ผู้ชายดีๆ มีแค่สองประเภทเท่านั้น ไม่มีเมียแล้ว...ก็ไปเป็นเมียคนอื่น
ภายในร้านอาหารฟาสต์ฟู้ดชื่อดังซึ่งตั้งอยู่ละแวกย่านธุรกิจ ชายหนุ่มคนหนึ่งกำลังถือถาดอาหารซึ่งบรรจุแฮมเบอร์เกอร์ชิ้นโต โค้กแก้วใหญ่ และเฟรนช์ฟรายส์ขนาดอัพไซส์ไปยังที่นั่งชิดริมหน้าต่าง ขณะสูดดมกลิ่นหอมของอาหารขยายไขมันเข้าไปเต็มปอด
?เหนื่อยๆ แบบนี้ต้องดับเบิลบิ๊กเบอร์เกอร์เท่านั้น!?
น้ำเหนือ ชายหนุ่มวัยฉกรรจ์ผู้มีความชื่นชอบอาหารพึมพำกับตัวเอง ยามวางถาดอาหารลง แล้วหย่อนตัวลงนั่ง ถูฝ่ามือตัวเองอีกหน่อยเป็นการประกาศศึกกับเจ้าเหล่าของกินว่าพร้อมจะกระโจนสู่สมรภูมิรบ
หมับ
?ซู้ดดดดด?
มือหนึ่งคว้าแก้วโค้กมาดูด
แกร๊บๆ
?ง่ำ?
มือหนึ่งแกะกระดาษห่อแฮมเบอร์เกอร์ แล้วอ้าปากงับอย่างไม่กลัวหมดหล่อ
จากนั้นก็เคี้ยวหงับๆ ลิ้มรสชาติอาหารแสนอร่อยปาก และดื่มด่ำไปกับอาหารที่ใครๆ ก็บอกว่า...อยากไขมันอุดตันในเส้นเลือดตายหรือไงยะ!
เป็นความคิดที่เจ้าตัวยักไหล่แบบไม่แคร์เท่าไรนัก เพราะน้ำเหนือเชื่อว่าตัวเขาไม่อ้วน...แค่เป็นผู้ชายนุ่มนิ่มที่กอดแล้วอุ่นก็เท่านั้นเอง
ใครมันจะเลิกกินอาหารฟาสต์ฟู้ดได้วะ ง่ายก็ง่าย เข้าร้านแป๊บเดียวก็ได้กิน ไม่เสียเวลาไปนั่งทำเอง ท่ามกลางความเร่งรีบของสังคมวัยทำงานแบบนี้ นี่แหละที่ตอบโจทย์ชีวิตได้ตรงสุดๆ
ง่ำ
ว่าแล้วก็กัดเข้าปากอีกคำโต ไม่สนใจว่าซอสกำลังเลอะขอบปาก แค่ดื่มด่ำกับเวลาในช่วงพักให้เต็มที่ ก่อนที่จะต้องกลับไปหัวหมุนกับบรรดาลูกค้าเรื่องมากต่อ
?วันนี้เหมือนเจ๊อิ่มบอกว่าจะมีลูกค้ารายใหญ่เข้ามา...เบื่อพวกคุณหญิงคุณนายชะมัด? บ่นกับตัวเองแล้วก็ส่ายหัว ปัดไล่ความคิดนี้ออกไปจากสมองที่เต็มแน่น และลงมือกินต่ออย่างไม่สนใจใคร
กระทั่งยัดแฮมเบอร์เกอร์ชิ้นโตไปหมดชิ้น กวาดเฟรนช์ฟรายส์ชิ้นสุดท้ายเข้าปาก ปิดท้ายด้วยดูดโค้กไปหมดแก้ว ชายหนุ่มชื่อเพราะก็ค่อยจัดการหยิบกระดาษทิชชูมาเช็ดปากด้วยท่าทางน่ามอง...
ก็จะน่ามองกว่านี้ ถ้าไม่กินแบบไม่ห่วงหล่อเมื่อครู่น่ะนะ
?เอาล่ะ เวลาอาหารตา?
พอกินเสร็จ ก้มลงมองนาฬิกาคู่ใจซึ่งบอกว่ายังมีเวลาพักเหลืออีกราวครึ่งชั่วโมง คนที่เลือกนั่งชิดริมหน้าต่างก็ยกมือเท้าคาง แล้วมองออกไปยังตัวห้างสรรพสินค้าภายนอก
ช่วงเวลาสบายๆ ของนายน้ำเหนือ
ทว่าหากใครคิดว่าชายหนุ่มทำเช่นนั้นเพื่อเป็นการปล่อยอารมณ์ไปท่ามกลางฝูงชน มองคนเดินผ่านไปผ่านมาแล้วคาดเดาเล่นๆ ว่าคนเหล่านั้นกำลังรีบไปไหน นัดใคร หรือกำลังมีเรื่องยุ่งยากวุ่นวายใจ เพื่อปลอบใจตัวเองว่าเขาไม่ใช่คนเดียวที่ทำงานหนักท่ามกลางสังคมเมืองหลวงแล้วละก็ มันเป็นความคิดที่ผิดถนัดเลยล่ะ เพราะน้ำเหนือ...มองผู้ชายล้วนๆ
คนนั้นก็หล่อดีนะ แต่ไม่แคล้วสังกัดเดียวกันแน่ๆ
ดวงตาโตมองหนุ่มหล่อมาดเนี้ยบในชุดสูทแล้วแอบหัวเราะกับตัวเอง เพราะตัวเขาเองเป็นเกย์
ไม่ใช่ไบ ไม่ใช่โบ๊ท แต่เป็นเกย์รับแท้ๆ เลยเชียวล่ะ
คนนั้นโคตรเถื่อนเลยไอ้เหนือ แต่ท่าทางจะเมียดุ
น้ำเหนือยิ่งหัวเราะกับความคิดตัวเอง เมื่อผู้ชายหนวดเคราดกเดินผ่านหน้ากระจกไป แต่น่าเสียดายที่มีชะนีสวยๆ เกาะแขนแจ
กระทั่งมองคนผ่านไปผ่านมากว่าสิบห้านาที รู้สึกว่าไม่มีใครน่าสนใจ หรือสะดุดตาชนิดเตะแก้วตาแตก น้ำเหนือก็ลุกขึ้น มารยาทงาม ไม่รอพนักงานที่กำลังยุ่งวุ่นวายกับลูกค้าช่วงเที่ยงมาเก็บโต๊ะ เพราะเดินเอาถาดไปวางที่เก็บภาชนะเอง แต่ในจังหวะที่กำลังจะหมุนตัวออกจากร้าน
กึก
พลาดแล้วไอ้เหนือ แกพลาดอย่างแรงเลย!!!
ความคิดนั้นผุดวาบเมื่อมองตรงไปยังมุมหนึ่งของร้านแล้วเห็นผู้ชายคนหนึ่งนั่งอยู่ แถมยังโคตร...ตรงสเปก
เสียเวลามองนอกร้านอยู่สิบห้านาที แต่มีของดีอยู่ด้านหลังตั้งแต่เมื่อไรก็ไม่รู้!
น้ำเหนือบอกตัวเอง เพราะไม่คาดคิดว่าผู้ชายรูปหล่อ ร่างสูง หุ่นหนาในชุดสูทพอดีตัวที่มองปราดเดียวก็รู้ว่าสั่งตัดจะมานั่งชิลกินลมในร้านฟาสต์ฟู้ดเช่นเขา ยิ่งเหล่มองก็พบว่าอีกฝ่ายมีใบหน้าที่คมเข้มโดนใจ ทั้งคิ้วหนา จมูกโด่ง ปากสวย ทั้งหมดทั้งมวลนั้นบอกได้เลยว่า...มันใช่
ใช่สุดๆ
พอคิดได้ดังนั้นก็เลยแสร้งทำเป็นเดินไปที่โต๊ะตัวเดิม ทำทีเป็นว่าลืมของ มองซ้ายมองขวา ทั้งที่เหล่มองผู้ชายอีกคนที่กัดแฮมเบอร์เกอร์ไปคำโต
โดนใจไอ้เหนืออย่างแรงเลย
ส่วนใหญ่ผู้ชายหุ่นเช่นนี้จะไม่กินพวกอาหารไขมันสูงหรอก โน่น โปรตีนเสริม อกไก่อะไรเทือกนั้นเอาไว้สร้างกล้าม ไม่มานั่งกินอะไรพวกนี้ให้เป็นบุญตาเขาหรอก
แต่มันก็แค่นั้น
ชายหนุ่มไม่ใช่คนที่จะเดินไปทักทายอีกฝ่าย แสร้งทำน้ำหกใส่ หรือเดินเฉียดไปทดสอบความแมน ก็แค่ถอนหายใจด้วยความเสียดายที่ไม่หันมองในร้าน แล้วตัดสินใจว่าถึงเวลากลับไปทำงานได้แล้ว เพียงแต่...
เหย อย่าเชียวนะ ขอให้ไม่ใช่นะ
พอหันไปมองหน้าร้าน ดวงตากลมก็ต้องชะงักนิ่ง เพราะ...ชะนีสาวสวยสมบูรณ์แบบกำลังก้าวเข้ามา
ผู้หญิงหุ่นสวย รูปร่างดี หน้าตายิ่งดีใหญ่ซึ่งสวมแซกเข้ารูป สะพายกระเป๋าแอร์เมสกำลังยืนมองซ้ายแลขวาจนทำให้คนเซนส์แรงอย่างน้ำเหนือถึงกับพึมพำในคอ
?ทางนี้?
เคยเดาอะไรพลาดบ้างไหมไอ้เหนือ
อาหารตาชั้นดีของเขาลุกขึ้น แล้วส่งเสียงเรียกให้สาวสวยคนนั้นคลายยิ้มด้วยความโล่งอก ก้าวตรงดิ่งไปหาเป้าหมาย และส่งเสียงทักทายที่ดูยังไงก็สนิทสนมกันเกินกว่าเพื่อน จนคนแอบมองลอบถอนหายใจอย่างแสนเสียดาย
อีหรอบนี้มีเมียแล้วชัวร์ แต่ก็นะ ได้มองอาหารตาดีๆ ก่อนลุยงานช่วงบ่ายก็ดีแล้วล่ะ
สุดท้ายคนที่อ้อยอิ่งอยู่ในร้านนานก็ตัดสินใจก้าวออกจากร้าน โดยไม่ทันรู้ตัวว่าพ่อหนุ่มโดนใจใช่เลยก็มองตามแผ่นหลังแล้วยกยิ้มบางๆ
The Wiwa Square เป็นบริษัทรับจัดเลี้ยงขนาดใหญ่ โดยเฉพาะงานแต่งงาน และให้บริการวางแผนงานแต่งงานที่ครบวงจร ซึ่งมีออฟฟิศตั้งอยู่บนตึกสูงย่านธุรกิจ ภายใต้คอนเซปท์ว่า ?คุณฝันมา เราทำให้เป็นจริง? จนเป็นชื่อเสียงในวงกว้างว่าหากใครต้องการผู้ช่วยในการจัดงานแต่งงาน ตั้งแต่งานเล็กๆ ริมทะเล ไปจนถึงบนโรงแรมห้าดาวใจกลางกรุงต้องนึกถึงบริษัทนี้
แต่ดูเหมือนว่าพนักงานคนเก่งของบริษัทจะกำลังเฉาได้ที่
?ไอ้เหนือ เป็นอะไรของแก มาถึงก็ฟุบลงโต๊ะ?
?อิ่ม?
?หา เดี๋ยวนี้กล้าเรียกชื่อฉันโดยไม่เรียกเจ๊หรือยะ? ออแกไนเซอร์หนุ่มได้แต่โงหัวขึ้นมาจากโต๊ะ มองเพื่อนร่วมงานคนสนิทที่กำลังจะเอาม้วนกระดาษฟาดหัว จนต้องขยายความเพิ่ม
?หมายถึงกินอิ่มคร้าบ ไม่ได้เรียกเจ๊อิ่มคนสวยว่าอิ่มเฉยๆ เลยจริงๆ นะ?
?แล้วไป? สาวสวยหุ่นดีวัยสามสิบแย้มยิ้มหวานให้น้ำเหนือผวาเล็กๆ
ไม่กล้ากับเจ๊แกจริงๆ ต่อหน้าลูกค้านี่ยิ้มหวานหยดปานน้ำผึ้ง กับคนอื่นนี่เอายาพิษปาดคอกันเลยไหม
ฟุดฟิดๆ
?ไอ้เหนือ ไปกินแมคฯ อีกแล้วใช่ไหม?
?อือ ทำไมอะเจ๊? แถมเจ๊แกยังจมูกดีอย่างร้ายกาจ เพราะตอนนี้สาวหุ่นดีในชุดเก๋กำลังว้ากใส่
?เกย์บ้าอะไรยะ ไม่รู้จักดูแลตัวเอง ดูสิ พุงแกนิ่มขนาดนี้แล้วนะ? พูดอย่างเดียวยังขำ แต่เจ๊แกเล่นจับพุงแล้วหยิกให้เห็นว่ามีไขมันส่วนเกิน จนต้องรีบลุกขึ้น ก้าวถอยหลังให้พ้นปลายเล็บแดงๆ แล้วก็ยิ้มกว้าง
?นิ่มสิดี เวลาถูกกอดมันนุ่มนิ่มไปทั้งตัวนะเจ๊อิ่ม?
?อ้วนสิไม่ว่า ลดบ้างได้แล้วแก?
?เอาน่า ถึงแม้ผมจะไม่ผอมเท่าเจ๊นะ แต่ก็มีผู้ชายตกถึงท้องตลอดนะครับเจ๊ ไม่เหมือน...?
?ไอ้เหนือ!!!?
งานนี้ก็วิ่งสิ จะรอเจ๊อิ่มคว้าเก้าอี้มาโยนตามหลังหรือ ทั้งยังหัวเราะเบาๆ แต่แอบ...เสียความมั่นใจไปโข
หมับ
?ก็ไม่ได้อ้วนนี่หว่า เจ๊อิ่มแค่ผอมเป็นไม้กระดานต่างหาก? ชายหนุ่มหยิกพุงตัวเองหน่อย มั่นใจว่าที่เป็นอยู่เขาเรียกสมส่วน แค่ไม่ชอบออกกำลังกาย มันก็เลยไม่มีกล้ามแน่นๆ เนื้อหนาๆ ลูบไล้แล้วสยิวกิ้วอย่างผู้ชายสายพันธุ์เดียวกัน ยิ่งมาทำงานจัดเลี้ยง ช่วยลูกค้าชิมอาหาร ตลอดจนไปแอบช่วยกินในงาน มันก็เลยหนักขึ้นกว่าสมัยเริ่มทำงานก็เท่านั้น
แต่เรื่องผู้ชายตกถึงท้อง...
?ไม่มีแฟนมาปีกว่าแล้วนะไอ้เหนือ ทำแค่งานแบบนี้ไม่ดีต่อสุขภาพใจและกายเลยจริงๆ? คร่ำครวญเล็กๆ ยามที่เดินออกไปเข้าห้องน้ำ แล้วอดคิดถึงพ่อหนุ่มหล่อที่เจอกันในร้านอาหารจานด่วนไม่ได้
ถ้าได้แบบนั้น พ่อจะจับไม่ปล่อยเลย
คิดพลางเดินไปล้างมือ มองกระจกอีกนิด
ถ้าไม่นับว่าช่วงนี้แก้มกำลังกลมๆ ก็หล่ออยู่นะเรา
น้ำเหนือเป็นคนเหนือตามชื่อ ผิวเลยขาวจัด ไม่ใช่ขาวเหลือง ใบหน้าติดหวานเล็กๆ ด้วยดวงตาโตกับปากสีสดที่ดูแลรักษาอย่างดี มีก็แต่หุ่นนิ่มๆ กับความสูงที่ออกจะเฉลี่ยมาตรฐานชายไทยไปหน่อยก็เลยไม่เด่นสักเท่าไร แต่โดยรวมน้ำเหนือก็ขึ้นชื่อว่าเป็นผู้ชายหน้าตาดีที่ไม่แสดงออกชัดเจนว่าตัวเองมีรสนิยมทางเพศแบบไหน
?ก็หลงตัวเองได้นะไอ้เหนือ ไปๆ ทำงาน บ่ายครึ่งมีนัดกับลูกค้านี่หว่า? ว่าไปก็ก้าวออกจากห้องน้ำ เลี้ยวกลับไปหมายจะเข้าออฟฟิศ แต่...
เฮ้ย ไม่จริงน่า ผู้ชายที่ร้านแมคฯ !
ชายหนุ่มรูปหล่อในชุดสูทที่กำลังยืนล้วงกระเป๋าราวกับรอใครอยู่ทำเอาหัวใจดวงน้อยเต้นตุบๆ แต่ไม่ใช่เพราะเชื่อบุพเพอาละวาดส่งสายฟ้าฟาดเปรี้ยงลงกลางหัว หากแต่...
?เอ่อ มาติดต่ออะไรที่วิวาห์สแควร์หรือเปล่าครับ?
ขวับ
คนตรงหน้าหันมามอง นิ่งไปนิด ก่อนที่มุมปากแสนเซ็กซี่นั่นจะยกขึ้นเป็นรอยยิ้มบางๆ
ขอให้ไม่ใช่ ขอให้ไม่ใช่ทีเถอะ ไม่ใช่ ไม่...
?ครับ ผมนัดเอาไว้ตอนบ่ายโมงครึ่ง?
...ใช่ซะงั้น
ถ้าไม่ติดว่าเป็นมืออาชีพ น้ำเหนือคงเหี่ยวเหมือนห่วงยางถูกปล่อยลมเอาวินาทีนั้น แต่เพราะคติประจำใจมันดังก้องหัว เขาก็เลยส่งยิ้มการค้า เอ่ยถามเพื่อให้แน่ใจ
?ใช่คุณยี่หวาหรือเปล่าครับ?
?ผมไม่ใช่ยี่หวาหรอกครับ...? คนฟังใจชื้นขึ้นนิด ก่อนที่จะ...
?ยี่หวาเป็นเจ้าสาวของผมน่ะครับ?
ครืน
แม้จะมั่นใจไปกว่าครึ่ง แต่พอได้ยินว่าผู้ชายที่ถูกสเปกขนาดนี้กำลังจะเป็นเจ้าบ่าว มันก็เหมือนได้ยินเสียงแผ่นดินถล่มลงใต้เท้าเช่นเดียวกัน จนท่องสโลแกนประจำใจ
ผู้ชายดีๆ มีแค่สองประเภทไอ้เหนือ ไม่เป็นเมียเขา ก็เป็นผัวเขาเนี่ยแหละ แค่คนตรงหน้าเป็นผัวก็เท่านั้นเอง โอ๊ย เจ็บปวดหัวใจเกย์น้อยกลอยใจจริงๆ
ตอนที่ 1
สิ่งที่น่าหงุดหงิดสำหรับคนทำงานบริการคือลูกค้าที่เรื่องมากเกินไป กับ...อะไรก็ได้
หลังจากที่ทำใจได้แล้วว่าชายหนุ่มผู้เป็นอาหารตานานตั้งห้านาทีกำลังจะเป็นเจ้าบ่าวในไม่ช้า น้ำเหนือก็งัดความเป็นมืออาชีพขึ้นมา ปั้นยิ้มการค้า ทั้งยังจูงมือทีมงานอย่างพี่อิ่มนำเข้าไปยังห้องประชุม ข่มกลั้นความอิจฉาที่มีต่อเจ้าสาวบุญหนักที่หาเจ้าบ่าวหล่อเลิศในยุคที่ประชากรชายแท้เหลือแค่ปลายนิ้วก้อย
?ตามที่เราคุยรายละเอียดกันทางโทรศัพท์ งานแต่งจะจัดในอีกสามเดือนข้างหน้าใช่ไหมคะคุณยี่หวา?
?ค่ะ? ว่าที่เจ้าสาวตอบด้วยรอยยิ้มน่ารัก ไม่น่าแปลกใจเลยที่จะมัดใจผู้ชายหล่อๆ เช่นนี้ได้
?งานค่อนข้างกระชั้นเหมือนกันนะครับ?
ปกติบ่าวสาวที่จะจัดงานแต่งงานมักจูงมือมาขอคำปรึกษาล่วงหน้าสักห้าเดือนเป็นอย่างน้อย เพื่อให้ทุกอย่างสมบูรณ์พร้อมที่สุด แต่อย่างสามเดือนก็ยังไม่วุ่นวายเท่าไร เพราะสองอาทิตย์ต้องจัดงาน พวกเขาก็เจอมาแล้ว...ในกรณีที่รู้ๆ กันน่ะนะ
คุณลูกรอคุณพ่อคุณแม่เขาแต่งงานไม่ไหว เลยบังคับจับแต่งด้วยการปิ๊งแวบเข้าท้องซะเลย
?แล้วทำไม่ได้หรือครับ?
กึก
คนฟังขมวดคิ้วมุ่นทันที เมื่อว่าที่เจ้าบ่าวเอ่ยแทรกขึ้นมา ดวงตาคู่โตหันไปสบตา แล้วพบว่าทางนั้นกำลังเลิกคิ้วทำนอง...สบประมาท
หรือมีดีแค่หน้าตาวะ
?ไม่ใช่ทำไม่ได้หรอกครับ แต่การเตรียมงานสามเดือนจะทำให้คุณสายลมกับคุณยี่หวามีเวลาเตรียมการน้อย บ่าวสาวจะเป็นฝ่ายเหนื่อยที่สุดน่ะครับ?
?นั่นเป็นสาเหตุที่ทำให้พวกผมมาที่นี่ไม่ใช่หรือ ไหนใครๆ ก็ว่าพวกคุณมีสโลแกนว่า ?คุณฝัน เราทำให้? ผมถึงยอมมาที่นี่ด้วยเหตุผลว่าต้องการให้คุณจัดงานเลี้ยงให้ดีที่สุดในเวลาสามเดือน แบบที่พวกผมจัดการกันเองไม่ได้?
หาเรื่องกันนี่หว่า แค่อธิบายให้ฟังโว้ย!
น้ำเหนือรู้สึกว่ามุมปากกำลังกระตุก แต่ด้วยความที่เจอลูกค้าเช่นนี้มามาก เขาก็เลยแค่ยิ้มปลอบประโลม
?ผมไม่ได้หมายความว่าทำไม่ได้ ต้องขอโทษคุณสายลมด้วยนะครับ?
ตอนแรกได้ยินชื่อก็ว่าเพราะดี แต่นี่พ่อเจ้าประคุณจะลมเพลมพัดหรือเปล่าเนี่ย
?ฮึ?
สายลม ผู้ชายมาดเนี้ยบ หน้าตาคมเข้มที่เจอในร้านแมคโดนัลด์ คนที่บอกว่าถ้าจับได้พ่อจะไม่ยอมปล่อย แต่พอคุยกันได้ไม่ถึงสิบนาที น้ำเหนือก็ขอเปลี่ยนใจแบบปัจจุบันทันด่วน เพราะอีหรอบนี้ท่าทางจะเป็นจอมหาเรื่องผิดกับหน้าตาแสนสุภาพซะมากกว่า
?คิกๆ พี่ลมละก็ อย่าแกล้งคุณเหนือสิคะ?
สถานการณ์ดูตึงเครียด แบบที่เจ๊อิ่มเกือบจะพูดอะไรออกมา ถ้าไม่ใช่เพราะว่าที่เจ้าสาวปล่อยเสียงหัวเราะ ยกมือจิ้มแขนเจ้าบ่าวเล่นด้วยท่าทางน่ารักเสียก่อน
?พี่เปล่านะหวา?
?เห็นๆ กันอยู่ นิสัยไม่ดีนะคะเนี่ย?
สม จ๋อยเลยไหมล่ะ
หนุ่มเหนือหัวเราะลั่นในใจ แม้จะไม่แสดงออกทางสีหน้า ก่อนที่จะชะงัก
?ก็พี่เห็นว่าคุณเหนือมองเจ้าสาวของพี่ไม่วางตา พี่ก็เลย...? ว่าแล้วสายลมก็ยักไหล่ ทำเอาคนที่ตัวแข็งทื่อได้แต่เบิกตากว้างขึ้นนิด
?เฮ้ย ผมไม่...?
ชาตินี้ทั้งชาติไม่เคยมองผู้หญิง แล้วเหตุไฉนจะมาจ้องคุณว่าที่เจ้าสาวล่ะ นอกจาก...
อ้อ เมื่อกี้สินะ
?ผมไม่ได้คิดในแง่นั้นนะครับ ผมแค่คิดว่าคุณยี่หวาในชุดเจ้าสาวต้องสวยมากๆ แน่นอน? เมื่อครู่ที่น้ำเหนือจ้องหน้าเจ้าสาวเพราะความอิจฉาล้วนๆ...อิจฉาที่ได้ผู้ชายหน้าตาดีไปครอง แต่ตอนนี้บอกตรงๆ ว่าความอิจฉามันหายวับไปกับความงี่เง่าของผู้ชายคนนี้แล้ว
?เห็นไหมล่ะหวา พี่พูดผิดที่ไหน?
โอ๊ย จะขี้หึงไปทำสันตึก สันกำแพงหรือพ่อคุณ!
ใจอยากจะถามไปอย่างนั้นหรอกนะ แต่เจอสายตาปรามๆ ของเจ๊อิ่มแล้วก็ได้แต่ยิ้มแห้ง มองหัวหน้าทีมคนเก่งที่เป็นฝ่ายเปลี่ยนเรื่อง
?แล้วเรื่องสถานที่จัดงานล่ะคะ ได้ลองคิดดูหรือยังคะว่าอยากจัดงานที่ไหน?
?อืม...? หญิงสาวคนสวยเอียงคอนิด ก่อนที่จะยิ้มหวาน
?หวาแล้วแต่พี่ลมค่ะ?
แปลก เขาว่างานแต่งงาน เจ้าสาวจะอยากได้โน่นนี่มากที่สุด อ้อ รองจากแม่เจ้าสาวน่ะนะ แต่นี่คุณเจ้าสาวกลับโบ้ยไปที่เจ้าบ่าวเต็มที่
?แล้วทางคุณลมล่ะคะ?
?ผมยังไม่ได้ตัดสินใจเลยครับ?
?อืม แล้วทางผู้ใหญ่ได้เจาะจงมาหรือเปล่าคะ อันนี้แอบเตือนจากประสบการณ์ส่วนตัวเลยนะคะว่าญาติผู้ใหญ่น่ะรับมือยากที่สุดเลยค่ะ? เจ๊อิ่มอาจจะถามหมายเอาคำตอบเพื่อไปร่างแผนงานให้เร็วที่สุด แต่น้ำเสียงกับท่าทางที่ดูเป็นกันเอง แถมยังทำท่ากระซิบกระซาบตลกๆ ก็เหมือนจะทำให้เจ้าบ่าวเจ้าสาววางใจ จนเอ่ยเล่าต่อ
?อันนี้รับรองค่ะว่าทางบ้านพวกเราจะไม่เข้ามาวุ่นวาย เพราะหวาลั่นวาจาไว้แล้วว่าถ้าอยากให้พี่ลมกับหวาแต่งงานกันไวๆ ห้ามเข้ามายุ่ง ยกเว้นจัดการเรื่องรายชื่อแขกให้?
แล้วยอมด้วยหรือ
นายน้ำเหนืออดคิดไม่ได้ เพราะจากประสบการณ์ตรงอย่างเจ๊อิ่มว่า พ่อแม่เนี่ยล่ะตัวดี เผลอๆ ไม่ได้จัดงานแต่งให้ลูกหรอก จะจัดงานแต่งให้ตัวเองมากกว่า นั่นก็จะเอาตามที่ต้องการ โน่นก็ต้องเป็นไปตามที่แม่เห็นสมควร แล้วมันจะไม่มีปัญหาตามปากว่าจริงๆ น่ะหรือ
?ไม่ต้องห่วงหรอกครับ ถ้าทางผมว่าโอเค ไม่ว่าทางบ้านจะพูดยังไงก็ให้ถือว่าเชื่อคำพูดผมก็พอ? เหมือนว่าที่เจ้าบ่าวจะเห็นสายตาที่เปี่ยมไปด้วยคำถาม ถึงได้เอ่ยแทรกขึ้นมาด้วยรอยยิ้มจางๆ ราวกับให้ความมั่นใจ
รอยยิ้มที่...ทำเอาใจสั่นจนได้
?แล้วจำนวนแขกคร่าวๆ ล่ะครับ?
?เท่าไรคะพี่ลม? ยี่หวาหันไปถามคนข้างกายที่นิ่งคิด
?ประมาณห้าร้อยคนล่ะมั้ง?
เตรียมบวกเพิ่มไปได้เลย
น้ำเหนือหลุดขำในใจ เพราะจากกรณีที่บ่าวสาวบอกเท่านี้ ลองไปคุยกับทางบ้านก่อนสิ เพื่อนของเพื่อนของพี่ชายของอาของแม่จะโผล่มาทางไหนไม่รู้ พร้อมทั้งสมาชิกครอบครัวอีกยาวเหยียด ถ้าบ่าวสาวบอกว่าห้าร้อยคือจำนวนนับเพื่อนกับญาติแล้ว...จำนวนต้องขยายแน่นอน
เรื่องนี้เจ๊อิ่มเองก็รู้ เพราะหันมาสบตาอย่างรู้กัน ก่อนที่จะวกเข้าเรื่องสำคัญ
?งานนี้คุณสายลมกับคุณยี่หวาได้ตั้งงบประมาณคร่าวๆ เอาไว้หรือยังคะ ทางเราจะวางแผนงานให้ทุกอย่างอยู่ในงบและอยู่ในระดับที่น่าพอใจแน่นอนค่ะ? คำถามพร้อมโฆษณาชวนเชื่อทำให้ยี่หวาหันไปมองว่าที่เจ้าบ่าวราวกับตั้งคำถาม
ไม่ได้คุยอะไรกันมาก่อนเลยนะเนี่ย
น้ำเหนืออดประหลาดใจไม่ได้
?ไม่จำกัดครับ?
หือ!?
คนฟังแอบสะดุ้ง มองหน้าราวกับถามให้แน่ใจ ซึ่งผู้ชายตรงหน้าก็บอกชัดเจนว่า...
?งบครั้งนี้ไม่จำกัดครับ ขอให้งานออกมาดีที่สุดก็พอ?
งานนี้เจ๊อิ่มตาวาวเรียบร้อยแล้ว รอยยิ้มที่ว่าหวาน ยิ่งหวานจนน่าสยดสยอง ขณะที่น้ำเหนืออดขนลุกนิดๆ ไม่ได้ เพราะ...รอยยิ้มของผู้ชายตรงหน้า
ลูกค้าคือพระเจ้า แต่ลูกค้าที่กระเป๋าหนักเปรียบเสมือนผู้สร้างโลก ดังนั้นไอ้เหนือรู้สึกถึงชะตากรรมแสนวุ่นวายในอีกสามเดือนข้างหน้าแล้วล่ะสิ
?โว้ย นี่เขาจะแต่งงานกันจริงๆ หรือเปล่าวะเจ๊อิ่ม!?
?แกอย่าบ่น ลูกค้าคือพระเจ้า ร่างแผนงานขึ้นมาซะ?
น้ำเหนือใกล้อาละวาดเต็มทีแล้ว ยามนึกถึงคู่ว่าที่บ่าวสาวซึ่งเหมาะสมกันไม่ต่างจากกิ่งทองใบหยกเมื่อวาน เพราะอีกฝ่ายบอกว่างบไม่จำกัดจึงคิดว่างานน่าจะง่ายกว่าที่คิด แม้ว่าจะเจอความเรื่องมากแค่ไหน แต่ด้วยอำนาจเงินมันก็ช่วยให้บันดาลได้ทุกอย่าง แต่ทว่ามันกลับไม่เป็นอย่างนั้นน่ะสิ
?อยากได้งานแบบโต๊ะจีน หรือแบบค็อกเทลครับ?
?หวาแล้วแต่พี่ลมค่ะ?
?ผมยังไงก็ได้?
พอถามเรื่องลักษณะงาน เจ้าสาวก็แล้วแต่เจ้าบ่าว ส่วนเจ้าบ่าวนี่ยิ่งหนัก...อะไรก็ได้
?เจาะจงโรงแรมแบบไหนหรือเปล่าครับ อย่างต้องเป็นใจกลางเมือง มีลักษณะแบบไหน หรือต้องการแถวไหนเป็นพิเศษ?
?หวาแล้วแต่พี่ลมเลยค่ะ?
?ผมยังไม่ได้คิดด้วยสิ ผมยังไงก็ได้ คุณลองเสนอมาก็แล้วกัน?
พอถามเรื่องสถานที่จัดงาน เจ้าสาวก็ยิ้มหวาน เจ้าบ่าวก็ยักไหล่ แม้กระทั่ง...
?แล้วเรื่องงานหมั้นล่ะครับ จะจัดวันเดียวกัน เช้า-บ่ายเลย หรือว่าจะแยกคนละวัน แล้วในงานหมั้นจะมีจำนวนแขกประมาณกี่คนครับ?
?เอ เรื่องงานหมั้น หวายังไม่ได้คิดเลยค่ะ ไม่ต้องหมั้นได้ไหมคะ รวบไปงานแต่งตอนเย็นอย่างเดียวเลย พี่ลมว่าไงคะ?
?พี่บอกแล้วว่าพี่ยังไงก็ได้ งานนี้พี่ก็แล้วแต่เลย?
?ย้ากกกกกกกกกกกกก ถ้าโลกนี้ไม่มีคำว่าอะไรก็ได้ก็ดีน่ะสิ!!!?
เมื่อย้อนคิดไปเมื่อวาน เจ้าตัวก็อยากจะว้ากให้ลั่นโลก เพราะถามอะไรเจ้าสาวก็ไม่รู้ค่ะ ยังไม่ได้คิด แล้วแต่พี่ลมเลยค่ะ ส่วนเจ้าบ่าวยิ่งหนักข้อเลย...อะไรก็ได้ครับ
อะไรก็ได้มันมีหน้าตาเป็นยังไง ไหนเอามาให้ไอ้เหนือคนนี้ดูซิ!
?เอาน่า ก็ดีกว่าจู้จี้จุกจิกล่ะน่า?
?ผมว่าจู้จี้ยังดีกว่า อย่างน้อยก็มีไอเดียว่าจะจัดแบบไหน นี่แบลงค์ครับเจ๊ ในหัวไอ้เหนือไม่มีข้อมูลอะไรเลย ไม่รู้จัดอะไรแบบไหนเลยสักนิด นี่จะเอาแผนงานเก่ามายัดลงไปแล้วนะ ถ้าจะอะไรก็ได้แบบนี้? คนที่ต้องร่างแผนงานแทบจะยกมือกุมขมับ ส่วนเจ๊คนสวยที่กำลังกอดอกจิบกาแฟก็หัวเราะในคอด้วยเสียงที่ฟังแล้วน่าสยองยังไงไม่รู้
?ไม่รู้ล่ะ แกไปทำยังไงก็ได้ให้คุณสายลมพอใจแผนงานนี้ ฉันจะเอาแผนกับงบประมาณไปตบกะโหลกยัยหัวฝอยขัดหม้อให้สะใจ?
ยัยหัวฝอยขัดหม้อที่ว่าก็เป็นผู้หญิงผมหยิกแผนกการเงินที่ไม่ถูกกับเจ๊อิ่มนั่นแหละ ทางนั้นจะประหยัดงบทุกทาง ทางนี้ก็จะทำตามความพอใจของลูกค้าให้ถึงที่สุด มันก็เลยขัดขากันหลายที คราวนี้งบไม่จำกัด เจ๊แกคงสะใจอยู่ลึกๆ...หรือสะใจอย่างชัดเจนหว่า
?แล้วจะทำยังไงล่ะครับ ไม่มีอะไรในหัวเลยเจ๊? น้ำเหนือได้แต่ถอนหายใจยาวอย่างจนปัญญา พลางหยิบนามบัตรที่เพิ่งได้มามาเขี่ยเล่น
ก็รู้หรอกว่าท่าทางจะรวย แต่เป็นถึงผู้จัดการบริษัทสายผลิตแห่งหนึ่งตั้งแต่อายุยี่สิบแปด คงเก่งน่าดู
?ไม่มีก็ไปหาซะสิ?
?ที่ไหน? ได้แต่ทวนคำเสียงยานคาง คนฟังจึงชี้
?ในมือแก?
ขวับ
?หา จะให้ผมไปหาคุณลมเพลมพัดหรือเจ๊?
?เขาชื่อคุณลม อย่าเรียกชื่อลูกค้าแปลกๆ จนชินปาก เดี๋ยวงานเข้า และเออ แกต้องไปหาคุณลม หรือแกจะไปหาคุณยี่หวาวะไอ้เหนือ เขาก็บอกแล้วว่าตามใจพี่ลม อะไรก็ตามใจเจ้าบ่าว เพราะงั้นถึงแกไปหาคุณยี่หวา เขาก็ต้องบอกให้แกไปหาคุณลม มันเข้าใจยากตรงไหนว่าแกต้องไปปรึกษาคุณลมเพิ่มเติมน่ะหา!? คนฟังอยากจะแย้งว่าที่ร้องนี่ไม่ใช่เพราะไม่รู้ว่าต้องไปหาคุณลม แต่ที่จะแย้ง
?ทำไมต้องเป็นผม?
?แกเห็นคนอื่นว่างนักหรือไง?
?เจ๊ล่ะ? ชี้นิ้วใส่ซะเลย
?ปวดหัวกับปาร์ตี้เปิดตัวสินค้าอยู่เนี่ย แกจะมาแลกกับฉันไหมล่ะ? พอเจ๊แกแว้ดเรื่องนี้ขึ้นมา คนฟังก็สยอง พลางส่ายหัว ยิ่งนึกถึงเจ้าของงานที่ว่า...โอ้ว ความเรื่องมากและงี่เง่ามากมายจนไม่อยากจะบรรยายเลยเชียวล่ะ
งานนั้นเอาไว้ทำเบื้องหลัง สั่งของ คุยกับเชฟ จัดสถานที่ดีกว่า ส่วนประสานงานกับลูกค้าน่ะให้เจ๊อิ่มดีแล้ว
?ผมดูเรื่องงานแต่งเอง? สุดท้ายก็ต้องจำยอม
?เออ สำเหนียกแล้วหรือยะ? พอเจ๊แกว่ามากๆ ก็เลยแกล้งแบะปากใส่ แต่....
ผัวะ
?ติดต่อหาคุณลมแล้วไปเจอซะ ไม่ต้องมาแบะปาก จ้างมาทำงาน ไม่ใช่หายใจทิ้งไปวันๆ? ถ้าไม่ติดว่าเจ๊แกเป็นแฟนเจ้าของบริษัทนะ ไอ้เหนือคนนี้จะขอด่ากลับสักที แต่เพราะเกรงกลัวว่าจะไม่มีงานทำประทังชีวิต เจ้าตัวก็เลยลูบหน้าที่ถูกม้วนกระดาษฟาดป้อยๆ คว้านามบัตรกลับไปที่โต๊ะของตัวเอง แล้วถอนหายใจยาว
เจ๊แม่งไม่เข้าใจไอ้เหนือเลย แม้จะหมั่นไส้เขายังไง...แต่ก็ยังอยากได้นะผู้ชายแบบนั้นน่ะ
คิดพลางก็ถอนหายใจยาวอีกครั้ง
เขากำลังจะเป็นเจ้าบ่าวนะไอ้เหนือ ปิ๊งว่าที่เจ้าบ่าวนี่ไม่เวิร์กเลยนะเว้ย
?ผมไม่ว่าง?
?ตะ...แต่คุณสายลมบอกว่าให้ผมมาพบได้วันนี้นี่ครับ?
?พอดีมีปัญหาด่วนเข้ามาน่ะ?
พูดจาหมาๆ แบบนี้ได้ไงวะ
เวลานี้น้ำเหนือกำลังข่มกลั้นอารมณ์เพื่อไม่ให้ยกแจกันบนโต๊ะฟาดหัวผู้ชายตรงหน้า เขาอุตส่าห์ดั้นด้นมาจากออฟฟิศกลางเมือง ตรงดิ่งมายังโรงงานแถวชานเมืองเกือบสองชั่วโมง เพื่อมาคุยกับคนที่โทรนัดล่วงหน้าเอาไว้ตั้งแต่เมื่อวาน
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
การแอบรักใครสักคนไม่ใช่เรื่องผิด แต่การแอบรักคนที่มีเจ้าของอยู่แล้วนี่แหละที่ผิด
ทั้งที่รู้ดีแก่ใจ แต่ ?น้ำเหนือ? ออแกไนเซอร์หนุ่มกลับต้องตกที่นั่งลำบาก เพราะ ?สายลม? ผู้ชายหุ่นแซบที่แค่เห็นก็น้ำลายสอ แถมยังหล่อโดนใจเขาตั้งแต่แรกเห็นกลับเป็นว่าที่เจ้าบ่าวที่เขาจะต้องช่วยจัดการเรื่องงานแต่งงานให้
แค่เจอหนุ่มหล่อระดับนี้ก็ว่าห้ามใจยากแล้ว ยังต้องใกล้ชิดไล่ล่าหาตัวเพื่อให้งานคืบหน้า เพราะดูเหมือนว่าเจ้าสาวจะไม่แยแสงานแต่งงานเลยสักนิด อีกทั้งเจ้าบ่าวยังชอบหย่อนเบ็ดกระตุกเขาเสียอีก
หรืองานแต่งงานครั้งนี้จะมีอะไรอยู่เบื้องหลัง?
