นี่เป็นครั้งแรกที่ผมบังเกิดความรู้สึกซาบซึ้งกับความงดงามของใบหน้ามนุษย์ ที่ไม่ใช่ความงามซึ่งถูกรังสรรค์ขึ้นมาอย่างภาพวาดเลื่องชื่อหรือว่าความงามของธรรมชาติอันยิ่งใหญ่
อันที่จริงก่อนหน้านี้ผมก็เคยเห็นเขามาบ้างจากทางโทรทัศน์หรือนิตยสาร ทว่าตัวจริงนั้นช่างมีพลังชวนให้ตกตะลึงมากมายกว่านัก
ชักจะเข้าใจความรู้สึกของเหล่าแฟนคลับที่ยอมเสียเงินมากมายโดยไม่นึกเสียดาย เพียงเพื่อที่จะได้เจอตัวจริงขึ้นมาบ้างแล้ว
เพราะแม้แต่ตัวผมเองที่ไม่ได้เป็นแฟนคลับ ก็ยังเกิดความรู้สึกอยากจะเสพสุขทางสายตาอย่างนี้ไปตลอดด้วยเช่นกัน
คำว่าดารานั้นไม่ใช่แค่คำเปรียบเทียบ แต่หมายถึงคนที่ราวกับอัญมณีมีชีวิต เป็นเหมือนดวงดาวที่ส่องสว่างระยิบระยับอยู่บนท้องฟ้าจริงๆ สินะ
นี่คือสิ่งที่คุสึอุ อัตสึชิคิดอยู่ในใจในระหว่างที่สายตาของเขาถูกช่วงชิงไปเมื่อได้เห็นมานากะ ชุนตัวจริงใกล้ๆ เป็นครั้งแรก
***
ถ้าหากไม่ได้มีเหตุการณ์พิเศษอย่างได้รับสิทธิ์เข้าชมการถ่ายทำในที่สาธารณะของช่องโทรทัศน์ หรือสถานที่ทำงานถูกใช้เป็นสถานที่ถ่ายทำหนังหรือละครแล้วละก็ โอกาสที่คนธรรมดาจะได้พบเห็นดาราโดยตรงนั้นคงเป็นไปได้ยาก
ยิ่งถ้าไม่ได้ทำงานอยู่ในแวดวงที่เกี่ยวข้อง อีกทั้งยังไม่มีคนรู้จักอยู่ในนั้น เป็นเพียงคนทำงานธรรมดาที่ไม่ได้เป็นพนักงานในร้านที่ดาราไปใช้บริการเป็นประจำ เปอร์เซ็นต์การที่จะได้พบเจอนั้นแทบจะไม่มีเลยก็ว่าได้
ตลอดยี่สิบเจ็ดปีของคุสึอุ อัตสึชิเองก็เจอดาราเพียงแค่สามคนเท่านั้น
มีนักร้องผิวดำที่เขาได้เห็นตอนงานมหาวิทยาลัย ดาราจอมกินจุประจำรายการวาไรตี้ที่เจอตอนไปว่ายน้ำกับเพื่อนที่ทะเลซึ่งบังเอิญกลายเป็นสถานที่ถ่ายทำ แล้วก็เคยขึ้นรถไฟไปทำงานแล้วเจอนักแสดงวัยกลางคนที่เคยเล่นเป็นตำรวจประจำป้อมในละครเกี่ยวกับครูไฟแรงเรื่องหนึ่งที่โด่งดังเมื่อสมัยก่อนก็เท่านั้นเอง
ถึงแม้ว่านานๆ ทีจะมีเจอแบบฉิวเฉียดอยู่บ้าง แต่ดาราในความคิดของคุสึอุนั้นก็เหมือนกับคนที่อยู่กันคนละโลกและสามารถเห็นได้แต่จากโทรทัศน์เท่านั้น
ทว่าสี่วันนับตั้งแต่วันนี้ คุสึอุจะต้องล่องเรือไปพร้อมกับดาราชื่อดังซึ่งเป็นขวัญใจของผู้คน
แต่ถึงอย่างนั้นการล่องเรือในครั้งนี้ของเขาก็ไม่ใช่เพราะการท่องเที่ยวส่วนตัว แต่ต้องรับหน้าที่เป็นมัคคุเทศก์ประจำทริปล่องเรือสำราญที่บริษัทเป็นเจ้าของ โดยรับหน้าที่คอยดูแลช่วยเหลือบรรดาสองร้อยคนที่เข้าร่วมเพราะมีเป้าหมายอยู่ที่ดารา รวมถึงเหล่าผู้เกี่ยวข้องกับดาราอีกร่วมร้อยกว่าคนเท่านั้น ไม่ได้มีแผนกำหนดให้ต้องไปข้องเกี่ยวกับตัวดาราโดยตรงแต่อย่างใด
หนึ่งชั่วโมงก่อนหน้าเวลานัดรวมตัว ในตอนที่คุสึอุกำลังตรวจสอบรายชื่อคนในกรุ๊ปทัวร์อีกรอบอยู่ตรงท่าเทียบเรือโดยสาร มากิ มิยูกิซึ่งนั่งยองๆ อยู่ที่หน้าเคาน์เตอร์ลงทะเบียนก็เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงเคลิบเคลิ้มว่า
?...โอย มันน่าดีใจเกินไปแล้ว พอคิดว่าอีกไม่นานจะได้เจอชุนคุงตัวจริง ก็ตื่นเต้นเสียจนฮอร์โมนเพศหญิงท่วมท้นออกมาเลย?
มากิกำลังติดกระดาษที่มีข้อความเขียนว่า ?ล่องเรือสำราญมุ่งสู่ไต้หวันกับมานากะ ชุน? ลงบนโปสเตอร์รูปมานากะ ชุนที่ถูกแปะเอาไว้เป็นจุดสังเกตสำหรับลูกค้าที่มาเข้าร่วมทริป เมื่อเธอเอ่ยขึ้นมือของเธอก็ชะงักกิจกรรมที่กำลังทำไป
พอคุสึอุตั้งท่าจะเอ่ยเตือนขึ้นว่าอย่ามัวแต่มองเคลิ้มอยู่ ให้รีบเอาไปติดไว้ตรงที่มองเห็นได้ชัดด้วยสิครับ คราวนี้สึสึอิและอีดะซึ่งเป็นมัคคุเทศก์จากเอเจนซีเดียวกันกับมากิก็พากันพยักหน้ารับอย่างแข็งขัน
?จริงด้วยเนอะ! นี่ฉันไม่เคยนึกดีใจที่ตัวเองเป็นไกด์ทัวร์มากเท่านี้มาก่อนเลยล่ะ!?
?ฉันก็เหมือนกัน! ได้ทำงานที่ได้ดูพรีเมียร์ไลฟ์ที่แม้จะเป็นแฟนคลับก็ยังได้ตั๋วมายาก แล้วยังได้เจอชุนคุงตัวเป็นๆ แม้กระทั่งตอนอยู่บนเรืออีก นี่ชาติก่อนพวกเราทำบุญมาดีกันถึงขนาดไหนนะ!?
ถึงแม้ว่าพวกเธอจะใช้เสียงกระซิบกระซาบคุยกัน แต่ทั้งสามสาวก็พูดคุยกันอย่างออกรสโดยเผยความรู้สึกของตัวเองออกมาอย่างเต็มที่จนทำเอาคุสึอุตามไม่ทัน ได้แต่ก้มมองโปสเตอร์โดยไม่เอ่ยอะไรออกมา
...ทั้งที่ทุกคนต่างก็เป็นมัคคุเทศก์มือฉมังในวัยล่วงเข้าสามสิบกันแล้วแท้ๆ แต่กลับมาพูดอะไรเหมือนเด็กวิ่งไล่ตามคนดังแบบนี้... มานากะ ชุนนี่ดีขนาดนั้นเลยหรือ มันก็จริงอยู่หรอกที่สำหรับผู้ชายแล้วถือว่าหน้าสวยมาก คุสึอุคิดพลางยืนพินิจพิเคราะห์ภาพโปสเตอร์ที่เป็นภาพมานากะ ชุนยืนอยู่เพียงลำพัง เบื้องหน้าของเขามีไมโครโฟนพร้อมขาตั้ง ท่วงท่านั้นน่าจะกำลังยืนร้องเพลงแนวบัลลาดอยู่
มานากะ ชุนนั้นก็ช่างสมกับชื่อชุนที่แปลว่า ?ช่วงเวลาที่ดีที่สุด? เสียจริง เพราะเขาถือเป็นนักแสดงหนุ่มที่มีชื่อเสียงที่สุดในตอนนี้ ด้วยรูปลักษณ์ที่เปี่ยมไปด้วยความงดงามมีระดับและฝีมือการแสดงที่เชื่อถือได้ ทำให้เขาได้รับบทนำในภาพยนตร์และละครหลายเรื่อง รวมถึงหลายปีมานี้ก็เริ่มจะขยายขอบเขตไปสู่การเป็นนักร้องด้วย
มีบริษัทที่มาทำสัญญาโฆษณาโทรทัศน์กับเขาสิบสี่บริษัท และระดับความนิยมในตัวของเขาก็ทำให้เขามีรายชื่อติดโพลสำรวจดาราที่อยากให้เป็น ?คนรัก? ?น้องชาย? ?ลูกชาย? ?ลูกน้อง? อยู่แทบทุกโพล
ชุนเป็นนักแสดงจำพวกที่พอเล่นบทอะไรแล้วก็จะกลายเป็นตัวละครนั้น ทำให้เขาได้รับการยอมรับว่าเป็นมือฉมังในเรื่องการแสดง ทว่าเมื่อไปออกรายการทอล์กโชว์เขาก็มักจะเผยให้เห็นถึงด้านที่น่ารักของตนเองออกมา เลยพลอยทำให้เขาดังในแบบไอดอลในหมู่แฟนคลับผู้หญิงด้วย
ที่ผ่านมาเขาออกซีดีเพลงมาสองอัลบั้มแล้ว และทั้งสองอัลบั้มนั้นต่างก็ขึ้นไปประดับอยู่ที่อันดับต้นๆ ของชาร์ตออริกอน และการจัดคอนเสิร์ตในอารีนาสี่แห่งทั่วประเทศเมื่อปีที่แล้วก็ประสบความสำเร็จอย่างงดงาม
ในปีนี้ชุนมีเป้าหมายว่าจะออกทัวร์เอเชีย โดยวางแผนว่าจะจัดการแสดงคอนเสิร์ตที่ไทเป สิงคโปร์ และเซี่ยงไฮ้
ซึ่งการแสดงคอนเสิร์ตครั้งแรกที่ไทเปรวมถึงการล่องเรือสำราญสู่ไต้หวันนั้นก็ถูกรวมกันเป็นเซตทัวร์โดยมีบริษัท ?เอิร์ทวิลเลจ? ที่คุสึอุทำงานอยู่นี้เป็นผู้จัด
บริษัทเอิร์ทวิลเลจเป็นบริษัทท่องเที่ยวที่เน้นการท่องเที่ยวแบบล่องเรือสำราญ ซึ่งโดยปกติแล้วจะให้บริษัทเอเจนซีเป็นคนจัดหามัคคุเทศก์มาจากภายนอกให้ เพียงแต่ก็มีข้อกำหนดให้พนักงานต้องผลัดกันมาเป็นมัคคุเทศก์ด้วย เพื่อที่จะได้นำเอาข้อมูลข่าวสารล่าสุดของพื้นที่นั้นกลับไปวิเคราะห์สำหรับวางแผนงานใหม่ หรือเพื่อที่พนักงานจะได้สามารถอธิบายให้ลูกค้าฟังได้อย่างละเอียดและน่าเชื่อถือในเวลาที่ต้องไปออกงานโปรโมตการท่องเที่ยวหรือในตอนที่ต้องรับโทรศัพท์ลูกค้า
ตัวคุสึอุเองนั้นอยู่ฝ่ายการตลาดที่รับผิดชอบเรื่องทัวร์นี้มาตั้งแต่เมื่อหนึ่งปีก่อน แต่ด้วยความที่เขาไม่เคยมีประสบการณ์คลั่งไคล้ดาราคนใดคนหนึ่งมากเป็นพิเศษ เป็นเหตุให้แม้ว่าทัวร์นี้จะเป็นผลงานของบริษัทที่เขาทำงานอยู่ แต่ภายในใจของเขาก็ยังคงนึกหมิ่นแคลนว่า
?ตัวฉันเองก็ไม่ได้เป็นแฟนคลับของมานากะ ชุน แถมโดยส่วนตัวแล้วถ้าต้องใช้เงินตัวเองละก็ไม่มีทางมาไอ้ทัวร์ขูดรีดแบบนี้หรอก เรือหรูหราเกรดสูงแถมยังมีสินค้าพิเศษแบบลิมิเต็ดที่พวกเข้าร่วมแฟนมีตติงหรือพวกที่คลั่งไคล้มากๆ น่าจะชอบใจด้วยแบบนี้ มันก็อาจจะมีคุณค่าสำหรับพวกแฟนๆ อยู่ล่ะนะ แต่โปรแกรมทัวร์สี่วันสำหรับการไปดูคอนเสิร์ตที่ไต้หวันแล้วบินกลับมาด้วยเครื่องบินโดยคิดเป็นเงินสามแสนเก้าหมื่นเยนนี่มันก็ไม่ใช่ราคาที่เป็นมิตรกับกระเป๋าสตางค์เลยสักนิด?
ทว่าเมื่อมีการเปิดจอง และหลังจากที่มีการแจ้งข่าวไปยังแฟนคลับของมานากะ ชุน ก็มีคนไหลบ่าเข้ามาจองอย่างมากมาย จนทัวร์ถูกจองเต็มหมดตั้งแต่ก่อนหน้าวันปิดจองเสียด้วยซ้ำ
สุดยอดไปเลยแฮะ สมแล้วที่แฟนของมานากะ ชุน ช่างหน้าใหญ่ใจโตเสียจริง คุสึอุนึกทึ่งอยู่ในใจ และเขาก็คิดอย่างสบายใจว่าเพียงเท่านี้งานที่เหลือก็มีแค่วิเคราะห์ผลสำรวจความพึงพอใจของลูกค้าเพื่อนำไปใช้ในการวางแผนครั้งต่อไปเท่านั้น แต่ก็กลับกลายเป็นว่าเพื่อนร่วมงานของเขาที่เดิมทีถูกวางตัวเอาไว้ให้ต้องมาเป็นมัคคุเทศก์ในคราวนี้เกิดล้มป่วยลงจนต้องเข้าโรงพยาบาลอย่างกะทันหัน ส่งผลให้คุสึอุต้องมาแทนอย่างเลี่ยงไม่ได้
โดยปกติส่วนใหญ่แล้วคุสึอุจะมีแต่งานมัคคุเทศก์ในทริปที่จำนวนคนน้อยและไปแต่แถบทุรกันดารอย่างทัวร์ขั้วโลกใต้ ทำให้เขารู้สึกไม่สบายใจบ้างเล็กน้อยเมื่อต้องมาทำหน้าที่ร่วมกับมัคคุเทศก์หญิงอีกหลายคน เพียงแต่ด้วยความที่คุสึอุชมชอบทะเลและเรืออยู่แล้ว ทำให้เมื่อคิดถึงว่าจะได้ขึ้นมาบนเรือสำราญพรินเซสโอเด็ต ก็รู้สึกลิงโลดอยู่เงียบๆ ในใจ
ในตอนนั้นเองเสียงลากกระเป๋าเดินทางแบบสูทเคสหลายต่อหลายใบก็ทำให้คุสึอุเงยหน้าขึ้นมอง
คุสึอุเห็นชายห้าคนที่อายุอานามแตกต่างกันกำลังมุ่งตรงมาทางนี้ โดยมีชายวัยประมาณสามสิบปีที่สวมแว่นตากรอบสีดำเข็นรถเข็นที่บรรทุกกระเป๋าเดินทางแบบสูทเคสขนาดใหญ่หลายใบเดินเป็นหัวแถวนำหน้า ทางด้านหลังของเขามีชายหนุ่มคนหนึ่งเดินตามมา เขาสวมหมวกแก๊ปแบบกดปีกหมวกลงต่ำและคาดแมสก์ปิดปาก ทั้งยังถูกรายล้อมจากทั้งด้านซ้ายขวาและด้านหลังราวกับจะเป็นการ์ดป้องกันตัวเขาเอาไว้
?อ๊ะ ชุนคุง...!? มากิที่ยืนอยู่ข้างๆ เปล่งเสียงออกมาเบาๆ ทำให้คุสึอุร้องเอ๋? อยู่ในใจก่อนจะหันกลับไปมองอีกครั้ง
?คนที่สวมแมสก์ปิดปากนั่นน่ะรึ? ทั้งที่มองไม่เห็นหน้าเลยสักนิดแต่คุณมากิก็ยังอุตส่าห์จำได้อีกนะเนี่ย? คุสึอุรู้สึกทึ่ง ก่อนจะนึกขึ้นได้ว่าก่อนหน้านี้มีการแจ้งเอาไว้แล้วว่าดาราจะมาถึงก่อนเวลานัดหมายกับลูกค้าทั่วไป แล้วจะขึ้นไปรออยู่บนเรือก่อน
คุสึอุจึงเดินเข้าไปใกล้คนกลุ่มเล็กๆ ที่เดินเข้ามาถึงแถบเคาน์เตอร์และเอ่ยว่า
?ขออภัยครับ ไม่ทราบว่าเป็นคนจาก ?เจ็มสโตน? หรือเปล่าครับ??
เมื่อลองเอ่ยชื่อบริษัทต้นสังกัดของมานากะ ชุนออกไปเพื่อเช็กให้แน่ใจ ทางฝ่ายชายที่สวมแว่นตากรอบดำก็เอ่ยพลางพยักหน้ารับว่า ?ครับ? ด้วยท่าทางระแวดระวัง
ดังนั้นในฐานะที่เป็นหัวหน้ามัคคุเทศก์ คุสึอุจึงเอ่ยขึ้นว่า
?ผม คุสึอุจากเอิร์ทวิลเลจครับ ขอบพระคุณที่มาใช้บริการของทางบริษัทเรานะครับ ทางเรามีมัคคุเทศก์ที่คอยดูแลรวมตัวผมเองด้วยทั้งหมดสี่คน โดยจากทางขวานี้คือ มากิ สึสึอิ และอีดะครับ ในระหว่างล่องเรือไปไต้หวัน หากมีอะไรก็สามารถเรียกใช้ได้ในทันทีโดยไม่ต้องเกรงใจนะครับ ต้องขอฝากตัวด้วยครับ?
เขาเอ่ยพลางยื่นนามบัตรให้ อีกฝ่ายก็เอ่ยพลางยื่นนามบัตรมาให้เช่นเดียวกันว่า ?ผมคาชิฮาระครับ เป็นผู้จัดการ?
คุสึออุเห็นว่าควรจะให้พวกเขาเช็กอินเข้าไปข้างในก่อนที่จะโดนลูกทัวร์คนอื่นในท่าเทียบเรือสังเกตเห็นเข้า จึงรีบเอ่ยขึ้น
?ถ้าอย่างนั้นขอเริ่มจัดการเรื่องลงทะเบียนก่อนเลยนะครับ กรุณาหยิบพาสปอร์ตออกมาและแจ้งชื่อกับทางเราหน่อยนะครับ?
พวกเขาจะทำการเช็กชื่อกับรายชื่อผู้เข้าร่วมทัวร์ที่มีอยู่ จากนั้นก็เช็กวันหมดอายุของพาสปอร์ตรวมถึงตรวจสอบรูปถ่ายกับใบหน้าของเจ้าตัว แล้วจึงให้ทางเคาน์เตอร์ดำเนินการเพื่อขึ้นเรือ
เมื่อคุสึอุเริ่มทำการลงทะเบียนให้กับคาชิฮาระ พวกมากิก็รีบส่งเสียงเรียกสตาฟคนอื่นๆ ที่อยู่ทางด้านหลังด้วย
ไม่รู้เหมือนกันว่าพวกมากิพากันเกรงใจกันเองหรือเปล่า เลยกลายเป็นว่าเหลือดาราเป็นคนสุดท้ายที่ยังไม่ได้ลงทะเบียน ฝ่ายคุสึอุที่ลงทะเบียนให้ลูกค้าคนแรกเสร็จไปแล้วเรียบร้อยนึกในใจว่า
?...เอ่อ แล้วแบบนี้ให้ฉันเป็นคนถามเขาไปเลยจะดีหรือเปล่านะ ถ้าทำไปละก็มีหวังคงโดนทุกคนบ่นใส่แน่ๆ ว่าขี้โกง แต่จะให้เขาต้องมาคอยมันก็ไม่ได้เสียด้วย?
เขาทำใจว่าหลังจากนี้คงจะโดนไล่บี้อย่างแน่นอนพลางเอ่ยกับดาราว่า ?ขอโทษนะครับ ช่วยแจ้งชื่อกับขอดูพาสปอร์ตหน่อยนะครับ?
?มานากะ ชุนครับ?
เสียงนั้นดังขึ้นมาจากตำแหน่งที่เตี้ยกว่าเขาหนึ่งช่วงศีรษะ แม้จะดังผ่านแมสก์ปิดปาก แต่ก็ยังเป็นเสียงที่อยู่ในโทนฟังสบาย อีกฝ่ายแจ้งชื่อพร้อมกับยื่นพาสปอร์ตมาให้
ในใจของคุสึอุตอนนั้นเพียงแค่คิดเรื่องธรรมดาทั่วไป อย่างเช่น ?อ๊ะ เป็นชื่อจริงสินะ? ?อายุยี่สิบสามเหรอเนี่ย ยังอายุน้อยอยู่เลย? หรือไม่ก็ ?โอ๊ะ สมแล้วที่เป็นดารา รูปถ่ายติดพาสปอร์ตดูดีจัง? เพียงเท่านั้น
แต่อีกฝ่ายกลับเอ่ยขึ้นมาว่า ?อ๊ะ ขอโทษครับ ถ้าแบบนี้ก็เช็กหน้าไม่ได้สินะครับ? พร้อมกับถอดหมวกแก๊ปและแมสก์ออก และทันทีที่คุสึอุสบตา เขาก็ได้แต่เปล่งเสียงร้องอยู่ในใจว่า ?อะ โห โอ้โห...!?
สุดยอด
ตัวจริงนี่สวยถึงขนาดนี้เลยสินะ
ทั้งที่ก็เป็นใบหน้าที่เหมือนกับในโปสเตอร์ที่ได้เห็นเมื่อกี้นี้ ทว่าตัวจริงกลับดูมีชีวิตชีวาและงดงามกว่านัก
ใบหน้านั้นงามสมส่วนชวนตกตะลึง และสิ่งที่ดึงดูดสายตามากที่สุดก็คือดวงตาที่ราวกับอัญมณี
เป็นความงามดุจดั่งตุ๊กตาที่ช่างปั้นซึ่งมีรสนิยมความงามเป็นเลิศทุ่มเทแรงกายแรงใจสร้างขึ้นมา จนเขาแทบไม่อยากเชื่อเลยว่าคนตรงหน้าเป็นสิ่งมีชีวิตที่ต้องหายใจต้องกินเหมือนกับตัวเอง
ถึงขั้นที่ถ้าหากอีกฝ่ายมาบอกว่า ?ผมเป็นดารา เพราะฉะนั้นจะทานแต่สลัดกลีบดอกไม้และน้ำค้างยามเช้าบนใบมินต์เท่านั้นนะครับ? คุสึอุก็คงเผลอเชื่อและคิดไปว่า ?อย่างนี้นี่เอง ก็เหมาะดีอยู่หรอก?
ทั้งที่ในใจก็ร้องเตือนว่า...เฮ้ย นี่เราเป็นอะไรไปวะ มาจ้องเขาแบบนี้คงไม่เหมาะแน่ แต่เขาก็ยังไม่สามารถบังคับตนเองให้ละสายตาไปได้ ยังคงจ้องเป๋งด้วยใบหน้าจริงจังต่อไป
อาจเป็นเพราะเขาจ้องมากเกินไป อีกฝ่ายจึงเริ่มมีท่าทีลำบากใจ ใบหน้านั้นมีริ้วสีแดงพาดผ่านจางๆ พลางเอ่ยว่า ?...เอ่อคือ...?? คล้ายกับจะสอบถาม ทำให้คุสึอุคืนสติอีกครั้งและรีบคืนพาสปอร์ตกลับไป
?อ๊ะ...เอ่อ ไม่มีปัญหาอะไรครับ สัมภาระมีแค่ใบนี้ใบเดียวใช่ไหมครับ ถ้าอย่างนั้นมุ่งหน้าไปที่เคาน์เตอร์เช็กอินได้เลยครับ?
เขาดึงสติกลับมาทำงานได้อย่างฉิวเฉียดและตอบกลับ ก่อนจะมองตามอีกฝ่ายที่กำลังกรอกเอกสารเช็กอินและเขียนชื่อพร้อมกับเลขที่ห้องพักลงบนป้ายห้อยกระเป๋าสูทเคส
ไม่ว่ารอบข้างจะมีคนอื่นรายล้อมอยู่มากมายสักเพียงใด มันก็น่าประหลาดที่สายตามักมองตามเขาไปอยู่เสมอ คงเป็นพลังอำนาจเฉพาะตัวเขาแน่ๆ
เมื่อดาราเอาตั๋วขึ้นเรือและเสร็จสิ้นการเช็กอินเรียบร้อยแล้ว เขาก็หันมาหาคุสึอุและเหล่าสตาฟนำเที่ยวก่อนจะก้มศีรษะลงพลางเอ่ยด้วยใบหน้ายิ้มๆ ออกเขินอายว่า ?ตลอดสี่วันนี้ต้องขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับ? จากนั้นก็เดินมุ่งหน้าไปยังเกตขึ้นเรือพร้อมกับเหล่าผู้จัดการ
หลังจากพวกเขาออกไปแล้ว สามสาวที่นิ่งเงียบยืนตัวแข็งทื่อไปครู่หนึ่งก็พากันหันหน้ารวมกลุ่มสุมหัวกันในทันที
?นี่เธอ เห็นหรือเปล่า!? ชุนคุงยิ้มให้ฉันด้วย อย่างกับเรื่องโกหกแน่ะ...!?
?ไม่ใช่สักหน่อย เขามองมาทางฉันต่างหาก! แต่ชุนคุงมาบอกกับพวกเราว่า ?ขอฝากตัวด้วย? แบบนี้...โอ๊ย ทำไงดี แม้แต่ตอนอยู่เบื้องหลังเขาก็ยังใจดีเลย แบบนี้ยิ่งเป็นแฟนคลับมากขึ้นไปอีกนะเนี่ย!?
?เขาสวยมากเลย...ผอมมากด้วย ผิวก็ดีมาก ในฐานะที่เป็นผู้หญิงฉันรู้สึกผิดเลย...!?
ที่จริงคราวนี้น่าจะยอมจ่ายเงินเองแล้วขึ้นเรือมาในฐานะลูกค้าเนอะ ถ้าทำอย่างนั้นก็จะได้ของที่ระลึกเป็นผ้าปูที่นอนพรินต์ลายรูปชุนคุงขนาดเท่าตัวจริงนอนอยู่ข้างๆ แล้วก็สมุดรวมรูปถ่ายแบบลิมิเต็ดกับแผ่นลายเซ็นที่มีรอยจูบ รวมถึงได้ถ่ายรูปคอสเพลย์ในชุดเจ้าสาวร่วมกับเขาด้วยอีกสองรูป ถ้าได้เข้าใกล้ชุนคุงคนนั้นมากถึงขนาดนี้ละก็ ตอนนี้ต่อให้ต้องเสียเงินสามแสนเก้าหมื่นเยนก็ยังนับว่าคุ้มล่ะนะ...!
พอมองสามสาวที่ยังคงจับกลุ่มเมาท์อย่างเมามันไม่เลิก ความรู้สึกของคุสึอุที่พลุ่งสูงขึ้นไปเมื่อครู่นี้ก็ค่อยๆ เย็นลงมา
?...เอ่อ ทุกคนครับ นี่ลืมกันไปแล้วหรือเปล่าว่ามาทำงาน? คือพวกคุณดูตื่นเต้นมากเกินพอดีมาตั้งแต่เมื่อครู่นี้แล้วนะครับ ...คือผมก็เข้าใจความรู้สึกที่อยากจะกรี๊ดกร๊าดเขากันอยู่หรอก เพียงแต่ช่วยเปลี่ยนกลับไปเป็นโหมดทำงานกันสักทีเถอะครับ?
พอเอ่ยบ่นเช่นนั้น ทั้งสามสาวก็เงยหน้ามองคุสึอุด้วยท่าทางประหลาดใจ
?ทราบดีอยู่แล้วล่ะค่ะ ในตอนนี้ก็แค่ทำตัวแปลกไปหน่อยเพราะถูกความรู้สึกที่ได้เจอชุนคุงจู่โจม แต่จะทำงานตามค่าแรงที่ได้รับมาอย่างแน่นอนล่ะค่ะ?
?ถูกแล้วล่ะค่ะ พวกเราเป็นมือโปรกันแล้ว...เพียงแต่ถ้าหากว่ามีของลิมิเต็ดเหลือบ้างก็อยากจะได้เอามากๆ เหมือนกัน?
?อีกอย่างแม้แต่คุณคุสึอุก็ยังตะลึงจ้องหน้าชุนคุงเลยไม่ใช่หรือคะ แต่ฉันจะไม่ต่อว่าคุณหรอกค่ะ เพราะไม่มีมนุษย์คนไหนหรอกที่จะไม่รู้สึกใจเต้นตึกตักเวลามองชุนคุง คุณคุสึอุก็หน้าตาดีนะคะ เพียงแต่ระดับมันต่างกับชุนคุง มนุษย์ที่ยังสามารถควบคุมตัวเองได้ในตอนที่ไปยืนอยู่ตรงหน้าประติมากรรมของพระเจ้าต่างหากที่ประหลาด ไม่ใช่เพราะว่าพวกฉันหลงใหลได้ปลื้มไปตามกระแสหรอกนะคะ!?
พอโดนพูดใส่อย่างหนักแน่นแบบนี้ คุสึอุก็ได้แต่เงียบปากลง
?...เอ่อ แต่ผมก็ไม่ได้ตะลึงอะไร...?
ก็ไม่ปฏิเสธหรอกว่าเขาตกตะลึงอยู่บ้างนิดหน่อย เพียงแต่มันก็น่าจะกินเวลาแค่ประมาณสองถึงสามวินาที ไม่ได้รู้สึกว่าใจเต้นตึกตักอะไร แล้วตอนที่เขายิ้มออกมาน่ะเหมือนกับว่ามองมาทางฉันมากกว่านะ ในระหว่างที่คุสึอุนึกค้านอยู่ในใจก็ถึงเวลานัดหมายลูกค้าทั่วไปมารวมตัวกันแล้ว
เริ่มจากทักทายลูกค้า จากนั้นก็ให้ลูกค้าจัดการเรื่องเช็กอินและเดินผ่านเครื่องตรวจจับโลหะแบบที่มักพบเห็นตามสนามบินเพื่อไปขึ้นเรือ
เหล่ามัคคุเทศก์ก็ต้องแบ่งเป็นสองฝ่ายคือฝ่ายที่อยู่บนเรือและฝ่ายที่อยู่ด้านนอกเพื่อคอยนำทางลูกค้า โดยคุสึอุอยู่ทางด้านในของทางขึ้นเรือ รับหน้าที่คอยนำทางลูกค้าไปยังห้องพัก
เมื่อลูกทัวร์เดินผ่านบันไดขึ้นเรือมาแล้วก็จะพบมานากะ ชุนที่อยู่ในชุดทางการยืนอยู่ข้างๆ กับกัปตันเรือเพื่อคอยต้อนรับ
?สวัสดีครับ ยินดีต้อนรับนะครับ ขอให้สนุกกับทริปล่องเรือและคอนเสิร์ตนะครับ?
พอเหล่าแฟนๆ ได้รับรอยยิ้มอันงดงามจากมานากะ ชุนที่พวกตนใฝ่ฝันถึงต่างก็แสดงอาการแตกต่างกันไป บ้างก็ส่งเสียงออกมาด้วยความดีใจว่า ?กรี๊ด ชุนคุงตัวจริงเลยนี่!? บางคนก็ได้แต่หน้าแดงยืนตัวแข็งทื่อ บางคนก็กระโดดโลดเต้นด้วยความดีใจ หรือรีบเอาสมาร์ตโฟนมาขอถ่ายรูปด้วยในทันที บางคนก็ยื่นช่อดอกไม้หรือให้ของขวัญ หรือไม่ก็เอาแต่น้ำตาคลอด้วยความปีติ บางคนก็อาศัยจังหวะนี้ฉวยโอกาสเข้ามาแตะต้องตัวจนโดนสตาฟกันให้แยกออกห่าง
ในขณะที่ตัวมานากะ ชุนนั้นยังคงมีรอยยิ้มประดับอยู่บนใบหน้าไม่ขาด และคอยพูดคุยกับแฟนๆ แต่ละคนอย่างตั้งใจ ทั้งกับแฟนที่เป็นเด็กสาวซึ่งหวีดร้องเสียงแหลมแสบแก้วหูเมื่อได้เจอ แฟนสาวใหญ่ที่มีแต่จะคอยจับแตะลูบคลำ หรือแฟนที่เป็นผู้ชายซึ่งมีให้เห็นบ้างประปราย
ไม่แปลกเลยที่เขาจะติดโพลดาราที่อยู่ในความชื่นชอบของสาธารณชนเสมอ คุสึอุนึกชื่นชมในใจ ขณะที่คอยบอกลูกทัวร์ให้หยิบเสื้อชูชีพจากในห้องพักออกมาแล้วไปรวมตัวกันที่ดาดฟ้าเรือที่สี่ซึ่งอยู่ตรงหน้าเรือเล็กฉุกเฉิน
เนื่องจากมีกฎว่าก่อนออกเรือต้องมีการแจ้งคำแนะนำด้านความปลอดภัยเสียก่อน เมื่อเสร็จจากนั้นแล้วจึงจะให้ลูกทัวร์ทุกคนเข้าร่วมการเปิดงานภายในเรือ
หลังจากที่กัปตันขึ้นมาแนะนำตัวเรียบร้อยแล้วก็มีการแนะนำภายในเรือและชี้แจงข้อห้ามที่ไม่ควรปฏิบัติจากหัวหน้าลูกเรือ คุสึอุเองก็ต้องขึ้นไปกล่าวขอบคุณลูกทัวร์ที่มาเข้าร่วมทริปในครั้งนี้ รวมถึงแจ้งเบอร์ห้องของเหล่ามัคคุเทศก์เพื่อให้ลูกทัวร์มาติดต่อเวลาเกิดเหตุอะไรขึ้น และเอ่ยเตือนสำหรับคนที่มีอาการเมาเรือว่าให้รีบทานยาแก้เมาเรือเสียตั้งแต่ก่อนที่เรือจะออกเดินทาง
ส่วนทางฝั่งต้นสังกัดดาราก็มีขึ้นมาแจ้งรายละเอียดยิบย่อย อย่างเช่นเรื่องการขอตรวจร่างกายและข้าวของส่วนตัวทุกครั้งที่มีการเข้าร่วมงานอีเวนต์ มีการแจ้งว่าจะมีการใช้กล้องเพื่อถ่ายทำรายการโทรทัศน์และสัมภาษณ์นิตยสาร แจ้งว่าผู้โดยสารแต่ละคนสามารถถ่ายรูปกับสแตนดี้โลหะรูปมานากะ ชุน หรือว่าชุดเสื้อผ้าของเขาที่จัดแสดงอยู่ได้ เพียงแต่อย่าแตะต้องมัน ส่วนผ้าปูที่ปูอยู่ในห้องพักแต่ละห้องนั้นสามารถนำกลับไปได้แต่ห้ามเอาไปจำหน่าย
ด้วยความที่ลูกทัวร์ส่วนใหญ่เป็นผู้หญิง แถมยังเป็นแฟนจำพวกคลั่งไคล้มากจนถึงขั้นยอมเสียเงินจำนวนมากเพื่อมาเข้าร่วม ดังนั้นจึงอาจจะไม่มีอะไรน่าห่วงเหมือนอย่างเหตุการณ์ใช้ความรุนแรงที่มักเกิดตอนวงไอดอลจัดงานจับมือ เพียงแต่อาจจะเกิดกรณีประเภทตื่นเต้นมากเกินไปจนเกิดภาวะหายใจเร็ว หรือเบียดกันอยู่หน้าเวทีการแสดงจนล้มหรือเกิดการเหยียบกันขึ้น ดังนั้นเลยต้องดูแลจัดการให้ดีเพื่อไม่ให้เกิดอุบัติเหตุขึ้นตลอดช่วงระยะเวลาสี่วันนี้
หลังจากเสร็จสิ้นเรื่องตรวจคนออกนอกประเทศแล้ว เรือสำราญพรินเซสโอเด็ตก็ออกจากท่าพร้อมกับเสียงลั่นฆ้องและหวูดเรือเมื่อเวลาสิบแปดนาฬิกาเพื่อมุ่งหน้าสู่ท่าเรือจีหลงที่ไต้หวัน
เนื่องจากในเวลาหนึ่งทุ่มจะมีดินเนอร์ต้อนรับซึ่งมีการกำหนดเดรสโค้ด ทำให้เหล่าลูกทัวร์ต่างพากันทยอยกลับไปยังห้องพักเพื่อแต่งตัวกัน
ฝ่ายคุสึอุนั้นยังคงอยู่ในชุดสูททำงานสีน้ำเงินเข้มแบบเรียบๆ เช่นเดิม เขาไปตรวจสอบรายชื่อลูกทัวร์ที่แจ้งเรื่องอาหารที่แพ้และผู้ที่เป็นมังสวิรัติกับทางฝ่ายจัดเลี้ยงและผู้จัดการห้องอาหารอีกครั้ง ก่อนจะกลับมายังจุดลงทะเบียนเพื่อรอว่ามีลูกทัวร์คนใดมาร้องเรียนเรื่องทำนองว่าห้องพักไม่สะดวกสบายอะไรบ้างหรือไม่
หลังจากนั้นยี่สิบนาทีเขาก็มุ่งหน้าตรงไปที่ห้องจัดเลี้ยงดินเนอร์ และพบว่าเหล่าสตรีทั้งยังสาวและสูงวัยในชุดเดรสทางการหลากสีสัน รวมถึงบุรุษอีกจำนวนหนึ่งในชุดสุภาพที่เป็นทางการเช่นกันต่างยืนต่อแถวรออยู่ด้านหน้าประตูทางเข้าห้องจัดเลี้ยงดินเนอร์แล้ว
เรียกได้ว่ามาประชันกันอย่างเต็มที่จริงๆ
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
คุสึอุต้องทำหน้าที่เป็นมัคคุเทศก์บนเรือสำราญที่จัดงานพบปะแฟนคลับของมานากะ ชุน ดาราหนุ่มซูเปอร์สตาร์ระดับประเทศ ในขณะที่เพื่อนร่วมงานต่างพากันตื่นเต้น ตัวเขากลับมีท่าทีเหนื่อยหน่าย ทว่าเมื่อได้พบกับตัวจริงเขาก็ถูกความงดงามนั้นช่วงชิงสายตาไป และเมื่อได้เห็นชุนคอยเอาใจใส่แฟนคลับทั้งหมดบนเรือ ความชอบของคุสึอุก็ยิ่งเพิ่มมากขึ้นเสียจนเกือบจะเป็นแฟนคลับตามไปด้วย แต่แล้วแฟนคลับชายคนหนึ่งก็แสดงท่าทีเกินเลยขึ้นมา คุสึอุจึงเข้าไปช่วยเหลือชุนเอาไว้ ทำให้ทั้งคู่สนิทสนมกันอย่างรวดเร็ว? ขอเชิญพบกับรักลับๆ ระหว่างคุณมัคคุเทศก์และดารา?
