Dangerous Boy !!! ยายแว่นสุดซ่าส์ VS นายบ้าหน้าหล่อ(ขั้นเทพ)

[che-ri]

Dangerous Boy !!! ยายแว่นสุดซ่าส์ VS นายบ้าหน้าหล่อ(ขั้นเทพ) ^-^
ตอนที่ 16 **~** ความลับของเมธาวดี **~**

คุณเคยแอบรักพี่ชายของเพื่อนสนิทไหม ?? แต่ฉันเคยแอบรัก และตอนนี้ก็ยังรักอยู่ เป็นเวลากว่า 7 ปี ที่ฉันแอบรักเขา แต่เขาไม่เคยรู้ถึงความรู้สึกของฉันเลยถึงแม้เขาจะเป็นพี่ชายของเพื่อน แต่เขากับฉันอายุเท่ากัน เพราะเขาสองคนเป็นพี่น้องฝาแฝดกัน

ตอนที่ฉันเป็นเด็ก ฉันเคยอิจฉาพื่อนที่ฉันพึ่งรู้จัก เพราะเขามีพี่ชายคอยดูแลปกป้อง ทั้งที่ทั้งสองก็อายุเท่ากัน ในขณะที่ฉันเป็นลูกคนเดียว ไม่มีพี่น้อง ความรู้สึกจากการอิจฉาเพื่อน เลยกลายเป็นแอบรักพี่ชายเพื่อน เพราะเขาคอยดูแลฉันเหมือนกับที่เขาคอยดูแลน้องสาว

ตอนแรกฉันก็มีความสุขที่เหมือนมีพี่ชาย ที่ฉันไม่เคยมี แต่เมื่อความรู้สึกของฉันเปลี่ยน แต่ความรู้สึกของเขายังเหมือนเดิม คอยดูแลฉันและเป็นห่วงฉันเหมือนกับน้องสาวของเขา แต่ฉันไม่ต้องการความรู้สึกแบบนี้ เพราะควมใจดีของเขากลับทำให้ฉันรักเขามากขึ้น

ฉันเลยหลบหน้าเขาเมื่อฉันไม่อาจซ่อนความรู้สึกของฉันได้อีกต่อไป ฉันได้แต่มองเขาอยู่ไกลๆ ทั้งที่ฉันอยากไปอยู่ใกล้ๆ แต่ฉันก็ทำไม่ได้ ฉันไม่อาจเปิดเผยความรู้สึกที่ฉันมีต่อเขาได้ เพราะฉันรู้ความลับของเขา ที่ไม่มีใครรู้เหมือนกัน

เขาแอบรักเพื่อนสนิทของฉันอีกคน และเหตุผลนี้ ฉันจึงไม่กล้าบอกเขาไป ได้แต่มองเขาอยู่ห่างๆแทน และเขาก็ทำเหมือนกันกลับฉัน ที่ต้องถอยห่างจากคนที่ตัวเองรัก เมื่อเพื่อนของฉันมีแฟนตอนขึ้น ม.4 และเป็นรุ่นพี่ที่ป๊อบมาก เพราะรุ่นพี่เป็นนักกีฬาบาสของโรงเรียน แถมยังหน้าดี และยัยเนยก็เป็นถึงหลานสาวของผู้อำนวยการ จึงทำให้การคบกันของคู่นี้เป็นที่จับตามอง

และตอนที่พี่ปอกับยัยเนยคบกันนี่เองที่ทำให้ฉันได้รู้ถึงความรู้สึกของเขา เขาก็คงเจ็บปวดที่เห็นคนที่ตัวเองรักไปรักคนอื่นที่ไม่ใช่เขา แต่ความรักเป็นสิ่งที่ห้ามกันไม่ได้ เพราะไม่งั้นฉันคงห้ามความรู้สึกที่มีต่อเขาแล้ว

เขากับฉันได้แต่ถอยห่างจากคนที่รักไปเรื่อยๆ นี่คงเป็นทางออกที่ดีที่สุด ตอนนี้ฉันเลยเหมือนคนแปลกหน้ากัน ทั้งที่เราก็รู้จักกันมาหลายปี เป็นเวลากว่า 7 ปี ที่ฉันแอบรักเขา แต่ไม่แน่ความรู้สึกของฉันที่มีต่อเขาอาจจะเกิดมาตั้งแต่ที่ฉันได้รู้จักกับเขา แค่ตอนนั้นฉันไม่เข้าใจความรู้สึกแบบนั้น และฉันเฝ้าบอกกับตัวเอง ว่าเกิดจากการอิจฉาเพื่อนที่มีพี่ชายคอยปกป้องดูแล

แต่ฉันมาแน่ใจกับความรู้สึกของตัวเองที่มีต่อเขา ก็ตอนที่เขาไปช่วยฉันกับยัยครีม ที่เข้าไปช่วยยัยเนยที่โดนยัยไอวี่ชะนีหน้าวอกรุมตอน ม.1 เหตุการณ์ในวันนั้นฉันยังจำได้ แม้จะผ่านมาหลายปีแล้ว เพราะมันเป็นเหตุการณ์ที่ทำให้ฉันได้รู้ใจตัวเอง และได้เพื่อนสนิทเพิ่มมาอีกคน

ฉันยังจำได้ว่า ฉันกับยัยครีมกำลังจะไปส่งรายงานที่ห้องพักอาจารย์โดยผ่านตึก 6 ซึ่งเป็นทางลัด ซึ่งตอนนี้ค่อนข้างเงียบ เพราะเป็นเวลาเลิกเรียนแล้ว

ฉันกับยัยครีมเดินจนใกล้จะถึงห้องพักอาจารย์ก็ได้ยินเสียงแปลกๆดังมาจากข้างหลังตึก 6 เลยเดินไปดูตามทางที่ได้ยินเสียง

?เป็นหลานสาวผู้อำนวยการ แล้วทำตัวซ่าส์มากนักใช่ไหม? ฉันเห็นผู้หญิงตัวถึกๆสองคนจับแขนยัยเนยคนล่ะข้าง และมีเด็กสาวที่ฉันจำได้ว่าอยู่ห้องสอง เป็นคนตบยัยเนยที่ไม่มีทางสู้

?นึกว่าตัวเองแน่นักหรือไง? ยัยคนที่ตบยัยเนยตะคอกถาม

?มันแน่อยู่แล้ว ยัยชะนีหน้าวอก? ยัยเนยยังทำปากเก่งเถียงยัยนั้น

?แล้วฟิวจะมาชอบแกได้ยังไง??? ถ้าแกไม่ไปอ่อยเค้า?

?ฉันก็นึกว่าเรื่องอะไร? ยัยเนยหัวเราะ โดยมีเลือดออกมาตรงมุมปาก เพราะโดนยัยหน้าขาวตบ ? ที่แท้ก็เรื่องผู้ชาย ฉันจะบอกอะไรให้น่ะยัยหน้าโง่ ไอ้นั้นมันมาตามจีบฉันเอง แล้วมันก็บอกว่ามันไม่มีแฟนด้วย?

? ไม่เชื่อ แกโกหก ฟิวไม่มีทางทำอย่างนั้น? ยัยหน้าขาวกรี๊ดร้องเสียงดัง จนฉันกับยายครีมยกมือขึ้นอุดหู เพราะเสียงแหลมๆของยายนั้น

?ไม่เชื่อก็ตามใจ แต่นายนั้นมันว่า มันรำคาญที่เธอคอยตามตื้อมัน? ยัยเนยหัวเราะที่ทำยัยชะนีหน้าวอกนั้นกรี๊ดร้องโหยหวนได้

? ไม่จริง ฉันไม่มีทางเชื่อ ฟิวต้องไม่นอกใจฉัน? ยัยนั้นว่าพร้อมกับสั่งให้ยัยถึกสองคนจับยายเนยไว้ ฉันกับยายเครีมทนไม่ไหว เลยออกไปสอใส่เกือกกับเขา

?หยุดนะทำอะไรน่ะ? ยัยครีมถามยัยหน้าขาวนั้น ทำให้ยัยนั้นหันมาทางเราสองคน

? ไม่ต้องมายุ่ง ไม่ใช่เรื่องของพวกเธอสองคน?

?ทำไม จะไม่ใช่ล่ะ ก็ยายนั้นเป็นเพื่อนของฉันสองคน? ฉันตอบ ซึ่งทำให้ยัยเนยจ้องมองดูฉันกับยัยครีมอย่างกับไม่เคยเห็น ก็จะทำไมล่ะ เพราะวันนี้ฉันพึ่งตบยัยเนยไปนะสิ ที่หาว่าฉันกับยัยครีมอยากคบด้วยเพราะว่าตัวเองเป็นหลานสาวผู้อำนวยการ ข้อกล่าวหานี้ทำให้ฉันจี๊ดขึ้นมา ก็เลยตบยัยนั้นเพื่อสั่งสอน ที่พูดจาทำลายน้ำใจคนอื่น ทั้งที่ฉันไม่เคยตบใครมาก่อนเลยในชีวิต เพราะฉันต้องทำตัวเป็นคุณหนูผู้เรียบร้อย ตอนที่ฉันตบยัยเนย ยัยครีมดูจะอึ้งๆ เพราะยัยครีมไม่เคยเห็นฉันทำร้ายใครมาก่อน ฉันก็ไม่รู้ว่าตอนนั้น ฉันทำอย่างนั้นไปได้ยังไง ปกติฉันจะควบคุมการกระทำและสีหน้าของตัวเองได้เสมอ เพราะแบบนี้ไงถึงไม่มีใครรู้ว่าฉันคิดอะไร เพราะฉันจะซ่อนความรู้สึกของฉันไว้ภายในไม่ให้ใครรู้

?อย่างยายนี้มันมีคนคบด้วยเหรอ? ยัยหน้าขาวถามย๊อะๆ

?ก็ฉันสองคนนี่ไง? ฉันว่า ?แล้วก็ปล่อยเพื่อนฉันได้แล้ว?

?ถ้าแน่จริงก็มาช่วยเองสิ? ยัยครีมมันก็เป็นพวกที่ท้าไม่ได้ซะด้วยซิ ฉันกับยัยครีมก็เลยลุยเข้าไปเลย อย่างน้อยก็สามต่อสามล่ะ ฉันคิด ถึงฉันจะไม่เคยทำอย่างนี้เลยก็เถอะ และฝ่ายนั้นจะมีแต่คนตัวใหญ่ๆกว่าฉันทั้งนั้น(+__+) เพราะฉันตัวเล็กที่สุด ยายครีมก็สูงกว่าฉัน ส่วนยัยเนยไม่ต้องพูดถึง เพราะยัยนี้มันหุ่นนางแบบชัดๆ มีแต่ฉันที่ตัวเล็กที่สุด แง้!!! TT^TT พระเจ้าลงโทษ

ฉันเป็นฝ่ายที่ลุยเข้าไปหายัยชะนีหน้าวอกนั้นก่อนทั้งที่ในใจนั้นกลัวแทบตาย ส่วนยัยครีมก็ไปจัดการกับยายถึกสองคนที่จับยัยเนยอยู่ ซึ่งยัยเนยก็อาศัยช่วงจังหวะที่สองคนนั้นเผลอ เอาศอกกระแทกตัวสองคนนั้น แล้วเราทั้งสามก็ตบกันอย่างดุเดือด โดยเฉพาะยัยเนยที่ใส่ยัยถึกทั้งสองคน ที่บังอาจมาจับตัวเองไว้ไม่ยังโดยมียัยครีมร่วมด้วยช่วยกัน

แต่คนที่แย่ดูเหมือนจะเป็นฉันที่เดินเข้าไปก่อนเพื่อน เพราะตอนนี้ฉันกำลังโดนยัยชะนีหน้าวอกตบเข้าที่ใบหน้าจนเลือดซึ่ม และผลักฉันจนหัวไปกระแทกกับตึก (ยายนี่แรงฟายชะมัด TT^TT) และฉันรู้สึกถึงน้ำเหนียวๆที่ซึมออกมาจากศรีษะทางด้านหลัง (แม้จะนิดเดียวก็เฮอะ) ฉันเอามือไปแตะตรงที่รู้สึกเจ็บเบาๆ และที่มือของฉันมีน้ำสีแดงๆติดมือของฉันออกมาด้วย (โอ้แม่เจ้า!!! ฉันกลัวเลือด) แล้วหลังจากนั้นฉันก็ไม่รู้สึกตัวอีกเลย

แต่หลังจากที่ฉันฟื้น(โรงพระยาบาล) ยัยครีมก็เล่าให้ฉันฟังว่า ยัยเนยเป็นคนที่เข้าไปซัดยัยชะนีหน้าวอกนั้น จนมีสภาพไม่ต่างกับฉัน ที่ยังไม่ฟื้นเพราะหัวกระแทก ถึงแม้จะไม่เห็นเลือดก็ตาม (ใครบอกว่าไม่มีถึงจะจะนิดเดียวก็เฮอะ: ฉันแย้งในใจ +__+ ) ยัยครีมก็เลยโทรฯตาม คิวปิดให้มาช่วย แล้วคิวปิดก็เป็นคนที่อุ้มฉันที่หมดสติตั้งแต่เห็นเลือด (เขินจัง ///////// @ _@ ////////)

แล้วหลังจากนั้นฉันก็แน่ใจในความรู้สึกที่ฉันมีต่อคิวปิด ว่าฉันไม่ได้เห็นเขาเป็นแค่เพื่อนหรือพี่ชายของเพื่อนอีกต่อไป แต่ฉันเห็นเขาและรักเขาอย่างที่ผู้หญิงคนหนึ่งจะรักผู้ชายคนหนึ่ง ซึ่งความรู้สึกนี้ ฉันก็ได้แต่เก็บไว้ เมื่อคนที่เขารักไม่ใช่ฉัน แต่ฉันยังจะคงเป็นคนที่รักเขาตลอดไป
**~(เพลง คำถาม ของ FFK)~**
อยาให้วันนี้ เป็นแบบวันนั้น
ที่เราหลบฝนอยู่ด้วยกัน มีร่มคันหนึ่ง กับใจที่เริ่มสั่น
ไม่น่าหรือว่าหวั่นไหวเพราะไกล้เธอ
ตั้งแต่วันนั้น มาจนวันนี้
ไม่ว่ากี่ทีที่พบเจอ ที่ดูไม่ค่อยคุย
แค่ยิ่มให้เธอ ก็กลัวว่าเผลอไปบอกความในใจ
ได้แต่ตั้งคำถามแต่ไม่กล้าถามเธอสักครั้ง
ได้แต่ตั้งความหวังข้างในหัวใจ
ที่จริงแค่อยากรู้ว่าเธอนะคิดเหมือนฉันไหม
อยากให้เธอมองตาและตอบคำถามหัวใจ
ไม่รู้เมื่อไหร่ เธอจะได้ตอบมันสักที
ไม่มีใครรู้ มีแค่เธอรู้ ว่าคำตอบนั้นเป็นเช่นไร
ถ้ามันไม่ตรงกัน ฉันก็เข้าใจ
แต่ว่ายังไงก็ยังจะรอฟัง
ได้แต่ตั้งคำถามแต่ไม่กล้าถามเธอสักครั้ง
ได้แต่ตั้งความหวังข้างในหัวใจ
ที่จริงแค่อยากรู้ว่าเธอนะคิดเหมือนฉันไหม
อยากให้เธอมองตาและตอบคำถามหัวใจ
ไม่รู้เมื่อไหร่ เธอจะได้ตอบมันสักที
ก็มีคำถามในใจที่ต้องรัก
ที่จริงแค่อยากรู้ว่าเธอนะคิดเหมือนฉันไหม
อยากให้เธอมองตาและตอบคำถามหัวใจ
ไม่รู้เมื่อไหร่ เธอจะได้ตอบมันสัก

ป.ล.อยากถามว่าชอบผู้หญิงหรือผู้ชายเล่าเรื่อง เม้นท์มาๆๆๆๆ ^__^