New Release : เมื่อผมจับพลัดจับผลูต้องมาเป็นครูในชุดเดรส 7

อัพเดทข่าวบงกชบุ๊คส์ ความเคลื่อนไหว และกิจกรรมพิเศษ ตลอดจนร่วมสนุกชิงรางวัลพร้อมของรางวัลมากมาย

Moderator: P'Bly, Gals, พี่บี

ตอบกลับโพส
Gals
โพสต์: 1068
ลงทะเบียนเมื่อ: ศุกร์ 13 ก.พ. 2009 3:47 pm

New Release : เมื่อผมจับพลัดจับผลูต้องมาเป็นครูในชุดเดรส 7

โพสต์ โดย Gals »

บทนำ
ความคาดหวังของอานิส



หลังปีเก่าผ่านพ้นไปและปีใหม่มาเยือน ภายในปราสาทเอเลนซึ่งเป็นสถานที่ทำงานของฉันก็ได้รับข่าวลือเรื่องของพวกกลินด้าที่อยู่อาณาจักรโรมันเซียจนทุกคนต่างตื่นเต้นกันยกใหญ่
ทุกๆ ปีอาณาจักรโรมันเซียจะจัดงานเทศกาลดนตรีอันครึกครื้นขึ้นและเชิญนักดนตรีจากทั่วโลกให้มาร่วมงาน และในตอนนี้ทางปราสาทก็ได้รับแจ้งมาว่ากลินด้า องค์ชายริวจู องค์หญิงเซย์ระ หรือแม้กระทั่งกิลเมอร์คนนั้นได้สร้างวีรกรรมอันยิ่งใหญ่ไว้ที่งานเทศกาลดนตรีซึ่งเป็นเหมือนธรรมเนียมของอาณาจักรโรมันเซีย
มันเป็นเรื่องที่ฟังดูราวกับนิทาน
?ได้ยินว่ามีมังกรฟื้นคืนชีพขึ้นมาบนเวทีของงานเทศกาล และกิลเมอร์ที่เป็นอัศวินของอาณาจักรเราก็เป็นคนปราบมันลงได้ เรียกได้ว่าเป็นวีรกรรมที่ยิ่งใหญ่พอๆ กับลอร์ดเจอราร์ด นักล่ามังกรเลยล่ะ?
?ยอดเลยยย! กิลเมอร์ไม่ได้เป็นแค่คนหลงตัวเองสินะ รู้งี้ตอนที่เขามาชวนไปเดทไม่น่าปฏิเสธเขาไปเลย?
?ได้ยินว่าเสียงไวโอลินที่องค์หญิงเซย์ระบรรเลงออกมาช่วยทำให้มังกรสงบลงด้วยนะ ดูเหมือนมันจะเป็นการบรรเลงดนตรีที่ไพเราะมาก ทั้งที่มังกรกำลังอาละวาดอยู่ แต่ผู้ชมก็ยังฟังเสียงเพลงนั้นด้วยความเคลิบเคลิ้มจนแทบจะลืมหนีกันเลยล่ะ?
?รูปลักษณ์อันงดงามขององค์หญิงเซย์ระก็เป็นที่กล่าวขานกันมาก ขนาดหนังสือพิมพ์ยังเขียนไว้ว่าในอนาคตเธอต้องคว้าตำแหน่งท็อปของบุคคลรูปงามในราชวงศ์แน่นอนเลย?
?แถมได้ยินว่ามิสกลินด้าใช้เวทมนตร์ด้วยล่ะ! ดูเหมือนว่าจะมีเสียงร้องเพลงอันแสนไพเราะขององค์ราชินีเปล่งออกมาจากฝ่ามือของมิสกลินด้าจนได้ยินกันทั่วทั้งงานเลย?
?เอ๋ ทำเรื่องแบบนั้นได้ยังไงกันน่ะ!?
?ถึงบอกไงว่ามันเป็นเวทมนตร์! มิสกลินด้าเป็นยอดอัจฉริยะถึงขั้นที่ใช้เวทมนตร์ได้เลยน่ะสิ?
?องค์ชายริวจูเองก็ทำหน้าที่ในฐานะตัวแทนของกษัตริย์ซีซาเอลได้อย่างยอดเยี่ยมเลยล่ะ ผู้คนต่างปรบมือและชื่มชมว่าเขาดูสง่าผ่าเผยสมเป็นองค์ชายรัชทายาทจริงๆ?
?อ้อ มีเขียนไว้ด้วยนี่ว่าในจำนวนตัวแทนของแต่ละอาณาจักรที่ขึ้นกล่าวอวยพร คนที่ได้รับเสียงปรบมือดังกึกก้องที่สุดก็คือองค์ชายลำดับที่หนึ่งของอาณาจักรเอเลน?
?เห็นว่าตอนที่องค์ชายริวจูร่วมขับร้องประสานเสียง ?บทเพลงแห่งสันติภาพ? เขาอุ้มตุ๊กตากระต่ายไว้ด้วย ดูเหมือนมันจะเป็นตุ๊กตาขององค์หญิงโพล่าโรสแห่งออแลนด์น่ะ?
?เอ๋ องค์หญิงทรงผมฟูฟ่องน่ารักๆ ที่ชอบอุ้มต๊กตากระต่ายติดตัวประจำที่มาปราสาทก่อนหน้านี้น่ะเหรอ??
?ใช่ๆ! ตุ๊กตากระต่ายตัวนั้นแหละ!?
?ว้าว หรือนี่จะเป็นรักครั้งใหม่ขององค์ชายริวจู??
?พูดถึงเรื่องความรัก ฉันได้ยินเพื่อนอัศวินของกิลเมอร์เล่าให้ฟังว่ากิลเมอร์เองก็ท่าทางน่าสงสัยเหมือนกันนะ?
?น่าสงสัยเรื่องอะไรเหรอ??
?หรือจะไปรู้จักกับสาวสวยที่โรมันเซียเข้า??
?เห็นว่ามีเด็กผู้ชายมายัดเยียดขอเป็นผู้ติดตามของกิลเมอร์ แล้วมันมีอะไรน่าสงสัยเกี่ยวกับเด็กคนนี้น่ะสิ?
?เอ๋~~~~ เด็กผู้ชาย??
?ไม่ใช่เด็กผู้หญิงหรอกเหรอ??
?ได้ยินว่าในจดหมายที่ส่งมาถึงกลุ่มอัศวินเขียนแต่เรื่องของเด็กผู้ชายคนนั้นเต็มไปหมดเลยน่ะ มีเขียนว่าเป็นเด็กที่หน้าตาน่ารัก ดวงตากลมโต ท่าทางอ่อนต่อโลกจนทำเป็นเมินเฉยไม่ลง พอให้นอนด้วยกันบนเตียงตอนกลางคืนก็ส่งเสียงกรีดร้องด้วย แบบนี้มันฟังดูน่าสงสัยสุดๆ เลย?
?บะ แบบนั้นมันก็น่าสงสัยจริงๆ นั่นแหละเนอะ?
?บางทีอาจเพราะกลินด้าไม่ยอมสนใจ เขาก็เลยหนีไปหาผู้ชายแทนล่ะมั้ง?
?ก็เป็นไปได้นะ?
?แต่ได้ยินว่าเขาช่วยสาวน้อยแสนสวยชาวเมเรดิสให้รอดพ้นจากมังกรด้วย เสนาบดีแกสต็องท่าทางภูมิอกภูมิใจใหญ่เลยล่ะ เขาบอกว่าสมแล้วที่เป็นหลานชายของฉัน แบบนี้มันดูเหมือนลอร์ดเจอราร์ดกับเมิร์ล ดาเน่เลยทีเดียวเชียว?
?อ่า ถึงเรื่องที่ช่วยเอาสาวน้อยคนนั้นไว้จะเป็นเรื่องจริงก็เถอะ แต่ก็ยังไม่รู้นี่ว่าจะตกหลุมรักกันเหมือนลอร์ดเจอราร์ดกับเมิร์ล ดาเน่รึเปล่า??
?นั่นสิน้า ถึงกิลเมอร์จะหน้าตาดี แต่นิสัยก็อย่างที่รู้กันล่ะนะ?
?เด็กผู้หญิงจากชนเผ่าเมเรดิสอันเร้นลับงั้นเหรอ คงเป็นคนที่สูงส่งเลิศเลอยิ่งกว่าองค์หญิงอีกเนอะ?
?อื้มๆ น่าจะมีโอกาสมากกว่าผู้ติดตามที่เป็นเด็กผู้ชายคนนั้นนะ?
ผู้คนในปราสาทต่างคุยถึงเรื่องที่เกิดขึ้นกันอย่างออกรส ฉันเองก็มั่นใจว่ากิลเมอร์กับเด็กผู้ชายที่เป็นผู้ติดตามคนนั้นต้องมีใจให้กันอย่างแน่นอน
อ๊า อยากถามความจริงจากกลินด้าเร็วๆ จัง!
ถ้าเด็กชายผู้ติดตามที่อ่อนต่อโลกกับอัศวินจอมเจ้าชู้ได้ตกหลุมรักกันในต่างแดนละก็มันต้องเป็นอะไรที่วิเศษมากๆ! แถมฝ่ายที่เป็นอัศวินก็ลงทุนถึงขึ้นปราบมังกร มันเหมือนตำนานของลอร์ดเจอราร์ดกับเฌอโรม ผู้ติดตามเลย
เจอ x เฌอ! แบบนี้แหละเจอ x เฌอ!
กลินด้ารีบกลับมาไวๆ แล้วช่วยเล่าให้ฉันฟังอย่างละเอียดทีนะ! แน่นอนว่ารวมถึงเรื่องของกลินด้าเองด้วย ฉันอยากฟังเยอะๆ เลย
อย่างเช่น การใช้ชีวิตที่โรมันเซียเป็นยังไงบ้าง? มีเรื่องดีๆ อะไรเกิดขึ้นบ้างรึเปล่า? แล้วที่เขาลือกันว่าใช้เวทมนตร์ได้นั่นหมายความว่ายังไง?
ฉันเองก็มีเรื่องอยากเล่าให้กลินด้าฟังเพียบเลย
โดยเฉพาะเรื่องการจับคู่กันระหว่างฝ่าบาทผู้แสนเลิฟลี่ที่สุดกับแขกปริศนา
ชื่อของแขกปริศนาที่มาเยือนอาณาจักรเอเลนอย่างกะทันหันคนนั้นคือไฮท์ ฮา เดอ แทรงตียองต์
เขาเป็นผู้ชายที่มีผมสีทองอ่อน ดวงตาสีเขียวอ่อน รูปร่างกำยำและตัวสูงจนต้องเงยหน้ามอง เหมาะจะเป็นหนุ่มรูปงามสายรุกจริงๆ
เขามาที่ปราสาทเอเลนด้วยกันกับเด็กผู้หญิงน่ารักที่ชื่อทีน่า เอดีน่า เธอเองก็มีผมสีทองและดวงตาสีเขียวเหมือนกัน
ในตอนนั้นฉันกำลังใจลอยคิดอะไรอยู่คนเดียวบนทางเดิน แล้วอยู่ๆ ฉันก็เห็นทั้งคู่ปรากฏตัวออกมาตรงหน้า
?รีบไปบอกองค์ราชาซะ ว่าประธานของค่ายศิลปินแทรงตียองต์มาขอพบเพราะมีเรื่องด่วน?
เขาพูดกับฉันแบบนั้นด้วยท่าทางที่ดูเย่อหยิ่ง เอ๋? เมื่อกี้นี้พวกเขาโผล่มาจากที่ไหนกันน่ะ? ทั้งคู่ไม่ได้ผ่านเข้ามาทางประตูปราสาท แต่อยู่ๆ ก็มาปรากฏตัวบนทางเดิน หรือพวกเขาจะเป็นสปายของต่างแดนที่แอบลอบเข้ามาในปราสาท?
แต่การที่สปายจะพาเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ แบบนี้ติดสอยห้อยตามมาด้วยมันก็คงน่าแปลก
ขณะที่ฉันกำลังแสดงอาการลนลานอยู่นั้น
?ฉันบอกให้รีบไงล่ะ! เร็วเข้า!?
เขาก็ส่งเสียงตวาดออกมา
เมื่อได้ยินเสียงอันทรงพลังนั้นฉันก็ได้แต่ตอบกลับไปว่า ?ค...ค่ะ!?
บางทีฉันควรพาเขาไปพบกับหัวหน้าเมดก่อน เพราะฉันคงจัดการเรื่องนี้ไม่ไหว ฉันคิดแบบนั้นขณะที่กำลังเดินอยู่บนทางเดิน ในตอนนั้นเององค์ราชินีซึ่งสวมชุดเมดก็ปรากฏตัวออกมาพอดี
ทันทีที่องค์ราชินีเห็นแขกซึ่งเต็มไปด้วยออร่าแห่งความกดดันที่อยู่ด้านหลังฉัน เธอก็ทำตาโต
?ท่านประธาน!?
จากนั้นเธอก็ส่งเสียงตะโกนและวิ่งมาหา แถมยังมีน้ำตาปริ่มๆ ด้วย
ผู้ชายที่องค์ราชินีเรียกว่าท่านประธานคนนั้นก้มมองลงมาที่องค์ราชินีพร้อมกับทำหน้านิ่วคิ้วขมวด
?ไม่นึกเลยว่าจะได้กลับมาเห็นเธอในชุดแบบนี้ ยูกิคุง นี่คนคนนั้นให้ภรรยาตัวเองแต่งชุดเมดแล้วโขกสับใช้งานงั้นเรอะ หรือที่เอเลนมีทรัพยากรบุคคลไม่พอถึงขนาดนั้นเลย?
เมื่อได้ยินเขาเอ่ยถามแบบนั้นองค์ราชินีก็ยิ้มทั้งที่ดวงตายังมีน้ำตาปริ่มๆ
?นี่เป็นสิ่งที่ฉันทำเพราะอยากจะทำเองน่ะค่ะ องค์ราชายังคงเป็นคนอ่อนโยนเหมือนเมื่อก่อน ไม่สิ อ่อนโยนกว่าเมื่อก่อนสามเท่าเลย?
?หึ เพราะยูกิคุงเป็นคนนุ่มนวลและคล้อยตามคนง่ายน่ะสิ อย่างยูกิคุงน่ะถึงเจอโจรหรือนักต้มตุ๋นก็คงคิดว่าเขาเป็น ?คนอ่อนโยน? อยู่ดีนั่นแหละ?
?ไฮท์ ฮานี่ละก็ พูดแรงเกินไปแล้ว ขอโทษด้วยนะ ยูกิ?
เด็กผู้หญิงตัวเล็กที่อยู่ข้างๆ แขกคนนั้นกล่าวขอโทษด้วยคำพูดที่ฟังดูเป็นผู้ใหญ่
?ไฮท์ ฮารู้สึกเจ็บใจที่ยูกิไปเป็นเจ้าสาวของซีซาเอล มันรู้สึกเหมือนถูกแย่งลูกสาวผู้แสนน่ารักของตัวเองไปน่ะ เหมือนกับที่เขาเกลียดเรโดนั่นแหละ จนถึงตอนนี้มันก็ยังฝังใจอยู่ เป็นคนที่ยึดติดจริงๆ เลยเนอะ?
?เงียบไปเลยนะ! อายุฉันยังไม่ถึงกับเป็นพ่อของยูกิคุงได้สักหน่อย!?
แขกคนดังกล่าวทำท่าทางโมโหสุดขีด แต่เด็กผู้หญิงคนนั้นก็ไม่ใส่ใจและหันไปหาองค์ราชินี
?ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ ยูกิ!?
จากนั้นเธอก็เข้าไปกอดองค์ราชินีไว้ ส่วนองค์ราชินีก็มองไปที่เด็กผู้หญิงคนนั้นอย่างพินิจพิเคราะห์
?แหม ทีน่า??ยังเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนเลยนะจ๊ะ แต่ก็ดีใจที่ได้เจอนะ ดีใจมากเลยล่ะ ทีน่า?
องค์ราชินีเองก็กอดเด็กผู้หญิงคนนั้นเช่นกัน
?ทำไมทั้งสองคนถึงมาที่เอเลนล่ะคะ? ฉันคิดว่าจะไมได้เจอท่านประธานกับทีน่าอีกแล้วซะอีก?
?ความจริงมันก็น่าจะเป็นแบบนั้น แต่เจ้าหนูนั่นบอกให้พวกเรามารอที่ปราสาทน่ะสิ ที่นี่มีโบราณสถานของ ?ประตู? อยู่ก็เลยเชื่อมต่อกันได้ง่าย?
?อุ๊ย เรโดน่ะเหรอ? ถ้าอย่างนั้นฉันก็จะได้เจอเรโดด้วยรึเปล่านะ?
ดูเหมือนแขกที่มาเยือนกลุ่มนี้จะไม่ใช่สปายแต่เป็นสหายในอดีตขององค์ราชินี ระหว่างที่ทั้งสามคนกำลังคุยกันอยู่บนทางเดินองค์ราชาก็ปรากฏตัวออกมา บางทีอาจมีใครเห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจึงไปแจ้งให้เขาทราบกระมัง
?ขอต้อนรับทั้งสองคน วันนี้ช่างเป็นวันที่ยอดเยี่ยมสำหรับเราและยูกิจริงๆ?
องค์ราชากล่าวทักทายด้วยรอยยิ้มอันงดงาม
?การที่คุณมาที่นี่อย่างกะทันหันแบบนี้ แสดงว่าคงไม่ได้มีแค่ข่าวดีสินะครับ?
?ฮึ คงต้องอยู่ที่นี่ไปอีกสักพักน่ะ?
?เตรียมห้องไว้ให้ห้องเดียวก็พอน้า กษัตริย์ซีซาเอล ส่วนเตียงก็ขอเตียงเดียวก็พอ?
?แยกเถอะ?
?ไฮท์ ฮาขี้ตืด?
พวกเขาพูดคุยกันอยู่ตรงหน้าฉันและพากันเดินจากไป
ตลอดหนึ่งสัปดาห์หลังจากนั้นองค์ราชินีก็ตามติดแขกผู้มาเยือนคนดังกล่าวแจ องค์ราชินียกทั้งอาหารและขนมมาให้ด้วยท่าทางกระตือร้น นอกจากนี้ก็เล่าเรื่องราวต่างๆ ให้เขาฟังด้วยท่าทางสนุกสนานและดูดีอกดีใจ เธอเล่าว่าหลังจากตอนนั้นมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นบ้างและตอนนี้เป็นยังไงบ้าง ราวกับว่าเขาเป็นคุณพ่อที่แวะมาเยี่ยมหลังจากห่างหายไปนานเลยทีเดียว
ส่วนแขกคนนั้นก็คอยฟังเรื่องที่องค์ราชินีเล่าโดยที่ยังคงทำสีหน้าบึ้งตึง
องค์หญิงซาราสะ องค์หญิงโอริเอะ และองค์ชายชินก็สนิทสนมกับแขกที่มาเยือนได้อย่างรวดเร็ว โดยเฉพาะองค์หญิงฝาแฝดนั้นชวนเด็กผู้หญิงอีกคนไปเล่นกันอย่างสนุกสนานรื่นเริงเลย
แต่ไม่ว่ายังไงสิ่งที่ทำให้ฉันตื่นเต้นก็คือความสัมพันธ์ของแขกคนนั้นกับฝ่าบาท
ดูเหมือนฝ่าบาทจะชอบแขกคนนั้นและคิดถึงเขามาก ท่าทางของฝ่าบาทเหมือนอยากจะอยู่ด้วยกันกับเขาตลอดเวลา ฉันเห็นกับตาตัวเองหลายครั้งเลยว่าเวลาที่ฝ่าบาทเข้าไปหาเขาเพื่อพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องงาน ฝ่าบาทจะมองเขาด้วยแววตาอ่อนหวานรู้สึกได้ถึงอารมณ์ออดอ้อน
ทั้งที่ฝ่าบาทอุตส่าห์เปิดใจและโน้มตัวไปหาเขาด้วยใบหน้าที่ดูเป็นมิตร แต่แขกคนนั้นก็ยังคงทำหน้าบึ้ง
?นายนี่ยังเป็นคนอยากรู้อยากเห็นไม่เปลี่ยนเลยนะ?
เขากล่าวเช่นนั้นด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำและชัดถ้อยชัดคำ ตอนที่ได้ยินคำพูดนั้นฉันก็รู้สึกใจเต้นขึ้นมาแบบสุดๆ จนแทบจะขาดใจตายเพราะความเลิฟลี่เลยล่ะ
แย่ล่ะสิ! มีคู่แข่งอันน่ากลัวของท่านเฮลมุทปรากฏตัวออกมาแล้ว!
ในหัวของฉันนึกถึงภาพท่านเฮลมุทที่กำลังร้อนรุ่มด้วยเพลิงแห่งความริษยา และฝ่าบาทซึ่งกำลังรู้สึกขัดแย้งในใจว่าจะเลือกใครดีระหว่างคนรักในอดีตกับคนรักในปัจจุบัน ฉันอยากจะเมาท์เรื่องนี้กับกลินด้าไวๆ จนตัวสั่นเลย

?ตอนนี้งานเทศกาลดนตรีก็จบลงแล้ว อีกไม่นานก็คงกลับมาที่เอเลนสินะ?

ขณะที่กำลังเช็ดกระจกหน้าต่างในปราสาทฉันก็เอ่ยพึมพำออกมา
ทันใดนั้นก็มีเสียงดังแกร๊ก มันเป็นเสียงสร้อยรูปใบโคลเวอร์สี่กลีบที่หล่นลงมาตรงเท้าฉัน
สร้อยนี้เป็นสร้อยที่ระลึกซึ่งฉันได้รับมาเป็นรางวัลชนะเลิศในงานแข่งคู่รักคู่กับชาร์ล??ทำไมอยู่ๆ สายสร้อยมันถึงขาดได้นะ?
ตอนที่สวมมันไว้ใต้ชุดเมื่อเช้ามันยังไม่มีอะไรผิดปกติเลยแท้ๆ....
ในใจของฉันรู้สึกขุ่นมัวขึ้นมาเล็กน้อย จากนั้นฉันก็หยิบสร้อยรูปใบโคลเวอร์นั้นขึ้นมาและจ้องมองมัน ชาร์ลซึ่งเป็นคนที่ดูคล้ายกับกลินด้าก็มีสร้อยแบบเดียวกันนี้อยู่เช่นกัน




ตอนที่ 15
ความรู้สึกของกลินด้า
และความปรารถนาของผม




บทที่ 1
อีกฟากหนึ่งของประตู


???ฉันมารับแล้ว?
เสียงอันเยือกเย็นที่กล่าวกับผมนั้นดังก้องไปทั่วห้องซึ่งมีแต่ความเงียบกริบ
ทั้งองค์ชายริวจูและกิลเมอร์ต่างอ้าปากค้างและมองไปที่กลินด้าด้วยความตะลึงงัน
แค่ได้ยินผมสารภาพว่า ผมไม่ใช่กลินด้า ดอยล์ แต่เป็นตัวปลอมและเป็นน้องชายฝาแฝดของเธอที่ชื่อเชอร์ล็อค ดอยล์ ทั้งคู่ก็ตกตะลึงแล้ว ทว่าเมื่อได้เห็นหญิงสาวที่มีใบหน้าเหมือนกับผมแต่มีออร่าแห่งความอัจฉริยะและเสน่ห์อันน่าดึงดูดต่างจากตัวผมลิบลับมันก็ไม่แปลกเลยที่พวกเขาจะตะลึงจนอ้าปากค้างแบบนี้
หากจะถามว่าคนไหนคือกลินด้าตัวจริงละก็ไม่จำเป็นต้องอธิบายเลย เพราะไม่ว่าใครแค่เห็นแวบเดียวก็รู้ได้ทันทีว่าเธอคนนี้เป็นคนพิเศษและไม่ธรรมดา
ตัวของเซย์ระซึ่งเอามือกุมชายชุดของผมอยู่สั่นกระตุก
เพราะที่ด้านข้างของกลินด้ามีประกายแสงอ่อนๆ คล้ายกับละอองจากปีกผีเสื้อมารวมตัวกันและก่อเป็นรูปร่างของประตูขึ้นมา
?หวา! นั่นมันอะไรกันน่ะ!?
?อย่ามาถามเราสิ!?
ทั้งองค์ชายริวจูและกิลเมอร์ต่างตัวแข็งทื่อและจ้องมองไปที่แสงประหลาดนั้น
ขนาดบนเวทีในงานเทศกาลดนตรีก็ยังมีมังกรฟื้นคืนชีพขึ้นมาแล้ว หากจะมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นอีกมันก็คงไม่ใช่เรื่องแปลก ถึงกระนั้นการที่มีประตูสีทองปรากฏขึ้นมาต่อหน้าต่อตาแบบนี้ก็เป็นสิ่งที่ชวนให้ตกตะลึงจริงๆ
แม้แต่ผมเองก็ยังรู้สึกสั่นสะท้าน
ทว่าในขณะเดียวกันก็รู้ดีว่าหากเป็นกลินด้าละก็ไม่ว่าเธอจะทำอะไรได้มันก็ไม่ใช่เรื่องแปลก
จริงสิ ในวันแรกของงานเทศกาลดนตรีก่อนที่กลินด้าจะลงจากเวทีไปเธอก็มองมาที่ผมด้วยดวงตาอันใสกระจ่าง หลังจากตอนนั้นเป็นต้นมาผมก็รู้สึกสังหรณ์ใจมาตลอด
ว่าเรื่องต่างๆ มันคงยังไม่จบ แต่มันกำลังจะเริ่มขึ้นหลังจากนี้ต่างหาก
เพราะแววตาของกลินด้าบ่งบอกออกมาแบบนั้น
มันเป็นแววตาที่กำลังเชื้อเชิญผมเช่นเดียวกับในสมัยเด็ก
เป็นแววตาที่กำลังสั่งการมายังผม
มือขาวๆ อันผอมเรียวของเธอเปิดประตูออก มีแสงส่องมาจากอีกฟากหนึ่งของประตูซึ่งกำลังเปล่งแสงอ่อนๆ แสงจากอีกฟากหนึ่งนั้นเป็นแสงที่ดูเจิดจ้าจนรู้สึกแสบตา
มองไม่เห็นอีกฝั่งหนึ่งเลย!
?ยินดีต้อนรับ ชาร์ล?
เธอเอ่ยคำพูดออกมาราวกับไม่คิดว่าผมจะปฏิเสธเลยสักนิด
ทันใดนั้นก็มีร่างเล็กๆ เข้ามาชนตัวผม แขนที่ดูไร้เรี่ยวแรงเข้ามาโอบกอดเอวผมเอาไว้
?ยะ อย่าไป อย่าไปเลยนะคะ.... อาจารย์ชาร์ล....?
เซย์ระเอาหน้ามาซุกที่ชุดของผมพลางขอร้องอย่างสุดชีวิต มือที่จับผมไว้และไหล่เล็กๆ ของเธอกำลังสั่นระริก
วันเกิดอายุครบสิบขวบของเซย์ระกำลังจะมาถึงในคืนนี้
ผมสัญญาเอาไว้แล้วว่าจะฉลองมันร่วมกับเธอ
ลูกศิษย์คนสำคัญของผม เด็กผู้แสนละเอียดอ่อนและขี้เหงา....
แม้จะรู้สึกคับแน่นในอกแต่ผมก็แกะมือของเซย์ระออกอย่างอ่อนโยน
ผมเตรียมใจเรื่องนี้เอาไว้แล้ว ด้วยเหตุนี้ผมจึงสารภาพกับพวกองค์ชายริวจูว่าผมคือตัวปลอม ถ้าหากผมไม่จัดการเรื่องกลินด้าให้จบ ผมก็จะไม่สามารถเป็นคนที่ซื่อตรงได้แม้แต่กับเซย์ระก็ตาม
เซย์ระเงยหน้ามองผมด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความสิ้นหวัง ผมลูบศีรษะเธออย่างอ่อนโยนที่สุด
?ผมจะกลับมาแน่นอน เพราะผมจะต้องมาร่วมฉลองงานวันเกิดกับเธอไงล่ะ?
ผมกล่าวพร้อมกับยิ้ม
เซย์ระทำหน้าบิดเบี้ยว
พอผมเดินไปหากลินด้า องค์ชายริวจูกับกิลเมอร์ก็รีบพูดออกมาด้วยอาการลนลาน
?กลินด้า! จะไปไหนน่ะ!?
ภาพประกอบหน้า 19
?ฮะ เฮ้ นี่เธอเอาจริงเรอะ! อย่าเลยน่า!?
เซย์ระเองก็ตามผมมาอีกครั้ง
?มะ ไม่นะ อาจารย์ชาร์ล?
เธอยื่นมืออันอ่อนแรงมาหาผม ทว่ากลินด้าก็ตีปัดมือนั้นออกไป
?อย่ามาแตะต้องของของฉันนะ?
กลินด้าเอ่ยด้วยน้ำเสียงเยือกเย็นและสีหน้าซึ่งไม่เปลี่ยนแปลงไปจากเดิมเลยสักนิด
เซย์ระตัวแข็งทื่อราวกับถูกฟ้าผ่า
?กลินด้า!?
ถึงผมจะส่งเสียงเตือนแต่กลินด้าก็ไม่มีท่าทีว่าจะฟัง เธอหันหลังให้ผมและเดินหายเข้าไปในแสงจากประตูบานนั้น
ถ้าผมลังเลกลินด้าก็จะหายตัวไปอีก!
?ขอโทษนะ! เซย์ระ! ผมจะกลับมาแน่! ผมจะต้องมาร่วมฉลองงานวันเกิดครบรอบสิบขวบกับเธอแน่นอน!?
?อาจารย์ชาร์ล! อาจารย์ชาร์ล!?
ผมกระโจนตามกลินด้าเข้าไปในแสงนั้นโดยที่ยังได้ยินเสียงร้องไห้คร่ำครวญของเซย์ระ
ด้านในมันสว่างจ้ากว่าเดิมอีก!
ว่าแต่ นี่มันอะไรกันน่ะ? ผมรู้สึกเหมือนเท้าตัวเองกำลังล่องลอย??พื้นมัน เอ๊ะ? เอ๋~~? มันไม่มีพื้นนี่นา!?
เมื่อรู้ตัวว่าไม่มีพื้นให้เหยียบผมก็ตื่นตระหนกอย่างแรง ผมพยายามยื่นมือส่ายไปมาเพื่อหาว่ามีอะไรให้จับยึดหรือเปล่า ขณะเดียวกันตัวผมก็ร่วงตกลงไปพร้อมกับส่งเสียงกรีดร้อง

? ? ?



++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
?ผมไม่ใช่กลินด้า ดอยล์หรอก? หลังจากที่ชาร์ลสารภาพความจริงกับพวกองค์ชายริวจู กลินด้าตัวจริงก็ปรากฏตัวออกมาทันที เซย์ระเกิดอาการหวาดหวั่นเป็นอย่างมาก ชาร์ลให้สัญญากับเซย์ระว่า ?ผมจะต้องกลับมาร่วมฉลองงานวันเกิดกับเธอแน่นอน? และตามกลินด้าเข้าไปในแสง! ทว่าชาร์ลก็ถูกทิ้งไว้ที่ป่าแห่งเมเรดิสและหลงเข้าไปอยู่ท่ามกลางสมรภูมิรบที่เล่าขานกันเมื่อสองพันปีก่อน! มิหนำซ้ำชาร์ลยังถูกเรียกว่า ?เทพสีทองในคำพยากรณ์? อีกด้วย....!? นิยายแฟนตาซีคอมมิดี้ยอดฮิตเล่ม 7 ของอาจารย์พิเศษดำเนินมาถึงจุดไคลแมกซ์แล้ว!

รูปภาพ

ตอบกลับโพส

ย้อนกลับไปยัง “Bongkoch Books News & Activities”