ร่ายลำนำ นิทราแห่งจอมราชัน
ข้าก้าวเดินสู่ม่านหมอก โดยมิเคยนึกเบื่อหน่าย
เพราะยามที่หมอกนั้นจางหาย ข้าจะเห็นเจ้า ณ ที่ตรงนั้นเสมอ
แผ่นหลังที่ข้าเคยคุ้น เรือนผมสีน้ำตาลเข้มฉาบด้วยแสงสีเงินแห่งจันทรา
หากสัมผัส จะเป็นเช่นไร...
กลิ่นหอมหวานนั้นมาจากกายเจ้าหรือไฉน ยามสูดลมหายใจ หัวใจข้าหวามหวั่นไหว
หากก้าวเข้าไป
หากได้สัมผัส
จุมพิตแล้วไซร้
เจ้าจะเลือนหาย
หรือหลับใหลในอ้อมแขนข้า
ราชาแห่งมวลมังกร...
Chapter 1
~ฉันมาทำอะไรที่นี่ ฉันมาทำอะไรที่นี่ ที่ที่เธอกับฉันวันนี้เรานัดกัน...~
เพลงที่ดังงุ้งงิ้งออกมาจากวิทยุเครื่องเล็กบนชั้นวางขนมปังฟาร์มเฮาส์กรังละอองฝุ่นประหนึ่งฝ้าบางๆ ที่เกาะกระจกกระทบใจคนที่นั่งนิ่งมาเนิ่นนาน
สการะขยับกายอย่างอึดอัด
ไม่ใช่เพราะที่นี่เป็นเพียงเพิงขายอาหารตามสั่งเล็กๆ ริมถนนสำหรับให้คนขับรถบรรทุกที่มาจอดเรียงราย ซื้อน้ำและขนมเล็กๆ น้อยๆ ก่อนออกเดินทางตามจุดหมายที่ได้รับจากนายจ้าง แต่เป็นเพราะสายตาของชายชราเจ้าของร้านที่จ้องเขาเขม็งนี่ต่างหาก
?คุณกลับไปเถอะ แหววมันไม่ออกมาหรอก?
?แต่ว่า ลุงครับ?
?ลืมมันซะ ผมกำลังจะกลับบ้านเกิด แหววมันก็ต้องกลับไปกับผมด้วย แล้วคงไปแต่งงานสร้างครอบครัวที่นั่น มีชีวิตในแบบของเรา แบบคนจนๆ ธรรมดาๆ?
ชายหนุ่มนิ่งอึ้ง รู้สึกเหมือนสมองจะขาวโพลนไปวูบหนึ่ง แต่ช่างเป็นวูบที่ยาวนาน ก่อนที่เสียงแหบห้าวจะดังขึ้นอีกครั้ง
?ขอบคุณที่คุณลดตัวลงมารักมาชอบมัน แต่ความรักต่างชนชั้นมันมีแต่ในนิยายล่ะคุณ เข้าใจตรงกันนะ?
สการะกำลังจะบอกว่าขอเข้าใจต่างกันได้ไหมครับ ก็เผอิญมีไอ้หนุ่มสิบล้อเข้ามาสั่งข้าวกะเพราไก่ไข่ดาวสามฟอง การสนทนาจึงจบลงแค่นั้น
?กินข้าวกับพี่ไหมน้อง พี่เลี้ยงเอง?
ชายหนุ่มส่ายหน้ารัวแล้วรีบขยับลุกขึ้นเมื่ออีกฝ่ายก้าวเข้ามากระแทกก้นลงใกล้ๆ จนเก้าอี้ไม้ยาวต่อแบบหยาบๆ แทบจะสะเทือนไปถึงนรก สะดุ้งเฮือกเมื่อถูกจับแขน ส่งผลให้ตัวแข็งทื่อกลายเป็นหินไปในบัดดล
?ไม่ครับ ผม...อิ่มแล้ว?
เสียงเขาสะท้าน แต่ไอ้คนฟังนึกว่าสยิว เลยตีก้นเข้าให้อย่างมันเขี้ยว ไม่รู้ว่าเป็นการกดสวิตช์เรียกอีกนิสัย (เสีย) ของคนตรงหน้าออกมา รู้สึกตัวอีกทีก็โดนตบหัวล้านเลี่ยนเข้าให้ดังป้าบ
?ก็บอกว่าอิ่มแล้ว ไม่รู้เรื่องหรือไงวะครับ คุณพี่?
?เฮ้ย มากไปแล้วนะไอ้หนุ่ม? คนโดนตบลุกพรวด อารมณ์หื่นหดหาย ย่ามใจที่ขนาดตัวแตกต่างกันมาก ก่อนใจจะเล็กลงเหลือแค่อึปลาทองเมื่ออีกฝ่ายดึงชายเสื้อยืดขึ้น เผยผิวหน้าท้องขาวผ่องกับ...ปืนที่เหน็บอยู่ในขอบกางเกงยีน
?เข้าใจตรงกันนะครับ?
?ครับๆ พี่ เข้าใจแล้วครับว่าอิ่ม ลุง ใส่กล่องให้ด้วย ผมไปรอที่รถนะ?
สการะสะบัดเสื้อลง มองตามชายตัวใหญ่ที่วิ่งตูดบิดกลับไปที่รถสิบล้อแล้วต้องถอนใจพลางส่ายหน้าขำๆ ก่อนพาตัวเองกลับไปที่รถซึ่งจอดรออยู่
มวลอากาศอันระอุปลุกคนที่นอนหลับอ้าปากหวอหน้าพวงมาลัยให้สะดุ้งตื่นหันขวับมามองคนที่ก้าวมานั่งข้างๆ
?เป็นไงมั่งน้องซิ่ว?
?ซิวครับพี่? คนตอบถอดหมวกออก ตามมาด้วยแว่นกันแดด เผยใบหน้าหล่อเหลาขาวผ่องจนคนมองอิจฉา
?แหม ยังจะมีอารมณ์ขันนะ?
?ไม่ขันครับ ผมไม่ใช่ไก่?
?วุ้ย ปากคอ? สาวประเภทสองที่สวยจนสาวแท้ละอายตบไหล่ดาราหนุ่มในสังกัดดังเพียะอย่างเอ็นดูแกมหมั่นไส้
หล่อนมองชายหนุ่มที่แม้จะแต่งตัวง่ายๆ ก็ยังไม่อาจบดบังรัศมีอันแจ่มจรัส ประดุจพระอาทิตย์ที่ผุดขึ้นมายามเที่ยงคืนก็มิปาน สมเป็นสการะ รวีโชติชัชวาล ดาราหนุ่มตระกูลไฮโซชื่อดังแห่งยุค เป็นพระเอกที่ค่ายละครถามหา ค่ายหนังแทบจะมารอหน้าห้องสามเวลาหลังอาหาร บางค่ายขอแค่ให้เดินผ่านนางเอกพระเอกของเรื่องก็ยังดี
?อย่าเศร้าไปเลยค่ะน้องซิ่ว อกหักครั้งสองครั้ง เรื่องธรรมชาติ?
?แล้วอกหักตลอดชาติมาตั้งแต่จำความได้ล่ะครับพี่ ยังปกติไหม?
?โธ่ น้องซิ่วก็ แค่เด็กกองถ่ายจนๆ อย่างน้องจะหาดีกว่านี้กี่เท่าก็ได้อย่าไปซี?
สการะถอนใจเฮือก ถ้าเขาซี (เรียส) มีหวังซี้ไปนานแล้ว ระหว่างนั้นก็มีข้อความส่งเข้ามา เมื่อเปิดดูหัวใจก็พลันหวั่นไหวแกมหมองเศร้า
(แหววขอโทษ แหววไม่คู่ควรกับพี่ซิว แต่แหววจะรักพี่ซิวตลอดไปนะคะ)
เขาปิดข้อความแล้วเปิดดูภาพที่ถ่ายคู่กับสาวน้อยวัยใสอีกครั้ง รอยยิ้มอวดฟันเกๆ กับเศษพริกที่เจ้าตัวคงไม่รู้ด้วยซ้ำว่าส้มตำทำพิษเสียแล้วบอกความเปิดเผยจริงใจที่หาได้ยากจากหญิงอื่น นี่แหละที่ทำให้เขาชอบเธอ แม้จะเป็นแค่เด็กในกองถ่าย แต่ก็ร่าเริง แจ่มใส ที่สำคัญ ไม่มีนิสัยชอบแกล้งเรียกชื่อเล่นเขาผิดให้เขาโกรธและสุดท้ายก็ติดปากไปเลยเหมือนคนอื่นๆ ข้อนี้แหละที่น่ารักที่สุด มันทำให้เขาประทับใจจนเผลอใจ แต่ชะตาก็สั่งให้เขาพลาดรักอีกครั้ง หลังจากพลาดมาหลายต่อหลายครั้ง
?ออกรถเถอะครับพี่ เดี๋ยวไปกองถ่ายสาย ยายสร้อยบ่นหูชา?
?ได้เลย? ผู้จัดการคนสวยรีบทำตามคำขอ
และด้วยฝีมือการขับที่การันตีตำแหน่งคนขับรถเมล์สายนรกสั่งเจ้าเก่า ใช้เวลาไม่นานก็ไปถึงกองถ่ายละครที่กำลังเรียกเรตติ้งแม้จะถ่ายไปฉายไปก็ตามที เป็นที่รู้กันว่าที่เรียกน้ำหมากแม่ยกไม่พ้นดาราฝ่ายชายซึ่งหล่อชวนระทวยตั้งแต่พระเอก พระรอง ยันตัวโกง จนถึงกับมีข่าวซุบซิบว่าดาราฝ่ายหญิงมีไว้แค่ไม่ให้เรื่องนี้กลายเป็นละครเกย์ไปเท่านั้นเอง
ในห้องแต่งตัวติดแอร์เย็นฉ่ำ นางเอกของเรื่องนั่งหน้าแฉล้มเล่นไลน์อยู่ก่อนแล้ว เมื่อเห็นพระเอกเดินเข้ามาพร้อมผู้จัดการก็บ่นทันที
?พี่เปรี้ยว เรื่องหน้าขอร้องอย่ารับงานที่ให้สร้อยกับพี่ซิ่วเป็นพระเอกนางเอกคู่กันอีกจะได้ไหมคะ สร้อยเลี่ยน เบื่อซบอกพี่ชายตัวเองจะแย่แล้ว?
ดูเอาเถอะ แม้แต่น้องสาวบังเกิดเกล้ายังเรียกชื่อเขาผิด นี่ขนาดโตมาด้วยกันนะ
สการะส่ายหน้าแล้วนั่งลงให้ช่างเซ็ตผมโดยไม่ตอบโต้เพราะกำลังเหนื่อยใจ ในขณะที่เจ๊เปรี้ยวได้แต่ยิ้มแหย ใช้เวลาไม่นานพระเอกหนุ่มก็พร้อมเข้าฉากไคลแมกซ์อีกฉากของเรื่องนี้
เริ่มที่พระรองมาขอเคลียร์กับพระเอกเรื่องที่เข้าใจผิดนางเอกจากคำโกหกของนางร้ายแฟนเก่า โดยฉากนี้พระรองจะต้องชกพระเอกจนเลือดกบปาก จากนั้นสาธยายความจริงทั้งหมดออกมาให้พระเอกฟัง
ผู้กำกับสั่งเริ่ม พระรองคว้าคอเสื้อพระเอก ทั้งสองมองหน้ากันราวกับจะกินเลือดกินเนื้อ แต่แล้วจู่ๆ พระรองก็กระซิบ
?พี่ซิ่ว พี่ช่วยหลุบตาลงต่ำหน่อยได้ไหมครับ?
?หา? พระเอกมุ่นคิ้ว
?ผมไม่กล้าต่อยพี่?
?อ้าว ทำไมล่ะ?
?ไม่รู้ มองตาพี่ทีไรมือไม้อ่อน แถมเมื่อกี้ใจมันสั่งว่าอย่าต่อยแต่ให้จูบพี่แทน นี่ผมบ้าไปแล้วใช่ไหม?
ตัวโกงกลับใจมาเป็นพระรองเพราะความน่ารักของนางเอกทำท่าเหมือนจะร้องไห้ เมื่อแท้จริงแล้วพระเอกต่างหากที่ทำเขาใจสั่นหวั่นไหว
สการะถอนใจ
?โอเค ไม่เป็นไรครับ พี่มีทางออกให้?
?ยังไงครับพี่?
?หลับตา?
พออีกฝ่ายทำตาม เขาก็ตวัดหมัดเปรี้ยงเข้าให้ ไม่พอ ยังชี้หน้าแล้วเปลี่ยนบทเสร็จสรรพ จาก...?คุณอย่ามาโกหกผมซะให้ยาก รตีไม่มีวันหลอกผม โศรยาต่างหากที่แพศยา รักกันก็ไปด้วยกันเลยสิ?
มาเป็น...
?นี่คือผลตอบแทนที่แกบังอาจมาเป็นชู้ทางใจกับผู้หญิงของฉัน แถมยังบังอาจปล้ำแฟนเก่าฉันด้วย ไอ้หน้าตัวเมีย!?
ทุกคนอ้าปากค้าง เมื่อฉากที่พระเอกต้องโดนต่อยจนตาสว่างรับรู้ความหูเบาของตัว กลับกลายเป็นฉากพระรองแสนดีโดนสอยสลบเหมือดในหมัดเดียว พร้อมกับกลายเป็นคนผิดที่คิดแย่งผู้หญิงคนอื่นไปเสียฉิบ
หลังเปลี่ยนบทหลอกด่าพระรองแก้เซ็งสมใจ สการะก็เดินหน้าบึ้งกลับไปหาผู้จัดการสาว (?) สวย
?กลับเถอะครับพี่ ผมอยากไปพักใจที่บ้าน?
ผมอยากจะบอกโลกนี้ อยากตะโกนไปให้ถึงจักรวาลว่าผมอกหัก
ผมอกหักอีกแล้วครับ
ทำไมครับพระเจ้า
ใครๆ ก็ชมว่าผมหล่อเริด ชาติตระกูลเป็นเลิศ แถมยังน่าอร่อย (อันนี้ไม่เข้าใจความหมายเหมือนกัน)
ก็ในเมื่อสร้างผมมาเพอร์เฟกต์ขนาดนี้ ทำไมรักใครไม่นานก็มีเหตุให้ต้องกินแห้วทุกที โชคร้ายขนาดนี้ไม่พอ ยังมีผู้ชายด้วยกันมาชอบ มาสบตา มาจีบ มาจับ จนต้องพกปืนไว้เผื่อประสบเหตุฉุกเฉิน
พระเจ้าเกลียดผมเหรอ
เกลียดใช่ไหมล่ะ ถึงยังให้ผมขาดคนเคียงคู่ ไร้คนแนบข้าง ปล่อยผมให้อ้างว้าง ว้าเหว่ โดดเดี่ยวเปลี่ยวใจ ไร้อารมณ์
ดีล่ะ งั้นผมจะไม่แคร์แล้วนะ ผมจะไม่เลือกคนแล้ว ผมจะตอบโต้บ้างแล้ว ไม่ง้อให้ฟ้าส่งมาให้ก็ได้ เอาล่ะ ผมจะหลับตา ลืมตาปุ๊บเจอใคร นั่นล่ะแฟนผม
ถ้าไม่รัก ผมจะจีบ
ถึงมีแฟนแล้ว ผมก็จะแย่ง
ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหน ขอให้รู้เหอะว่าใช่ ผมจะตามไปกระชากมาซบอก กอดไว้ให้แน่น จูบให้หนัก เอาให้ตายกันไปข้าง ไม่สนแล้วว่าลูกเขาเมียใคร เป็นคนดีไม่มีใครรัก งั้นผมจะเลวให้ดู ส่วนไอ้ศีลธงศีลธรรมอะไรนั่น ผมจะโยนมันทิ้งไปแล้วขยี้ด้วยปลายเท้า เอาให้จมไปถึงนรกขุมสุดท้ายเลยว้อย!
?งั้นเชียว...?
?เออ!?
หือ!
จ๋อม...
พร้อมกับสัมผัสเย็นยะเยือกผสมความนุ่มหยุ่นเหมือนเหยียบเยลลีก้อนมหึมา สการะกะพริบตาปริบ ปิดแล้วเปิดใหม่ซ้ำๆ กัน แต่ภาพที่เห็นก็ยังเหมือนเดิมไม่เปลี่ยน
ตรงหน้าเขาคือสิ่งมีชีวิตชนิดหนึ่ง เป็นสิ่งมีชีวิตในภาพยนตร์ที่สการะไม่เคยคิดฝันว่าจะได้เห็นกับตาจริงๆ
มังกร! แถมมีปีกด้วย!
สการะอ้าปากค้างแล้วหงายหลังลงไปนั่ง มือสัมผัสความหยุ่น ด้วยความแปลกใจเลยก้มลงดู แทบช็อกตาตั้งอีกครั้งเมื่อพบว่าตัวเองนั่งอยู่บนผิวน้ำใส มองลงไปเห็นปลาเล็กๆ เวียนว่ายแต่ตัวกลับไม่เปียกสักนิด
?จะกอดหรือ ทำได้จริงน่ะ?
เสียงที่กึกก้องในสมองบอกว่าเป็นเจ้าของคำถามเมื่อกี้กระชากให้เงยหน้าขึ้นมองหาอีกครั้ง พร้อมปะทะไอเย็นยะเยือกสลับร้อนที่ออกมาจากรูจมูกใหญ่ไม่น้อยกว่าลูกบาส ลูกแก้วสีทองในเบ้าตาลึกยาวเรียวใหญ่จ้องมาที่เขา ขีดสีดำตั้งตรงแบบตาสัตว์ขยับได้ทำไมให้ความรู้สึกเหมือนว่ากำลังเป็นที่ขบขันก็ไม่รู้ ศีรษะมหึมาที่ลดต่ำมาใกล้ทำให้เห็นผิวหนังขรุขระที่ดูแข็งเหมือนหินประดับเกล็ดสีเงินไปทั่ว ปีกที่หุบอยู่ข้างตัวถ้าดีดผางออกมาสะบัดบินเชื่อว่าแรงลมคงซัดเขากระเด็นออกนอกโลกได้ไม่ยาก
?จูบไม่ทำให้ใครตายได้หรอก ไม่ว่าจะหนักหน่วงแค่ไหน?
ดาราหนุ่มอ้าปากพะงาบ คืออยากจะร้องออกมาแต่เสียงมันไม่ออก และที่บาดใจลึกยิ่งกว่าก็คือไอ้ที่คิดไว้อย่างบ้าบิ่นเมื่อกี้ก็ย้อนกลับมากึกก้องอีกครั้ง แล้วสัญชาตญาณความเป็นมนุษย์ก็สั่งให้บอกตัวเอง
ฝัน
นี่มันฝันแน่ๆ
ทันทีที่คิดแบบนั้น ในสมองก็ได้ยินเสียงหัวเราะนุ่มลึกแว่วมา สการะสัมผัสได้ถึงความใกล้ที่ใกล้ยิ่งกว่าเดิมจึงรีบหลับตาแน่น ลุ้นระทึก
แต่แล้วสัมผัสนุ่มนวลที่วางลงมาบนศีรษะแล้วลูบเบาๆ ก็ทำให้ต้องลืมตาแล้วเงยหน้าขึ้น
เขายังคงถูกจ้องมองด้วยดวงตาสีทอง ทว่าไม่ใช่จากมังกรบินเกล็ดสีเงินตัวเท่าบ้านสองชั้น แต่มาจากผู้ชายร่างสูงใหญ่ในอาภรณ์สีน้ำเงินเข้มอมดำประหนึ่งก้าวออกมาจากภาพยนตร์แฟนตาซีแนวอาณาจักรโบราณผสมผสานเมืองจักรกลอย่างไรอย่างนั้น
พระเอกหนุ่มตาเบิกโตแทบจะแหงนคอตั้ง
ปกติเขาเป็นผู้ชายที่ถือว่าสูงมาก นี่มาเจอกับคนที่สูงกว่ามาก หน้าเขาอยู่แค่คางของอีกฝ่ายด้วยซ้ำล่ะมั้ง แต่เขาไม่รู้สึกปวดเมื่อย ไม่รู้สึกอะไรทั้งนั้นทั้งร้อน เย็น หนาว เพราะภาพลักษณ์ของผู้ชายแปลกหน้าซึ่งยังลูบศีรษะเขาไปมากำลังสะกดให้ตะลึงมองอย่างตื่นตาตื่นใจ
ใบหน้าได้รูปหล่อเหลา เรือนผมยาวสลวยสีเงินทอประกายสร้างความสว่างไสวจนแสบตา ยามพลิ้วสยายเผยเครื่องประดับรูปร่างประหลาดบนใบหูยาว คิ้วดกหนาอยู่เหนือดวงตาเรียวล้อมกรอบลูกแก้วสีทองที่บางวินาทีเห็นเป็นสีเงินแล่นปลาบซ้อนทับ ต่ำลงมาคือจมูกโด่งเป็นสันเหนือริมฝีปากได้รูป มีรอยบุ๋มที่มุมปาก รวมแล้วน่าจูบเชียว
?ก็แล้วทำไมไม่ทำเล่า?
?หา? คนคิดฟุ้งซ่านสะดุ้งแล้วกลายเป็นผวาเมื่อใบหน้าเข้มโน้มลงมาใกล้
?อยากรู้จริงว่าจูบเก่งแค่ไหน ถึงคิดว่าจะทำให้ถึงตายได้?
?ม...ไม่?
?อะไรที่ว่าไม่? เสียงนุ่มกลั้วหัวเราะ สะท้านสะเทือนหัวใจคนฟังจนร้อนวูบไปทั้งหน้า แผ่ซ่านไปทั้งร่าง อย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
สการะหลับหูหลับตาผลักร่างที่ก้าวเข้ามาใกล้เหมือนว่าจะแกล้งออกไป
?มังกรไม่นับโว้ยครับ!?
?ว้ายไม่นะ!?
เสียงแหลมเล็กที่กรีดสวนมาข้างหูพาให้สการะสะดุ้งเฮือก กะพริบตาปริบอีกครั้งและสองครั้งเพื่อที่จะพบว่าเขาอยู่ในรถ นั่งอยู่ข้างคนขับที่กำลังกรี๊ดสาวแตกแหลกลาญ มือที่กำโทรศัพท์มือถืออยู่สั่นกระตุกราวกับถูกช็อต
ฝันจริงๆ ด้วย โล่งอกเลยเรา
ดาราหนุ่มกำลังจะยกมือขึ้นลูบอก แต่แล้วก็ต้องถอยผงะหลังติดเบาะ เมื่อมือกร้านเสือกโทรศัพท์พรวดเข้ามาแทบทิ่มจมูก
?น้องซิ่ว น้องซิ่วววววว?
?ซิวครับพี่!?
?โอ๊ย จะมาอะไรกันตอนนี้ ดูเร็วๆ เข้า ดู๊!?
?ครับๆ พี่ใจเย็นๆ ก่อนนะ ออกรกก่อน ไฟเขียวแล้ว?
สการะชูมือสองข้างขึ้นเป็นสัญญาณให้อีกฝ่ายสงบลง ก่อนดึงโทรศัพท์มาดูใกล้ๆ แล้วภาพชายหญิงที่นอนกอดนัวเนียกันประหนึ่งช่วงหน้าของทั้งคู่ทากาวตราช้างเอาไว้ก็ทำให้เขาต้องร้องออกมาเสียงลั่นอย่างตกใจไม่แพ้กัน
?เฮ้ย นี่มันผมนี่นา?
กะเทยสาวสุดเซ็กซ์หันขวับ
?ว่าไงนะ!?
?ไม่ใช่ๆ ผมหมายถึง ทำไมผมไปอยู่ในนี้ได้ โอ้มายก็อด!?
หนุ่มไฮโซที่ผันตัวเข้าสู่วงการบันเทิงจนเด่นดังเริ่มเห็นเส้นทางที่ดิ่งลงเหว เมื่อพบว่าภาพนี้ถูกแชร์กันไปในโซเชียลเน็ตเวิร์กทุกทาง และกำลังถูกแฟนคลับถล่มด่าอย่างหนัก
?ไม่ได้แอบไปนัวเนียกับยัยนางเอกตกอับคนนี้จริงนะ?
?นัวเนียอะไรล่ะครับ น้องคนนี้เรียกชื่อผมยังเรียกผิดเลย?
?เออ แล้วไป? ผู้จัดการส่วนตัวดึงโทรศัพท์มาวางที่คอนโซล ก่อนจะสะดุ้งเฮือกมือไม้อ่อนเมื่อโทรศัพท์ดังขึ้นอีกครั้ง เป็นเบอร์ของผู้จัดควบตำแหน่งผู้กำกับที่โทรเข้ามา
สองหนุ่มได้แต่มองหน้ากัน ไม่รู้ว่าพายุลูกไหนจะถล่มใส่ก่อน ระหว่างจอเงินกับจอแก้ว
ในเวลาเดียวกัน ณ อีกมิติหนึ่งซึ่งเร้นอยู่ในกระแสกาลเวลา มิติที่ถูกเรียกขานกันว่าวงแหวนเดียเรล
บนท้องฟ้าสีน้ำเงินเข้มอมดำปรากฏอสนีบาตพร้อมเสียงคำรามดังกึกก้อง มังกรตัวใหญ่โบกสะบัดปีกเคลื่อนร่างมหึมาผ่านอณูอากาศ มุ่งหน้าสู่ฟากฟ้าเบื้องบน สูงขึ้น สูงขึ้น ทะลุผ่านหมอกเมฆขาวจนแตกกระจาย ก่อนทรงตัวสะบัดปีกไปมาอยู่ท่ามกลางฟากฟ้าชั่วอึดใจจึงพุ่งผ่านความว่างเปล่าเข้าสู่อีกโลกซึ่งเวทมนตร์ยังคงทรงอานุภาพ ต้นไม้ ภูเขาและทุกอณูล้วนเต็มไปด้วยความรู้สึกนึกคิด และบนท้องฟ้ากว้างใหญ่ปรากฏมหาปราสาทในม่านหมอกประหนึ่งตั้งอยู่บนยอดเขาสูง
มหาปราสาทสีเงินอันเป็นที่พำนักแห่งเหล่าผู้ปกครอง
ที่ซึ่งจอมเวทแม้เก่งฉกาจยังครั่นคร้าม
ที่ซึ่งเผ่ามังกรฉวัดเฉวียนปกป้องน่านฟ้ามิให้ผู้ใดกรายกล้ำ
ที่ซึ่งราชามังกรซึ่งหลับใหลอยู่ในความฝันมาเนิ่นนานกำลังลืมตาตื่นขึ้นพร้อมกับกงล้อแห่งชะตากรรมและวังวนแห่งรักได้เริ่มขึ้นอีกครั้ง
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
?สการะ? ตัดสินใจมาทำงานที่ฮอลลีวูดเพื่อหนีจากครอบครัวที่บีบบังคับให้เขาเลิกอาชีพนักแสดงแล้วกลับไปเสวยสุขบนกองเงินกองทอง แต่แค่ครั้งแรกที่ออกจากอ้อมอกบุพการีเขาก็เจอดีจนได้ เมื่อหน้าตาที่หวานเกินชายดันไปเตะตาผู้กำกับอย่างจัง จนถูกอีกฝ่ายหลอกไปปาร์ตี้ที่ปราสาทเก่าแก่เพื่อหวังจะรวบหัวรวบหาง แต่แล้วระหว่างกำลังปีนหน้าต่างหนีเขาก็ถูกมังกรบินตัวมหึมาโฉบติดหลังพาข้ามมิติไปยังวงแหวนเดียเรล สถานที่ซึ่งเวทมนตร์ยังทรงพลานุภาพ
ดูเหมือนการที่เขาโผล่มาที่นี่จะทำให้ ?ไกเซอร์? ราชามังกรที่หลับใหลลืมตาตื่นขึ้นอีกครั้ง ดวงตาสีเงินแสนเย็นชาทว่าทรงเสน่ห์เหลือร้ายนั่นจ้องเขาไม่วางตา ซ้ำยังคอยจะจับกดเขาตลอดเวลาที่มีโอกาส แม้หวั่นๆ ว่าอาจสูญเสียพรมแดนสุดหวงแหนให้อีกฝ่าย แต่ไกเซอร์คือคนเดียวที่จะนำเขากลับบ้านได้จึงต้องตามติดไว้ โดยที่สการะไม่รู้เลยว่า นับแต่เขาเหยียบย่างสู่ดินแดนนี้ ชะตากรรมแห่งชาติกำเนิด คำสาปแห่งรักที่ถูกผนึกมาเนิ่นนานได้ขับเคลื่อนอีกครั้ง และมันกำลังจะเปลี่ยนแปลงชีวิตของเขาไปตลอดกาล!
