?......?
?โชโกะ?
?......?
?เฮ้ โชโกะ?
?....อ๊ะ.... ขอโทษนะ มีอะไรเหรอยูจิ??
?เอาออกมาซะ?
?....เอ่อ....คงเป็นไปไม่ได้?
?เป็นไปไม่ได้ซะที่ไหน อย่าเล่นตัวน่า เอาออกมาแล้วส่งมาทางนี้ซะ?
?....แต่ว่า....?
?ไม่ต้องมาแต่ รีบๆ เอาออกมาซะ?
?....แต่ว่า....ฉันยังไม่ตั้งท้องเลย....?
?ประเดี๋ยวก่อน รู้สึกว่าบทสนทนาเมื่อกี้จะข้ามขั้นตอนที่จำเป็นไปเยอะมากเลยนะ?
?....????
?ไหงมาทำหน้างุนงงเอาตอนนี้ได้เล่า.... เธอคิดว่าฉันบอกให้เอาอะไรออกมากัน??
?....นมแม่?
?โอเค ฉันเข้าใจดีแล้วว่าปัญหาไม่ได้อยู่ที่เรื่องภาคประธานภาคแสดง แต่เป็นความสามารถในการสื่อสารต่างหาก?
?....ไม่ใช่เหรอ??
?คนละเรื่องเลย เธอคิดเรื่องอะไรกันถึงมีคำตอบพรรค์นั้นออกมาได้?
?....คิดเกี่ยวกับครอบครัวพวกเราหลังแต่งงาน?
?งั้นเหรอ ครอบครัวหลังแต่งงานเหรอ อย่างนี้นี่เอง ถ้าอย่างนั้นการที่มีคำตอบพรรค์นั้นออกมาก็น่าแปลกอยู่ดีแหละ?
?....ฉันกับยูจิกำลังคุยกันเรื่องที่ว่าอยากมีลูกสักกี่สิบคนดี?
?ขอบอกไว้เลยว่าหลักของจำนวนคนที่ถกกัน มันเกินมาหลักหนึ่งนะ?
?....ยูจิบอกว่าอยากได้ 37 คน แต่ฉันอยากได้ 38 คน เลยทะเลาะกัน?
?ถ้าไปถึงขั้นนั้นแล้วก็ยอมรับความแตกต่างแค่คนเดียวเถอะน่า?
?....ถึงจะเป็นคู่สามีภรรยาที่รักกันดีก็ต้องมีเรื่องที่ยอมถอยไม่ได้เหมือนกัน?
?อา จ้าๆ งั้นเหรอครับ?
?....ว่าแต่ ถ้าไม่ใช่นมแม่แล้วเธอจะให้เอาอะไรออกมาเหรอ??
?ถ้าได้ยินเฉพาะคำพูดนั้นก็ฟังดูเหมือนฉันเป็นไอ้วิตถารอย่างหนักเลยแฮะ....?
?....ฉันไม่ยอมให้ใครมาทำเหมือนพวกวิตถารเป็นยูจิหรอก?
?เธอนั่นล่ะสาเหตุ! จะว่าไป ลำดับการพูดถึงฉันกับพวกวิตถารมันสลับกันนี่!? แบบนั้นเป็นการพูดปกป้องพวกวิตถารนี่หว่า!?
?....แล้วจะเอาอะไรเหรอ??
?ปล่อยเรื่องนั้นผ่านไปอย่างไม่ใส่ใจเลยเรอะ.... เอาเถอะ ยุ่งยากนักก็ช่างดีกว่า.... ที่ฉันบอกให้เอาออกมาคือถุงเบ้อเริ่มที่เธอเฝ้าโอบอุ้มอย่างทะนุถนอมนั่นไง?
?....ไอ้นี่ ไม่มีอะไรหรอก?
?โชโกะ ฉันซื้อแหวนมาให้เธอ ช่วยส่งมือมาหน่อย?
?....ดีใจจัง?
?อึ๊บ ให้ตายสิ การที่ยื่นมือซ้ายให้โดยไม่ลังเลเมื่อได้ยินคำว่าแหวนนี่ไม่รู้จะบอกว่าน่ากลัวดีหรือเปล่า.... อ่า ไหนๆ ของข้างในคือ....นิตยสารแต่งงานกับหนังสือการสะกดจิต แล้วก็หนังสือวิธีฝึกสุนัข....เดี๋ยวก่อนสิฟะ?
?....เอาคืนมา?
?ใครจะไปคืนเล่า! ฉันจะรับฝากไอ้นี่เอาไว้เพื่อความปลอดภัยของตัวฉันเอง!?
?....ฉันลำบากใจนะ มีหนังสือที่สัญญาว่าจะเอาไปให้คุโบะยืมด้วยแท้ๆ?
?....เมื่อกี้คิดอย่างนั้นก็จริง แต่การผิดสัญญาไม่ใช่เรื่องดีแฮะ จะคืนให้ละกัน?
?....ใจจริงล่ะ??
?ในเมื่อมีโอกาสเกิดเรื่องน่าสนุกกับอาคิฮิสะ ก็จะยอมมองข้ามความเสี่ยงเล็กๆ น้อยๆ ไป?
?....บางครั้งยูจิใจร้ายจัง?
?พูดอะไรกันโชโกะ ฉันทำลงไปเพราะคิดถึงความสุขของหมอนั่นนะ?
?....งั้นฉันจะคิดถึงครอบครัวแสนสุขที่สร้างร่วมกับยูจิบ้าง?
?ไม่ต้องไปคิดถึงเรื่องนั้นก็ได้ อย่าไปคิดเลยดีกว่า?
?....อันดับแรกเริ่มด้วยคำขอแต่งงานจากยูจิ....ถัดไปก็การสารภาพรัก....?
?เฮ้ เดี๋ยวเหอะ ฟังอยู่รึเปล่า? ยังไงก็ตาม ลำดับของการสารภาพรักกับการขอแต่งงานสลับกันแล้วนะ?
?....พิธีแต่งงาน....ไปฮันนีมูน....?
?ไม่ไหว.... ไม่ฟังเลยสักนิด.... เพ้อฝันไปซะแล้ว?
?....ชีวิตสามีภรรยาอันมีความสุข....ช่วงแต่งงานใหม่อันหวานชื่น?
?อ๊ะ จริงสิ มีของที่แม่ขอให้เอามาให้เธอด้วย เห็นบอกว่าแก้ตรงขอบที่ลุ่ยให้แล้ว อะไรทำนองนั้น?
?....การคลอดลูกคนแรก....ที่น่ายินดี....?
?เฮ้ โชโกะ ฉันจะเอาใส่ไว้ในถุงใบนี้นะ?
?....ชื่อว่าโชยุ....เป็นเด็กผู้หญิง....?
?เฮ้ ฟังอยู่รึเปล่า??
?....บ้านสวยงาม....เด็กๆ วิ่งเล่นไปมา....หมาสวมปลอกคอน่ารัก....?
?ช่างเถอะ งั้นฉันใส่ไว้ล่ะนะ?
?....แล้วก็ยูจิที่ถูกล่ามโซ่ไว้....?
?ครอบครัวนั่นไม่ได้มีความสุขอย่างเด็ดขาดเลยนะ!? โดยเฉพาะฉัน!?
?....อา ขอโทษด้วยนะ คิดเพลินไปหน่อย.... พูดอะไรรึเปล่า??
?มีเรื่องอยากพูดหลายอย่างเลย เช่น นิยามของครอบครัวมีสุข หรือที่นอนของฉันคือบ้านหมาเรอะ หรือถ้าเป็นอย่างนั้นจะให้หมาไปนอนที่ไหน....แต่เอาเป็นว่า เอ้านี่?
?....อ๊ะ ขอบคุณนะที่คืนให้?
?เอาไปให้คุโบะซะด้วยล่ะ?
?....ถึงหลังเลิกเรียนแล้วจะทำอย่างนั้น?
?อืม ทั้งคุโบะและอาคิฮิสะจะต้องดีใจแน่นอน?
?....โยชิอิน่ะเหรอ? เพราะอะไรล่ะ??
?ทางนั้นเองก็เจอหลายๆ เรื่องเหมือนกันน่ะสิ?
โรงเรียนป่วนก๊วนคนบ๊อง
ประวัติศาสตร์โลก
[ข้อที่ 1]
จงอ่านข้อความดังต่อไปนี้แล้วตอบคำถาม
ช่วงปลายศตวรรษที่ 19 นายกรัฐมนตรีของเยอรมันได้ก่อตั้งระบบประกันสังคมขึ้นเป็นครั้งแรกบนโลก ด้วยความต้องการที่จะช่วยเหลือผู้ยากไร้ และในเวลาเดียวกับที่ทำการช่วยเหลือดังกล่าว ได้มีการออกกฎหมายต่อต้านลัทธิสังคมนิยม นโยบายทางการเมืองนี้จึงถูกเรียกว่า ?นโยบาย ( ) กับแส้?
คำถามที่ 1 จงบอกชื่อนายกรัฐมนตรีเยอรมันในเวลานั้นตรงที่ขีดเส้นใต้ไว้
คำถามที่ 2 จงระบุคำที่เหมาะจะใส่ใน ( )
คำตอบของฮิเมจิ มิสึกิ
?คำถามที่ 1 บิสมาร์ก
คำถามที่ 2 นโยบาย ( ลูกอม ) กับแส้?
ความเห็นของอาจารย์
ถูกต้องแล้ว บิสมาร์กใช้นโยบายทางการเมืองให้ระบบประกันสังคมเป็นรางวัล....พูดง่ายๆ คือ ?ลูกอม? แก่ประชาชน ในขณะเดียวกันก็หวดผู้คนด้วย ?แส้? ที่มีชื่อว่ากฎหมายต่อต้านลัทธิสังคมนิยมนั่นเอง ไม่ได้ตามใจเพียงอย่างเดียว แล้วก็ไม่ได้โบยตีเพียงอย่างเดียว นับเป็นวิธีการซึ่งถูกนำมาใช้ในสถานการณ์หลากหลาย ไม่เพียงแต่ในการปกครองเท่านั้น
คำตอบของสึจิยะ โคตะ
?คำถามที่ 1 เอลิซาเบธ?
ความเห็นของอาจารย์
แส้ ? พระราชินี ? ราชินีเอลิซาเบธ
หมู่นี้เริ่มทำความเข้าใจความคิดเธอได้ อาจารย์เลยรู้สึกวุ่นวายใจเอามากๆ
คำตอบของโยชิอิ อาคิฮิสะ
?คำถามที่ 2 นโยบาย ( แส้ ) กับแส้?
ความเห็นของอาจารย์
โบยตีมากไปแล้ว
คนเหล็ก....หรือพูดอีกอย่างคืออาจารย์ประจำชั้นนิชิมุระยืนกอดอกอยู่ตรงหน้า และกำลังมองมาที่พวกเราคณะนักเรียนห้อง F เงียบๆ ขณะที่ซาคาโมโตะ ยูจิผู้เป็นตัวแทนห้องพูดแจกแจงให้เขาฟังช้าๆ
?อาจารย์นิชิมุระ คิดบ้างหรือไม่ว่าการฟูมฟักความใฝ่รู้ทางปัญญาจำเป็นต้องมีเป้าหมายที่เป็นรูปธรรมด้วย?
ยูจิจ้องตรงไปยังดวงตาอีกฝ่าย พร้อมกับร้อยเรียงคำพูดให้ส่งถึงจิตใจด้วย ไม่ใช่เพียงแค่หู
คนเหล็กรอเฉยๆ ให้ยูจิกล่าวต่อไปโดยไม่เอ่ยอะไรตอบกลับมา
ยูจิเผยอยิ้มเหมือนจะพอใจในอาการเช่นนั้นของอีกฝ่าย และพูดต่อไปอีก
?ไม่ว่าที่ใดยุคสมัยไหน เบื้องหลังของการพัฒนาเทคโนโลยีทางวิทยาศาสตร์จะดำรงไว้ซึ่งเงาแห่งสงครามเสมอ การผลิตเหล็กไม่ได้ทำเพื่ออุตสาหกรรม แต่เพื่อสร้างดาบกับชุดเกราะ การนำม้ามาเลี้ยงก็ไม่ใช่เพื่อเกษตรกรรม แต่เพื่อผลิตทหารม้าขึ้นมา ถ้าจะให้ยกตัวอย่างในยุคนี้ก็คงพูดได้ว่าจุดเริ่มต้นของการคิดค้นเทคโนโลยีปรมาณูก็คือสงครามเช่นกัน?
?......?
คนเหล็กไม่พูดอะไรทั้งนั้น
?เบื้องหลังการกำเนิดผลลัพธ์อันรุ่งโรจน์ในการพัฒนาเทคโนโลยีทางวิทยาศาสตร์นั้นมีกระบวนการมืดมนของสงครามระหว่างมนุษย์ด้วยกันอยู่เรื่อยมา....พูดขนาดนี้อาจจะมากเกินไปหน่อยก็ได้ แต่ถ้าหากมีเป้าหมายที่แม้จะอันตรายแต่ก็ชัดแจ้งอย่างสงครามแล้ว เทคโนโลยีทางวิทยาศาสตร์ก็สามารถพัฒนาอย่างก้าวกระโดดมาได้ทุกครั้ง น่าเสียดายที่นี่เป็นข้อเท็จจริงอย่างไม่ต้องสงสัย?
?......?
คนเหล็กไม่พูดอะไรทั้งนั้น
?เดิมทีการพัฒนาเทคโนโลยีทางวิทยาศาสตร์ก่อเกิดขึ้นมาโดยมีความใฝ่รู้ทางปัญญาเป็นแรงผลักดัน ไม่ว่าจะเป็นยุคสมัยใดๆ ทั้งในอดีตและปัจจุบัน เรื่องนั้นก็ไม่เปลี่ยนแปลง?
?......?
?แต่การที่แรงผลักดันที่ว่าจะนำไปสู่ผลลัพธ์อย่างมีประสิทธิภาพยิ่งขึ้น....เท่าที่ดูจากตัวอย่างในอดีตก็อาจกล่าวได้ว่าหลายกรณีมี ?เป้าหมายที่เป็นรูปธรรม? อย่าง ?ชัยชนะในสงคราม? ซึ่งมีรากฐานจากสัญชาตญาณในการต่อสู้?
?......?
?ถึงกระนั้นก็ไม่ได้หมายความว่าสงครามเป็นสิ่งจำเป็น สงครามจะทำให้มีผู้เสียชีวิตมากมาย ซึ่งนั่นเท่ากับเป็นการกระทำอันโฉดเขลาที่เอาแต่ละเมิดเรื่องต้องห้ามใหญ่หลวงที่สุดด้วยการสังหารเผ่าพันธุ์เดียวกัน อันเป็นการขัดต่อสัญชาตญาณในฐานะสิ่งมีชีวิต?
?......?
?แต่ถึงแม้มันจะเป็นการกระทำที่โฉดเขลา ก็มีเรื่องที่เรียนรู้จากสิ่งนั้นได้อยู่ไม่น้อย นั่นคือข้อเท็จจริงที่ว่า ?เมื่อความใฝ่รู้ทางปัญญามีเป้าหมายอย่างเป็นรูปธรรมแล้ว จะนำไปสู่ผลลัพธ์ที่ดีขึ้นได้ง่ายกว่า? ....พูดถึงขั้นนี้แล้วอาจารย์น่าจะเข้าใจที่เหลือได้เองนะ?
พอยูจิพูดมาถึงตรงนี้ คนเหล็กก็แสดงปฏิกิริยาออกมาเป็นครั้งแรก
?ซาคาโมโตะ ฉันรับรู้เรื่องที่เธอพยายามจะบอกแล้ว การมีหรือไม่มีเป้าหมายจะส่งผลให้สภาวะของความใฝ่รู้ทางปัญญาเปลี่ยนแปลงไปอย่างที่เธอพูดจริงๆ ถูกต้องตามนั้น ....แต่ว่า....?
คนเหล็กคลายแขนที่กอดอกอยู่ และประกาศกับพวกเราทุกคนอย่างชัดถ้อยชัดคำ
?....แต่ว่าฉันไม่ยอมคืนหนังสือลามกที่ริบไปหรอก?
?โธ่โว้....ยย!!!!?
พวกเราเหล่านักเรียนชายห้อง F ทุกคนต้องกรีดร้องพลางหลั่งน้ำตาด้วยถ้อยคำอันไร้เมตตาของคนเหล็ก
ขึ้นเทอมใหม่ได้ไม่ทันไร สิ่งที่รอรับพวกเราซึ่งขยี้ดวงตาที่ง่วงงุนขณะพยายามมาโรงเรียนอย่างสุดชีวิตก็คือ การตรวจข้าวของแบบไม่บอกล่วงหน้าของคณะครูอาจารย์ที่สามารถเรียกได้ว่าเป็นความอำมหิต พวกเราถูกจับตัวไว้โดยไม่มีแม้แต่เวลาให้ขัดขืน ดังนั้นเพื่อเป็นการต่อต้านเท่าที่ทำได้จึงมาทำการแสดงปาฐกถาเรียกร้องให้คนเหล็กคืนของที่ริบไปมา
?เพราะอะไรกันครับอาจารย์นิชิมุระ! ได้ฟังการปาฐกถาของยูจิเมื่อกี้แล้วใช่มั้ย!? เพื่อเพิ่มความใฝ่รู้ทางปัญญาต่อการเรียนรู้วิชาที่ชื่อ ?พลานามัย? แล้ว พวกผมจำเป็นต้องมีเป้าหมายอย่างเป็นรูปธรรมอันมีรากฐานจากสัญชาตญาณในการ ?ทำความเข้าใจเนื้อหาของหนังสือลามก? นะครับ!?
?อย่าไปอ่านหนังสือลามกขั้นสูงขนาดที่ต้องเรียนรู้ถึงจะทำความเข้าใจได้สิ เธออายุเท่าไหร่กัน?
?อายุเท่าไหร่ อะไรกันล่ะ! อายุไม่น่าจะเกี่ยวข้องกับหัวใจที่แสวงหาความรู้นะครับ!?
?ดูให้ดีสิ เขียนเอาไว้ชัดแจ๋วว่าเฉพาะผู้ใหญ่ด้วยไม่ใช่เรอะ?
ฮึ้ย....! ไอ้ครูช่างต่อปากต่อคำ....!
?ขอร้องล่ะครับ อาจารย์นิชิมุระ! กรุณาคืนหนังสือเล่มนั้นให้พวกผมเถอะ!?
?ไม่ว่ายังไงผม....พวกผมก็จำเป็นต้องมีหนังสือเล่มนั้นครับ!?
?ขอร้องล่ะครับ! กรุณาให้พวกผมได้ศึกษาเรื่องพลานามัยด้วยเถอะ!?
?อาจารย์นิชิมุระ ได้โปรดเถอะครับ!?
?ได้โปรดเถอะครับ!?
?หุบปากซะ อย่ามาอ้อนวอนขอหนังสือลามกคืนอย่างผ่องใสจนดูผิดเป็นละครกีฬาไปแวบหนึ่งนะ?
แม้แต่คำร้องขอจากใจของทุกคนในห้องก็ส่งไปไม่ถึงคนเหล็ก ช่างเป็นครูที่เย็นชาเหลือเกิน
?ถ้าอย่างนั้น อาจารย์ลองคิดแบบนี้ดูได้มั้ยครับ?
?อะไรอีกล่ะโยชิอิ ฉันไม่มีเวลาจะเจียดให้กับคำปาฐกถาไร้สาระมากไปกว่านี้แล้วนะ?
?คิดว่านั่นไม่ใช่หนังสือลามก แต่เป็นหนังสืออ้างอิงสำหรับชดเชยส่วนที่ขาดไปของวิชาพลานามัย?
?ให้ทุกคนเตรียมตัวเข้าเรียนให้พร้อมด้วย การโฮมรูมภาคเช้าจบเท่านี้?
ไม่แยแสเลย ขืนเป็นอย่างนี้พวกเราก็จะเสียสมบัติล้ำค่าไป....!
?ฮึ้ย! เมื่อเป็นอย่างนี้ก็ต้องใช้กำลังแล้ว! เพื่อหนังสืออ้างอิง (หนังสือลามก) อันสำคัญของพวกเรา ต้องสู้แบบถวายชีวิตเลย!?
?โอ้....!!?
ทุกคนลุกขึ้นยืนและเข้าโอบล้อมคนเหล็กไว้ จำนวนคนต่างกันขนาดนี้ ต่อให้อีกฝ่ายเป็นสัตว์ประหลาดผิดมนุษย์ พวกเราก็ไม่มีทางแพ้หรอก!
?โฮ่.... พวกเธอใจถึงดีนี่?
แม้จะอยู่ในสถานการณ์วิกฤตเช่นนั้น คนเหล็กก็ไม่แสดงความหวั่นไหวเลยสักนิด
?ทุกคน ลุยเลย....!?
?โอ๊วววว....!?
พวกเราเหล่านักเรียนชายห้อง F ทุกคนกำหมัดกระโจนเข้าใส่ศัตรูผู้น่าแค้นเป็นยิ่งนัก
***
?เจ้าบ้านั่น.... ต้องไม่ใช่มนุษย์แน่ๆ....?
ซาคาโมโตะ ยูจิ เพื่อนตัวแสบของผมซึ่งแถลงอย่างฉาดฉานอยู่เมื่อครู่พึมพำด้วยความแค้นเคือง เพื่อนตัวแสบผู้มีร่างกายกำยำและน่าจะเคยชินกับการวิวาทนั้นคลำสะโพกซึ่งถูกกระแทกหนักหน่วงด้วยท่าทุ่มข้ามหลังอยู่ตลอด
?นั่นสินะ.... เพราะอะไรถึงต่อสู้กับนักเรียนชาย ม.ปลาย 47 คนได้โดยลำพังคนเดียวกันนะ....?
ผมถูกทำให้เจ็บปวดจนสลบเหมือดด้วยท่าล็อกตรึงไหล่โดยยังไม่ทันได้เรียกอสูรอัญเชิญออกมา บรรดาเพื่อนร่วมชั้นที่นอนกองอยู่รอบตัวก็ถูกเล่นงานขั้นเด็ดขาดด้วยท่ายูโดนานาชนิด ไม่ว่าจะเป็นท่าปัดขา หรือท่าหงายหลังทุ่ม แล้วก็ท่ารัดแขน การที่ต่อสู้กับคนจำนวนขนาดนี้ แถมยังคอยออมมือเพื่อไม่ให้บาดเจ็บได้อีก ไม่ว่าคิดยังไงคนเหล็กก็ไม่ธรรมดาแล้ว คนที่เล่นไตรกีฬาจะแข็งแกร่งขนาดนั้นกันทุกคนเลยหรือเปล่านะ
?....การเคลื่อนไหวนั่นเข้าขั้นอาวุธมนุษย์แล้ว?
มุสสึลินี หรือสึจิยะ โคตะซึ่งเป็นเพื่อนร่วมชั้นเช่นเดียวกันกำลังทำคอตก อย่างที่รู้ได้จากสมญานาม เขาเป็นชายที่เหมือนมีชีวิตอยู่โดยอาศัยความลามกเป็นแรงขับเคลื่อน ความทรมานจากการโดนยึดหนังสือลามกคงสร้างความรวดร้าวให้เขายิ่งกว่าใครทั้งนั้น อีกอย่างหนึ่ง มุสสึลินีถือเครื่องช็อตไฟฟ้าบุกเข้าใส่ แต่ถูกแย่งอาวุธไปในชั่วพริบตาและเสร็จด้วยการโจมตีโดยไฟฟ้านั่นเสียเอง หากไม่ใช่ยอดฝีมือด้านการต่อสู้ การจะแย่งอาวุธจากมุสสึลินีผู้เคลื่อนไหวได้ว่องไวน่าจะเป็นเรื่องยากแท้ๆ
?ในเวลาแบบนี้พวกนายแสดงการผนึกกำลังได้เหลือเชื่อไปเลยนะ....?
คนที่มองดูพวกเราด้วยใบหน้าระอาใจอยู่คือหนึ่งในนักเรียนหญิงจำนวนน้อยนิดของห้อง F ชิมาดะ มินามิซัง เธอเป็นเด็กสาวผู้มีเอกลักษณ์ตรงผมหางม้ากับแขนขายาวเพรียวบาง และส่วนหนึ่งที่ราบเรียบกว่าคนอื่นเล็กน้อย....แต่ถ้าไปพูดถึงเรื่องนั้นมากเกินไปก็จะมีบาดแผลเพิ่มขึ้นอีก ดังนั้นอย่าดีกว่า ถ้าต้องถูกทารุณให้เจ็บปวดยิ่งไปกว่านี้ก็อาจเกิดอุปสรรคขึ้นในการใช้ชีวิตประจำวันได้
?ผนึกกำลังได้เหลือเชื่อเหรอ มีความเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันขนาดนั้นเลยเหรอ??
?ไม่เชิงว่าเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันหรอก....เพราะอะไรนักเรียนชายในห้องทุกคนถึงเอา อ่า....หนังสือพรรค์นั้นมาโรงเรียนกันพร้อมหน้าพร้อมตาเลยล่ะ....?
ระหว่างที่พูด มินามิหน้าแดงขึ้นมาเล็กน้อย เธอคงมองเห็นหน้าปกหนังสือของพวกเราที่ถูกยึดไปเข้า
?อืม เรื่องนั้นมีเหตุจำเป็นหลายๆ อย่างของเด็กหนุ่มน่ะ?
?เหตุจำเป็นที่ทุกคนต้องเอาหนังสือพรรค์นั้นมาคืออะไรกันแน่....??
ดันเป็นช่วงเวลาที่เพิ่งพ้นวันหยุดหน้าร้อนมาหมาดๆ นี่อีก ไม่นึกเลยว่าจะทำการตรวจข้าวของในจังหวะเดียวกับ ?เทศกาลรายงานผลเก็บเกี่ยว (หน้าร้อน)? ที่จัดโดยร้านค้ามุสสึลิ หรือว่าฝ่ายอาจารย์จะได้ข้อมูลบางอย่างมานะ ถึงกับคาดเดากิจกรรมนี้ที่มีการเคลื่อนไหวอย่างเร้นลับได้ล่วงหน้าแบบนี้ จะดูถูกเครือข่ายข่าวสารของฝ่ายโน้นไม่ได้เลย
?แต่ฉันคิดว่าเป็นเรื่องช่วยไม่ได้ที่จะถูกยึดนะคะ เอ่อ....เพราะคิดว่าหนังสือประเภทนั้นยังเร็วเกินไปสำหรับพวกอาคิฮิสะคุงค่ะ....?
ส่วนทางนี้คือเด็กสาวแนวนุ่มนวลที่มีอยู่น้อยนิดในห้อง F ของพวกเรา ฮิเมจิ มิสึกิซัง ทั้งชั้นปีเล่าลือกันแต่เรื่องที่ว่ามีเส้นผมฟูฟ่องกับบรรยากาศสบายๆ และส่วนหนึ่งของร่างกายที่ดูหนักอึ้งซึ่งอาจให้ผลเหมือนไมนัสอิออน ก็ได้ เสียงของเธอนั้นช่วยให้ลืมความรู้สึกห่อเหี่ยวนี่ไปได้บ้างก็จริง แต่....
?อือ.... ถึงจะพูดอย่างนั้น แต่ก็ยอมรับไม่ได้อยู่ดี....?
รวมรูปถ่ายสุดหวงของผม....! ทั้งที่อุตส่าห์อยู่รอดมาโดยหลบพ้นกระทั่งการค้นหาของพี่สาวคนนั้น แต่ดันมาโดนยึดที่โรงเรียนซึ่งไม่ได้ระมัดระวังมาก่อน....! ไม่มีที่ไหนให้ผมผ่อนคลายได้เลยรึไง!
?การตรวจข้าวของไม่มีมานานแล้วนี่นะ ไม่ใช่เรื่องแปลกหรอกที่จะประมาท?
ฮิเดโยชิซึ่งเป็นเพศตรงข้ามแนวนุ่มนวลของห้อง F เช่นเดียวกัน เอ่ยขึ้นมาเป็นเชิงปลอบโยนพวกเรา เขามีแขนขาเรียวเล็ก ผมพลิ้วสลวย และหน้าตาน่ารัก เจ้าตัวชอบยืนกรานว่าตนเป็นผู้ชายอยู่เรื่อย แต่ผมคิดว่าน่าจะได้เวลาหันหน้าเข้าหาความเป็นจริงแล้ว
?นั่นเป็นการเล่นทีเผลอสุดๆ จริงๆ ด้วยนะ ฉันเองก็โดนยึดของจุกจิกไปเยอะแยะเลย อย่างเช่น DVD นิตยสาร หมอนข้าง....?
?นั่นสิคะ.... ฉันก็โดนยึดของไปหลายอย่างเหมือนกันค่ะ.... อย่างเช่น CD นิยาย หมอนข้าง....?
ยังไงกันนะ รู้สึกเหมือนได้ยินคำศัพท์ที่ไม่เหมาะสมจะเป็นข้าวของของนักเรียนหญิง ม.ปลาย ทั่วไปด้วย
?อะไรกัน ฮิเมจิกับชิมาดะก็ถูกยึดของด้วยเหรอ งั้นฮิเดโยชิก็ด้วยรึเปล่า??
?อืม.... จำพวกของกระจุกกระจิกที่ตั้งใจจะใช้ในการแสดงน่ะ โชคร้ายที่ของกระจุกกระจิกที่ว่านั่นคือพวกเครื่องเล่นเกมพกพาน่ะนะ....?
ฮิเดโยชิพึมพำด้วยความขุ่นเคือง
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
อาคิฮิสะกับชาวห้อง F ทั้งหลายต้องทนต่อความขายหน้ามากมายหลายครั้งมาตลอด (?กรรมตามสนอง) แต่ทว่าในที่สุดพวกเขาเหล่านั้นก็ปรอทแตก!? เปิดเทอมใหม่ได้ไม่ทันไรก็เจอการตรวจข้าวของแบบไม่บอกล่วงหน้าจนคัมภีร์ศักดิ์สิทธิ์ (หนังสือลามก) ต้องถูกริบไป ทำให้อสูร (จอมบ๊อง) ทั้งหลายเกิดไฟแค้นลุกโชน และสาบานว่าจะแก้แค้นบรรดาครูโดยตรงในเบสบอลสานสัมพันธ์นักเรียน VS ครูอันเป็นการแข่งขันประเภทหนึ่งในงานกีฬาสี.... แต่การแข่งขันกลับกลายไปเป็นเบสบอลอสูรอัญเชิญซึ่งเดิมพันด้วยสหายร่วมรบ (หนังสือลามก)! สิ่งที่รอคอยพวกอาคิฮิสะอยู่ ณ เบื้องปลายการแข่งเบสบอลรวมดาราอันเปี่ยมด้วยความเร่าร้อน จะเป็นชัยชนะหรือความพ่ายแพ้? ?ขืนเป็นแบบนี้ต่อไป นายเองก็จะตายด้วยนะ!? (by รุ่นพี่เหยื่อ) เชิญพบกับลูกบอลสลาตันท่ามกลางการต่อสู้อันดุเดือดเลือดพล่านในเล่ม 7!
