unknown
??/??/2015
เคยมีคนบอกว่า
ในเวลาเช่นนี้ พ่อแม่ดิ้นรนต่อสู้ไม่ใช่เพื่อปกป้องลูก หากเพื่อใช้ลูกเป็นที่ยึดเหนี่ยวจิตใจต่างหาก
เคยมีคนบอกว่าความสัมพันธ์ระหว่างพ่อแม่ลูกนั้นไม่ใช่เรื่องที่เข้าใจได้ง่ายอย่างนั้น
?
ดวงตาแดงก่ำจับจ้องมาที่ฉัน
ดวงตาสีเลือดลุกโชนด้วยความคลุ้มคลั่ง มุมปากของมันมีน้ำลายจับตัวอยู่เป็นฟอง ลำคอเปรอะไปด้วยคราบเลือดสีข้นคลั่กราวกับถูกป้ายด้วยน้ำมัน มือขวาอวบอ้วนของชายคนนั้นถือมีดทหารคมปลาบสะท้อนแสงไฟเห็นเป็นรอยบิ่นเล็กๆ ตรงปลาย ไม่น่าแปลกหรอกเพราะมีดเล่มนั้นเพิ่งจะฉีกกระชากชีวิตไปจากร่างของชาย-หญิงสิบสองคนที่นอนกองอยู่แทบเท้าของผู้ถือไปหมาดๆ
ใบหน้าอาบเลือดของเขากำลังแสยะยิ้ม
ดวงตาที่เหมือนกับอยากจะป่าวประกาศว่ากำลังสนุกอย่างเหลือล้นเสียดแทงร่างกายของฉันอย่างอำมหิต ความรู้สึกสะอิดสะเอียนราวมีอสรพิษจำนวนนับไม่ถ้วนไต่เลื้อยอยู่ใต้ผิวหนังพลุ่งพล่านเมื่อถูกจับจ้องอย่างหื่นกระหาย
ชายฉกรรจ์เงื้อมีดขึ้นต่อหน้าฉันที่ยังขยับตัวไม่ได้....ก่อนที่จะปาดคอตัวเอง
เลือดสดๆ จากลำคอนั้นพุ่งสาดเข้าใส่แก้มและดวงตาของฉัน ร่างของชายฉกรรจ์ทรุดลงช้าๆ อยู่ในทัศนวิสัยที่ถูกย้อมด้วยสีแดงฉาน เขาแสยะยิ้มจวบจนชั่ววินาทีสุดท้ายก่อนที่จะฟุบลงกับพื้น
แล้วจำนวนศพก็เพิ่มจากสิบสองเป็นสิบสาม
ภายใต้ความเงียบงันราวกับทุกชีวิตได้หายไปจากโลก ณ ที่แห่งนี้ไม่มีใครเคลื่อนไหวอีกต่อไป แน่นอนว่ารวมถึงตัวฉันด้วย เส้นประสาททั่วร่างกับสมองไม่เชื่อมกันอีกต่อไป ร่างไร้กำลังของตนเองที่พิงฝาผนังอยู่ไม่สามารถขยับได้เลยแม้แต่ปลายนิ้ว
ทันใดนั้นสมองที่กำลังจะหยุดนิ่งของฉันกลับนึกย้อนไปถึงเหตุการณ์เมื่อเช้าโดยไม่รู้ตัว
"....โคนะจัง หม่าม้าไปก่อนนะ"
สถานที่คือประตูหน้าบ้าน
ลูกสาวผู้น่ารักอุตส่าห์ตื่นมาทำขนมปังปิ้งกับกาแฟให้ฉันที่ต้องออกไปทำงานตั้งแต่เช้ามืด ฉันเอ่ยตอบอย่างเปี่ยมไปด้วยความรู้สึกขอบคุณ
"เตรียมเฉพาะมื้อเช้าให้ปะป๊าก็พอนะลูก หม่าม้าคิดว่าคงกลับมาทันก่อนหัวค่ำ เพราะฉะนั้นเย็นนี้กินข้าวด้วยกันนะจ๊ะ"
ลูกสาวถอดผ้ากันเปื้อนออกกลับไปเป็นชุดนอน พลางยิ้มอย่างยินดี
"อื้อ แล้วกลับมานะคะหม่าม้า"
"หม่าม้าไปก่อนนะจ๊ะ"
....ความทรงจำค่อยๆ ย้อนกลับไป กลายเป็นอีกเหตุการณ์หนึ่ง
"โคนะจังชอบกันวาเรลหรือเปล่าเอ่ย?"
"อื้อ! ก็เป็นอนิเมะที่หม่าม้าสร้างนี่นา"
"อื~ม ในฐานะหม่าม้า ได้ยินแล้วก็ดีใจนะ แต่ในฐานะผู้กำกับฟังแล้วรู้สึกเหงาๆ ชอบกล"
"เอ....ถ้างั้น ถ้าหนูบอกว่าชอบจิ้นคู่เกนคิ x กันวาเรลสุดใจจะดีกว่าเหรอคะ?"
"ตายแล้ว แบบนั้นก็เหมือนได้รับอิทธิพลในทางที่ไม่ดีไปจากหม่าม้าน่ะสิ อย่าให้ปะป๊ารู้เชียวนะ"
"ฮุฮุ ค่า~"
เธออาจไม่ใช่เด็กที่สมบูรณ์แบบถึงขนาดเป็นลูกสาวในอุดมคติ ถึงจะเป็นเด็กที่ทุ่มเทให้กับสิ่งที่ชอบอย่างสุดขั้ว แต่ก็ชอบเก็บตัวจนไม่ค่อยมีเพื่อน แต่ถ้าพูดแบบนั้น คงจะเป็นฉันเองที่ห่างไกลจากความเป็นแม่ในอุดมคติยิ่งกว่า หลายต่อหลายครั้งที่ทำให้ลูกต้องเหงาเพราะเวลาทำงานที่ไม่แน่นอนของตัวเอง
กระนั้น พวกเรา รวมถึงสามีที่เข้าใจในงานของฉันก็ยังเป็น ?ครอบครัว? ที่เรียบง่าย เพิ่งจะรู้ว่าชีวิตแบบนั้นมีความสุขขนาดไหนก็ตอนนี้นี่เอง
ต้องหนีไปให้พ้น
สัญญาณน้อยๆ แล่นผ่านเข้ามาในประสาทรับรู้ของร่างกายที่อยู่ในสภาพกึ่งเป็นกึ่งตาย
นิ้วมือที่แข็งทื่อมานานเริ่มจะขยับได้ ดวงตาที่มืดมัวกลับมามองเห็นเหมือนเดิม ขณะเดียวกันก็ได้กลิ่นคาวเลือดชวนคลื่นไส้อัดแน่นเข้ามาในโพรงจมูกจนแทบจะอาเจียนน้ำย่อยในกระเพาะออกมา ฉันข่มกลั้นความรู้สึกนั้นไว้พลางอาศัยผนังค้ำยันร่างกายให้ลุกขึ้น
ต้องหนี....แต่จะหนีไปที่ไหน? ในเมื่อ 'พวกเขา' ไม่ยอมเลิกราง่ายๆ ฉันอาจจะบังเอิญมีชีวิตรอดหรือว่าถูกปล่อยให้มีชีวิตรอดจากสิ่งที่เกิดขึ้นที่นี่ แต่มันคงไม่จบลงแค่นี้ จะเป็นอำนาจทางการหรือตำรวจก็พึ่งพาไม่ได้ ของแค่นั้นขัดขวางพวกเขาไม่ได้หรอก
หนีไม่รอดแน่ๆ
ถ้าถูกพวกเขาหมายหัวแล้วล่ะก็ ไม่มีทาง ที่ผ่านมาฉันพยายามขัดขืนกี่ครั้งต่อกี่ครั้งก็ไม่เป็นผล รายต่อไปที่จะถูกกำจัดคงเป็นฉัน..... แต่มันจะจบแค่ฉันคนเดียวหรือเปล่า?
ฉันพยายามที่จะไม่มอง แต่สายตาก็เหลือบไปเห็นจนได้
ร่างไร้ชีวิตสิบสามร่างที่ล้มทับกันอยู่ในกองเลือด....
มีรอยยิ้มของสามีกับลูกสาวซ้อนทับอยู่บนนั้น ฉันจะฆ่า??ก่อนที่จะฆ่าตัวตายเหมือนชายคนนั้นหรือเปล่า.... ความคลื่นเหียนทวีความรุนแรงขึ้นทุกที ก้อนเนื้อที่ถูกเชือดเฉือนอย่างอำมหิตจนเลือดไหลรินซ้อนทับกับใบหน้าอันไร้เดียงสาของลูกสาวไม่ยอมหายไป ใครสักคนกำลังพยายามจะสั่นคลอนฉัน บอกฉันว่า ?มันเป็นอนาคตที่ถูกกำหนดเอาไว้แล้ว? เพียงเพื่อผลักฉันให้ร่วงลงสู่ก้นบึ้งแห่งความสิ้นหวัง
ต้องหนีเท่านั้น
ฉันตั้งใจอย่างแน่วแน่
แต่นี่คงจะไม่ใช่การหนีเพื่อรักษาชีวิตตัวเอง เพราะฉันไม่มีทางหนีรอดไปได้อยู่แล้ว ฉะนั้นให้พวกเขาไล่ล่าฉันเพียงแค่คนเดียวก็พอ เพื่อไม่ให้ใครมาติดร่างแหไปด้วย สิ่งที่ฉันทำได้เพียงแค่ฝังตัวเองไว้ในโลกอันบ้าคลั่งใบนี้เพียงลำพังเท่านั้น
ถ้าปกป้องลูกไม่ได้จะเป็นแม่ไปเพื่ออะไร!
เพราะฉะนั้น....โคนะจัง
ลืมหม่าม้าไปซะเถอะนะ
อาจจะไม่ต้องลืมเดี๋ยวนี้ก็ได้
แต่สักวันหนึ่ง ได้โปรดลืมหม่าม้าไปซะ อย่าได้ออกตามหาเป็นอันขาด....
ไม่อย่างนั้นหม่าม้าคงจะปกป้องลูกเอาไว้ไม่ได้
<<คิลบัลลาด ON-LINE>>
เกมโดจินแนวต่อสู้ที่สร้างขึ้นจาก ?หุ่นรบประจัญบาน กันวาเรล? อนิเมะหุ่นยนต์ที่มีชื่อเสียงโด่งดังไปทั่วโลก ตัวเกมสร้างโดย ?FRAUKOUJIRO FACTORY? มีโคจิโระ ฟราว เป็นโปรแกรมเมอร์หลัก เปิดตัวในปี 2018
เพราะอิงจากกันวาเรลที่มีชื่อเสียงอยู่แล้ว ประกอบกับค่าดาวน์โหลดคิดเป็นเงินเยนญี่ปุ่นอยู่ที่ 115 เยน มีคุณภาพของเกมที่สูงยิ่งกว่าเกมราคาเต็มเป็นจุดขาย เป็นผลให้ยอดดาวน์โหลดทั่วโลกพุ่งสูงถึงกว่าสิบล้านครั้ง ขึ้นเป็นเกมยอดนิยมทำลายสถิติได้ในที่สุด
PHASE : 01 โกง
1
สนามบินคะโงะชิมะ?
ขะ เข้าใจแล้ว สรุปว่านี่คือสนามบินราชินีอุเคะที่มีเที่ยวบินต่อเนื่องจากสารพัดเกาะห่างไกลเข้ามารุมจอดสินะ เว้นแต่กับคุณพี่ยะกุชิมะผู้มีชื่อเสียงในฐานะมรดกโลกถึงจะเป็นเซเมะให้ ยินดีรับข้อโต้แย้ง
เด็กสาวมองดูลานจอดเครื่องบินขนาดใหญ่ซึ่งมองเห็นได้โดยทั่วจากจุดพักผ่อนพลางบ่นในใจ
สนามบินแห่งนี้กว้างใหญ่กว่าที่เธอคาดคิดไว้มาก ผู้โดยสารที่เข้า-ออกพื้นที่จุดพักผ่อนก็มีจำนวนไม่น้อย อาจเทียบกับสนามบินฮาเนดะที่เธอเพิ่งจากมาเมื่อไม่กี่ชั่วโมงก่อนหน้านี้ไม่ได้ แต่ก็ยังสมกับสถิติจำนวนนักท่องเที่ยวต่อปีสูงเป็นอันดับสองของเกาะคิวชู รองจากสนามบินฟุคุโอกะที่ครองอันดับหนึ่ง โดยหนึ่งในเหตุผลที่ทำให้สนามบินแห่งนี้มีขนาดใหญ่ก็คงเพราะเป็นจุดเชื่อมโยงหลายเกาะที่อยู่ห่างจากแผ่นดินใหญ่ ไม่ว่าจะเป็นยะกุชิมะ อามะมิโอจิมะ โอคิโนะเอราบุจิมะ คิไคจิมะ โทคุโนะชิมะ โยรนจิมะ แล้วก็ ทาเนะงะชิมะ
ชื่อของเด็กสาวคือ โคจิโระ ฟราว
เธอดึงปีกหมวกลงมาบังหน้าเพื่อหลีกเลี่ยงการสบตากับครอบครัวหรือคู่รักที่หัวเราะคิกคักอยู่รอบตัว แล้วออกเดินหามุมสงบในบริเวณจุดพักผ่อน ไม่ใช่เพราะไปทำเรื่องไม่ดีมา หากแต่เป็นเพราะไม่ชอบอยู่ท่ามกลางฝูงชนโดยที่ไม่ได้มีเหตุที่เกี่ยวข้องกับงานอดิเรกของตนเอง
เมื่อพบจุดที่คนเริ่มบางตา ฟราวจึงหย่อนสะโพกลงนั่งบนขอบเก้าอี้ทันที
ยังเหลือเวลาอีกนานพอสมควรกว่าเที่ยวบินถัดไปจะออก
รับ-ส่งกันห่วยเกินไปแล้ว ไปตายซะ ฟราวสบถในใจพลางดึงอุปกรณ์พกพาออกมาจากกระเป๋าคล้องเอวที่ห้อยไปด้านหลัง ?PhoneDroid / โฟนดรอยด์? หรือเรียกกันทั่วไปว่าพ็อคเกตคอมตัวนี้เป็นรุ่นสารพัดประโยชน์ซึ่งว่ากันว่ามีเครื่องนี้เครื่องเดียวทั้งทีวี โทรศัพท์ หรือแม้กระทั่งคอมพิวเตอร์ก็ไม่จำเป็นอีกต่อไป
หลังจากที่สวมหูฟังแล้วนิ่งคิดอยู่ชั่วขณะหนึ่ง ฟราวก็หันหน้าเข้าหาจอภาพพ็อคเกตคอมแล้วเอ่ยอย่างแผ่วเบา
"โรเซตต้า เล่นวิดีโอ...."
ทันใดนั้นภาพบนหน้าจอก็เปลี่ยนไป กลายเป็นสาวน้อยผมทองในลายเส้นการ์ตูนอนิเมะปรากฏตัวขึ้นมา
"ค่ะ จะเปิดเมนูแล้วนะคะ"
นี่คือสิ่งที่เรียกกันว่า bot ต้นแบบของคาแรกเตอร์คือ ยูคิ โรเซตต้า นางเอกในการ์ตูนอนิเมชั่นเรื่อง ?หุ่นรบประจัญบาน กันวาเรล? ที่เคยฉายจนฮิตไปทั่วโลกเมื่อหลายปีก่อน
"จะเล่นวิดีโออะไรคะ?"
"วะ วิดีโอประลองคิลบาล่า ของทั่น UMISHO"
"วิดีโอที่ตรงกับคำค้นใน Mylist มีอยู่ห้ารายการ เลือกรายการไหนคะ?"
"อันที่โชว์เหนือ"
"ฟราวคะ คุณเล่นคลิปนี้มาแล้วรวมสิบสองครั้ง น่าจะส่งคอมเมนต์ขอบคุณถึงผู้อัพโหลดบ้างนะคะ?"
ช่างมันเถอะ
"เอาน่า เมื่อไหร่จะเล่น"
"รับทราบค่ะ จะเล่นแล้วนะคะ"
ทันใดนั้นสาวน้อยผมทองก็หายไปจากจอพ็อคเกตคอมและถูกแทนที่ด้วยหน้าจอเล่นวิดีโอ
ภาพที่เริ่มเคลื่อนไหวต่อจากนั้นคือคลิปวิดีโอบันทึกการต่อสู้ในเกมไฟท์ติ้งออนไลน์เกมหนึ่ง
?
เกม อนิเมชั่น ภาพยนตร์ มังงะ นิยาย
ไม่ว่าจะเป็นแนวไหน เมื่อไรที่คิดจะนำผลงานซึ่งทำขึ้นโดยอิงกับการตลาดภายในประเทศออกไปขายในต่างประเทศ ก็จะต้องพบกับปัญหาต่างๆ ที่ตามมา
หนึ่งในนั้นคือปัญหาโลคัลไลซ์ (Localize)
การแก้ไขเนื้อหาของผลงานเพื่อให้รองรับกับท้องที่ที่จะนำไปวางขาย.... อันที่จริงขนาดชื่อตัวละครเพียงชื่อเดียว ถึงจะเป็นที่ยอมรับกันทั่วไปในประเทศผู้สร้าง ก็ใช่ว่าต่างประเทศจะยอมรับไปด้วย
ยกตัวอย่างในมุมกลับอาจจะเข้าใจง่ายขึ้น
เป็นต้นว่าถ้าเกมนำเข้ามาจากต่างประเทศเกมหนึ่ง มีตัวละครสาวน้อยน่ารัก
ไม่ว่าจะเป็นปูมหลัง นิสัย ประวัติ บทบาทของตัวละครตัวนี้ล้วนเปี่ยมไปด้วยเสน่ห์อย่างยิ่งยวด พูดง่ายๆ คือเป็นสาวน้อยน่ารักเข้าขั้น ?ถ้าไม่โมเอะ คนนี้จะไปโมเอะคนไหนได้อีกเล่า!? แต่...แต่ทว่า
ถ้าหากสาวน้อยคนนั้นในต้นฉบับถูกขนานนามว่า ?มหาเมพฟรีเซอร์? ล่ะ?
ต่อให้ตัวละครนั้นทักทายด้วยคำว่า ?ตื๊ดตื่อรื้อ~?? อย่างน่ารักน่าชังแค่ไหน หรือจะแว้ดใส่ด้วยคำพูดว่า ?ก็บอกแล้วไงว่าไม่ใช่ผู้ช่วย!? ก่อนที่จะส่งเมลเดเระเดเระ ตามหลังมาอย่างไร ตรงช่องบอกชื่อตัวละครก็ยังคงเป็น ?มหาเมพฟรีเซอร์? อยู่เช่นนั้น คิดดูสิ คนเล่นคงได้แต่หวาดระแวงว่าเธอจะพูด ?โฮะโฮะโฮะ เป็นครั้งแรก ที่เจ้าพวกบ้าทำให้ฉันเหนื่อยได้ถึงเพียงนี้....? แล้วเปิดฉากสังหารหมู่ขึ้นมาเมื่อไหร่ สติหลุดกันพอดี คนที่นิยมมุกวงในแนวนี้อาจจะชอบ แต่ถ้ามองว่าเป็นชื่อตัวละครสาวน้อยคนหนึ่ง ตามสามัญสำนึกแล้วก็ควรเปลี่ยนเสียจะดีกว่า
ที่ว่ามานี่ก็ล้อเล่นไปครึ่งนึง แต่ถ้าคิดจะนำผลงานที่ทำขายในประเทศส่งออกไปยังต่างประเทศล่ะก็ ปัญหาโลคัลไลซ์คือสิ่งที่ไม่อาจหลีกเลี่ยง ไม่ใช่แค่การดัดแปลงทำให้ตรงจริตของคนในท้องที่ที่จะขาย แต่รวมไปถึงทุกกรณีที่อาจเกิดขึ้นได้ โดยเฉพาะยิ่งถ้าเนื้อหาหมิ่นเหม่อย่างการเมืองหรือศาสนาที่อิงความเป็นจริงผสมอยู่ยิ่งต้องระวัง ดีไม่ดีเกิดไปจี้จุดโมโหของคนในท้องที่ขึ้นมามีหวังกลายเป็นชนวนเหตุให้ขึ้นโรงขึ้นศาลเอาได้แบบไม่ทันตั้งตัว
ในทางกลับกัน ถ้าดัดแปลงเนื้อหามากเกินไปก็จะเป็นการทำลายเสน่ห์ของผลงานไปอย่างน่าเสียดาย
การหาจุดลงตัวเป็นเรื่องยาก
แต่เมื่อพูดถึงเกมโดจิน แนวต่อสู้เกมนั้นแล้ว กลับไม่ประสบปัญหาโลคัลไลซ์ที่ว่าเลย
นั่นก็เพราะอนิเมะต้นฉบับที่ถูกนำมาทำเป็นเกม ไม่ได้คิดถึงแต่ตลาดภายในประเทศเท่านั้น แต่ได้คิดเผื่อถึงกรณีที่จะนำไปขายในต่างประเทศมาตั้งแต่ขั้นวางโครงเรื่องแล้ว
นั่นคือที่มาของยอดดาวน์โหลดกว่าสิบล้านครั้งจากทั่วโลก
อนึ่ง อนิเมะต้นฉบับนั้นคือ ?หุ่นรบประจัญบาน กันวาเรล?
เกมโดจินนั้นนิยมเรียกกันว่าคิลบาล่า ชื่ออย่างเป็นทางการคือ ?คิลบัลลาด ON-LINE?
?
?......?
คลิปวิดีโอดำเนินต่อไป ฟราวยังคงนั่งเก้าอี้มองจอโดยไร้คำพูดใด
ฉากต่อสู้จากคิลบาล่าที่ถูกอัพโหลดลงบนเว็บไซต์วิดีโอ ?นิโกะนิยะวิดีโอ?
หุ่นยนต์ชื่อสไนเดลที่น่าจะถูกควบคุมโดยผู้ใช้ที่อัพโหลดคลิปวิดีโอนี้ กำลังรัวยิงใส่หุ่นศัตรูอย่างช่ำชอง แต่กระสุนกลับไม่โดนเป้าเลยสักนัด หุ่นสีขาวฝ่ายศัตรู....กันวาเรลที่มีบทบาทเป็นหุ่นพระเอกในอนิเมะต้นฉบับ อาศัยสิ่งกีดขวางเป็นโล่สลับโยกตัวหลบการจู่โจมระยะไกลของสไนเดลเป็นครั้งคราวพร้อมๆ กับบีบระยะประชิดเข้ามา สไนเดลเริ่มลนลานจะก้าวออกด้านข้างเพื่อทิ้งระยะห่าง ในจังหวะนั้นกันวาเรลก็เข้ามาดักทางไว้ก่อนราวกับอ่านการเคลื่อนไหวออก พุ่งตรงเข้าใส่ลำตัวของสไนเดล....
ที่จริงดูถึงตรงนี้ก็รู้ผลแล้วว่าเกมนี้ใครแพ้ใครชนะ สไนเดลเป็นหุ่นเพียงตัวเดียวในเกมคิลบาล่าที่โดดเด่นทางด้านการจู่โจมระยะไกล แต่ศักยภาพการต่อสู้ในระยะประชิดกลับอ่อนด้อยเมื่อเทียบกับหุ่นตัวอื่นๆ ถ้าฝีมือผู้เล่นไม่ต่างกัน ก็ไม่ใช่ศัตรูของกันวาเรลที่ถนัดระยะประชิดเลย
แต่นั่นไม่ใช่ปัญหาของคลิปวิดีโอนี้
เมื่อสไนเดลที่แพ้ทางระยะประชิดแสดงการตอบโต้อย่างสุดกำลัง ปล่อยท่าโจมตีส่วนหัวของกันวาเรลที่เข้ามาใกล้ ถึงตรงนี้ ถ้าเป็นผู้เล่นกันวาเรลทั่วๆ ไปอาจจะกดป้องกันแล้วโจมตีสวนกลับ เป็นกลยุทธ์ที่ใช้ประโยชน์จากการที่สไนเดลมีระยะเวลาดีเลย์หลังโจมตีระยะประชิดนาน หรือไม่ก็คาดเดาการเคลื่อนไหวของสไนเดลไว้ล่วงหน้าแล้วอัดท่าไม้ตายที่หักล้างโมชั่นโจมตีของสไนเดลเข้าไป ซึ่งก็เป็นกลยุทธ์ที่อาศัยความเปราะบางของสไนเดลเมื่อต่อสู้ในระยะประชิดได้ไม่เลวเช่นกัน
แต่กันวาเรลตัวนี้ไม่ได้ใช้กลยุทธ์ไหนเลย
การโจมตีส่วนบนที่สไนเดลปล่อยออกมา ในพริบตาที่มองเห็นโมชั่นเริ่มต้น กันวาเรลก็หันตัวเพียงเล็กน้อย ความเร็วของปฏิกิริยาตอบสนองไม่ใช่แค่ 0.1 วินาที แต่ละเอียดถึงหน่วยมิลลิวินาที การเคลื่อนไหวนั้นทำให้กันวาเรลพ้นจากการโจมตีของสไนเดลได้แบบเฉียดปลายจมูก จากนั้นก็เข้าเบียดสไนเดลทางด้านข้างแล้วเคาะท่าโจมตีเบาใส่ ตามด้วยรายการโชว์ท่าคอมโบระยะประชิดทีเด็ดของกันวาเรล
โจมตีเบาต่อด้วยปานกลางสองที แล้วโจมตีหนักก่อนจะยกเลิกโมชั่นกลางคันแล้วป้อนคำสั่งท่าไม้ตายห้าระดับ ....สร้างคอมโบดาเมจมหาศาลเหมือนวาดภาพ ไลฟ์เกจของสไนเดลที่ลอยขึ้นไปบนฟ้าลดเหลือ 0 ในชั่วอึดใจ จากนั้นหน้าจอก็แสดงข้อความตอกย้ำผู้เล่นว่า ?YOU LOSE? พร้อมกับ BGM แห่งความพ่ายแพ้ที่บรรเลงขึ้น
ฟราวถอนหายใจเบาๆ หลังจากที่เพ่งมองหน้าจอมาตลอด
เธอใช้นิ้วลูบขมับตัวเองไปมาแล้วบ่นพึมพำเบาๆ
?ยะ อย่างนี้มาบอกว่าไม่ได้โกง....ขี้โกงเอ๊ย?
อาจจะฟังดูวกวนแปลกๆ แต่นั่นคือสิ่งที่บอกอารมณ์ของฟราวในขณะนี้ได้อย่างแท้จริง
การเคลื่อนไหวของกันวาเรลเมื่อครู่นี้.... โดยเฉพาะวิธีหลบท่าโจมตีส่วนบนในระยะประชิดของสไนเดลก่อนตัดเข้าสู่คอมโบ ถ้าให้ฟราวผู้เป็นถึงโปรแกรมเมอร์หลักของคิลบาล่าพูดล่ะก็ มันเป็นไปได้ในทางทฤษฎี ย้ำว่าเป็นแค่ทฤษฎี เพราะความเร็วในการตอบสนองของมนุษย์มีขีดจำกัด ถึงจะเป็นสิ่งที่ทำได้ในแง่ของโปรแกรมเกม ก็ไม่ได้หมายความว่าคนที่เล่นจะต้องทำได้ไปด้วย
บนมอนิเตอร์เริ่มแสดงฉากการต่อสู้ก่อนหน้านี้อีกครั้งในแบบสโลวโมชั่น มีคอมเมนต์จำนวนมากที่ใกล้เคียงกับรู้สึกของฟราวประกอบอยู่
การตอบสนองขั้นเทพ! อะไรกันเนี่ย
UMISHO สุดยอด....
นี่ต้องเห็นท่าออกก่อนถึงจะกดหลบสินะ? ถามเซียนคิลบาล่าหน่อยเถอะ มีใครทำได้บ้าง?
ใครมันจะไปทำได้ฟะ 55555555555+
นี่มันขั้นจบหลักสูตรความเป็นคนไปแล้ว
แต่ในอีกด้านหนึ่ง ก็มีความคิดเห็นในเชิงสงสัยอยู่เป็นจำนวนไม่น้อย
ดูยังไงก็เล่นโกงชัดๆ
ตอบสนองเร็วขึ้นสามเท่าจากปกติยังพอว่า นี่ล่อไปซะสิบเท่า....เป็นไปไม่ได้
UMISHO นี่อยู่อันดับ 5 บนลีดเดอร์บอร์ดของคิลบาล่านี่นา? เดี๋ยวนี้มีแต่พวกแย่ๆ ติดอันดับ
พวกขี้โกงไปตายซะ....อย่ามาทำให้เกมเทพเสื่อมเสียเลย
เกมท่งเกมเทพอะไร 55555555 พวกคนคุมเกมที่นิ่งดูดายต่างหากที่งี่เง่าที่สุด 555
นิ่งดูดายซะที่ไหนกันเล่า ขีดเส้นใต้
ถึงจะบ่นในใจอย่างนั้น แต่ก็ใช่ว่าฟราวจะไม่เข้าใจเหตุผลของคอมเมนต์เหล่านั้นเลยเสียทีเดียว
การที่เห็นคลิปวิดีโอเมื่อกี้นี้แล้วนึกสงสัยว่าเป็นการเล่นผิดกฎ ใช้ช่องโหว่ในโปรแกรมเกมหรือระบบเน็ตเวิร์กก็เป็นปฏิกิริยาตอบรับตามปกติเสียด้วยซ้ำ
ช่วงไม่กี่เดือนที่ผ่านมาบนเว็บไซต์ที่เซอร์เคิลโดจิน ?FRAUKOUJIRO FACTORY? ซึ่งฟราวสังกัดอยู่ก็มีเมลส่งมาทำนองว่า ?ลีดเดอร์บอร์ดคิลบาล่าท็อป 5 มีแต่พวกขี้โกง รีบๆ ลบแอคเคานท์ ไล่มันออกไปสักที? ไม่รู้กี่ฉบับ
แต่ตอนนี้มีเพียงอย่างเดียวที่บอกได้
แอคเคานท์นี้ ผู้เล่นที่ใช้ชื่อว่า UMISHO
เขาไม่ได้ทำผิดกฎแต่อย่างใด
พูดให้ถูกก็คือ ที่ว่าโกงน่ะจริง แต่ไม่ได้โกงในแง่ที่ทำผิดกฎ หากแต่เป็นเพราะมีทักษะในการเล่นเกมต่อสู้เก่งกาจจนถึงขั้นขี้โกงอย่างบริสุทธิ์ต่างหาก
เรื่องนี้ฟราวได้ตรวจสอบด้วยตัวเองเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ฤดูร้อน ปี 2019 โคจิโระ ฟราว มายังเกาะทาเนะงะชิมะเพื่อตามหาแม่ที่หายตัวไป เธอผู้เป็นโปรแกรมเมอร์อัจฉริยะ สร้างเกมสุดฮิต "KILL BALLAD ON-LINE" (และสาววายขนานแท้) ได้พบกับเด็กหนุ่ม ยาชิโอะ ไคโตะ ที่เกิดและอาศัยอยู่บนเกาะนี้และเกี่ยวพันกับโครงการสร้างหุ่นยนต์ขนาดยักษ์ เธอและเขาตกลงร่วมมือกัน ทว่าโชคชะตาของทั้งคู่ก็ต้องเปลี่ยนไปอย่างใหญ่หลวงเมื่อต้องพบกับ "คิมิจิมะรีพอร์ต" ที่พยากรณ์ถึงอวสานของมวลมนุษยชาติ---!! เรื่องราวครั้งใหม่จากซีรี่ส์ "Science ADV" ต่อจากผลงานยอดนิยม "STEINS;GATE" ในฉบับนิยายมาถึงแล้ว!!
