จะสู้กับพวกคอมพิวเตอร์ยังไงดี???

[drop]

สนใจร่วมทำงานกาตูนส่งสำนักพิมด้วยกันมั้ยครับกะลังหาคนคิดเรื่องอยู่คือแบบว่าไม่มีเนื้อเรื่องแล้ววาดไม่สวยอ่า

[Tongz]

ผมเองก็ไม่มีประสบการณ์ตรงจากการส่งผลงานเลยสักครั้ง แต่พอเข้าใจหารทำงานของ สนพ. อยู่บ้าง

แต่สิ่งที่ควรคำนึงถึงและต้องยอมรับกัน อย่ามีความคิดแง่ลบต่อ สนพ. หรือแม้แต่การ์ตูนจากเมืองนอก

การ์ตูนที่มีความนิยมเป็นอันมากคือ การ์ตูนญี่ปุ่น ซึ่งเป็นที่ยอมรับกันมากทั่วโลก

ทั้งในเรื่อของ ภาพ เนื้อหา กลุ่มเป้าหมาย ความต่อเนื่อง การสนับสนุน อุปกรณ์ บุคลากร และอื่นๆ

ซึ่งจะเอามาเปรียบกับผลงานของคนไทยไม่ได้ เพราะเราๆ ทั้งหลายที่ต่างไฝ่ฝันในทางนี้

ยังขาดในหลายๆ ด้านที่ยังไม่มีในประเทศไทย ถ้าจะให้แตกแยกออกมาคงจะหลายอย่าง เช่น

1. อุปกรณ์ สิ่งที่ใช้ในการวาดเขียนโดยเฉพาะ ที่ไม่สามารถหาซื้อกันได้อย่างแพร่หลาย ไม่เห็นที่ ญี่ปุ่น ที่มีมากมายหลากหลาย
เพราะมันมีความนิยมสูงทั้งในและนอกประเทศในการอ่านการ์ตูนญี่ปุ่น มันจึงเป็นอาชีพได้

2. ความนิยม ในตัวตนของคนแต่ละคนมีความนิยมชมชอบที่แต่ต่างกัน จะเลือกซื้อหามาอ่านก็ต้องตรงตามความนิยมชมชอบ
ของคนนั้นๆ ถ้าหากแยกกันไปเลยระหว่าง ตูนไทย กับ ตูนญีปุ่น ขอถามว่า "จะมีสักกี่คนที่จะหยิบเอา ตูนไทยไป" แต่ที่ สนพ. เขาแทรกไว้
ไม่ใช่หยามครับ แต่เป็นการซึมซับให้ผู้อ่านทีละน้อยว่าคนไทยก็มีฝีมือ และสามารถตีพิมพ์ลงเล่มเดียวกันได้อย่างไม่อายเขา เพื่อให้พวกที่
นิยมชมชอบ ตูนญี่ปุ่น ได้หยิบเล่มรวมนี้ไปแล้วได้อ่านเรื่องของท่านๆ ทั้งหลาย นักวาดของไทย ได้ขายออก และมีคนอ่านเพิ่มขึ้นและสนับสนุนเรื่อยๆ
ก็ที่จะมาแยกออกว่า การ์ตูนไทย โดยสมบูรณ์

3. สนพ. สถานที่ ที่เปิดโอกาสให้ทุกท่านได้อ่านการ์ตูนที่นิยมชมชอบทั้ง อ่าน เขียน และวาด แต่นั่นก็ต้องมาด้วยการแข่งขันเช่นกัน
ไม่ใช่เรื่องง่ายๆ ที่จะบอกว่าผมวาดการ์ตูนได้ แล้วตีผมให้ผมหน่อย มันมีขั้นมีตอน และมีเหตุผล รวมไปถึงโอกาสที่อนุโลมเสนอให้
สิ่งที่เห็นเริ่มแรกเมื่อส่งต้นฉบับคือ ลายเส้นของผู้วาด - การออกแบบของภาพต่างๆ - ความเหมาะสมของช่อง - การใช้คำพูด - เนื้อหาที่นำเสนอ
- ความสอดคล้องกันของภาพและเรื่อง - ความปราณีต - ความนิยมของคนในปัจจุบัน - อื่นๆ
แต่ถึงกระนั้น ธุรกิจการเงินของ สนพ. ก็ต้องไปได้ด้วย ตามกลไกของมัน อย่างไรก็ตาม สนพ. ก็เปิดโอกาสเพื่อให้คนไทย
ได้แสดงฝีมือ โดยมีการอนุโลมให้ใช้คอมพิวเตอร์ได้ นี่ถือเป็นการสนับสนุนคนโดยส่วนใหญ่ ที่มีความสามารถในการประยุกต์ใช้เทคโนโลยี
มาสร้างผลงาน "ฝีมือคนไทย" โดยไม่ได้ทิ้งคนที่วาดมือเลย แค่เพื่อโอกาสให้คนอื่นด้วยเท่านั้น


4. อาชีพนักเขียน สิ่งนี้ไม่ได้เป็นที่นิยมจะเป็นกันในคนไทยส่วนมากครับ มันจึงทำให้ ทั้ง 3 ข้อด้านบน ต้องเกิดขึ้น ถามมีอาชีพนักเขียนการ์ตูนอย่างจริงๆ จังๆ
เราก็จะมี อุปกรณ์เพิ่มขึ้นในอุตสาหกรรมนี้ ถ้ามีอาชีพนักเขียนการ์ตูนจริงๆ จัง แสดงว่า ในประเทศไทยต้องมีความนิยมเป็นอันมากในการอ่านการ์ตูนไทย เมื่อมีความนิยมมาก
บริษัทที่ผลิตอุปกรณ์งานวาดเขียนก็จะมีมากขึ้น สนพ. ก็จะเปิดโอกาสให้ทุกท่านเพิ่มขึ้นไปอีกครับ รวมไปถึงมีผู้ดูแลเหมือนกับญี่ปุ่น



ทั้งหมดที่ผมเห็นในข้อความของท่าน มันมีความเชื่อมโยงมาจาก การ์ตูนเรื่อง BAKUMAN 50%



สิ่งที่ต้องมีในการเป็นนักวาดของคนไทยในตอนนี้ที่ยังขาดความนิยมใน การ์ตูนไทย

1. ต้องมีฝีมือในการวาดจริงๆ
2. ต้องมีฝีมือในการแต่งเรื่องจริงๆ
3. ต้องมีความอดทน
4. ต้องมีความพยายาม
5. ต้องมีความตั้งใจ
6. ต้องรู้จักยอมรับสิ่งผิดพลาดหรือเรื่องขัดใจได้ รวมไปถึงเรื่องตีกลับต้นฉบับ
7. ต้องเปิดกว้างอย่าโลกแคบกับเรื่องบางเรื่อง
8. ต้องไขว่ขว้าหาโอกาสเพิ่มเติม อย่าเอาแต่ร้องขอเพียงอย่างเดียว
9. ต้องมีดวงที่จะได้ลงตีพิมพ์
10. ต้องสร้างแรงบันดาลใจให้ตนเองเสมอ
11. หาเพื่อน(ในที่นี้คือผู้ที่มีความฝันเดียวกันท่าน)เพื่อแลกเปลี่ยนซึ่งกันและกัน

คอมเม้นท์ได้ดีมากครับ

[kerriga]

ไม่ ยากครับ


แจก ไวรัส สะ เลย ทั่วโลก
จะได้ไม่ต้องมีคอมพิวเตอร์

[pikabenz]

โดยความเห็นส่วนตัว

เรื่องการเสนอผลงานนั้น ต้องเข้าใจเรื่องหนึ่งความว่า "บรรทัดฐาน" ในการประเมินผลงานของแต่ละคนไม่เหมือนกัน กล่าวคือ ในชิ้นงานเดียวกัน 10 คนก็ 10 ความเห็น และก็ชอบไม่ชอบต่างกัน สำหรับประเด็นนี้ จึงนำมาสู่หลักการเบื้องต้นในการยื่นผลงานการ์ตูนให้สำนักพิมพ์แต่ละแห่ง นั่นก็คือ เราต้องทำความเข้าใจ บก. หรือผู้ตัดสินรับผลงานของเราในสำนักพิมพ์นั้นๆ ก่อน ซึ่งอาจมาจากการเข้าไปเสนองานด้วยตนเองต่อ บก. โดยตรง หรือส่งทางไปรษณี หรือทางอื่นๆ

ประเด็นนี้เป็นเรื่องละเอียดอ่อนครับ เพราะว่า แม้ผู้อ่านผลงานจะเป็นคนส่วนมาก แต่ผู้ที่จะรับงานนั้นก็คือ สำนักพิมพ์ โดย บก. หรือทีมตัดสินแล้วแต่กรณี ดังนั้น ถึงเราจะเคยได้รับคำวิจารย์ทางบวกจากคนอื่นๆ มาแล้ว แต่ก็ไม่แปลกที่ บก. หรือทีมตัดสินจะปฏิเสธไม่รับงาน นอกจากนี้ บก. หรือผู้ตัดสินนั้น เขาต้องดำเนินการตามแนวการ์ตูนที่เขาพิมพ์จำหน่าย เช่น ของเนชั่น ก็การ์ตูนแนวเด็กผู่ชาย ฯลฯ ทั้งเขาเองก็ยังมีประสบการณ์ และกรอบความคิดที่เอื้อต่อการผลักดันผลงานให้ติดตลาดได้ ในแนวทางของสำนักพิมพ์นั้นๆ อยู่แล้ว ดังนี้ กรณีของคุณ หากคุณได้เข้าใจประเด็นนี้แล้ว ผมว่าก็ต้องอยู่ที่คุณจะดำเนินการต่อไปอย่างไร จะหาคอม เครื่องมือ หรือกลยุทธ์อื่นใดมาพัฒนาให้งานของคุณตรงตามกรอบของสำนักพิมพ์นั้น หรือว่า... คุณจะลองส่งที่สำนักพิมพ์อื่นดู อันนี้ก็ต้องแล้วแต่การตัดสินใจของคุณครับ

สำหรับคอมนั้น ผมก็ว่าเป็นเครื่องมือหนึ่งเช่นกัน ถ้าเราจำเป็นต้องใช้ มันก็ต้องใช้ครับ แต่หากการทำด้วยมือนั้นมันทำให้ผลงานสมบูรณ์ เราพอใจ และบก. พอใจแล้ว ผมก็ว่ามันไม่จำเป็นหรอก

แต่ ณ ปัจจุบันนี้ ต้องยอมรับว่าคอมมีประโยชน์หลายอย่างมาก ทำให้งานสะดวก และช่วยลดเวลาการทำงานได้เยอะ ดังนั้น ผมเองก็เป็นคนหนึ่งที่ตัดสินใจเรียนรู้ PS เพื่อนำมาใช้กับงานการ์ตูนครับ ประเด็นที่ผมจะบอก ก็คือว่า นักวาดการ์ตูนไม่ได้ถูกแบ่งเป็นพวกใช้คอม กับไม่ใช้คอมครับ ...แต่ต่างคนก็คือนักวาดในแบบของเขาเอง ถ้าเขาคิดว่าการใช้คอมมันทำให้งานสำเร็จออกมาได้ตามที่เขาพอใจ ก็ใช้ได้ หรือถ้าคิดว่าไม่จำเป็น ก็ไม่เป็นไร มันอยู่ที่ตัวเรานี่แหละครับ แต่กรณีอยากใช้แต่ไม่มีเงินซื้อคอมนี่... เราก็ต้องหาหนทาง และวางแผนให้กับตนเองครับ ว่าตอนแรกจะหาอุปกรณ์ใดมาทำแทน หรือจะหาเงินมาด้วยวิธีไหน...อย่างไร

สุดท้ายนี้ ผมรู้สึกว่าคุณดูท้อแท้จากการถูกปฏิเสธบ่อยครั้ง และจากการเปรียบเทียบงานคุณกับคนอื่นที่ใช้คอมน่ะครับ (อันนี้ไม่แน่ใจนะ ๕๕) แต่อย่างไรก็ดี ขอให้คุณยังเชื่อมั่นในตนเองไว้อยู่นะครับ หาโอกาส หาหนทางอื่นๆ เพิ่ม เปิดใจรับสิ่งต่างๆ แล้วมุ่งพัฒนาแก้ไขที่ตัวเองครับ ผมว่าเดี๋ยวคุณก็จะกลับมายืนหยัดได้อีกครั้งแน่นอน

เป็นกำลังใจให้นะครับ

[ต้นอ่อน]

โอ้ แรงกันใหญ่เลย เขียนกันคนละพรืด*_*
ok ไม่เล่นละ ขอสั้นๆ

ถ้าจะทำอะไรก็ควรศึกษาก่อน
จะวิจารณ์อะไร ก็ขอให้รู้เรื่องนั้นจริงๆ(ไม่ใช่ดูแต่ปก)

แค่นั้นล่ะ จริงๆ = ="

[pikabenz]

ถ้าผมเข้าใจผิด ก็ต้องขออภัยคุณต้นอ่อนด้วย

ผมได้ตอบกระทู้นี้เมื่อวาน ซึ่งเป็นขณะที่ผมพักจากการทำต้นฉบับอยู่ ทีแรกก็ไม่กะตอบอะไร แต่เห็นว่ากระทู้นี้ เจ้าของกระทู้กำลังประสบปัญหาบางอย่างอยู่ และต้องการทางออก หรือกำลังใจบางอย่าง ดังนั้น ผมจึงตัดสินใจตอบกระทู้นี้เมื่อวานครับ โดยได้อ่านทั้งหัวข้อกระทู้ ปก และข้อความเห็นอื่นๆ เกือบหมดแล้ว ดังนั้น ผมก็ไม่ได้หลงประเด็น ไม่ติดตามเนื้อความในกระทู้แต่ประการใด

แต่ที่ตอบเช่นนี้ เพราะผมเห็นว่า เจ้าของกระทู้ กำลังกล่าวโทษสำนักพิมพ์ในไทย รวมถึงวงการ์ตูนไทยที่ค่อนข้างปิดกั้น พักหลังก็เลยไปถึงการแสดงความเห็นในเรื่องการทำงานของ บก. หรือเรียกร้องให้สำนักพิมพ์ทำนิตยสารการ์ตูนไทยโดยเฉพาะ ซึ่งทั้งหมดนี้ ผมเห็นว่าการต่อยอดความคิดเห็นเหล่านั้น อาจไม่เกิดประโยชน์สำหรับตัวเขาเท่าไหร่นัก หรืออาจเกิดประโยชน์ได้แต่ก็ต้องใช้เวลานาน ...กว่าจะเข้าใจและยอมรับการทำงานในวงการการ์ตูนไทย กว่าจะตัดสินใจเลือกทำงานที่ สำนักพิมพ์ในไทยยอมรับ... กว่าจะคิดตัดสินใจใช้คอม หรือเครื่องมืออื่นๆ มาช่วย ...ผมว่ามันช้าเกินไปได้ครับ

ดังนั้น ผมจึงเลือกตอบในประเด็นเรื่อง การเสนองาน ต่อสำนักพิมพ์, เรื่องการใช้คอม รวมถึงเรื่องความคิดแบ่งกลุ่มที่ว่า ผู้ใช้คอม = งานดี แต่ผู้ไม่ใช้คอม = งานแย่ ทั้งนี้ ก็เพื่อให้เจ้าของกระทู้ได้ตระหนักถึงเรื่อง "การพัฒนาปรับปรุงที่ตนเอง เป็นสิ่งสำคัญที่ต้องทำ ณ ตอนนี้" เพื่อให้งานที่ทำออกมาเป็นที่ยอมรับ และได้รับโอกาสตีพิมพ์ได้ต่อไป... หากมัวโทษที่ปัจจัยภายนอก ว่าทำไมไม่เป็นอย่างนั้น ไม่เป็นอย่างนี้... เช่นนี้ มันไม่ทำให้เกิดผลใดๆ กับเจ้าของกระทู้เลยครับ ผมคิดเช่นนั้น

เราเป็นนักวาดการ์ตูน เราก็มีขอบเขตสิ่งที่ทำได้อยู่ครับ ดังนั้น เราก็ต้องพัฒนา และก้าวไปตามสิ่งที่เราทำได้ ...หากมัวไปคิดแทน บก. หรือสำนักพิมพ์ให้เปลี่ยนแปลงไปตามที่เราต้องการ... แล้ววันไหนผลงานจะได้ออกตีพิมพ์กันล่ะครับแบบนั้น นี่คือประเด็นที่ผมอยากจะสื่อ

ผมเป็นคนที่มักจะโทษที่ตัวเอง ดังนั้น จึงคิดว่าการแก้ไขปรับปรุงที่ตัวเองก่อน เป็นเรื่องที่ต้องทำเป็นอันดับแรกน่ะครับ (เรื่องปัจจัยภายนอกเลยไม่กล่าวถึง) ถ้าความเห็นผมไม่เหมาะสม หรือผิดพลาดสำหรับใครอย่างไร ก็ต้องขอโทษไว้ก่อนด้วยนะครับ

ปล. อย่างไรก็ดี ถึงแม้อาจไม่ใช่ผม แต่ผมก็เห็นว่าการตาม comment คำตอบของผู้อื่นในลักษณะนี้ อาจไม่เหมาะสมเท่าไหร่นักนะครับ
ปล.2 ในประเด็นการ์ตูนญี่ปุ่นกับไทย ผมก็ได้อ่านแล้วครับ แต่คิดว่าหลายคนแสดงความเห็นได้ดีแล้ว และก็คิดว่าเจ้าของกระทู้คงไม่ต้องการให้ใครแจงประเด็นนี้อีก ดังนั้น ผมจึงไม่ได้กล่าวถึงเรื่องนี้น่ะครับ

[ต้นอ่อน]

??? เอ่อ งงค่ะ

เราตั้งใจจะบอกว่า แต่ละคนคอมเม้นกันยาวเชียวเฉยๆ(แค่แซวอ่ะ) แล้ว เอ่อ ยังไงหรอคะ คือไม่เข้าใจจริงๆ ว่า...

ปล. อย่างไรก็ดี ถึงแม้อาจไม่ใช่ผม แต่ผมก็เห็นว่าการตาม comment คำตอบของผู้อื่นในลักษณะนี้ อาจไม่เหมาะสมเท่าไหร่นักนะครับ

มันยังไงอ่ะ งง จริงๆค่ะ ขอความกระจ่างด้วย
ส่วนที่เราบอกว่า
"ถ้าจะทำอะไรก็ควรศึกษาก่อน จะวิจารณ์อะไร ก็ขอให้รู้เรื่องนั้นจริงๆ(ไม่ใช่ดูแต่ปก)"<<<<นี่เราตอบเจ้าของกระทู้นะ ถ้าทำให้เข้าใจผิดก็ขออภัยด้วย
(เพราะเราคิดว่าเขายังมีความรู้ในด้านต่างๆไม่พอ โดยเฉพาะเรื่องตลาดการ์ตูนไทย)

ปล.เราไม่ค่อยมีเวลาเล่น เพราะงั้นบางทีเราอาจจะอ่านข้ามไปบ้าง ตกหล่นอะไรก็ขออภัยด้วย
ปลล.เราว่าจะเข้ามาโฉบนะเนี่ย เจออันนี้ต้องตอบโดยด่วนเลย- -"

[JackTheRipPer]

มันคงเป็นการเข้าใจผิดคับ

เพราะ คุณต้นอ่อน บอกเจ้าของกระทู้

ในประโยคของ คุณต้นอ่อน ที่ว่า " ถ้าจะทำอะไรก็ควรศึกษาก่อน จะวิจารณ์อะไร ก็ขอให้รู้เรื่องนั้นจริงๆ ไม่ใช่ดูแต่ปก "

มันยังไม่แคบคับ มันเลยไปได้หลายทาง ( - - ! )

[pikabenz]

ก็ว่าอาจเข้าใจผิดได้เลยตื่นมาอ่านก่อนนะครับ แล้วก็เข้าใจผิดไปจริงๆ ต้องขอโทษคุณต้นอ่อนด้วยครับ

ช่วงนี้ผมเจอเหตุการณ์ดราม่าบ่อย ทำให้พลอยคิดไปในแง่ลบเยอะ




สุดท้ายนี้ ก็ต้องขอโทษอีกครั้ง และขอบคุณที่เข้ามาให้ความกระจ่างนะครับ ผมเองก็ไม่ค่อยสบายใจเหมือนกันเมื่อวานที่ตอบกระทู้ไปเช่นนี้

และขอโทษคนอื่นๆ ด้วย หาก คำตอบเช่นนี้กระทบกับใครอย่างไรนะครับ

[urii]

โอ้...เกือบได้กินมาม่ารสเห่ยกันซะละ...
ดีแล้วๆๆ เข้าใจกันแล้วเนอะๆๆๆๆๆๆๆ

ปัง! ...ปิดกระทู้......(วิสาสะสุดๆๆ 55)

ส่วน จขกท ...
ก็ ใจเย็นๆนะคะ หวังว่าคงได้มุมมองอีกมุมนะ กว่าจะถึงความฝันชีวิตมันไม่มีอะไรง่ายหรอก
โลกไม่ได้หมุนตามเราแต่เราต้องหมุนไปพร้อมๆกันกับโลก มนุษย์ในสังคมยังต้องพึ่งพากันเข้าใจกัน มันถึงจะอยู่รอดทุกคน
คนที่เข้าใจ ยอมรับ**และ**ปรับตัวปรับสติ***ได้เท่านั้นที่จะอยู่รอดอย่างมีความสุข

ขออภัยอีกครั้งที่เราอาจจะใช้ถ้อยคำที่รุนแรง...
อย่างไรก็ขอให้กำลังใจ ให้จิตใจเบิกบานเร็วๆๆ แม้จะผิดหวังบ้างแต่จงอย่าท้อแท้

แมนนี่ ปาเกียวก็เคยต่อยแพ้ ก่อนที่จะเป็นโคตรแชมป์มวยโลกประวัติศาสตร์ต้องจารึก
(เกี่ยวไหมเนี่ย..)

[JackTheRipPer]

แมนนี่ปาเกียว เคยแพ้มวยไทยเน้อ ~

โดนมวยไทยเข้าไปแทบลุกไม่ขึ้น ฮ่าๆ ~

[urii]

มีคนบอกว่า
คนไทยอ่ะ หยุดอยู่แค่ เขาเคยแพ้เรา
แต่ตัวเค้าอ่ะ ไปถึงไหนๆๆแล้วล่ะ

[JackTheRipPer]

ล้มแล้วลุกนะสิ เลยไปได้ต่อ ไม่ใช่ล้มแล้วเอาแต่มองข้างบน ฝันไปลอยๆได้แต่คอยดูมัน

อะไรมันจะเกิดก็เกิดไป ไม่ยอมรับความจิงสักที มันก็อยู่แค่นั้นแหละ ~

มันต้องมีแรงกระตุ้น เหมือนกับ มวยไทย ที่ชนะ ปาเกียว มวยไทยก็คือแรงกระตุ้น เขาล้มแล้วไม่นอนต่อหรอก

หวังหว่า จะทำเหมือนอย่างปาเกียวนะ

ทำเหมือน บัวขาว ก็ได้เอา เตะโหดดี ฮ่าๆ ~

[ต้นอ่อน]

เอาเข้าไปกลายเป็นกระทู้เพื่อชีวิตสำหรับคนคลั่งมวยไปซะแหล่ว= ="

ปล. โอย....โล่งอก สรุปเป็นการเข้าใจผิดนะคะ (เสียวแว๊บ><")

[Yoziila~*]

มันก็เหมือนวงเวียนที่มีรถต่อคิวเข้ามาหมุนนั่นแหล่ะครับ

ถ้าไม่ใจเย็น ถ้าไม่เห็นใจ และถ้าไม่เคารพให้เกียรติกัน รถมันก็จะติด

แต่เมื่อทุกคนทำได้ และมองในมุมที่เกิดประโยชน์ รถมันก็จะหมุนไปอย่างสะดวกได้

เอวัง~