1
สำนักงานทนายความเพื่อนธรรม เป็นสำนักงานของกินรี งามสวัสดิ์ ทนายความสาววัยยี่สิบหกปี เจ้าของฉายาทนายฝีปากกล้าย่านทองหล่อ คดีที่ว่ายากเธอก็ทำได้สำเร็จ หากลูกความเป็นฝ่ายถูก เธอพร้อมจะสู้ยิบตา แม้บางครั้งจะถูกข่มขู่จากฝ่ายตรงข้ามกินรีก็ไม่หวั่น ใช้ความถูกต้องและข้อกฎหมายพลิกคดีสำเร็จมาหลายคดี จนชื่อเสียงของเธอติดท็อปอันดับต้นๆ ของสภาทนายความ
ทุกวันกินรีต้องออกไปศาลหรือไม่ก็ไปพบลูกความ แต่วันนี้ทนายสาวมีนัดกับเพื่อนตอนบ่ายสอง ช่วงเช้าเธอจึงต้องเร่งเคลียร์งานให้เสร็จก่อนจะปิดสำนักงาน
?คุณหนูรีขา จะรับของว่างเลยไหมคะ? สายรุ้ง สาวประเภทสองซึ่งกินรีจ้างมาเป็นผู้ช่วยเพราะเคยทำงานด้านกฎหมายมาก่อนเดินไขว้ขาเข้ามาถาม
?ไม่ล่ะค่ะพี่สาย เดี๋ยวหนูรีจะออกไปหายัยฝันที่พารากอน ฝากพี่สายปิดสำนักงานด้วยนะคะ? เจ้าของสำนักงานบอกขณะนั่งง่วนอยู่กับเอกสารของลูกความ
?ได้ค่า? สายรุ้งลากเสียงหวาน
กินรีปิดแฟ้มสุดท้ายแล้วส่งให้
?คดีพรุ่งนี้ใช่ไหมคะ? สายรุ้งมองชื่อคดีหน้าแฟ้มงาน
?ค่ะ พรุ่งนี้ชนช้างเลยล่ะค่ะ?
กินรีบอกพลางเอนหลังกับพนักพิงพร้อมถอนหายใจเบาๆ ใบหน้าคมหวานออกจะเครียดนิดหนึ่งจนสายรุ้งสงสาร เพราะรู้ดีว่าเจ้านายสาวทุ่มเทให้กับแต่ละคดีแค่ไหน
?สู้ๆ ค่ะคุณหนูรี ฟ้ามีตา สวรรค์ให้กำลังใจนางฟ้าอยู่แล้ว?
สายรุ้งชูกำปั้นขึ้นประกอบคำพูด กินรีหัวเราะกับท่าทีของผู้ช่วยที่คอยสร้างสีสันให้เธอยามเหนื่อยจากงาน
?นางฟ้าต้องยกให้พี่พินโน่นเลยค่ะ หนูรีนางมารเห็นๆ อยู่แล้ว? กินรีเอ่ยถึงพี่สาวฝาแฝดที่ทำงานอยู่ไกลถึงทางเหนือของไทย
?พูดถึงคุณพิน หายเงียบไปเลยนะคะ?
?หนูรีก็พยายามติดต่อไปหลายครั้งแล้วแต่ไม่มีสัญญาณ ถ้าเปลี่ยนเบอร์ใหม่ก็น่าจะบอกกันบ้าง? กินรีเองก็ไม่สบายใจที่พี่สาวไม่โทร.มาพูดคุยเหมือนก่อน แถมยังติดต่อไม่ได้อีกต่างหาก
?คุณหนูรีบอกเองนะคะว่าคุณพินเป็นนางฟ้า นางฟ้าต้องมีเทพบุตรคุ้มครองค่ะ รออีกสักอาทิตย์ถ้าติดต่อคุณพินไม่ได้เราก็ไปลุยเชียงใหม่กันเลย? สายรุ้งบอกเสียงจริงจัง กินรีเองก็คิดเช่นนั้นเพราะเป็นห่วงพี่สาว
?ชวนคุณหนูรีคุยเพลิน รีบไปเถอะค่ะ เดี๋ยวคุณฝันจะรอ? สายรุ้งออกท่าทางตกใจแล้วถือแฟ้มเดินกลับออกไป กินรีถอนหายใจแรงๆ ขณะคว้ากระเป๋าถือตามออกไป
บ่ายๆ แบบนี้การจราจรในกรุงเทพฯ รถยังคงวิ่งเต็มถนนเช่นเดิม แต่ก็คล่องตัวกว่าในช่วงชั่วโมงเร่งด่วนมาก กินรีขับรถไปตามถนนอย่างคุ้นเคย เมื่อใกล้ถึงทางแยก รถเต่าสีฟ้าคู่ชีพของทนายสาวก็ชะลอความเร็วเพราะติดไฟแดง ก่อนจะหยุดข้างรถแลนด์โรเวอร์สีดำคันใหญ่ที่ทำให้ไอ้เต่าสีฟ้าของเธอดูเล็กลงไปถนัดตา
เจ้าของรถแลนด์โรเวอร์เป็นหนุ่มร่างใหญ่ใบหน้าคมเข้ม มีแว่นตากันแดดอันใหญ่ปิดไปกว่าครึ่ง เห็นรถเต่าเล็กสีสะดุดตามาจอดข้างๆ ก็หันไปมอง เมื่อเห็นเสี้ยวหน้าเจ้าของรถ เจ้าของใบหน้าคมเข้มก็นิ่งงัน
?อรพิน?? ริมฝีปากได้รูปพึมพำ สายตาคมเข้มที่ซ่อนอยู่ใต้แว่นดำจ้องมองเสี้ยวหน้าหญิงสาวเขม็ง
กินรีรู้สึกเหมือนมีคนมองก็หันไปมองรถคันข้างๆ จนกระทั่งไปประสานสายตากับเจ้าของรถแลนด์โรเวอร์
?อรพิน...อรพิน!? เมื่อเห็นหน้าเจ้าของรถเต่าชัดๆ เจ้าของรถคันใหญ่ก็เรียกชื่อนั้นติดๆ กันอย่างยินดี และตัดสินใจเปิดประตูลงจากรถ เดินอ้อมไปเคาะกระจกรถเต่าแรงๆ
กินรีตกใจเพราะคิดว่าเจอคนโรคจิต หญิงสาวหันไปมองไฟจราจรและภาวนาให้ไฟแดงเปลี่ยนเป็นไฟเขียวโดยเร็ว
?ไอ้โรคจิต?? กินรีด่าผ่านกระจกกั้น แต่คนข้างนอกไม่ได้ยิน มือใหญ่เคาะกระจกรัวเร็วหวังจะให้เธอเปิด
?เปิด เปิด? เจ้าของแลนด์โรเวอร์บอกขณะเคาะกระจกไม่หยุด
กินรีไม่ยอมเปิด พอไฟจราจรเปลี่ยนเป็นไฟเขียวก็รีบออกรถไปทันที ร่างสูงวิ่งตามไปจนรถคันหลังบีบแตรไล่
ปริ๊น?ปริ๊น?ปริ๊น
?เฮ้ย?จะตามง้อสาวก็เลือกสถานที่หน่อยคุณ คนอื่นเขารีบ?
เจ้าของรถคันหนึ่งเปิดกระจกลงมาต่อว่า ร่างสูงไม่สนใจ มองตามท้ายรถเต่าของกินรีไปจนกระทั่งลับตา ก่อนจะกลับไปขึ้นรถและขับออกไป
กินรีพ้นจากสถานการณ์ตื่นเต้นมาได้ก็ถอนหายใจอย่างโล่งอก
?อะไรจะซวยขนาดนี้เนี่ย หน้าตาก็ดีแต่เป็นโรคจิตซะงั้น? กินรีบ่นอุบขณะเลี้ยวรถเข้าไปจอดในลานจอดรถของห้างสรรพสินค้าชื่อดัง
หลังจากจอดรถเสร็จเรียบร้อย กินรีก็รีบไปหาทอฝัน โดยที่ไม่รู้เลยว่าคล้อยหลังเธอไม่นาน รถของคู่กรณีก็วิ่งเข้ามาจอดที่ลานจอดซึ่งอยู่ถัดจากเธอไปอีกหนึ่งชั้น
?หนูรี??
กินรีหันไปมองเสียงเรียก พอเห็นเพื่อนก็เดินไปหา ทอฝันเห็นใบหน้าซีเรียสของเพื่อนก็ขมวดคิ้ว
?เป็นอะไรแก หน้ายอย่างกับไปทำอะไรตื่นเต้นมาอย่างนั้นแหละ?
?เจอคนโรคจิตน่ะสิ หน้าตาก็ดี๊ดีนะแก แต่อยู่ๆ ก็ลงมาเคาะกระจกไอ้เต่าฉันซะงั้น? กินรีบอกอย่างเสียความรู้สึกนิดๆ เพราะไม่คิดว่าจะเจอเรื่องแบบนี้กับตัวเอง
?แล้วแกแจกนามบัตรเผื่อได้งานเพิ่ม หรือไม่ก็ทิ้งผ้าเช็ดหน้าให้เขาป่ะ? ทอฝันมองเพื่อนยิ้มๆ ราวกับเรื่องที่เพื่อนเจอเป็นเรื่องตลก
?ฉันก็รีบเผ่นน่ะสิ ลูกความแบบนี้ถึงจะจ้างแพงก็ไม่เอาหรอก อย่าพูดเรื่องนี้เลย ไปหาอะไรกินดีกว่า ฉันหิวจะแย่แล้ว?
กินรีจับมือเพื่อนเดินไปที่ร้านประจำ ทอฝันส่ายหน้ายิ้มๆ ขณะเดินตามไป
++++++++++++++++++++++++++++
?กินอะไรดี?
กินรีถามหลังจากเข้ามานั่งในร้านอาหารที่มีกระจกใสเป็นผนังกั้น ทำให้สามารถมองเห็นร้านที่อยู่ข้างๆ ได้
?จะกินอะไรก็สั่งเถอะ ฉันจ่ายเต็มที่ วันนี้ได้ค่าคอมฯ เยอะ? ทอฝันเปิดกระเป๋าที่มีเงินอยู่เต็มให้เพื่อนดู กินรีตาโต ห่อปากและดีใจกับเพื่อน
?ดีใจด้วยนะแก?แสดงว่าขยับไปอีกขั้นแล้วสิ? กินรีรู้ว่าเพื่อนขยันทำมาหากินพอๆ กับเธอ
ทอฝันเริ่มจากการเป็นพนักงานขายตรงสินค้าชั้นนำของไทย จากพนักงานขายระดับเล็กๆ เวลานี้ขยับขึ้นมาอยู่ระดับต้นๆ ของบริษัท จนมีรายได้โดยไม่ต้องทำงานหนักเหมือนเธอ
?สั่งสิ มองฉันไม่อิ่มนะจะบอกให้? ทอฝันเห็นเพื่อนเอาแต่จ้องก็บอกอีกครั้ง
กินรีหยิบเมนูมาเปิดแล้วเงยหน้าขึ้นจะสั่งอาหารกับพนักงาน แต่ยังไม่ทันได้สั่งทนายสาวก็ต้องอ้าปากค้าง เมื่อเห็นชายร่างสูงที่เคาะกระจกรถนั่งอยู่กับนายตำรวจในร้านอาหารใกล้ๆ ทอฝันเห็นท่าทางตกใจของเพื่อนก็มองตาม
?มีอะไรแก??
?นายคนนั้น นายโรคจิต? กินรีพูดจบคนโรคจิตก็หันมาพอดี ทันทีที่เห็นเธอ ร่างสูงก็ลุกออกจากโต๊ะเพื่อเดินมาหา
?ไปฝัน ฉันไม่อยากมีเรื่อง? กินรีวางเมนูอาหารไว้บนโต๊ะแล้วจับมือเพื่อนวิ่งออกจากร้าน ทำเอาพนักงานยืนมองอย่างงงๆ
?เฮ้ย?? เสียงเข้มดังมาแต่ไกล ทำให้กินรีหันไปมองและจับมือทอฝันวิ่งเลี้ยวซ้ายเพื่อให้พ้นสายตาคนตาม จนคนวิ่งตามหาไม่เจอ
?มีอะไรวะเผ่า? คนในชุดตำรวจเอ่ยถามหลังจากวิ่งตามมาอย่างสงสัยที่เห็นเพื่อนไล่ตามสาว แถมสวยน่ารักทั้งคู่อีกต่างหาก
?อรพิน?? คนชื่อเผ่าหรือ ทรงเผ่า ภูคำ ทายาทเจ้าของคุ้มภูคำ และเป็นเจ้าของไร่ชาและกาแฟที่ใหญ่ที่สุดในเมืองไทยภายใต้แบรนด์ภูคำบอกขณะหันมองรอบๆ ตัวจนคนข้างกายมองตาม
?แกตาฝาดหรือเปล่า? พันตำรวจเอกเทวัญถามเพื่อนขณะเดินกลับมาที่โต๊ะ
?ฉันเห็นผู้หญิงคนนั้นสองครั้งแล้ว ไม่ผิดตัวแน่?
ทรงเผ่าบอกอย่างมั่นใจ ใบหน้าคมเคร่งเครียดขึ้นกว่าเมื่อสักครู่ เพราะอยู่ๆ อรพินก็หายตัวไปจากคุ้มโดยไม่มีใครรู้ แล้วเขาก็มาเห็นเธอที่กรุงเทพฯ
?ฉันจะให้คนสืบหาเธอเอง นายไม่ต้องห่วง นี่จะกลับเชียงใหม่วันนี้เลยเหรอ?
?อืม?ฝากเรื่องนี้ด้วยนะ ถ้าไม่มีนัดสำคัญฉันคงอยู่ตามหาอรพินต่อ อยากถามว่าเธอทำแบบนี้ทำไม? ทรงเผ่าขบกรามแน่นเมื่อคิดถึงเรื่องวุ่นวายที่เกิดขึ้นที่คุ้ม
?เอาน่า ได้เรื่องยังไงจะส่งข่าวไปบอก ฉันสัมมนาเสร็จก็จะรีบกลับเหมือนกัน?
ทรงเผ่าพยักหน้าแล้วถอนหายใจแรงๆ เทวัญยกมือบีบบ่าเพื่อนอย่างให้กำลังใจ จากนั้นสองหนุ่มก็นั่งคุยกันต่ออีกชั่วโมงแล้วก็แยกย้ายกันกลับ...
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
คอนโดฯ หรูใจกลางกรุงเทพมหานคร กินรีนอนกระสับกระส่ายฝันร้ายอยู่บนเตียงกว้าง เหงื่อเม็ดโตผุดขึ้นเต็มใบหน้า เสื้อกล้ามสีขาวที่สวมใส่แทนชุดนอนชื้นไปด้วยเหงื่อ
?ฮือ?ฮือ หนูรี พี่คงไม่มีโอกาสกลับไปหาหนูรีแล้ว? เสียงร้องไห้สะอึกสะอื้นผะแผ่วดังขึ้นในห้องอับชื้นและมืดมิดราวกับคนที่กำลังหมดสิ้นความหวัง
ท่ามกลางกลิ่นสาบสางและเน่าเหม็นคละคลุ้งไปทั่วห้องจนน่าสะอิดสะเอียน ห่างไปไม่ถึงเมตรมีโครงกระดูกของคนถูกล่ามโซ่อยู่ แต่สำหรับอรพินแล้วมันธรรมดานัก เพราะเธอนั่งอยู่กับซากศพมาร่วมเดือนจนไม่รู้สึกรู้สาอะไรแล้ว ขอแค่มีอากาศไว้หายใจก็พอ ร่างกายที่ถูกพันธนาการด้วยโซ่ตรวนมาร่วมเดือนซูบผอม ไม่มีเรี่ยวแรงแม้แต่จะขยับตัว ที่ทำได้ดีที่สุดเวลานี้ก็คือนอนรอให้สิ้นลมหายใจเท่านั้น
?พ่อขา แม่ขา มารับพินไปอยู่ด้วยเร็วๆ นะคะ พินทรมานเหลือเกิน?
อรพินคร่ำครวญอย่างน่าสงสาร ใบหน้าซูบซีดเต็มไปด้วยคราบน้ำตา ดวงตาไร้ชีวิตชีวามองแสงที่ลอดผ่านรอยแยกของกำแพงเข้ามาอย่างสิ้นหวัง
?หนูรี พี่ฝากลูกด้วย อย่าให้เขาต้องทุกข์ทรมานเหมือนพี่ พาเขาออกไปจากอันตรายด้วย?
อรพินคร่ำครวญ สายน้ำตารินไหลออกมาอาบแก้มพร้อมกับเสียงสูดหายใจยาวๆ ดังตามมา ราวกับต้องการขอเวลาสั่งเสียผ่านความมืดอันน่าสะพรึงกลัวไปหาคนที่รัก
?พี่รักหนูรีนะจ๊ะ ฝากดวงใจของพี่ด้วย?ฮือ?ฮือ? เสียงสะอื้นไห้ผะแผ่ว ก่อนที่เธอจะหลับตาลงช้าๆ และปิดลงพร้อมกับลมหายใจสุดท้ายที่หมดลงอย่างเดียวดาย
?พี่พิน?พี่พิน ใครทำอะไรพี่?
กินรีพึมพำเมื่อฝันเห็นภาพพี่สาวถูกล่ามด้วยโซ่และนั่งสิ้นใจอยู่ในห้องมืดมิดอย่างเดียวดาย มือบางยกขึ้นไขว่คว้าอากาศ หวังจะเอื้อมไปจับพี่สาวในฝัน หากทุกอย่างก็ว่างเปล่า จนกระทั่งเสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้น
กริ๊ง?กริ๊ง?กริ๊ง
?พี่พิน!? กินรีสะดุ้งตื่นพร้อมกับเรียกชื่อพี่สาวสุดเสียง
?ฝันเหรอเนี่ย ทำไมมันเหมือนจริงแบบนี้? กินรียกมือลูบหน้าพลางหอบหายใจแรงๆ ?เกิดอะไรขึ้นกับพี่พินหรือเปล่านะ?
กินรีคิดถึงพี่สาวฝาแฝดที่ไปทำงานอยู่ทางภาคเหนือ ล่าสุดพี่สาวส่งข่าวมาบอกว่าย้ายไปดูแลคนไข้ในคุ้มภูคำ ซึ่งเป็นของหม่อมราชวงศ์อโณทัย ภูคำ หรือที่เรียกกันว่าเจ้าอโณทัย เธอรู้แค่นั้น
เป็นเวลากว่าสี่ปีที่พี่สาวของเธอส่งข่าวคราวมาบอกเรื่อยๆ แต่ไม่ยอมกลับมาเยี่ยมบ้าน จนกระทั่งเดือนที่แล้วพี่สาวไม่ติดต่อมาเหมือนเช่นที่เคยทำเป็นประจำ เธอจึงเป็นฝ่ายติดต่อกลับไปตามเบอร์ที่มี พยายามอยู่หลายครั้งก็ติดต่อไม่ได้ จึงตัดสินใจเคลียร์งานจนเสร็จเพื่อจะเดินทางไปหาพี่สาวที่คุ้มภูคำ
?พี่พิน เกิดอะไรขึ้นกับพี่หรือเปล่าคะ?
กินรีรู้สึกกังวลจนต้องลุกไปที่ห้องพระ แล้วก้มลงกราบพระพุทธรูปเบื้องหน้า
?ขอสิ่งศักดิ์สิทธิ์คุ้มครองพี่พินให้รอดปลอดภัยด้วยนะคะ? อธิษฐานเสร็จทนายสาวก็ก้มลงกราบอีกครั้ง ก่อนจะไปอาบน้ำเพื่อไปว่าความคดีสำคัญ
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
สองวันต่อมา กินรีเดินทางด้วยเครื่องบินมาถึงเชียงใหม่ช่วงบ่ายวันเสาร์ เมื่อออกจากห้องผู้โดยสารเพื่อจะไปโรงแรมที่จองไว้ ร่างโปร่งระหงกับเครื่องหน้าคมสวยรูปหัวใจที่มัดผมยาวสลวยรวบกลางศีรษะก็เดินไปยังจุดที่ให้บริการรถสองแถว
?ไปไหนครับคุณผู้หญิง?
เจ้าของรถสองแถวที่จอดรอรับผู้โดยสารเดินมาถามอย่างนอบน้อม กินรีมองชายวัยชราผมสีดอกเลาอย่างพิจารณาแล้วมองเลยไปยังรถสองแถวสีส้มเก่าๆ ที่จอดอยู่ด้านหลัง ถัดไปเป็นรถแท็กซี่สีน้ำเงินจอดจ่อท้ายอยู่
?ไปโรงแรมออร์คิดเชียงใหม่ค่ะ?
?โรงแรมห่างจากที่นี่สองกิโลครับ ถ้าคุณผู้หญิงจะใช้บริการสองแถวผมยินดีอย่างยิ่ง? ชายชราวางมือบนพุงพลุ้ยๆ ของแกและยิ้มอย่างอารมณ์ดี กินรีเห็นความจริงใจที่แสดงออกมาก็ยิ้มรับ
?ได้ค่ะ แล้วค่าโดยสารเท่าไรคะ?
?ยี่สิบบาทครับ?
?โอเคค่ะ รบกวนเอากระเป๋าขึ้นรถได้เลย? กินรีส่งกระเป๋าให้แล้วเดินตามไปขึ้นรถ พอเห็นชายชราเอากระเป๋าขึ้นรถสองแถวเก่าๆ เธอก็ตาโตเพราะเข้าใจผิด ?ลุงแน่ใจนะคะว่ามันวิ่งได้?
?คุณไม่รู้อะไรซะแล้ว ไอ้แก่ของผมเห็นแบบนี้วิ่งฉิวเชียวนะครับ รถคันนั้นยังสู้ไม่ได้เลย? ประโยคท้ายชายชราพูดกับกินรีเสียงเบาพอได้ยินกันสองคน กินรีสองจิตสองใจ แต่ความซื่อของชายชราทำให้เธอพยักหน้า
?เอ้า?ฉิวก็ฉิว? กินรีเปิดประตูไปนั่งด้านหน้า ชายชราวิ่งอ้อมไปนั่งฝั่งคนขับแล้วขับออกไป ระหว่างทางก็ชวนหญิงสาวคุยเรื่องจังหวัดเชียงใหม่อย่างภูมิใจ
?เชียงใหม่หน้าหนาวแบบนี้สวยมากครับ ถ้าคุณต้องการรถนำเที่ยวติดต่อผมได้เลยนะครับ?
?ฉันมาหาพี่สาวน่ะค่ะลุง? หญิงสาวตอบพลางมองถนนเบื้องหน้า ?คุ้มภูคำไกลจากที่นี่ไหมคะ?
เมื่อชายชราได้ยินสถานที่ก็อึ้งไปจนกินรีต้องหันไปมองอย่างสงสัย
?ทำไมลุงทำหน้าอย่างนั้นล่ะคะ คุ้มนี้เป็นสถานที่ต้องห้ามหรือไง?
?เอ่อ?คุณจะไปที่นั่นเหรอครับ?
กินรีพยักหน้าอย่างไม่เข้าใจนักเมื่อเห็นปฏิกิริยาหวั่นๆ ของอีกฝ่าย
?ใช่ค่ะ พี่สาวฉันทำงานอยู่ที่นั่นหลายปีแล้ว ฉันก็เลยมาเยี่ยม แต่เห็นท่าทางลุงแบบนี้ชักสงสัยแล้วสิ?
?คุ้มภูคำไม่ค่อยมีคนไปหรอกครับ คนรับใช้จะออกมาซื้อของอาทิตย์ละครั้ง คนนอกไม่มีใครได้เข้าไปเพราะเจ้าของเป็นเจ้าเป็นนาย เลยไม่มีใครกล้า แต่คนงานในไร่ชากับไร่กาแฟของนายเผ่าบอกว่านายเผ่าดุแต่ใจดีเหมือนท่านพ่อครับ?
?พวกเขาถือยศถืออย่างแบบนี้นี่เอง? หญิงสาวเปรยออกมา ?ฉันจะไปคุ้มนั้นได้ยังไงคะลุง?
?ถ้าคุณยืนยันจะไปจริงๆ พรุ่งนี้ผมมารับคุณที่โรงแรมแล้วพาไปได้ครับ ราคาแล้วแต่คุณจะให้? ชายชราอาสาเพราะอยากได้เงินค่าจ้าง กินรีเห็นท่าทางซื่อๆ และจริงใจก็คิดนิดหนึ่งแล้วตอบรับ
?ตกลงตามนั้นค่ะ พรุ่งนี้ลุงมารับฉันเก้าโมงเช้านะคะ? กินรีบอกก่อนที่รถจะเลี้ยวเข้าประตูโรงแรม พนักงานเห็นรถชายชราวิ่งมาจอดก็เข้ามาถาม
?มาทำอะไรลุงผัน?
?พาแขกมาส่ง? ชายชรานามว่าผันบอกพนักงานต้อนรับที่คุ้นเคยกันดี
กินรีลงจากรถแล้วส่งค่าโดยสารให้ ลุงผันเห็นแบงก์ร้อยถูกยื่นส่งมาให้ก็เตรียมเงินจะทอน
?ไม่ต้องทอนค่ะลุง ฉันให้ทิป?
?ขอบคุณครับ พรุ่งนี้เก้าโมงผมมารับตามนัดนะครับ? ลุงผันไหว้จนหญิงสาวรับไหว้แทบไม่ทัน
พนักงานเข็นกระเป๋าเข้าโรงแรม ส่งให้พนักงานต้อนรับที่อยู่ด้านในล็อบบี้ เมื่อเช็กอินเสร็จพนักงานมาส่งหญิงสาวถึงห้องพัก ทันทีที่เข้าไปในห้อง กินรีก็โทรศัพท์หาพี่สาวอีกครั้งแต่ไม่สามารถติดต่อได้เช่นเคย
?เฮ้อ?ไปไหนของเขานะ รู้บ้างไหมว่าหนูรีเป็นห่วงแค่ไหน? กินรีมองเบอร์พี่สาวอย่างอ่อนใจ และคิดหาวิธีที่จะติดต่อคุ้มภูคำ
?หาในอินเทอร์เน็ต?? ดวงตาคมโตขยายกว้างด้วยความดีใจ ก่อนจะพิมพ์คำว่าคุ้มภูคำ
?เจอแล้ว??
แต่พอกินรีกดเข้าไปดูก็ต้องแปลกใจ เพราะเนื้อหาข้างในกลายเป็นไร่ชาและไร่กาแฟภายใต้แบรนด์ของภูคำกรุ๊ปที่มีทั้งชารสต่างๆ และกาแฟอะราบีการสดีที่ส่งเข้าสู่โรงงานกาแฟยี่ห้อดังในเมืองไทย
?มีเบอร์ไร่ชานี่ ลองโทร.ไปดีกว่า? กินรีกดเบอร์โทร.ที่ขึ้นอยู่หน้าเว็บไซต์ รอสายไม่นานก็มีเสียงตอบกลับมา
?ไร่ชาภูคำครับ?? เสียงของคนปลายสายทำเอากินรีจนด้วยคำพูด จนกระทั่งเสียงทุ้มเริ่มเปลี่ยนเป็นเข้มขึ้นเหมือนไม่ค่อยสบอารมณ์อะไรบางอย่าง ?ถ้าไม่พูดผมจะวางสายแล้วนะ?
?เอ่อ?เอ่อ?เดี๋ยวค่ะ? แม้จะเป็นทนายฝีปากกล้า แต่พอเจอเสียงไม่ค่อยเป็นมิตรก็ติดอ่างได้ ?คือฉันเป็นน้องสาวของพี่อรพินที่ทำงานในคุ้มภูคำค่ะ ฉันติดต่อพี่สาวไม่ได้ เบอร์ที่คุ้มก็ไม่มี ฉันก็เลย??
ตู๊ด?ตู๊ด...กินรีพูดไม่ทันจบด้วยซ้ำคนปลายสายก็ตัดสายทิ้ง
?เฮ้ย?อีตาคนนี้ไม่มีมารยาทเอาซะเลย?
กินรีมองโทรศัพท์อย่างไม่สบอารมณ์ แต่มีหรือที่คนอย่างกินรี ทนายฝีปากกล้าจะยอมแพ้ง่ายๆ หญิงสาวโทร.ไปอีกครั้ง รอสายอยู่นานก็มีคนรับ
?เธอเป็นใคร?
ไม่มีเสียงทักทาย ไม่มีคำกล่าวสวัสดี เสียงเข้มกระแทกเข้ามาเต็มหูจนเธอต้องยกโทรศัพท์ห่างตัวและเบ้ปากใส่
?ฉันเป็นน้องสาวของพยาบาลชื่ออรพิน พี่อรพินเป็นพยาบาลประจำตัวเจ้าของคุ้มภูคำ? แม้จะไม่ชอบน้ำเสียงไม่เป็นมิตรของคนปลายสาย แต่หญิงสาวต้องจำใจพูดต่อ ?คุณพอจะบอกเบอร์โทร.ของคุ้มภูคำได้ไหมคะ?
?ไม่มี ถ้าฉันไปที่คุ้มจะบอกอรพินให้ว่าน้องสาวติดต่อมา?
เอาอีกแล้ว อีตานี่ทำไมไร้มารยาทแบบนี้ ถ้าเจอหน้าเดี๋ยวต้องจับอบรมซะให้เข็ด คนอะไรจะวางสายก็วางแถมพูดไม่เพราะเอาซะเลย
?ไม่ยอมพูดดีๆ ใช่ไหม?? กินรีพึมพำพร้อมกับโทร.กลับไปอีกครั้ง รอสายอยู่นานก็ไม่มีใครรับ ให้มันรู้ไปสิว่าจะทนฟังเสียงโทรศัพท์นานๆ ได้ และก็เป็นอย่างที่หญิงสาวคิดเอาไว้ อยู่ๆ ก็มีคนรับและกระแทกเสียงใส่อย่างมีอารมณ์
?อย่าโทร.มาอีก!?
?ถ้าคุณไม่ยอมพูดดีๆ เหมือนคนทั่วไป ฉันจะโทร.มากวนประสาทคุณแบบนี้แหละ ทางที่ดีพูดกับฉันให้รู้เรื่องกันไปเลยไม่ดีกว่าเหรอ?
กินรีเสียงอ่อนลงเพื่อให้อีกฝ่ายอารมณ์เย็น แต่เธอคิดผิดถนัดเพราะคนปลายสายไม่ใช่คนที่ใครจะมาต่อรองได้ง่ายๆ
?หึ คิดว่าตัวเองเป็นใครถึงกล้ามาสั่งฉัน สิบแปดมงกุฎอย่างเธอ ฉันไม่ให้คนควานหาตัวก็บุญเท่าไรแล้ว ห้ามโทร.มาอีกเด็ดขาด?
เสียงห้วนจบลง เสียงกระแทกโทรศัพท์กับแป้นวางก็ดังเข้ามาในโสตประสาทจนแก้วหูกินรีแทบแตก
?โอ๊ย?ตาบ๊องนี่กระแทกมาได้ แล้วเจอกันตาทึ่ม?
กินรีวางโทรศัพท์มือถือบนที่นอนแล้วทิ้งตัวลงนอนอย่างเซ็งๆ เจอหน้าพี่สาวแล้วเธอคงต้องรีบกลับกรุงเทพฯ เพราะมีงานหลายคดีที่รับเอาไว้
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
พี่สาวเธอหายตัวไปหลังจากทำงานในคุ้มภูคำได้ไม่นาน กินรีผู้เป็นน้องสาวฝาแฝดจึงออกตามหาความจริง เรื่องยิ่งง่ายขึ้นเมื่อคนในคุ้มเข้าใจว่าเธอคืออรพินผู้เป็นพี่ หญิงสาวจึงสวมรอยเพื่อสืบหาเรื่องราวทั้งหมดโดยไม่ทราบว่าพี่สาวเธอแต่งงานกับทรงเผ่า ทายาทเจ้าของคุ้มแห่งนี้ แม้ความลับดำมืดจะค่อยๆ เผยตัวตนออกมาให้เห็นช้าๆ แต่ที่น่าประหวั่นยิ่งกว่าคือการที่เธอต้องรับบทเป็น ?เมีย? คอยปรนเปรอบำเรอสวาทเขาถึงบนเตียงโดยไม่ทันตั้งตัว
