เรื่องย่อ
เพราะความเข้าใจผิด และคำขอร้องแกมบังคับของน้องสาว ทำให้หลินหลินสาวแสนซื่อสุดเปิ่นจำต้องไปอาศัยร่วมชายคากับเซน นักร้องซูเปอร์สตาร์ของเกาหลี ที่เธอลงความเห็นว่าหมอนี่น่ะตัวอันตราย เพราะเขาทั้งคอยพูดจาจิกกัดแถมยังหาเรื่องกลั่นแกล้งเธอตลอด ทั้งที่ก็เห็นอยู่ว่าเขาทำไม่ดีสารพัด แต่ทำไมหัวใจมันคอยจะรู้สึกดีกับคำพูดร้ายๆ และนิสัยแย่ๆ ของหมอนี่ทุกทีกัน นี่เธออ่อนต่อโลกเกินไปหรือจริงๆ แล้วเป็นแผนการร้ายของหมอนี่กันนะ?
1.
ฉันหยิบโปเตโต้ชิปที่ได้พอลล่าเป็นพรีเซ็นเตอร์เข้าปากอย่างเอร็ดอร่อย พลางเอารีโมตเปลี่ยนช่องอย่างเมามันเพราะฉันกำลังเห่อเคเบิ้ลที่เพิ่งติดมาใหม่ด้วยค่าบริการรายเดือนแสนโหด ฉันต้องใช้ให้คุ้มหน่อยจริงมั้ยคะ!
?เจ๊~ จิ้งขอดูการ์ตูนเน็ตเวิร์คหน่อยสิ ตั้งแต่ป๊าติดยูบีซีให้ เจ๊ก็ครองโทรทัศน์คนเดียวเลยน้า~!?
จุ้งจิ้งน้องสาวที่พ้นวัยอนุบาลมาได้ 12 ปี กำลังบอกฉันว่าอยากดูการ์ตูนเน็ตเวิร์ค - -;; ฉันไม่มีทางเชื่อน้ำหน้ายัยจิ้งนี่เด็ดขาด มันจะดู MTV อ่ะดิ -O-
?ไม่!!? ฉันตอบด้วยน้ำเสียงเฉียบขาด
?ฉันจะดูพี่เบิร์ด? -O-
คอนเสิร์ตสุดสวิงริงโก้ของซุปเปอร์สตาร์เมืองไทยจะเป็นใครไปได้นอกจากพี่เบิร์ดของฉัน ดูสิ!! จะ 50 อยู่มะรอมมะร่อ ยังยักย้ายส่ายสะโพกได้อย่างกับพี่ฟิล์ม รัฐภูมิ (^m^ แม่อ่านมีแอบค้อนว่า อย่ามาว่าเบิร์ดฉันนะยะ ด้วยล่ะ ฮุๆๆ - เซอาร่า)
จุ้งจิ้งทำหน้าง้ำ ?เจ๊อายุ 18 ไม่ใช่หรือไง ทำอย่างกับพวก 28-29 ไปได้ เอารีโมตมาเลย ไม่งั้นเค้าจะฟ้องป๊า!!?
เอะอะอะไรก็ฟ้องป๊า!! เห็นว่าป๊ารักแต่แกคนเดียวใช่มั้ยยะยัยจิ้ง!! -*-
ก็อย่างว่าแหละ - -?? ฉันมันพี่สาวคนโต ก็ต้องยอมน้องตลอดเวลา แล้วนี่ยิ่งป๊าหย่าขาดจากมาม้าที่เป็นชาวเกาหลีแล้วก็ยิ่งไปกันใหญ่ ไม่ใช่ว่าฉันไม่อยากอยู่กับมาม้าที่เกาหลีหรอกนะ แต่ถ้าฉันไปอยู่ที่โน่น ใครจะดูแลป๊าไม่ให้โดนหลอกจากจำนวนน้องหนูที่อยากจะได้เงินจากกระเป๋าของป๊ากันเล่า!
- -^ เรื่องเจ้าชู้ของป๊า ที่ม่าม้าทนเลี้ยงยัยจิ้งมาจน 5 ขวบได้นี่ก็นับว่าทนจนหยดสุดท้ายก่อนจะหย่าขาดแล้วฝากรอยเท้าเอาไว้ที่หน้า โฮะๆ นี่ฉันยังไม่รู้เลยว่าป๊าจะอนุญาตให้ฉันไปเยี่ยมมาม้าหลังจากซ่อมเสร็จหรือเปล่า แต่ก็ช่างเถอะ ยังไงซะฉันก็พร้อมที่จะไปหามาม้าได้ตลอดเวลา
- -?? ถ้ามาม้าส่งค่าตั๋วมาให้ล่ะนะ
ฉันเหลือบตามองยัยจุ้งจิ้งที่ยังคงทำแก้มป่อง - -^ เอาแต่ใจแบบนี้เดี๋ยวก็ไม่มีใครอยากแต่งงานด้วยหรอกยัยบ้า!!
?เรื่องของแก แกอยากจะไปฟ้องป๊าก็ไปเลยไป ขากลับแวะซื้อข้าวมันไก่มาฝากด้วยก็แล้วกัน?
ฉันผายมือให้ยัยจุ้งจิ้งขี่ม้าสามศอกไปฟ้องป๊า ซึ่งถ้ามันไปจริงๆ แล้วล่ะก็ กว่ามันจะกลับมาอีกทีก็คงเย็น ส่วนฉันเองก็จะได้ครอบครองทีวีแต่เพียงผู้เดียว ฮ่าๆๆๆ ^O^/
?เอามา เค้าจะดูไฟเออร์ วันนี้มีสัมภาษณ์พิเศษ เอามา!!?
ฉันมองน้องตัวเองอย่างสมเพช ไม่คิดเล้ย!! ว่าพวกไอดอลทั้งหลายจะทำให้ยัยนี่กลายเป็นเด็ก 6 ขวบ ทั้งที่อายุ 15 ยัยจุ้งจิ้งกระแทกเท้าไปมา ส่วนฉันลอยหน้าลอยตาดูพี่เบิร์ดดื่มน้ำท่ามกลางเสียงกรี๊ดสนั่นฮอลล์ด้วยความสงสัยว่าท่าพี่เบิร์ดตอนกินน้ำ มันประหลาดตรงไหน - -??
ฉันเหลือบมองน้องสาวตัวแสบที่กำลังหน้ามุ่ยด้วยดีกรีความบ้าที่พุ่งปรี๊ดถึงร้อยองศา แล้วอยู่ๆ ยัยนั่นก็พุ่งตัวมารัดจับตัวฉันให้พลิกนอนคว่ำแล้วนั่งทับฉันเหมือนนักมวยปล้ำ ก่อนจะหันมาส่งยิ้มแสยะแยกเขี้ยว ทำตาเหมือนหมาป่ากำลังจะขย่ำเหยื่อ
?ไอ้จิ้ง ปล่อยเดี๋ยวนี้นะเฮ้ย!! อย่านะโว้ย! ฉันรู้นะว่าแกจะทำอะไร!!?
ดูเหมือนว่าควายเอ๋อลิซึม (Fire~ ย่ะ เรียกซะเสียเลยนะแก - -?? - เซอาร่า) จะเข้าสิง จิ้งถึงทำกับพี่สาวสุดที่รักถึงขนาดนี้
สายตาของฉันจับจ้องไปที่มือยัยจิ้งซึ่งกำลังขยับนิ้วขึ้นลงไปมาพร้อมกับทำหน้าเหมือนพวกเมายาก็ไม่ปาน
?ฮึ่ม! เจ๊! จะให้จิ้งดูดีๆ หรือเจ๊จะดูด้วยน้ำตา ฮ้า!!!?
ไอ้จิ้งขู่พร้อมทำตาโหดเหลือกขึ้นมองเพดาน นี่ถ้าฉันจำไม่ผิด มันต้องจำท่ามาจากเรื่องเด็ดในดวงใจ ซีอุยฟูลเวอร์ชั่นแหงๆ T^T
?เจ๊ยังดูพี่เบิร์ดกินน้ำไม่เสร็จเลย?
?งั้น!! เจ้าจงรับกรงเล็บพิฆาตใจจากยัยจิ้งซะเถอะ เจ้าจอมมาร!!!?
?ก้าก กั้กๆๆ ฮ่าๆๆ ม่ายๆๆๆๆๆ ไอ้จิ้ง พอ ฮะๆ พะ..พอ ยอมแล้วๆ?
ฉันเอามือตบหมอน 3 ทีด้วยท่าที่เป็นออริจินอลแห่งการยอมแพ้เพราะเกือบขาดอากาศหายใจตาย ก็ยัยจิ้งเล่นเอากรงเล็บพิฆาตมาเกาที่ฝ่าเท้าของฉันด้วยความเบาบางเฉียบ ผลของมันคืออาการจั๊กกะจี้แทบปางตายเลยล่ะค่ะ T^T
ยัยจุ้งจิ้งแสยะรอยยิ้มแห่งผู้ชนะมายังฉันที่กำลังน้ำตาปริ่มเพราะการหัวเราะเป็นบ้าเป็นหลังด้วยความทรมาน T__T
?ทีหลังอย่าหือ? ยัยจิ้งเชิดหน้าขึ้นก่อนจะคว้ารีโมตที่ฉันยอมยื่นให้มันแต่โดยดี
แล้วฉันเดาผิดซะที่ไหน - -?? ยัยจิ้งเปิดช่อง MTV หรา ซึ่งวีเจก็ไม่ใช่ใครที่ไหน ขวัญใจมันอีกเช่นกัน ยัยจิ้งถึงปล่อยพลังเสียงเซอราวน์ดดังลั่นปานว่ามันอยู่ในคอนเสิร์ตแต่เพียงผู้เดียว
?ชาร์ตฮอตฮิตติดอันดับท้อปไฟว์ของเราในสัปดาห์นี้ ได้รายงานผลมาถึงในช่วงสุดท้าย ลองมาเดากันดูดีมั้ยครับว่า ใครจะได้ครองแชมป์เป็นอันดับหนึ่งของเอเชีย?
?ไฟเออร์!! ไฟเออร์!! ไฟเออร์!!!? นังจิ้งทำเหมือนป๊าเวลาเชียร์มวยเลยอ่า แต่ป๊าจะร้อง เอ้ว!! เอ้ว!! เอ้ว!!! - -??
?ครับ แน่นอนว่าเป็นพวกเขา ?วงไฟเออร์? ผู้สร้างสรรค์งานดนตรีป้อบและฮาร์ดร็อคได้อย่างลงตัว พบกับซิงเกิ้ลล่าสุดของพวกเขา ?ออน เดอะ ไฟเออร์? และเทปการสัมภาษณ์สดส่งตรงจากประเทศเกาหลีเมื่อ 3 ชั่วโมงก่อน สาวๆ ไม่ควรพลาดเลยทีเดียว?
?เจ๊!! สัมภาษณ์สด!!? ยัยจุ้งจิ้งเอามือมาเขย่าร่างอันบอบบางของฉันเหมือนกับว่ามันช่างเป็นเรื่องแปลกประหลาด
?แล้วไง? ฉันคว้ามันฝรั่งทอดกรอบขึ้นมาอีกชิ้น เคี้ยวดังกร้วม~!
?จึ๊!! เจ๊!! บ้านน้อกกกก บ้านนอกกกกก!!?
- -?? น่าจะให้มันไปอยู่วงโปงลางสะออนให้รู้แล้วรู้แรดไปเลยนะ
?แล้วมันเรื่องอะไรที่แกจะต้องมาด่าฉันว่าบ้านนอกด้วยฮะ!!?
?ก็เจ๊มันเอ้าท์อ่ะ เอ้าท์มั่กๆ ในเน็ตเขาคุยกันเรื่องสัมภาษณ์นี่ให้แซ่ดไปหมด ว่า เซนประกาศหานางเอกให้ได้ภายใน 2 อาทิตย์?
?ก็แล้วมันเกี่ยวอะไรกับฉัน แกถึงต้องมาเล่าเรื่องไร้สาระนี่ให้ฉันฟังด้วย!!? ฉันพ่นลมหายใจใส่ยัยจิ้งไปหนึ่งพรืด
?ฉันคงลืมไปว่าป้าแก่ๆ อย่างเจ๊ คงจะเอาแต่ดูพี่เบิร์ดจนลืมไปว่าตัวเองอายุ 18 แถมผมเผ้ายาวอย่างกับยัยเพิ้งไม่รู้จักตัดจักหวี - -^ แล้วดูดิ เสื้อผ้าจ๊าบๆ อ่ะ ไม่คิดจะซื้อใส่มั้งหรือไงเนี่ย เจ๊รู้มั้ยว่าจิ้งไม่กล้าบอกใครเลยว่าจิ้งมีพี่สาว แถมเสื้อผ้าแต่ละชุดที่เจ๊มี มันก็เอ้าท์ซะจนเค้าไม่กล้าขโมยใส่เลยนะเนี่ย!!? -*-
- -?? แล้วฉันจะดีใจดีมั้ย? ถ้าฉันซื้อเสื้อผ้าสวยๆ แล้วมาให้ไอ้ตัวแสบนี่ขโมยใส่เนี่ย!!
?มาแล้วครับกับเทปสัมภาษณ์สดๆ ร้อนๆ หลังจากคอนเสิร์ตยักษ์ใหญ่ในเกาหลีเสร็จสิ้น อเล็กซ์ หรือเรียกสั้นๆ ว่า ?เซน? นักร้องนำวงไฟเออร์ได้ให้สัมภาษณ์กับสื่อมวลชนของเกาหลีเกี่ยวกับการประกาศหานางเอกของเขาก่อนคริสต์มาสอีฟที่จะมาถึในอีก 2 สัปดาห์ เรามาฟังบทสัมภาษณ์ของเขากันเลยดีกว่าครับ?
?ทำเป็นเรื่องใหญ่โตไปได้!!? ฉันบ่นกระปอดกระแปด ยัยจิ้งหันขวับมาตาขวางก่อนจะเอานิ้วชี้มาจุ๊ๆ ที่ปากแล้วทำเสียงชู่~
ภาพตรงหน้าฉันคือการปรากฏตัวของวงไฟเออร์ที่มีชื่อเสียงโด่งดังทั่วเอเชีย ด้วยซิงเกิ้ลแรกที่ขายได้ 7 ล้านก๊อปปี้ภายใน 2 สัปดาห์แรก และมีแฟนคลับอยู่ทั่วโลก ด้วยเอกลักษณ์ของนักร้องนำ ?เซน? ที่เป็นนักร้องเลือดผสม 3 เชื้อชาติ อเมริกัน ? เกาหลี - ไทย ทำให้ผู้ชายคนนั้นออกจะมีเสน่ห์แนวเอเชีย แต่รูปร่างสูงโปร่งแบบทางยุโรป และเขาลือกันให้แซ่ดว่าเซนมีดวงตาข้างละสี ซึ่งสาวๆ ต่างกรี๊ดกร๊าดว่ามันช่างเท่มากมาย แต่สำหรับฉัน...
มันดูพิลึกพิกล - -??
?เหตุผลอะไรหรือครับที่เซนออกมาประกาศตามหาเจ้าหญิงในนิยายของคุณ?
?ตามคอนเซปต์น่ะครับ ที่พระเอกจะต้องตกหลุมรัก? เซนกลั้วหัวเราะ
?เจ้าหญิงเลยเหรอครับ ไม่ใช่หรอก ผมเพียงต้องการผู้หญิงธรรมดา แบบที่ผมรักเธอ และเธอรักผม? เซนหยุดพูดไปนิดนึงเพราะแข่งกับเสียงกรี๊ดไม่ไหว ก่อนที่จะยกมือขึ้นเป็นเชิงปรามให้เงียบก่อนจะพูดต่อ
?ในมิวสิค ผมต้องคิดว่า ถึงเวลาของพรหมลิขิตที่ผมต้องตามหาใครสักคนมาอยู่คอยดูแลผมใกล้ๆ เวลาผมท้อแท้ไม่มีใครและสิ้นหวัง?
แน่นอนว่าถึงตอนนี้ สาวๆ พากันกรี๊ดอีกรอบทั้งๆ ที่เขาพูดถึงนางเอกมิวสิควีดีโอไม่ใช่ชีวิตจริงสักหน่อย
?และคนๆ นั้นก็อาจจะเป็นใครก็ได้ที่เป็นจิ๊กซอว์ตัวสุดท้าย ที่ผมต้องตามหา?
ฉันกะพริบตาปริบๆ ให้กับเซนที่พูดด้วยสีหน้าจริงจังเหมือนต้องมนต์ ส่วนยัยจิ้งเข้าขั้นโคม่าด้วยแรงหลงใหลอย่างสุดๆ จนทำให้กระดูกที่ตัวหายไปในพริบตา ก็หล่อนเล่นไหลลงไปกองที่พื้นแล้วอ่ะตอนนี้
?เพียงแค่คุณส่งรูปถ่าย ประวัติส่วนตัว และทำตามกติกาอีกเพียงเล็กน้อย คนๆ นั้นอาจเป็นคุณ?
เซนขยิบตาให้อีกเล็กน้อย ยัยจิ้งทำตัวเหมือนช็อคโกแลตโดนความร้อนต่อไป ส่วนฉันพยายามมองที่ตาของเซนว่ามีตาข้างละสีจริงหรือเปล่าจากการโคลสใบหน้าของเซนเข้ามาใกล้มากขึ้นอีก
?กติกาที่ว่า คืออะไรเหรอครับ?
ยัยจิ้งลุกพรวด รีบกางหูแถมติดเรดาห์จูนความถี่ของเสียงด้วยการไปนั่งติดกับหน้าจอโทรทัศน์
?ต้องเป็นผู้หญิงผมยาวชาวเอเชีย อายุไม่ต่ำกว่า 15 และไม่เกิน 25 ปี และต้องเป็นผู้หญิงที่ไม่เคยผ่านงานแสดงหรือโฆษณาที่ไหนมาก่อน?
พิธีกรยิ้มกว้างพร้อมกับหันหน้ามาหากล้อง ?ผู้หญิงผมยาวชาวเอเชียได้ยินแล้วอย่ารอช้า รีบส่งประวัติพร้อมรูปถ่ายมายังที่อยู่ด้านล่างนี้ อ้อ!! อย่าลืมนะครับ คุณต้องเป็นผู้หญิงที่ไม่เคยผ่านงานด้านการแสดงหรือโฆษณษมาก่อน อย่ารอช้า คนๆ นั้นอาจเป็นคุณ?
?กรี๊ดดดดดดดดด!! อย่างนี้จิ้งก็มีโอกาสน่ะสิ!!? ยัยจุ้งจิ้งกระโดดโลดเต้นไปทั่วบ้านจนฉันเวียนหัว ก่อนจะวิ่งขึ้นไปบนห้องปล่อยให้ฉันได้ครอบครองรีโมตอีกครั้ง
ฉันเปลี่ยนช่องไปเรื่อยๆ แต่ก็ดันเปลี่ยนกลับไปที่ช่อง MTV อีกจนได้ และแม้ว่าเทปการสัมภาษณ์นั่นจะหายไป แล้วมีวงใหม่มาแทน แต่สีหน้าและแววตาของเซนยังติดอยู่ที่ดวงตาของฉันไม่หายไปไหน ส่วนในใจของฉันตอนนี้ดูไม่ต่างจากยัยจุ้งจิ้งมากนักที่อยากลุกไปส่งประวัติส่วนตัวซะให้รู้แล้วรู้รอด แต่ด้วยจำนวนประชากรผู้หญิงที่อาศัยอยู่ในโซนเอเชียมีมากกว่าคนทั้งประเทศไทยรวมกัน ก็เท่ากับว่าโอกาสของฉันเท่ากับศูนย์ และเมื่อเท่ากับศูนย์ ฉันจะต้องส่งให้เปลืองทำไม - -??
ว่าแล้วฉันก็เปลี่ยนช่องไปที่คอนเสิร์ตพี่เบิร์ดอีกครั้ง แต่ครั้งนี้สมองรับรู้ในหัวกลับว่างเปล่า ในใจตอนนี้ฉันกลับคิดแต่เพียงอย่างเดียวว่า?
ฉันอยากเป็นจิ๊กซอว์ตัวสุดท้ายนั่น..จริงๆ
2.
ณ.ท่าอากาศยานกรุงโซล ประเทศเกาหลี
++++เซน Talk++++
?อเล็กซ์ ได้โปรดเถอะ นายอย่าทำท่าทางเหมือนคนเซ็งโลกนักได้ไหม!!?
ผมกำลังทำหน้าหน่ายอย่างที่สุดให้กับคนที่ได้ชื่อว่าเป็นผู้จัดการที่คอยจะจัดการไปซะทุกเรื่อง บ่นมากซะจนผมอยากจะหนีไปซะให้รู้แล้วรู้รอด
ผมเบนหน้าเปลี่ยนจุดสนใจไปทั่วห้องพักรับรองของสนามบินที่มีความปลอดภัยแน่นหนาก่อนหัวจะระเบิดเพราะการบ่นไม่เลิกของลีซัมซุนผู้จัดการส่วนตัวของผม แต่การที่ผมพยายามไม่ให้ความสนใจ มันกลับทำให้ผมยิ่งหงุดหงิดหนักมากขึ้นไปอีก เมื่อซัมซุนยังคงพยายามให้ผมฟังอยู่ให้ได้!!
ตอนนี้ผมนั่งรอไฟลท์ที่กำลังจะบินไปที่ประเทศไทยอยู่ในห้องรับรองของสนามบิน ถึงแม้ที่นี่จะมีเฟอร์นิเจอร์ครบครันเทียบเท่าระดับห้องรับแขกในโรงแรมระดับ 5 ดาว และถึงมันจะดูเหมาะสมกับนักร้องซุปเปอร์สตาร์อย่างผมมากแค่ไหนก็ตาม แต่สาเหตุหลักที่ทำให้สีหน้าของผมยังเซ็งสุดขีดก็คือไอ้กระจกใสบานใหญ่ที่ตอนนี้ออแน่นไปด้วยแฟนคลับจำนวนมหาศาลที่กำลังเบียดเสียดดูผมเหมือนตัวอะไรสักอย่างในสวนสัตว์ ซึ่งเป็นสิ่งที่ผมเองก็ไม่เข้าใจว่า ที่นี่ต้องการเอาใจผมซึ่งเป็นซุปเปอร์สตาร์ หรืออำนวยความสะดวกให้แฟนคลับกันแน่
?อเล็กซ์~ เห็นแก่พระเจ้าเถอะ นายเป็นซุปเปอร์สตาร์นะ?
ผมพ่นลมหายใจอย่างหนักหน่วง ใช่!! แล้วไง?? ในเมื่อตอนนี้สิ่งที่ผมต้องการคือความเป็นส่วนตัวระหว่างเดินทางไปแสดงคอนเสิร์ตที่ประเทศไทย ไม่ใช่ต้องมานั่งแสดงคอนเสิร์ตในห้องพักผ่อนส่วนตัว!!
ผมจึงเลือกที่จะนั่งหันหลังให้แฟนคลับ
และนั่น..
หมายถึงชะตาชีวิตของผู้จัดการส่วนตัวของผม ที่กำลังโดนคาดโทษเรื่องการปล่อยปละละเลยดาราให้ทำตัวเป็นที่ประณามแก่สาธารณะชน
?นายไม่คิดถึงอนาคตฉัน ก็คิดถึงอนาคตลูกเมียฉันมั่งสิ!! อเล็กซ์!! นายไม่คิดจะให้ฉันโดนไล่ออกจริงๆ หรอกใช่มั้ย?!?
เสียงสั่นเครือของผู้จัดการลีซัมซุนทำเอาผมกลั้นหัวเราะไม่อยู่
แน่ล่ะ!!
นายบ่นฉัน ฉันก็แกล้งนายกลับ ^ ^ มันก็ดูสมน้ำสมเนื้อแล้วนี่!!
- -?? แต่บางทีซัมซุนก็น่าสงสาร แล้วผมก็มักจะใจอ่อนซะจนลืมว่าตัวเองกำลังโมโหอยู่แท้ๆ
?โอเค แต่นายก็ไม่ต้องถึงกับน้ำตาปริ่มขนาดนั้นก็ได้นี่? ผมยิ้มที่มุมปาก
?ฉันก็แค่อยากพักผ่อน แล้วตอนนี้ก็ไม่เห็นจำเป็นที่ฉันจะต้องฉีกยิ้มสักหน่อย?
?แต่นายเป็นคนของประชาชน!!? ซัมซุนยังคงให้เหตุผลที่มันสามารถจุดชนวนระเบิดให้ผมกลับไปโมโหเขาอีกครั้งจนได้ -*-
?ถ้าอย่างนั้น ก็ เลิก เป็นคนของประชาชนซะดีมั้ย?!?
ลีซัมซุนตาโต พลางแคะหูอย่างไม่เชื่อ
?อย่ามาพูดเล่นนะ!! อเล็กซ์!!?
ผมยักไหล่อย่างไม่ยี่หระ อย่างน้อยผมก็ไม่ได้คิดที่จะเป็นดาราหรือนักร้องมาตั้งแต่แรก เพราะฉะนั้นเรื่องที่ใครจะชอบหรือไม่ชอบผม
มันไม่ใช่สาระสำคัญอะไรเลยสักนิด!!
ผมได้ยินเสียงสวรรค์ที่ทำให้ผมหลุดพ้นจากการพร่ำบ่นของผู้จัดการจอมจู้จี้ เมื่อเสียงประกาศจากทางสนามบินเรียกผู้โดยสารที่กำลังจะเดินทางไปที่ประเทศไทยให้ไปขึ้นเครื่อง มันทำให้ผมเริ่มรู้ว่าเราไม่ควรที่จะเสียเวลากับการถกเถียงกับเรื่องงี่เง่าอะไรนี่อีกแล้ว เพราะนอกจากมันจะไร้สาระและที่สำคัญมันจะทำให้เราชักช้าแล้วอาจจะตกเครื่อง!!
ผมโยนตัวเองลงกับเบาะที่ไม่ค่อยจะนุ่มเท่าไหร่แล้วพยายามจะข่มตาหลับ ถึงแม้ว่าการเดินทางครั้งนี้มันจะเป็นการเดินทางที่ไม่ยาวนานนัก แต่การหลับตาเป็นการดีที่สุดที่จะไม่ได้ฟังซัมซุนเอ่ยปากอะไรออกมาได้อีกครั้ง แต่ทว่า แม่แอร์สาวคนนั้นดูเหมือนจะเชิญชวนผมซะเกินกว่าจะหลับตาลงได้ ผมขยิบตาให้เธอ แต่แล้วผมต้องร้องโอดโอยเมื่อซัมซุนจับหน้าผมหันไปกระแทกกับหน้าต่างเครื่องบิน
?เจ็บนะ!!? ผมจับหน้าผากข้างที่โขกกับหน้าต่างแล้วเริ่มโวย
?นี่ยังน้อยไปด้วยซ้ำ!! ถ้านายเป็นน้องของฉัน ฉันจะจับหัวนายโขกจนเลือดกระเซ็นออกมาจากหัวที่มีแต่ขี้เลื่อย แถมยังไม่ยอมรับรู้ว่าตัวเองเป็นซุปเปอร์สตาร์ถึงได้ทำตัวเหมือนพวกเสเพลข้างถนน!!?
ผมนั่งนิ่ง ไม่ใช่ว่าไม่อยากเถียง แต่ถ้าให้แลกระหว่างเงียบ แล้วจะได้อยู่อย่างสงบตลอดทางแล้วล่ะก็
ผมเงียบเองก็ได้ - -??
?อเล็กซ์ ลงจากเครื่องเมื่อไหร่ ยิ้มแย้มแล้วก็ทำตัวดีๆ หน่อยนะ ฉันคิดว่าแฟนๆ ของนายคงมารอต้อนรับกันอย่างล้นหลามเลยทีเดียว? ^____^ ซัมซุนยิ้มกว้างประหนึ่งว่าแฟนๆ ทุกคนมารับผมก็เหมือนมารับเขาด้วย
?ต้อนรับหรือรุมทึ้งกันแน่ ฉันรู้สึกว่ามันเป็นคำเดียวกันยังไงไม่รู้? -O-
ผมตอบผู้จัดการที่หุบยิ้มลงทันทีเมื่อผมเอ่ยขึ้นมาแบบนั้น
?อเล็กซ์ นายนี่ยังไง?! แทนที่จะดีใจที่มีแฟนๆ มาต้อนรับ กลับทำหน้ารำคาญอยู่ได้?
เข้าใจอะไรผิดไปหรือเปล่า?! ที่ฉันรำคาญอยู่ตอนนี่น่ะ นายต่างหากเล่า!!
ผมส่ายหน้าก่อนจะเบือนไปทางแอร์โฮสเตสที่เดินมาทางนี้รอบที่ 10 และพยายามจะอ่อยผมด้วยการเดินทอดน่องช้าๆ
?ส่วนข่าวฉาวของนายที่เกาหลี นายจะให้ฉันแก้ตัวแทนนายได้ยังไงฮะ ในเมื่อภาพที่ปาปารัซซี่ถ่ายออกมา มองมุมไหนก็คือคิมจีวอนชัดๆ? ผู้จัดการส่วนตัวของผมกำลังพูดถึงนักแสดงหน้าใหม่ที่ผมกำลังกิ๊กอยู่กับเธอในขณะนี้
?ก็ไม่เห็นจะต้องแก้ตัวว่ายังไง?
?มันได้ที่ไหนกันเล่า!! นายเป็นแบรนเนอร์ของบริษัทเชียวนะ ไม่รู้ล่ะ!! อย่างน้อยนายก็ต้องบอกนักข่าวไปให้ได้ว่าผู้หญิงคนนั้นไม่ใช่จีวอน หรือไม่ก็เป็นแค่เพื่อน ไม่สิ! เพื่อนผู้หญิงมันหมิ่นเหม่เกินไป ญาติ! ต้องเป็นญาติ!!?
ผมเริ่มขมวดคิ้วเป็นเลขแปดกับคนที่เริ่มเลอะเทอะไปกันใหญ่
ผมส่ายหน้าแล้วปล่อยให้ซัมซุนใช้สมองซะให้พอใจ และตอนนี้มันคงไม่มีอะไรดีกว่าการฆ่าเวลาก่อนเครื่องจะลงสู่พื้นดินของประเทศไทย
?Excuse me!!? ผมพยายามจะเรียกแม่แอร์โฮสเตสสาวคนนั้นให้มาบริการเครื่องดื่มผสมรอยยิ้มให้ผม แต่ดูเหมือนว่าซัมซุนจะรู้ทัน -*- ดันชิงตัดหน้าโบกมือไล่แม่แอร์สาวคนนั้นให้ไปไกลๆ จากตรงนี้จนได้
ผมชักจะเริ่มเซ็งซัมซุนขึ้นมาจริงๆ ซะแล้วสิ!! -*-
ผมกระตุกแขนซัมซุนหลังจากที่แม่แอร์สาวแสนสวยของผมเดินหน้าเบ้ไปที่เทอเรสข้างหลังเครื่องอย่างไม่สบอารมณ์
?นายไล่สาวน้อยแสนสวยอย่างนั้นไปทำไมน่ะฮะ!!?
?ก็ไล่ไปให้พ้นๆ คนกวนอารมณ์อย่างนายไงอเล็กซ์ ฉันขอเตือน!! ถ้าฉันเห็นนายอยู่กับผู้หญิงอีกครั้งเดียวล่ะก็ ฉันจะให้นายย้ายไปอยู่ที่อพาร์ทเมนท์ของฉัน?
?ไม่เอาหรอก!! บ้านนายยั้วเยี้ยไปหมด ฉันไม่อยากนอนที่พื้นด้วย!!?
?น้อยๆ หน่อย ยั้วเยี้ยที่ว่านั่นมันลูกของฉัน อีกอย่าง ฉันไม่มีทางให้นายนอนพื้นหรอกน่า ฉันจะให้นายนอนกับเด็กๆ? ^ ^
นอนกับเด็กๆ =__=??
?ฉันยอมนั่งแง่วอยู่ที่โรงแรมดีกว่า?
ลีซัมซุนหัวเราะในคำพูดของผมที่หมายถึง การที่ให้ผมนอนกับลูกๆ ของเขาที่เป็นเหมือนลิงจ๋อทั้งสี่นั่นมันนรกชัดๆ - -?? เพราะนอกจากผมจะถูกยึดพื้นที่เตียงที่หนานุ่ม ผมยังโดนขู่บังคับให้ร้องเพลงตลอดเวลาด้วยเสียงร้องไห้มาราธอน ประมาณว่าผมหยุดร้องเพลงเมื่อไหร่ ฝั่งนั่นก็สตาร์ทเสียงร้องไห้ปั๊บ ผมต้องร้องเพลงกล่อมให้พวกลิงจ๋อซึ่งกว่าจะหลับทำเอาเสียงแหบแห้งไปหลายวัน แค่คิดก็สยองแล้ว!! -*-
ผมลงสู่พื้นดินของประเทศไทยครั้งนี้เป็นครั้งที่ 2 ซึ่งครั้งล่าสุดผมตามแม่มาเยี่ยมญาติเมื่อตอนอายุ 6 ขวบ และหลังจากนั้นผมก็ไม่เคยมาที่นี่อีกเลย ถึงแม้ว่าแม่ผมจะเพิ่งเสียชีวิตด้วยโรคร้ายไปไม่กี่ปีนี้ก็ตาม
ที่เกาหลีแม่ผมชอบสอนให้ผมพูดภาษาไทยอย่างสม่ำเสมอ เผื่อว่าสักวันผมจะได้เอาไว้ใช้คุยกับญาติของแม่ได้ แต่ก็นะ ผมว่ามันมีประโยชน์แค่เราแม่ลูกจะคุยกันได้รู้เรื่องมากกว่าเพราะแม่ใช้ภาษาอื่นได้ไม่ดีนัก ก็เท่านั้น - -??
หลังจากที่ผมกับซัมซุนออกจากสนามบินด้วยรถของโรงแรมที่ทางสังกัดเราจัดการเอาไว้อย่างลับๆ ผมจึงรอดจากการรุมทึ้งจากบรรดาแฟนคลับได้อย่างปฏิหารย์ แต่ทว่า..การนั่งอยู่ในรถนี่นานๆ มันทำให้ผมเริ่มอึดอัดเกินกว่าจะทนอยู่นิ่งๆ ได้ต่อไป มิหนำซ้ำการจราจรที่ไม่ขยับนี่ก็ไม่ได้ทำให้ซัมซุนรู้ว่าผมหงุดหงิดได้เลย ดูได้จากปากของเขายังคงพร่ำบ่นถึงเรื่องต่างๆ ที่เคยพูดมาแล้วทั้งนั้น
ผมทอดสายตาไปทางหน้าต่างรถของโรงแรมหรูหราที่สุดแห่งหนึ่งของกรุงเทพฯ โรงแรมโอเรียลทอล ปริ๊นเซส ซึ่งนี่ผ่านมาเกือบสองชั่วโมงกว่าที่เจ้ารถคันที่ผมนั่งไม่ยอมขยับเขยื้อนไปไหน คนที่นี่เขาทนกับการจราจรแบบนี้ได้ยังไงกันนะ -*-
?นายจำกำหนดการได้หรือยัง พรุ่งนี้นายต้องออกไปแถลงข่าวแล้วก็เข้าซ้อมที่ฮอลล์ต่อในช่วงบ่ายไปจนถึงค่ำ แล้วตอนดึกนายต้องเข้ามาดูคิวการสัมภาษณ์ของวันต่อไป เฮ้!! เอล็กซ์ นี่นายฟังฉันอยู่หรือเปล่า???
ผมพยักหน้าแต่สายตาของผมตอนนี้กลับจับจ้องไปที่ริมถนน ให้ตายสิ!! นี่มันแหล่งรวมสาวสวยในประเทศไทยเหรอเนี่ย!! ขาวจั๊วะน่าเจี๊ยะ น่าลงไปเดินเป็นบ้า!!
?อีกนานมั้ย กว่าจะถึงน่ะ?
คนขับรถของโรงแรมตกใจเล็กน้อยที่ผมพูดภาษาของเขาได้ก่อนจะตอบในสิ่งที่ผมคาดไม่ถึง
?ไม่หรอกครับ อีก 4-5 กิโลเมตรก็จะถึงแล้ว แต่ประมาณ 3 ชั่วโมงครึ่งถึงจะเข้าสู่ตัวโรงแรม ตอนเย็นๆ ก็รถติดอย่างนี้ประจำแหละครับ?
- -?? สรุปว่าผมต้องนั่งแง่วอยู่ที่นี่ตั้ง 3 ชั่วโมง ให้ผมลงไปเดินชมวิวสวยๆ ดีกว่า ว่าแล้วผมเช็คนามบัตรของโรงแรมและเงินสกุลไทย
โอเค Let?go!! ^O^/
ผมเหลือบมองซัมซุนที่ยังคงพล่ามไม่หยุด ก่อนจะหันไปกระซิบให้คนขับรถล็อครถหลังจากที่ผมลงไปแล้วโดยที่ไม่ลืมกำชับว่าหากคนที่นั่งอยู่ข้างในหากโหวกเหวกโวยวายแล้วล่ะก็ ไม่ต้องตกใจ เขาแค่ล่ำลาก็แค่นั้น! และเมื่อคนขับรถพยักหน้า ผมก็ผลักตัวเองออกไปข้างนอกอย่างรวดเร็ว
ปึ้ก
เสียงปิดประตูรถที่ท่าทางจะแพงหูฉี่จากฝีมือผม ^ ^
?เฮ้!! อเล็กซ์!! เข้ามาในนี้เดี๋ยวนี้!!? ซัมซุนโวยวายยื่นหน้าออกมาจากกระจกซึ่งรถก็ดันเริ่มเคลื่อนตัวออกไปเรื่อยๆ เหมือนเข้าข้างผมในครั้งนี้
กลับก็โง่ดิ ^______^
?นายไปโรงแรมก่อน ปรับอุณหภูมิน้ำอุ่นไว้ที่ 29 องศาให้ฉันด้วย? ^O^
ผมตะโกนกลับอย่างอารมณ์ดี ก่อนจะหันตัวกึ่งเดินกึ่งวิ่งไปตามถนน ซึ่งเสียงสุดท้ายที่ผมได้ยินจากผู้จัดการจอมจู้จี้ก็คือ
?ไอ้เวรนี่ ปล่อยฉันลงจากรถเดี๋ยวนี้น้า!!!!?
**************************************************************
ติดตามอ่านเรื่องราวความรักแสนอลวนวุ่นวายของยัยเฉิ่มแสนซื่อกับซุป'ตาร์หน้าหล่อได้แล้ววันนี้ ที่ 7-11 ค่ะ