บทนำ : คืนแห่งความเจ็บปวด
?แบบนั้นแหละครับ ดีมาก...เร็วขึ้นอีก อ๊า...? เสียงครวญครางราวกับจะขาดใจของผู้ชายคนหนึ่งที่ดังเล็ดลอดออกมาจากบานประตูที่เปิดแง้มไว้มีอานุภาพรุนแรงดุจคลื่นลูกยักษ์ที่โถมเข้าสาดซัดให้เท้าของคนที่กำลังจะเอื้อมมือไปจับลูกบิดประตูนิ่งค้าง
ศิศิรารู้สึกว่าร่างกายเย็นวาบยิ่งกว่าถูกจับไปแช่แข็ง มันด้านชาไปทั้งร่างจนไม่หลงเหลือความรู้สึกใดๆ หัวใจพลันเต้นอ่อนแรงลงเรื่อยๆ เหมือนจะหยุดทำงานเอาดื้อๆ ในวินาทีใดวินาทีหนึ่ง ผิดกับหัวสมองที่คิดประมวลผลอย่างรวดเร็วในแง่ร้ายกับเสียงที่ได้ยิน และหยดน้ำตาที่หลั่งรินออกจากดวงตาทั้งคู่อย่างไม่อาจห้ามปราม
มือทั้งสองถูกกำเข้าหากันแน่น พยายามระงับอารมณ์หลากหลายที่พลุ่งพล่าน ทั้งตื่นตระหนก ตกใจ เสียใจ ผิดหวัง พลางสูดลมหายใจเข้าปอดเฮือกใหญ่ ยื่นมือน้อยอันสั่นเทาไปยังบานประตูที่อยู่ตรงหน้าเพื่อจะได้รู้ความจริงเสียที ว่าแฟนหนุ่มที่บอกว่ารักเธอนักรักเธอหนา ได้กระทำสิ่งที่ผิดต่อความไว้เนื้อเชื่อใจของเธอหรือเปล่า?
...ขอให้สิ่งที่เธอคิด ไม่เป็นความจริงด้วยเถอะ...
แต่คำภาวนาที่พร่ำอ้อนวอนในใจกลับไม่เป็นดังหวัง เมื่อภาพเปลือยเปล่าของชายหญิงคู่หนึ่งกำลังโรมรันกันอยู่บนเตียงที่แทบจะไม่เหลือสภาพความเรียบร้อยเหมือนดังครั้งที่เธอเคยมา มันได้กลายสภาพเป็นสมรภูมิรักของผู้ชายที่ไม่ซื่อสัตย์กับผู้หญิงคนหนึ่งที่เธอเห็นเพียงแผ่นหลังขาวนวลเนียน เพราะกำลังโยกคลึงอย่างเมามันอยู่บนร่างกายของคนที่ได้ชื่อว่าเป็นแฟนหนุ่มของเธอ
เสียงคร่ำครวญ หอบหายใจ หรือแม้กระทั่งเสียงเนื้อกระทบเนื้อยามที่สองร่างผสานเป็นหนึ่งเดียวกัน ยิ่งทำให้น้ำตาเจ้ากรรมไหลกลิ้งออกจากดวงตาของศิศิราอย่างไม่ขาดสาย และราวกับหัวใจยังเจ็บช้ำกับภาพตรงหน้าไม่พอ เจ้าขาทรยศจึงได้พาร่างที่แทบจะไร้เรี่ยวแรงเดินเข้าไปหาสองหนุ่มสาวคู่นั้นใกล้ๆ เข้าไปมองให้ชัดเจน แล้วจดจำให้ลึกลงไปถึงจิตวิญญาณ
เงาของร่างใครคนหนึ่งที่เผอิญเห็นทางหางตาทำให้ยศพัทธ์ที่กำลังประคองเอวคอดของนักขี่ม้าสาวที่กำลังปราบพยศเจ้าน้องชายตัวร้ายด้วยการกลืนกิน พร้อมทั้งมอบความเสียวซ่านจนเขาเกือบจะก้าวขึ้นสู่สวรรค์รำไรหันไปมอง และเพียงเห็นว่าใครยืนจ้องอยู่ด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยคราบน้ำตา อารมณ์พลุ่งพล่านที่กำลังจะได้รับการปลดปล่อยก็ดิ่งลงดุจมีมือดีฉุดกระชากให้ออกจากความหฤหรรษ์ เพื่อผลักไสให้ตกลงสู่ขุมนรกทันที
?ไอซ์!? เสียงทุ้มที่จู่ๆ ก็ร้องตะโกนขึ้น กับมือหนาที่ผลักร่างบนกายแกร่งให้ถอยห่างทำให้หญิงสาวซึ่งกำลังหลงอยู่ในวังวนเสน่หาหลุดเสียงร้อง พร้อมต่อว่าชายหนุ่ม
?ว้าย! ทำอะไรของคุณ?
เพียงเห็นภาพแฟนหนุ่มกำลังมีสัมพันธ์กับผู้หญิงคนอื่นก็ปวดร้าวมากพออยู่แล้ว แต่ทันทีที่เห็นใบหน้าของผู้หญิงคนนั้น ศิศิรากลับยิ่งรู้สึกว่าหัวใจกำลังถูกควักออกมาเพื่อมาวางกองตรงแทบเท้าของสองหนุ่มสาว แล้วราดซ้ำด้วยน้ำกรด
?พัทธ์...คุณรัชนียา...ทำไม?? เสียงใสสั่นสะท้านยามที่มันถูกเปล่งออกมาพร้อมๆ กับหยดน้ำตาแห่งความเจ็บปวด
?เอ่อ...ฟังก่อนนะไอซ์ คือมัน...?
ยศพัทธ์กระวีกระวาดลุกขึ้นจากเตียงโดยที่ร่างกายยังคงเปล่าเปลือย มือใหญ่เอื้อมไปจับแขนของแฟนสาว เพื่อเหนี่ยวรั้งให้เธอรับฟังเหตุผลในสิ่งที่เกิดขึ้น แม้ว่าภาพตรงหน้านั้นอาจจะไม่ต้องการคำอธิบายแล้วก็ตาม แต่ด้วยความเห็นแก่ตัวจึงทำให้เขาเลือกจะเกาะกุมมือน้อยอีกคู่นั้นไว้อย่างไม่ต้องการสูญเสียศิศิราไป
คนถูกหักหลังจากผู้ชายที่ไว้ใจที่สุดอย่างยศพัทธ์ กับผู้หญิงอีกคนที่เธอก็รู้จักคุ้นเคยดี เพราะทำงานอยู่บริษัทเดียวกัน แทบจะยืนนิ่งค้างดั่งตุ๊กตาไร้ชีวิตจิตใจ อย่าว่าแต่เขาจะเอามือมาจับท่อนแขนกลมกลึง หรือดึงร่างของเธอเข้าไปกอดเลย ตอนนี้แม้แต่เรี่ยวแรงจะยืนทรงตัวอยู่บนพื้นพรมก็แทบจะไม่เหลือ
?จะให้ไอซ์ฟังอะไรล่ะพัทธ์ หรือจะบอกให้ไอซ์รู้ว่าคุณกับฉันเรากำลังมีความสุขด้วยกัน?
เรือนร่างขาวผ่องที่ยังคงนั่งอยู่บนเตียงพูดทะลุกลางปล้อง ไม่รู้สึกผิดสักนิดยามที่เห็นศิศิราร้องไห้คร่ำครวญ หรือเห็นใบหน้าซีดเผือดของยศพัทธ์ ในเมื่อเธอไม่ใช่คนผิด เพราะเรื่องที่เกิดขึ้นมาจากความตั้งใจของทั้งสองคน
?หยุดนะนียา? ยศพัทธ์ดุคู่ขาที่เขาเห็นเธอมีค่าแค่ตอนอยู่บนเตียง
?แล้วฉันพูดผิดหรือไง?
หญิงร้ายผู้ไม่สะทกสะท้าน แม้จะถูกจับได้แบบคาหนังคาเขาว่ากำลังเริงรักกับแฟนของคนอื่นพูดอย่างไม่สนใจ ในเมื่อมันก็แค่ความสุขทางกาย เธอกับยศพัทธ์ก็แค่ปลดปล่อยอารมณ์ให้เป็นไปตามแรงปรารถนา ไม่มีความรัก ไม่มีความผูกพัน หลังจบภารกิจก็แยกย้ายกันไป
รัชนียาลุกขึ้นเดินนวยนาดตรงเข้าหาสองหนุ่มสาว โอบเรียวแขนเข้าคล้องกับเอวสอบของผู้ชายเพียงหนึ่งเดียวที่ยืนคั่นกลางอยู่ระหว่างสมรภูมิรบ
?เอาน่าไอซ์ ฉันกับแฟนเธอก็แค่วันไนต์สแตนด์เท่านั้น เดี๋ยวพรุ่งนี้ฉันก็คืนเขาให้เธอแล้ว?
?นียา!? ยศพัทธ์แกะมือที่เกาะเอวออก ส่งสายตาดุดันห้ามปราม
ทั้งสีหน้า น้ำเสียง รวมถึงท่าทางเยาะเย้ยที่เห็นจากดวงตาของรัชนียาทำให้อารมณ์ที่นิ่งสงบเพราะถูกเรื่องแสนอัปยศตรงเข้าจู่โจมของศิศิราเริ่มปะทุขึ้น ความเสียใจผิดหวังถูกแทนที่ด้วยความโกรธ โกรธผู้ชายที่บอกจะซื่อสัตย์ และรักเธอเพียงคนเดียว โกรธผู้หญิงที่ยังคงลอยหน้าลอยตาอย่างไม่อาย และสุดท้ายคนที่เธอโกรธที่สุดก็คือตัวเอง โกรธ...ที่เธอยังคงยืนอยู่ ณ ที่แห่งนี้เพื่อฟังคำพูดทำร้ายจิตใจของหญิงร้ายชายเลวคู่นี้
?พอสักที!?
ศิศิราสิ้นสุดความอดทนยามสะบัดท่อนแขนออกจากการเกาะกุม มือน้อยยกขึ้นเช็ดน้ำตาไม่รักดีที่ยังเปรอะเปื้อนแก้ม ดวงตาแดงก่ำจับจ้องคนที่อยู่ตรงหน้าด้วยสายตาเย็นชา
?ไอซ์ครับ? ยศพัทธ์ใจหายวาบ เพียงเห็นแววตาเด็ดเดี่ยวคู่นั้นเขาก็รู้แล้วว่าเหตุการณ์ใดจะเกิดขึ้นต่อจากนี้ ซึ่งนั่นเป็นสิ่งที่เขาไม่อยากได้ยินเลยสักนิด
?ในเมื่อเธออยากได้ผู้ชายคนนี้นัก ฉันก็จะยกให้?
?ไม่ต้องหรอก ฉันบอกแล้วไงว่าพรุ่งนี้จะคืนให้? รัชนียายกมุมปากยิ้มเยาะ
?ไม่ต้อง! เพราะฉันกับพัทธ์จบกันแล้ว เขาไม่ใช่แฟนของฉันอีก? ศิศิราจ้องกลับอย่างไม่สนใจว่าใบหน้าของชายหนุ่มเพียงหนึ่งเดียวในที่นี้จะซีดเซียวจนไร้สีเลือดขนาดไหน
?ไอซ์ ผมขอโอกาสสักครั้งได้ไหม?
น้ำเสียงเว้าวอนมาพร้อมกับมือที่กำลังจะเอื้อมกุมมือของศิศิรา แต่คนที่เจ็บจนหัวใจด้านชาไปแล้วกลับก้าวถอยหลังเพื่อให้ห่างจากผู้ชายเห็นแก่ตัวมากที่สุด
?เรื่องนี้จะโทษแฟนของเธอซะทีเดียวก็ไม่ถูก ก็เธอเล่นตัวเอง? รัชนียาชักจะเบื่อละครน้ำเน่าตรงหน้า เธอกอดอกพร้อมทิ้งตัวลงนั่งบนเตียงที่อยู่ด้านหลัง
?หมายความว่าไง??
หัวสมองที่ประมวลผลข้อมูลได้เชื่องช้าถามย้ำ แม้จะพอคาดเดาคำตอบได้ แต่เธอก็อยากจะแน่ใจว่ายศพัทธ์ยังหักหลังเธอถึงเรื่องราวความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับเขาอีกหรือเปล่า?
?หยุดนะนียา!? ชายหนุ่มแทบจะตรงเข้าปิดปากผู้หญิงร้ายกาจ แต่ก็ไม่ทันกาล เมื่อประโยคถัดมาได้หลุดจากปากของรัชนียาเสียแล้ว
?ก็ผู้หญิงหัวโบราณอย่างเธอไม่ยอมนอนกับเขาเองนี่ เขาก็เลยต้องไปหาที่ระบายกับผู้หญิงคนอื่น? รัชนียายักไหล่ ?ไม่รู้จะรักนวลสงวนตัวไปทำไม ของดีมีให้ใช้ก็ไม่ยอมงัดออกมามัดใจแฟนเอง เขาทิ้งไปก็สมควรแล้วนี่?
?ฉันต้องเป็นแบบเธอใช่ไหม ถึงจะมัดใจผู้ชายอยู่? ศิศิรายิ้มเยาะประชดตัวเอง
?จะลองดูไหมล่ะ ไหนๆ ก็อยู่กันพร้อมหน้าแล้วนี่ เธอก็แค่ถอดเสื้อผ้าออก แล้วเราสามคนก็มีความสุขด้วยกัน ดีไหมคะพัทธ์?
ประโยคเชิญชวนนั้นไม่ได้ทำให้ยศพัทธ์ดีใจสักนิด ในเมื่อมันเป็นการฟาดฟันระหว่างผู้หญิงสองคนที่เห็นเขาเป็นแค่เครื่องมือไว้ใช้ประโยชน์เท่านั้น
?เพราะเรื่องแค่นี้ใช่ไหม ที่ทำให้คุณนอกใจฉัน...?
จู่ๆ ศิศิราก็พูดในสิ่งที่ไม่เกี่ยวกับถ้อยคำเผ็ดร้อนที่สาดกระหน่ำระหว่างเธอกับรัชนียาสักนิดออกมา ดวงตาที่ยังคงแดงช้ำมองอดีตแฟนหนุ่มด้วยความผิดหวัง สาเหตุที่เธอยังไม่ยอมมีความสัมพันธ์ทางกายกับเขาทั้งๆ ที่คบกันมาเกือบปีแล้วก็เพราะเธออยากจะแน่ใจว่าผู้ชายคนนี้รักเธอจริงๆ เสียก่อน แล้วในวันที่เธอตัดสินใจจะเป็นของเขาอย่างสมบูรณ์...เธอกลับได้มาเห็นภาพบาดตาบาดใจของเขากับรัชนียาแทน
...สวรรค์ช่างเล่นตลกร้ายกับเธอเสียจริง...
?ไม่ใช่นะครับ คือ...? คนทำผิดน้ำท่วมปาก พยายามสรรหาถ้อยคำมาอธิบายแต่ก็จนใจ ด้วยภาพที่ศิศิราเห็นมันชัดเจนจนคำแก้ตัวใดๆ ก็ไม่มีผล
?หยุดพูดเถอะ อย่าทำให้ฉันรู้สึกรังเกียจคุณไปมากกว่านี้เลย?
อดีตแฟนสาวของยศพัทธ์ตวัดสายตาเยียบเย็นแทนถ้อยคำนับล้านภายในใจ จนชายหนุ่มทำได้เพียงก้มหน้า ยอมรับผลแห่งการกระทำผิด ในเมื่อตอนนี้ศิศิรายังคุกรุ่นไปด้วยอารมณ์โกรธ เขาก็จะรอให้เธอใจเย็นลงเสียก่อนจึงค่อยอ้อนวอนขอความเห็นใจ เขาไม่เชื่อว่าความรักระหว่างเขากับศิศิราจะจบสิ้นลงง่ายๆ เช่นนี้
?ลาก่อน?
นั่นก็คือประโยคสุดท้ายที่ศิศิราทิ้งไว้ก่อนก้าวออกจากห้องที่เธอจะไม่มีวันเหยียบเข้ามาอีก แม้จะโกรธเพียงใด แต่ด้วยนิสัยที่ไม่ใช่คนชอบโวยวาย อาละวาด หรือลงมือทำร้ายร่างกายใครก่อน จึงทำให้หญิงสาวเลือกเก็บความรู้สึกทั้งหมดไว้ภายใต้หน้ากากแห่งความเย็นชา
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
?เอามาอีกแก้วซิ?
คำสั่งที่มาพร้อมกับแก้วเปล่าซึ่งถูกวางกระแทกลงบนเคาน์เตอร์บาร์ของร้านอาหารกึ่งผับแห่งหนึ่งทำให้พนักงานหนุ่มต้องวางเครื่องดื่มสีสวย แต่ฤทธิ์ไม่ได้สวยดั่งรูปลงตรงหน้าหญิงสาว
?หลายแก้วแล้วนะครับ? อดเตือนด้วยความหวังดีไม่ได้ เมื่อเห็นใบหน้านวลแปรเปลี่ยนเป็นสีแดงระเรื่อ
?ฉันมีเงินจ่ายนะ?
แต่คนถูกเตือนกลับไม่เห็นถึงความปรารถนาดีนั้น เมื่อบาดแผลในใจที่ยังสดใหม่ทำให้ศิศิราเลือกจะลืมความทุกข์นั้นด้วยการใช้เครื่องดื่มแอลกอฮอล์แก้ปัญหา
พนักงานหนุ่มส่ายศีรษะอย่างระอาใจ สงสัยคงอกหักมา ไม่อย่างนั้นผู้หญิงที่แต่งตัวเรียบร้อยด้วยชุดเดรสที่ยาวคลุมไปถึงข้อเท้าคงไม่เลือกจะมาเมาหัวราน้ำในสถานที่เช่นนี้แน่
บรรดาแก้วเครื่องดื่มเปล่านับสิบใบที่วางข้างๆ บ่งบอกว่าของข้างในถูกย้ายสถานที่ลงไปอยู่ในกระเพาะ และตอนนี้มันเริ่มทำหน้าที่ของตัวเองอย่างขยันขันแข็ง เพราะศิศิรารู้สึกว่าใบหน้าร้อนผ่าวเหมือนคนเป็นไข้ แถมยังเวียนศีรษะจนอยากจะล้มตัวลงนอนตรงนี้เสียจริง
?ไหวไหมครับ? พนักงานหนุ่มถามเมื่อเห็นลูกค้าสะบัดศีรษะไปมา แถมดวงตายังฉ่ำเยิ้ม
?ไหวสิ ระดับนี้แล้ว?
คนไม่เจียมตัวยังคงอวดเก่ง ปกติเธอไม่ใช่นักเที่ยวยามราตรี เพียงตะวันลับขอบฟ้าเธอก็ต้องถึงห้องพัก นี่นับเป็นครั้งแรกในชีวิตที่เธอเลือกใช้ของเมามายพวกนี้ลบภาพของผู้ชายเห็นแก่ตัว ถึงจะลืมเขาได้แค่ชั่วครั้งชั่วคราว แต่ก็ยังดีกว่าปล่อยให้ภาพยศพัทธ์ลอยไปลอยมาอยู่ในสมอง
?จะให้ผมช่วยโทร.ตามใครมารับไหมครับ?
ด้วยเห็นว่าเธอเป็นผู้หญิงตัวคนเดียว การจะมาเมามายหมดสภาพในสถานที่อโคจรอย่างนี้มันอันตรายเกินไป จึงทำให้พนักงานหนุ่มลองถามอีกครั้ง เผื่อเธออาจต้องการให้เขาช่วยเหลือ
?ไม่ต้องๆ ไม่มีใครห่วงฉันหรอก? ศิศิราส่ายหน้า พลางล้วงกระเป๋าหยิบเงินออกมาวางตรงหน้าพนักงานหนุ่ม
?เอ้า! ค่าเหล้า ที่เหลือก็เป็นทิปของนาย?
แบงก์สีเทาถูกวางลงบนโต๊ะตอนที่ร่างบอบบางลุกขึ้น แม้จะโอนเอนเล็กน้อย แต่พนักงานหนุ่มก็โล่งอกที่เธอยังเดินออกจากร้านได้ แสดงว่ายังมีสติสัมปชัญญะหลงเหลืออยู่
เพียงเดินออกมาจากร้าน ความอ่อนแอที่กักเก็บไว้ก็ทะลักทลายประจานเจ้าของด้วยหยดน้ำตาใส มันวิ่งแข่งกันหลั่งรินจากดวงตาแดงช้ำอย่างไม่ยอมน้อยกว่ากัน
...จะร้องไห้อะไรนักหนา กับอีแค่ถูกผู้ชายเห็นแก่ตัวทรยศ...
หญิงสาวก่นด่าความไม่รักดีของตัวเอง ด่าความงี่เง่าที่เลือกมอบความรักให้คนที่ไม่เคยเห็นคุณค่าของมัน แถมยังเหยียบย่ำซ้ำเติมหัวใจดวงน้อยจนจมธรณีอยู่ใต้ฝ่าเท้าของเขา เพราะมัวแต่ก้มหน้าก้มตาเช็ดร่องรอยที่เปรอะเปื้อนแก้มจึงทำให้ศิศิราชนเข้าอย่างจังกับกำแพงใหญ่ที่มีชีวิต
?เป็นอะไรหรือเปล่าครับคุณ?
เสียงทุ้มที่พูดอย่างห่วงใยกับวงแขนกำยำที่โอบรัดร่างเล็กไว้ด้วยเกรงว่าเธอจะล้มลงไป จนทำให้ใบหน้าเนียนใสซุกซบอยู่ตรงแผ่นอกกว้าง กลับเป็นยิ่งกว่าเชื้อเพลิงที่เติมลงไปในกองไฟซึ่งใกล้มอดดับให้ลุกโหมขึ้นมาอีกครั้ง เมื่อศิศิราปลดปล่อยความเสียใจทั้งหมดด้วยการร้องไห้สะอึกสะอื้นอยู่ในวงแขนของผู้ชายที่เธอไม่เคยรู้จัก และที่สำคัญ ยังไม่รู้แม้กระทั่งรูปร่างหน้าตาของเขาด้วยซ้ำ
?เฮ้ย! อย่าร้องไห้สิคุณ เจ็บมากเหรอ?
ผู้ชายโชคร้ายซึ่งจู่ๆ ก็ได้รับรางวัลใหญ่เป็นเสียงร้องไห้ราวกับจะขาดใจทำหน้าเหลอหลา เมื่อถูกคนที่อยู่แถวๆ นั้นมองอย่างสนอกสนใจแล้วกระซิบกระซาบกัน ถึงไม่เสียเวลาคาดเดา เขาก็คิดว่าตัวเองต้องถูกเข้าใจผิดว่าทำให้ผู้หญิงคนนี้ร้องไห้แน่ แถมเผลอๆ อาจจะคิดว่าเขาทำร้ายร่างกายเธอซะด้วยซ้ำ
?พอดีแฟนผมเธองอนนิดหน่อยน่ะครับ ไม่มีอะไร? เขารีบแก้ปัญหาเฉพาะหน้า
เมื่อเห็นว่าเป็นเรื่องราวการเข้าใจผิดของคู่รัก คนที่ยืนดูอยู่ก็เลิกให้ความสนใจ แต่สำหรับผู้ชายโชคร้ายที่ไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรเลยกลับถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ เมื่อยังคิดวิธีจัดการแม่ปลิงสาวที่จู่ๆ ก็อาศัยแผ่นอกของเขาเป็นที่ซับน้ำตาไม่ได้
?เอาละ หยุดร้องไห้ได้แล้วคุณ?
มือใหญ่จับกุมไหล่ทั้งสองข้าง พยายามรั้งเธอออกมาพูดคุยตกลงกันก่อน แต่ศิศิราก็อาศัยมือที่เหนียวแน่นยิ่งกว่ากาวตราช้างดึงรั้งเสื้อเชิ้ตไว้ ทำให้ชายหนุ่มแทบอยากจะยกมือขึ้นเขย่าร่างเล็กให้ได้สติ ก่อนที่เขาจะนิ่งค้างยิ่งกว่าถูกคำสาปร้ายเมื่อได้ยินเสียงอู้อี้ของคนที่อยู่ในอ้อมกอด
?คืนนี้อยู่กับฉันได้ไหมคะ?
บทที่ 1 : คืนแห่งความเร่าร้อน
?คืนนี้อยู่กับฉันได้ไหมคะ?
?หา! อะไรนะ!? หนุ่มลูกครึ่งไทย-เดนมาร์กที่คิดว่าตัวเองหูฝาดหลุดเสียงอุทาน ตั้งแต่เกิดจากท้องพ่อท้องแม่ก็มีผู้หญิงไทยคนนี้เป็นคนแรกที่กล้าหาญขนาดกอดเขาไว้แน่น แถมคำพูดยังเข้าข่ายเชิญชวนให้ทำเรื่องพรรค์อย่างว่าด้วย
?ก็บอกว่าคืนนี้อยู่กับฉันไง?
ศิศิราย้ำคำพูดของตัวเองให้กระแทกหูของผู้ชายที่ยืนนิ่งเป็นหลักให้เธอกอดรัด ในเมื่อเป็นคนดีแล้วถูกทิ้ง เธอก็จะขอเป็นผู้หญิงหัวสมัยใหม่เหมือนรัชนียาที่เห็นเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างชายหญิงเป็นเรื่องธรรมดาให้ดู
?คุณเมาใช่ไหม? เซอร์รัสกุมขมับกับความวุ่นวายที่ไม่ได้ร้องขอ
?ฉันไม่ได้เมา?
?มีแต่คนเมาเท่านั้นแหละที่บอกว่าตัวเองไม่เมา? ชายหนุ่มถอนหายใจ ขนาดเขาไม่ได้ก้มลงไปดมใกล้ๆ ยังรับรู้ได้ถึงกลิ่นแอลกอฮอล์จางๆ ซึ่งรายล้อมอยู่รอบกายของแม่ปลิงน้อยคนนี้
?เมาจนแทบไม่ได้สติแบบนี้ อกหักมาหรือคุณ??
เซอร์รัสคาดคะเนจากอาการของหญิงสาว เพราะคนเราถ้าต้องการเมามากจนแทบไม่มีสติหลงเหลือ แถมจู่ๆ ก็มาชวนผู้ชายที่ไม่รู้จักแม้กระทั่งชื่อเสียงเรียงนามไปนอนด้วย ก็คงมีเหตุผลแค่ไม่กี่อย่าง แล้วดูท่าว่าเขาจะเดาถูกเสียด้วย เมื่อคนที่เอาแต่ซบหน้ากับแผ่นอกกำยำเงยหน้าขึ้นมาแหวใส่
?ฉันไม่ได้อกหัก? ศิศิราจ้องหน้าคนพูดแทงใจดำอย่างจะกินเลือดกินเนื้อ
?ถ้าไม่ได้อกหัก จะบอกว่าคุณเหงาหรือไง ถึงอยากอยู่กับผมคืนนี้?
ลมหายใจของหนุ่มลูกครึ่งสะดุด ยามเห็นดวงตากลมโตที่แม้จะแดงช้ำเพราะผ่านการร้องไห้ แต่มันก็สุกสกาวไม่ต่างจากดวงดาวซึ่งลอยเด่นอยู่บนฟากฟ้าสดใสแม้เจ้าของจะทำใบหน้าบึ้งตึงก็ตาม
?ใช่! ตกลงคุณจะอยู่ไหม เล่นตัวจริงๆ?
ประโยคซึ่งไม่น่าจะหลุดจากปากของผู้หญิง แถมมือน้อยยังถือวิสาสะดึงคอเสื้อของเขากับท่าทางข่มขู่แกมบังคับให้ยินยอมทำตามความต้องการนั้น ทำให้เซอร์รัสอดจะอมยิ้มอย่างขบขันไม่ได้
?คุณคิดดีแล้ว?? คิ้วเข้มเลิกสูงยั่วเย้าแม่เสือสาว
?ฉันคิดดีแล้ว? คนที่บอกว่าคิดดีแล้วมีร่องรอยลังเลพาดผ่านดวงตา รอยสับสนที่แม้จะแค่แวบเดียว แต่ก็ไม่อาจรอดพ้นสายตาประดุจเหยี่ยวนักล่าของเขาไปได้ เซอร์รัสยกมุมปากเผยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ เขาอยากจะรู้เหมือนกันว่าเธอจะทำตัวเก่งกล้าไปได้สักกี่น้ำ
?งั้นก็ตามผมมา?
?ไปไหน? ศิศิราหวั่นใจกับการตัดสินใจอันบ้าระห่ำ นี่เธอกำลังจะเดินเข้าปากเสือใช่ไหม?
?ก็ไปหาห้องที่มิดชิดทำกิจกรรมอย่างว่ากันน่ะสิ หรือคุณจะทำกลางถนนนี่ ผมว่าไม่ดีหรอกมั้ง? เซอร์รัสยั่วยุอย่างนึกสนุก ?หรือคุณจะเปลี่ยนใจผมก็ไม่ว่านะ?
?ใครบอกว่าฉันจะเปลี่ยนใจ เดินนำไปสิ? พอถูกท้าทาย เลือดนักสู้ในตัวที่ช่างทำงานได้อย่างไม่รู้กาลเทศะก็แผลงฤทธิ์เอาเสียนี่ จึงทำให้หญิงสาวเดินตามเขาต้อยๆ เหมือนลูกเจี๊ยบเดินตามแม่ไก่เข้าเล้า แถมเล้าที่ว่านั้นยังอันตรายต่อสวัสดิภาพของเธอเสียด้วย
หนุ่มลูกครึ่งที่คราวแรกตั้งใจจะมาหาอะไรดื่มแก้เหงา แต่กลับจับพลัดจับผลูโดนสาวที่ไม่รู้จักแม้กระทั่งชื่อเชิญชวนทำกิจกรรมหวาดเสียวเดินนำพลางชำเลืองมองคนอวดดีไปด้วย เขาก็ไม่รู้หรอกนะว่าแม่ปลิงน้อยนั่นเจอเรื่องทุกข์ใจอะไร ถึงคิดแก้ปัญหาด้วยการกระทำโง่ๆ แบบนี้
คอนโดฯ หรูหราที่อยู่ห่างจากร้านอาหารกึ่งผับแห่งนั้นไม่กี่สิบเมตรคือเป้าหมายที่ชายหนุ่มพาเธอเดินเข้าไป เซอร์รัสแทบไม่สนใจด้วยซ้ำว่าหญิงสาวจะตามมาจริงหรือไม่ หรือหากเธอวิ่งหนีไปเลยเขาก็จะไม่เหนี่ยวรั้งไว้สักนิด เพราะนั่นเป็นสิทธิ์ในการตัดสินใจของเธอ
ไม่มีสักถ้อยคำเกิดขึ้นระหว่างสองหนุ่มสาว แม้จะเข้ามาอยู่ในลิฟต์ซึ่งตรงไปยังห้องพักของหนุ่มลูกครึ่งที่อยู่บนชั้นสูงสุด เซอร์รัสใช้คีย์การ์ดเปิดเข้าไปในห้องที่มีพื้นที่ใช้สอยกว้างขวาง สิ่งอำนวยความสะดวกครบครัน หรูหรา สมกับราคาแพงจับจิตที่บ่งบอกฐานะได้เป็นอย่างดี
?จะเปลี่ยนใจยังทันนะคุณ? เจ้าบ้านเดินตรงไปยังห้องนอน เปิดประตู แถมยังกอดอกพิงกำแพงดุจท้าทาย
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
หลังถูกคนรักทรยศหักหลังอย่างร้ายแรงทำให้ศิศิรา ไปมีความสัมพันธ์แบบวันไนต์สแตนด์กับผู้ชายที่ไม่รู้จักแม้กระทั่งชื่อ ด้วยความเมาทำให้เธอปลดปล่อยกับเขาในค่ำคืนอันเร่าร้อน ก่อนจะจบลงเมื่อชายหนุ่มตื่นขึ้นมาพบเงินสามพันวางไว้เป็นค่าตอบแทน ส่วนแม่สาวที่หิ้วเขามาหายจ้อยเข้ากลีบเมฆ ทำให้เซอร์รัส หนุ่มลูกครึ่งไทย-เดนมาร์กรู้สึกเหมือนถูกหยาม ขณะที่หญิงสาวเองคิดว่าคงไม่มีวันได้เจอเขาอีก...แต่กว่าจะรู้ว่าคิดผิดก็เมื่อได้พบเขาในฐานะผู้บริหารคนใหม่ของบริษัทที่เธอทำงานอยู่!
?คุณรู้ตัวไหมว่ากำลังทำอะไรอยู่?
?คุณหยุดพูด แล้วนอนเฉยๆ ก็พอ?
มือน้อยตรงเข้าแกะกระดุมเสื้อเชิ้ตจนคนถูกกระทำอ้าปากค้าง
ใบหน้าหล่อเหลาที่เคยนิ่งสงบแดงระเรื่อ
