New Release ร้อยรัก : เล่ห์ทิวากร

อัพเดทข่าวบงกชบุ๊คส์ ความเคลื่อนไหว และกิจกรรมพิเศษ ตลอดจนร่วมสนุกชิงรางวัลพร้อมของรางวัลมากมาย

Moderator: P'Bly, Gals, พี่บี

ตอบกลับโพส
Gals
โพสต์: 1072
ลงทะเบียนเมื่อ: ศุกร์ 13 ก.พ. 2009 3:47 pm

New Release ร้อยรัก : เล่ห์ทิวากร

โพสต์ โดย Gals »

เล่ห์ทิวากร ชุด ร้อยเล่ห์เสน่หา โดย พิมพ์ชนก

บทที่ 1 งานดี๊ดี

?แกๆ ดูนี่ อ๊ายยย! เจิดงานดีอะ จัดได้เบอร์สุด? พร้อมกับดึงทิชชูเช็ดปาก ซับเลือดซับน้ำหมากว่ากันไป
?ไหนๆ? บรรดาชะนี เก้ง กวาง ต่างแห่เข้ามาล้อมวงดูสิ่งที่โดนเรียกให้มาดู พอเห็นว่าคืออะไรก็ต่างคนต่างหันขวับ ดึงโทรศัพท์ของตัวเองออกมากดเข้าเพจที่กำลังไลฟ์สดพรีเซนต์งานดีอย่างที่ว่า
ผลลัพธ์คือตาโต กรีดร้อง กระโดดย่ำๆ ยิ่งกว่าน้ำตาเทียนหยดใส่แผ่นหลัง บ้างก็เช็ดปาก กลืนน้ำลายเสียงดังเอื๊อกพร้อมเพรียงเหมือนกระสือหิวไส้
?นี่ไงแก? ตุ๊ดนางหนึ่งชี้ให้ดูที่หน้าจอการไลฟ์สด
?ร้านพิซซ่า เด็กส่งพิซซ่ายันบอสงานดีเบอร์สุด พิกัด พิกัดเร็วเข้า?
?ใส ใสมาก ใสจนอยากไส?
เสียงกรี๊ดกร๊าดดังระงมทั่วสำนักงานแห่งหนึ่งบนตึกสูงยี่สิบเก้าชั้น ในเวลาก่อนอาหารมื้อเที่ยง กระจกทุกบานร้าวจนจวนแตก โครงสร้างที่ได้มาตรฐานตรวจรับคุมงานโดยวิศวกรมีชื่อยังต้องพ่ายให้กับเสียงกรีดร้องของบรรดาชะนีน้อยกลอยใจ เมื่อเหล่าชะนีโสด ไม่โสด ต่างรุมดูไลฟ์สดนำเสนอร้านเดอะซันพิซซ่า
พวกสาวๆ มีหรือจะสนพิซซ่า ต่อให้พิซซ่าหน้าตาดีแค่ไหน ชีสยืดยาวไปถึงปากซอย เครื่องหนักอย่างกับเครื่องยนต์นักแข่ง หน้าแน่นเป๊ะปังอย่างไร ก็ไม่ได้ครึ่งของความใสน่ากินของเด็กส่งพิซซ่ากับเจ้าของร้านที่ในโพสต์ขึ้นสเตตัสว่า ?บอส?
?บอสก็แจ่ม เด็กส่งก็สุด กูเลือกไม่ถูกมึงเอ๊ย!?
?ถามยังเขาเลือกแกไหม?
?ใครแคร์? เบะปากแล้วดูไลฟ์ต่อ
?พิกัด หาพิกัดด่วน? ต่างดีดดิ้นค้นหาพิกัด เย็นนี้จัดแน่ ไม่อย่างนั้นก็จัดมื้อเที่ยงกันไปเลย แต่มื้อเที่ยงน่าจะคิวเยอะ อ้าว...ก็โปรบอกว่าส่งฟรีไม่คิดค่าบริการ ถ้าส่งช้ากินฟรี จัดไปสิคะรออะไร
?เด็กส่งพิซซ่าหล่อบอกต่อ? แฮชแท็กเต็มๆ ฟีด
ทุกเสียงตะโกนแข่งกัน ร่วมใจกันอดข้าวเที่ยง ลามไปถึงข้าวเย็น ไม่ใช่ประท้วงรัฐบาล ทั้งหมดจงใจอดเพื่อจะทำให้ท้องว่างไปกินบอสเดอะซันและเด็กส่งให้เรียบ จากนั้นเด้งตัวออกจากกัน หันไปแต่งหน้า นัยว่างานนี้ไม่พร่องไม่พลาด ต้องได้นัวต้องได้สัมผัส
?ฉันว่าสั่งเลย โทร. 1212 ใช่ไหม หยิบโทรศัพท์ขึ้นมา โทร.สั่งพิซซ่าเดี๋ยวนี้?
?แกกินหน้าอะไร?
?สำหรับฉันได้ทุกหน้า?
?แกไม่ได้อยากกินพิซซ่าใช่ไหม สาบาน?
?เลือกคนส่งได้ปะวะ?
?มึง ออฟชันเจิดขนาดเลือกคนส่งได้หรือวะ?
?งั้นฉันเลือกล็อตโต้?
?ฉันเลือกคนส่งชื่อสแน็ก ฉันอยากเคี้ยว?
?นี่ๆ คนนี้ฉันจอง มอร์นิ่ง เอ๊ะ...นี่ชื่อหรือ ทำไมน่ารักอะไรเบอร์นี้ ฉันอยากตื่นขึ้นมามอร์นิ่งกับเขาทุชะนีต่างเพ้อ เก้งต่างละเมอ กดดูคลิปซ้ำๆ จนยอดพุ่งทะยานไปถึงห้าล้านวิวในเวลาไม่ถึงชั่วโมง ดูวนไปค่ะอย่าหยุดดู จุดประสงค์อยากกินพิซซ่าหรือกินบอสของเดอะซันพิซซ่าก็ไม่รู้
โทร.สั่ง 1212 รีบด่วน ช้าหมดอดทุกเมนู ไม่ว่าจะเป็นแป้งหนานุ่มหน้าแน่น หรือแป้งบางกรอบกรุบกริบเหมือนเด็กส่งพิซซ่า หรือจะเป็นซีสแน่นพอๆ กับสาวแต่งหน้าไปเดตแรก ชีสยืดจนถึงหน้าปากซอย ทางเดอะซันก็พร้อมจัดให้ แต่...เดี๋ยว หยุดก่อน ถ้าท่านโทร.มาภายในห้านาทีนี้ พร้อมโปรโมชันยอดฮิตกินฟรีถ้าส่งช้า ซื้อหนึ่งแถมอีกหนึ่งถาดทันที จัดมาอย่าให้เสีย
แต่ดูเหมือนตั้งแต่เดอะซันขายในระบบส่งถึงที่ บริการฟรีไม่มีชาร์ต ต่อให้ช้าเป็นชั่วโมง หลงทางเป็นสิบกิโล คนสั่งก็รอโดยไม่เกี่ยงงอน ไม่บ่น แถมยังเฝ้ารอด้วยความหวังจะได้กิน...เด็กส่งพิซซ่าน่ารักที่สุดในสามโลก ไม่ว่าโลกนี้ โลกหน้า หรือจักรวาล
?บอสครับดูนี่ ยอดวิวไลฟ์ของเราทะลุห้าล้านในเวลาไม่ถึงชั่วโมง แผนโปรโมตร้านเดือนนี้ไปได้สวย พวกผมคงขี่แมงกะไซค์ตูดบานขาบิดแน่ๆ? ล็อตโต้หนุ่มน้อยหน้าใสที่เพิ่งสมัครเป็นเด็กส่งพิซซ่ากล่าวอย่างน่ารัก ไม่ขยับก็น่ารัก ยิ่งตอนเขากะพริบตาในไลฟ์ สาวๆ ตายเกลื่อนจนต้องร้องขอชีวิต
แรกๆ บอสทิวากรเจ้าของเดอะซันพิซซ่าไม่อยากรับเขาเพราะหน้าใสเกินบอส กลัวแย่งซีน หน้าแบบนี้สามารถขี่มอเตอร์ไซค์ส่งของได้หรือไง ไม่น่าได้นะ ไปเป็นนายแบบหรือบอยแบรนด์เหมาะกว่า ล็อตโต้ก็ชื่อน่าลุ้นเดือนละสองครั้ง แต่เขาได้พิสูจน์ตัวเองด้วยการท่องชื่อถนน ตรอก ซอยได้อย่างคล่องปาก ทิวากรจึงใจอ่อนรับไว้โดยไม่มีข้อแม้
ทีแรกบอสใหญ่เช่นเขาไม่เคยคิดจะขายพิซซ่าในระบบส่งถึงบ้าน เพราะเท่ากับเพิ่มค่าใช้จ่ายขึ้นเท่าตัว หากแต่กระแสการส่งถึงปากมาแรงจนไม่อาจปฏิเสธ เขาจึงตามรอยกระแส ซ้ำยังเป็นผู้นำด้วยการรับสมัครเด็กส่งพิซซ่าเน้นหน้าใสอีกต่างหาก แบบนี้จะเหลือหรือ เจ้าอื่นแพ้ราบคาบ
เมื่อกระแสเดลิเวอรีบูม เขาจึงทนกระแสไม่ไหว จัดแคมเปญนี้ตามกลไกการตลาด วันนี้ร้านแน่นจนบอสต้องออกมาต้อนรับลูกค้าด้วยตัวเอง
?สวัสดีครับ? บอสหนุ่มยื่นเมนูหน้าพิซซ่าของร้านให้กับลูกค้ากลุ่มใหญ่
?อุ๊ย...งานดี? สาวๆ ต่างส่งตาหยาดเยิ้มมองมายังเด็กเสิร์ฟสุดหล่อ กระซิบกันจ๊อกแจ๊ก
?เลือกหน้าได้เลยนะครับ ก่อนอื่นสั่งน้ำก่อนนะครับ? เขาแนะนำเพราะพิซซ่าคงรอนานสักหน่อย ลูกค้าแน่นทุกโต๊ะ ซ้ำยังมีบัตรคิวรออยู่ด้านนอกอีกหลายสิบคิว
?เลือกหน้าได้เลยหรือคะ? หญิงสาววัยทำงานส่งเสียงน่ารักมาพร้อมกับนัยน์ตาเขินอายให้เด็กเสิร์ฟกิตติมศักดิ์ ทิวากร อภิมุข เขายืนนิ่งรอรับออเดอร์พิซซ่า ทุกหน้าคิดค้นสูตรเอง ต่อให้ซ้ำกับร้านอื่นเขาก็ไม่คิดว่าซ้ำ เพราะคิดสูตรเองทำเองจนชำนาญ เปิดกิจการตั้งแต่ลงทุนซื้อรถตู้โฟล์กสวาเก็นเก่าๆ มาดัดแปลงทำร้านพิซซ่า แต่งรถเอาใจวัยรุ่น ที่สำคัญมีเทคนิคการดึงดูดลูกค้าค่อนข้างไม่เหมือนใคร เป็นความสามารถเฉพาะตัว
สาวๆ พลิกดูเมนูรายการหน้าพิซซ่าเครื่องแน่นแป้งกรอบ รวมไปถึงรายการอาหารอื่นๆ พร้อมกับอาการขวยเขินบิดม้วนอย่างกับม้าน้ำ เมนูก็ถูกพลิกไปพลิกมาจนหน้ากระดาษจะขาด ยังเลือกหน้าไม่ได้ ก็จะเลือกได้อย่างไร ในเมื่อเอาแต่จ้องเด็กรับออเดอร์หน้าใสจมูกโด่งตัวสูงหน้าเนียน พอๆ กับลุคพระเอกซีรีส์เกาหลี
?จมูกทำที่ไหนมาคะ? สาวนางหนึ่งกอดเมนูไว้แนบอก เอ่ยถามทิวากร
?แม่ให้มาครับ?
?จริงหรือคะ จมูกสวยโด่งดีมากค่ะ? อย่างกับหมอเหลามาอย่างดีแน่ะ แม่ให้มาจริงๆ หรือ นางไม่เชื่อ ยังคงตาลอยมองไม่เลิก ?หน้าใสๆ ใช้ครีมหอยทากหรือครีมรกแกะคะ? อยากใช้มั่ง จะได้ลดอายุมาเท่ากัน
?ครีมจอห์นสันครับ?
?ว้าย!! มุกปะคะ?
?จริงครับ...ไม่เชื่อไปดูที่บ้านได้นะครับ? เขาเล่นด้วย
?ไปจริงนะ? ถ้าไปคงไม่กลับบ้านตัวเองตลอดชีวิต
?สั่งพิซซ่าดีกว่าครับ? ทิวากรตัดบทการสนทนา ขืนยังเล่นด้วยยาวแน่ ลูกค้าโต๊ะอื่นรออยู่
?มีแนะนำไหมคะ? พิซซ่ามันก็หน้าทั่วไปหรือเปล่าวะ ต้องแนะนำด้วยหรือ ก็อยากชวนคุยมีอะไรหรือเปล่า สองขั้วความคิดของลูกค้าสาวมนุษย์เงินเดือนตีกันเอง ขณะมองรายการอาหารบนหน้ากระดาษสีสันสวยงาม กลุ่มนี้มากันหกคน ผู้ชายสองผู้หญิงสี่ ผู้ชายนั่งนิ่งไม่ก่อกวน คงเป็นกลุ่มเพื่อนทำงานที่เดียวกัน ถ้าเป็นแฟนป่านนี้ต้องเกิดเรื่อง ทิวากรมีหรือจะมีหน้ามายืนให้พวกสาวๆ แทะเป็นปลาทอดเนื้อหอมอยู่ตรงนี้
?ถ้าชอบซีสก็แนะนำซีสล้นยืดยาว ถ้าชอบแป้งหนานุ่มก็มีนะครับ แป้งบางกรุบกรอบก็มี ส่วนหน้าถ้าเป็นคนรักทะเล ก็ซีฟู้ดเอ็กซ์ตรีม กุ้งเน้น ปลาหมึกฟูๆ หอยล้นๆ?
?ถ้า...แพ้...อาหารทะเลล่ะค่ะ?
?แนะนำหน้านี้เลยครับ มีทสุพรีม เบคอน ไส้กรอกหนักๆ?
?กลัวอ้วนอะค่ะ?
?เพื่อคนรักสุขภาพ จัดหน้านี้ไปเลยครับ ฮาวายเอียน เพิ่มสับปะรดช่วยย่อย ระบบขับถ่ายจะได้ดี?
เรื่องแบบนี้รู้กันทั้งนั้นแหละ แต่อยาก...ให้บอสอยู่คุยนานๆ ป้ายชื่อโลหะ ?บอส? อาจจะชื่อบอส หญิงสาววัยทำงานคิด แผ่พลังออกมาทางสายตา
?ตกลงสั่งหน้าไหน แป้งแบบไหนครับ เพิ่มซีสไหม?
?แป้งบ้างหน้าฮาวายเอียน เพิ่มสับปะรดเพิ่มซี้ด...?
?ชีสปะวะแก?
?เออ...ชีสค่ะชีส?
?แก ฉันไม่ชอบฮาวายเอียน? เริ่มมีการถกเถียงถึงหน้าพิซซ่าที่ชอบและไม่ชอบ
?เลือกกันไปก่อนนะครับ ผมจะเอาน้ำมาเสิร์ฟ ถ้าเลือกได้ไลน์ไปก่อนนะครับ? เขาประชด แต่การประชดของบอส ช่าง...น่าร็อกอะ (น่ารัก)
ทิวากรเดินไปบอกกับพนักงาน ทำหน้าที่จัดการออเดอร์ให้กับลูกค้า เพื่อนำน้ำไปเสิร์ฟให้ลูกค้าโต๊ะสิบห้าที่กำลังโต้เถียงกันไม่ลงรอยเรื่องหน้าพิซซ่า จังหวะหนึ่งหันไปทางประตู พบว่าลูกค้าหญิงคนหนึ่งแต่งตัวทะมัดทะแมง ตัวสูง รูปร่างเพรียวสมส่วนเข้ากับเสื้อเชิ้ตสีขาวแขนยาวยัดชายเข้าไปในกางเกงยีนสกินนีรัดรูป พอดีรูปร่างเน้นส่วนสัดเอวเอส สะโพกกลมกลึงของเธอ
ชายหนุ่มมองการเดินเข้ามาของเธอกับผมยาวที่รวบไว้ด้านหลังเป็นหางม้าด้วยอาการเผลอมองอย่างเพลิดเพลิน จังหวะหนึ่งใจเขาพลันกระตุกเต้นผิดระบบ ลูกน้องคนหนึ่งคว้าเมนูอาหารเพื่อจะเข้าไปบริการ
?พี่เอง? ทิวากรดึงเมนูอาหารจากมือเด็กต้อนรับในร้านไปถือไว้
?อ้าว...บอส? ลูกน้องอ้าปากค้าง มองตามแผ่นหลังผึ่งผายของเจ้านายสุดหล่อที่เดินไปเบื้องหน้า ?แค่นี้ร้านเราก็จะแย่แล้วบอส ยังจะไปบริการลูกค้าเองอีก? คนทำพิซซ่าหน้าไหม้อยู่ในครัว ออเดอร์รัวๆ วันที่บอสมาบริการด้วยตัวเอง ซ้ำยังไลฟ์สดโปรโมทด้วยตัวเอง แบบนี้ร้านระเบิดสิ
?สวัสดีครับคุณผู้หญิง? เขากล่าวทักทายลูกค้าสาวมาดเท่ อะไรกัน ยิ่งเห็นหน้าลูกค้าสาวคนนี้ระยะใกล้เสน่ห์ความเท่ของเธอยิ่งทำให้กล้ามเนื้อหัวใจทำงานหนัก เมนูที่ยื่นไปตรงหน้าลูกค้าสาวสั่นนิดๆ
?ค่ะ? หญิงสาวกล่าวทักเพียงสั้นๆ ไม่แสดงออกในความตื่นเต้นที่ได้เจอกับบอสเจ้าของร้านสุดหล่อ เธอทำเหมือนเขาเป็นอากาศผ่านแตะผิว ?ขอซีฟู้ดพาราไดซ์หนึ่ง น้ำเปล่าหนึ่งค่ะ? หญิงสาวสั่งโดยไม่เปิดดูเมนูดูแม้แต่หน้าเดียว ยื่นเมนูคืนให้เด็กรับออเดอร์คล้ายเป็นความเคยชินในการสั่งพิซซ่าหน้าโปรด
?ชอบแป้งบางกรอบ หรือแป้งหนานุ่ม เพิ่มชีสไหมครับ? ชายหนุ่มชวนคุย
?แป้งบางเพิ่มชีส? หญิงสาวสั่งเพิ่มเติม ?อ้อ...ขอน้ำเปล่าก่อนนะคะ หิวน้ำ? เธอสั่งอาหาร หากแต่หันหน้าออกไปทางกระจกคล้ายกับรอใคร หรือสังเกตการณ์อะไรสักอย่าง บุคลิกของเธอเหมือนพวกตำรวจ หรือไม่ก็นักสืบ หรือพวกที่สมาธิไม่อยู่กับคู่สนทนา เธอควรสนใจเขาอย่างที่พวกสาวๆ พวกนั้นกรี๊ดคอแทบแตกถึงจะถูก
หางตาเห็นเด็กเสิร์ฟยังยืนค้ำหัวอยู่ ?น้อง พี่หิวน้ำ ขอน้ำก่อน? แล้วมองออกไปนอกกระจกเหมือนเดิม
?ครับ? ทิวากรตอบรับ เซ็งชะมัด มีด้วยหรือผู้หญิงที่เมินใส่ ดูลูกค้าทุกโต๊ะสิ แทบจะกินเขาทุกย่างก้าว ถ้าเป็นคนเขินง่ายไม่ชินกับสายตาถอดเสื้อผ้าได้ของพวกนั้น ป่านนี้เขาคงเดินขาขวิดไปแล้ว
ทิวากรเดินไปตรงเคาน์เตอร์ ปั้นหน้าบึ้งตึง พนักงานมองหน้ากันเหลอหลา
?หน้าแตกหรือครับบอส? มอร์นิ่งที่เพิ่งกลับเข้าร้าน เนื่องจากไปส่งพิซซ่าที่สุขุมวิทซอยสี่ มองตามเจ้านายที่เดินหน้ามุ่ยกลับมายังเคาน์เตอร์พร้อมกับทอดสายตามองเลยไหล่คนตัวสูงไปยังโต๊ะที่อยู่ติดกระจกหน้าร้าน มอร์นิ่งเป็นเด็กส่งพิซซ่าในร้าน ดูแลเส้นทางแทบสุขุมวิท เขามีเสน่ห์ที่ความโผงผาง พูดจาตรงๆ เกลียดตุ๊ดกะเทยเข้าเส้น มีคนบอกมอร์นิ่งว่า ?ยิ่งหนี ยิ่งเกลียด ก็เหมือนยิ่งวิ่งเข้าหาสิ่งที่เกลียด?
?กูเกลียดตุ๊ด กูคงไม่วิ่งเข้าหาตุ๊ดหรอกวะ?
?มึงจำคำพูดมึงไว้นะมอร์นิ่ง?
?เออ...กูจำได้?
มอร์นิ่งหน้าใสเนื้ออ่อนยืนยันแบบนั้น แต่พวกที่มากรี๊ดมอร์นิ่งส่วนใหญ่เป็นกะเทย เกย์ ตุ๊ด แต๋ว แบบนี้มอร์นิ่งคงจะรอดยาก
?ยุ่งน่ามอร์นิ่ง นี่ส่งของเสร็จแล้วหรือ มาเจ๋ออะไรตรงนี้?
?เสร็จแล้วสิครับบอส?
?พูดมากนัก จะแช่งให้ได้เมียตุ๊ด?
?ผมจะเตะให้กระเด็น?
?ว่าแต่บอสเถอะ หน้าเป็นชีสบูด สาวเมินล่ะเซ่? มอร์นิ่งแซวคนเป็นบอสอย่างไม่กลัวโดนถีบ เขาสังเกตตั้งแต่ไปจอดรถมอเตอร์ไซค์จนกระทั่งเข้ามาในร้าน ลูกค้าสาวมาดเท่ไม่มองบอสหน้าหล่อบอยแบนด์เกาหลีสักนิด ปกติบอสจะโดนสาวๆ แทะจนกระดูกกร่อน พอสาวเมินเลยสติแตกมั้ง ฟาดแท็บเล็ตจดออเดอร์ซะเกือบพัง
?ในโลกนี้คงมีผู้หญิงคนนั้นคนเดียวมั้งที่ไม่กรี๊ดฉัน?
?ที่ไม่กรี๊ดเพราะเธอไม่ได้เงยหน้ามองด้วยซ้ำ ถ้าเธอเห็นบอสเต็มๆ ตา ผมเชื่อว่าเธอจะกรี๊ดจนคอแตกไม่ต่างจากคนอื่น บอสเตรียมยาอมแก้เจ็บคอไปให้เธอเลยนะครับรอบนี้? มอร์นิ่งแนะนำ ?หรือจะให้ผมออกโรง?
?นายเป็นเด็กส่งพิซซ่า ไม่มีหน้าที่เสิร์ฟ โน่น ไปหลังร้าน? ทิวากรไม่อยากให้เด็กส่งพิซซ่าหน้าตาอย่างกับบอยแบรนด์พวกนี้ออกมาเจ๋อหน้าร้าน ออกมาทีไรถอดหมวกกันน็อกทีไร ร้านแทบพัง โต๊ะเก้าอี้กระจัดกระจายเหมือนโดนพายุถล่มร้าน ลูกค้าชะนี เก้ง กวาง ทะลักกรูกันเข้ามารุมล้อมอยากกินพิซซ่าหน้าไส้กรอกกันทั้งนั้น
?เดี๋ยว นั่นนายจะไปไหนวิน? วินเด็กเสิร์ฟในร้านสวมเสื้อยูนิฟอร์มสีส้มกางเกงสีดำ คาดด้วยผ้ากันเปื้อนสีดำสกรีนชื่อร้านและโลโก้พระอาทิตย์ คาดด้วยตัวอักษรภาษาอังกฤษ The Sun Pizza
?เสิร์ฟน้ำลูกค้าครับ?
?คนนี้ฉันเอง? เขาต้องเรียกความมั่นใจกลับคืนมา
?ถ้าอย่างนั้นเจ้านายช่วยเสิร์ฟน้ำอัดลมโต๊ะข้างๆ ด้วยนะครับ ลูกค้าสั่งเพิ่ม? กระป๋องน้ำอัดลมสีน้ำเงินถูกวางคู่กับน้ำเปล่าเย็นฉ่ำ บอสผู้เสียความมั่นใจในความหล่อของตัวเองกำลังจะออกไปทวงความยุติธรรมคืน หวังว่าเขาจะทวงคืนสำเร็จ
ความไม่ใส่ใจนั้นดึงความมั่นใจไปจากตัว ชายหนุ่มรูปหล่อ แมนมาก พร้อมทั้งท่วงท่ามาดมั่นก้าวออกไปพร้อมถาดที่มีน้ำอัดลมสำหรับโต๊ะข้างๆ กับน้ำเปล่าสำหรับผู้หญิงจอมหยิ่ง เอาแต่มองออกไปนอกกระจกราวกับสังเกตการณ์อะไรสักอย่าง
?น้ำครับคุณผู้หญิง? ทิวากรวางน้ำอัดลมหนึ่งกระป๋องลงบนโต๊ะ
หญิงสาวมาดเท่แค่พยักหน้า มือสวยหากแต่แฝงไปด้วยความเข้มแข็งคว้ากระป๋องน้ำโดยไม่ได้มอง พอจะเปิดเทลงแก้วกลับพบว่าไม่ใช่ขวดน้ำเปล่า แต่คือกระป๋องน้ำอัดลม เธอเงยหน้ามองเด็กเสิร์ฟทันที
ได้ผล...เธอเลิกสนใจการมองออกนอกกระจกแล้วมาเงยหน้ามองหนุ่มหล่อผู้ขาดความมั่นใจแล้ว
?ฉันสั่งน้ำเปล่า? เสียงพูดห้วนๆ ?ช่วยเอาน้ำเปล่ามาให้ฉัน ส่วนนี่ฉันไม่ได้สั่ง? หญิงสาวยื่นกระป๋องน้ำอัดลมสีน้ำเงินคืน
?ผมว่าคุณสั่งมันนะครับ? ทิวากรจำได้ว่าเธอสั่งอะไร แต่...ตอนนี้เขาตั้งใจลืมเพื่อเรียกร้องความสนใจจากเธอแทนวิวด้านนอกร้าน ที่มีแค่รถวิ่งขวักไขว่กับวัยรุ่นเดินจู๋จี๋ และต้นไม้ในกระถางปูนขนาดใหญ่ เขาเชื่อว่าตัวเองน่าดูกว่าของไม่มีชีวิตพวกนั้นเยอะ
?ฉันสั่งน้ำเปล่า คุณไม่ได้จดหรือไง หรือว่าร้านนี้เด็กเสิร์ฟไม่ใส่ใจลูกค้า?
?ผมใส่ใจลูกค้าเสมอ แต่ลูกค้าสิไม่ใส่ใจผม? เขาต้องการความใส่ใจจากเธอทำไม ปกติเขารำคาญการใส่ใจเทือกนั้นจะตาย ผู้ชายส่วนใหญ่ต่างมีนิสัยชอบความท้าทาย ชอบให้คนหันมาสนใจเป็นเรื่องธรรมดา ?ตกลงสั่งน้ำเปล่าหรือครับ? เขาดึงกระป๋องน้ำอัดลมที่เธอกระแทกลงบนโต๊ะด้วยความไม่สมอารมณ์ พอได้เห็นหน้าเธอใกล้ๆ ชัดตาก็พบว่าผู้หญิงคนนี้สวยเฉี่ยว แววตาดุดัน ริมฝีปากกระจับของเธอเผยอคล้ายรอเขาจูบ ทิวากรเผลอมองแต่ก็ไม่นาน
ตอนนี้กระป๋องน้ำอัดลมอยู่ในมือ ?ถ้าต้องการน้ำเปล่า ผมจะจัดให้ครับ? เขาถือกระป๋องในมือขวาทั้งที่เป็นคนถนัดซ้าย ลูบฝ่ามือลงไปที่กระป๋อง จากน้ำอัดลมกลายเป็นขวดน้ำดื่มคริสตอลเย็นฉ่ำภายในพริบตา
ลูกค้าสาวตะลึงในทันใด นั่นมันอะไร! เธออุทานอยู่ในใจ กระป๋องหายไปไหน ขวดน้ำเปล่าเย็นเฉียบมาแทนที่ได้อย่างไร เขาวางขวดน้ำคริสตอลลงบนโต๊ะพร้อมกับเปิดฝารินลงแก้วใส่ให้กับเธอ
?เชิญดื่มให้สบายใจนะครับ เผื่อการดื่มน้ำเย็นๆ จะทำให้คุณผู้หญิงอารมณ์ดีขึ้นบ้าง? พร้อมกับยื่นมือไปตรงใบหูของเธอ ดึงดอกกุหลาบสีแดงมายื่นให้กับเธอ
?มา...ยา...กล...ชัดๆ? ลูกค้าสาวปั้นหน้าบึ้งตึงสลับสับเปลี่ยนเป็นจ้องเขม็งที่ดอกกุหลาบแดงในมือเด็กเสิร์ฟ เขายิ้มพร้อมกับยักคิ้ว กะพริบตา จุดนี้เขาหล่อมาก หญิงสาวเพิ่งได้เห็นหน้าเด็กเสิร์ฟเต็มสองตา หัวใจเธอเต้นตึกตักในจังหวะมองการกะพริบตาของเขา
?ผมชื่อซัน? ถือโอกาสแนะนำตัวด้วยชื่อเล่น เขาไม่ชอบบอกชื่อจริงกับใคร ขณะเห็นว่าหญิงสาวกำลังตะลึงกับน้ำเปล่าและดอกกุหลาบแดง
?ไม่ได้ถาม? ทำหยิ่งไว้ก่อน
?ผมอยากบอก อีกสามนาทีพิซซ่าจะมาเสิร์ฟ ต้องการให้ผมมาเสิร์ฟหรือเปล่าครับ? เขาอยากรู้ความต้องการของเธอ ลูกค้าคนอื่นก็แค่ลูกค้า แต่กับเธอเขาอยากรู้ทำไม ?ตามมารยาท อีกฝ่ายแนะนำชื่อ คุณเองก็ควรบอกชื่อตัวเองตอบกลับมาด้วยนะครับ? ยกมารยาทขึ้นมาอ้างเพื่อถามชื่อลูกค้าสาวที่ดูท่าทางหยิ่งอยู่มาก ลูกค้าคนอื่นเรียกเขาตามป้ายโลหะที่ติดเสื้อ ?บอส? นี่ไม่ใช่ชื่อแต่เป็นตำแหน่งต่างหาก
?ฉัน...? เชื่อว่าคนคนนี้ไม่จำเป็นที่ต้องบอกชื่อจริง ?ชื่อชานม? เลือกบอกชื่อเล่นที่เพิ่งตั้งขึ้นเองหมาดๆ
?อืม...น่าดื่มมาก ชา...นม? ทิวากรทวนชื่อลูกค้าสาวทีละคำ พร้อมกับกะพริบตาข้างเดียวให้กับเธอ
อ่า...หัวใจกระตุก!!
ทิวากรทิ้งเชื้อไฟไว้กับหญิงสาว เดินจากมาทันใด ไม่รอให้เธอต่อว่าอะไรเขาได้ทัน ลูกค้าชื่อชานมมองตามร่างสูงที่เดินห่างออกไปด้วยอาการลืมตัวจนกระทั่งเขาหันกลับมากะพริบตาข้างเดียวเป็นการโปรยเสน่ห์เป็นครั้งที่สอง หญิงสาวสะดุ้ง ก้มมองขวดน้ำคริสตัลบนโต๊ะด้วยอาการประหลาดใจ ?มายากล? พลันนึกถึงข่าวที่ได้อ่าน ?โจรมายากล? ปล้นเงินจากบัญชีบรรดาคนดังมหาเศรษฐีทั้งหลาย เรื่องนี้ทำให้เธอต้องมาหาพิซซ่าหน้าซีฟู้ดกินให้เต็มท้องก่อนต้องใช้สมองขบคิดกับคดีที่ถูกร้องเรียนมากที่สุดในขณะนี้
ทิวากรเดินไปยิ้มไป รู้สึกมีความสุขเล็กๆ ซ่อนอยู่ในรอยยิ้มของเขากับการได้แหย่ยั่วโมโหลูกค้าสาวคนนั้น หันไปมองเธอขณะดื่มน้ำกลืนลงคอ แม้แต่อาการกลืนน้ำของเธอยังเท่ เขามองลำคอของเธอเวลากระเพื่อมขึ้นลง ถึงกับหยุดเผลออ้าปากค้าง ดวงตาไม่หลบไปทางไหน นอกจากจับจ้องมองเธอเขม็ง
ขณะเพลินกับการแอบมองคนอื่นดื่มน้ำ เสียงไลน์เข้าปลุกสติกำลังหลุดให้กลับคืนมา ชายหนุ่มเจ้าของร้านเดอะซัน พิซซ่า หยุดตั้งสติ ดึงโทรศัพท์ออกจากกระเป๋า ไลน์ข้อความนั้นมาจากล็อตโต้ ลูกน้องวัยใสเจ้าเสน่ห์ในบรรดาสาวรุ่น นิ้วจิ้มอ่านข้อความพร้อมทั้งภาพที่ปรากฏบนหน้าจอ ก่อนหันไปทางมอร์นิ่งที่กำลังจะออกไปส่งพิซซ่ารอบเย็น
?เย็นนี้เจอกันที่บ้านพี่? ทิวากรบอกลูกน้องที่กำลังจะก้าว
?ครับ? มอร์นิ่งรู้งานในการไปรวมตัวกันที่บ้านบอสเย็นนี้ เขาแค่หยุดฟังแต่ไม่ได้หันหน้าไปมองบอสด้วยซ้ำ กลับรับคำทันใด
บอสใหญ่กะพริบตาทีหนึ่งแล้วจิ้มนิ้วลงบนโทรศัพท์พิมพ์ข้อความนัดแนะล็อตโต้ให้ตามไปที่บ้านด้วย พร้อมกับสแน็กที่อยู่นอกร้าน กำลังส่งพิซซ่าอยู่เช่นกัน
?บอสคะ ซีฟู้ดพาราไดซ์หอมกรุ่น แป้งบางกรอบ เสร็จแล้วค่ะ จะไปเสิร์ฟเองไหมคะ? พนักงานหญิงนำพิซซ่าหอมกรุ่นสีเหลืองทองอบเสร็จใหม่วางลงตรงหน้าบอส
บอสไม่ตอบ คว้าถาดมาถือก้าวเดินไปโต๊ะมุมเดิมที่เขาเชื่อว่าหัวใจก็ต้องการไปมุมนั้น
?ซีฟู้ดพาราไดซ์ร้อนๆ แป้งบางกรอบมาแล้วครับ? เขาวางภาชนะถาดไม้ลงบนโต๊ะ
หญิงสาวมองพิซซ่าหน้าที่ชื่นชอบเป็นพิเศษด้วยแววตาหิวสุดๆ ถ้าอยู่ที่บ้านเธอคงร้องกรี๊ดๆ เพราะได้กินของชอบ หากว่า...ต่อหน้าคนอื่นจำเป็นต้องเก็บอาการนิดหนึ่ง โดยเฉพาะคนที่ปล้นรอยยิ้มไปจากเธอ
?พิซซ่าอร่อยต้องกินกับน้ำอัดลมซ่าๆ จะเข้ากันนะครับ รับสักแก้วไหมครับ?
?อืมก็ดี? เธอเชื่อว่ามันเป็นแบบนั้น ทว่าเมื่อกี้ที่สั่งน้ำเปล่าเพราะเพิ่งเข้ามาแล้วเธอก็กระหายน้ำมาก อากาศด้านนอกร้านร้อนจนตับแลบ ต่อให้ขับรถมาก็ยังร้อนอยู่ดี
ชายหนุ่มยิ้มพร้อมกับดึงกระดาษออกจากกระเป๋าผ้ากันเปื้อน
?งั้นลองวาดรูปแก้วน้ำลงในกระดาษสิครับ? เขาไม่ได้นำน้ำอัดลมเย็นฉ่ำมาเสิร์ฟเธอตามที่แนะนำว่าพิซซ่าอร่อยควรทานคู่กับน้ำอัดลม
หญิงสาวเงยหน้ามอง เป็นเวลาที่เธอควรได้กินของที่อยากกิน ปกติเธอเป็นคนไม่มีเวลากินนอนปกติเหมือนชาวบ้าน ฉะนั้นอาหารที่แม่บอกว่าไม่มีประโยชน์ นอกจากเป็นอาหารจั๊งฟู้ดแล้ว มันก็ทำให้อ้วน หากว่าเธอต้องพึ่งพามันจนกลายเป็นอาหารหลัก การกินนอนไม่เป็นเวลาบั่นทอนสุขภาพ แต่นั่นคืองานของเธอ หญิงสาวต้องยอมรับในเมื่อตัดสินใจเดินทางสายนี้
?สิครับ ถ้าอยากดื่มน้ำ?
?ชั่วโมงวาดเขียนหรือไง? ตอนเด็กๆ พอถึงชั่วโมงศิลปะ เธอก็บอกตัวเองว่าชาตินี้จะมีโอกาสวาดรูปสวยหรือเปล่า เอ้าลองดู เล่นกับคนบ้าคนนี้ซะหน่อย หน้าตาก็ดีไม่น่าไม่เต็ม เอ...หรือเธอไม่เต็มกว่าเพราะดันหยิบปากกาที่เขายื่นมาให้วาดแก้วน้ำลงบนกระดาษสีขาว
?สั่งน้ำอะไรดีครับ? ชายหนุ่มในฐานะเด็กเสิร์ฟถาม
?ก็...ต้องเป๊ปซี่? หญิงสาวตอบเสียงเบา ไม่คิดว่าโตๆ กันแล้วจะมาชวนเล่นวาดรูป เล่นอะไรไม่เข้าท่า
เขาพับกระดาษเป็นรูปทรงกระบอก ต่อหน้าลูกค้าสาว เธอมอง อยากรู้ว่าเขาจะทำอะไร เขาวางกระดาษทรงกระบอกที่ม้วนเมื่อกี้ลงบนโต๊ะข้างๆ ถาดพิซซ่า
?ลองพูดว่าฉันขอสั่งเป๊ปซี่สิครับ?
?อา...คือ? เธอทำท่างง ในความงงคือความอยากรู้จึงพูดอ้อมแอ้ม ?ฉันขอเป๊ปซี่?
?ดังๆ สิครับ? เธอเสียงเบา บุคลิกแบบเธอน่าจะเป็นคนเสียงดังฟังชัดมากกว่าอ้อมแอ้มเหมือนคนไม่มีแรง
?ฉันขอสั่งเป๊ปซี่? โอ๊ยยย บ้าบอ
ชายหนุ่มยิ้ม เพ่งไปที่ม้วนกระดาษทรงกระบอก เขาใช้มือซ้ายจับ ทำมือขวายุ่บยั่บเหมือนร่ายมนตร์อะไรสักอย่าง ส่วนมือซ้ายก็ขยับกระดาษทรงกระบอกยกขึ้น
?โอวววว ให้ตาย? แก้วเป๊ปซี่เย็นฉ่ำพร้อมน้ำแข็งวางอยู่ตรงหน้าลูกค้าสาวมาดเท่ ?เดี๋ยวนะ คุณทำได้ไง? เธอดึงกระดาษแผ่นนั้นมาจากมือเขา จำได้ว่ากระดาษแผ่นนั้นเธอเป็นคนวาดรูปแก้วเปล่าไว้ พอคลี่ออกแก้วที่เธอวาดไว้กลับหายไป หญิงสาวพลิกกระดาษกลับด้านอย่างตื่นเต้นแกมขนลุก
?แก้วล่ะ แก้วหายไปไหน?
ทิวากรไม่ตอบ ได้แต่กะพริบตาข้างเดียวให้กับเธอ แล้วชี้ไปยังแก้วบรรจุน้ำอัดลมเย็นฉ่ำ
?เชิญทานพิซซ่าให้อร่อยนะครับ ผมคงไม่รบกวนคุณ...เอ่อ...ชานมใช่ไหมครับ?
?เอ่อ...ค่ะ อา...? ไม่รู้จะตีสีหน้าอย่างไรแล้วในตอนนี้ เมจิกอีกแล้วใช่ไหม ใช้การสังเกตหาช่องโหว่จับผิดไม่ได้เลย วาดแก้วในกระดาษกลายเป็นแก้วใส่เป๊ปซี่จริงๆ แก้วที่วาดบนกระดาษหายไป ต่อให้เขาเปลี่ยนกระดาษเป็นคนละใบก็ไม่น่าจะว่องไวและแนบเนียนขนาดนี้ รวมไปถึงน้ำเป๊ปซี่น้ำแข็ง และแก้วจริงมาจากไหน ในเมื่อเขาไม่ได้ถือมันมาด้วย ตรงหน้าเธอตอนแรกก็มีแค่พิซซ่าแป้งบางหน้าซีฟู้ดที่เธอชื่นชอบเป็นพิเศษ
หญิงสาวรู้อยู่ว่าในโลกนี้มีมายากล แต่ไม่คิดเลยว่าจะแนบเนียนจนจับไม่ได้เลยแม้การขยับใดๆ ก็ตามแบบนี้
?แหม...บอสดูแลลูกค้าโต๊ะเดียวเลยนะ โต๊ะอื่นก็น้อยใจแย่สิคะ? ต้นข้าว พนักงานรับออเดอร์ในร้านกล่าวแซว
?พี่ชอบทำให้คนมีรอยยิ้ม พี่มีของในตัว เชื่อว่าของพี่ไม่ทำให้ใครเดือดร้อน นอกจากสนุกกับของของพี่? เขานึกชอบหน้าเธอตอนเห็นเป๊ปซี่วางอยู่บนโต๊ะ กับแก้วที่หายไปจากกระดาษ เชื่อว่าต่อให้ตัวเองอวดมายากลอันนี้ที่ไหนคงไม่ได้รู้สึกสุขใจเท่าเล่นให้ชานมดู
?ดูแลลูกค้าดีๆ นะ พี่ขอตัว มีอะไรก็ตามพี่ที่ห้องทำงาน? ทิวากรหรือบอสซันของพวกน้องๆ ก่อนจากไปเขาปรายตาดูหญิงสาวกับพิซซ่าหน้าซีฟู้ดพร้อมเป๊ปซี่บริการพิเศษจากเขา สำหรับเธอคนเดียวในรอบสัปดาห์นี้ที่อวดมายากลแบบใกล้ชิดคนดู




+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ผู้กองชาลิสา ได้รับมอบหมายให้ตามสืบคดีจารกรรมทางการเงิน หญิงสาวจึงปลอมตัวเข้าร่วมงานโชว์นาฬิกาหรู เพราะได้รับรายงานว่า ?แก๊งเมจิก ร็อบ? ที่ใช้มายากลในการปล้นหมายตาบรรดาคนรวยที่มารวมตัวกันในงานนี้ และต้องแปลกใจเมื่อพบ ทิวากร เจ้าของร้านพิซซ่ามาแสดงมายากลในงาน โดยทั้งคู่เคยเจอกันมาก่อนหน้านี้และต่างพอใจกันอยู่ไม่น้อย ผู้กองสาวไม่รู้เลยว่าคนที่ตามหาจะเป็นคนที่ตนปล่อยให้เขาขโมยหัวใจไป ขณะที่โจรรูปหล่อตัวร้ายก็ไม่รู้เหมือนกันว่าคนที่เขามีใจให้จะกลายเป็นตำรวจ!

รูปภาพ

ตอบกลับโพส

ย้อนกลับไปยัง “Bongkoch Books News & Activities”