลุยย์กับเอดาส ขอรับ?นาฟฟ์ตอบกับผู้เป็นนายเพื่อนและผู้มีพระคุณ

ทั้ง2เดินมาจนหยุดที่ประตูห้องนั่งเล่น

?พวกพี่อยากให้เรามาร่วมงานประชุมพลของ CROW ปีนี้จัดที่ BRAvaRIA มีการแข่งขันกันเหมือนทุกปีเพื่อวันเกิดท่านหัวหน้า?ลุยย์ตอบกับน้องสาว
?เลยต้องโกหกเรื่องท่านพ่อล้มป่วยเพราะสุขภาพแย่ลงมากแถมยังเป็นลมอาการทรุดหนัก รู้มั้ยน้องต้องรีบกลับขนาดยังไม่ได้พักหลังสอบพวกพี่คิดได้ยังไงกันถ้าท่านพ่อรู้เข้าโมโหมาก.?สายตาของลาจัสมินมองเห็นผู้เป็นบิดาที่อยู่ตรงประตูพร้อมกับมีความคิดดีๆที่ตัวเองไม่ต้องจัดการกับพี่ทั้ง2ด้วยตัวเอง

.?เรารู้กันแค่3คนท่านพ่อจะรู้ได้ไงยังไงน้องก็กลับมาแล้วช่วยพี่หน่อยไม่ได้หรือไง?พี่ชายคนโตพูดอ้อนวอนขอร้องพร้อมกับหันไปหยิบแก้วกาแฟมาจิบแต่ด้วยตัวเองหันข้างให้กับประตูพอหันไปหยิบแก้วกาแฟสายตาเลยเหลือบไปเห็นอัชเชอร์ผู้เป็นพ่อแก้วกาแฟในมือเหมือนจะหนักขึ้นมาทันที
พี่ชายคนรองที่น่าสงสารที่สุดหันหลังให้กับประตูเลยมองไม่ให้มัจจุราชที่ยืนอยู่ที่ประตู

?ท่านพ่อชอบฝึกหนักตลอดเดี๋ยวนี้ใครเขาจะมานั่งฟันดาบกันบ้าง ยิงปืนพี่ก็พอเข้าใจอยู่หรอกแต่เรื่องฟันดาบกับวิชาป้องกันตัวเราก็มีนาซีกับองค์รักษ์ตั้งเยอะฝึกมากผู้หญิงที่ไหนเขาจะมามองเห็นเราดูน่ากลัวซะปล่าวจะมีก็แต่ผู้หญิงอย่างท่านแม่ที่หลงไหลซะขนาดนั้นยุคนี้มันยุคของวิชาการ เทคโนโลยี รูปหล่อพ่อรวยอย่างพี่นี่ ต่างหาก ฝึกมากแบบท่านพ่อ ? ขณะนั้นลุยย์ทำท่าเหมือนจะเตือนน้องชายแต่ไม่เป็นผล ?เอลาสยังคงพูดต่อไป ฝึกมากแบบท่านพ่อกลายเป็นไม่ยอมแก่คนอายุเท่าท่านพ่อเนี่ยแต่กล้ามเท่าเด็กวัยรุ่นมันไม่ผิดปกติเหรอพี่ว่าไหม?

?ผิดปกติเหรอเอลาส?เสียงลอยมาจากข้างหลัง
?เสียงคุ้นๆว่าไหม?เอลาสซึ่งตอนนี้เหมือนจะหน้าซีด มือเย็นแต่ยังฝืนหันหลังไปมอง?ท่านพ่อมาเมื่อไหร่ไม่ส่งเสียงเลย?
?มาทันได้ยินอะไรดีๆ?พร้อมเดินเอามือวางบนไหล่ลูกชายคนรอง
?ว่าไงลาจัสมิน ลูกพ่อเป้นไงบ้างเหนื่อยไหมไว้พ่อจะจัดการกับทุกคนที่กล้ามาหลอกลูกรักให้?พูดพร้อมกับหันไปมองลูกชายทั้ง2แต่สายตาไปหยุดที่ลูกชายคนรอง พร้อมกับเรียกทั้ง2ไว้ก่อนที่ทั้ง2จะเดินออกไปจากห้อง
?ทั้งสองคนไปเปลี่ยนเสื้อผ้ารอที่ห้องซ้อมวันนี้จะออกกำลังกันนิดหน่อย?
?ครับ?เสียงอ่อยๆของทั้งสองตอบรับแบบไม่ค่อยเต็มใจนัก
แล้วอัชเชอร์ก็หันมาบอกกับลูกสาว?จะไปดูหรือไปพักก้อตามสบายแม่เค้าคงอยู่ที่ห้องครัวไปทักทายก่อนคงคิดถึงมากๆๆ?

[retawback]

คือปกติจะไม่ได้ตั้งชื่อตอนก่อนเขียนอ่ะตอนนี้เลยตั้งไว้กัดพี่ชายโดยเฉพาะสาเหตุมาจากพี่ชายเราเองดันเอา mp3ที่เราเซฟไว้ไปเซฟงานแถมจิ๊กไปมหาลัยซะอย่างงั้นแถมเซฟงานซ้ำของเราไปอีกดีนะที่เซฟของเราลงคอมที่หอไว้อ่ะเลยกว่าจะตามตามกลับมาคืนได้สำเร็จ++กับมาน(อุปมะ)สุภาพพี่ชายตัวดีขี้ลืมคราวนี้เลยลงให้แบบยาวๆไปเลยเดี๋ยวจะลองเช๊คดูว่าจะลงได้กี่ตอนใครที่ตามอ่านข้าน้อยขอโทดด้วยจริงๆๆแต่จริงๆเรามะผิดอ่ะนะหุหุหุ