1
?SIXS OF SWORDS หกดาบ?
?.....?
?FIVES OF WANDS ห้าไม้เท้า?
?.....?
?และ THE CHARIOT เทพแห่งสงคราม?
ฉันอ่านชื่อไพ่ยิปซีที่ถูกเลือกมาสามใบตรงหน้าด้วยน้ำเสียงหดหู่ -_- บอกตามตรงนะ ฉันแทบไม่อยากทำนายผลของการดูดวงในครั้งนี้ให้ยัยปีโป้ฟังเลยจริงๆ
?มันหมายความว่าไงอะ =O=?
?อืม... ก็ไม่มีไพ่ใบไหนเกี่ยวข้องกับความรักเลยน่ะ?
?แล้ว?? ปีโป้ถามกลับด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น
?ก็คือเขาไม่ได้คิดเรื่องความรักในช่วงนี้?
?แล้วมันหมายความว่าไง นี่ยัยแก้มป่อง แกช่วยพูดให้คนธรรมดาอย่างฉันเข้าใจหน่อยได้ปะ พูดภาษาหมอดูอยู่ได้ ฉันอ่านไพ่ไม่ออกนะโว้ย?
?ก็หมายความว่าไอ้ออสการ์มันไม่ได้ชอบแกยังไงเล่า!? ฉันตอบยัยปีโป้เพื่อนร่วมชั้นเสียงดัง จนคนฟังทำหน้าเหวอ ?ฉันบอกแล้วว่าให้แกเลิกคิดเรื่องออสการ์เหอะ มันไม่ชอบแกหรอก?
ถามมาได้! ว่ามีโอกาสจะได้คบกับออสการ์ ประธานนักเรียนห้องคิงหรือเปล่า จริงๆ ไม่ต้องเปิดไพ่ทำนายฉันเองก็พูดได้ หมอนั่นน่ะทั้งเก๊ก ทั้งหยิ่ง วันๆ เอาแต่เรียนหนังสือกับทำกิจกรรมเพื่อผลโควตาเข้ามหาวิทยาลัย ฉันอยู่โรงเรียนนี้มา 6 ปี ออสการ์ไม่เคยมีแฟนเลยสักคน!
?ไม่จริงอะ แก้มป่อง แกหลอกฉัน TOT?
?หลอกบ้าหลอกบออะไรล่ะ ไพ่ก็ขึ้นให้เห็นอยู่เนี่ย หกดาบ ห้าไม้เท้า เทพแห่งสงคราม มีแต่อุปสรรคทั้งนั้น ไพ่ยังบอกเลยว่าให้แกเลิกคาดหวังที่จะได้ความรักจากเขาได้แล้ว?
?แกกำลังจะบอกให้ฉันเลิกเพ้อฝันใช่มะ T^T?
?เออสิ!?
?แก้มป่อง...?
ยัยปีโป้เงยหน้ามองฉัน หลังจากที่เอาหน้าฟุบกับโต๊ะแสดงความเสียอกเสียใจอยู่นานสองนอน ก่อนจะ...
?ฉันรับไม่ได้ว่ะแก TTOTT?
เฮ้อ... พอเห็นเพื่อนรักร้องไห้ (หลอกๆ =_=) แบบนี้แล้ว ฉันก็อดสงสารไม่ได้เหมือนกัน
?แต่แกไม่ต้องเชื่อไพ่ก็ได้นะ?
?ไม่เชื่อได้ไงล่ะ ก็แกอะโคตรแม่น ถึงแม้ว่าฉันจะอยากให้คำทำนายในข้อนี้ไม่เป็นจริงเลยก็ตาม T^T? ปีโป้บ่นอุบ ทำปากขมุบขมิบแล้วลุกจากเก้าอี้ตรงข้ามฉัน เพื่อเปิดโอกาสให้คนอื่นได้เข้ามาเปิดไพ่ยิปซีทำนายดวงเป็นรายต่อไป
ฉันรวบไพ่ตรงหน้าขึ้นมาสับอีกรอบพลางถอนหายใจไปด้วย เพราะได้ยินเสียงยัยปีโป้ร้องโวยวายอยู่ไม่ห่าง ปากก็บ่นว่ารับไม่ได้กับคำทำนายที่ย่ำแย่ แต่ก็ต้องยอมทำใจ เพราะคำทำนายของฉันไม่เคยผิดพลาดแม้แต่ครั้งเดียว
ก็แหม... หมอดูไพ่ยิปซีตัวแม่อย่าง ?แก้มป่อง? ไม่เคยพลาดอยู่แล้ว >_<
อ่า ลืมแนะนำตัวแฮะ -O- ฉันชื่อแก้มป่องค่ะ เป็นนักเรียนมัธยมปลายปีสุดท้ายสายศิลป์ภาษาธรรมดาๆ นี่แหละ แต่ที่ไม่ธรรมดาก็คงจะเป็นความสามารถพิเศษทางด้านการดูดวงด้วยไพ่ยิปซีนี่แหละมั้ง เพราะฉันศึกษาศาสตร์แห่งไพ่ยิปซีมานาน จะว่าไปก็สืบทอดมาจากแม่ที่เปิดตำหนักดูดวงจนคนนับถือกันเกือบทั้งประเทศ (อ่า เว่อร์นิดนึง -_-) แต่ตอนนี้ท่านเลิกกิจการไปแล้ว เพราะเริ่มเบื่อที่จะต้องมาเสริมดวงและแก้เคล็ดให้คนอื่น จึงเอาเวลาไปท่องเที่ยวทั่วโลกกับป๊ะป๋าสุดที่รัก และปล่อยให้ฉันอยู่บ้านตามลำพังกับพี่สาวสุดแสบอย่างยัยพี่แก้มแดงแทน =_=
นี่พูดแล้วยังแค้นไม่หาย เมื่อวานแม่เพิ่งโทรมาบอกฉันว่าเลื่อนกำหนดการเดินทางกลับจากสิ้นเดือนนี้ เป็นสิ้นเดือนหน้า ฟังดูอาจจะไม่นาน แต่แหม... นี่มันเดือนธันวาคม สิ้นเดือนหน้าของแม่ก็คือสิ้นเดือนมกราคม นั่นจึงหมายความว่าช่วงปีใหม่ท่านยังไม่กลับ และโดยปกติแล้วที่บ้านจะต้องมีคนอยู่เฝ้าบ้านหนึ่งคน ฉันกำลังจะบอกว่าฉันขอไปเที่ยว แต่ยัยพี่สาวตัวแสบดันโพล่งออกมาก่อนว่าจะไปเข้าค่ายอะไรก็ไม่รู้ที่มหาวิทยาลัย ฉันจึงต้องตกเป็นผู้เดียวดาย ห้ามออกไปไหนในวันปีใหม่โดยเด็ดขาด!
หน็อย! แก้มแดง! ฉันรู้หรอกนะว่าพี่จะไปเดทกับแฟน ทำไมต้องโกหกเพื่อเอาตัวรอดก่อนฉันด้วยเล่า ถึงแก้มป่องคนนี้จะยังโสด แต่เทศกาลปีใหม่อันสุดแสนร่าเริงก็ไม่น่าปล่อยให้ฉันเปล่าเปลี่ยวเอกาเลยนี่นา T^T
ฉันอาจพบรักกับชายหนุ่มรูปงามในวันส่งท้ายปีเก่าต้อนรับปีใหม่ก็ได้นะ TOT
?แก้มป่อง...?
?อ้าว มิลค์?
ฉันเรียกชื่อเพื่อนอีกคนที่ไม่รู้ว่ามานั่งลงตรงหน้าตั้งแต่เมื่อไหร่ด้วยน้ำเสียงตกใจ ก็ปกติแล้วมิลค์ไม่ค่อยเชื่อเรื่องพวกนี้ แต่อ๋อ... คงเพราะข่าวลือที่ว่ามิลค์ระหองระแหงกับอาร์ม แฟนรุ่นน้องที่อยู่ ม.5 นั่นล่ะมั้ง เธอก็เลยอยากหาที่พึ่งทางใจ รวมไปถึงอยากรู้อะไรบางอย่างจากความลึกลับของไพ่ยิปซี
อ้อ ฉันยังเล่าไม่จบเลยนี่นา ก็เพราะความแม่นยำนี่แหละ ที่ทำให้ชื่อเสียงของแก้มป่องห้อง ม.6/8 กระฉ่อนไปไกล จนฉันต้องมานั่งรับจ๊อบ (ที่ไม่ได้เงิน =_=) ด้วยการดูไพ่ยิปซีให้เพื่อนๆ และคนที่สนใจในทุกๆ เช้าก่อนเข้าเรียน
ฉันต้องมาประจำที่ตั้งแต่หกโมงครึ่ง โดยใช้โต๊ะเรียนตัวเองเป็นตำแหน่งวางไพ่ ก่อนจะดูดวงให้คนนั้นที คนนี้ที จริงๆ แล้วเรื่องการดูดวงด้วยไพ่ยิปซีไม่ใช่เรื่องยากหรอก เราสามารถเรียนรู้ได้ทุกคนนั่นแหละ แต่สำหรับฉันแล้ว... แม่เคยบอกว่าฉันมีญาณวิเศษ เพราะพื้นฐานดวงชะตาของฉันคือไพ่ THE MAGICIAN (เทพแห่งการสื่อสารและเวทมนตร์) เป็นไพ่ที่บ่งบอกว่าฉันมีสัมผัสที่หก มีลางสังหรณ์ ดวงของฉันสามารถยึดอาชีพนี้เป็นหลักได้เลย แต่ส่วนใหญ่ฉันไม่ค่อยดูดวงให้ตัวเองหรอกนะ แบบว่า...ทำนายดวงให้คนอื่นมาก ฉันก็เบื่อที่จะต้องมารับรู้เรื่องราวในอนาคตของตัวเองน่ะ =_=
?มิลค์ต้องทำยังไงบ้างเหรอ? มิลค์พูดขึ้น น้ำเสียงเธอฟังดูเศร้าๆ
?มิลค์อยากดูแบบไหนล่ะ? ฉันถามกลับ เพราะตามหลักแล้ว การดูหมอไพ่ยิปซีที่แท้จริงนั้นจะแบ่งการดูเป็น 4 รอบ โดยรอบแรกคือดูพื้นฐานดวงชะตา รอบสองคือดูเหตุการณ์ปัจจุบัน รอบที่สามทายอนาคต และรอบที่สี่คือดูเรื่องชีวิตรัก
แต่สำหรับชีวิตวัยรุ่น คงไม่มีอะไรสำคัญไปกว่าเรื่องความรัก เพื่อนๆ ก็เลยชอบที่จะตั้งคำถามแบบเจาะจงแล้วใช้วิธีการเลือกไพ่สามใบให้ฉันทำนายมากกว่า
?คือ... มิลค์?
?มิลค์มีคำถามในใจมาถามแก้มป่องแล้วใช่มั้ย? ฉันชิงถามก่อนเลย เพราะท่าทางสับสนและกังวลแบบนี้ ร้อยทั้งร้อยมีเรื่องที่ต้องการคำตอบมากที่สุดอยู่ในใจแน่นอน
?อื้อ?
?งั้นก็ทำแบบปีโป้? ฉันตอบเมื่อมิลค์พยักหน้ายอมรับ พร้อมกับหยิบไพ่ยิปซีทั้ง 78 ใบขึ้นมาสับด้วยตัวเองอีกครั้งตามจำนวนที่คิดเอาไว้ ก่อนกรีดไพ่เป็นวงกลมอย่างคล่องแคล่ว ?มิลค์ตั้งสมาธินะ ถามคำถามที่อยากรู้ไว้ในใจ แล้วหยิบไพ่ให้แก้มป่องสามใบ?
?จ้ะ?
มิลค์รับคำและทำตามอย่างว่าง่าย ใบหน้าของเธอซีดเผือดตอนที่หยิบไพ่ให้ฉันจนครบสามใบ และเมื่อฉันเรียงไพ่ คำทำนายก็ปรากฏ...
ทั้งๆ ที่มิลค์ยังไม่ทันได้บอกคำถามออกมา ฉันก็รู้แล้วว่าไพ่ต้องการจะบอกอะไร
EIGHTS OF SWORDS (ไพ่แปดดาบ)
FIVES OF SWORDS (ไพ่ห้าดาบ)
THE HERMIT (ไพ่ฤๅษี)
?มิลค์...? ฉันเอ่ยชื่อเพื่อนด้วยน้ำเสียงหดหู่ สถานการณ์ในตอนนี้มันชวนให้ร้องไห้มากกว่าเรื่องของยัยปีโป้เสียอีก
มิลค์มองหน้าฉัน...และส่งคำถามมาให้
?ความสัมพันธ์ของมิลค์กับอาร์ม...?
?ยาก? ไม่ต้องรอให้มิลค์พูดจบประโยค เพราะน้ำเสียงที่สั่นเครือนั่นทำให้ฉันต้องรีบแทรกขึ้นมาทันที ?โอกาสที่จะกลับมาคบกันอีกแทบไม่มีเลย แค่การอยู่ใกล้ชิด หรือใช้เวลาร่วมกันยังเป็นเรื่องยาก?
คำทำนายของฉันทำให้มิลค์ร้องไห้ออกมาในที่สุด แต่ถึงอย่างนั้น หน้าที่ของฉันก็ยังต้องดำเนินต่อไป
?มิลค์กับอาร์มจะห่างกันออกไปเรื่อยๆ มิลค์จะต้องยอมรับความโดดเดี่ยว และทำให้ตัวเองมีความสุขให้ได้ ถึงแม้ว่าจะไม่มีอาร์มอีกต่อไปแล้ว?
?จริงเหรอแก้มป่อง...?
?อื้อ?
เฮ้อ ฉันรู้สึกแย่กับคำทำนายในวันนี้จัง
?แต่มิลค์...?
?มิลค์ทำได้ เชื่อแก้มป่องสิ แค่อยู่เฉยๆ ไม่ต้องดิ้นรน?
?หมายถึงว่า ต่อให้มิลค์ทำยังไง อาร์มก็จะไม่กลับมาน่ะเหรอ?
?ใช่?
คำตอบสั้นๆ ของฉันทำให้มิลค์ที่ร้องไห้อยู่ถึงกับสะอึก ก่อนที่เจ้าของดวงตาบอบช้ำคู่นั้นจะเบิกโพลงและจ้องมองฉันอย่างเอาเรื่องแทน
?ไม่เชื่อหรอก! เป็นไปไม่ได้ อาร์มรักมิลค์จะตาย เราแค่ทะเลาะกัน ไม่ได้เลิกกัน แก้มป่องน่ะมั่ว!? มิลค์โวยวายออกมาเสียงดังจนเรียกความสนใจจากผู้คนที่มุงอยู่หน้าห้องได้เป็นอย่างดี
เฮ้อ กะแล้ว ไพ่ขึ้นมาห้าดาบ แปดดาบซะขนาดนี้ ปัญหารุมเร้าไม่พอ ยังทิฐิแรงกล้า อีโก้จัดอีกต่างหาก
ในที่สุดมิลค์ก็ลุกขึ้นยืน ยกมือปาดน้ำตาและตรงดิ่งมาผลักฉันที่นั่งขัดสมาธิในท่าทางสบายๆ อยู่บนเก้าอี้นักเรียน พร้อมกับตวาดออกมาอีกรอบ
?แก้มป่องโกหก!?
?เฮ้ย!? ด้วยความตกใจ ฉันจึงร้องออกมาอย่างดัง เฮ้! ยัยมิลค์นี่ ถ้าจะผลักก็ผลักตัวฉันสิยะ! ผลักเก้าอี้ทำไม ฉันนั่งขัดสมาธิอยู่แบบนี้ มันตั้งตัวไม่ทันเฟ้ยยย!
กุกกัก... กุกกัก
โยกเยก... โยกเยก
กรี๊ด! ถ้าเก้าอี้ล้มแล้วหัวฉันฟาดพื้น จนทำให้ใบหน้าหมวยสวยเก๋ของฉันมีร่องรอยของแผลเป็นล่ะก็... ฉันจะจัดการยัยมิลค์เป็นคนแรก!
=[]= อ๊ากกก! มันจะล้มแล้ว!
หมับ!
แต่ในขณะที่เก้าอี้ของฉันโงนเงนไปมา ใครบางคนก็พุ่งพรวดมาจากหน้าประตูและรับน้ำหนักเอาไว้ได้ทัน ส่งผลให้ฉันอยู่รอดปลอดภัย เก้าอี้ไม่ล้ม หัวไม่ฟาดพื้นตาย =O=
ฉันหายใจหอบ หัวใจเต้นแรงดังตึกโป๊ะตึกๆ ด้วยความตื่นเต้น รีบกวาดสายตามองหายัยมิลค์ ก่อนจะพบว่ายัยนั่นวิ่งหนีฝ่าฝูงชนออกไปแล้ว!
กร๊าซซซ อย่าหนีสิโว้ย! อกหักไม่ใช่ข้อต่อรองของการให้อภัยนะยะ!
?เกือบตายแล้วมั้ยล่ะ?
คนที่มาช่วยฉันไว้ถอนหายใจออกมา เพิ่งนึกขึ้นได้ในตอนนี้เองว่าการที่ฉันปลอดภัยดีมาจนถึงตอนนี้เป็นเพราะมีพลเมืองดีมาช่วยเอาไว้...
แต่เดี๋ยวนะ... ไอ้น้ำเสียงกวนประสาทคุ้นหูนี่มัน...
?ถ้าไม่ได้เจมส์บอนด์สุดหล่อมาช่วย ยัยหมอผียิปซีคงสิ้นชีพในตอนนี้เอง >_<?
อะ... อะ... O[]O
?ไอ้เจมส์บอนด์!?
คู่กัดนัมเบอร์วัน อันดับหนึ่งตลอดกาลนานเทอญของฉันนั่นเอง!
พอรู้ว่าเป็นมัน ฉันก็กรีดร้องเสียงดังพร้อมกับดึงเก้าอี้ที่ไม่มั่นคงกลับมาด้วย แต่เพราะการทรงตัวของฉันยังอยู่ในท่ายาก (?) เก้าอี้ก็เลยสั่นคลอนอีกครั้ง เจมส์บอนด์ก็เลยต้องดึงเก้าอี้กลับไปอีกรอบ และในช่วงชุลมุนนั้นเองที่ทำให้หน้าผากของเราบังเอิญกระแทกกันดังโป๊ก!
?โอ๊ยยย! / อ๊ากกก!? สองเสียงประสานขึ้นมาโดยไม่ได้ตั้งใจ
ฉันน่ะร้องโอ๊ย แต่ไอ้เจมส์บอนด์มันร้องอ๊าก ให้ตายเหอะ คนที่เจ็บกว่าต้องเป็นฉันสิยะ! แกเป็นนักฟุตบอล ฉันเห็นนะว่าแกเอาหัวโหม่งลูกบอลจนกะโหลกแทบจะกลายเป็นเหล็กกล้าไปแล้วมั้ง จะมาร้องอ๊ากหาสวรรค์วิมานอะไร
?อ๊ากกก นี่หัวคนหรือกะลามะพร้าวเนี่ย ทำไมมันแข็งอย่างนี้ TOT?
?พอเลยไอ้เจมส์บอนด์ หัวฉันไม่ใช่กะลามะพร้าวนะยะ นายนั่นแหละ หัวแข็งอย่างกะลูกกอล์ฟ ยังจะมาร้องโอดโอยอีก?
?กอล์ฟอะไร กอล์ฟไมค์เหรอ *O*?
?โห มุกควายมาก! นี่นายรู้หรือยังว่าเรือไททานิกชนภูเขาน้ำแข็งจมลงในมหาสมุทรอาร์กติกไปแล้วน่ะ?
กล้าเล่นมาได้ กอล์ฟไมค์ เหอะ! นี่ถ้าต่อด้วยไมค์ไหน ไมค์ ภิรมย์พรเหรอ ฉันจะคิดว่าเขาหลุดออกมาจากโลกอดีตเมื่อสิบปีที่แล้วเลยนะ
?เออ อันนี้ไม่รู้จริงๆ?
แต่พอฉันเล่นมุกกลับ อีตาเจมส์บอนด์ก็ทำหน้าเหวอใส่ฉัน
?นี่นายโง่จริงๆ หรือว่าโง่มากๆ เนี่ย ก็...!?
?นึกว่าไททานิกจมอยู่ในมหาสมุทรแอตแลนติกซะอีกอะ ^O^?
=[]= ง่ะ เออใช่...
กรี๊ดดด! หน้าแตก มันต้องเป็นมหาสมุทรแอตแลนติกสิ ทำไมฉันพูดว่าอาร์กติกได้ล่ะ TOT
?นี่เธอโง่จริงๆ หรือโง่มากๆ เนี่ย ฮ่าๆ?
?กรี๊ด! ไอ้บ้า ฉันแค่พูดผิดย่ะ ไม่ได้โง่?
?อ้าวเหรอ นึกว่าโง่มาก ถึงได้บอกว่าไททานิกจมลงในมหาสมุทรอาร์กติก ฉันนี่งงเลยนะ นึกว่าเป็นไททานิกภาคสอง ที่แจ๊คถีบแก้มป่องลงทะเลเพราะว่าน้ำหนักเกิน?
?นี่นายว่าฉันอ้วนเหรอ!?
?อ้าว สรุปว่าโดนถีบจริงดิ ฮ่าๆๆๆ?
หน็อย... บังอาจมาล้อเล่นกับน้ำหนักของสาวน้อยอย่างฉันเรอะ! ตายซะเถอะ!
?แกอย่าอยู่เลย ไอ้เจมส์บอนด์!? ฉันตะโกนก้อง ไม่สนใจแล้วว่าเพื่อนๆ ที่มุงดูกันอยู่หน้าห้องจะพากันกรูเข้ามาเพื่อจับเราทั้งคู่แยกออกจากกัน ฉันงับไปที่ต้นแขนของเจมส์บอนด์และออกแรงกัดทันที
?เฮ้ยยย! แก้มป่อง เธอเป็นหมาบ้าเรอะ หรือว่าหิว?
แต่เพราะเจมส์บอนด์ไวมาก มันเลยทำการหลบหนีฉันได้ทัน ทำให้ฉันกัดไว้ได้แค่ชายแขนเสื้อของเขา แต่ถึงอย่างนั้นฉันก็ยังไม่ยอมปล่อย กัดอยู่อย่างนั้น ในขณะที่เจมส์บอนด์ก็เริ่มออกวิ่งไปเรื่อยๆ
?หิวแน่ๆ อาการแบบนี้ ยัยหมูอ้วนแก้มป่อง ยัยหมูบ้า!?
กร๊าซซซ! ถ้าวันนี้ฉันทำร้ายร่างกายเจมส์บอนด์ไม่สำเร็จ อย่ามาเรียกฉันว่าแก้มป่องเลย!
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
เป็นเพราะไม่อยากถูกลบหลู่เรื่องฝีมือดูดวง ?แก้มป่อง? จึงยอมดูดวงตัวเองตามคำท้า แต่เดี๋ยวนะ! ทำไมไพ่ยิปซีถึงบอกว่าเนื้อคู่ของฉันคือ ?เจมส์บอนด์? คู่กัดตลอดกาลได้ล่ะเนี่ย หมอนั่นมีแฟนอยู่แล้ว และเราสองคนก็เกลียดกันจะตาย ไม่นะ ฉันรับไม่ได้! เห็นทีต้องใช้เคล็ดวิชาตัดดวงเนื้อคู่ที่ร่ำเรียนมาซะแล้ว แต่ทำไปทำมาผลกลับออกมาตรงกันข้าม แถมทุกคนยังเข้าใจผิดคิดว่าฉันชอบเจมส์บอนด์ซะอีก โชคยังดีที่ ?แอมแปร์? มาช่วยกู้หน้าไว้ให้ แต่แทนที่เรื่องจะลงเอยราบรื่นอย่างที่ตั้งใจ กลับกลายเป็นมหากาพย์รักสามเส้าเราสามสี่คน ชุลมุนวุ่นวายไปหมด โดยเฉพาะหัวใจฉันนี่แหละที่ว้าวุ่นยิ่งกว่าใคร!
