ณ ร้านอาหารนานาชาติแห่งหนึ่งชื่อ มาดามริสา (Madamrisa) บนถนนไม่เคยหลับใหล ย่านท่องราตรีของมนุษย์ผู้รักแสงสีเสียงและความสว่างของนีออน
ถนนเส้นนี้ตลอดสายต่างแวดล้อมไปด้วยร้านอาหาร ผับ บาร์ แม้กระทั่งอาบอบนวดชื่อก้องบนถนนแห่งนี้ อย่างตึกสูงตระหง่านอลังการที่มองเห็นแต่ไกลนี้คือที่ตั้งของเดอะคิวท์ (The Cute) สวรรค์ของหนุ่มๆ ทั้งหลาย ซึ่งหนุ่มหลายช่วงวัยต่างกันลงความเห็นว่าที่แห่งนี้คือสวรรค์ที่ต้องใช้เงินโปรยเพื่อซื้อความสุข
?ไปไหนต่อดีหนูดา หาอะไรดื่มกันดีไหม ก่อนกลับบ้านกระโดดขึ้นเตียงนอนหลับสบาย?
มันตรา ศุวิชาเดินมาหยุดอยู่ด้านหลังเพื่อนร่วมงาน แล้วหย่อนก้นลงนั่งข้างกายเพื่อนสาวคนสวย
?กลับบ้านสิยะ ฉันอยากกระโดดขึ้นเตียงจะแย่อยู่แล้ว?
เจ้าของชื่อหนูดาหรือชื่อตามบัตรประชาชนคือ ธัญดา ภูมิสิริ เจ้าของดวงหน้าสดใสไร้เครื่องสำอาง แต่หากอ่อนหวานชื่นใจเพียงแค่ชายตามอง เธอเงยหน้ามองเพื่อนร่วมงานแล้วยกมือขึ้นลูบต้นคอ ตบสองสามทีเบาๆ เพื่อไล่ความเมื่อยล้าจากการทำงานในเวลาเกือบตีสาม
?นั่งรอพี่จุ๊บอีกสิท่า? คำถามที่รู้คำตอบดีอยู่แล้ว หากแต่มันตรากลับถามด้วยความเคยชิน หากแต่การถามของเธอครั้งนี้ไม่ใช่ต้องการคำตอบจากเพื่อนแค่ ?อืม? เท่านั้น
?อืม...ไม่ให้รอพี่จุ๊บจะให้ฉันรอแมวที่ไหนยะยัยตรา?
ดังนั้นคำตอบจากปากธัญดา สาวสวยที่ชีวิตไม่ได้โสภานัก เพราะเธอต้องทำงานทุกอย่างเท่าที่ทำได้ เพื่อเก็บเงินเรียนต่อในภาคสมทบ เพราะแม่ของเธอไม่สามารถส่งเสียได้ หากแต่เพราะรักการเรียน รักความก้าวหน้า และไม่คิดเป็นเด็กเสิร์ฟในร้านอาหารอยู่แบบนี้ตลอดชาติ ดังนั้น การหารายได้ทุกวิถีทางเพื่อจุนเจือครอบครัวและตัวเองจึงจำเป็นต้องทำทั้งสิ้น
?ปากอย่างนี้สิ แขกที่มาเกาะแกะถึงได้กระเด็นกระดอน มองคนอื่นนอกจากพี่จุ๊บบ้างก็ดีนะ?
มันตราสาวผิวสีน้ำผึ้งเย้าความปากไวของเพื่อนสาว พลางแอบเหน็บเตือนอยู่ลึกๆ บ่อยครั้งที่เธอเคยแอบเตือนธัญดาถึงเรื่องชายคนรู้ใจของเพื่อนรักคนนี้ หากแต่ก็คว้าน้ำเหลว ธัญดาไม่เคยเอาคำเตือนของเธอไปสะกิดตับไตเลยสักครั้ง
?เสี้ยมให้คนรักกันทะเลาะกันนะยะ...จะเสียบแทนหรือไงยัยตรา? ธัญดาต่อว่าเพื่อน ไม่จริงจังในคำพูดนัก
?แหม...กล้าพูดนะยะ ถึงพี่จุ๊บของแกจะหล่อลาก มากเสน่ห์ ตี๋อินเตอร์ เนี๊ยบสุดกลั้น แถมน่าลากไปฟาดในน้ำ แต่ฉันคงขอผ่าน พี่จุ๊บไม่ใช่สเป็กของฉันยะ อย่างฉันต้องดิบๆ เถื่อนๆ มีหนวดนิดๆ มีเคราหน่อยๆ อ๊าย แก...พูดแล้วสยิวว่ะ?
พอพูดจบมันตราก็กรีดร้องเพ้อฝัน ดีดดิ้นเพราะนึกถึงใครบางคน
?ชิ...แม่คนมีฝัน ว่าแต่หาเจอหรือยังล่ะ?
บ่อยครั้งที่ธัญดาเห็นเพื่อนเพ้อและมองผู้ชายประเภทนี้จนตากลับ ผู้ชายมีหนวดมีเครา ผู้ชายชาวต่างชาติ บางทีก็เห็นแอบทำตัวเป็นหมามองเครื่องบินที่เดอะคิวท์อยู่หลายครั้ง
?คนที่ว่าเหรอ เจอแล้วแต่เกินเอื้อมไปหน่อย ได้แต่ทำตัวเป็นยีราฟ ชะเง้อดูอยู่แบบนั้นแหละ?
ก็เครื่องบินที่เธอหมายปองอยู่บนตึกเดอะคิวท์นั้นทำให้มันตราชะเง้อมองได้ทุกวัน แค่เห็นรถเห็นหลังคา สาวช่างเพ้อก็สุขราวกับได้ขึ้นสวรรค์พร้อมชายคนนั้นแล้วล่ะ
?เอาน่า สักวันแกก็ต้องได้กินสมใจ ว่าแต่...คนคนนั้นคือใครวะ?
ธัญดาพูดให้กำลังใจเพื่อนที่อยากกินฝรั่งเคราดกๆ
?ชายในฝัน...คงมีแต่จริงในฝันเท่านั้นล่ะ?
?งั้นก็ฝันต่อไป ว่างๆ ก็ดึงออกจากในฝันมาทำให้เป็นจริงบ้าง จะได้ไม่ต้องฝันเปียก? คนปากไวแนะเพื่อน
?ยัยบ้า...ผู้หญิงที่ไหนฝันเปียก? มือบางของมันตราตีลงที่ตักธัญดาดังป๊าบ ผู้หญิงบ้าอะไรมีฝันเปียก ถ้าเป็นแบบนั้นได้เธอคงเปียกทุกวัน เพราะฝันถึงพ่อเครางามทุกคืน บางครั้งมีแถมกลางวันอีกด้วย
?สิทธิชายหญิงเท่าเทียม ชายเปียกได้เราไม่มีสิทธิ์เปียกเหรอ? ทฤษฎีสำหรับธัญดา หญิงสาวแสนรู้และยอดเยี่ยมไปซะหมดทุกเรื่อง แต่ตรงข้ามกับภาคปฏิบัติที่ล้มไม่เป็นท่า
?ยะ? เจริญพรเถอะแม่คุณ ถ้าผู้หญิงฝันเปียก...คงได้เปียกทั้งบ้านทั้งเมือง ช่างคิดได้ ?ตกลงคืนนี้พี่จุ๊บจะมาหรือเปล่า?
?มาสิ เขาบอกจะมารับก็ต้องมา สายนิดสายหน่อยฉันรอได้?
จริงๆ แล้วเธอเองก็เบื่อการมาสายของเขาเต็มที หากแต่ยังทนคบหากัน ทั้งๆ ที่ความสัมพันธ์ดูฝืดๆ ดูห่างไกลอนาคตอย่างไรชอบกล และยิ่งช่วงหลังมานี้จิรายุมักมีข้ออ้างในการไม่มารับเธออยู่บ่อยครั้ง แต่บางทีเขาอาจเป็นฝ่ายทนเธอไม่ได้มากกว่า เวลาทำงานของเธอหกโมงเย็น เลิกตีสองกว่าจะเก็บร้านเสร็จก็ปาเข้าไปตีสาม หนำซ้ำกลางวันเธอควรไปเที่ยวกับจิรายุบ้าง แต่ก็เพลียจากการทำงานหลากหลายอย่างเพื่อนำเงินไปจุนเจือครอบครัว
บางทีกลางวันเธอก็แอบไปรับจ๊อบเป็นพริตตี้สินค้าต่างๆ ตามแต่จะถูกจ้าง โดยมีกะเทยร่างยักษ์ปากร้ายแต่ใจดียังไม่สาวเต็มร้อยนามเจ๊หนูแดง เป็นนายหน้าหางานด้านบันเทิงให้ เงินดีแต่งานไม่ได้ตกมาถึงท้องบ่อยๆ เป็นเพราะเธอเองนั่นแหละที่ไม่วางเคลียร์คิวให้กับเจ๊หนูแดงเอง
?รักพี่จุ๊บมากล่ะสิ? คำถามที่ไม่ควรถามจากปากมันตราหลุดออกมาอย่างรู้สึกคันปากมากกว่าอยากถามเอาคำตอบจริงๆ เธอมีบางอย่างท่วมปาก อยากบอกธัญดาใจจะขาด หากแต่พูดไม่ได้ เกรงความรักที่ไม่แน่นหนาของเพื่อนร้าวฉาน ซึ่งไม่ดีแน่หากเป็นแบบนั้น
?ก็รัก แต่ไม่ได้มากมายขนาดตายแทนได้? ไม่มีใครตายแทนได้แม้แต่จิรายุ ซึ่งเขาคงไม่เห็นคุณค่าในตัวเธอมากมายถึงขนาดทำทุกอย่างเพื่อเธอได้ แรกจีบอะไรก็รักก็ฉ่ำหวานไปหมด หลังได้เป็นแฟนก็เหมือนของตาย
?เขาเคยพูดถึงอนาคตกับแกหรือเปล่าวะหนูดา? มันตราอดสอดเรื่องชาวบ้านที่เป็นเพื่อนสนิทของตัวเองไม่ได้
?ยัง? คนตอบก็ตอบไปตรงมา โดยไม่แยแสในการถนอมหัวใจตัวเองหรือสร้างภาพ คนอย่างธัญดาตรงๆ ดุดัน ปากหมา ใจนักเลง และงกบรม ใครจ้างให้ทำอะไรทำหมดเพื่อให้ได้มาซึ่งรายได้
?แล้วแกเคยคิดจะถามเขามั้งเปล่า แบบ...แต่งงานมีครอบครัวไรงี้?
?มะ...ไม่เคยนะ เขาไม่พูด ฉันเองก็ไม่คิดถาม?
?คบกันตั้งแต่เรียนมหาวิทยาลัย พี่จุ๊บจบมาก็สามปีแล้ว ป่านนี้ยังไม่มีวี่แววอีกหรือวะหนูดา? อีตาจิรายุคงเห็นเพื่อนเธอเป็นแค่ของตายหน้าโง่ ยอมให้หลอก ไม่ตามไม่ว่า ไม่หึงไม่หวงก็ได้ใจ
?ฉันยังมีฝันที่ยังทำไม่สำเร็จ ถึงเขาจะพูดหรือขอแต่ง ฉันก็ยังไม่พร้อมใช้ชีวิตคู่จริงๆ หรอกนะ?
บางทีประสบการณ์ของแม่ก็คอยตอกย้ำสอนเธออยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน การมีคู่ไม่ใช่เรื่องสนุก ดูตัวอย่างครอบครัวอันล้มเหลวระหว่างพ่อและแม่เป็นอุทาหรณ์
เธอกำพร้าพ่อ เพราะความมักมากไม่รู้จักพอของพ่อ ที่ทิ้งแม่ให้จมอยู่กับความเสียใจและหันไปหาสุรายาเมาเป็นสรณะ หลังๆ มานี้เพื่อนขาเหล้าชวนไปเป็นขาไพ่ แม่ก็ไปรำพัดรำไพ่กับเขาด้วย ดีหน่อยที่ไม่ได้เล่นเอาเป็นเอาตาย ก็แค่แก้เซ็งแก้เหงา แต่นั่นก็เสียเงินอยู่หลายพันในแต่ละวัน จนบางทีเงินค่ากับข้าวที่เธอทิ้งไว้ให้แม่หมดไปกับการจ่ายค่านับเลข
?ฝันของแกคือเรียนต่อเมืองนอกนั่นน่ะเหรอ อีกไม่กี่เดือนแกก็จะจบตรีภาคสมทบแล้ว นี่ยังฝันไปต่อนอกอีกหรือวะหนูดา?
?ใช่ คนเราต้องมีฝัน ฉันจะสอบชิงทุนของมหาวิทยาลัย? ธัญดาว่า สาวสวยหัวใจนักสู้ที่ต้องรับผิดชอบมากมายในชีวิตกล่าวอย่างกล้าแกร่งพอๆ กับปากที่ไม่กลัวใคร ใครกล้าแหยมเข้ามา หญิงสาวจัดหนักกลับไปหงายเงิบทุกราย ยกเว้นเรื่องความรัก...เธอช่างไม่ประสา
?แม่แกล่ะ ถ้าแกไปเรียนต่อใครจะดูแล? มันตราถามตรงจุด ในเมื่อเพื่อนของเธอคนนี้อยู่กับแม่ตามลำพัง ส่วนพ่อล่องจุ้นหายเข้ากลีบเมฆไปกับปลาแสนสวยอ่างไหนก็ไม่รู้
?นั่นสินะเพราะงี้ล่ะ ฉันเลยติดอยู่ตรงนี้ ป่านนี้เข้าบ้านหรือยังก็ไม่รู้ คงนับเลขเพลิน? พอนึกไปถึงแม่ก็รู้สึกเศร้าใจ ทุกวันนี้ที่หาเงินไม่พอจุนเจือครอบครัวเล็กๆ ของเธอก็เพราะแม่เอาเงินไปโปรยสนุกในบ่อนเล็กๆ ของป้าสมรท้ายชุมชน
?มิน่าล่ะ แกถึงได้คิดเลขเก่ง คิดเงินให้ลูกค้าไม่ต้องใช้เครื่องคิดเลขด้วยซ้ำ เชื้อดีอย่างนี้นี่เอง?
?นี่ชมหรือด่าวะยัยตรา? ธัญดาว๊ากใส่เพื่อนพลางทุบลงที่หัวไหล่แม่สาวผิวน้ำผึ้งแสนสวย เพื่อนคนนี้ตรงข้ามกับเธอทั้งสิ้น ธัญดาผิวขาวอมชมพู ขาวจนบางคนถามว่าเธอไปฉีดผิวมาหรือเปล่า เชอะ คนอย่างธัญดาฉีดผิวก็บ้าแล้ว ทุกส่วนสัดแม่บังเกิดเกล้าให้มาทั้งนั้น
?ไม่แน่ใจ ฮ่าๆ? มันตราระเบิดหัวเราะพลางกระโดดหนีกำปั้นที่รัวลงหัวไหล่ตนได้ทันก่อนที่อีกหลายลูกจะหล่นตามมา สองสาวกระโดดโลดเต้นหยอกล้อกัน หัวร่อต่อกระซิกตามประสาเพื่อนสนิท
มันตรามักอยู่รอธัญดาจนกว่าแฟนหนุ่มของเพื่อนจะมารับ ส่วนตัวเองก็ป่ายขาขึ้นซ้อนท้ายรถเครื่องของน้องชายที่ทำหน้าที่มารับเธอกลับบ้านเช่นทุกคืน มันตรากับธัญดาไม่ได้ทำงานที่ร้านมาดามริสาทุกคืน ในหนึ่งสัปดาห์ทำแค่สามคืนเท่านั้นคือศุกร์ เสาร์ และอาทิตย์ เพราะวันเหล่านี้แขกมาใช้บริการที่ร้านเยอะจึงถูกเรียกมาใช้งาน
ในขณะที่สองสาวหยอกล้อกัน ปลายสายตาของมันตราเหลือบไปเห็นรถยนต์คันคุ้นตาที่แวะมารับเพื่อนของเธอทุกคืนหลังเลิกงานแล่นออกจากเดอะคิวท์ในเวลาจะล่วงเลยเข้าวันใหม่แบบนี้
เจ้าของรถคันนั้นคงไปใช้บริการในตู้ปลาสวยงามอย่างที่เคยเห็น คงไปอาบนวดนาบจากนั้นก็...พากันออกไปกกต่อถ้าได้ปลาสวยงามในตู้ติดรถออกไปด้วย คงไม่ใช่พากันไปนั่งมองดาวแน่ๆ ดังนั้น มันตราภาวนาให้ธัญดามองไม่เห็นอย่างที่เธอเห็นขณะนี้
?เดี๋ยว...ยัยตรา แกเห็นอย่างที่ฉันเห็นไหม?
ธัญดาหันหน้าไปทางฝั่งตรงข้ามถนน ร่างบางจึงหยุดชะงักและชะเง้อมองตามเส้นทางซึ่งรถคุ้นตาและคุ้นเคยแล่นไปในเส้นทางตรงข้ามกับที่ควรจะมารับเธอกลับบ้าน
มือบางของธัญดาล้วงลงไปในกระเป๋าสะพายคู่บ่า
?แกจะทำอะไรหนูดา?
มันตรามองท่าทีของเพื่อนที่เปลี่ยนไปรีบล้วงหาของบางอย่างในกระเป๋า เอาแล้วไง เธอไม่ได้เห็นรถคันนั้นคนเดียว ธัญดาก็เห็นด้วย
?โทร.หาพี่จุ๊บ ป่านนี้เขายังไม่มารับฉัน มันแปลกๆ? ธัญดาว่าพร้อมนัยน์ตาซ่อนกล
?เอ่อ...แกจะโทร.จริงๆ หรือ?
อยากบอกสิ่งที่รู้ก็อยาก จนปากคันยิ่งกว่าโดนตำแยยัดเข้าไปในปากทั้งกอ แต่ถ้าเพื่อนรู้ความจริงล่ะ สภาพจิตใจจะเป็นอย่างไร แม้รู้อยู่ว่าคนอย่างธัญดาเป็นสาวแกร่งไปซะทุกเรื่อง หากแต่เรื่องความรักย่อมไม่เข้าใครออกใคร
?นี่ตีสามครึ่งแล้วนะ จะให้ฉันกลับบ้านเช้าหรือไง?
ธัญดาหวังว่ามันตราจะไม่ทันได้เห็นรถของจิรายุที่แล่นจากไปฝั่งตรงข้าม และขอให้ตนเองตาฝาดเท่านั้น รถยี่ห้อนี้สีนี้รุ่นนี้มีเกลื่อนเมือง แถมระยะไกลพอสมควร เธอมองป้ายทะเบียนไม่ทัน แต่ทั้งหมดก็แค่เป็นการปลอบใจตัวเองเท่านั้นเธอจำได้ดี...รถคันนั้นเป็นของใคร
โทรศัพท์ถูกกดออกไป ขณะธัญดาไม่ทันได้สังเกตแววตาหวาดหวั่นของเพื่อนสนิท พอสัญญาณติด หญิงสาวจึงออกอาการดีใจระคนตื่นเต้นอยู่ในอก
?พี่จุ๊บจะถึงร้านหรือยังคะ?
?คือ...เอ่อ คืนนี้พี่คงไปรับหนูดาไม่ได้ กะจะโทร.บอกพอดี หนูดากลับเองนะคะ?
?ว่าแต่พี่จุ๊บอยู่ที่ไหนคะตอนนี้?
?พะ...พี่ก็อยู่ที่บ้านนี่ล่ะค่ะ แต่พอดีวันนี้พี่ทำงานกับพ่อ กลับดึกไปหน่อย เพิ่งได้นอนตอนหลังเที่ยงคืนนี่เอง กะจะโทร.บอกหนูดาให้กลับเอง แต่เผลอหลับซะก่อน?
?ว่าแต่เสียงหึ่งๆ เหมือนไม่ได้อยู่ในห้องนอนเลยนะคะ? เสียงที่เธอได้ยินคือเสียงรถแล่นและเสียงแตรรถบ้างบางครั้ง เพลงจากเครื่องเสียงที่คลอเบาๆ และนั่นก็เป็นเพลงที่เธอเคยเปิดฟังในรถของแฟนหนุ่ม
?เสียงหึ่งๆ ที่ไหนจ๊ะ ไม่มีหรอก พี่นอนอยู่ในห้องค่ะคนดี นะนะ...กลับเองนะ คืนนี้พี่ไม่ไหวจริงๆ?
จิรายุปฏิเสธสิ่งที่ธัญดาถามเป็นพัลวัน ขณะมือยังบังคับพวงมาลัยพร้อมกับปรายตามองตุ๊กตาหน้ารถอวบอิ่ม ขาวสะท้อนแสงที่เขาหิ้วมาจากตู้เดอะคิวท์ แต่มือปลาทองแสนสวยไม่อยู่สุข ล้วงนั่นหยิบนี่ ส่งสายตายั่วยวนจนเขาไม่อยากคุยโทรศัพท์กับธัญดาต่อ แฟนสาวที่คบกันมานานแต่เล่นตัวชะมัด สู้ปลาทองแสนสวยที่ถึงใจถึงอารมณ์ไม่ได้เลยสักนิด
?พี่ง่วง...จะวางสายแล้ว แค่นี้นะคะ? เขาบอกพร้อมกับส่งเสียงหาวลอดเข้าไปในโทรศัพท์ แต่เหลือบมองปลาทองข้างกายอีกที ก่อนจะมองเส้นทางสู่แดนสวรรค์เบื้องหน้า
?เอ่อ...พี่จุ๊บ พะ...? ธัญดาเรียกจิรายุไว้ไม่ทันเมื่อปลายสายสิ้นสุดการสนทนาแล้วตัดสายจากเธอในทันที
มือบางลดโทรศัพท์ลงข้างตัวกำแน่นอยู่ในฝ่ามือ พลางย้อนความคิดของตัวเอง สิ่งที่เธอเห็นตรงข้าม แม้ไม่เต็มสองตาแต่สามารถฟ้องอะไรได้มากมาย
?อย่าให้จับได้คาหนังคาเขาแล้วกันพี่จุ๊บ รับรองหนูดาจัดหนักแน่?
?เอาไง พี่จุ๊บตี๋สุดหล่อไม่มารับอีกแล้วเหรอ นี่ครั้งที่เท่าไหร่แล้วล่ะในรอบเดือนนี้?
ไม่ได้สมน้ำหน้าเพื่อน แต่อยากให้ตาสว่าง หากแต่พูดมากไม่ได้ เว้นเสียแต่สักวันเพื่อนรักของเธอคนนี้จะได้เห็นในสิ่งที่เธอกับน้องชายเคยเห็นมาแล้วอย่างจะจะคาตา
?งั้นล่ะ คงต้องพึ่งไอ้เกลี้ยงอีกล่ะสิงานนี้?
?ผูกปิ่นโตมันไว้เลยก็ดีนะหนูดา?
?แกพูดเหมือนรู้อะไร ไหนบอกฉันมาซิยัยตรา?
?รู้...เอ่อ...รู้อะไร ไม่นี่ ก็ฉันเห็นไอ้เกลี้ยงทำหน้าที่รับส่งแกบ่อยๆ ผูกปิ่นโตมันไว้ก็ไม่เสียหายนี่นา?
?แน่ใจนะว่าไม่รู้ไม่เห็นอะไร?
?ไม่...ไม่มี้? มันตราเอ่ยเสียงสูงส่อพิรุธ หากแต่พยายามไม่ส่ออะไรออกไปให้ธัญดารู้ แต่เธอจะพยายามทำให้เพื่อนได้เห็นจะจะคาตาเกี่ยวกับความซื่อสัตย์เกินเหตุของแฟนเพื่อน ทั้งที่เดอะคิวท์ไม่ได้ไกลจากมาดามริสาเลยสักนิด หากแต่จิรายุยังอาจหาญเย้ยหยันเพื่อนของเธอ ด้วยการหิ้วปลาสวยงามในตู้แห่งนั้นไปเลี้ยงดูปูเสื่อกันออกหน้าออกตา มีแต่เพื่อนเธอที่เอาแต่ก้มหน้าก้มตาหาเงินจึงไม่รู้เท่าทันได้แฟนทรยศ
ไม่ถึงสิบนาทีมอเตอร์ไซค์ของไอ้เกลี้ยงเด็กแว้นซ์ในชุมชนเดียวกันกับธัญดาก็บึ่งมารับ ปัดท้ายจนฝุ่นตลบจอดต่อหน้าหญิงสาวทั้งสอง ขณะที่น้องชายของมันตราตามมาติดๆ
?ขึ้นเลยลูกพี่ดา ว่าแต่แฟนสุดหล่อไม่เอาราชรถหรูๆ มาเกยหรือครับ ถึงเรียกใช้บริการไอ้เกลี้ยง สุดหล่อแห่งซอยหมาหอน?
?เออ...รีบไปอย่าถามมาก ไม่งั้นโดน?
?ทีเรียกใช้นะ หวานเชียวลูกพี่ดา ทีงี้ยกกีบหน้าจะเตะเกลี้ยงให้ได้?
?หรือจะลอง คนยิ่งอารมณ์ไม่ดี แล้วนี่แม่กลับจากบ่อนป้าสมรหรือยัง?
?แหะๆ...ยังครับลูกพี่ดา?
?เฮ้อ...ไปๆ ตราฉันกลับก่อนนะ?
ธัญดาถอนหายใจยาวพลางเอ่ยลาเพื่อนรักที่อยู่รอคอยจนแยกย้ายกันในทุกคืนที่มาทำงาน
?โชคดีเพื่อน คืนพรุ่งนี้เจอกัน ว่าแต่วันจันทร์หน้าแกมีงานพริตตี้หรือเปล่า?
?มีนะ เปิดตัวหมากฝรั่งตัวใหม่รสแอปเปิ้ล?
?เออๆ เดี๋ยวไปเป็นหน้าม้าเชียร์ขอบเวที?
?จ้ะ บายๆ ไปล่ะ? ธัญดาขึ้นรถไป
?ว่าแต่พี่บอกกับพี่ดาเรื่องแฟนเขาหรือยัง?
เมธัสถามพี่สาว เพราะเมื่อหลายวันก่อนมันตราพาครอบครัวไปนั่งรับประทานอาหารในห้างแห่งหนึ่ง บังเอิญเหลือบไปเห็นผู้ชายคนหนึ่งรูปร่างหน้าตาคุ้นเคย เมธัสก็รู้จักด้วยเนื่องจากมารับพี่สาวหลังเลิกงานทุกคืน สองพี่น้องต่างมองหน้ากันเมื่อเห็นสาวที่เดินข้างกายจิรายุนอกกระจกหน้าร้านอาหารแห่งนั้นไม่ใช่ธัญดา ท่าทางทั้งสองสนิทสนม อวดความหวานความรักแน่นแฟ้นต่อหน้าประชาชี ทั้งซบทั้งหอมไปตลอดทางเดินจนสุดสายตามันตราและเมธัส
สองพี่น้องต่างคิดว่าเรื่องนี้ควรขยายไปให้ธัญดารู้ แต่จนแล้วจนรอดมันตราก็ยังไม่กล้าเผยเรื่องนี้แก่เพื่อนสนิทของตน ปล่อยเรื่องนี้ให้เลือนหายไปตามกาลเวลา แต่แล้วอีกวันหนึ่ง...เธอก็พบว่าผู้หญิงที่จิรายุควงเดินห้างในวันนั้นคือปลาสวยงามในตู้ของเดอะคิวท์ อาบอบนวดตึกใหญ่ วิมานฉิมพลีของผู้ชายหลายๆ คนนั่นเอง
จิรายุไปรับไปส่งปลาสวยงามตู้เดอะคิวท์ไม่ขาด ในขณะที่ทิ้งให้เพื่อนของเธอแกร่วรออยู่หลายครั้ง จนในบางครั้งมันตราคิดจะบอกเรื่องนี้แก่ธัญดา หากแต่ไม่อยากเห็นเพื่อนเสียใจกับเรื่องทั้งหมด แต่วันนี้เพื่อนของเธอคงระแคะระคายบางสิ่งขึ้นมาบ้าง ไม่อย่างนั้นไม่ทำหน้าเหงาเป็นไก่ติดโรคอย่างนั้นหรอก
ถึงแม้ธัญดาพยายามปกปิดตอนที่มองไปยังฝั่งตรงข้าม แต่เธอพอรู้ว่าธัญดาเห็นบางอย่างผิดปกติไปแต่กลบเกลื่อนความรู้สึกไว้ ไม่มีใครรับได้ที่เห็นแฟนตัวเองขับรถออกจากอาบอบนวดแบบนั้น ถ้าเป็นร้านนวดแผนโบราณคงรู้สึกดีกว่านี้สักหน่อย
ปลาแต่ละตัวที่อยู่ตู้ในอาณาจักรของเดอะคิวท์ล้วนคัดสรรมาอย่างดี ชายใดไม่สะดุ้งสะเทือนชายผู้นั้นไม่ใช่ชายเต็มร้อย หลายคนลงความเห็นให้คะแนนปลาสวยงามในตู้เดอะคิวท์ว่าเลิศ รสมันอร่อยลิ้นกว่าปลาตู้ไหนทั้งสิ้น ทั้งรูปโฉม โนมพรรณ ต่างพาขึ้นสวรรค์ได้ง่ายๆ จากการบริการชั้นดีครบวงจร
?สิ่งที่เราทำได้คืออยู่ข้างยัยหนูดาเท่าที่เราจะทำได้ ส่วนเรื่องเขาสองคน...ปล่อยให้เคลียร์กันเอง?
?ว่าแต่พี่ตรามีเงินให้ผมสักหมื่นป่ะ?
?แกจะเอาเงินตั้งหมื่นไปทำอะไรวะ? มันตราสงสัย ปกติเมธัสไม่เคยเอ่ยปากขอเงินมากขนาดนี้ นอกจากขอไปมหาวิทยาลัยไม่กี่ร้อยเท่านั้น ซึ่งเธอรับหน้าที่จ่ายให้น้องเป็นค่าเหนื่อยในการมารับมาส่งอยู่แล้ว
?ไปดูปลาที่เดอะคิวท์ซะหน่อย? น้องชายผู้น่ารักแสดงสีหน้าทะเล้น แบมือมาตรงหน้าพี่สาว
?เอ๊ะ...ไอ้นี่ เอาอีกคนแล้วนะ เดี๋ยวเถอะ โน่นไปซื้อปลาหางนกยูงมาเลี้ยงถูกกว่า อีกอย่างปลาที่เดอะคิวท์ไม่ได้มีไว้ให้ดูเว้ย เขามีไว้ให้ฟาดลากลงอ่าง?
?เขาต้องลากเราลงไม่ใช่เหรอพี่ตรา?
?พูดแบบนี้แสดงว่าแกเคยไปลากมาแล้วอย่างนั้นหรือไอ้ธัส?
?แหม...ผมผู้ชายเต็มร้อยนะครับ ไม่เคยสิแปลก?
?เปิดซิงแล้วสิเนี่ย?
?ไม่เหลือล่ะครับพี่สาว?
?ไว้อาลัยแด่พรหมจรรย์ของน้องชาย? มันตรายืนสงบนิ่ง ไม่ยอมป่ายขาขึ้นรถเครื่องที่เร็วแรงของน้องชาย สารถีประจำตัวผู้น่ารัก เพราะยืนไว้อาลัยให้ความหนุ่มที่ถูกกระชากไป
?พอได้แล้วพี่ตรา ขึ้นรถกลับบ้าน ผมง่วงจะแย่อยู่แล้ว พรุ่งนี้มีเรียนเช้า?
เมธัสอดขำไม่ได้กับท่าทางทะเล้นของพี่สาว เขาและพี่สาวสนิทกันมาก พูดคุยชวนหัวกันได้ทุกเรื่อง และเมธัสเองไม่เคยปิดบังพี่สาวไม่ว่าเรื่องใด ยกเว้นเรื่องที่เขาขันอาสามารับพี่สาวถึงร้านมาดามริสาทุกคืนด้วย เพราะเขามีความหวัง ความหวังในการพบใครบางคน ดังนั้น คืนนี้เมธัสจึงขี่รถเครื่องไปลอบยิ้มไปเพราะได้เห็นใครคนนั้น นี่เป็นอีกคืนที่เขาจะนอนฝันถึงเธอ แม้พรุ่งนี้มีเรียนตอนเช้าเขาก็ไม่หวั่นหากได้เห็นหน้าเธอก่อนเข้านอน
เมธัสและมันตราอายุห่างกันห้าปี มันตราปีนี้อายุยี่สิบห้า ส่วนเขาเพิ่งจะยี่สิบ เรียนปีสองในมหาวิทยาลัยรัฐบาลจากการเอนทรานซ์ติดคณะวิศวกรรมศาสตร์ที่เขาหมายมั่น
***
ทันทีที่รถเครื่องของไอ้เกลี้ยงจอดหน้าบ้านไม้สองชั้นในชุมชนแออัดที่ธัญดาอาศัยอยู่กับแม่หลังจากแยกทางกับพ่อ ส่วนพ่อของเธอไปติดสาวอาบอบนวด เลี้ยงดูฟูมฟักจนยกย่องขึ้นมาแทนแม่
จุดแตกหักของคนทั้งคู่คือการแยกทางเพราะผู้หญิงคนนั้นต้องการเก็บพ่อไว้คนเดียว ยื่นคำขาดให้หย่ากับแม่ พ่อที่หลงเซ็กซ์ด้วยฝีมือการปรนเปรอแบบสุดยอดจากสาวอ่าง ท่านจึงหอบผ้าหอบผ่อนไปอยู่กับนางในตู้ตั้งแต่บัดนั้น
ในตอนนั้นธัญดาอายุแค่สิบขวบ หากแต่รู้เรื่องทุกอย่างมาตลอด จะทำอย่างไรได้ในเมื่อเป็นเรื่องของผู้ใหญ่ ซึ่งเธอนั้นยอมรับว่าตัวเองเกลียดพ่อมาก ทุกวันนี้ไม่เคยญาติดี ไม่เคยไปขอความช่วยเหลือ ตัดขาดสายสัมพันธ์กันโดยสิ้นเชิง
?ทำไมเงียบตลอดทางเลยล่ะพี่หนูดา? ไอ้เกลี้ยงเด็กแว้นซ์ข้างบ้านเอ่ยถามพี่สาวคนสวยที่ตนนับถือในความอดทนอดกลั้นกับแม่ที่ติดการพนัน...พ่อที่ทิ้งขว้าง
?ไม่มีอะไร พอดีวันนี้ที่ร้านแขกเยอะ เสิร์ฟตลอดคืนเลยเมื่อยไปหมด ตัวจะขาดอยู่แล้ว อยากนอนเต็มแก่แล้ว มันเหมือนแบตหมดน่ะเกลี้ยง?
ธัญดาตอบเกลี้ยงแบบเลี่ยงๆ ทั้งที่ความกังวลของเธอไม่เกี่ยวกับเรื่องนี้ทั้งสิ้น ต่อให้แขกเยอะแค่ไหนก็สู้ไหว เพราะแขกเยอะเธอย่อมได้ค่าทิปเยอะตามไปด้วย เจ้าของร้าน เจ๊ริสาแกใจดี ไม่เคยแย่งทิปจากพนักงานเสิร์ฟ ใครทำงานได้เท่าไหร่แกยกให้หมด ถือเป็นขวัญในการทำงาน
?จริงหรือ ไม่ใช่เพราะพ่อราชรถไม่ไปเกยหรือเปล่า?
เกลี้ยงแกล้งแซวทั้งๆ ที่มันก็ไม่ได้รู้อะไร แต่เพราะช่วงหลังๆ มานี้ ธัญดาเรียกใช้บริการมันถี่ขึ้น บางทีธัญดาอาจทะเลาะกับแฟนเป็นไปได้ มันแค่แกล้งแซวไปอย่างนั้น เผื่อพี่สาวคนสวยจะเผยอะไรให้ฟังบ้าง
?อย่าสู่รู้ไอ้เกลี้ยง ไม่อย่างนั้นเอ็งได้โดนตีนข้าจริงๆ ล่ะคืนนี้?
?ผมรู้ อย่างพี่ทำปากดี ทำเข้มแข็งไปงั้น จริงๆ แล้วก็แอบคิดใช่ไหมล่ะ?
ตั้งแต่ไอ้เกลี้ยงรู้จักธัญดา เขาไม่เคยเห็นหญิงสาวบ่นท้อบ่นเหนื่อยหรือเบื่อรำคาญแม่ ที่วันๆ เอาแต่เข้าบ่อนเล่นไพ่ พอกลับมาก็ส่งเสียงตะโกนลั่นบ้าน...หิวข้าว และพอกินข้าวเสร็จก็ไปเล่นไพ่ต่อ ธัญดามีหน้าที่หาเงินให้แม่ใช้ ทำงานทุกอย่างขอให้ได้เงิน ลำบากแค่ไหนก็สู้อดทน หนำซ้ำต้องเก็บเงินเรียนหนังสือเองอีกต่างหาก ใจสู้สุดเด็ดดวง
?คิดอะไร?
?คิดว่าทำไมพี่จุ๊บไม่ไปรับพี่น่ะสิ?
?เขาทำงานยุ่ง เพลียเลยนอนหลับยาว?
แต่ภาพในหัวของธัญดาไม่ใช่แบบนั้น ภาพรถของจิรายุที่แล่นออกไปจากตู้ปลาขนาดใหญ่ตอกย้ำซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนปวดใจไปหมด เธอเศร้าใจที่โดนโกหก การโดนหักหลังไม่ได้ทำให้เธอรู้สึกดี สำหรับธัญดาแล้ว เมื่อสงสัยขนาดนี้จะไม่มีวันจะปล่อยเรื่องคาใจนี้ทิ้งไว้นานหรอก ดังนั้นเรื่องนี้ต้องขยาย
?พอๆ คืนนี้ข้าเพลีย ขอเข้าบ้านไปนอนล่ะ เสียเวลาคุยกับเอ็งเรื่องไร้สาระ?
เธอปัดมือไล่ไอ้เกลี้ยงพร้อมกับไขกุญแจเข้าบ้าน ป่านนี้แล้วแม่ของเธอคงนั่งล้อมวงที่บ่อนป้าสมร ภาวนาอย่าให้ตำรวจจับเป็นพอ
?ครับๆ ผมไปนอนล่ะ? ไอ้เกลี้ยงโบกมือลา เข็นรถเครื่องของมันเข้าบ้านที่อยู่ติดกันไปอย่างเงียบๆ
?อย่าหนีไปแว้นซ์ให้แม่เอ็งตามไปประกันตัวอีกล่ะ เงินมันหายากนะเว้ย?
ธัญดาเตือนเด็กหนุ่มแบบนี้ทุกครั้ง คนอื่นเตือนไอ้เกลี้ยงไม่ค่อยเชื่อฟัง แต่มันเชื่อเธออยู่คนเดียว
?ไม่ล่ะ คืนนี้ขอนอน อยากเป็นคนดีบ้าง? ไอ้เกลี้ยงว่าอย่างหน้ายียวน
จริงๆ เกลี้ยงไม่ใช่คนเลวร้ายหากได้รับการอบรมดีๆ ย่อมมีจิตสำนึกอยู่บ้าง แต่สิ่งที่เขาเป็นทุกวันนี้คือทั้งแว้นซ์ทั้งตีหัวหมาด่าแม่เจ็ก คงเพราะสิ่งแวดล้อมในชุมชนแออัดแห่งนี้เพาะบ่มให้เป็นไปตามกระแสสังคม แม่เกลี้ยงเป็นลูกจ้างในโรงงานละแวกนี้ ส่วนพ่อก็เป็นคนขับรถในโรงงานเดียวกัน
?บุญหูข้านะเนี่ยไอ้เกลี้ยง? ธัญดาเอ่ยชมพร้อมส่งตัวเองเข้าไปในบ้านไม้หลังเล็กๆ ของเธอ
ธัญดาเคยบอกตัวเองว่าสักวันจะถีบตัวเองให้พ้นจากสถานที่แออัดแห่งนี้ให้ได้ หลังจากเธอเรียนจบจะสมัครเข้าทำงานในบริษัทหรือสถานประกอบการดีๆ มีชื่อเสียง จากนั้นจะพยายามเก็บหอมรอมริบเงินทุกสตางค์เพื่อซื้อบ้านใหม่อยู่กับแม่ เพื่อให้แม่ห่างไกลจากสิ่งล่อลวงพวกนี้
หลังจากจบมัธยมปลาย เธอจำเป็นต้องหางานทำเพื่อจุนเจือครอบครัวเล็กๆ ของเธอที่มีเพียงเธอกับแม่ผู้ผิดหวังจากชีวิตการแต่งงานหมดอาลัยตายอยากเท่านั้น ซึ่งไม่ว่าใครจ้างให้ทำงานอะไรหญิงสาวทำทุกอย่างเท่าที่ทำได้ ส่วนเงินน้อยนิดเจียดไว้หยอดกระปุกสำหรับเรียนต่อในระดับมหาวิทยาลัย
จากการเข้าไปเรียนในรั้วมหาวิทยาลัย เธอจึงได้พบกับจิรายุ รณกฤต หรือจุ๊บ ลูกชายเจ้าของตลาดรณกฤต เธอเข้าไปเรียนปีหนึ่งส่วนเขาเรียนปีสี่ จิรายุหน้าตาดี กระเดียดไปทางซัวเถาแบบอินเตอร์ ตัวสูง ผิวขาว รวย ขับรถหรูไปเรียน
เพราะความสวยใสน่ารักของธัญดาจึงต้อนให้จิรายุชอบพอและตามจีบหญิงสาว ทุกวันนี้แม้เรียนจบแล้วเขายังคบเธอ หากแต่ช่วงไม่กี่เดือนมานี้ ความใส่ใจสนใจของจิรายุที่มีต่อธัญดากลับลดน้อยถอยลง บางอย่างไม่เหมือนเดิมแต่นั่นธัญดาพยายามเข้าใจในสถานการณ์ด้วยการคิดบวก
การห่างหายคงเกิดจากการทำงาน ด้วยจิรายุต้องเข้าไปบริหารกิจการแทนครอบครัว หญิงสาวจึงปัดความรู้สึกน้อยใจในบางครั้งทิ้งไป หน้าที่ของเธอคือทำงานหาเงินเพื่อดูแลแม่และทำให้ชีวิตของเธอดีขึ้นมากกว่านี้ต่างหาก
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
?ธัญดา? หญิงสาวที่มีชีวิตอยู่ในสลัมเพราะความจำเป็นทางเศรษฐกิจ เธอรับงานทุกอย่างไม่ว่าจะเหนื่อยหนักแค่ไหนยกเว้นงานสบายขายศักดิ์ศรี ซึ่งธัญดาต้องเจอข้อเสนอน่าชิงชังแบบนี้บ่อยครั้งและทุกครั้งเธอก็ตอกกลับไปอย่างสาสม แต่แล้ววันหนึ่งผู้ชายชาวยุโรปตัวใหญ่ท่าทางเหมือนบอดี้การ์ดก็มายื่นนามบัตรให้ ชื่อที่ปรากฏบนการ์ดใบสวยคือ ?คอนเนอร์ เพรสลี่ย์ โจฮาน? ซึ่งด้านหลังระบุค่าตัวหกหลัก ธัญดาไม่คิดว่าค่านั่งกินข้าวเป็นเพื่อนเศรษฐีจะแพงขนาดนี้เธอคิดว่ามันต้องมีอะไรแอบแฝง แล้วก็จริงเพราะหลังจากที่เธอปฏิเสธไปธัญดาก็มารู้สึกตัวอีกครั้งบนเตียงนุ่มกับเจ้าของนามบัตร คอนเนอร์คือเจ้าพ่ออ่างทองคำที่ผู้หญิงคนไหนก็อยากได้เขามาเป็นเจ้าของแม้ชั่วคืนก็ยอม แต่ธัญดาไม่มีทางยอมเด็ดขาด...หญิงสาวสู้ยิบตาแต่แล้วก็พ่ายแพ้แรงมาเฟียหนุ่ม เพราะคอนเนอร์ใช้ความช่ำชองรวบรัดเธอให้จำนนและใช้หัวใจที่รักจริงเป็นสิ่งการันตี
?ฉันไม่เคยฝืนใจผู้หญิง? เขากล่าวชิดดอกบัวชูช่อล่อแมลงของเธอ ?ถ้าไม่เคยก็อย่าทำสิ มันผิด? ?แต่สำหรับเธอปลาน้อย เธอทำให้ฉันอยากทำอย่างนี้เป็นครั้งแรก?
