บนเรือสำราญ Super Moon (ซุปเปอร์ มูน) คืนนี้เป็นการเปิดตัวเส้นทางการให้บริการใหม่ ภายใต้การดำเนินงานของซีทรานหวัง ซึ่งเป็นบริษัทการขนส่งและการท่องเที่ยวทางเรือที่ใหญ่ที่สุดในเอเชีย โดยมีเรือสำราญรวมทั้งสิ้นยี่สิบลำ
แขกเหรื่อที่ได้รับบัตรเชิญต่างทยอยกันเช็คอินเข้าพักในเรือสำราญแห่งพระจันทร์ดวงใหญ่ลำนี้ เสียงฮือฮาดังขึ้นตลอดพรมแดงที่ทอดยาวขึ้นไปบนเรือ เนื่องจากสตีฟ หวัง หรือเล่ยฟาน หวัง เจ้าของบริษัทเดินเรือที่ใหญ่เป็นอันดับต้นๆ ของโลกลำนี้ได้ก้าวย่างขึ้นเรือมาอย่างองอาจ สุขุม หล่อ เนี้ยบ กระชากหัวใจสตรีให้ลุ่มหลงได้โดยง่ายดาย
เรือลำนี้ใหม่เอี่ยมอ่อง มันถูกต่อขึ้นเพื่อเปิดเส้นทางใหม่ ด้วยการให้บริการในเส้นทางฮ่องกง สิงคโปร์ และภูเก็ต ดังนั้น คืนแห่งการเปิดตัวจึงอลังการ งานเลี้ยงประกอบด้วยอาหารคาวหวานเครื่องดื่มมากมาย อีกทั้งการแสดงสวยงามครบครัน ห้องโถงถูกเนรมิตให้มีเวทีคล้ายการประกวดนางงาม มีการแสดงของนักร้องชื่อดังจากผับชั้นสูงของเกาะฮ่องกงอีกด้วย
?เทียน ทุกอย่างเรียบร้อยดีใช่ไหม? เล่ยฟานหันไปถามบอดี้การ์ดผู้คล่องงานนามเทียนลู่ ฟาง หรืออาเทียน ที่คุ้นปาก เทียนลู่ขยับเข้าไปใกล้เจ้านาย ค้อมศีรษะลงเล็กน้อยเพื่อฟังคำสั่ง
บอดี้การ์ดหนุ่มกดเครื่องมือสื่อสารขนาดเล็กที่ติดอยู่ในหูเพื่อสอบถามเลขาฯ คนเก่ง
?เลขาฯ ชิงเป็นอย่างไรบ้าง ด้านในพร้อมหรือยัง? เขาส่งเสียงทุ้มยามเอ่ยถามเลขาฯ คนงามที่อยู่ด้านในห้องจัดเลี้ยง คำว่าพร้อมคือต้องพร้อมทุกอย่าง ห้ามมีสิ่งใดขาดตกบกพร่อง ทั้งสถานที่ ผู้คน ล้วนแต่จ้างพนักงานมืออาชีพ อัตราค่าแรงสูงลิบลิ่วกว่าสายการเดินเรือหรือสถานประกอบการรายอื่นๆ
?พร้อมค่ะคุณเทียน? เสียงหวานเย้ายวนบอกบอดี้การ์ดหนุ่มผู้หล่อเหลา แม้ความหล่อจะแพ้เจ้านายอยู่หน่อยหากแต่เรียกสายตาสาวๆ ได้ดีในยามที่เทียนลู่ขนาบข้างขวาของเจ้านาย สายตาสาวๆ มักเปล่งประกายจ้องมองเขาไม่วางเช่นกัน
?ดีมาก พร้อมแล้วครับเจ้านาย? เขาเอ่ยชมคุณเลขาฯ คนสวย แล้วหันไปรายงานนายที่รอฟังอยู่
?อืม...ถ้าพร้อมแล้วงั้นไปได้? ร่างสูงร้อยเก้าสิบเซนติเมตรก้าวนำหน้าสองบอดี้การ์ด ข้างซ้ายคือลีออน หนุ่มชาวอิตาลีผู้สูงใหญ่ ตัวหนา หน้. พูดน้อย บู๊แหลกแจกหมัดสะบัด กำลังวังชาดุจช้างสาร ชอบออกกำลังหนักทั้งในร่มและกลางแจ้ง ที่สำคัญยังโสด มีสาวๆ หมายตาหลายคน ซึ่งลีออนก็สนองไปตามอัตภาพหากแต่ไม่ผูกมัด เพราะงานของเขาไม่ควรผูกมัดกับสาวใดๆ ทั้งสิ้น
ส่วนเทียนลู่...หล่อ ฉลาด คล่องแคล่ว ว่องไว รอบรู้ไปทุกอย่าง ชอบโปรยเสน่ห์ให้กับสาวๆ ได้หลงใหล ทว่าไม่เคยโยนใครขึ้นเตียงง่ายๆ ถ้าไม่ชอบจริงๆ...เขาทำงานกับตระกูลหวังมาหลายปีดีดักตั้งแต่เริ่มแตกเนื้อหนุ่ม จนกลายเป็นหนุ่มใหญ่ก็ยังไร้แววหญิงผู้เข้าใจ นั่นคงเพราะเขาไม่เปิดใจเองมากกว่า
?ผู้หญิงที่แม่กับพ่อของฉันเชิญมา คงมาครบแล้วสินะ?
?เห็นว่าพร้อมทั้งยี่สิบนางแล้วครับ ที่แน่ๆ สวยทั้งนั้นเลยนะครับเจ้านาย? เทียนลู่กล่าวขณะเดินตามเจ้านายไปติดๆ
วันนี้ไม่ใช่แค่การเปิดตัวเส้นทางเดินเรือเส้นใหม่เท่านั้น ยังเป็นการเลือกคู่ของเล่ยฟานอีกด้วย ถือเป็นภาคบังคับ ยังไงชายหนุ่มผู้สง่างามก็ต้องเลือกใครสักคนขึ้นมาเป็นนายหญิง ผลิตลูกให้กับตระกูลหวังหลังจากที่พลาดในการดูตัวนัดบอดมาแล้วหลายต่อหลายครั้ง
ปีนี้เล่ยฟานผู้งามสง่าหาใครเทียบเทียมวัยล่วงเข้าสามห้าย่างสามสิบหก หากแต่หล่อเหลา ทรงเสน่ห์ ลุ่มลึก รสหวานไม่ต่างกับเพิ่งแตกเนื้อหนุ่มเลยทีเดียว ที่ผ่านมาเขาก็ควงผู้หญิงเพื่อให้ความสำราญทางกายกับพวกหล่อนมานักต่อนัก ด้วยความไม่ลงเอยกับใครสักที บุพการีทั้งสองจึงจัดงานดูตัวอย่างยิ่งใหญ่ราวกับเวทีประกวดนางงาม เพื่อให้เล่ยฟาน เลือกเจ้าสาวที่ตัวเองถูกตาต้องใจในงานนี้ซะเลยทีเดียว
?ฉันล่ะเบื่อพ่อกับแม่จริงๆ เลย เจ้ากี้เจ้าการเรื่องมีเมียฉันนัก? เล่ยฟานเปรยขึ้นอย่างเซ็งในหัวใจ
?ทำไมล่ะครับเจ้านาย?
?เมียมีเมื่อไหร่ก็ไม่สาย ผู้ชายยังไม่หยุดผลิตสเปิร์มตอนอายุสามสิบหกซะหน่อย?
?ว่าไปนั่นครับ ท่านเป็นห่วง กลัวไม่มีหลานไว้สืบสกุล?
?ทำลูกเมื่อไหร่ก็มีลูกได้?
?แล้วเจ้านายเลือกใครสักคนมาเป็นสะใภ้ท่านบ้างหรือยังล่ะครับ แก่แล้วนะครับ?
?แค่แต่งเมียมาเพื่อทำลูก ทำไมต้องทำให้มันยากเย็นขนาดนี้ เสียเวลาเปล่าๆ สำหรับฉันรักไม่รัก ชอบไม่ชอบ ไม่เห็นเกี่ยวกับลีลา ทำลูกฉันทำได้หมดล่ะ ผู้หญิงปิดไฟคลำๆ ก็ทำลูกได้ไม่เห็นต้องมากเรื่องเลย?
?มันไม่เหมือนกับคู่ขานะครับเมียน่ะ เมียที่เชิดหน้าชูตา เป็นแม่ของลูก เป็นสะใภ้ของตระกูลหวัง ต้องเพียบพร้อมที่จะเดินเคียงข้างกับเจ้านายสมฐานะ ไม่เลือกไม่ได้หรอกครับ?
?เอาเถอะ งั้นคืนนี้ฉันคงต้องเลือกสินะ?
?แน่นอนครับ เลือกๆ มาสักคนเถอะครับ รับรองสวยทุกคน แต่เรื่องสมองเจ้านายต้องไปพิสูจน์เอาเองนะครับ?
?พูดอย่างกับนายเห็นผู้หญิงที่แม่ฉันเชิญมาให้ฉันเลือกอย่างนั้นล่ะ?
?แอบไปชมมาบ้างครับ?
?ว่าแล้วเชียว? เสียงกังวานของลีออนดังขึ้น ที่เทียนลู่หายไปจากข้างกายเจ้านายพักใหญ่ คงไปส่องผู้หญิงสินะ นี่กะว่าถ้าเจ้านายเลือกเสร็จก็คงหวังเคลมเองบ้างสักคนสองคน
?อะไรลีออน ปกตินายก็ไม่ค่อยพูด?
?เปล่าครับ? คนพูดน้อยตอบสั้นๆ แล้วก็แสดงสีหน้าขรึมเช่นเคย
?เดี๋ยวฉันส่งนายกลับอิตาลีไปรับใช้เจ้านายเก่าเลยนี่?
?นี่นายขู่ฉันเหรอ ถ้าฉันไม่อยู่นายแหละที่จะคิดถึงฉัน?
?วันนี้ลีออนพูดเยอะที่สุดแล้วมั้ง? เล่ยฟานกล่าวแล้วก้าวต่อไป จนถึงห้องจัดเลี้ยงซึ่งจัดเวทีแบบทางยาว ไม่ต่างจากเวทีเดินแบบหรือประกวดนางงาม เก้าอี้วีไอพีตั้งอยู่หน้าเวที ซึ่งเป็นเก้าอี้ของเขาและครอบครัว รวมไปถึงแขกวีไอพีอีกหลายท่าน
ขณะทุกย่างก้าวสง่าผ่าเผยไปตรงที่นั่งสำหรับตน สาวน้อยสาวใหญ่ต่างส่งสายตายั่วยวนเล่ยฟานไปตลอดทาง เขาโปรยเสน่ห์แบบนุ่มลึกเงียบขรึมผ่านทางสายตาและกลิ่นกายหอมลึกล้ำ ไม่มีผู้หญิงคนไหนที่เขาเดินผ่านจะสามารถต้านทานเสน่ห์อันทรงอานุภาพจากกายเขาได้ทั้งสิ้น
ผู้ชายมากความสามารถ บุคลิกนุ่มลึกเยือกเย็น ฉลาดหลักแหลม มาดมั่นพร้อมฝ่าฟันคำว่าอุปสรรคได้อย่างมีประสิทธิภาพยังมาถึงคำว่าประสิทธิผล ดังนั้นนักธุรกิจที่ประสบความสำเร็จตั้งแต่อายุยังน้อยเช่นเขาจึงเป็นที่จับตามองทุกวงการ ซึ่งสื่อต่างๆ ต่างลงความเห็นเป็นเสียงเดียวกันว่าเขาควรเป็นแมนออฟ เดอะ เยีย มากกว่าห้าสมัยติดต่อกัน โดยหาใครมาโค่นแชมป์ได้ยาก
ขณะเดียวกันที่ร่างสูงสมส่วนมือหนาสะอาดอย่างสตรีของเขากำลังดึงโทรศัพท์มือถือออกจากกระเป๋าเสื้อสูท เพราะเสียงกรีดร้องที่ดังขึ้น พลางเท้ากำลังเลี้ยวเพื่อเดินไปยังที่นั่ง ทันใดนั้นเองร่างสูงก็ต้องปะทะกับร่างของผู้หญิงคนหนึ่งในชุดกี่เพ้าสีแดงสดปักลายหงส์
อาการของหญิงสาวรีบร้อนเพราะขณะวิ่งทั้งใส่ตุ้มหูทั้งเขย่งเท้าจากการสวมรองเท้าส้นสูงสีแดงแปร๊ดไปพลาง ร่างบอบบางชนเขาเข้าอย่างจัง เป็นเหตุให้โทรศัพท์ในมือชายหนุ่มที่ยังได้ไม่กดรับกระเด็นตกไปอีกทาง ด้วยความโมโหที่ถูกชนอย่างไร้มารยาทจึงตั้งใจเอาเรื่องกับคนชนเต็มที่ หวังจะสั่งสอนให้รู้สำนึกซะบ้างว่าการไร้มารยาทกับเขามันเป็นอย่างไร หนำซ้ำนี่มันบนเรือของเขา นั่นเป็นสิ่งไม่ควรทำอย่างยิ่ง
?อุ๊ย...ขอโทษค่ะ? ยังไม่ทันจะได้อ้าปากต่อว่าเธอเลย เสียงหวานเอ่ยขอโทษด้วยอาการรีบร้อนโดยไม่ยอมหยุดวิ่ง หญิงสาวในชุดกี่เพ้าคนนั้นทั้งวิ่งทั้งสวมรองเท้าที่เหมือนจะหลุด เล่ยฟานมองสาวเจ้าร้อนรนในชุดกี่เพ้าสีสดนั้นด้วยอาการอ้าปากค้าง มือที่ชี้ไปข้างหน้าก็ยกค้างเช่นกัน
?แบบนี้เรียกว่าชนแล้วหนีสินะเจ้านาย? เทียนลู่กล่าวขึ้น สายตามองไปทางแม่นาฬิกาทรายในชุดกี่เพ้าเช่นกัน
?เก็บโทรศัพท์มาซิ? เล่ยฟานสั่งลูกน้อง ขณะยังมองไม่วางตาไปทางหญิงสาวนักซิ่งที่ชนแล้วหนี เธอกึ่งวิ่งกึ่งเดินไปทางนั้น ?ว่าแต่นั่นใคร?
?อันนี้ผมก็ไม่ทราบนะครับ บางทีอาจเป็นหนึ่งในสาวงามที่พ่อแม่ของเจ้านายคัดสรรมาให้เลือกก็ได้?
?ซุ่มซ่ามขนาดนั้นต่อให้สวยอย่างนางฟ้าเด่นอย่างนางงาม ฉันไม่มีทางเลือกแน่นอน?
?อย่าว่าไปนะครับ เขาว่ากันไว้ว่าไม่อยากได้อะไรมักจะได้แบบนั้น?
?หล่อเนี๊ยบเฉียบคมหวานละลายอย่างฉันเลือกได้ ทำไมต้องเลือกแม่ม้าดีดกะโหลกคนนั้นด้วยล่ะ? ว่าไปขณะหย่อนตัวลงนั่งเก้าอี้เท้ามังกรที่จัดไว้สำหรับเขา รวมไปถึงบิดามารดาที่ยังเดินทางมาไม่ถึง ?อ้อ...ลืมเลย ใครโทร.มาเมื่อกี้?
เกือบลืมไปว่าใครที่โทร.เข้าเครื่องเขาเมื่อกี้ เพราะยังไม่ทันได้ดูหน้าจอด้วยซ้ำ ดันโดนสาวซุ่มซ่ามชนเข้าเสียก่อน
เทียนลู่กดดูสายที่ค้างในโทรศัพท์จึงพบว่านายเหนือหัวบิดาของเจ้านายที่เป็นเจ้าของสายเมื่อกี้ เขาส่งโทรศัพท์คืนเจ้านาย ทว่าโทรศัพท์ในมือส่งเสียงดังสวนขึ้นพอดี เล่ยฟานรีบดึงคืนไปกดรับเกรงบิดาจะโกรธที่เขาไม่รับสาย พานเกิดเรื่องใหญ่โต ถึงลู่ซานตงผู้เป็นบิดาจะอายุอานามมากแล้ว หากแต่ยังคงความดุดัน อารมณ์เดือดไม่ต่างจากวัยคึกวัยคะนอง
?ครับป๋า? เล่ยฟานหรือสตีฟ หวังกรอกเสียงลงไปในโทรศัพท์อย่างนอบน้อมหลังกดรับสาย
?ถึงเรือหรือยังอาเล่ย? บิดาของเล่ยฟานชอบเรียกบุตรชายว่าอาเล่ย ต่างจากสังคมธุรกิจที่มักเรียกมิสเตอร์สตีฟ
?ครับป๋า...ผมอยู่ในห้องจัดงานแล้ว? เขาบอกบิดา
?ดี...แค่นี้ล่ะ? ลู่ซานตงตัดสายจากบุตรชายความหวังเดียวของเขา แล้วหันกลับมายิ้มให้ภรรยาคนสวย ที่มีความสวยอ่อนช้อยในแบบสตรีจีนที่ได้รับการสั่งสอนมาอย่างดีเยี่ยม ?ไปกันเถอะอาเหยียน?
?ค่ะเฮีย? โม่ยเหยียนตอบรับสามีพลางวางมือลงบนลำแขนในชุดหนุ่มจีนผ่าข้างยาวคลุมเข่า ลู่ซานตงชอบใส่ชุดแบบนี้ ไม่เคยพิสมัยชุดสูทสากลนิยม แต่งตัวราวกับเจ้าพ่อเชี่ยงไฮ้กลายเป็นภาพชินตาคนรอบข้าง
สำหรับพ่อลูกคู่นี้...ถ้าคนพ่อเป็นเจ้าพ่อเชี่ยงไฮ้ คนลูกคงเป็นเจ้าพ่อฮ่องกง เพราะเล่ยฟานชอบแต่งกายสากลนิยม แต่ไม่ว่าจะอยู่ในชุดไหนเล่ยฟานก็หล่อถอดแบบบิดามาจริงๆ
***
?เธอคือผิงผิงสินะ? เสียงเข้มของผู้จัดงานที่เป็นคนติดต่อคาเฟ่ชื่อดังของฮ่องกงเอ่ยถามสาวเจ้าในชุดกี่เพ้าที่รีบร้อนราวกับไฟไหม้วิ่งกระหืดกระหอบมายังหลังเวที ซึ่งมีการเตรียมจัดคิวการแสดงกันอยู่ ทั้งที่ถูกถามทว่าสาวเจ้ากลับนิ่งเอาแต่จัดโน่นจัดนี่บนตัวไม่ยอมหยุด ราวกับเกรงว่าตับไตไส้พุงจะหล่นหายตอนวิ่งขึ้นมาบนเรือ
เมื่อฝ่ายที่ถูกถามไม่ตอบ เสียงของเลขาฯ ผู้คล่องงาน ซึ่งทำหน้าที่แม่งานเปิดตัวและงานพิเศษสุดๆ สำหรับเล่ยฟานจึงถามเสียงสูงอีกครั้ง
?นี่เธอ ฉันถามไม่ได้ยินหรือไง?
?เอ่อ...ถามฉันหรือคะ? หญิงสาวชี้เข้าตัวแล้วถามกลับไปด้วยภาษาจีนกลาง
?แล้วหล่อนใช่นักร้องที่ชื่อผิงผิง ที่ถูกส่งตัวมาจากควีน ออฟ สตาร์ คาเฟ่หรือเปล่าล่ะ ถ้าใช่ฉันก็ถามหล่อน แต่ถ้าไม่ใช่ ตรงนี้ไม่ใช่ที่ของหล่อนนะ ไสหัวไปซะ?
เลขาฯ ชิงอันหรือเลขาฯ ชิงที่เจ้านายและคนอื่นๆ เรียกติดปาก สาววัยสามสิบ สวมแว่นกรอบดำ นิสัยปากกล้าท้าทายกับพวกไร้กฎไร้ระเบียบไม่รู้เวลาเช่นแม่นักร้องหุ่นดีสวยคมโฉบเฉี่ยว แค่มองเสี้ยววินาทีแรกผู้หญิงด้วยกันถึงอ้าปากค้าง นักร้องสาวคนนี้สวยมาก พระจันทร์ดวงเด่นบนท้องนภาในยามราตรียังมิเทียบเคียง เลขาฯ ชิงอันคิดริษยาในใจ
?ผิง...ผิง? สาวชุดกี่เพ้าพยายามนึก ?อ๋อ...ผิงผิง ฉันเองค่ะ? เมื่อนึกขึ้นได้จึงรีบตอบรับผู้หญิงตรงหน้า หล่อนตีสีหน้าวางบุคลิกราวกับครูระเบียบจัด เจ้าหล่อนขยับแว่นมองลอดมายังนักร้องสาวพราวสะพรั่ง
?ถ้าใช่ งั้นก็เตรียมตัวขึ้นร้องเพลงตามคิวนี้? เลขาฯ ชิงยัดกระดาษคิวการแสดงให้กับหญิงสาว แล้วเดินไปจัดคิวให้กับสาวๆ ที่จะขึ้นเดินเวทีเพื่อให้เล่ยฟานเลือกต่อไป
ผิงผิงมองไปรอบๆ กายถึงกับสบถในใจ...ให้ตาย นี่มันงานประกวดนางงามหรืองานเดินแบบสินค้าชื่อดังกันแน่ ผู้หญิงสวยๆ แต่งชุดราตรีงดงามยืนรอเต็มไปหมด เธอชี้นิ้วนับจำนวนสาวงามที่เรียกว่างามมาก ทุกคนจัดเต็มทั้งเสื้อผ้าหน้าผม กิริยาท่าทางอ่อนช้อย นับแล้วได้ยี่สิบนางในเสื้อผ้าหลากสีแต่เน้นความดูดีมีระดับ จากนั้นนักร้องสาวจึงถือกระดาษติดมือไปหย่อนก้นลงนั่งตรงเก้าอี้หุ้มด้วยผ้าสีขาวผูกโบไว้ด้านหลังพนักพิง
?ผิงผิง? เสียงเรียกเบาๆ จากมุมหนึ่งดังขึ้น เรียกสายตาที่กำลังอ่านคิวการแสดงอยู่ในมือ ก่อนมาที่นี่ไม่รู้อะไรเลยนอกจากคำสั่งให้มาเท่านั้น หญิงสาวมองหาที่มาของเสียง และบอกตามตรงยังไม่คุ้นกับชื่อใหม่ที่ถูกใครบางตั้งให้เลยจริงๆ
?ผู้กองอัคคี? เธอเอ่ยเรียกคนที่ขานเรียกเธอด้วยชื่อผิงผิงเสียงเบา
?ชู่ว์...เรียกวิลเลี่ยมสิ เรากำลังทำงานอยู่นะ? ฝ่ายชายที่ชื่ออัคคีแต่บอกให้สาวเจ้าเรียกว่าวิลเลี่ยมยกนิ้วจุปากเพื่อเตือนให้หญิงสาวระวังการเรียกชื่อ พวกเขาขึ้นเรือมาครั้งนี้ไม่ใช่เพื่อเที่ยวหรือทำงานเป็นเด็กเสิร์ฟอาหารบนเรือเท่านั้น แต่การทำงานค่อนข้างลึกล้ำกว่านั้น จึงไม่สามารถเปิดเผยตัวตนที่แท้จริงได้
?วิลเลี่ยมเนี่ยนะ? คิดได้ไงชื่อนี้ไม่เตรียมกันก่อน หญิงสาวโอดครวญในใจหากส่อทางแววตาต่อเพื่อนที่เรียกขานเธอเมื่อกี้ หนำซ้ำยังตั้งชื่อในการปฏิบัติภารกิจซะเก่าแก่ยุคคุณปู่วัยดิสโก้เชียว
?ใช่สิ...ว่าแต่มัวทำอะไรอยู่ ทำไมเพิ่งมาถึง? พนักงานแผนกดินนิ่งรูม (Dining Room) อย่าง อะ...เอ้ย วิลเลี่ยม ชื่อที่เพิ่งตั้งไม่ถึงสามชั่วโมงก่อนเดินทางมาขึ้นเรือด้วยหน้าที่ที่ได้รับมอบหมาย แม้ไม่เร่งด่วนก็เหมือนเร่ง เพราะเมื่อทราบข่าวกรองแน่นอน เขาและเพื่อนคู่หูจึงรีบบึ่งมาจากที่พักราวกับสายฟ้าแลบ หากจำเป็นต้องมาเพราะคือหน้าที่ วิลเลี่ยม นามสมมติได้ฝึกการเป็นเจ้าหน้าที่แผนกดินนิ่งรูมคร่าวๆ แต่คล่องงานอย่างกับถูกฝึกและเรียนการโรงแรมมาสี่ปี
?กว่าจะจัดการกับยัยนักร้องตัวจริงของควีน ออฟ สตาร์ได้ เล่นเหงื่อแตก? เพราะต้องการสวมรอยเป็นหล่อนเพื่อแฝงตัวเข้ามาในเรือสำราญอลังการ ราวกับสนามฟุตบอลรวมกันสิบสองสนามก็ไม่ปานแห่งนี้
?ตกลงใช้วิธีไหน?
?วางยาถ่าย? ผิงผิงตัวปลอมว่า ก่อนเดินทางมาที่นี่เธอต้องจัดการกับแม่นักร้องคนงามเสียงกังวานใสดั่งแก้วเจียรนัยด้วยยาถ่ายขนานแรง แม่ผิงผิงตัวจริงป่านนี้คงถ่ายจนตัวซีดแล้ว
?ไม่ตายเหรอนั่น? วิลเลี่ยมหน้าไทยถามเพื่อนคู่หูในการร่วมทีมปฏิบัติหน้าที่สกัดกั้นหน่วยก่อการร้ายที่ระบุว่า เป็นกลุ่มค้าอาวุธร้ายแรงจากรัสเซีย
?คางเหลือง? หญิงสาวตอบเบาๆ สีหน้าตานิ่งเฉย ราวกับพูดเรื่องเครื่องดื่มเย็นๆ สักแก้วเท่านั้นโดยไม่หันไปมองเพื่อนคู่หู
?งั้นแยกย้าย หัวหน้างานฉันมาแล้ว ติดต่อกันทางเอียร์โฟน? วิลเลี่ยมหันไปเจอหัวหน้างานที่เดินมาพอดี เขาจึงไหวตัวบอกผิงผิงพร้อมหมุนปลายเท้าเดินออกจากที่ลับตาซึ่งเป็นที่ที่ทั้งคู่ยืนคุยกัน
?ทราบแล้วเปลี่ยน เอ่อ...ว่าแต่พบเป้าหมายหรือยัง? ผิงผิงรับทราบเพราะเธอก็ต้องขึ้นร้องเพลงขับกล่อมแขกที่มาร่วมงานเปิดตัวเส้นทางการเรือใหม่ของ ?ซุปเปอร์มูน? เช่นกัน ดีนะเรียนภาษาจีนและหัดร้องเพลงจีนก่อนหน้านั้นร่วมเดือนหลังจากได้รับทราบภารกิจ ผิงผิงตัวปลอมจึงถูกส่งไปเรียนร้องเพลงจีนจนขึ้นใจ แต่ที่แม่นๆ คงมีไม่กี่เพลง
?ยัง...ยังไม่มีใครส่อพิรุธ? วิลเลี่ยมตอบพร้อมก้าวจากไปอย่างเนียนสนิท
?งั้นหาต่อไป ฉันจะดูอยู่บนเวทีตอนขึ้นแสดง?
?จำชื่อตัวเองให้ขึ้นใจสิ ภารกิจนี้เธอชื่อผิงผิง? เขาช่วยเตือนความจำ อย่าได้ส่อพิรุธในการทำงานเด็ดขาดเพราะงานนี้สำคัญมาก เพราะถ้าเขากับคู่หูสกัดกั้นพวกค้าอาวุธที่ฉวยโอกาสใช้เรือสำราญอลังการลำนี้ส่งมอบของสำคัญไม่ได้โลกต้องพินาศแน่
?กำลังพยายาม? ผิงผิงตอบรับ เชอะ...ยัยสองผิง หญิงสาวคิดในใจก่อนเดินไปเตรียมตัวเพื่อขึ้นร้องเพลงที่ได้เตรียมมา หวังว่าผู้ฟังจะไม่ขอเพลงอื่นที่ไม่ได้เตรียมมาหรอกนะ ถ้าขอล่ะ...คนสวยคิดหนักแน่งานนี้ เธอคิดในใจอย่างสนุกและคงต้องหาทางออกไปพร้อมกัน
พิธีกรก้าวขึ้นเวทีพร้อมกับคว้าไมโครโฟนประกาศว่าถึงเวลาเปิดตัวเส้นทางการเดินเรือเส้นทางใหม่แล้ว จากนั้นจึงเชิญผู้บริหารสูงสุดขึ้นกล่าว
?ขอเชิญคุณสตีฟ หวัง ขึ้นมากล่าวอะไรสักเล็กน้อยบนเวทีด้วยครับ? พิธีกรเชิญเล่ยฟาน หวัง พร้อมกับผายมือไปทางชายหนุ่มผู้โดดเด่นที่สุดเพราะเป็นพระเอกของงานที่มีสาวรายล้อมในค่ำคืนนี้
ขณะผิงผิงยืนทำสมาธิพร้อมกับฟังพิธีกรร่ายอยู่บนเวที เธอขยับจากพื้นที่หลบมุมเล็กน้อยเพื่อจะได้มองเห็นเวทีอยากยลโฉมตัวเป็นๆ ของผู้ชายที่มีเสียงลือเลื่องเล่าอ้างหนาหู ตอนอยู่ด้านหลังเวทีจนเธอแสบหูไปหมดกับบรรดาสาวๆ ที่ต่างอยากถูกชายผู้ชื่อสตีฟ หวังเลือกไปเป็นคู่
เล่ยฟานกล่าวเปิดงานอย่างเป็นทางการ พร้อมทั้งแนะนำเส้นทางการเดินเรือเส้นทางใหม่สำหรับเรือลำใหม่เอี่ยมซุปเปอร์มูนลำนี้ เรือลำนี้คือหนึ่งในเรือยี่สิบลำของซีทรานหวัง รองรับผู้โดยสารสองพันแปดร้อยคน และลูกเรือหนึ่งพันสามร้อยสามสิบคน ดังนั้นการล่องเรือแต่ละเที่ยวจะมีผู้คนกว่าสี่พันชีวิตบนเรือสำราญลำนี้ร่วมเดินทางไปด้วยกัน
กิจกรรมบนเรือลำนี้มีให้ทำอย่างจุใจ ทั้งด้านความบันเทิงในการแสดงบนเวที โรงภาพยนต์ ดนตรี คาราโอเกะ ผับ คาเฟ่ และฟลอร์เต้นรำ ส่วนด้านกีฬาบนเรือ มีสระว่ายน้ำขนาดมาตรฐาน ห้องยิม สนามไดรฟ์กอล์ฟ สนามบาสเกตบอล โต๊ะปิงปอง ห้องสันทนาการต่างๆ อีกทั้งอ่างอาบน้ำวนจากุซชี่ ห้องซาวน่า ห้องนวดสปา สวนน้ำสำหรับเด็ก ห้องคอมพิวเตอร์เล่นเกม และห้องเนอสเซอร์รี่อีกด้วย
ไม่เพียงแต่ความบันเทิงครบวงจรราวกับอยู่บนบกแล้ว ยังมีศูนย์การแพทย์ ร้านค้าปลอดภาษี ร้านถ่ายรูป ร้านเสริมสวย ร้านหนังสือ เรียกได้ว่าครบครัน
เจ้าพ่อวงการขนส่งทางน้ำและทางทะเลผู้ยิ่งใหญ่กล่าวจบพร้อมทิ้งสายตาเจ้าเสน่ห์ให้กับแขกเหรื่อโดยเฉพาะสตรี ให้สาวแต่นางได้ใจสั่นแล้วจึงคืนไมโครโฟนให้กับพิธีกร จากนั้นเสียงปรบมือก็ดังกึกก้อง บิดาและมารดาของเล่ยฟานยิ้มอย่างภาคภูมิใจในตัวบุตรชายสุดสวาท
เขาก้าวลงจากเวทีแล้วเดินไปย่อกายตรงหน้าบิดามารดาเพื่อทำความเคารพท่านแล้วจึงขยับไปนั่งที่ของตนบนเก้าอี้มังกรอันพิเศษไม่ต่างจากบุพการีทั้งสอง
?คราวนี้ถึงช่วงเวลาสำคัญแล้วนะครับคุณเล่ยฟาน? พิธีกรกล่าวพร้อมกับเรียกชื่อชายหนุ่ม ?เวลาแห่งการชื่นชมสาวงามทั้งยี่สิบท่าน พร้อมกับการฟังเพลงจากนักร้องสาว...ผิงผิงแห่งควีน ออฟ สตาร์ ที่จะมาขับกล่อมแขกผู้มีเกียรติทุกท่านในค่ำคืนนี้?
?ผิงผิงงั้นเหรอ? เล่ยฟานเปรยแต่ก็คล้ายกับถามบอดี้การ์ดที่อยู่ด้านหลัง เขาคงไม่ถามลีออนหรอกเพราะถ้าถามคนนั้นคงไม่ได้รับคำตอบ หมอนั่นติดกาวที่ปากราวกับงดการพูด วันๆ น้ำลายคงบูดจนเหนียวเพราะไม่ยอมพูด
?ครับ ผิงผิงเป็นนักร้องจากควีน ออฟ สตาร์ ที่เราติดต่อไป? เทียนลู่บอกคล้ายกับรู้ใจเจ้านายว่าต้องการคำตอบในคำที่เปรยขึ้นมาเมื่อกี้
?ยังไม่ได้ถามก็รู้ใจนะอาเทียน? เขาเย้าบอดี้การ์ดผู้รู้ใจ ปกติเล่ยฟานไม่ได้สนใจรายละเอียดตรงนั้น ไม่ว่าพนักงานในบริษัทจะจัดการจ้างใครมาย่อมไม่มีปัญหา หากดีเลิศไม่ทำให้ขายหน้าเจ้าของงานย่อมผ่านฉลุย สำหรับเขาทุกอย่างต้องจัดว่าดีเยี่ยมเสมอ
?ครับ? เทียนลู่ตอบสั้นๆ แล้วมองขึ้นไปบนเวทีที่เสียงดนตรีจากเครื่องเสียงเริ่มบรรเลงเพื่อเปิดทางให้สาวงามถูกเชิญตัวเข้าร่วมการดูตัวเลือกคู่ของเจ้าชายรูปหล่อแห่งซีทราน หวัง ได้ยลโฉมและเลือกคนที่เขาพึงพอใจที่สุดไปเดินเคียงข้างในฐานะภรรยาออกหน้าออกตาและผลิตลูกเพื่อให้สมกับความต้องการของประมุขแห่งสกุลหวัง
สาวงามหมายเลขหนึ่งปรากฏกายในชุดราตรียาว สายสปาเก็ตตี้สีฟ้าเข้ากับบรรยากาศแห่งท้องทะเล หล่อนโปรยยิ้มหวาพราวพร่างนัยน์ตามากเสน่ห์ไปยังเล่ยฟานที่นั่งอยู่ด้านล่างเวที ไม่ว่าสาวคนใดที่ถูกเชิญมาในงานนี้ย่อมจัดเต็มทุกรูปแบบทั้งสิ้น สาวงามรูปร่างดีหน้าดีค่อยๆ ทยอยเดินออกมาทีละคนในรอบแรกจนครบสิบคน
เล่ยฟานมองทุกคนด้วยสายตาพินิจ หากแต่ยังไม่สะดุดตาสาวคนไหนสักคน หรือเพราะว่าพวกหล่อนสวยเหมือนกันในแบบมีดหมอคนเดียวกัน เขาจึงไม่สะดุดในจุดต่างๆ ที่แต่ละคนพยายามแสดงออก ทั้งทิ้งสายตา ทั้งโปรยยิ้มหวาน แสดงท่าทีร่าเริง กรีดกรายอย่างงดงาม เขามองแล้วก็เท่านั้น รู้สึกอยากกลับบ้านนอนด้วยซ้ำไป
?ในรอบแรกสาวงามออกมาให้ยลโฉมครบทั้งสิบคนแล้ว คุณสตีฟพึงพอใจสาวนางไหนเป็นพิเศษบ้างหรือเปล่าครับ? พิธีกรเอ่ยถามผ่านไมโครโฟน
?ว่าไงครับเจ้านาย? เทียนลู่เอ่ยถามขึ้นบ้างเมื่อเห็นว่าผู้เป็นนายยังคงนิ่ง ไม่แสดงท่าทีตื่นเต้นใดๆ เลย
?ก็เฉยๆ ไม่เห็นแตกต่าง?
?โห...ผมว่าแต่ละคนสวยๆ ทั้งนั้นเลยนะครับ เจ้านายไม่ต้องใช้วิจารณญาณแบบกองประกวดนางงามก็ได้นะครับ?
?ฉันกำลังใช้ความรู้สึก ไม่ใช่ใช้การตัดสินแบบนางงาม? ทำไงได้กรรมการยังไม่หมายใจใครย่อมยังไม่ตัดสินสายตาคมกริบของมังกรสกุลหวังยังคงจับจ้องบนเวที ขณะเสียงดนตรีขับกล่อมเริ่มเปลี่ยนเป็นเพลงจีนท่วงทำนองที่เคยฟัง แสงสีบนเวทีสลัวกลายเป็นแสงสีแบบในผับบาร์ยามราตรีสว่างวาบขึ้นมาแทนที่
?เชิญรับฟังเพลงเพราะๆ จากผิงผิง นักร้องเสียงกังวานสะท้านทรวงได้ ณ บัดนี้ครับ? พิธีกรประกาศพร้อมทั้งสาวงามผู้มาจากตระกูลดัง คหบดีผู้มั่งคั่ง และสาวสังคมชั้นสูงหลายเมืองในเกาะฮ่องกงต่างค่อยๆ ทยอยเดินกลับเข้าไปหลังเวที เพื่อจะได้กลับออกมายืนให้เล่ยฟานเลือกอีกรอบหลังจากครบทั้งยี่สิบคนแล้ว
?ไง...อาเล่ย ไม่ถูกใจลูกสาวผู้ดีคนไหนบ้างเลยหรือ? บิดาของเขาเอ่ยถาม
?ขอดูให้ครบทั้งหมดก่อนครับป๋า?
?แม่คัดมาอย่างดีเลยนะลูก? โม่ยเหยียนผู้เป็นมารดากล่าว พร้อมทั้งยิ้มละไมกับบุตรชาย สาวงามเหล่านี้ถูกคัดสรรจากรูปถ่ายและประวัติในเบื้องต้นผ่านบริษัทจัดหาคู่ จากนั้นจึงถูกเชิญตัวมาเพื่อทำความรู้จักกับตนรวมไปถึงประวัติทางครอบครัวในเบื้องต้นของแต่ละนาง โม่ยเหยียนใช้เวลาเลือกสาวงามเพื่อการดูตัวของบุตรชายอยู่หลายวัน กว่าจะได้ทั้งยี่สิบคนแล้วสั่งจัดการดูตัวแบบพิเศษ โดยใช้วันเปิดตัวเส้นทางเป็นการจัดงานพร้อมกัน
ขณะเดียวกันบนเวทีที่สามารถเรียกเสียงฮือฮาจากเสียงเพลงเก่าแก่แต่ยังคงอมตะ ซึ่งดังแว่วให้ผู้คนให้ความสนใจบนเวทีเป็นจุดเดียว เพราะเสียงหวานนั้นช่างไพเราะอย่างมาก จนเล่ยฟานอยากเห็นเจ้าของเสียงร้องเพลงเถียนมีมี่
ชายหนุ่มยุติการสนทนาเพื่อสำราญไปกับเสียงหวานๆ โดยที่นักร้องเจ้าของเสียงยังไม่ปรากฏกาย
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ในเมื่อมารดาซ้อนแผนให้เกิดพิธีเลือกตัวเจ้าสาวขึ้นกลางเรือสำราญ และ ?เล่ยฟาน? ก็ปฏิเสธไม่ได้จึงยอมตามน้ำด้วยการพินิจสาวงามทีละคน แต่ก็ไม่มีใครต้องตาต้องใจสักคนจนกระทั่งนักร้องสวยใสนามว่า ?ผิงผิง? ปรากฏตัว เล่ยฟานตัดสินใจในทันทีว่าจะต้องเป็นหล่อนเท่านั้นที่เขาจะยอมศิโรราบ ทว่าผิงผิงกลับไม่สนใจแถมยังหนีเขาอีกต่างหากทำให้ชายหนุ่มควานหาทั่วเรือ ซึ่งหาเท่าไหร่ก็ไม่พบเพราะผู้หญิงคนนั้นไม่ใช่ผิงผิงตัวจริง ?ชมจันทร์? คิดว่าตัวเองรอดพ้นจากมาเฟียหนุ่มแล้วแต่ที่ไหนได้ เล่ยฟานจับหล่อนได้และลงโทษสถานเบาให้หล่อนแกล้งเป็นแฟนเขา ส่วนบทลงทัณฑ์สถานหนักคือเล่ยฟานขอให้ชมจันทร์ทำหน้าที่เมียตัวจริง
?ผมรับผิดชอบในสิ่งที่ทำเสมอ? ?เล่ย...เล่ยไม่นะ อืม? ยังไม่สิ้นเสียงครางห้ามทุกอย่างก็ถูกปิดด้วยปากร้อนระอุ เสียงห้ามนั้นจึงไม่เล็ดลอดได้ยินแค่เสียงอู้อี้แทน
