ช่วงที่พวกผมอยู่บนเรือ~การวางแผนอนาคตอันแสนสนุก
?อาณาจักรโรมันเซียคือบ้านเกิดของคุณแม่ผมน่ะ ที่นั่นเป็นอาณาจักรที่มีมรดกทางวัฒนธรรมอันล้ำค่า ผู้คนต่างเรียกอาณาจักรแห่งนี้ว่าอาณาจักรแห่งนิทานหรืออาณาจักรแห่งภูต ทั้งสิ่งก่อสร้างและทิวทัศน์ของที่นั่นดูน่ารักมากเหมือนในนิทาน เป็นอาณาจักรยอดนิยมสำหรับนักท่องเที่ยวสาวๆ เลยล่ะ นอกจากนี้เขตพื้นที่ระหว่างอาณาจักรโรมันเซียกับอาณาจักรออแลนด์ก็มีป่าที่ชาวเมเรดิสอาศัยอยู่ ดังนั้นก็เลยมีทฤษฎีที่เชื่อกันว่าชาวเมเรดิสซึ่งมีพลังอันลึกลับและเต็มไปด้วยปริศนานั้น แท้จริงแล้วคือลูกหลานของภูตแห่งโรมันเซียด้วย?
ขณะนี้ผมกับเซย์ระกำลังใช้เวลาอันเงียบสงบอยู่ในห้องภายในเรือที่โคลงเคลงอย่างนุ่มนวลราวกับเปล พวกเราเปิดหนังสือแนะนำสถานที่ท่องเที่ยวยอดนิยมของอาณาจักรโรมันเซียอยู่บนพรมขนสัตว์อันอบอุ่น
ภายในห้องมีไฟจากตะเกียงส่องสว่าง ไหล่เล็กๆ ของเซย์ระแนบอยู่บริเวณใต้หน้าอกของผม เธอเงยหน้าขึ้นมามองผมด้วยดวงตาสีม่วงดุจอเมทิสต์อันพิศวง ริมฝีปากสีปะการังของเธอกำลังเผยรอยยิ้มที่แสดงถึงความดีใจปนเขินอายออกมา
เซย์ระเด็กผู้หญิงวัยเก้าขวบคนนี้คือองค์หญิงแห่งเอเลนซึ่งเป็นอาณาจักรบนเกาะแห่งหนึ่ง และผมก็คืออาจารย์พิเศษของเธอ
เมื่อก่อนผมยังเป็นเด็กซิ่วไม่เอาไหนอยู่ที่จักรวรรดิวิสทอเรีย ทว่าในช่วงฤดูใบไม้ผลิปีที่แล้วผมก็ถูกจับแต่งชุดเดรสและส่งตัวมาที่อาณาจักรเอเลนเพื่อทำหน้าที่เป็นอาจารย์พิเศษของพวกเด็กๆ ในราชวงศ์แทนพี่สาวฝาแฝดผู้โด่งดัง นับตั้งแต่ตอนนั้นจนถึงปัจจุบัน ช่วงเวลาก็ล่วงเลยผ่านมาได้สามฤดูกาลแล้ว
ขณะนี้อยู่ในช่วงกลางฤดูหนาว
ผมกับเซย์ระนั่งเรือมาเพื่อจะไปร่วมงานเทศกาลดนตรีที่จะจัดขึ้นในอาณาจักรโรมันเซียช่วงสิ้นปี องค์ชายริวจูกับเซย์ระนั้นได้รับมอบหมายหน้าที่จากกษัตริย์รูปงามผู้เป็นบิดาให้มาร่วมงานในครั้งนี้ ส่วนผมก็ได้รับมอบหมายให้มาติดตามดูแลพวกเขาด้วย หลังเรือออกเดินทางจากท่าเรืออาณาจักรเอเลนก็ผ่านมาได้หกวันแล้ว ท้องทะเลในฤดูหนาวนี้สภาพอากาศแจ่มใส การเดินเรือก็ราบรื่นดี ตามกำหนดการแล้วคาดว่าจะเดินทางไปถึงท่าเรือของอาณาจักรโรมันเซียในวันพรุ่งนี้
สำหรับผมแล้วที่นั่นเป็นสถานที่ซึ่งชวนให้ระลึกถึงอดีตของครอบครัว แต่สำหรับองค์หญิงอายุเก้าขวบซึ่งที่ผ่านมาแทบจะไม่มีโอกาสได้ออกมานอกปราสาทอย่างเซย์ระแล้ว เธอคงรู้สึกตื่นเต้นที่จะได้ไปยังอาณาจักรซึ่งไม่เคยไปมาก่อนแน่ๆ
ปกติแล้วเธอจะเป็นเด็กที่เยือกเย็นและไม่ค่อยแสดงอารมณ์ให้เห็นทางสีหน้าเหมือนเด็กทั่วไป แต่ช่วงที่อยู่ในเรือนี้เธอมักจะเข้ามาเกาะติดผมแจแบบนี้ตลอดเวลาไม่ว่าจะเป็นเช้า กลางวัน หรือกลางคืน
เธอจะยิ้มและชวนผมคุยเรื่องต่างๆ ด้วยท่าทางสนุกสนาน เช่น
?อาจารย์ชาร์ล ฤดูหนาวที่อาณาจักรโรมันเซียเป็นยังไงเหรอคะ? มีหิมะตกด้วยหรือเปล่า??
และ
?ฉันได้ยินมาว่าสามารถเล่นสเกตบนทะเลสาบได้ด้วย สมัยเด็กอาจารย์ชาร์ลเคยไปเล่นไหมคะ? ฉันเองก็อยากจะสวมรองเท้าสเกตและไปเล่นด้วยกันกับอาจารย์ชาร์ลจังเลยค่ะ?
แล้วก็
?ในหนังสือเล่มนี้เขียนไว้ว่าครอบครัวชาวโรมันเซียจะอบคุกกี้รสขิงที่ทำเป็นรูปสัตว์หรือรูปดาวแล้วนำไปประดับที่ต้นสนในเทศกาลคริสต์มาส และพอถึงวันปีใหม่ก็จะดื่มนมอุ่นๆ ด้วยกัน ในเมืองจะมีคุกกี้รสขิงขายด้วยหรือเปล่าคะ? ซาลาเปาไส้เนื้อแกะก็มีการใส่ขิงเชื่อมผสมลงไปด้วย ดูน่าอร่อยมากเลยนะคะ?
พอถึงตอนเช้า เธอจะเข้ามาหาผมตั้งแต่ช่วงเช้ามืด
?อาจารย์ชาร์ล ตื่นเถอะค่ะ?
เธอจะเอามือเล็กๆ ของเธอมาเขย่าตัวผมที่นอนหลับอยู่บนเตียงพร้อมกับบอกว่า ?เร็วๆ ค่ะ มาดูนี่เร็ว? แล้วจูงมือพาผมขึ้นไปบนชั้นดาดฟ้าเรือ
?อาจารย์ชาร์ล พระอาทิตย์กำลังขึ้นค่ะ?
แสงอาทิตย์เจิดจ้าจนผมต้องหรี่ตา ตอนนี้ท้องฟ้าสว่างแล้ว
?อาจารย์คะ มีนกบินเต็มไปหมดเลย สีขาวนวลสวยมากเลย?
และในช่วงเย็น เซย์ระก็วิ่งเตาะแตะมาบอกผมด้วยท่าทางที่ดูน่ารัก พระอาทิตย์กำลังลับขอบฟ้าลงไปในท้องทะเลสีส้มอมแดง เธอมองภาพนั้นอยู่ข้างๆ ผมด้วยสีหน้าที่เปล่งประกายแห่งความประทับใจ
?ฉันเพิ่งเคยเห็นพระอาทิตย์ดวงใหญ่ที่สวยขนาดนี้เป็นครั้งแรกเลย ฉันดีใจที่ได้มาดูมันด้วยกันกับอาจารย์ชาร์ลนะคะ?
เซย์ระเอ่ยออกมาเบาๆ พลางจับชายแขนเสื้อผมไว้ เธอมักจะมามองพระอาทิตย์แบบนี้เสมอโดยไม่รู้สึกเบื่อเลย
?ถ้าองค์ชายริวจูกับกิลเมอร์เลิกหมกตัวอยู่แต่ในห้อง แล้วขึ้นมาบนดาดฟ้าเรือนี้บ้างเป็นครั้งคราวก็คงดีนะ เพราะมันมีภาพทิวทัศน์ที่จะเห็นได้เฉพาะเวลาอยู่บนท้องทะเลตั้งมากมายเลย?
พอได้ยินผมพูดแบบนั้น เซย์ระก็ทำสีหน้าไร้อารมณ์ในทันใด
?....นั่นสินะคะ?
เธอตอบเช่นนั้น
กิลเมอร์มากับพวกผมเพื่อทำหน้าที่คุ้มกัน พอขึ้นเรือมาเขาก็พูดกับผมว่า
?นี่พวกเรามาฮันนีมูนกันล่วงหน้าสินะ กลินด้า! ได้ยินว่าที่อาณาจักรโรมันเซียมีจุดท่องเที่ยวสำหรับคู่รักเพียบเลย เราลองไปด้วยกันหลายๆ ที่เพื่อสร้างความทรงจำกันดีกว่า! ฉันจะทำให้เธอได้ตระหนักถึงเสน่ห์ของฉันอีกรอบในการเดินทางครั้งนี้เอง?
เมื่อได้ฟังความตั้งใจอันแรงกล้าของกิลเมอร์ ผมก็ทำหน้านิ่ว
?ฉันตามมาเพื่อคอยดูแลท่านริวจูกับท่านเซย์ระ ส่วนคุณก็มาเพื่อคอยปกป้องอารักขา พวกเราไม่ได้มีความสัมพันธ์อะไรนอกเหนือจากนี้ทั้งนั้นแหละค่ะ แล้วฉันก็ไม่เคยรู้สึกถึงเสน่ห์ของคุณเลยสักนี้ดดด ดังนั้นมันไม่มีอะไรให้ต้องตระหนักหรอกค่ะ?
ทว่าสิ่งที่ผมพูดออกไปก็ดูเหมือนจะไม่เข้าหูกิลเมอร์เลย การเดินทางกับผู้คุ้มกันจอมกะล่อนแบบนี้มันจะโอเคจริงๆ เหรอเนี่ย ถ้าเจ้านี่มันรู้สึกชิลกับการเดินทางจนหลงลืมตัวแล้วเข้ามาลักหลับผมอีกจะทำยังไงดีอะ ผมรู้สึกกลัวเล็กน้อยจึงคิดว่าต้องล็อกประตูห้องไว้ให้แน่นหนา แต่พอเรือแล่นออกจากท่ากิลเมอร์ก็....
?โอยยยย นี่มันอะไรกันเนี่ย ทำไมท้องไส้มันรู้สึกปั่นป่วนอย่างแรง ระ หรือว่านี่คืออาการเมาเรือที่เขาพูดถึงกันงั้นเรอะ? ไม่สิ ยอดอัศวินอันดับหนึ่งที่เคยปราบหมีได้อย่างฉันคนนี้จะเมาเรือได้ยังไง ไอ้อาการสำหรับคนปวกเปียกแบบนั้น------อึก บางอย่างในลำคอมัน อ๊อก กำลังจะออกมาอีกแล้ว?
เขาเก็บตัวอยู่แต่ในห้อง พลางอาเจียนใส่อ่างล่างหน้าซ้ำแล้วซ้ำอีก
ตอนที่มาอาณาจักรเอเลนผมก็เพิ่งเคยนั่งเรือเป็นครั้งแรก ในตอนนั้นสภาพอากาศบนท้องทะเลย่ำแย่จนผมเองก็เมาเรืออย่างหนัก ด้วยเหตุนี้ผมจึงรู้สึกเห็นใจเขาอยู่เหมือนกัน
ทางด้านเซย์ระซึ่งปกติจะไม่สนใจคนอื่นเท่าไหร่นัก แต่พอเห็นกิลเมอร์ในสภาพใบหน้าซูบผอมและซีดเซียว เธอก็ไปกระซิบบอกกิลเมอร์ว่า
?....ได้ยินว่าการก้มหน้าอ่านหนังสือจะช่วยให้หายเมาเรือได้ค่ะ ถ้าสวมชุดที่รัดร่างกายแน่นๆ ก็น่าจะช่วยได้เหมือนกัน นอกจากนี้ถ้าออกกำลังกายโดยหมุนตัวไปมาก็จะช่วยให้อาการดีขึ้นทันตาเลยค่ะ?
น้ำเสียงของเธอดูอ่อนโยน ท่าทางเธอคงรู้สึกสงสารกิลเมอร์เหมือนกันกระมัง
?โอ้ งั้นเหรอ ควรจะก้มหัวกับหมุนตัวไปมาสินะ ขอบคุณมากเลย องค์หญิง?
จากนั้นกิลเมอร์ก็ลองเอาไปทำจริง ทว่าอาการของเขากลับแย่ลงและยิ่งหมกตัวอยู่ในห้องนานกว่าเดิม แต่มันคงไม่ได้เกี่ยวกับคำแนะนำของเซย์ระ....หรอกมั้ง
ส่วนทางด้านองค์ชายริวจู ก่อนจะออกเดินทางเขามาพูดกับผมว่า
?มะ ไม่นึกเลยว่าจะได้ออกเดินทางกับกลินด้าด้วย.... ไม่สิ หน้าที่ของเราคือการเป็นตัวแทนของเสด็จพ่อไปพบปะกับผู้คนของอาณาจักรโรมันเซีย และถ่ายทอดวัฒนธรรมรวมถึงหลักปรัชญาต่างๆ ของอาณาจักรเรา....แต่การที่เราได้ขึ้นเรือไปกับกลินด้า และจะได้ไปเดินในเมืองของโรมันเซียด้วยกันมันก็จะช่วยให้พวกเราสนิทสนมกันมากขึ้น....ไม่สิ ยังไงก็ตาม ก่อนอื่นเราต้องพยายามทำตัวให้เหมาะสมเพื่อตอบรับความคาดหวังของเสด็จพ่อ?
องค์ชายริวจูกล่าวเช่นนั้นด้วยอาการกระวนกระวายและหน้าแดง ผมคิดว่าเขาเพิ่งจะอายุสิบเอ็ดขวบ ดังนั้นก็คงจะตื่นเต้นกับการเดินทางครั้งแรกล่ะมั้ง
อีกอย่างถ้าเขามีโอกาสได้ไปเปิดโลกกว้างในต่างแดน บางทีเขาอาจจะได้เห็นว่ายังมีเด็กผู้หญิงดีๆ และน่ารักกว่าผู้ชายแต่งหญิงที่อายุแก่กว่าเขาถึงหกปีอยู่อีกมากมายเลย
อื้ม ใช่แล้วล่ะ งานเทศกาลดนตรีฤดูหนาวของอาณาจักรโรมันเซียนั้นเป็นเทศกาลที่โด่งดังพอๆ กับเทศกาลดนตรีฤดูใบไม้ผลิของจักรวรรดิวิสทอเรีย ดังนั้นก็คงมีพวกลูกสาวของตระกูลขุนนางจากอาณาจักรต่างๆ มาเที่ยวในงาน หรือบางทีในราชวงศ์ของโรมันเซียเองก็อาจจะมีองค์หญิงที่เหมาะสมกับองค์ชายริวจูด้วยก็ได้ นอกจากนี้การออกเดินทางก็จะช่วยให้องค์ชายริวจูได้รู้สึกมีอิสระมากกว่าปกติ บางทีเขาอาจจะตกหลุมรักใครได้ง่ายขึ้นก็เป็นได้
ทว่าช่วงหลายวันมานี้องค์ชายริวจูก็เอาแต่หมกตัวอยู่ในห้องเช่นเดียวกับกิลเมอร์ บางทีอาจเพราะวันแรกที่ออกเดินทางเซย์ระเข้าไปกระซิบบอกเขาว่า
?....ความจริงการบรรเลงไวโอลินของฉันเป็นแค่เพียงการแสดงเสริมเท่านั้นค่ะ เพราะคนที่จะเป็นตัวหลักในการแสดงก็คือท่านพี่ซึ่งเป็นผู้แทนพระองค์และถือเป็นตัวแทนของอาณาจักรเอเลน ผู้คนจากอาณาจักรต่างๆ ทั่วโลกที่มาชมงานเทศกาลของโรมันเซียก็คงตั้งตาคอยที่จะได้ฟังเสียงอันไพเราะจากลูกชายของกษัตริย์แห่งมังกรครามกับเทพธิดาแห่งคำอธิษฐานแน่นอนเลยค่ะ เพราะไม่ว่ายังไงท่านพี่ก็เป็นลูกชายที่ได้รับสืบทอดเสียงอันไพเราะมาจากเทพธิดาในตำนานผู้ใช้เสียงเพลงนำพาให้ประชาชนคว้าชัยในการต่อสู้ได้นี่คะ?
ดูเหมือนคำพูดของเซย์ระจะทำให้เขารู้สึกกดดันขึ้นมา
การแสดงที่องค์ชายริวจูจะต้องไปขับร้องนั้นเป็นการขับร้องประสานเสียงบทเพลงแห่งสันติภาพร่วมกับเหล่าราชวงศ์จากอาณาจักรต่างๆ เป็นการแสดงที่มีจุดประสงค์ให้เหล่าผู้คนในตระกูลอันสูงศักดิ์ได้ทำกิจกรรมร่วมกัน ซึ่งโดยปกติแล้วผู้ชมจะไม่ได้ใส่ใจเสียงร้องเพลงของเหล่านักแสดงผู้สูงศักดิ์เท่าไหร่นัก แต่มักจะสนใจในรูปลักษณ์และเครื่องแต่งกายอันเจิดจรัสมากกว่า อย่างเวลาที่ชมการร้องประสานเสียงอยู่ก็อาจจะพูดคุยกันว่า ?ดูองค์ชายของเอโทเนียสิ องค์ชายของอาณาจักรทางตอนเหนือนี่ผิวขาวจังเลยเนอะ? หรือไม่ก็ ?นั่นองค์หญิงของแกรนด์ดยุคแห่งฟอลเซสนี่นา เพิ่งอายุแค่เจ็ดปีแต่เห็นว่าเริ่มประกาศรับสมัครว่าที่เจ้าบ่าวแล้วล่ะ? เป็นต้น
เดิมทีองค์ชายริวจูก็เป็นคนที่เอาจริงเอาจังมากอยู่แล้ว ด้วยเหตุนี้....
?ถ้าเรายังร้องผิดคีย์อยู่แบบนี้ ก็คงทำให้ชื่อเสียงของอาณาจักรเอเลนและชื่อของเสด็จแม่ผู้ได้รับขนามนามว่าเทพธิดาแห่งคำอธิษฐานต้องมัวหมองแน่?
ดูเหมือนเขากำลังพยายามฝึกร้องเพลงอย่างสุดความสามารถ เพราะผมได้ยินเสียงร้องเพลงที่สัมผัสได้ถึงอาการเกร็งจากอีกฟากของประตู
จะว่ายังไงดีล่ะ....เขาร้องเสียงหลง....และร้องผิดคีย์อยู่หลายจุด ถึงกระนั้นก็ยังรู้สึกได้ถึงความตั้งใจอย่างเต็มเปี่ยม
แถมตอนกลางคืนก็คงพยายามท่องจำประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมของอาณาจักรโรมันเซีย รวมถึงชื่อของเหล่าราชวงศ์และขุนนางต่างๆ พอผมเจอกับเขาที่โต๊ะอาหารในตอนเช้า ก็เห็นเขาดูสะลึมสะลือและตาแดงก่ำเหมือนนอนไม่พอ
?องค์ชายริวจูกำลังฝืนตัวเองมากเกินไปนะคะ น่าจะผ่อนคลายตัวเองมากกว่านี้ดีกว่า?
ผมบอกกับเขาแบบนั้น
?ไม่หรอก ถ้าเราทำพลาดละก็จะทำให้ชื่อของเสด็จพ่อกับเสด็จแม่มัวหมอง เราอยากให้ผู้คนโรมันเซียเห็นว่าเอเลนเป็นอาณาจักรที่ยอดเยี่ยมน่ะ?
เขาตอบเช่นนั้น
ทั้งที่ยังอายุแค่สิบเอ็ดปีแท้ๆ แต่กลับเป็นเด็กที่มีความรับผิดชอบสูงลิบลิ่วเลยแฮะ.... พอเทียบกับตัวผมที่เคยเอาแต่ใช้ชีวิตเรื่อยเปื่อยจนถึงอายุสิบเจ็ดปีในตอนนี้แล้ว ผมรู้สึกอยากจะยกมือไหว้เขาเลยทีเดียว
?....ท่านพี่มีความเชื่อมั่นอย่างแรงกล้าในฐานะองค์ชายรัชทายาท ดังนั้นเราไม่ควรเข้าไปก้าวก่ายนะคะ?
เซย์ระซึ่งอยู่ข้างๆ กระซิบบอกผมเบาๆ
ด้วยเหตุที่กล่าวมาข้างต้น กิลเมอร์กับองค์ชายริวจูเลยหมกตัวอยู่แต่ในห้อง เมื่อเป็นแบบนี้ผมกับเซย์ระจึงใช้เวลาบนเรือกันแค่สองต่อสอง
?อาจารย์ชาร์ล เรามาเล่นเกมกระดานกันดีไหมคะ ฉันพกติดตัวมาจากเอเลนด้วย?
?เกมที่ชื่อว่า ?เส้นทางแสนหวานสู่การแต่งงาน? สินะ ที่วิสทอเรีย เกมกระดานนี้ไม่ว่าเมื่อไหร่ก็ยังขายดีตลอดเลย ถ้าผู้ชายกับผู้หญิงเล่นด้วยกันละก็จะเฮฮากันน่าดูเลยล่ะ หลังเล่นจบแล้วก็มีบางคู่คบเป็นแฟนกันจริงๆ ด้วย?
?จะ จริงเหรอคะ ฉันไม่เคยรู้มาก่อนเลย พอดีฉันเลือกเกมนี้เพราะเห็นภาพมันสวยดีน่ะค่ะ....?
แก้มสีขาวเนียนของเซย์ระแดงระเรื่อ
ดูเหมือนเธอจะเลือกมาจากพวกเกมกระดานที่เฮลมุทเอามาฝากสมัยที่ผมเพิ่งมาที่อาณาจักรเอเลนใหม่ๆ ถึงเกมนี้อาจจะเหมาะสำหรับคนที่อายุมากกว่าเซย์ระสักหน่อย แต่ก็เอาเถอะ เพราะไหนๆ เธอก็กางมันออกบนพรมเรียบร้อยแล้วด้วยท่าทางที่ดูระริกระรี้และดูตื่นเต้นอยากจะเล่นมันแบบสุดๆ ด้วย
ถึงจะเป็นสาวน้อยอัจฉริยะ แต่ก็ยังสนใจในเกมกระดานเกี่ยวกับความรัก ยังไงเธอก็ยังเป็นเด็กผู้หญิงนั่นแหละน้า ผมคิดแบบนั้นและอดยิ้มไม่ได้
?ใช้เด็กพวกนี้เป็นตัวหมากกันนะคะ?
เซย์ระวางตุ๊กตาของผู้กล้าไคกับองค์หญิงเอเลียนอร์ซึ่งผมเคยซื้อเป็นของขวัญให้เธอจากเมืองใกล้ปราสาทเอเลนก่อนหน้านี้
ตุ๊กตาของไคเป็นเวอร์ชั่นเสื้อคลุมสีน้ำตาลแบบเรียบๆ เหมือนชายหนุ่มทั่วไป ส่วนตุ๊กตาของเอเลียนอร์ก็เป็นเวอร์ชั่นชุดมิโกะสีม่วง
ตอนที่ขึ้นเรือมาเซย์ระกอดตุ๊กตาสองตัวนี้ไว้แนบอกพร้อมกับบอกด้วยท่าทางเขินอายว่า ?ปกติฉันจะนอนด้วยกันกับเด็กสองคนนี้ทุกวันก็เลยพามาด้วยน่ะค่ะ?
?อื้ม งั้นผมก็เป็นไคสินะ?
เมื่อผมพูดแบบนั้นเซย์ระก็หน้าแดงอีกครั้งพลางบิดตัวไปมาด้วยความดีใจ
?ค่ะ ถ้างั้นฉันเป็นเอเลียนอร์นะคะ?
เธอเอ่ยออกมาเบาๆ
เซย์ระทอยลูกเต๋าสองลูกด้วยมือเล็กๆ ของตัวเอง
?หนึ่งกับสี่ รวมกันก็เป็นห้านะคะ?
เธอเดินตุ๊กตาเอเลียนอร์ไปห้าช่อง ตรงช่องนั้นมีภาพสวยๆ และตัวหนังสือเขียนอยู่ เธออ่านข้อความนั้นโดยที่ใบหน้ายังคงแดงระเรื่อ
?เอ่อ เอเลียนอร์เดินชนกับไคที่มุมหนึ่งของเมืองและเผลอไปจูบที่แก้มไคโดยบังเอิญค่ะ?
เซย์ระหยิบตุ๊กตาเอเลียนอร์ขึ้นมา
?อะ อาจารย์ก็หยิบไคขึ้นมานะคะ?
?อื้ม?
?อะ เอาล่ะนะคะ?
แก้มของเธอแดงยิ่งกว่าเดิม จากนั้นเธอก็ขยับตุ๊กตาเอเลียนอร์ให้เดินเตาะแตะมาหาไคซึ่งผมถืออยู่พลางเอาปากของเอเลียนอร์มาชนกับแก้มของไคด้วยท่าทางละล้าละลัง
สำหรับเกมนี้ถ้าจะเล่นแบบเน้นความตื่นเต้นสมจริง คนเล่นจะไม่ใช้ตุ๊กตาแทนตัวแต่จะจูบหรือไม่ก็จับมือกันจริงๆ เลยสินะ แต่การใช้ตุ๊กตาแบบนี้ก็ชวนให้จักจี้หัวใจยังไงพิกล หรือจะเรียกว่าดูหลุดโลกดีล่ะ มันรู้สึกอายยังไงไม่รู้อ้ะ!
เซย์ระหลุบตาพร้อมกับทำท่าทางกระสับกระส่าย ผมเองก็รู้สึกเหมือนอากาศภายในห้องเริ่มร้อนขึ้นมาทันใด
?ต่อไปตาผมสินะ เอ่อ ได้เจ็ด งั้นก็....?
ผมเดินตุ๊กตาไคไปเจ็ดช่อง
?พูดข้อดีของเอเลียนอร์มาสามข้อ?
ในกรณีนี้เอเลียนอร์ก็คือเซย์ระ
เซย์ระแสดงอาการประหม่า ผมนำตุ๊กตาไคเข้าไปใกล้ตุ๊กตาเอเลียนอร์ซึ่งเซย์ระถืออยู่ด้วยสองมือโดยหันหน้าตุ๊กตาทั้งสองตัวเข้าหากัน
?เส้นผมสีเงินดุจแสงจันทร์ของเธอดูนุ่มสลวยมาก ดวงตาสีม่วงของเธอก็งดงามดั่งอเมทิสต์ และริมฝีปากสีปะการังก็ดูสวยอิ่มเอิบ?
พอได้ยินผมพูดด้วยท่าทางจริงจังมาก เซย์ระก็หน้าแดงไปจนถึงใบหู
ผมเองก็รู้สึกใจเต้นเพราะเหมือนตัวเองกำลังพูดจีบสาวอยู่ ว่าแต่อีกฝ่ายเป็นลูกศิษย์ที่อายุแค่เก้าขวบเองนะ! ห้ามตื่นเต้นเด็ดขาดเลยน้า!
ทว่าหลังจากนั้นก็มีคำสั่งที่ทำให้รู้สึกเขินออกมาเรื่อยๆ เช่น
?เอเลียนอร์ต้อง ?บอกรัก? กับไคสามครั้ง?
และ
?ไคต้องหอมแก้มข้างซ้ายและขวาของเอเลียนอร์อย่างละครั้ง?
แล้วก็
?เอเลียนอร์ต้องจุมพิตที่ริมฝีปากของไคค้างไว้แล้วนับหนึ่งถึงห้า?
นอกจากนี้ยังมี
?ไคต้องกอดเอเลียนอร์ไว้แน่นๆ แล้วกระซิบบอกให้ดูเหมือนกับเป็นเจ้าชายว่า ?ยัยนางฟ้าจอมยุ่งคนนี้ทำให้ฉันลำบากใจจริงๆ เลย? ?
ซึ่งเซย์ระก็ทำตามคำสั่งเหล่านั้นด้วยอาการเขินอาย
?ระ รัก....ฉัน....รัก คุณ?
เธอเอ่ยออกมาเบาๆ และก็ยังเอาปากของตุ๊กตาเอเลียนอร์ไปแนบกับปากของตุ๊กตาไค
?นะ หนึ่ง สอง....?
พลางนับเลขด้วยเสียงพึมพำ ส่วนผมก็เอาปากของตุ๊กตาไคไปแนบกับแก้มขวาของตุ๊กตาเอเลียนอร์พร้อมกับพูดด้วยน้ำเสียงแหบต่ำว่า
?ยัยนางฟ้าจอมยุ่งคนนี้ทำให้ฉันลำบากใจจริงๆ เลย~?
ซึ่งผมก็ไม่รู้ว่าตัวเองพูดเหมือนเจ้าชายหรือเปล่า
อ๊า ไม่ไหวแล้ว มันเขินจนหน้าจะลุกเป็นไฟหมดแล้วอ้ะ
นี่มันไม่ใช่เรื่องที่ผมควรทำกับลูกศิษย์อายุเก้าขวบกันในห้องสองต่อสองหรอกมั้ง มิหนำซ้ำคนที่ถือตุ๊กตาไคพร้อมกับพูดว่า ?ยัยนางฟ้าจอมยุ่งคนนี้ทำให้ฉันลำบากใจจริงๆ เลย? ก็คือตัวผมซึ่งเป็นผู้ชายแต่งหญิงด้วย
สมัยที่ยังอยู่จักรวรรดิวิสทอเรียผมก็เคยเล่นเกมกระดานความรักแบบนี้หลายครั้ง ในตอนนั้นผมก็รู้สึกเขินเช่นกัน แต่พอมาลองเล่นกันแค่สองคนแบบนี้มันรู้สึกเหมือนระดับความเขินอายพุ่งสูงขึ้นอีกหลายเท่าเลยอะ
หลังจากนั้นพวกผมก็เจอแต่ช่องคำสั่งที่ชวนให้จักจี้หัวใจ จนกระทั่ง....
?ไคสะดุดล้มทับเอเลียนอร์โดยบังเอิญ จนเห็นกางเกงในของเอเลียนอร์เข้า?
พอเจอคำสั่งนี้ พวกผมก็ตัดสินใจข้ามมันไป ไม่ได้ถลกชุดมิโกะของเอเลียนอร์
ทุกครั้งที่อ่านคำสั่งใหม่ ไหล่เล็กๆ ของเซย์ระก็จะกระตุก เธอกอดตุ๊กตาเอเลียนอร์ไว้พลางบิดตัวด้วยท่าทางลนลาน และเหลือบตาจ้องมองผมโดยไม่พูดอะไร ซึ่งมันก็ทำให้ผมรู้สึกกระสับกระส่ายเช่นกัน
แต่มันก็ใกล้จะถึงเส้นชัยแล้วล่ะนะ
ผมทอยลูกเต๋าและเดินไปตามช่องต่อไป
?ไคจุมพิตที่ริมฝีปากของเอเลียนอร์ และบอกว่า ฉันรักเธอ แต่งงานกันเถอะ------หา เอ๋~!?
?....!?
แต่ตุ๊กตาก็ไปหยุดอยู่ตรงช่องก่อนจะถึงเส้นชัยเสียก่อน
เซย์ระเงยหน้าขึ้นมามองผมด้วยท่าทางประหม่า
หัวใจของผมเต้นระรัว
ไม่สิ นี่มันเป็นแค่เกมกระดาน อีกฝ่ายเป็นแค่เด็กผู้หญิงเก้าขวบ ถ้าผมคิดลึกมันก็คงดูแปลกๆ
ใช่แล้ว ทำไปแบบสนุกๆ ไม่ต้องคิดมากดีกว่า
ผมเอาตุ๊กตาไคไปจูบกับตุ๊กตาเอเลียนอร์พร้อมกับยิ้ม
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ชาร์ล (?) ต้องร่วมเดินทางไปกับองค์ชายริวจูและเซย์ระเพื่อพาทั้งคู่ไปร่วมงานเทศกาลดนตรีที่อาณาจักรโรมันเซีย หลังจากที่ได้ใช้ช่วงเวลาบนเรือกับเซย์ระอย่างสนุกสนาน ในที่สุดเรือก็มาเทียบท่าที่อาณาจักรโรมันเซีย! แต่อยู่ๆ สงครามแย่งชิงตัวชาร์ลก็เริ่มขึ้น โดยที่กิลเมอร์ซึ่งเป็นผู้มาคุ้มกันก็เข้าร่วมวงด้วย! ในตอนนั้นเองมีสาวงามผมแดงมาปรากฏตัวต่อหน้าชาร์ลและกระซิบบอกเขาว่า ?ดิฉันอยากให้คุณช่วยโลกนี้?....? นอกจากนี้ยังมีองค์หญิงโพล่าโรส เฌอโรม เด็กหนุ่มสวมชุดคอสเพลย์ และกลุ่ม ?ภาคีแห่งการสูญสิ้น? อันน่าขนลุกปรากฏตัวออกมาเช่นกัน เงาแห่งลางร้ายกำลังจะมาเยือนงานเทศกาลดนตรีแล้ว.... เชิญติดตามนิยายแฟนตาซีคอมมิดี้เล่ม 6 ของอาจารย์พิเศษที่ทุกท่านรอคอยกันได้เลยครับ!
