บทนำ
แคว้นเจิ้งมีบุรุษสง่างามปกครองแคว้นด้วยความผาสุกตลอดมา นามว่ากวนหมิงหรงฮ่องเต้ ข้างขวาของฮ่องเต้คือท่านแม่ทัพผู้องอาจเก่งกาจไร้พ่าย เมื่อเขาจับดาบออกรบ เมื่อนั้นย่อมได้รับชัยชนะเหนือศัตรู ยิ่งถ้ามีท่านกุนซือลั่วปิงฉู่วางแผนการรบ แคว้นเจิ้งมิเคยพบกับความปราชัย เช่นนั้นแล้วพื้นที่อาณาบริเวณแคว้นเจิ้งจึงกว้างใหญ่ไพศาล มีเมืองหลวงคือซานซี รุ่งเรืองวิไล อยู่เย็นเป็นสุข ทรัพยากรสำคัญคือสมุนไพร ข้าว ปลา ล้วนอุดมสมบูรณ์ อัญมณีมีค่าคือทองคำกับหยก
ภายใต้ความยิ่งใหญ่นี้มีสกุลฟางหนุนอยู่เบื้องหลัง เป็นตระกูลนักรบที่คอยปกป้องราชวงศ์และวังหลวงมารุ่นต่อรุ่น เสียสละเลือดเนื้อเพื่อปกป้องราชบัลลังก์ ท่านแม่ทัพฟางเจี๋ยเกิงคือทายาทนักรบรุ่นหลังอายุอานามยี่สิบห้า หนุ่มแน่น หน้าหยก เขายังไม่รับภรรยา ยังคงรักษาพรหมจรรย์ไว้ยิ่งชีพ ทหารที่เขาบัญชาการต่างก็ช่วยท่านแม่ทัพรักษาสิ่งนี้มิให้สูญเสียให้กับสตรีนางใด
ต่อให้ท่านกุนซือเจ้าเล่ห์พยายามมากเพียงใดในการสรรหาอิสตรีมาทดสอบตัวเขา สตรีงดงามทุกนางกลับไร้ความสามารถในการหลอกล่อให้ท่านแม่ทัพจำนนต่อเสน่ห์ของพวกนาง ท่านแม่ทัพผู้หล่อเหลา พกพากล้ามท้องแกร่ง เขามีใบหน้าใสแตกต่างจากรูปกายกำยำ มีความภักดีต่อฮ่องเต้ยิ่งชีพ ตัวตายแต่อย่าหมายราชวงศ์จะล่ม
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
เซี่ยงไฮ้ปัจจุบัน
เหมยเยี่ยนอิงนักแสดงสาวมากฝีมือ ผู้โด่งดังยิ่งกว่าพลุแตก ไม่ว่าได้รับบทบาทไหน เล่นเป็นใคร หนังเรื่องนั้นย่อมต้องโด่งดังกระแสดียอดเยี่ยม สามารถทำเรตติงนำหน้าหนังเรื่องอื่นๆ ล้วนสร้างรายได้ให้กับเจ้าของหนังเป็นกอบเป็นกำ เบื้องหน้าเธอคือนักแสดงมากฝีมือ เต็มไปด้วยความสวย ท่วงท่าสง่างาม จัดว่าอยู่ในวงการเซเลบทุกกระเบียดนิ้ว
ไม่ว่าย่างก้าวไปที่ไหนย่อมตกเป็นข่าวในทางดีงามเสมอ ทั้งในความน่ารัก ความเป็นกันเองกับสื่อแฟนคลับ ไม่ถือตัว ไม่เย่อหยิ่ง รักเด็กเยี่ยงนางงาม ไม่ว่าผู้จัดยื่นบทอะไรส่งให้เธอก็สามารถเข้าถึงบทบาท ตีบทแตกกระจุย เล่นเกินราคาค่าจ้าง ไม่เคยทำให้เจ้าของหนังผิดหวัง ผู้กำกับคนไหนถ้าได้ร่วมงานกับเธอไม่ต้องกำกับมาก เหมยเยี่ยนอิงเล่นได้ผ่านฉลุย ต่อให้บทยากง่ายแค่ไหนเธอไม่เคยหวั่น ไม่เคยทำให้คนที่จับตามองอยู่นั้นผิดหวังในฝีมือการแสดงของเธอ
ฉากหลังน่ะหรือ...หึๆ มันคือความแตกต่างโดยสิ้นเชิง เหมยเยี่ยนอิงคือตัวน่าสะอิดสะเอียนพอๆ กับถั่วเน่าในสายตาของพวกนักแสดงร่วมกองเดียวกัน นอกจากเป็นตัวเรื่องมากได้ทุกสิ่งอย่างที่ผ่านเข้ามาในชีวิต แม้แต่เรื่องเล็กน้อยเธอไม่เคยปล่อยผ่าน รับงานแต่ละงานต้องหลักล้านขึ้น น้อยกว่านั้นไม่ต้องโทร.เข้ามาติดต่อ เดินเข้ากองใครกล้ามาช้ากว่าแม้แต่นิดเดียว นักแสดงสาวเป็นได้โวยลั่น น้ำดื่มต้องเป็นน้ำแร่ยี่ห้อที่ดื่มประจำ ถ้าหาไม่ได้เป็นได้ระเบิดลงกอง
เสื้อผ้า รองเท้า กระเป๋า ต้องเป็นแบรนด์ดังเท่านั้น รับงานโชว์ตัวเฉพาะงานวีไอพี งานสั่วๆ กระจอกไม่รับเด็ดขาด จิกหัวด่าพวกที่ไม่พัฒนาด้านการแสดง ท่องบทเป็นหุ่นยนต์ ได้โดนเธอด่าจนลืมชื่อแซ่ ไม่เล่นหนังอาร์ไม่รับถ่ายหวิว ไม่ซิวผู้ชายคนอื่น แซ่ไม่ดัง เงินในบัญชีไม่ถึงพันล้านหยวน อย่าหมายจะได้กินข้าวกับนักแสดงสาว
พอได้รับการติดต่อให้แสดงเป็นพระสนมเหยา พระสนมผู้ด้อยค่า ถีบตัวเองให้ขึ้นไปอยู่เหนือพระสนมนางอื่น ด้วยการทำทุกวิถีทางเพื่อให้ฮ่องเต้หันมาสนใจ เหมยเยี่ยนอิงอ่านบททีแรกเธอก็รับเล่นทันที เพราะบทนี้ท้าทายมาก พอตกลงรับเล่นจึงได้บทมาอ่านจนแตกฉาน เธออินเข้าไปในบทบาทหนักหน่วง หลงรักความสง่างาม องอาจ ชาติชาย เก่งกล้าสามารถของท่านแม่ทัพ
เหมยเยี่ยนอิง ?หยกงามแห่งเอเชีย? ฉายาที่ได้รับจากสื่อและคนในวงการบันเทิงของจีนตั้งให้ จึงหลงเข้าไปในบทประพันธ์ อยู่ในอาการคลั่งไคล้ท่านแม่ทัพจนกระทั่งเก็บไปฝันถึงบทวาบหวามตามสถานที่ต่างๆ ทั้งในบทและนอกบท
ทุกครั้งดาราสาวมักพบว่าตัวเองอยู่ในอ้อมกอดท่านแม่ทัพเสมอ การเข้าถึงบทบาทขนาดนี้ สมควรให้เหมยเยี่ยนอิงได้รับรางวัลมังกรทองคำในการประกวดภาพยนตร์เซี่ยงไฮ้ตั้งแต่หนังยังไม่ออกฉาย
ต่อให้สื่อเขียนเชียร์ว่าเธอเป็นคนดีเด่นสักแค่ไหน รักเด็ก เป็นดาราสาธารณชนสักแค่ไหน กลับไม่ทำให้ลบล้างนิสัยแย่ๆ ของเธอได้ ในเมื่อเบื้องหลังผู้จัดการสาวและคนรอบข้างต่างรู้กันดี เหมยเยี่ยนอิงนิสัยแย่จนเกินจะเยียวยา ดังนั้นคนรักหน้าฉากจึงมีแค่แฟนคลับที่ต่างบูชายกให้เธอเป็นไอดอล
หลังฉากคนที่รู้จักหยกงามต่างหมั่นไส้ใน กมลสันดานของเธอกันทั้งนั้น คนคิดกำจัดก่อตัวเป็นเงาตามตัว แต่ใครจะกล้าล้มล้างเธอ ในเมื่อดาราสาวโด่งดังทั่วโลกซะขนาดนั้น ไปไหนมาไหนมีการ์ดคอยคุมคอยดูแล เป็นหวัดยังเป็นข่าว ซื้อรองเท้าใหม่ก็เป็นข่าว แผนกำจัดถ้าคิดไม่รอบคอบมีหวังได้เข้าไปนอนตบยุงในคุก
ผิงผิง ตัวประกอบที่โดนนักแสดงสาวคนดังด่าสาดเสียเทเสีย เวลาเข้าบทกันทีไรผิงผิงผู้รับบทนางกำนัลรับใช้ข้างกายพระสนมเหยากุ้ยเฟยถูกจิกตาต่อว่าเรื่องจำบทไม่ได้จนแทบหลั่งน้ำตา อะไรกันนักกันหนาแค่ลืมบทนิดหน่อย ไม่ได้ฆ่าใครตาย ทำไมต้องด่ากราดถึงการศึกษา ชาติกำเนิดขนาดนี้ด้วย การเทกแล้วเทกอีก หรือเพียงแค่ท่องบทสั้นๆ นอกฉากยังโดนด่าซ้ำให้เจ็บใจ เหยียดด้วยคำพูดจิกด้วยสายตา เมื่อเก็บกดมากๆ ผิงผิงจึงแอบชักชวนลี่จิงที่โดนฤทธิ์พายุของนางจิ้งจอกไม่ต่างกัน คิดแผนการหาทางเอาคืนแม่ดาราคนดัง อย่างน้อยก็ให้เดี้ยงไม่ให้เข้าฉากสักวันสองวัน
แผนการกลั่นแกล้งเบาๆ จึงผุดขึ้น เปลือกกล้วยคือทางเลือกในการแกล้งครั้งนี้ ผิงผิงใช้เปลือกกล้วยเป็นอาวุธ ค่อยๆ ย่องไปวางไว้หน้าประตูห้องออนเซ็นวีไอพี แค่แช่น้ำร่วมกับคนอื่นมันแย่มากหรือไง ต้องให้โรงแรมจัดห้องส่วนตัวแยกจากคนอื่น ทุกอย่างต้องยอดเยี่ยมไร้ที่ติ ห้ามใครรบกวน แม้แต่มดตัวเดียวยังไม่ให้เดินผ่าน
เปลือกกล้วยชิ้นเดียวอาจจะไม่สามารถสยบนางมารจิ้งจอกได้ เพื่อความสะใจ ผิงผิงราดน้ำมันพืชลื่นๆ ตามไปด้วย พอเหมยเยี่ยนอิงก้าวเข้าไปในห้องเพียงก้าวเดียวก็เหยียบเปลือกกล้วยลื่นหกล้ม หัวฟาดฟื้น ไถลตกลงไปในบ่อออนเซ็น ซ้ำยังตกลึกผ่านทะลุไปอีกมิติ มาโผล่ที่ห้องอาบน้ำท่านแม่ทัพผู้หาญกล้าแห่งแคว้นเจิ้ง แม่ทัพผู้มีใบหน้าหล่อเหลาที่กลับยังคงรักษาพรหมจรรย์จากมือสตรีได้จนอายุยี่สิบห้าปี
ดาราสาวตกบ่อออนเซ็นทะลุมิติจนตกลงไปในถังอาบน้ำของท่านแม่ทัพภายในจวนแม่ทัพ หลังการคุมฝึกทหาร รู้สึกเหนียวตัวจึงได้แช่ตัวเพื่อปลดความเหนื่อยล้าออกจากกาย เหมยเยี่ยนอิงได้พบว่าใต้ก้นงอนของนางคืออาวุธร้ายขนาดเขื่อง เจ้าของอาวุธลับคือบุรุษหน้าตาหล่อเหลา รูปร่างกำยำ เนื้อตัวเต็มไปด้วยบาดแผล ซ้ำยังมีกล้ามเนื้อแข็งแรง ใบหน้าเขาช่างขาวใส ไร้เดียงสา หากแต่ในความขาวใสนั้นกลับมีความองอาจกล้าหาญแฝงไว้ เส้นผมดกดำยาวแผ่กระจายทั่วแผ่นหลังเปียกลู่ดึงดูดความสนใจจากสายตาดาราสาวที่ข้ามมิติมาจากแดนไกลโพ้น
เขาช่างน่ากิน เขาช่างเป็นบุรุษองอาจ เขาช่างมีดาบอันใหญ่ ข้าอยากแต่งกับท่าน ข้าอยากเป็นภรรยาของท่าน สิ่งที่เหมยเยี่ยนอิงผู้ทะลุมิติมาคิดในใจอย่างรัญจวนจิต
ใครกล้าคิดร้ายต่อนาง ใครกล้าเอาเปลือกกล้วยมาวางดักจนนางได้รับอุบัติเหตุหกล้ม หัวฟาดพื้นมาโผล่ยังอดีต กลับไปได้นะคอยดู แม่จะเล่นงานเรียงตัว จับเข้าคุกทุกคน ด่าไม่ซ้ำคำจนลืมบรรพบุรุษ เดินกลับบ้านไม่ถูกเลยทีเดียว ถ้ามันคนนั้นไม่ได้รับโทษนางไม่มีวันเลิกรา ว่าแต่พูดๆ คิดๆ อยู่เนี่ย จะกลับไปอย่างไร จนปัญญาสิ้นดี
บทที่1 เปลือกกล้วยพิฆาตนางจิ้งจอก
?ว้าย!!! กรี๊ดดด?
ตุ้บ...ซ่า...ตู้ม!
?อูยยย...กรี๊ดดังสะใจดีจริงๆ พับผ่า เสียงนี้แสดงว่า...แสดงว่า...? ลี่จิงที่เฝ้าดูลาดเลาเงี่ยหูฟัง ได้ยินเสียงกรีดร้องโหยหวนอยู่ภายในห้องออนเซ็นวีไอพีก็รีบเผ่นโผนกระโจนไปแจ้งข่าวดีแก่คนต้นคิด ?รีบไปบอกผิงผิงดีกว่า?
?เอ้า...เมาเหมือนหมา? พอไปถึง คนที่บอกว่าจะพาผู้จัดการส่วนตัวดาราสาวไปดื่มกาแฟกลับเมาสติหลุดกอดคอกันกลม แบบนี้จะพูดกันรู้เรื่องไหมเนี่ย ?ผิงผิง? ลี่จิงเรียกดาราตัวประกอบสาวที่กำลังเมาได้ที่ทั้งที่เพิ่งหัวค่ำ กอดคอชนแก้วไม่ลืมหูลืมตากับผู้จัดการสาว
เหตุการณ์ในห้องออนเซ็นเกิดขึ้นแค่เสี้ยววินาที ขณะนักแสดงสาวก้าวเข้าไปในห้องแช่น้ำอุ่นผสมน้ำแร่ เพียงก้าวแรกที่ก้าว ปลายเท้าหญิงสาวก็เหยียบกับอะไรบางอย่าง ลื่นปรื๊ดก้นกระแทกพื้น ไม่เท่านั้น...ทันทีที่ลื่นล้ม ศีรษะและหลังก็กระแทกพื้นลื่นไถลเบรกไม่อยู่ ตกลงไปในบ่อออนเซ็น ไม่สามารถช่วยเหลือตัวเองได้ หรือแม้จะร้องให้คนช่วยยังไม่มีเสียงเล็ดลอด ร่างเธอจมดิ่งลงไปในน้ำ รู้ตัวว่าเจ็บมาก ไม่อาจพยุงตัวเองขึ้นจากบ่อได้
เธอเหยียบโดนอะไรสักอย่างลื่นๆ สบู่ หรือน้ำยาอะไรหกอยู่หน้าประตู ทั้งที่สั่งให้ทำความสะอาดห้องให้ดีที่สุดก่อนที่เธอจะเข้าไปใช้ ทำแบบนี้รับรอง โรงแรมนี้ได้ปิดถาวรแน่ เล่นกับใครไม่เล่น กล้าเล่นกับเหมยเยี่ยนอิง สั่งย่อมเป็นสั่ง เพิกเฉยแบบนี้รับรองได้สั่งปิดตลอดชาติ
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ยี่สิบนาทีก่อนหน้านั้น
ภายในห้องอาบน้ำร้อนส่วนตัวของเหมยเยี่ยนอิง สองสาวกำลังย่องเข้าไปในห้องที่จัดว่าเป็นพื้นที่วีไอพีของนักแสดงสาว ?หยกงามแห่งเอเชีย?
?เฉยเถอะน่า หมั่นไส้มานานแล้ว? ในมือผิงผิงคือเปลือกกล้วยหอมเหลืองนวลหนึ่งชิ้น
?นี่ผิงผิง เธอจะทำอะไร อย่าบอกนะว่า...? ลี่จิงแอบกลัว
?หุบปากซะ ดูต้นทางไว้ก็พอ? ผิงผิงรำคาญ ลี่จิงถามซ้ำซากอยู่ได้ คุยกันรู้เรื่องตั้งแต่อยู่ในห้องพัก พอจะทำจริงๆ เอาแต่กลัว ใครจะกล้าเข้ามาตรงนี้ ทุกคนรู้อยู่ว่าเป็นที่ส่วนตัวนักแสดงสาวเรื่องมาก ปากร้าย
?ถ้าแม่นั่นเป็นอะไรไป...แบบ...เอ่อ...ตายล่ะ เธอกับฉันไม่กลายเป็นฆาตกรเลยหรือยะ? ลี่จิงรู้สึกขนลุกที่ต้องมาเป็นผู้รับรู้แผนการแกล้งนางเอกเบอร์หนึ่งในโลกมายา นางร้ายเบอร์ใหญ่ในชีวิตจริง
?โอ๊ยย! แค่เหยียบเปลือกกล้วยไม่ตายหรอก อย่างมากแค่หกล้มก้นกระแทกสะโพกเดี้ยงก็เท่านั้น ฉันแค่จะสั่งสอนแม่นั่นให้รู้จักเห็นหัวคนอื่นบ้าง ไม่ใช่เหยียบหน้าคนอื่น เห็นว่าตัวเองดัง หน็อย...เป็นนางเอกแค่ในจอ นอกจอนางร้ายดีๆ นี่เอง?
ผิงผิงเพิ่งถูกเหมยเยี่ยนอิงดูถูกมาหมาดๆ ตลอดการถ่ายทำซีรี่ส์ฟอร์มยักษ์ที่ได้ทุ่มทุนสร้างหลายพันล้าน นักแสดงตัวเอก ตัวประกอบคับจอ เธอดีใจที่ได้ร่วมเป็นนักแสดง แม้จะเป็นเพียงตัวประกอบ เล่นบทนางกำนัล แต่ทุกบทก็มีความสำคัญไม่แพ้กัน ไม่ใช่จะดูถูกกันหน้าด้านๆ
?คิดดีๆ นะ ถ้ามีใครจับได้ เราสองคนได้ตายแน่ ข่าวใหญ่ทั่วจีนแน่ๆ?
?สบายใจเถอะ ไม่มีกล้อง ไม่มีใครกล้าเข้ามา? ก็แม่นั่นดัดจริต ชอบความเป็นส่วนตัวซะขนาดนั้น สั่งห้ามติดกล้อง ห้ามคนมารบกวน สั่งล้างห้องแช่น้ำร้อนทุกซอกทุกมุม สั่งเปลี่ยนน้ำใหม่ฆ่าเชื้อโรค จุดเทียนหอมอโรมา ผ้าไม่สะอาดก็ไม่ยอมใช้ รองเท้าผ้าต้องเป็นคู่ใหม่ เสื้อคลุมใหม่กลิ่นหอม แม้แต่ผ้าเช็ดผม ทุกอย่างเธอต้องเป็นคนใช้คนแรกเสมอ
โถ...ทำอย่างกับตัวเองเป็นนางฟ้า คนเหมือนกัน กินทางปากออกทางก้นเหมือนกันนี่ล่ะว้า ผิงผิงเกลียดแม่นางเอกเรื่องมากที่สุดเท่าที่เคยเกลียดคนมา พูดถึงแม่นี่ทีไรเลือดความเกลียดพุ่งกระแทกสมองทุกที
?งั้นเอาไงเอากัน? ลี่จิงเริ่มคล้อยตามผิงผิง ถึงขนาดกล้าโยนความกลัวทิ้งไป รู้ซึ้งถึงฤทธิ์แม่นางเอกหมื่นล้านเบอร์หนึ่งกับตัว บทจิกหัวใช้ถนัดทั้งในจอนอกจอ ตอนนี้ทนไม่ไหวจนต้องระเบิดกับผิงผิง ระบายความรู้สึกกันอยู่ในห้องพักส่วนตัวที่ทางกองถ่ายจัดเตรียมไว้ให้นักแสดง
ดูซิ ถ้าสะโพกเดาะสักสองสามวัน จะมีหน้ากล้าแหกปากดูถูกจิกหัวใครไหม สองสาวตัวประกอบหัวเราะสะใจ โยนเปลือกกล้วยไว้หน้าประตูตั้งใจสำเร็จโทษ ?หยกงามแห่งเอเชีย? ฐานเกลียดเข้าไส้
วางเปลือกกล้วยแถมด้วยการเทน้ำมันพืชราดลงไป จากนั้นสองสาวตัวประกอบระแวดระวังมองรอบตัว ปลอดคนจึงแอบย่องออกไปจากห้องแช่น้ำร้อนออนเซ็นของนางเอกคนดัง เดินคุยเรื่องบทที่จะถ่ายทำในวันถัดไปเหมือนไม่ได้ไปสร้างแผนการร้ายอะไรไว้
เสียงฮัมเพลงดังมาจากทางเดิน สาวสวยหยกงามแห่งเอเชียปรากฏกายด้วยเสื้อคลุมอาบน้ำ ตัวหอมขาวสะอาด ก่อนสวมใส่หญิงสาวจะต้องให้ผู้จัดการส่วนตัวตรวจสอบความเรียบร้อยเสียก่อน ถ้าผ่านมาตรฐานของเธอจึงยอมสวมใส่
?อืม...หอมชื่นใจ? หญิงสาวทำท่ารื่นรมย์หลังได้กลิ่นหอมอ่อนๆ โชยมาจากห้องแช่น้ำร้อนที่ทางโรงแรมหรูจัดเตรียมไว้ให้ตามคำสั่งของเธอ
ประตูห้องบานเลื่อนแบบญี่ปุ่นถูกเปิด สองสาวที่แอบดูอยู่ลุ้นกันจนตัวโก่ง ?เข้าไป...เข้าไป?
ขาที่กำลังก้าวผ่านประตูชะงัก ?เยี่ยนอิง? ผู้จัดการส่วนตัวเรียกหยกงามเอาไว้
?โอ๊ยย...? สองสาวที่แอบดูลุ้นจนตัวเกร็งไปหมด ผิดหวังที่จู่ๆ ผู้จัดการสาวส่วนตัวของดาราคนดังดันเรียกไว้ก่อน แม่นั่นจะก้าวเข้าไปอยู่แล้วเชียว อวี้หลินยุ่งไม่เข้าท่า จับกดน้ำเสียดีไหม
?โทรศัพท์?
?จากใคร? เหมยเยี่ยนอิงชักสีหน้าไม่พอใจผู้จัดการสาว บอกตั้งกี่ครั้งแล้วว่าเวลาส่วนตัว เวลาพักผ่อนห้ามรบกวน จุ้นจ้านไม่รู้จักหน้าที่ หักค่าจ้างเสียดีไหม น่ารำคาญ!!
?บริษัทโฆษณา? อวี้หลินผู้จัดการสาวร่างอวบปิดโทรศัพท์ไปก่อนหน้าจะวิ่งมาที่ห้องออนเซ็นวีไอพี รู้อยู่ถ้าแม่นี่ไม่พอใจจะต้องอาละวาดด่ากราดไม่ไว้หน้า กลัวเสียงดังเล็ดลอดเข้าไปในโทรศัพท์พานจะเป็นเรื่องใหญ่ จึงบอกกับทางฝ่ายนั้นว่าขอติดต่อกลับไปอีกทีหลังจากแจ้งให้เหมยเยี่ยนอิงทราบ
?อ้อ...โฆษณาครีมหน้าขาวที่เคยติดต่อมาคราวก่อนนั่นหรือ ปัดไปเลย ฉันไม่รับ ค่าตัวไม่ถึงเจ็ดหลัก ไม่ต้องวิ่งมาถามฉัน อวี้หลินก็รู้นี่ฉันไม่รับ ฉะนั้นไม่ต้องเสียเวลาคุย อยากได้ตัวฉันไปเป็นพรีเซนเตอร์ต้องทุ่มหน่อย? พูดเสร็จเชิดหน้าไม่สนเงินน้อยนิดแต่มากสำหรับคนอื่น
?ได้ๆ? อวี้หลินจำเป็นต้องยอมรับ แม้เสียดายงานชิ้นนี้ ดาราหลายคนอยากร่วมงานกับเหยาหวันลองเวย์มาก แม้เป็นแบรนด์ใหม่ที่เพิ่งตีตลาด แต่ถือได้ว่ากำลังเป็นน้องใหม่มาแรงด้านเวชภัณฑ์เครื่องสำอาง ผู้คนต่างจับตามอง ผู้จัดการสาวรู้สึกเหนื่อยทุกครั้งเรื่องการรับงานของแม่นักแสดงสาวจอมหยิ่ง เมื่อก่อนหลักพันยังรับไม่เกี่ยง พอโด่งดังหน่อยรับงานทีเจ็ดหลักขึ้นไปเท่านั้น
?ไปๆ ฉันจะพักผ่อน ถ้าไม่จำเป็น เรื่องเล็กๆ น้อยๆ บอกปัดได้ก็ปัด แต่ห้ามรับงานโดยไม่ปรึกษาเด็ดขาด? นักแสดงสาวผู้โด่งดังปัดมือไล่ รำคาญผู้จัดการสาวที่อยากรับงานให้เธอทุกงานที่ติดต่อเข้ามา งกไม่เข้าท่า ชื่อเสียงเสียหมด รับงานต่ำๆ เกรดแย่ๆ
อวี้หลินเดินกลับออกไปพร้อมเก็บอาการหนักใจกลับไปด้วย จะเอาคำพูดอะไรไปแจ้งฝ่ายเหยาหวันล่ะทีนี้ ?อยากบ้าตาย เอาแต่ใจชะมัด? ผู้จัดการสาวร่างอวบกระฟัดกระเฟียด หน้าบูดบึ้งเดินจากไป
สบโอกาสผิงผิงกับลี่จิงเชื่อว่าแม่ฮิปโปตัวนี้อาจจะเป็นอุปสรรคในการกำจัดนางมารจิ้งจอกเหมยเยี่ยนอิง ?ลี่จิงดูทางนี้ไว้ ฉันจะเสียสละเงินเลี้ยงกาแฟอวี้หลินสักถ้วย? ผิงผิงลุกขึ้นเดินผละไปจากลี่จิง ก้าวตามผู้จัดการร่างอวบไป
?ช้าก่อน เธอจะทำอะไรผิงผิง?
?เฉยเถอะ อยู่ในที่ที่ฉันสั่งพอ จับตาดูแม่นั่นให้ดี เสร็จงานรีบมาบอกฉันด้วย เข้าใจนะ? ผิงผิงสั่งเสร็จแอบตามอวี้หลินไป ?อวี้หลิน? ตัวประกอบสาวปลายแถวเรียกผู้จัดการดาราดัง
?เธอ...? อวี้หลินทำสีหน้าสีตาสงสัยคนที่เรียกตนไว้ เอาตรงๆ จำผู้หญิงตรงหน้าไม่ได้ เวลาไม่แต่งหน้าเข้าฉากกับตอนแต่งหน้าแตกต่างกัน หรืออาจจะเป็นทีมงานในกองถ่ายฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งก็เป็นไปได้
?ผิงผิงค่ะ ก็แค่นักแสดงตัวประกอบที่เล่นเป็นนางกำนัลของพระสนมเหยา พอจำได้ไหม?
อวี้หลินพยายามนึกถึงในฉาก ในบทพระสนมเหยามีนางกำนัลสี่นาง ผิงผิงได้พูดคุยพากันเดินห่างออกไปจากห้องอาบน้ำวีไอพี ชวนอวี้หลินไปดื่มกาแฟ ทีแรกผู้จัดการสาวปฏิเสธ ไม่อยากสุงสิงกับตัวประกอบ แต่เพราะผิงผิงยกเรื่องต่อบทมาอ้าง เห็นว่าอวี้หลินเป็นคนน่านับถือ คงจะเป็นที่ปรึกษาให้เธอได้ พอถูกใจโดนยกย่องหน่อยอวี้หลินก็ดีใจจึงยอมไปดื่มกาแฟกับผิงผิงเพื่อต่อบท บทนางกำนัลต่อให้เป็นบทเล็กๆ ถ้าจำบทไม่แม่นก็ทำให้เสียเวลาได้ ที่สำคัญเหมยเยี่ยนอิงคงได้ด่าเปิง
?ผิงผิงไม่อยากทำให้เยี่ยนอิงเสียเวลาน่ะ?
?นอกจากเสียเวลา แม่นั่นยังจะด่าเธอหัวฟูเลยล่ะ อุ๊ย...!! ไม่ๆ ฉันไม่ได้หมายความแบบนั้น? อวี้หลินกลัวภาพพจน์ดาราที่ตัวเองดูแลเสียจึงเบี่ยงประเด็น
เชอะ คนเขารู้กันทั้งวงการ แม่เหมยเยี่ยนอิงร้ายกาจยิ่งกว่านางจิ้งจอกพันเล่ห์ ถนัดแต่ล่อลวงผู้คนแค่ไหน ไม่ต้องปกป้องกันหรอกย่ะ ผิงผิงแอบเบะปาก
?วุ่นวายชะมัด เรื่องแค่นี้จัดการไม่ได้? นักแสดงสาวบ่นงึมงำ สะบัดหน้ากลับมาทางประตูบานเลื่อนห้องอาบน้ำอีกครั้ง
ลี่จิงลุ้นปัสสาวะแทบราด ว่าแต่ตัวเธอมาทำบ้าอะไรตรงนี้ ไม่น่าร่วมมือกับผิงผิงเลย ถ้าแม่นั่นเกิดเป็นอะไรไปมากกว่าแค่ก้นกระแทกพื้นสะโพกเดี้ยง เธอจะทำอย่างไร ไม่เท่ากับเป็นผู้สมรู้ร่วมคิดกับผิงผิงหรอกหรือ
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
หลังตกมาในบ่อออนเซ็น ดาราสาวพุ้ยน้ำว่ายพาตัวเองเข้าฝั่ง แต่ทำไมบ่อออนเซ็นมันถึงได้ลึกขนาดนี้ ว่ายเท่าไรไม่โผล่สักที ร่างบอบบางมีเพียงเสื้อคลุมตัวเดียวปิดบังกายไถลดำดิ่งตกลงมาจนกระทั่ง...
ตู้ม!!
?กรี๊ดดด!!? ดาราสาวตกลงในน้ำอีกครั้ง บ้าเอ๊ย ตกน้ำอีกแล้ว แต่ครั้งนี้เหมือนกระทบกับบางสิ่ง พยายามลืมตาด้วยความตื่นตกใจ หน้าคนบางคนอยู่ตรงหน้านาง สายตาสองคู่สบประสานกัน ชั่วแวบเดียวบางสิ่งตกลงกลางศีรษะของนาง
?เปลือกกล้วย? มันมาจากไหน
สติเตลิดไปไม่กลับคืนร่าง หญิงสาวกรีดร้อง กระโดดขึ้นจากบ่อออนเซ็น เอ๊ะ!! ไม่ใช่บ่อ มันคือ...ถังอาบน้ำไม้โบราณ บรรยากาศรอบกายมิใช่บ่อออนเซ็น แต่เป็นห้องอาบน้ำแคบๆ ซ้ำยังมี...เง็กเซียน...หล่อ ล่ำ ซิกซ์แพ็กแน่น ที่สำคัญขาวมาก จุดชมพูสองจุดบนหน้าอกแข็งแรงกำยำ ทำให้สายตาเหมยเยี่ยนอิงมิอาจหันไปดูทางอื่นได้นอกเสียจากผู้ชายผมยาว รูปหน้าคมสัน นี่มันท่านแม่ทัพในบทหนังที่กำลังถ่ายทำมิใช่หรือ
นางกำลังอยู่ในกองถ่ายหรือไร ไม่ใช่นี่ ในเมื่อเลิกกองแล้ว จำได้ว่ากำลังจะเข้าไปแช่น้ำในบ่อออนเซ็นระดับวีไอพีปราศจากผู้คนวุ่นวาย แล้วนี่อะไร ใครส่งผู้ชายคนนี้มาบริการนาง ไม่ได้เรียกหาหนุ่มบริการถูหลังสักหน่อย
?เจ้า...เข้ามาในห้องอาบน้ำของข้าได้เช่นไร? ชายผู้กำยำห้าวหาญองอาจลุกพรวดจากถังไม้ บนเนื้อตัวเขาไร้อาภรณ์ปกปิดแม้เพียงชิ้นเดียว
?โอ๊ะ...อย่าลุก? ลุกจนได้ พระเจ้า นั่น...ดาบ...ดาบของเขาหรือ ดาบ...โอววว ใหญ่มาก ตรงหน้าของเหมยเยี่ยนอิงคือดาบประจำกายของบุรุษผมยาวหล่อเหลาพอๆ กับพระเอกหนังจีนกำลังภายในที่นางเคยแสดงนำหลายเรื่อง สรุป...กองยังถ่ายทำอยู่ใช่ไหม แต่ว่า...ฉากนี้ไม่มีในบท หรือว่าคนเขียนบทเพิ่มบทนี้เข้าไป การเพิ่มบทสมควรบอกนักแสดงก่อนไหม รับรองแม่จะโวยให้เสียขวัญ กลับบ้านไม่ทันเลยคอยดู
?ตอบข้าได้หรือยัง เจ้าเป็นใคร ถึงกล้าเข้ามาในห้องอาบน้ำของข้า?
พูดข้าพูดเจ้า เล่นกับเขาหน่อยก็แล้วกันพ่อดาบใหญ่สุดหล่อ
?ข้าชื่อเหมยเยี่ยนอิง แต่มาที่นี่ได้เช่นไรนั้นข้าไม่รู้ ข้าตกลงมาจากข้างบน? นิ้วเล็กชี้ขึ้นเหนือศีรษะ
?เหลวไหล ใครส่งเจ้ามา?
?ก่อนท่านจะสอบสวนข้า ท่านช่วยสวมเสื้อผ้าก่อนได้หรือไม่? นางใจสยิวหัวใจจะหลุดจากทรวงอก
?เจ้าอยากดูข้ามิใช่หรือ ถึงได้แอบเข้ามาในห้องอาบน้ำของข้า?
ใจจริงก็อยากแหละ ไม่ใช่เล็กๆ รูปร่างก็ดี แถมไว้ผมยาวเหมือนจอมยุทธ์ในหนังเสียอีก ย้อนมายุคไหนวะเรา จะว่าตามบท ท่านแม่ทัพที่นางสนมเหยาแอบชอบก็ไม่ใช่ดาราคนนี้ หรือว่าเปลี่ยนตัวนักแสดง นางสปิริตสูง เปลี่ยนมาเถอะ ต่อบทได้ทั้งนั้นแหละ
ท่านแม่ทัพผู้องอาจทั้งบนทั้งล่าง เน้น...ว่าล่างองอาจกว่าเห็นๆ สืบเท้าก้าวเข้าไปหาสตรีผู้ไม่รู้จักรักนวลสงวนตัวนางนี้ เชื่อว่าเป็นท่านกุนซือที่ส่งนางมา ดูเถอะ...อาภรณ์ของนางบางเบา เปียกลู่ เห็นชัดเต็มตานางมาเพื่อยั่วยวนเขา เช่นนั้นเขาจะทำให้นางรู้ชัดว่ามาผิดที่
เหมยเยี่ยนอิงอ่านบทซีรีส์ ?มหาบุรุษแดนมังกร? รับบทเป็นพระสนมเหยา ผู้เอาใจออกห่างจากบุรุษที่เป็นเจ้าชีวิต กลับซ่อนความรักในตัวท่านแม่ทัพ นางสมควรจะรักและภักดีต่อฮ่องเต้ ทว่าโชคชะตาเล่นตลกต่อพระสนมเหยาให้มีใจต่อท่านแม่ทัพข้างกายฮ่องเต้ เรื่องราวรักในวังหลวงย่อมเป็นเรื่องต้องห้าม ทหารฮ่องเต้จะรักกับสตรีของฮ่องเต้ได้เช่นไร รู้ถึงพระกรรณย่อมผิดมหันต์ ถึงขั้นประหารชีวิต นักแสดงสาวเล่นได้เข้าถึงทุกบทบาทจนทุกคนทึ่ง
ทีแรกนางว่าจะไม่ถอย ในเมื่อบุรุษเบื้องหน้านี้ก้าวเข้ามาในจังหวะที่นางกำลังใช้ความคิด รู้ตัวอีกทีก็เมื่อแผ่นหลังของนางติดกับผนัง แล้วบุรุษหาญกล้าตรงหน้า ผู้ทำให้ใจนางเต้นแรงใกล้เข้ามา นางผู้มาจากแดนไกลตัวแข็งค้างไม่กล้าลดสายตาลงไปมองส่วนล่างใจกลางบุรุษ
?เจ้า...จะบอกข้าได้หรือยัง ใครเป็นคนส่งเจ้ามา?
?ไม่มี...ไม่มี?
?เจ้ามาเองเช่นนั้นหรือ? ใจกล้ามาก
?ตกลงมาจากข้างบน? นางมองขึ้นไปเหนือศีรษะพร้อมกับชี้นิ้วยืนยัน
?ถ้าเจ้าเป็นเทพธิดา ข้าจะเชื่อว่าเจ้าตกลงมาจากสวรรค์ แต่นี่เห็นๆ อยู่เจ้ามิใช่ ซ้ำยังสวมอาภรณ์เปิดเผยเนื้อหนัง คิดจะยั่วยวนข้าหรือไร ท่านกุนซือส่งเจ้ามาใช่หรือไม่? เขาคาดคั้นเอาความจริง เชื่อจนสนิทใจ ย่อมเป็นฝีมือชั่วช้าของกุนซือลั่วที่จัดการส่งแม่นางผิวขาวราวหิมะผู้นี้มายั่วยวนเขาตามที่เคยๆ ทำมา
สตรีนางนี้ช่างงดงาม ผิวขาวเนียนดุจหิมะแรกแห่งเหมันต์ ดวงตาสุกใส ท้าทายอำนาจนักรบในตัวเขายิ่งนัก สตรีน้อยรายนักที่กล้าเข้าใกล้เขา นางนี้ช่างไม่รักตัวกลัวตายนัก
เออ...แฮะ ลืมไปว่าก่อนหน้านั้นอยู่ในห้องออนเซ็น กำลังจะลงแช่น้ำ ดั๊น...ลื่น...เอ๊ะ...ใช่ เธอลื่นก้นกระแทกไถลตกลงในบ่อออนเซ็น จากนั้นก็มาโผล่ในถังอาบน้ำพร้อมเปลือกกล้วยหล่นลงมากลางศีรษะ มือขาวราวหิมะตวัดขึ้นกุมสาบเสื้อคลุม เชื่อว่าเปิดเผยเนื้อหนังต่อหน้าเขามากเกินไป
?ปล่อยข้าเถอะท่าน? ปล่อยแล้วเราจะไปไหนเล่า ที่นี่น่าจะไม่ใช่ออนเซ็น ไม่ใช่เซี่ยงไฮ้
?เจ้ายังไม่ตอบข้า จักให้ข้าปล่อยเจ้านั้นอย่าหมาย?
?ข้าไม่มีอะไรจะบอกท่าน?
?ถ้าเจ้าไม่ตอบ ข้าจะจูบเจ้า? เขาเคยคิดจูบสตรีนางใดเสียที่ไหนกัน ยกเว้นสตรีนางนี้ เขาอยากจูบนาง จู่ๆ อยากจูบโดยไร้เหตุผล ก็ดูปากนางสิ ท่าทางจะฉ่ำหวานคล้ายขนมหวาน
?จูบ...? เขาจะจูบ โอ๊ย...จริงหรือ ได้ก็ดีนะ เขาน่ากิน น่าคลุกวงในเสียขนาดนี้ แม่นางเหมยเยี่ยนอิงคิดนอกกรอบในใจ สาวจีนยุคใหม่ไม่ได้อยู่ในกรอบประเพณีเช่นยุคเก่าที่ต้องอยู่แต่ในบ้าน เติบโตขึ้นมาก็ต้องแต่งเข้าสกุลฝ่ายชาย สตรีจีนสมัยใหม่หาเลี้ยงตัวเองได้ พึ่งพาตัวเอง กล้าหาญมากขึ้นร้อยเท่า ไหนเลยจะกลัวแค่จูบ
แม้ไม่กลัวแต่นางหวาดหวั่น เนื้อตัวเขาพร้อมสู้รบไร้สิ่งปกปิด อาภรณ์สักชิ้นยังไม่มีปิดป้องอาวุธลับ นุ่งลมห่มฟ้าท้าทายสายตา ?ดาบ? นั้นหรือก็ใหญ่โต
?เจ้าถูกส่งมาจากหอเยี่ยมจันทร์ใช่หรือไม่? นางงามดั่งจันทราเช่นนี้ จะให้เขาคิดไปในทางใดได้ นอกจากนางถูกส่งตัวมาเพื่อยั่วยวนเขา จะเป็นฝีมือใครหน้าไหนไม่ได้นอกจากกุนซือเจ้าสำราญ มีเขาคนนั้นคนเดียวที่กล้าทำเช่นนี้
หอ...หออะไรที่ว่า ถ้าเป็นยุคจีนโบราณคงหมายถึงซ่องที่มีหญิงบริการความสุขให้กับบุรุษ นี่เขากล้าว่าเธอมาจากซ่องอย่างนั้นหรือ ไอ้ผู้ชายบ้า หล่อเสียเปล่ากล้าดูถูกเหมยเยี่ยนอิงดาราที่โด่งดังที่สุดในแผ่นดินจีน นางเลือดขึ้นหน้า อยากตบบุรุษปากกล้าสักฉาด
?ข้าไม่รู้เรื่อง? ไม่รู้เรื่องจริงๆ นี่หว่า
?เจ้าไม่ใช่คนแคว้นเจิ้ง? สำเนียงนางแข็งๆ แปลกหู เชื่อว่านางมาจากแคว้นอื่น หรืออาจจะเป็นพวกชนเผ่า
?ใครว่าใช่ล่ะ?
?เจ้าจะบอกข้าได้หรือยัง ใครส่งเจ้ามากันแน่?
?ไม่มี บอกแล้วไม่มี?
?ดูซิ ปากเจ้ายังจะแข็งอยู่หรือไม่? บุรุษผู้จับดาบจับธนูในสนามรบมาตั้งแต่อายุสิบสอง ถูกส่งเข้ามาฝึกทหารในวังหลวง เขามิเคยได้ออกจากวังหลวงนอกจากออกรบ ยามสงบซ้อมดาบซ้อมธนู คิดวางแผนการรบ ไม่ประสาต่อสตรี ไม่เคยคิดรับภรรยา นางดื้อด้านผู้นี้ทำให้เขาอยากมอบจุมพิตแรกแก่นาง
เหมยเยี่ยนอิงชอบก่อกำแพงให้คนภายนอกเกรงกลัวและยอมสยบอยู่ใต้อาณัติ ด้วยการเป็นคนไม่ยอมคน ขี้โวยวาย ด่ากราดไม่ไว้หน้าถ้าไม่พอใจอะไรสักอย่าง ทว่า...ต่อหน้าบุรุษน่าเกรงขามเสียงทุ้ม ทรงพลังกล้ากังวานผู้นี้ นางกลับมิกล้าแม้แต่จะต่อตากับเขา ซ้ำยังเกรงกลัวสิ่งที่เขากำลังกระทำต่อนางขณะนี้
บุรุษแกร่งกล้าขยับใบหน้าเคลื่อนเข้าหานางที่เชื่อว่าถูกส่งตัวมาจากหอคณิกา นางผู้มีรูปโฉมแปลกแผกไป เชื่อว่าไม่ใช่คนแคว้นเจิ้ง นางแปลกไปโดยสิ้นเชิง ความอ่อนช้อยหามีไม่ กล้าสบประสานนัยน์ตาบุรุษ สตรีแคว้นเจิ้งมิมีกิริยาเช่นนาง กุนซือลั่วกลัวเขาจับได้ กล้าลงทุนจ้างสตรีแคว้นอื่นมาเพื่อยั่วยวนเขา คนไม่กลัวตายผู้นี้ทำมากเกินไปแล้วจริงๆ
ริมฝีปากอุ่นของท่านแม่ทัพประทับลงบนเรียวปากสั่นระริกของนางจากหอคณิกา เหมยเยี่ยนอิงต่อให้เป็นดาราเจ้าบทบาทมากฝีมือแค่ไหน แต่เมื่อมีบทถึงเนื้อถึงตัวนางไม่เคยแสดงเอง กฎของนางคือใช้ตัวแสดงแทนสำหรับบทสวาท บทอื่นนางเล่นเองทั้งหมด ต่อให้โลดโผนโจนทะยาน ยิงปืน ปามีด เตะต่อย วิ่งเป็นร้อยกิโลเมตรนางไม่เคยหวั่น ยกเว้นบทเดียวในวงการบันเทิงคือบทเลิฟซีน ทว่าตอนนี้นางนึกอยากจูบถ้าเป็นชายผู้นี้ ดูปากเขาสิ รูปกระจับฉ่ำน่าจูบมาก
?ไม่จูบ เขาไม่จูบนาง? ท่านแม่ทัพไม่ประสาเรื่องรักปากสั่น หัวใจเต้นระรัวเบี่ยงหน้าหลบ เขาได้แต่จ้องมองปากฉ่ำหวานของนางนิ่งๆ ไม่กล้าประทับริมฝีปากลง
?เอาละ ข้าจะไปเค้นเอาความกับเจ้ากุนซือสติวิปลาส ส่วนเจ้ามาจากทางไหน เชิญกลับไปเสียทางนั้น? เขาไล่นาง
?ข้า...ข้าไม่มีที่ไป แล้วท่านกุนซือที่ท่านกล่าวถึงคือผู้ใด ข้าไม่รู้จัก ได้โปรดให้ข้าอยู่กับท่านเถอะนะ? นางอ้อนวอน จนใจ มิรู้ว่าตัวเองอยู่ที่ใด ในหัวของนางมืดมน เปลือกกล้วยชิ้นนั้นมาพร้อมกับนาง แล้วมันมาได้อย่างไร
?ไม่ได้!? เขาตอบนางน้ำเสียงหนักแน่น ?ข้าจักส่งตัวเจ้ากลับ หลังจากสอบสวนกุนซือเจ้าเล่ห์เสียก่อน? นางเป็นปีศาจจิ้งจอกหรืออย่างไร กล้าทำให้ใจเขาสั่นได้ มิใช่ว่าชอบนางหอคณิกาหรือไร คนในสกุลของเขารู้เข้าจะเอาหน้าไปไว้ที่ใด แต่ไหนแต่ไรสกุลฟางคือสกุลนักรบ สละเลือดเนื้อเพื่อปกป้องราชวงศ์ สิ่งเล็กๆ น้อยๆ เช่นนี้มิมีวันทำให้เขาก่อเกิดอาการไหวหวั่นได้ทั้งนั้น
?กุนซือไหน ข้าไม่รู้จัก? เดี๋ยวแม่ด่าสามวันติด จนไอ้ที่แกร่งๆ นั่นหดไม่เหลือตอเลยนี่ อ๊ายยย!!! ลืมไปเลยว่าเขาไม่ได้สวมอะไรปกปิด ยืนคุยกันเป็นนานสองนาน นางลืมเรื่องนี้ไปได้อย่างไร พอคิดได้จึงบิดตัวหมุนหลบไม่กล้ามองดาบนั้น อดใจไม่จ้องมองรูปร่างกำยำน่ากินน่าลูบไล้ของเขา
?เจ้า? ทำไขสือไม่รู้จักคนที่ส่งนางมาได้อย่างไร มารยาสาไถยเสียจริง
?ไม่ต้องเรียกแล้ว? หัวใจนางสั่นระรัว หันหน้าเข้าข้างฝา ปัดมือไล่เขาผู้มีดาบใหญ่กวัดแกว่งอยู่เบื้องหลัง ตัวนางร้อนผะผ่าว ให้ตาย...ยืนคุยกับต้นไม้ใบหญ้าหรือไรเขาถึงได้ไม่สะท้าน น่าอายนัก!
?เจ้าสมควรดีใจที่ได้มองข้า คนอย่างข้าไม่เคยให้ใครได้มอง? ในแบบลึกล้ำไร้อาภรณ์เช่นนี้ เขาแอบนึกในใจ
ไม่มีใครได้เห็นดาบของเขาเช่นนั้นหรือ นางตาโต รู้สึกตื่นเต้นไปกับคำพูดล่อแหลมจากเขา
?ข้าเสียพรหมจรรย์ให้กับเจ้าแล้ว เห็นทีเจ้าต้องรับผิดชอบตัวข้า? เขาเย้าหยอกก่อนจะก้าวพรวดๆ ออกจากห้องอาบน้ำพร้อมกับตวัดเสื้อคลุมมาปิดบังร่างกาย
?ข้าก็อยากกินท่านจนตัวข้าร้อนไปหมดเช่นกัน? เหมยเยี่ยนอิงพูดกับตัวเองเบาๆ เสียงเล็กไล่ตามหลังบุรุษองอาจที่ก้าวออกจากห้องอาบน้ำไป เขาอยู่ในท่าทางดุดัน ทิ้งความร้อนไว้กับนาง ทำเช่นนี้กับดาราดังอย่างหยกงามแห่งเอเชียได้เช่นไร ว่าแต่ตอนนี้นางยังอยู่ในฉากหรืออยู่ในฝัน ก็ในเมื่อนางฝันถึงท่านแม่ทัพในบทหนังทุกค่ำคืน ฝ่ามือบางยกตบหน้าตัวเอง นางรู้สึกเจ็บ...เช่นนั้นมิใช่ฝันเป็นแน่
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
เพียงเพราะเปลือกกล้วยชิ้นเดียวที่ทำให้ เหมยเยี่ยนอิง ซูเปอร์สตาร์หญิงแห่งวงการมายาทะลุมิติมาโผล่ยุคโบราณ ร่วงลงในถังไม้อาบน้ำของ ฟางเจี๋ยเกิง ท่านแม่ทัพไร้พ่ายไร้รักผู้มิเคยเอาใจใฝ่สิ่งใดนอกเหนือจากการรบ ใจที่แกร่งดั่งหินผาเหมือนโดนทลายเมื่อนางตกลงมาทับ ?ดาบใหญ่? ประจำกายเข้าอย่างจัง ซ้ำยังกินอาหารในจวนเขาเสียเกือบหมด และไล่เขาออกไปเพราะต้องการจะนอนหลับเสียด้วย แม้ภายนอกแม่ทัพหนุ่มจะขรึมเคร่งเป็นนิจ ทว่าภายในกลับไม่ประสาเรื่องรัก ไฟสงครามที่ว่าร้ายซึ่งเคยก้าวผ่านจึงพ่ายไฟเสน่หาที่เขามีต่อนางในยามนี้?
