?ได้ค่ะอาจารย์ใหญ่ ฉันไม่มีเหตุผลที่จะปฏิเสธอยู่แล้ว?
?แหม ช่วยได้มากเลย ดูเหมือนพักหลังนี่จะมีเจ้าพวกงี่เง่าที่ไหนไม่รู้มาทำให้ชื่อเสียงของโรงเรียนเราตกต่ำน่ะนะ....?
?ฉันเข้าใจความรู้สึกคุณค่ะ?
?แล้วก็ฉันอยากให้มีนักเรียนห้อง A จำนวนหนึ่งมาร่วมแสดงด้วยน่ะ ว่ายังไง? เธอว่าควรจะให้ใครมาร่วมแสดงดี??
?นั่นสินะคะ.... ฉันคิดว่าน่าจะสร้างโดยมีที่ 1 ของชั้นปี คิริชิม่า โชโกะซัง และที่ 2 คุโบะ โทชิมิสึคุงเป็นแกนหลักก็จริง แต่เป็นที่น่าเสียดายว่าสองคนนั่นมีความบกพร่องในเรื่องอัธยาศัยอยู่?
?หึๆๆ ไม่นึกว่าเธอจะพูดอย่างนั้นนะ?
?ฉันแค่ออกความเห็นอย่างเป็นกลางน่ะค่ะ เพราะฉันก็รู้ดีว่าตัวเองบกพร่องเรื่องอัธยาศัยเหมือนกัน?
?โอ๊ะโอ ฉันทำให้เธอรู้สึกไม่ดีเหรอ? ถ้างั้นก็โทษทีนะ ว่าต่อไปเถอะ?
?ไม่เป็นไรค่ะ ....เมื่อเป็นแบบนั้นก็ควรหานักเรียนที่มีผลการเรียนดีเด่น ขยันขันแข็ง อีกทั้งมีนิสัยร่าเริง....ดังนั้นฉันคิดว่าน่าจะสร้างโดยให้คิโนชิตะ ยูโกะซังเป็นแกนหลักนะคะ?
?อืมๆ มีผู้เหมาะสมแค่คนเดียวเหรอ? ไม่มีคนอื่นแล้วเหรอ??
?ก็ใช่ว่าจะไม่มีนะคะ แต่คาดว่ามีความเสี่ยงบ้างเล็กน้อย?
?ความเสี่ยง??
?ใช่ค่ะ ตัวอย่างเช่น มีนักเรียนผลการเรียนดีเยี่ยมและอุปนิสัยร่าเริงที่ชื่อคุโด้ ไอโกะซังด้วย?
?อืม?
?แต่ในกรณีที่ใช้เธอเป็นแกนหลักก็มีความเป็นไปได้ที่จะต้องทำการเซ็นเซอร์คำศัพท์ห้ามออกอากาศ หรือเซ็นเซอร์ภาพอยู่เหมือนกัน?
?....ฉันหลงนึกว่าอย่างน้อยเด็กห้อง A ก็....ได้เรื่องได้ราวซะอีก....?
?อาจารย์ใหญ่ เมื่อกี้ฉันพูดเล่นค่ะ?
?เรื่องพูดเล่นของเธอมันไม่ขำสักนิดนะ!??
?เพียงแต่เธอมีความคิดเสรีในเรื่องเพศอยู่นิดหน่อย จึงคิดว่าไม่เหมาะสมต่อการสร้างอิมเมจสถานศึกษาที่มุ่งเน้นการเรียนสักเท่าไหร่?
?งั้นเหรอ ....ดีล่ะ ถ้างั้นก็สร้างหนังโดยให้เด็กที่ชื่อคิโนชิตะ ยูโกะเป็นแกนกลางก็แล้วกัน ช่วยเอาเรื่องนี้ไปแจ้งกับเจ้าตัวให้หน่อยได้มั้ย??
?เข้าใจแล้วค่ะ?
?ว่าแต่ว่า เด็กคนนั้นร้องเพลงเก่งรึเปล่า??
?ถามเรื่องนั้นทำไมเหรอคะ??
?ชมรมเพลงประสานเสียงของโรงเรียนเรามีจำนวนคนน้อยน่ะ ฉันเลยอยากให้นักเรียนห้อง A มาร้องเพลงโรงเรียนร่วมกับชมรมเพลงประสานเสียง โดยมีเด็กคนนั้นเป็นศูนย์กลางด้วย?
?ฉันก็ไม่รู้เรื่องนั้นเหมือนกันค่ะ แต่ถ้าเป็นเธอคนนั้นคงจะไม่มีปัญหา เพราะว่าคิโนชิตะ ฮิเดโยชิคุงที่เป็นน้องชายฝาแฝดอยู่ชมรมการแสดง และสามารถร้องโอเปร่าได้เป็นอย่างดี คาดว่าเธอซึ่งเป็นพี่สาวก็น่าจะมีพรสวรรค์อยู่?
?ช่างเป็นนักเรียนชั้นเลิศที่เก่งไปหมดทุกอย่างเลยนะ?
?ใช่ค่ะ ไม่มีนักเรียนตัวอย่างที่มีความประพฤติเรียบร้อย หน้าตาสะสวย ผลการเรียนดีเยี่ยม อีกทั้งมนุษยสัมพันธ์ดีมากเท่ากับเธออีกแล้วค่ะ?
?
?ฉันกลับมาแล้ว?
?....เฮ้อ....?
?อื๋อ? ท่านพี่ เป็นอะไรไปน่ะ? ถอนหายใจแบบนั้นไม่สมเป็นท่านพี่เลย?
ทันทีที่น้องชายฝาแฝดงี่เง่าที่คลั่งการแสดงเลิกจากกิจกรรมชมรมและกลับถึงบ้าน ก็ทำท่าตกใจเมื่อเห็นหน้าฉัน
?อะไรเล่าฮิเดโยชิ น่าแปลกนักรึไงที่ฉันถอนหายใจ??
?เปล่า ฉันไม่ได้พูดถึงขนาดนั้นหรอก....?
ระหว่างเอ่ยตอบ ฮิเดโยชิขมวดคิ้วด้วยสีหน้าสงสัย
เห็นใบหน้าเขาแล้วก็เกิดความรู้สึกราวกับว่ากำลังส่องกระจกเงาอยู่
การที่ฉันซึ่งมีรูปร่างหน้าตาเหมือนกันเปี๊ยบมาพูดเองมันก็ยังไงอยู่ แต่ฮิเดโยชิมีโครงหน้างามหมดจด ดวงตาโตอยู่บนใบหน้าที่ดูเล็ก และผิวก็กระจ่างใส เรียกได้ว่าเป็นหนุ่มน้อยรูปงามซึ่งมีใบหน้าผุดผ่อง (?) ชนิดที่ว่าผู้หญิงคนไหนมาเห็นก็ต้องอิจฉา....อ๊ะ นี่จะเป็นการพูดโอ้อวดด้วยรึเปล่านะ
ในขณะที่ฉันต้องลำบากลำบนดูแลร่างกายและไดเอทอยู่ทุกวัน การที่เจ้าบ้านี่ซึ่งไม่ได้ทำอะไรเลยกลับมีหน้าตาน่ารักได้นี่ ฉันคิดว่าไม่ยุติธรรมเอาเสียเลย แถมยังได้ยินว่าหมอนี่เป็นที่ชื่นชอบในหมู่นักเรียนชายมากกว่าฉันด้วยเหตุผลบางอย่างอีก....! ทั้งที่เป็นผู้ชายแท้ๆ! ทั้งที่เป็นผู้ชายแท้ๆ!!
?....อ๊ะ ตอนนี้เรื่องพรรค์นั้นจะเป็นยังไงก็ช่างสิ.... เฮ้อ....?
เผลออ้าปากถอนหายใจไปอีกครั้งหนึ่งแล้ว
?เกิดอะไรขึ้นกันแน่น่ะ? การที่มานั่งเหม่อลอยโดยไม่ใส่ใจนิยายที่มีหนุ่มน้อยรูปงามมากอดก่ายกันซึ่งท่านพี่สุดโปรดปราน จะต้องมีเรื่องบางอย่างแน่นอน แถมเครื่องแต่งกายก็ไม่ใช่ชุดชั้นในหรือชุดวอร์มด้วย....?
ฮิเดโยชิมองดูกล่องที่เป็นพัสดุสั่งซื้อทางอินเตอร์เน็ตซึ่งวางอยู่บนโต๊ะรับแขกด้วยท่าทางประหลาดใจ สิ่งที่เรียกว่าการสั่งซื้อทางอินเตอร์เน็ตนี้นับว่าสะดวกมากสำหรับฉันซึ่งเป็นห่วงเรื่องข่าวลือ เพราะไม่ว่าจะซื้ออะไรด้วยวิธีนี้ ทุกคนในห้องก็จะไม่ล่วงรู้ถึงรสนิยมของฉัน
?การแต่งตัวตามสบายแล้วอ่านนิยายสาวน้อยคืองานอดิเรกอันสูงส่งเพียงหนึ่งเดียวของฉันนะ นายไม่มีสิทธิ์จะมาพูดโน่นพูดนี่?
?เพียงหนึ่งเดียวน่ะว่าไปอย่าง แต่ที่ว่าสูงส่งน่ะมันยังไงอยู่นะ....?
?ทำหน้าระอาใจอย่างนั้นหมายความว่าไงยะ?
ให้ตายสิ เพราะอะไรสังคมถึงได้เย็นชาต่อรสนิยมทำนองนี้นักนะ ในเวลาที่โดนถามเรื่องงานอดิเรก ถึงจะตอบว่า ?การอ่านหนังสือ? เหมือนกัน แต่ฉันคิดว่าระหว่าง....
?ฉันชอบวรรณคดีค่ะ โดยเฉพาะเรื่องราวที่มีหัวข้อเกี่ยวกับความชราและความรักใคร่ ใน ?เสียงแห่งภูเขา? ของคาวาบาตะ ยาสุนารินั้นสร้างความประทับใจให้มาก....?
การตอบแบบนี้กับ....
?ฉันชอบนิยายสาวน้อยค่ะ โดยเฉพาะฉากที่ยูอิจิใช้อาวุธเข้าเล่นงานชินจิซึ่งไม่ยอมรับความรักของตน ใน ?ฉันจะรอแกใต้ต้นไม้แห่งตำนาน (Vol.3)? นั้นสร้างความประทับใจให้มาก....?
การตอบแบบนี้จะมีข้อแตกต่างใหญ่หลวงอยู่
?ว่าแต่เกิดอะไรขึ้นกันแน่น่ะ? มีเรื่องกลุ้มใจงั้นหรือ??
ฮิเดโยชิถามมาด้วยใบหน้าสบายอารมณ์ แต่ก็ไม่รู้จะบอกว่าเป็นเรื่องกลุ้มใจหรือเรื่องเดือดร้อนดี....
?ฮิเดโยชิ นายร้องเพลงเก่งสินะ?
?ร้องเพลง? ก็ไม่ถึงกับเก่งหรอกนะ แต่ถ้าเทียบกับท่านพี่แล้วก็ดีกว่าพอสมควรแน่นอน?
?ฮึ้ย....! พูดดีนักนะ....!?
ถึงจะน่าโมโห แต่ในเมื่อเป็นความจริงก็ช่วยไม่ได้
?เฮ้อ.... ทั้งที่นายทำได้ แล้วเพราะอะไรฉันถึงทำไม่ได้กันนะ....?
?แต่ท่านพี่ก็เป็นเลิศด้านการศึกษาแทนนะ?
?ฉันอยากได้พรสวรรค์ด้านการร้องเพลงมากกว่าการเรียนเฉพาะตอนนี้แหละ....?
คิดว่าลักษณะเสียงของฉันคงไม่เลวนักหรอก แต่ว่าฉันขาดแคลนเซนส์ทางด้านเสียงเข้าขั้นร้ายแรงทีเดียว เวลาไปคาราโอเกะก็ได้แต่นั่งปรบมืออย่างเดียว
?ทำไมล่ะ มีโอกาสที่ท่านพี่จะได้โชว์เสียงร้องต่อหน้าคนอื่นงั้นหรือ??
?ก็ใช่น่ะสิ อาจารย์ทาคาฮาชิที่เป็นครูประจำชั้นมาบอกว่า ?ขอร้องเรื่องนี้ได้แต่คิโนชิตะซังเท่านั้น? แล้วก็ขอให้ร่วมแสดงในหนังแนะนำโรงเรียนน่ะ....?
?เพลงสำหรับแนะนำโรงเรียน ก็หมายความว่าจะร้องเพลงโรงเรียนงั้นหรือ??
?ทายถูกแล้ว ....เฮ้อ....?
แค่คิดถึงก็รู้สึกหดหู่แล้ว ถ้าเป็นเรื่องเพลง ต่อให้มาฝึกหนักเอาตอนนี้ก็ไม่น่าจะช่วยอะไรได้ด้วย....
?ถ้าหากต้องกลัดกลุ้มถึงขนาดนั้นก็น่าจะปฏิเสธไปทันทีที่คุณทาคาฮาชิมาไหว้วานเลยแท้ๆ?
?ฉันไม่มีวันทำอย่างนั้นเด็ดขาด ทั้งที่แสดงบทเป็นนักเรียนดีเด่นที่ทำได้ทุกอย่างมาตลอด แล้วจะมายอมแพ้ด้วยเรื่องแค่นี้น่ะ ล้อเล่นรึเปล่า?
?นิสัยชอบสร้างภาพของท่านพี่นี่หยั่งรากลึกเลยนะ....?
?มันเป็นเหมือนสายเลือดของคิโนชิตะนี่ นายแสดงบทบาทบนเวที ส่วนฉันก็แสดงเป็นนักเรียนดีเด่นในชีวิตประจำวันไง?
?อือ พอคิดแบบนั้นแล้วพวกเราก็อาจจะเหมือนๆ กันนะ?
สำหรับนิสัยหรือเพศน่ะว่าไปอย่าง แต่แก่นแท้ของพวกเราอาจจะเหมือนกันก็ได้ ถึงจะไม่อยากยอมรับนักก็เถอะ รูปร่างหน้าตาก็เหมือนกันเปี๊ยบชนิดที่แม้แต่ญาติยังจำผิดเลย....
?.... (จ้อง)?
?จะจ้องหน้าฉันแบบนั้นทำไมกันท่านพี่? มีอะไรติดอยู่หรือ??
เหมือนกันเปี๊ยบจริงๆ
?....นายถนัดการเลียนแบบคนอื่นสินะ?
?ถ้าเป็นไปได้ก็อยากให้เรียกว่าการแสดงมากกว่า?
?เรื่องพรรค์นั้นจะแบบไหนก็ช่างเถอะ ....สามารถแสดงเป็นฉันได้รึเปล่า??
?เรื่องแค่นั้นน่ะง่ายนิดเดียว เพราะฉันรู้ลักษณะเด่นของท่านพี่หมดแล้ว?
?นั่นสินะ ก็อยู่ด้วยกันมาตั้งแต่เกิดนี่นะ?
ถึงกับทำเรื่องไม่เป็นเรื่องในสงครามอสูรสอบก่อนหน้านี้ด้วย
?ถ้าเป็นช่วงเวลาสั้นๆ ระหว่างการถ่ายทำ นายเองก็....?
?นี่ท่านพี่ตั้งใจจะให้ฉันไปร่วมแสดงแทนหรือ....??
ฮิเดโยชิทำหน้าไม่ชอบใจพลางก้าวถอยหลังไปก้าวหนึ่ง
?นายพูดถูกแล้ว ถ้าใส่ชุดนักเรียนของฉันแล้วหาของมายัดหน้าอกไว้ ขอเพียงไม่เกิดเหตุไม่คาดฝันขึ้น ความก็คงไม่แตกหรอก?
?หาของมายัดหน้าอก? พูดอะไรกันน่ะท่านพี่ ไซส์แค่นั้นไม่เห็นต้องทำอย่างนั้น....ทะ ท่านพี่! ไม่ใช่....! ข้อต่อนั่นไม่ได้หมุนไปทางนั้น....!?
?ฮิเดโยชิ ฉันกำลังลำบากใจสุดๆ ไปเลยนะ ช่วยรับฟังคำขอร้องของพี่จะได้มั้ยเอ่ย??
?ตอนนี้ฉันก็กำลังลำบากสุดๆ เหมือนกันนะ!??
?งั้นต่างฝ่ายต่างก็เหมือนกันสินะ? เราสองพี่น้องมาช่วยเหลือซึ่งกันและกันเถอะ??
?อ่า การใช้เหตุผลแบบนั้นมันแปลกอย่างเห็นได้ชัด....โอ๊ยย! ระ รับทราบแล้ว! ฉันขอทำหน้าที่เป็นตัวแทนท่านพี่ด้วยความยินดี!?
?งั้นเหรอ ค่อยยังชั่ว ถ้าอย่างนั้นฉันก็จะยอมอดใจไม่หักแขนนาย?
จนกว่าการสลับตัวจะสิ้นสุดลง
?อูย.... ให้ตายสิ ท่านพี่นี่ชอบใช้กำลังเหลือเกิน....?
?อะไรเล่า เป็นเพราะนายดันพูดเรื่องไม่เข้าท่าเองนี่?
?อือ.... ก็แค่พูดข้อเท็จจริงเท่านั้นเอง.... ว่าแต่ว่าจะให้สลับตัวเมื่อไหร่ล่ะ??
?หลังเลิกเรียนวันพรุ่งนี้เรานัดเจอกันแถวห้องเก็บอุปกรณ์พละ แล้วสับเปลี่ยนเสื้อผ้ากันก็แล้วกัน ....ถ้านายบอกว่าไม่จำเป็นต้องหาของมายัดก็แล้วแต่เถอะ?
?หลังเลิกเรียนวันพรุ่งนี้งั้นหรือ? เวลานั้นห้องฉันมีเรียนเสริมนะ?
?เรียนเสริม? ถ้าไม่ไปเรียนจะแย่เอาเหรอ??
?อืม ถ้าขืนโดดก็จะก้าวขึ้นบันไดสู่การซ้ำชั้นไปหนึ่งขั้นเลยเชียว?
?ผลการเรียนนายมันแย่ขนาดไหนกันเนี่ย....?
?สำหรับเรื่องนั้นไม่มีอะไรจะโต้ตอบเลย....?
?เอาเถอะ ถ้าเป็นอย่างนั้นก็ช่วยไม่ได้ ฉันจะแสร้งทำเป็นนายไปเข้าเรียนให้เอง?
?ท่านพี่น่ะเหรอ??
?อื้อ?
?อ่า เรื่องนั้น....?
?อะไรเล่า จะบอกว่าฉันทำหน้าที่เป็นตัวแทนนายไม่ไหวรึไง??
นอกเหนือจากการร้องเพลงแล้วไม่น่าจะมีเรื่องอื่นที่หมอนี่ทำได้ แต่ฉันทำไม่ได้อีก ฉันเองก็ไม่ได้อ่อนหัดถึงขนาดนั้น อย่างน้อยฉันก็รู้ลักษณะเด่นของหมอนี่ด้วยเหมือนกัน
?เปล่า ไม่ถึงกับว่าท่านพี่จะเป็นตัวแทนฉันไม่ได้หรอก.... แต่ระวังอย่าเข้าไปข้องแวะไม่เข้าท่ากับเพื่อนร่วมชั้นล่ะ ถ้าขืนความแตกว่าข้างในเป็นผู้หญิงในระหว่างที่สลับตัวกันละก็....?
?ถ้าความแตกแล้วจะเป็นยังไง??
?ตั้งแต่วันถัดไป ฉันก็จะถูกหาว่าเป็นผู้หญิงจริงๆ น่ะสิ....?
?....ไม่คิดว่านายสลับตัวกับฉัน แต่คิดว่าจริงๆ แล้วนายเป็นผู้หญิงงั้นเหรอ.... สมกับเป็นห้อง F เลยนะ?
?เพราะฉะนั้นอยากให้ระมัดระวังในการไปข้องแวะด้วย?
?เข้าใจแล้วล่ะ ทางนั้นก็อย่าให้ความแตกเด็ดขาดล่ะ ถ้าเรื่องไปได้สวย คราวหน้าฉันจะตอบแทนอะไรสักอย่าง?
?ปล่อยให้เป็นหน้าที่ฉันเอง?
หลังจากนั้นฉันก็ฟังฮิเดโยชิร้องเพลงโรงเรียนเพื่อตรวจดูว่าไม่มีปัญหาอะไร เสร็จแล้วจึงหยิบกล่องพัสดุสั่งซื้อทางอินเตอร์เน็ตมาด้วยความสบายใจ เพราะคราวก่อนจบลงตรงที่ยูอิจิโดนเล่นงานกลับทั้งที่เตรียมอาวุธเอาไว้แล้ว ก็เลยวางยาชาชินจิแทน ฉันเลยอยากรู้ว่าตอนต่อไปจะเป็นยังไงมาตั้งนานแล้ว
?
หลังเลิกเรียนวันรุ่งขึ้น ฉันกับฮิเดโยชิตรวจเช็กดูว่าไม่มีใครอยู่ในบริเวณนั้นแล้วจึงเข้าไปในห้องเก็บอุปกรณ์พละ ก่อนจะสับเปลี่ยนเสื้อผ้ากันอย่างรวดเร็ว
?นายนี่เหมือนฉันเปี๊ยบจริงๆ นะ?
?ก็เป็นฝาแฝดกันนี่นะ ถึงจะเหมือนกันก็ไม่เห็นน่าแปลกตรงไหน?
?เราเป็นแฝดต่างไข่กันนะ ฉันคิดว่าไม่น่าจะเหมือนกันขนาดนี้เลย?
ถึงกระนั้นก็ตาม การที่คราวนี้ทำเรื่องแบบนี้ได้ก็เพราะรูปร่างหน้าตาเหมือนกัน ดังนั้นอาจนึกขอบคุณได้บ้าง ....ถึงจะสังหรณ์ใจไม่ดีเลยก็เถอะ
?ถ้างั้นฉันไปก่อนนะ ฝากท่านพี่ไปเรียนเสริมด้วยล่ะ?
พอผูกเนคไทเสร็จ ฮิเดโยชิก็เอื้อมมือไปเปิดประตูห้องเก็บอุปกรณ์
?อ๊ะ รอเดี๋ยวฮิเดโยชิ เอาไอ้นี่ไปด้วย?
ฉันเรียกฮิเดโยชิเอาไว้ แล้วจับของในมือยัดใส่มือฮิเดโยชิ
?อื๋อ? นี่อะไรน่ะ?
ฮิเดโยชิมองดูเครื่องจักรเล็กๆ ที่ฉันส่งให้ด้วยความพิศวง
?เครื่องดักฟังไง?
?ท่านพี่.... ไปเอาของพรรค์นี้มาจากไหนกันแน่....??
?เพื่อนร่วมชั้นของของนายนั่นแหละ พอขอร้องไป เขาก็ให้ยืมมาด้วยความยินดีเลย?
โดยแลกเปลี่ยนกับรูปถ่ายใบหน้าตอนนอนของนาย
?มุสสึลินีสินะ จริงๆ เลยนะเจ้าหมอนั่น....?
?เอาเถอะน่า นายเอามันติดตัวด้วยตลอดเวลาซะ แล้วฉันจะใช้มันคอยเช็กการกระทำของนาย?
?ต่อให้ไม่เฝ้าสังเกตการณ์ ฉันก็แสดงเป็นพี่ให้ได้อย่างสมบูรณ์อยู่แล้วน่า....?
?คำว่า ?อย่างสมบูรณ์? ของนายมันเชื่อถือไม่ได้สักนิดน่ะสิ?
?เอางั้นก็ได้ ถ้าแค่พกไอ้นี่ไว้แล้วท่านพี่จะสบายใจละก็ ฉันจะทำตามนั้นก็แล้วกัน?
ฮิเดโยชิติดเครื่องดักฟังไว้หลังเนคไท แล้วจึงออกจากห้องเก็บอุปกรณ์พละไปในชุดนักเรียนหญิง
?เอาล่ะ ฉันก็ต้องไปห้องเรียนสกปรกของห้อง F บ้าง?
อันที่จริงก็อยากจะจับตาดูอยู่ใกล้ๆ หมอนั่นด้วย แต่การที่ให้เปลี่ยนตัวเป็นฉันแล้วยังละทิ้งการเรียนเสริมของหมอนั่นมันโหดร้ายเกินไป ดังนั้นฉันจึงยอมไปห้อง F แต่โดยดี
พระเจ้า ขออย่าให้หมอนั่นทำเรื่องบ้าๆ ด้วยเถอะ....
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ในที่สุดก็ออกโรงแล้ว! ยูโกะ พี่สาวของฮิเดโยชิจะมาอยู่ห้อง F เหรอ!? ติดตามได้ในตอน ?ฉันกับน้องชายและการสับเปลี่ยนชั้นเรียน? วันหยุดหน้าร้อนนี้ทุกคนไปเที่ยวทะเลกัน! พบกับ ?ผมกับชายทะเลและเรื่องครื้นเครง? ตอนแรก-จบที่เต็มไปด้วยฉากน่าตกตะลึง แล้วก็เหตุการณ์เล็กๆ ที่เกิดขึ้นในชีวิตนักเรียนของเด็กชายที่ถูกเรียกว่าเด็กอัจฉริยะกับเด็กหญิงผู้เงียบขรึมใน ?ยูจิกับโชโกะและความทรงจำวัยเยาว์? ทั้งสี่ตอนนี้อยู่ในรวมเรื่องสั้นชีวิตวัยรุ่นสุดป่วนเล่มที่ 2!
?....? ไม่รู้เหตุใดถึงจำไม่ได้เลยว่าได้รับการปฏิบัติด้วยแบบผู้ชาย....!?? (by คิโนชิตะคนที่หน้าอกเล็กกว่า)
