กรุงการ์เบียน ณ ประเทศเอลเบเนีย
เอลเบเนียเป็นประเทศเล็กๆ ในแถบทะเลทรายโกบีที่อุดมไปด้วยทรัพยากร น้ำมัน แร่ธาตุต่างๆ และอัญมณีล้ำค่า พื้นที่ส่วนใหญ่ของประเทศเป็นทะเลทรายและป่าเขา แถมพื้นที่บางส่วนของประเทศยังแห้งแล้งและกันดาร การเกษตรในประเทศจึงต้องใช้เม็ดเงินมหาศาลในการจัดการชลประทาน
เอเมียร์องค์ปัจจุบันคือ องค์ชาอิดมาเอล อาหมัด เอลฟาร์อิล ได้ทุ่มเงินก้อนโตจัดการเรื่องน้ำเพื่อปากท้องของชาวเมือง แต่นั่นไม่ใช่ปัญหาของประเทศที่มั่งคั่งอย่างเอลเบเนีย เพราะทุกตารางนิ้วบนเอลเบเนียเกินกว่าครึ่งเป็นทรัพย์สมบัติของตระกูลเอลฟาร์อิล ซึ่งดูแลโดยเบน บุตรชายคนโตองค์ชาอิด จึงทุ่มเทแรงกายแรงใจและแรงทรัพย์เพื่อพัฒนาประเทศให้เจริญรุดหน้าทัดเทียมประเทศอื่นๆ
แต่สถานการณ์ที่องค์ชาอิดกำลังเผชิญในขณะนี้คือ ข่าวการก่อกบฏเพื่อล้มล้างอำนาจการปกครองจากฝ่ายตรงข้าม ทำให้นายพลเอริก รามาเอล อาหมัด เอลฟาร์อิล บุตรชายคนเล็กและว่าที่องค์รัชทายาทที่ถือกำเนิดจากราณีจัสมิน ผู้มีเลือดบริสุทธิ์ของเอลเบเนียอยู่เต็มร้อย ได้ก่อตั้งกองกำลังหน่วยรบพิเศษจิ้งจอกทะเลทรายขึ้นเพื่อปราบกบฎโดยเฉพาะ
***
บนตึกทำงานของเอลเบเนีย เอ็นเตอร์ไพรส์ ร่างสูงสง่าในสูทสีเข้มของเบนซามาอาหมัด เอลฟาร์อิล บุตรชายคนโตของเอเมียร์ชาอิด ที่เกิดจากภรรยาที่เป็นคนไทย วางเอกสารในมือไว้บนโต๊ะแล้วเดินไปหยุดที่หน้าต่างบานใหญ่ สายตาคมทอดมองภูเขาสีส้มตั้งสลับซับซ้อน แสงอาทิตย์ยามบ่ายสะท้อนกับเม็ดทรายระยิบระยับราวเกล็ดเพชร เสียงเคาะประตูเบาๆ ทำให้ร่างสูงตื่นจากภวังค์และเอี้ยวตัวไปมองแอนดรูว์เดินเข้ามาในห้องทำงานพร้อมกับถือซองเอกสารในมือ
องครักษ์คนสนิทโค้งคำนับให้คุณชายใหญ่แห่งตระกูลเอลฟาร์อิลอย่างนอบน้อม
?มีอะไรแอนดรูว์?
?คุณเจษฎาส่งค่าใช้จ่ายของคุณรัญลดาคืนมาให้ครับคุณชาย?
คิ้วหนาขมวดเข้าหากัน สองเดือนติดต่อกันแล้วที่เด็กในอุปการะไม่ยอมรับเงินค่าใช้จ่ายเพียงเพราะเหตุผลเดียวคือเธอเรียนจบแล้วและมีงานพิเศษควบคู่กับการเรียนปริญญาโท ทำให้มีเงินพอที่จะดูแลตัวเองได้และเงินบางส่วนก็ส่งมาใช้หนี้เขาอย่างที่เคยพูดไว้
หลายปีที่เบนอุปการะเด็กหญิงคนหนึ่งซึ่งเป็นหลานสาวแม่นมของเขาที่เสียชีวิตไปเมื่อหลายปีก่อน แม้จะไม่เกี่ยวข้องทางสายเลือด หากความรักและความผูกพันทำให้เขารับปากที่จะดูแลเด็กผู้หญิงที่ไม่เคยเห็นหน้า หากงานที่รัดตัวและภารกิจเรื่องปากท้องของชาวเมือง ทำให้เขาไม่มีเวลาไปจัดการด้วยตัวเอง เบนจึงฝากให้น้าชายรับอุปการะแทน แต่ชายหนุ่มส่งค่าใช้จ่ายไปให้ทุกเดือน?ป่านนี้เด็กคนนั้นคงโตแล้วสินะ?
เบนนึกภาพเด็กสาวร่างผอมบางเมื่อหลายปีก่อน ดวงตากลมใสกับใบหน้าเรียวรูปไข่เขายังจำได้ติดตา ดวงตาคมมองผลการเรียนระดับปริญญาตรีที่ถืออยู่ในมือ เกียรตินิยมอันดับสองเป็นผลการเรียนที่น่าพอใจมากสำหรับเขาและอีกใบเป็นผลการเรียนเทอมแรกในระดับปริญญาโทของหญิงสาว
?คงปีกกล้าขาแข็งแล้วกระมัง? ริมฝีปากได้รูปยกขึ้นอย่างเย้ยหยันอีกฝ่าย ?ความรู้แค่ปริญญาตรีจะทำอะไรได้? เขาพูดอย่างปรามาส ?ตอนนี้เด็กคนนั้นอายุคงยี่สิบห้าแล้วสิใช่ไหม?
?ครับคุณชาย?
?รัญลดาทำงานอะไร?
เสียงทรงอำนาจยังคงถามต่อ สายตาทอดยาวออกไปยังเนินทรายสีส้มที่อยู่เบื้องหน้า
?เดินแบบครับ? เบนหัวเราะในลำคอเบาๆ เมื่อได้ยินคำตอบจากองครักษ์หนุ่ม
?เคลียร์งานให้ด้วยนะแอนดรูว์ อีกสี่วันเราจะไปเมืองไทยกัน?
?ว้าว! แว่วๆว่าใครจะไปเมืองไทยเหรอครับคุณชาย?
ประตูห้องทำงานถูกเปิดออกอย่างถือวิสาสะ พร้อมกับเสียงพูดยียวนของผู้มาใหม่ ทำให้เบนและแอนดรูว์หันกลับไปมอง แอนดรูว์โค้งคำนับนายพลเอริก รามาเอล อาหมัด เอลฟาร์อิลด้วยความจงรักภักดี ร่างสูงไม่แพ้พี่ชายเดินเข้าไปตบไหล่หนาของแอนดรูว์อย่างคุ้นเคยแล้วส่งยิ้มให้
?กลับรังถูกแล้วเหรอจิ้งจอกทะเลทราย? ริมฝีปากบางได้รูปยกขึ้น ก่อนจะเดินไปนั่งบนเก้าอี้รับแขกสีทองที่ตั้งอยู่กลางห้องทำงาน
?รังผมอยู่ในทะเลทรายครับคุณชาย ไม่ใช่วังเอลเบเนียอย่างแน่นอน? เอริกยิ้มแววตาเต็มไปด้วยความมั่นใจกับสิ่งที่บอกพี่ชาย
?อย่ามั่นใจขนาดนั้นเอล นายก็รู้เท่าที่ฉันรู้ ยังไงตำแหน่งรัชทายาทนายต้องรับไป?
?พี่เบนอย่าพูดให้ผมใจเสียสิ อุตส่าห์ทำตัวเสเพลขนาดนี้แล้ว?
เอริกบอกด้วยน้ำเสียงจริงจัง จนเบนและแอนดรูว์อดขำไม่ได้ เพราะตำแหน่งองค์รัชทายาทที่จะสืบทอดต่อจากบิดานั้น ทั้งเบนและเอริกต่างก็ปฏิเสธไม่รับกันทั้งคู่ แต่ชายหนุ่มรู้ว่าเอริกคงหนีไม่พ้นแน่ๆ ด้วยเหตุที่แม่ของเขาเป็นคนต่างชาติ ทำให้เกิดการถกเถียงกันของคณะผู้บริหารประเทศหลายครั้ง บางกลุ่มต้องการให้ผู้ครองประเทศมีเลือดของเอลเบเนียร้อยเปอร์เซ็นต์ ไม่ใช่ลูกผสมอย่างเขา
แต่ไม่ว่าตอนนี้หรือตอนไหนเบนก็ไม่เคยคิดที่จะเข้าไปเกี่ยวกับเรื่องการเมือง เพราะชอบทำธุรกิจมากกว่า ส่วนเอริกนั้นสร้างข่าวคาวกับผู้หญิงอยู่บ่อยครั้ง หากความสามารถในการทหารก็ดังพอๆ กัน ไม่มีใครที่ไม่รู้จักกองทัพจิ้งจอกทะเลทรายของเอลเบเนียซึ่งนำโดยนายพลเอริก แค่ได้ยินชื่อพวกเขาก็ขยาดกันไปหมดแม้กระทั่งฝ่ายตรงข้ามที่เริ่มเคลื่อนไหวยังต้องระวัง
?กลับมาเมื่อไหร่? เบนเดินไปนั่งตรงข้ามน้องชาย แผ่นหลังหนาพิงพนักโซฟาอย่างผ่อนคลายดวงตาคมเหลือบมองเอริกนิดหนึ่ง
?เมื่อวานครับ เลยมาให้พี่เลี้ยงข้าวเย็น อยู่กลางดินกินกลางทรายมาเกือบเดือน อยากกินอาหารอร่อยๆบ้าง? เบนยิ้มออกมาอย่างอารมณ์ดี นี่เจ้าน้องชายตัวแสบคงไม่รู้ล่ะสิว่าบิดาโทร.มาสั่งเลขาฯ เขาตั้งแต่เมื่อเช้า เพราะท่านรู้ว่าเอริกต้องมาที่นี่ทุกครั้งที่กลับมาจากฝึกหน่วยรบกลางทะเลทราย
?ได้สิ อยากกินอะไรล่ะ?
?อยากกินต้มยำกุ้งเผ็ดๆ ยำปลาดุกฟูแล้วก็?? เอริกกำลังคิดถึงอาหารไทยที่มารดาของเบนทำให้ทานและเขาเองก็ชอบมาจนทุกวันนี้
แอนดรูว์อมยิ้มกับความผูกพันของสองพี่น้อง แม้จะคนละแม่แต่ทั้งสองก็รักกันดุจพี่น้องที่คลานตามกันมา มารดาของเขาคิดไม่ผิดจริงๆ ที่ให้เขาเข้ามาฝึกเป็นองครักษ์ตั้งแต่สี่ขวบเพื่อรับใช้บุคคลสำคัญทั้งสอง
?ลูกตาลลอยแก้ว? เบนเอ่ยต่อ ทำให้เอริกยิ้มกว้างอย่างถูกใจ
?ใช่เลย งั้นเราไปกันเลยดีกว่า ผมหิวจะแย่อยู่แล้ว อีกอย่างขอเด็กเสิร์ฟสวยๆ เซ็กซี่ๆ หน่อยท่าจะดี
ชายหนุ่มลุกขึ้นยืนยิ้มๆ แล้วเดินนำพี่ชายออกจากห้องทำงานตรงไปยังลิฟต์สำหรับผู้บริหาร
พอมาถึงลานกว้าง รถที่มีตราสัญลักษณ์ของวังหลวงเอลเบเนียก็วิ่งเข้ามาจอดเทียบริมฟุตปาธ พร้อมกับทหารลงมาเปิดประตูให้คุณชายทั้งสองของพวกเขา เอริกเพิ่งรู้ว่าเสียรู้พี่ชายก็ตอนนี้
เบนยิ้มกว้างรู้ดีว่าเอริกไม่อยากเข้าวังไปหาบิดาจึงต้องใช้วิธีประลองฝีมือแบบนี้ เพราะผู้ชนะเท่านั้นจะบงการทุกอย่าง เอริกถอยหลังไปสามก้าวและยืนในท่าเตรียมพร้อม จากนั้นการต่อสู้ด้วยมือเปล่าก็เริ่มขึ้น
ทั้งเบนและเอริกก็ต้องออกกำลังกันนานพอสมควร สุดท้ายเบนก็เป็นฝ่ายชนะอีกตามเคย ส่วนคนแพ้นั่งหน้าตูมรออยู่เบาะหลัง คนเป็นพี่ส่ายหน้าไปมาช้าๆ ก่อนจะก้าวเข้าไปนั่งเคียงข้าง จากนั้นรถก็เคลื่อนออกไปจากตึกทำการของเอลเบเนีย เอ็นเตอร์ไพรส์ทันที
***
การปรากฏตัวพร้อมกันของคุณชายแห่งวังหลวงเอลเบเนีย ทำให้ทหารและคนรับใช้ที่พบเห็นต่างมองอย่างชื่นชม ไม่บ่อยครั้งนักที่คุณชายเบนและนายพลเอริกจะแวะเวียนมาหาบิดา
ห้องโถงใหญ่ตกแต่งอย่างงามวิจิตร ด้วยประติมากรรมแบบตะวันออกกลาง ร่างสูงสง่าของเอเมียร์ชาอิดและราณีจัสมินนั่งรอบุตรชายอยู่ข้างใน เบนและเอริกเดินเข้าไปคุกเข่าอยู่ตรงหน้า ก่อนจะก้มศีรษะให้บิดาและราณีจัสมินแม่ของเอริกอย่างเคารพ
ร่างบางของราณีเดินเข้ามาสวมกอดลูกเลี้ยง ดวงหน้าและแววตาเปี่ยมไปด้วยความเมตตา
?ไงจ๊ะเบน ไม่มาทานข้าวกับแม่หลายวันเลยนะ?
?งานยุ่งๆ น่ะครับท่านแม่?
?งานยุ่งหรือยุ่งเรื่องสาวๆ กันแน่จ๊ะ? ราณีจัสมินถามเสียงหวาน มือบางพยุงให้ชายหนุ่มลุกขึ้น ใบหน้างามขาวสะอาดโน้มไปหอมแก้มสากทั้งสองข้างอย่างรักใคร่ แม้ไม่ได้เลี้ยงมาตั้งแต่เล็กแต่เธอก็รักเบนดุจบุตรชายคนหนึ่ง เพราะหน้าตาของเบนและเอริกคล้ายกันมากจนหลายคนเห็นก็จำผิดจำถูก
?ท่านแม่ครับ?ลูกชายคนเล็กก็มาด้วยนะครับ?
องค์ชาอิดหัวเราะออกมาเบาๆ เมื่อเห็นราณีส่งค้อนไปให้ลูกชายคนเล็ก แม้เอริกจะพูดเหมือนน้อยใจมารดาแต่แววตาเปี่ยมไปด้วยความสุขยิ่งนักทำให้รู้ได้ทันทีว่าเอริกรักและเคารพพี่ชายต่างมารดาเพียงใด
?อุ๊ยตาย! ลูกชายคนเล็กของเราก็มาด้วยค่ะท่านพี่? ราณีจัสมินแกล้งทำเสียงตกใจแล้วเข้าไปสวมกอดบุตรชายอย่างคิดถึง
?คิดถึงท่านแม่สุดๆเลยครับ? เอริกโยกร่างบางไปมาอย่างเอาใจ
?ไม่ต้องมาปากหวานกับแม่เลยพ่อจิ้งจอกทะเลทราย เพิ่งกลับมาแท้ๆ แม่ยังได้ข่าวว่าจะตามพี่เบนไปเมืองไทยด้วยไม่ใช่เหรอ? มือบางคลายอ้อมแขนออกมองร่างสูงอย่างรักใคร่
?ไม่ตกข่าวเลยนะครับท่านแม่?
?เอาล่ะ ทักทายกันพอแล้วก็ไปทานข้าวกันเถอะ? องค์ชาอิดเอ่ยออกมาอย่างอารมณ์ดี ก่อนจะลุกขึ้นเดินนำทุกคนไปที่ห้องอาหาร
บนโต๊ะอาหารของวังเอลเบเนียวันนี้เต็มไปด้วยเสียงหัวเราะและรอยยิ้ม ทำให้บริวารที่อยู่ด้านนอกต่างก็ยิ้มอย่างมีความสุขไปด้วย
เมื่อหลังรับประทานอาหารมื้อค่ำเสร็จองค์ชาอิดก็เรียกบุตรชายทั้งสองไปคุยเรื่องงานต่อที่ห้อง
องค์ชาอิดเดินไปนั่งบนเก้าอี้หลังโต๊ะทำงานสุดหรู เมื่อเสียงประตูปิดลงเบนและเอริกก็นั่งลงบนเก้าอี้หน้าโต๊ะทำงานของบิดา
?ดูท่าทางท่านพ่อมีเรื่องไม่สบายใจนะครับ?
?อืม มีข่าวไม่สู้ดีนัก? มือเรียวยับย่นไปตามวัยยื่นเอกสารให้ลูกชายคนเล็กซึ่งมีหน้าที่ดูแลความมั่นคงของประเทศ เอริกอ่านเอกสารในมืออย่างไม่แปลกใจนัก เพราะเขาเองก็พอจะรู้เรื่องการหายตัวไปอย่างลึกลับของหญิงสาวหลายคนในเวลาไม่กี่เดือน
?เล่นกันแรงแบบนี้เลยเหรอครับท่านพ่อ?
เบนเอียงตัวไปอ่านข้อความในหนังสือต่างประเทศฉบับหนึ่ง ที่สั่งห้ามพลเมืองของตัวเองเข้ามาท่องเที่ยวในเอลเบเนีย
?คราวนี้ชื่อเสียงของประเทศเสียหายไปมากทีเดียว นักท่องเที่ยวต่างก็กลัวไปตามๆ กันโดยเฉพาะผู้หญิงสาวๆ เพราะดูจากตัวเลขลดลงไปกว่าครึ่ง?
องค์ชาอิดเอ่ยเสียงเครียด รายได้ชาวเมืองบางส่วนเกิดจากนักท่องเที่ยวที่เดินทางเข้ามาเที่ยวชมมนต์เสน่ห์ของพื้นทรายในเอลเบเนียที่สวยไม่แพ้ที่อื่นในโลก
?ทางตำรวจสืบเรื่องนี้ไปถึงไหนแล้วครับ? เอริกเอ่ยถามบิดาพร้อมกับวางเอกสารในมือไว้บนโต๊ะ
?ยังไปไม่ถึงไหนเลย พ่อเลยอยากให้เอลสืบเรื่องนี้ในทางลับ?
?แต่ข้อมูลที่ผมได้มา พวกนี้ทำงานกันเป็นขบวนการครับ เปิดบริษัทนำเที่ยวบังหน้า โดยมีเครือข่ายอยู่หลายประเทศ และฝ่ายตรงข้ามเราเป็นหนึ่งในผู้ต้องสงสัย?
สิ้นเสียงนายพลหนุ่ม ห้องทั้งห้องเงียบกริบกับข่าวที่ได้ยิน
?พอจะรู้ตัวคนบงการแล้วใช่ไหมเอล?
?ครับท่านพ่อ แต่เรายังไม่มีหลักฐานเท่านั้น? เอริกหลบตาบิดา
องค์ชาอิดมองบุตรชายทั้งสองพลางคิดถึงฮาเซมหลานชายอีกคนที่เกิดจากนางในฮาเร็มคนหนึ่งของพี่ชาย ดวงตายับย่นของเอเมียร์ชราหลับลงอย่างเหนื่อยล้า ในใจกลัวว่าฮาเซมผู้มีนิสัยมักใหญ่ใฝ่สูงจะทำในสิ่งที่พระองค์กลัว ขณะที่เบนและเอริกมองบิดาอย่างเข้าใจ
?แต่ผมว่าตอนนี้เราต้องเรียกความเชื่อมั่นจากนักท่องเที่ยวกลับมาก่อนนะครับ คือเราต้องโปรโมทการท่องเที่ยวพร้อมกับออกมาตรการรักษาความปลอดภัยให้นักท่องเที่ยวมั่นใจว่ามาเที่ยวที่เอลเบเนียแล้วรู้สึกปลอดภัยและสนุกสนานกับธรรมชาติของทะเลทราย?
?พ่อไม่ต้องกังวลนะครับ ผมจะจัดการเรื่องทั้งหมดเอง ส่วนเรื่องโปรโมทอะไรนั่นคงต้องให้ประธานใหญ่ของเอลเบเนีย เอ็นเตอร์ไพรส์จัดการ? เอริกหันมายิ้มให้พี่ชาย
เอเมียร์ชาอิดมองบุตรชายทั้งสองอย่างภูมิใจ
?แล้วเรื่องการแต่งตั้งองค์รัชทายาทที่จะมีขึ้น เบนกับเอลจะว่ายังไง?
?ท่านพ่อก็ทราบคำตอบของผมแล้ว เอลมีคุณสมบัติครบทุกอย่าง? เบนเอ่ยเสียงเรียบ หากคนที่ถูกเสนอชื่อเข้าชิงกลับโวยวายขึ้นมา
?เฮ้ย! พี่เบน ทำไมโยนให้กันดื้อๆ แบบนี้ล่ะ ไม่เอานะครับท่านพ่อ ให้พี่เบนน่ะดีแล้ว ผมไม่ชอบอยู่ในกฎเกณฑ์ประเพณีเท่าไหร่และเสียเรื่องผู้หญิงด้วย? เอริกหันไปพูดกับบิดาเสียงอ้อนวอน องค์ชาอิดได้แต่ส่ายหน้าไปมาอย่างอ่อนใจ
?พ่อมีข้อเสนอใหม่?
?อะไรครับ?
ทั้งสองอุทานออกมาพร้อมกันทันที จ้องบิดาไม่วางตาเพื่อรอคำตอบ
?ก็ใครหาลูกสะใภ้ได้ถูกใจแม่กับพ่อก่อนน่ะสิจ๊ะ แล้วคนคนนั้นก็จะได้เลือกทางชีวิตของตัวเอง?
เบนและเอริกหันกลับไปหาเสียงหวานที่ตอบคำถามแทนคนตรงหน้า เอริกจึงเดินไปกอดมารดาอย่างประจบ
?ท่านแม่ครับ เรื่องนี้ผมถนัดกว่าพี่เบนอยู่แล้ว งานนี้ผมรอดเห็นๆ?น ายพลหนุ่มยักคิ้วให้พี่ชาย
?ไม่แน่ พ่อพวงมาลัยอย่างนายอาจตายน้ำตื้นก็ได้ใครจะไปรู้?
?เอาล่ะจ้ะสองหนุ่ม ไม่ต้องดีใจกันขนาดนั้น ภายในเดือนนี้ ถ้าไม่พาคนรักหรือคนที่จะแต่งงานด้วยมาให้แม่รู้จัก ก็เป็นอันว่าลูกสองคนต้องทำตามที่พ่อกับแม่ต้องการ?
สองหนุ่มมองหน้ากันแล้วถอนหายใจออกมาแรงๆ อย่างหนักใจ เพราะผู้หญิงที่คบอยู่ทุกวันนี้ก็เปรี้ยวจนน่ากลัว ถ้าคบให้คลายเหงาก็พอได้ แต่ถ้าเอามาเป็นแม่ของลูกคงไม่ไหว
ราณีจัสมินสบตาสามีและมองบุตรชายทั้งสองยิ้มๆ?ลูกชายจอมดื้อทั้งสองต้องเจอไม้นี้ ไม่อย่างนั้นเธอคงไม่ได้อุ้มหลานก่อนตายแน่ๆ?
***
กรุงเทพมหานคร ประเทศไทย
เบนมาถึงเมืองไทยก็ตรงไปที่บ้านของน้าชาย ในใจโกรธกรุ่นเด็กในปกครองที่ไม่ยอมรับค่าเลี้ยงดู แถมส่งคืนไปให้อีกต่างหากทั้งๆ ที่กำชับไว้แล้วว่าให้เก็บไว้ใช้ จนเขาต้องบินข้ามน้ำข้ามทะเลมาจัดการด้วยตัวเอง ทันทีที่มาถึงเบนก็เข้าไปคุยกับเจษฎาทันที
ส่วนคนที่เป็นหัวข้อสนทนาขับรถโฟล์ครุ่นเก่าสีน้ำตาลเข้ามาจอด ดวงตากลมโตมองชายฉกรรจ์สวมสูทสีดำด้วยความตื่นเต้น นี่คงเป็นองครักษ์ของผู้ปกครองเธอกระมัง?
รัญลดาตื่นเต้นที่จะได้เห็นผู้ปกครองตัวเองเป็นครั้งแรก เมื่อตั้งสติได้หญิงสาวก็เปิดประตูลงจากรถ เดินตรงไปหาองครักษ์ของผู้ปกครองแล้วพนมมือไหว้อย่างสวยงาม
?สวัสดีค่ะ คุณสองคนคงจะเป็นองครักษ์ของผู้ปกครองของลดาใช่ไหมคะ?
รัญลดาทักทายเสียงหวานใสพร้อมกับรอยยิ้มสดใสส่งผ่านไปให้ ทำเอาทั้งแอนดรูว์และชาตันตาค้างไปเลยทีเดียว
?เอ่อ ใช่ครับ? ทั้งสองเอ่ยออกมาพร้อมกัน
?แล้วผู้ปกครองลดาอยู่ที่ไหนคะ?
?คุยกับคุณเจษฎาอยู่ที่ห้องทำงานครับ ท่านสั่งไว้ว่าถ้าคุณลดามาถึงให้ไปรอที่ห้องสมุดครับ? แอนดรูว์บอกอย่างสุภาพ
?งั้นลดาไปก่อนนะคะ? เธอยิ้มให้แล้วเดินตรงไปที่ห้องสมุด โดยมีสายตาสองคู่มองตาม
?งานนี้ฉันว่าสุภาษิตไทยคงจะเหมาะกับคุณชายแล้วว่ะ? แอนดรูว์เอ่ยขึ้นมาลอยๆ ชาตันหันไปมองหน้าเพื่อนด้วยความสงสัย
?สุภาษิตอะไร?
?สมภารกินไก่วัด? แอนดรูว์พูดจบทั้งสองก็อมยิ้มด้วยความครึ้มใจ และภาวนาให้เจ้านายต้องใจสาวสวยที่เพิ่งจากไป เพราะจะได้มีคนมาดูแลและแชร์ชีวิตสักที
รัญลดาคอยผู้ปกครองในห้องด้วยใจจดจ่อ และเดินกลับไปกลับมาเพื่อคิดหาคำพูดทักทายให้ผู้ปกครองประทับใจมากที่สุด
?จะทักทายว่าอะไรดีนะ สวัสดีค่ะคุณพ่อก็แก่ไป หรือจะทักทายแบบฝรั่งดี?
รัญลดามัวแต่คิดหาคำพูดจนไม่ได้ยินเสียงประตูเปิด ร่างสูงสง่าของเบนชะงักงัน สายตามองแผ่นหลังบางที่ยืนหันหลังให้อย่างสนใจพร้อมกับแอบสำรวจร่างกลมกลึงงามระหงด้วยวัยสาวในชุดเดรสยาวเหนือเข่า ผมดกดำสวยถูกมัดด้วยผ้าผูกผมสีดำไว้กลางกระหม่อม เผยให้เห็นลำคอระหงน่าจูบ ขณะที่ชายหนุ่มพิจารณาอยู่นั้น เสียงหวานของคนตรงหน้าก็ร้องออกมาด้วยความดีใจ
?คิดออกแล้ว ต้องทักทายว่าสวัสดีค่ะคุณลุง คุณลุงสบายดีนะคะ?
?ฉันไม่แก่ขนาดนั้นหรอกนะ?
เสียงเรียบติดจะเย็นชา ทำให้รัญลดาหันกลับไปมองต้นเสียงอย่างตกใจ ทันทีที่เห็นหน้าคนมาใหม่หญิงสาวก็ตาค้างริมฝีปากบางเผยอค้าง เบนเองก็มองคนตรงหน้าตาไม่กะพริบเช่นกัน
เวลานี้ห้องทั้งห้องเงียบกริบ ดวงตาสองคู่ประสานกันเนิ่นนาน เบนมองใบหน้ารูปไข่สวยสดใสด้วยวัยสาวเต็มตัว คิ้วงามโก่งสวยดั่งคันศร ดวงตากลมสุกสกาวราวกับดวงดาวบนท้องฟ้า จมูกโด่งเป็นสันเล็กน่ารักรับกับริมฝีปากอวบอิ่มสีชมพู ไม่น่าเชื่อว่าเด็กในปกครองของเขาจะเป็นสาวสวยสะพรั่ง แถมพ่วงท้ายด้วยตำแหน่งนางแบบเบอร์หนึ่งของเมืองไทยแบบนี้
?เอ่อ ขอโทษค่ะ คุณคือ?
?เบน ซามา อาหมัด เอลฟาร์อิล ผู้ปกครองของเธอ? เขาต่อประโยคให้ในขณะที่สายตาไม่ยอมละจากดวงหน้าเนียนสวย รัญลดามองหน้าคมเข้มไม่วางตา ภาพผู้กปครองเป็นชายชราใจดีหายไปกลายเป็นภาพหนุ่มใหญ่หน้าเครียดเข้ามาแทนที่
?จะมองฉันอีกนานไหม? เขาถามพลางเดินเข้าไปใกล้ รัญลดาได้สติพนมมือไหว้อย่างนอบน้อม
?สวัสดีค่ะคุณชาย?
เขาพยักหน้ารับ ใบหน้าคมเข้มเรียบเฉยจนยากจะเดาใจ แต่มีอะไรบางอย่างในดวงตาคมเข้ม ทำให้หญิงสาวเกิดอาการประหม่าอย่างช่วยไม่ได้
เบนถอนหายใจเบาๆ พยายามละสายตาออกจากใบหน้างาม
?นั่งสิ?
น้ำเสียงสั่งการดูห่างเหินจนเธอรู้สึกกลัว ร่างบางถอยหลังหนีไออุ่นไปนั่งบนโซฟารับแขก
?คุณชายมาถึงเมื่อไหร่คะ?
?สองชั่วโมงที่แล้ว เห็นน้าเจษบอกว่าเธอไม่รับเงินค่าใช้จ่ายแล้ว? เขาตอบสั้นๆ แล้วถามคำถามเพื่อเอาคำตอบถึงเรื่องที่เขาต้องเสียเวลาบินข้ามน้ำข้ามทะเลมาที่เมืองไทย
?ค่ะ...เพราะฉันเรียนจบปริญญาตรีแล้ว และอีกอย่างฉันก็มีรายได้พอเลี้ยงตัวเองไปพร้อมๆ กับใช้หนี้คุณชายด้วย ก็เลยไม่อยากรบกวนอีก?
?คิดว่าตัวเองปีกกล้าขาแข็งแรงแล้วรึไง? เขาต่อว่าเสียงเข้ม
?ไม่ใช่อย่างนั้นนะคะ คือตอนนี้งานที่ฉันทำ รายได้ก็พอเลี้ยงตัวเองและเรียนปริญญาโทได้ไม่เดือดร้อนนัก? รัญลดารีบตอบกลับไปทันทีเพราะกลัวเขาเข้าใจผิด
?ทำงานไปด้วยเรียนไปด้วย แล้วจะเอาเวลาที่ไหนอ่านหนังสือ หยุดทำงานเดินแบบแล้วเรียนหนังสืออย่างเดียว? เขาสั่งอีกตามเคย
?ไม่ได้นะคะ? เธอลุกขึ้นมองเขา
?เธอไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธ แค่ทำตามอย่างเดียวก็พอ? เสียงเขาดังขึ้นเรื่อยๆ จนเธอหน้าเจื่อนไป ริมฝีปากเม้มแน่นอย่างขัดใจกับความบ้าอำนาจของอีกฝ่าย
?ฟังกันบ้างสิคะ? หญิงสาวมองหน้าขรึมๆ ติดจะเย็นชาของเขาอย่างอ่อนใจ เบนมองร่างบางอย่างพินิจเขาเห็นผู้หญิงสวยมาก็มาก แต่เด็กในปกครองเขาสวยจริงๆ เรือนร่างงดงามสมส่วน ทั้งอก เอว สะโพกรับกันได้อย่างเหมาะเจาะ จนแทบไม่อยากถอนสายตาไปไหน
?ไม่ฟัง?? เขาบอกตอบเสียงหนัก เดินเข้ามาหาเธอ มือบางกำเข้าหากันแน่น ใบหน้างามเมินมองไปอีกทางเพื่อซ่อนน้ำตาของความน้อยใจเอาไว้
?คิดว่าตัวเองเก่งนักรึไง? เขาพูดเสียงแข็งกระด้างอย่างน่ากลัว
ที่จริงรัญลดาเองก็รู้สึกผิดไม่น้อยที่ทำงานพิเศษแล้วไม่ขออนุญาตหรือปรึกษาเขาก่อน แต่ทำไมเขาต้องโกรธเธอมากมายขนาดนี้ แทนที่เขาจะดีใจที่เธอไม่ต้องเป็นภาระ นี่อะไรก็ไม่รู้ มาปั้นปึ่งโมโหเธอเหมือนกับเธอทำผิดนักหนา ยิ่งเธอเรียนจบปริญญาแล้วยิ่งลำบากใจที่จะรับเงินจากเขาอีก เธอจึงพยายามทำงานให้ได้มากที่สุด เพื่อไม่ให้เป็นภาระใคร ทำไมผู้ปกครองเธอถึงไม่ยอมเข้าใจบ้างนะ?
?ฉันแค่อยากทำงานหาเงินมาคืนคุณชายเท่านั้น?
หญิงสาวเงยหน้ามองเขาอย่างกลัวๆ ร่างสูงขยับเข้ามาใกล้เกือบชิดจนเธอขยับหนีเพื่อรักษาระยะห่าง เท้าบางขยับได้เพียงก้าวเดียวมือหนาก็รวบเอวบางเข้าไปกอด
?ทางเอลเบเนียมีโปรเจ็คโปรโมทการท่องเที่ยว ฉันจะให้เธอไปทำงานนี้?
?ได้ไงคะ แล้วงานที่ฉันรับไว้ทางนี้ล่ะ?
เธอดิ้นขลุกขลักในวงแขนแกร่ง แต่เบนกระชับวงแขนแน่นขึ้นจนอกอวบบดเบียดกับแผงอกกว้าง
?ยกเลิกให้หมด?
เขายื่นคำขาดและไม่ปล่อยให้เธอปฏิเสธ ก่อนจะปิดริมฝีปากบางด้วยเรียวปากร้อนของเขาอย่างหนักหน่วง ดูดดื่มและเร่าร้อน รัญลดาครางออกมาเบาๆ ด้วยความเจ็บ เปิดโอกาสให้ลิ้นร้อนที่รอจังหวะอยู่แล้ว สอดแทรกเข้าไปลิ้มลองความหวานที่ซุกซ่อนอยู่ข้างใน ลิ้นร้อนกวาดไล้ไปทั่วโพรงปากนุ่มแล้วตวัดรัดเกี่ยวกับลิ้นเรียวเล็ก จนร่างบางอ่อนระทวยเอนซบกับอกกว้าง หัวใจดวงน้อยเต้นระรัว วาบหวามไปกับสัมผัสแปลกใหม่ที่ไม่เคยพานพบมาก่อนในชีวิตสาว
?อื้อ...? เธอครางประท้วงเมื่อใจจะขาดเสียให้ได้ ชายหนุ่มจึงผละจากริมฝีปากบางอย่างเสียดาย
?หวานได้ใจ...? เขาพึมพำเสียงแหบพร่า จูบไซ้พวงแก้มแดงละเลื่อนไปตามดวงหน้า แล้วเลื่อนมาต่ำลงมาซุกไซ้ฝากร่องรอยที่ลำคอขาวผ่อง ก่อนจะวกขึ้นไปจุมพิตริมฝีปากอิ่มอีกครั้งอย่างดูดดื่มและรุกเร้าเร่าร้อนขึ้นเรื่อยๆ จนแรงต่อต้านที่มีเพียงน้อยนิดเริ่มถดถอย มือบางที่ดันไหล่กว้างไว้ในตอนแรก เลื่อนขึ้นไปโอบรอบลำคอหนา
รัญลดาครางลึกออกมาอย่างเผลอตัว สอดลิ้นเล็กเกี่ยวรัดกับลิ้นสาก เบนถึงกับครางออกมาอย่างพอใจกับการตอบสนองของเธอ ความหอมละมุนของกายสาวที่ติดตรึงอยู่ในหัวใจแกร่ง ทำให้ชายหนุ่มรู้สึกดีและไม่อยากหยุดตัวเอง
เบนรู้ว่าเธอจูบยังไม่ประสานัก แต่เขามีเวลาทั้งชีวิตที่จะสอนบทรักเร่าร้อนให้กับเธอ มือใหญ่ลูบไล้ไปทั่วแผ่นหลังบาง แล้วเลื่อนขึ้นมาตามสีข้างกอบกุมทรวงอกอิ่มที่หลบซ่อนอยู่ในเสื้อตัวสวย ร่างบางสั่นสะท้านแอ่นอกเข้าหาอย่างเสียวซ่านเมื่อฝ่ามือใหญ่เคล้นคลึงเบาๆ ปลายนิ้วเรียวสวยของเธอสอดแทรกเข้าไปในกลุ่มผมดกดำบนศีรษะนุ่ม
กระดุมเสื้อถูกเขาปลดออกเป็นทางยาว ซึ่งเจ้าตัวไม่รู้ด้วยซ้ำว่าถูกเขาปลดเปลื้องออกตอนไหน อกอวบอิ่มที่อัดแน่นอยู่ในบราไร้สายสีดำปรากฏแก่สายตาคม ริมฝีปากร้อนนาบต่ำลงไปซุกไซ้ซอกคอหอมกรุ่น ก่อนจะเลื่อนลงมาซุกซบทรวงอกงามที่ไม่มีอะไรห่อหุ้ม เขาตักตวงความกรุ่นหอมของเนื้อสาวนานจนเธอใจเจียนจะขาด
?พะ?พอก่อนค่ะ เราต้องคุยกันนะ?
เธอบอกเสียงสั่น เบนไม่อยากหยุดแต่ก็ต้องหยุด เพราะไม่อย่างนั้นเขาจะเสียผู้ใหญ่เป็นแน่
?ไม่มีอะไรต้องคุย พร้อมเมื่อไหร่เธอต้องรีบไปที่เอลเบเนียทันที นี่เป็นคำสั่ง? เขาจับปลายคางมนและตรึงให้อยู่กับที่ รัญลดาใจเต้นระรัวเมื่อเห็นความเร่าร้อนในสายตาคม ?เข้าใจที่พูดใช่ไหม?
?เข้าใจค่ะ? เธอรีบตอบ ทั้งๆ ที่ในใจเจ็บช้ำบอกไม่ถูก
?เข้าใจว่าไง? เขาถามกลับในขณะที่ปลายจมูกคลอเคลียข้างแก้มนวลเธอเบือนหน้าหลบพัลวัน
?เข้าใจว่าคุณชายไม่ต้องการเงิน แต่ต้องการตัวฉัน?
?ดีแล้วที่รู้ จะได้ไม่ต้องไปทำงานให้เหนื่อย เพราะเมียคนเดียวฉันเลี้ยงได้? เขาดึงตัวออกห่าง ฝ่ามือลูบไล้แผ่นหลังบางอย่างอ่อนโยนก่อนจะเลื่อนมือไปจับมือบาง ?ออกไปดีกว่า ขืนอยู่กันแบบนี้ฉันเสียผู้ใหญ่แน่ แค่นี้ก็เสียไปเยอะแล้ว?
เขาบอกยิ้มๆ แล้วพาเธอเดินออกจากห้องไปที่ห้องนั่งเล่น
เมื่อจัดการธุระเสร็จเรียบร้อย เบนก็เดินทางกลับเอลเบเนียในตอนค่ำเพราะมีงานสำคัญค้างอยู่ หากในใจนั่งนับวันเวลาที่เธอจะไปที่เอลเบเนียตามคำสั่ง
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
เมอา เอลนียามิน เอลบาเร็ล ถูกจับมาอยู่บนรถเส็งเคร็งคันนี้ เรือนร่างระหงผมยาวสลวยและแววตามุ่งมั่นที่บ่งบอกว่าเป็นคนฉลาด กำลังปลุกระดมให้หญิงสาวโชคร้ายอีกห้าคนหาทางรอดก่อนตกนรกทั้งเป็น และแล้วเสียงร้องโอดโอยก็ดังขึ้นเพื่อเรียกร้องความสนใจทำให้รถหยุด จากนั้นการต่อสู้ก็เริ่มต้นขึ้นโดยที่เธอไม่รู้เลยว่ามีสายตาเหยี่ยวทะเลทรายผู้ทรงอำนาจมองมา นายพลเอริก รามาเอล อาหมัด เอลฟาร์อิล เห็นเหตุการณ์ทุกอย่างและสั่งกองกำลังไปช่วยเหลือ หญิงสาวทุกคนจะต้องรอดพ้นจากพวกโจรใจชั่วและได้กลับบ้านอย่างปลอดภัย คงจะมีแค่ผู้หญิงที่เขาซูมภาพจากกล้องส่องทางไกลดูคนเดียวเท่านั้นที่จะต้องสืบสวน เพราะเธอดูท่าจะตกเป็นผู้ต้องสงสัยเบอร์หนึ่งที่โฉบฉวยหัวใจของเขาไปต่อหน้าต่อตา
