ข้อเสนอสุดเร้าใจ
?คุณอยากจะแต่งงานกับฉันไหมคะ?
ประโยคแรกที่หญิงสาวแปลกหน้าเอ่ยถามขึ้นมาทำเอาคิ้วดกดำขมวดมุ่น
อเล็กเซ คอซลอฟ มหาเศรษฐีนักธุรกิจหนุ่มสัญชาติไทย-รัสเซีย เจ้าของธุรกิจส่งออกจิวเวลรี่ไปยังตลาดต่างประเทศกำลังนั่งอยู่บนเก้าอี้ทำงานชั้นบนสุด เจ้าของใบหน้าคมสัน จมูกโด่ง ดวงตาสีน้ำตาลเหยียดยิ้มนิดหนึ่ง ดวงตาจ้องมองไปยังหญิงสาวที่ใส่ชุดกระโปรงสั้นสีเหลืองอ่อน ใบหน้าหวานและมีลักยิ้มน้อยๆ บุ๋มที่แก้มทั้งสองข้างด้วยสายตาดูแคลน
?คุณพูดอะไรนะ ผมได้ยินไม่ชัด?
ดาริณนิ่งไปนิดหนึ่ง ก่อนจะรวบรวมความกล้าถามออกไปอีกครั้งว่า
?ฉันถามว่าคุณสนใจที่จะแต่งงานกับฉันหรือเปล่าคะ?
อเล็กเซ คอซลอฟหัวเราะเสียงแผ่ว ร่างสูงสวมสูทสีดำผูกเนกไทหรี่ตามองผู้หญิงที่ติดต่อเข้ามาขอพบเขาตั้งแต่ตอนเช้า เพื่อที่จะมาเสนอเรื่อง ?การแต่งงาน? ที่ชายหนุ่มไม่เคยคิดมาก่อนว่าจะได้ยิน แววตาของเขาจ้องมองเธอด้วยสายตาดูหมิ่น มองตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า
เธอคงจะเป็นผู้หญิงประเภทหิวเงินล่ะสิท่า...ถึงได้กล้ามาหาเขาถึงขนาดนี้
?ขอโทษเถอะนะ ทำไมผมจะต้องแต่งงานกับคุณด้วย คุณคงจะเป็นพวกผู้หญิงประเภทนั้น ต้องการเงินทองใช้จ่ายก็เลยมาหาผมเพื่อยื่นข้อเสนออย่างนั้นสินะ แต่ขอโทษที...ผมเองก็มีผู้หญิงรูปร่างหน้าตาสวยๆ อีกตั้งเยอะแยะ ที่ยอมขึ้นเตียงกับผมเพียงแค่ผมกระดิกนิ้ว แล้วทำไมผมจะต้องยอมแต่งงานกับคุณด้วยล่ะ?
อเล็กเซมองหญิงสาวตรงหน้า จะว่าไปเธอก็หน้าตาดี แถมรูปร่างยังมีส่วนเว้าส่วนโค้งอีกด้วย ลักยิ้มนั่นก็ทำให้หน้าตาของเธอดูอ่อนเยาว์ลงอีก ดวงตาคู่สวยกลมโตนั่นก็ชวนให้น่าหลงใหล
?ฉันไม่ได้อยากแต่งงานกับคุณเพียงเพราะอยากขึ้นเตียงกับคุณหรอกนะคะ?
ชายหนุ่มเลิกคิ้ว คล้ายๆ กับได้ยินไม่ชัด
?แต่ที่ฉันต้องการแต่งงานกับคุณ ก็เพราะฉันมีข้อเสนอยื่นให้คุณต่างหาก? ดาริณยิ้มหวาน ?ฉันชื่อดาริณ อักระอักษรค่ะ ยินดีที่ได้พบคุณอีกครั้ง...คุณคงจำไม่ได้สินะว่าเราสองคนเคยพบกันมาก่อน?
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ย้อนกลับไปเมื่ออาทิตย์ก่อน...
ดาริณมานั่งกินข้าวกับชายสูงวัยที่ร้านอาหารเรือนไทร มีต้นไม้และน้ำตกเล็กๆ ที่ร้านอาหารจัดทำขึ้น มีปลาแหวกว่ายไปมา บรรยากาศร่มรื่น หญิงสาวสวมกระโปรงแขนกุดตัวสั้นสีครีม ผมยาวจรดกลางหลัง ใบหน้าสวยหวานมีลักยิ้มน้อยๆ จมูกเชิดรั้น เรียวปากแดงระเรื่อเม้มเข้าหากันเล็กน้อย
?ฉันไม่มีทางเอาเงินก้อนนั้นออกมาใช้ได้เลยหรือคะ?
เห็นได้ชัดว่าบรรยากาศกำลังเคร่งเครียด...ชายสูงวัยซึ่งเป็นทนายความขยับแว่นตาให้เข้าที่
?เสียใจด้วยครับ...นี่เป็นความประสงค์ของคุณเดวิส จำนวนเงินที่ผมโอนมาให้คุณใช้จ่ายได้ตลอดชีวิต มันก็มากแล้วไม่ใช่หรือครับ?
?ฉันรู้ค่ะ แต่ว่า...ฉันต้องการนำไปใช้อย่างอื่น?
?คุณต้องการนำไปใช้เรื่องอะไรหรือครับ!??
?มีสถานที่บางแห่ง...ซึ่งสำคัญสำหรับฉันมากค่ะ และตอนนี้มันกำลังจะถูกเจ้าหนี้ยึดไป เราไม่มีทางเอาเงินออกมาใช้จ่ายได้เลยเหรอคะ? ดาริณร้อนใจ ?ฉันรู้ค่ะ ว่าพ่อเดวิสเมตตากับฉันมาก รับฉันมาเป็นลูกและอุตส่าห์ดูแลส่งเสียให้เรียนจบ เสียดายเหลือเกินที่ฉันมีโอกาสดูแลท่านเพียงน้อยนิดเท่านั้น?
ทนายไกรกิติเลิกคิ้วสูง ถอนหายใจยาว
?ท่านเป็นคนดี...เป็นคนดีจริงๆ?
?ฉันรู้ค่ะ ว่าคุณพ่อเดวิสเป็นคนดีจริงๆ ขอโทษนะคะ ฉัน...ฉันรู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้ เพียงแต่ว่าฉันอยากปรึกษาเท่านั้นจริงๆ?
?ผมเข้าใจ...แต่ข้อความที่ระบุไว้ในพินัยกรรมมันก็มีข้อยกเว้นอยู่นะ?
ดาริณเงยหน้าขึ้นมองอย่างมีความหวัง
?ข้อยกเว้น!? ข้อยกเว้นอะไรคะ?
?คุณจะต้องแต่งงานกับใครสักคน ถึงจะเบิกเงินกองทุนที่ฝากอยู่ในธนาคารออกมาใช้ได้เต็มจำนวน คุณสามารถเอาไปเป็นทุนสำหรับค้าขายหรือใช้จ่ายอย่างอื่นก็ได้ตามแต่ที่คุณต้องการ?
ดาริณเบิกตากว้างด้วยความตกตะลึง ?แต่งงาน? หรือ เธอต้องการใช้เงินภายในไม่กี่วันนี้ แล้วจะไปหาเจ้าบ่าวที่ไหนกันล่ะ
?คุณพอจะมีคู่รักหรือแฟนสักคนไหมล่ะ?
?เอ่อ...ก็พอมีค่ะ แต่ว่าเรายังไม่ได้คิดเรื่องการแต่งงาน? ดาริณจำใจต้องโกหก
?ถ้างั้นก็ดี ถ้าคุณแต่งงานเมื่อไหร่อย่าลืมเชิญผมไปร่วมงานด้วยล่ะ? ทนายไกรกิติยกนาฬิกาข้อมือขึ้นดูเวลา ?ถ้างั้นผมขอตัวกลับก่อนนะ พอดีมีงานเซ็นเอกสารค้างอยู่ โชคดีนะครับคุณดาริณ?
?ขอบคุณค่ะคุณไกรกิติ? ดาริณพนมมือไหว้ จากนั้นทนายผู้ดูแลทรัพย์สินหรือผู้ดูแลกองมรดกก็เดินจากไป ทิ้งให้ดาริณนั่งจมอยู่กับห้วงความคิดตามลำพังในร้านอาหาร คิ้วของเธอขมวดเข้าหากันอย่างคิดไม่ตก ทางที่จะนำเงินกองทุนที่ฝากเอาไว้ในธนาคารมาใช้มีเพียงทางเดียวเท่านั้น...คือเธอต้องเป็นฝั่งเป็นฝาหรือแต่งงานกับใครสักคน แล้วเธอจะไปหาเจ้าบ่าวได้ที่ไหน...
?...เราจะไปหาเจ้าบ่าวจากที่ไหนกันล่ะเนี่ย?
ขณะดาริณกำลังครุ่นคิดหนัก ประตูร้านก็เปิดเข้ามาพร้อมกับกลิ่นน้ำหอมสำหรับผู้ชายเร่าร้อน อบอุ่น เซ็กซี่ ช่างเป็นกลิ่นที่ดึงดูดใจอิสตรีเพศอย่างเธอ แต่ดาริณไม่มีแก่ใจจะเงยหน้ามองร่างสูงโดดเด่นที่เดินผ่านโต๊ะที่เธอนั่ง จนกระทั่งมือของหญิงสาวปัดไปโดนปากการ่วงหล่นลงพื้น
?ขอโทษค่ะ ฉันมัวแต่มองที่อื่น...?
?ไม่เป็นไรครับ ผมช่วยเก็บ?
ชั่ววินาทีที่มือทั้งสองชนกันก็เกิดสปาร์กขึ้นทันที หญิงสาวเงยหน้ามองบุรุษที่ก้มลงช่วยเก็บปากกาบนพื้น มองเห็นใบหน้าอันหล่อเหลา จมูกโด่งเป็นสัน ดวงตาออกสีน้ำตาลอ่อนๆ ของเขามีแววเจ้าชู้หน่อยๆ มุมปากเหยียดยิ้มเล็กน้อย
พระเจ้า...เขาช่างเป็นผู้ชายที่แสนจะเพอร์เฟกต์และหล่อเหลาเอามากๆ
ดาริณมัวแต่ตกตะลึงมองเขาไม่วางตา จนกระทั่งชายหนุ่มยิ้มและลุกขึ้นเอาปากกามาใส่ไว้ในฝ่ามือของเธอ เมื่อนั้นแหละดาริณจึงได้สติและหน้าแดงเอ่ยปากขอบคุณเบาๆ
?ขอบคุณค่ะที่ช่วยเก็บให้?
?ไม่เป็นไรครับ เป็นหน้าที่ของสุภาพบุรุษเสมอ ลักยิ้มของคุณทำให้ดูมีเสน่ห์มากขึ้นไปอีก?
?ขอบคุณค่ะ? ดาริณยกมือขึ้นลูบแก้มอย่างลืมตัว ก่อนที่เขาจะเดินไปนั่งบนโต๊ะด้านหลังของเธอพร้อมกับเพื่อนสนิทที่มาด้วยกัน หญิงสาวลอบยิ้มน้อยๆ ยกแก้วกาแฟขึ้นดื่ม...พวกลูกครึ่งต่างชาติ ดูดีหมดทุกคนเลยหรือเปล่านะ
?อเล็กเซ เมื่อไหร่นายจะแต่งงานสักที เอาแต่เจ้าชู้ประตูดินไปวันๆ ควงสาวมากหน้าหลายตา กลายเป็นข่าวฉาวโฉ่หาว่านายเป็นพวกฟันแล้วทิ้งไม่มีความรับผิดชอบ เมื่อไหร่นายจะเลิกทำตัวอย่างนี้วะ เวลาฉันไปไหนมาไหนนะ ต้องคอยระวังพวกผู้หญิงไม่ให้เข้าใกล้นาย เพราะกลัวนายจะจีบแล้วก็ทิ้งขว้างพวกเขา?
อเล็กเซยกแก้วเบียร์ขึ้นดื่ม เลิกคิ้วสูง นั่งเอนหลังแล้วเหยียดยิ้ม
?ข่าวลือมันก็เป็นแค่ข่าวลือ นายจะคิดมากทำไม?
?ถ้างั้นนางแบบสาวกับไฮโซที่มีเรื่องตบตีกันเพราะนายล่ะ นายจะว่ายังไง?
?พวกผู้หญิงตบตีกันเอง ฉันไม่เกี่ยวด้วยสักหน่อย...อดิศร นายก็รู้นี่ว่าฉันยังไม่คิดที่จะจริงจังกับใคร แล้วไม่คิดจะคบใครถึงขั้นแต่งงาน ฉันเป็นนักธุรกิจนะ มีงานล้นมือจนไม่มีเวลายุ่งเกี่ยวกับผู้หญิงพวกนั้นหรอก? อเล็กเซลูกครึ่งไทย-รัสเซียเหยียดยิ้ม ?ผู้หญิงสำหรับฉันน่ะ เหมาะเอาไว้ควงเล่นๆ ไม่คิดจริงจัง แค่ขึ้นเตียงด้วยเท่านั้นแหละ พวกเธอเองก็เหมือนกัน เวลาอยู่กับฉันก็ออดอ้อนเอาโน่นเอานี่ ไม่ได้คิดจริงจังหรือคิดจะแต่งงานกับฉันหรอก?
?ฉันรู้ว่านายไม่คิดจริงจังกับใคร แต่ข่าวฉาวโฉ่เรื่องผู้หญิงของนายมันทำให้เสียชื่อเสียงวงศ์ตระกูลนะ นายไม่เบื่อหรือไง แม่ของนายก็บ่นถึงเรื่องนี้ เห็นว่าจะหาเจ้าสาวมาคลุมถุงชนกับนายไม่ใช่หรือ?
?นายรู้ได้ยังไง!??
?ก็เห็นแม่ของนายคุยเรื่องนี้ไปทั่ว ว่าถ้าไม่ทำอย่างนี้นายก็จะไม่เลิกทำตัวเจ้าชู้สักที ฉันน่ะเห็นใจนายนะ แต่ฉันเห็นใจพวกผู้หญิงที่นายเอาแต่ควงเล่นมากกว่า?
?อดิศร นายอยู่ข้างใครกันแน่? อเล็กเซเข่นเขี้ยว ?บอกไว้ก่อนนะว่าฉันไม่มีวันแต่งงานกับผู้หญิงที่แม่เอามาคลุมถุงชนเป็นอันขาด ถ้าจะให้ฉันแต่งงานจริงๆ ทำสัญญากันสักหกเดือนแล้วค่อยหย่า ฉันจะยอมแต่งให้ก็ได้?
?ผู้หญิงที่ไหนเขาจะยอมกันล่ะ?
ดาริณนั่งอยู่ที่โต๊ะด้านหน้าถึงกับอึ้งไปพักใหญ่ ความจริงเธอไม่อยากจะฟังนักหรอก ทุกคำพูดที่ได้ยินมันทำให้หญิงสาวตัดสินใจที่จะทำบางอย่าง
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
?อ้อ...คุณที่อยู่ในร้านอาหารนั่นเอง ถึงว่าสิ ลักยิ้มของคุณมันทำให้ผมคุ้นๆ ตาอยู่?
อเล็กเซนั่งเอาศอกวางอยู่บนโต๊ะ มองเธออย่างยิ้มขัน ดาริณนั่งอยู่ที่เก้าอี้ด้านหน้า ใบหน้าหวานของเธอมีรอยยิ้มหวาน สายตาของเขากวาดลงต่ำไปที่คอเสื้อและผิวขาวๆ ของเธอ มันดูมีส่วนเว้าส่วนโค้งพอจะทำให้อเล็กเซยอมใจอ่อนได้ง่ายๆ
?คุณชื่ออะไรนะ?
?ฉันชื่อว่าดาริณค่ะ หรือเรียกสั้นๆ ว่าไหมก็ได้?
?ไหม...อะไรทำให้คุณเชื่อว่าผมจะยอมแต่งงานกับคุณล่ะ บอกตรงๆ นะว่าคุณทำให้ผมรู้สึกทึ่งมาก คุณยอมมาหาผมถึงบริษัทพร้อมกับยื่นข้อเสนอที่ชวนให้ผมตกตะลึง? อเล็กเซหรี่ตามองหญิงสาวด้วยสายตายิ้มเยาะ ?หรือว่าคุณเกิดหลงใหลผมตั้งแต่ที่ร้านอาหารกันล่ะ บอกตรงๆ นะ ถ้าคุณชวนผมออกไปเดต กินอาหารมื้อค่ำแล้วลองชวนผมเข้าโรงแรม ผมจะลองกลับไปคิดดูก็ได้ เผื่อว่าผมอาจจะสนใจ?
อเล็กเซจ้องมองดวงหน้าหวานด้วยแววตาเจ้าชู้
?คุณอเล็กเซคะ ฉันไม่หลงเสน่ห์คุณหรอกค่ะ แล้วก็ไม่ได้หวังว่าจะได้แต่งงานกับคุณไปจนชั่วชีวิต?
?งั้นทำไมคุณถึงมาขอแต่งงานกับผมล่ะ?
?เพราะว่า...ฉันกำลังต้องการหาเจ้าบ่าวไร้ซึ่งพันธะและข้อผูกมัด หรือข้อตกลงในการแต่งงานใดๆ หรืออาจจะเรียกว่าเป็นการ ?แต่งงานแบบหลอกๆ? ก็ได้ ฉันต้องการแต่งงานกับคุณเพื่อผลประโยชน์บางอย่าง ส่วนคุณก็จะได้พ้นข้อกล่าวหาในข่าวคราวเรื่องผู้หญิง เราทั้งคู่มีผลประโยชน์ร่วมกันทั้งสองฝ่าย ทุกอย่างที่ฉันพูดคุณเข้าใจหรือเปล่าคะ?
?อืม...น่าสนใจดี แล้วคุณจะได้อะไรล่ะ?
?ฉันต้องการเงินมรดกก้อนใหญ่ที่ฝากอยู่ในธนาคารค่ะ...ฉันสามารถนำมาใช้ได้แต่มีข้อแม้ว่าฉันจะต้องแต่งงานกับใครสักคน?
?ทำไมคุณถึงต้องเลือกผมล่ะ?
?เพราะ...เอ่อ...คือฉันได้ยินคุณพูดในร้านอาหารวันนั้น ขอโทษนะคะ ฉันตัดสินใจสืบเรื่องคุณนิดหน่อย ถึงได้รู้ว่าคุณคือมหาเศรษฐี นักธุรกิจหนุ่มที่ส่งออกจิวเวลรี่ไปยังตลาดต่างประเทศ และกำลังมีข่าวฉาวเรื่องผู้หญิง ลงข่าวหน้าหนึ่งไม่เว้นแต่ละวัน และฉันก็รู้ว่าคุณกำลังมีปัญญาเรื่องเจ้าสาวที่ผู้ใหญ่เลือกให้คลุมถุงชน?
?คุณนี่สืบมาเก่งนะ ถ้าผมเลือกเลขานุการ ผมจะต้องเลือกคุณแน่?
?ขอบคุณค่ะ?
?ว่าแต่...ผมยังไม่รู้อะไรเกี่ยวกับคุณเลย จู่ๆ คุณก็มานั่งพูดข้อเสนอเกี่ยวกับการแต่งงาน คุณอาจจะหลอกใช้ผมให้มาแต่งงานกับคุณ โดยฟ้องร้องแบ่งสมบัติเพราะผมเจ้าชู้ก็เป็นได้ แล้วมรดกจากผมที่คุณจะได้อาจจะเลี้ยงดูคุณให้สุขสบายไปตลอดชีวิต ใครจะไปรู้?
?ไม่ต้องห่วงหรอกค่ะ เพราะฉันเองก็พอมีมรดกเอาไว้ใช้จ่ายตลอดชีวิตเหมือนกัน ฉันจะไม่ขอยุ่งเกี่ยวกับสมบัติของคุณแม้แต่น้อย ที่ฉันต้องการก็คือใครสักคนที่ตกลงใจจะแต่งงานกับฉัน ไร้ซึ่งข้อผูกมัด หรือข้อตกลงใดๆ แล้วก็...ไม่เกี่ยวกับเรื่องความผูกพันทางกาย ฉันพูดแค่นี้คุณเข้าใจไหมคะ?
?คุณพูดอีกทีซิ!??
ดาริณเม้มปากแน่น ตัดสินใจพูดอีกครั้ง
?หมายความว่าเราจะแต่งงานกัน โดยไม่เกี่ยวกับเรื่องเซ็กซ์?
อเล็กเซเลิกคิ้วสูง มองดูหญิงสาวด้วยประกายตายิ้มขัน
?หมายความว่าเราสองคนจะแต่งงานกัน...อยู่ร่วมเตียงเดียวกัน ใช้ชีวิตอยู่ร่วมกันภายในห้องสองต่อสองโดยที่ไม่ยอมให้ผมแตะต้องคุณเลยหรือ ช่างเป็นข้อเสนอที่โหดร้ายเสียจริง บอกตรงๆ นะ ผมยังไม่คิดจะแต่งงานกับผู้หญิงที่ตัวเองไม่เคยเห็นหน้า ไม่เคยรู้จักมักจี่ ถึงแม้ว่าคุณจะสวยบาดใจและมีรูปร่างดีก็เถอะ?
อเล็กเซนึกสนุก แต่ดาริณค่อนข้างลำบากใจ ผู้หญิงกับผู้ชายอยู่ร่วมกันสองต่อสองภายในห้องโดยปราศจากเรื่องเซ็กซ์เนี่ยนะ เจ้าของร่างสูงคิดว่ามันเป็นเรื่องที่น่าขำ อเล็กเซมั่นใจว่าเขาสามารถเรียกเธอมานอนบนเตียงกับเขาได้เพียงแค่ชายหนุ่มกระดิกนิ้ว
?ฉันรู้ค่ะว่ามันเป็นเรื่องที่ยาก...แต่ฉันจะหย่าให้คุณภายในหกเดือนค่ะ?
?อะไรนะ!??
?ฉันจะหย่าให้คุณภายในเวลาหกเดือน เพราะฉันเองก็ไม่ได้อยากจะนั่งเป็นสะใภ้หรืออยู่ร่วมกับคุณนานนักหรอก และก็จะไม่เอามรดกหรือส่วนแบ่งทรัพย์สินของคุณแม้แต่บาทเดียว บอกแล้วไงคะว่าเราสองคนแต่งงานกันด้วยผลประโยชน์ส่วนตัว ปราศจากเรื่องเซ็กซ์ คุณจะยอมรับข้อเสนอนี้หรือเปล่าคะ...?
เจ้าของใบหน้าหวาน ผิวขาว เส้นผมยาวสลวยจรดกลางหลัง มีลักยิ้มน้อยๆ ดวงตาเป็นประกายกลมโตจ้องมองอเล็กเซที่กำลังอึ้งไปพักใหญ่ เขามองดาริณอย่างชั่งใจเล็กน้อย....
เขาไม่เคยเจอผู้หญิงประเภทนี้มาก่อน...เธอช่างมาดมั่นและกล้าบุกเข้ามาหาเขาถึงบริษัทพร้อมกับยื่นข้อเสนอที่ทำให้ประหลาดใจ ตอนแรกเขาคิดว่าเธอต้องการอะไรบางอย่าง หรือส่วนแบ่งมรดกเมื่อดาริณฟ้องหย่าแล้ว แต่นี่เธอกลับไม่พูดอย่างนั้น และจะหย่าให้เขาภายในระยะเวลาหกเดือน ไม่ได้ต้องการส่วนแบ่งหรือค่าใช้จ่ายอะไรทั้งนั้น
?คุณต้องการแต่งงานกับผม...เพียงเพื่อมรดกก้อนใหญ่ในธนาคารของคุณอย่างนั้นสินะ?
?ใช่แล้วค่ะ?
?ชักอยากรู้แล้วสิ...ว่าคุณต้องการเงินก้อนนั้นไปใช้จ่ายอะไรทั้งๆ ที่ตอนแรกคุณก็บอกว่ามีเงินใช้จ่ายอย่างสุขสบายไปตลอดชีวิต บอกผมหน่อยได้ไหมว่าเหตุผลที่ทำให้คุณอยากแต่งงานกับผมเป็นเพราะอะไรกันแน่ มรดกของคุณมันมีค่ามากมายมหาศาลจนทำให้คุณถึงกับยอมสละทุกสิ่งทุกอย่างเลยหรือ ท่าทางคุณก็ไม่ใช่พวกหิวเงินนี่นา?
อเล็กเซเอนหลัง หรี่ตามองเธอ
?ฉันต้องการเงินไปใช้หนี้ให้กับสถานที่บางแห่งค่ะ? ดาริณถอนหายใจยาว ?ฉันไม่สามารถนำมันออกมาใช้ได้ ถ้าฉันยังครองตัวเป็นโสด?
?คุณจะใช้หนี้ให้กับที่ไหน!??
?ฉันไม่จำเป็นต้องบอกคุณไม่ใช่หรือคะ ที่ฉันมาหาคุณก็เพื่อเสนอเงื่อนไขการแต่งงานแบบกำมะลอ ฉันจะไม่ยุ่งเรื่องส่วนตัวของคุณ แล้วคุณก็จะไม่ยุ่งเกี่ยวกับเรื่องส่วนตัวของฉัน? ดาริณยิ้มหวาน ลักยิ้มบนแก้มบุ๋มของเธอส่งผลให้หญิงสาวมีเสน่ห์โดยไม่รู้ตัว
อเล็กเซเหลือบสายตามองดูผิวขาวเนียนของเธอ และส่วนเว้าส่วนโค้งของหญิงสาวที่ชวนให้ลุ่มหลง บอกตามตรงว่าชายหนุ่มก็สนอกสนใจหญิงสาวอยู่เหมือนกัน แต่ไม่ใช่เรื่องการแต่งงานไร้สาระอย่างที่เธอเสนอมาหรอกนะ แต่สนใจในแรงดึงดูดของเธอที่ส่งผลให้เลือดในกายของเขารุ่มร้อน
ดวงตาของเธอเป็นประกาย จมูกเชิดรั้น ริมฝีปากแดงระเรื่อ ถ้าหากว่าเธอเสนอร่างกาย ยอมนอนบนเตียงกับเขาสักคืนล่ะก็ อเล็กเซอาจจะเปลี่ยนใจก็ได้
?เอาไว้ผมจะลองคิดดูก็แล้วกัน?
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
?คุณอยากแต่งงานกับฉันไหมคะ?
อเล็กเซ มหาเศรษฐีนักธุรกิจลูกครึ่งไทย-รัสเซียรู้สึกแปลกใจไม่น้อยเมื่อสาวสวยอย่างดาริณ ถามเขาแบบนี้ทั้งที่ไม่เคยรู้จักกันมาก่อน แถมยังยื่นข้อเสนอว่าจะหย่าให้ภายในระยะเวลาหกเดือนเพราะรู้ว่าเขาต้องการใครสักคนมาแต่งงานบังหน้าเพื่อกลบข่าวเรื่องผู้หญิง ขณะที่ตัวเธอเองก็จะได้ประโยชน์บางอย่างในการทำสัญญาครั้งนี้ เมื่อเนื้อหวานมาเสนอถึงปากมีหรือเพลย์บอยหนุ่มจะปฏิเสธลิ้มรสสวาทหวานล้ำ หญิงสาวไม่รู้หรอกว่าหลังจากเขาได้สัมผัสร่างนุ่มของเธอแล้ว ชายหนุ่มไม่คิดจะรักษาเงื่อนไขในสัญญาทุกประการ
