O แจ้งเรื่องการประชุมฉุกเฉิน
ในไม่ช้าจะมีการเปิดประชุมฉุกเฉินขึ้นในโรงเรียน โดยมีแกนนำของ<กิจการ>เข้าร่วมด้วย
แน่นอนว่า<เจ้าหน้าที่>ทุกคนจะต้องเข้าร่วม ไม่อนุญาตให้ขาดประชุมโดยเด็ดขาด
สำหรับหัวข้อการประชุมโดยละเอียดนั้น เมื่อคำนึงถึงความสำคัญของเรื่องแล้ว จะทำการประกาศ ณ ที่ประชุมในวันนั้นเลย
เพียงแต่จะบอกสั้นๆ ว่า ขอให้รับทราบด้วยว่ามันเป็นเรื่องที่เกี่ยวพันถึงความอยู่รอดของโรงเรียน ซึ่งย่อมรวมถึงอนาคตของ<กิจการ>ด้วย
และ<เจ้าหน้าที่>ทุกท่านกรุณาระวังอย่าได้ทำตัวเสียมารยาทต่อแกนนำทั้งหลายของ<กิจการ>
อำนาจของพวกคุณภายในโรงเรียนนี้จัดว่ายิ่งใหญ่มาก แต่ขออย่าได้ลืมว่าสิ่งเหล่านั้นทั้งหมดมีขึ้นได้ก็เพราะ<กิจการ>
ในหัวข้อการประชุมจะมีเรื่องของกรรมการนักเรียนพวกนั้น และความไม่ราบรื่นของแผนงานในระยะนี้ด้วย จึงเป็นการประชุมซึ่งจะกำหนดอนาคตของผู้คนทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับ<กิจการ>และ<โรงเรียน>
<เจ้าหน้าที่>แต่ละคนกรุณาสำนึกในเรื่องนั้นให้จงหนัก เข้าปฏิบัติภารกิจด้วยความตั้งอกตั้งใจยิ่งขึ้น และมาเข้าร่วมประชุมด้วย
เอาล่ะ สำหรับเรื่องวันเวลาและสถานที่โดยแน่ชัด....
[ตอนที่ 1 ~กรรมการนักเรียนแปลงกาย~]
?ในบางครั้งความร่วมแรงร่วมใจกันจะกำราบความชั่วร้ายทั้งมวลลงได้!?
ประธานแอ่นอกเล็กๆ ของตนแล้ววางมาดพูดเรื่องที่อ่านจากหนังสืออะไรสักเล่มอีกตามเคย
แต่ชีนะ มินัตสึ สาวน้อยไฟแรงผู้นั่งข้างๆ ฉัน ได้ตอบสนองคำพูดเด็ดในคราวนี้อย่างกระตือรือร้น
?โอ พูดถูกเผงเลยประธาน! สายสัมพันธ์แห่งความยุติธรรมแข็งแกร่งยิ่งกว่าอะไรทั้งนั้น!?
ดูท่าจะไปจุดไฟในใจมินัตสึซึ่งชื่นชอบ ?ปัจจัยเร่าร้อน? เข้าแล้วสิ มินัตสึตั้งต้นชกลมอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย โดยมีประธานมองดูอย่างพึงพอใจ ....ประธานนักเรียนตัวกะเปี๊ยก ซากุระโนะ คุริมุพยักหน้าพลางพูดว่า ?อืมๆ?
ฉันสึงิซากิ เคนที่เป็นรองประธาน รีบเข้าแก้สถานการณ์ที่ทำท่าจะออกนอกเรื่องอย่างแนบเนียน
?แล้ววันนี้....รู้สึกจะมีการหารือเรื่องการแสดงในการประชุมนักเรียนทั้งโรงเรียนก่อนเข้าวันหยุดหน้าร้อนสินะครับ เป็นละครสั้นโดยสมาชิกกรรมการนักเรียน ตามธรรมเนียมประจำปี....ใช่มั้ยครับ?
?ใช่! เรื่องนั้นแหละ!?
ประธานยืดตัวขึ้นเล็กน้อย และเขียนลงไปบนไวท์บอร์ดว่า ?เกี่ยวกับการแสดง?
เมื่อเห็นแบบนั้น จิสึรุซัง เด็กปี 3 ผู้เป็นเลขาฯ ซึ่งนั่งอยู่ตรงหน้าฉันก็ถอนหายใจ ?ฟู่? ออกมาด้วยท่าทางเหนื่อยใจ ฉันจึงทำท่าแปลกใจ เนื่องด้วยปกติเธอจะดูไม่สะทกสะท้านต่อเรื่องใดๆ เสมอ
?เป็นอะไรไปครับจิสึรุซัง? อาการป่วยใจเพราะหลงรักผมทำพิษเอาเหรอครับ??
?คีย์คุง.... อืม เอาอย่างนั้นก็ได้ ฉันชอบเธอนะคีย์คุง ชอบๆๆๆ คงชอบมาตั้งแต่เมื่อประมาณ 12,000 ปีก่อนแล้วล่ะ อ๊า คีย์คูง?
?เย้! จิสึรุซังเสร็จเราแล้ว! เฮ! ....อ๊ะ ผมไม่ดีใจหรอกครับ! เล่นพูดด้วยสีหน้าเฉยเมยแบบนั้นนี่!?
?ก็คงอย่างนั้นล่ะนะ เฮ้อ?
?แล้วอันที่จริงมีเรื่องอะไรกันแน่ครับ??
?คือว่า เรื่องการแสดงตามธรรมเนียมนั่นน่ะ.... เมื่อปีก่อนฉันก็ร่วมแสดงเหมือนกัน แต่มัน....ไม่น่าพิสมัยเท่าไหร่นัก?
?เมื่อปีก่อน? เอ....ผมจำไม่ค่อยได้เลย พวกคุณแสดงอะไรกันเหรอครับ??
พอฉันถามกลับไป จิสึรุซังก็ถอนหายใจเฮือกใหญ่ แล้วหัวเราะฝืดๆ
?เอาเถอะ ทางด้านคนดูก็คงเป็นอย่างนั้นแหละ เมื่อปีก่อน....สมาชิกกรรมการนักเรียนแสดงละครสั้นเรื่อง ?ชีวิตนักเรียนที่ถูกทำนองคลองธรรม? กันน่ะ เนื้อหาก็....เป็นเรื่องน่าเบื่อเหมือนในวิดีโอให้การศึกษาเลย ไอ้การที่พูดประโยคน้ำเน่าทำนองนั้นอย่างจริงจังสุดๆ น่ะ....?
?อ้อ สำหรับจิสึรุซังแล้ว แบบนั้นคงทรมานน่าดูนะครับ?
ฉันนึกภาพออกได้อย่างง่ายดาย จิสึรุซังซึ่งปกติมีบุคลิกแบบผู้ใหญ่ต้องมาพูดประโยคน้ำเน่าแบบที่สมัยนี้เด็กประถมก็ไม่พูดกันแล้วด้วยท่าทางจริงจังสุดๆ นี่นา เอาเถอะ ยังโชคดีอย่างนึงที่ทุกคนไม่ได้สนใจดูละครสั้นกันเท่าไหร่นัก
ระหว่างที่จิสึรุซังทำสีหน้าอ่อนใจอยู่ น้องสาวของมินัตสึ มาฟุยุจังที่ทำหน้าที่เหรัญญิกก็ตั้งคำถามฉันอย่างเกรงๆ ว่า
?แต่เพราะอะไรถึงมีการแสดงละครสั้นโดยกรรมการนักเรียนเป็นธรรมเนียมประจำปีล่ะคะ??
ดูเหมือนนั่นจะเป็นข้อสงสัยจากใจจริงเลย เธอทำท่างงๆ อย่างน่าเอ็นดูเชียว
?อ๋อ เรื่องนั้นคงเป็นเพราะกรรมการนักเรียนถูกเลือกมาโดยการหยั่งคะแนนนิยมล่ะมั้ง?
?หมายความว่ายังไงคะ??
?ก็เหมือนอย่างปีนี้ไง โดยพื้นฐานกรรมการนักเรียนจะเป็นชุมชนสาวงามใช่มั้ยล่ะ เพราะฉะนั้นคงมีคนเยอะแยะที่อยากเห็นเหล่าสาวน้อยแสนสวยที่ได้รับความนิยมสูงขึ้นเวทีแสดงละครล่ะมั้ง?
?อ้อ....อย่างนี้นี่เอง?
มาฟุยุจังทำสีหน้าแปลกๆ แบบเหมือนจะเข้าใจ แต่ก็ไม่เข้าใจ
มินัตสึกลับลงนั่ง แล้วช่วยพูดเสริมให้
?อืม เรื่องนั้นก็มีส่วนอยู่หรอก แต่ดูเหมือนเดิมทีจะมีต้นกำเนิดจากการที่กรรมการนักเรียนสมัยก่อนคิดว่าในตอนที่ ?พรุ่งนี้ก็จะถึงวันหยุดหน้าร้อนแล้ว!? ถ้ามีแต่การทักทายอย่างเป็นพิธีรีตอง มันก็ไม่น่าสนใจเอาซะเลย และลองแสดงดูเป็นกิจกรรมเล็กๆ น้อยๆ น่ะ แล้วส่วนใหญ่กรรมการนักเรียนรุ่นต่อมาก็จะเลียนแบบเรื่องที่รุ่นก่อนได้ทำไว้....?
?อา ก็เลยกลายเป็นธรรมเนียมไปตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้สินะ?
?ตามนั้นแหละ ดังนั้นถึงจะไม่ทำก็ไม่มีปัญหาอะไรหรอก....?
มินัตสึพูดได้แค่นั้น ฉันก็ลุกพรวดพลางร้องว่า ?พูดอะไรอย่างนั้น!?
?นี่เป็นโอกาสหายากที่สาวงามจะได้ขึ้นเวทีนะ! ถ้าไม่ทำก็ต้องมีปัญหาแน่!?
?ปีที่แล้วนายไม่ได้สนใจดูเลยไม่ใช่เรอะ?
?ช่วงนี้ของปีที่แล้วฉันไม่อยู่ในอารมณ์จะทำอย่างนั้นนี่หว่า! แต่ปีนี้มันอีกเรื่อง! สมาชิกฮาเร็มของฉันจะได้ขึ้นไปอาบแสงสปอตไลท์....จะปล่อยให้โอกาสนี้หลุดลอยไปได้ไงเล่า!?
ฉันกล่าวยืนยันอย่างหนักแน่นสุดชีวิต ทำให้ต้องทนต่อสายตาเย็นชากับการนิ่งเงียบของสมาชิกกรรมการนักเรียนทุกคนอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนที่ประธานจะพึมพำออกมา
?....ปีนี้สึงิซากิก็อยู่ฝ่ายที่จะต้องแสดงนะ?
?......?
?พูดง่ายๆ คือไม่มีเวลาจะมานั่งดูพวกฉันอย่างสบายอารมณ์จากมุมมองของผู้ชมหรอก?
?อะ....อะไรน้าาาาาาาา!??
เล่นเอาฉันคอตกเลย ....อะไรกันเนี่ย เป็นเพราะมาอยู่ในกรรมการนักเรียนเลยไม่มีโอกาสจะเพลิดเพลินกับกิจกรรมที่จัดโดยกรรมการนักเรียนอย่างเต็มที่งั้นเหรอ....
?ช่างเป็นสภาพที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกเหลือเกิน!?
?นี่ คนตรงนั้น อย่าตะโกนอย่างไม่มีความหมายสิ ยังไงก็ตาม มาหารือเรื่องหัวข้อการแสดงคราวนี้กันก่อน?
ประธานดำเนินการประชุมต่อไปอย่างเฉยเมย เนื่องจากทุรนทุรายไปก็ไม่ได้อะไรขึ้นมา ฉันจึงร่วมวงประชุมด้วยอย่างไม่เต็มใจนัก เอาเถอะ....ไปไหว้วานลิลิเซียซังให้ช่วยถ่ายวิดีโอไว้ก็แล้วกัน เอาแบบ HD (High-Definition) ไปเลย
?สำหรับครั้งนี้ ฉันอยากจะวางหัวข้อการแสดงให้ได้ก่อนนะ....?
?เอ๋? ประธาน ไม่มี ?เอาแบบนี้แหละ!? เหมือนอย่างเคยเหรอครับ??
แปลกมากที่จะให้มากำหนดแนวทางในการประชุมแบบปกติธรรมดา....
ประธานขมวดคิ้วพลางส่งเสียงครางต่ำๆ เป็นเชิงปฏิเสธข้อสงสัยของฉัน
?แบบว่าฉันไม่มีอะไรที่อยากแสดงเป็นพิเศษน่ะ....?
???
เห็นประธานพูดจาอ้ำอึ้งยังไงชอบกลแล้ว จิสึรุซังก็ทนไม่ไหวจนต้องเข้ามาเสริม
?เดิมทีอากาจังก็ไม่ได้อยากแสดง เหมือนกับฉันนั่นแหละ เพราะปีที่แล้วอากาจังลำบากแทบแย่ในการท่องจำบทน่ะนะ?
?อ้อ อย่างนี้นี่เอง?
มิน่าถึงดูไม่ค่อยมีใจจะทำ
ประธานถอนหายใจเฮือกหนึ่ง ก่อนจะปรับอารมณ์ใหม่ แล้วเรียกให้ทุกคนฟัง
?ด้วยเหตุนั้น มีใครอยากให้แสดงอะไรบ้าง ฉันกับจิสึรุไม่มีอะไรเป็นพิเศษหรอก แล้วก็ไม่ยึดติดอะไรด้วย บอกแนวทางมาตามใจชอบได้เลย?
?งั้นก็เอาเรื่องราวการสร้างฮาเร็มของผม....?
?นอกจากสึงิซากินะ?
?......?
พริบตาเดียวก็ถูกดีดออกจากที่ประชุมซะแล้ว ....ปัดโธ่ น่าจะพูดให้มันอ้อมค้อมกว่านี้!
แต่เมื่อเป็นแบบนี้ คนที่จะถูกสอบความเห็นก็เหลือแค่ 2 คน พี่น้องชีนะนั่นเอง
มาฟุยุจังเอ่ยขึ้นว่า ?งั้นก็? ด้วยสีหน้าแสนสดใส
?เรื่องบอยส์เลิ....?
?มินัตสึ เหลือแต่เธอที่พึ่งได้นะ?
?......?
มาฟุยุจังไปนั่งห่อเหี่ยวอยู่ตามลำพังแล้ว ....พักหลังนี่เด็กคนนั้นชักจะเข้าใกล้สถานะของฉันมากขึ้นแล้วสิ
มินัตสึซึ่งถูกระบุชื่อเอามือกอดอกแล้วพูดว่า ?ขอคิดหน่อยซิ? หลังจากนิ่งไตร่ตรองอยู่ครู่หนึ่ง มินัตสึก็ลุกขึ้นยืนอีกครั้ง แล้วยืดอกประกาศก้องว่า
?เอาเรื่องแนวขบวนการเป็นไง!?
?เรื่องแนวขบวนการเหรอ??
นอกจากมินัตสึแล้ว อีก 4 คนที่เหลือต่างงงไปตามๆ กัน แต่มินัตสึตอบว่า ?ใช่!? และเสนอความเห็นต่อไปอย่างกระหยิ่มยิ้มย่อง
?ก็ไอ้ที่ฉายทางทีวีตอนเช้าวันอาทิตย์ไง! พวก ?OO เรนเจอร์? น่ะ!?
?เอ่อ....?
ประธานทำสีหน้าทะแม่งๆ เล็กน้อย ถึงจะไม่มีความเห็นอะไรก็เถอะ แต่หัวข้อการแสดงนั่นคงเหลือรับไป ทั้งฉัน จิสึรุซัง และมาฟุยุจังต่างก็มีสีหน้าแบบเดียวกัน
ฉันจึงแสดงความเห็นต่อมินัตสึแทนคนอื่นๆ
?เอ่อ.... ยังไงก็เป็นเด็กมัธยมปลายกันแล้ว จะให้มาแสดงฮีโร่โชว์มันก็....?
?ถ้าพูดอย่างนั้นล่ะก็ หัวข้อการแสดงของกรรมการนักเรียนจนถึงปีที่แล้วก็เป็นแค่เรื่องไร้สาระนี่นา!?
?อุ๊....?
คราวนี้มินัตสึดูแข็งกร้าวอย่างประหลาด ทำให้ฉันถูกกดดันโดยไมรู้ตัว
?เรื่องพวกนี้น่ะให้โอเวอร์สักหน่อยจะกำลังดีเลย! ยิ่งกว่านั้น เรื่องแนวขบวนการโดยกรรมการนักเรียน 5 คนนี้....ต้องดึงดูดสายตานักเรียนได้แน่ๆ!?
?......?
เราสี่คนมองหน้ากันไปมา ....รู้สึกเหมือนเป็นความเห็นที่ไร้ทางโต้แย้งยังไงไม่รู้ ถึงจะเปิดประชุมด้วยการสื่อสารทางสายตาอยู่สักพัก แต่ก็โดนเผด็จศึกด้วยคำพูดที่ว่า ?งั้นมีความเห็นดีๆ อย่างอื่นรึไงล่ะ!? ของมินัตสึ ผลสุดท้ายทุกคนก็ต้องเห็นพ้องด้วย
?เยี่ยม! งั้นก็ตกลงว่าเป็นเรื่องแนวขบวนการนะ!?
?....เฮ้อ?
ในขณะที่มินัตสึยังคงคึกอยู่คนเดียว พวกฉันก็พากันถอนหายใจหนักๆ ....อืม มันก็ไม่เลวนักหรอกนะ.... แต่การจะเล่นฮีโร่โชว์อย่างเปิดเผยทั้งที่อายุขนาดนี้แล้ว มันน่าเหนื่อยใจไม่ใช่เล่นเลย
ทว่าถึงยังไงก็ตาม เมื่อตกลงกันแล้วก็ช่วยไม่ได้ ดูเหมือนทุกคนจะเปลี่ยนไปคิดในแง่บวก และการประชุมก็เริ่มดำเนินไปในแนวทางที่จะยกระดับคุณภาพของเนื้อหา แม้ว่าจะเป็นเรื่องแนวขบวนการก็ตาม ส่วนมินัตสึนั้นก็หน้าบานตลอด
ประธานกลับเข้ามาคุมการประชุมใหม่ และตั้งต้นว่า
?เอ่อ....งั้นก็เป็นอันว่าเราจะแสดงเรื่องแนวขบวนการกัน ก่อนอื่นก็มากำหนดชื่อเรื่องกันเถอะ?
?ชื่อเรื่องงั้นเหรอ....?
บอกตามตรงว่าพวกฉันไม่รู้อะไรลึกซึ้งเกี่ยวกับเรื่องแนวขบวนการเลย จึงต้องหยุดชะงักกันอีกครั้ง แต่มีมินัตสึคนเดียวที่ต่างออกไป เธอเสนอชื่อเรื่องมาอย่างกระตือรือร้นทีเดียว
?มันก็ต้องเป็น ?ขบวนการกรรมการนักเรียน กาคุเอนเจอร์? อยู่แล้วสิ?
?เฮ้ อย่ากำหนดเอาตามใจชอบสิ!?
?อะไรเล่าเคน มีปัญหาอะไรรึไง??
?ก็ไม่เชิงหรอก.... งั้นขอแย้งสักเรื่องนะ ระหว่างกรรมการนักเรียนกับโรงเรียนแล้ว โรงเรียนน่ะใหญ่กว่า ดังนั้น ?ขบวนการโรงเรียน? น่าจะถูกต้องกว่าไม่ใช่เหรอ? แบบว่ามันรู้สึกขัดแย้งทำนองเดียวกับ ?ขบวนการโทจิงิ สเปซเรนเจอร์? มั้ง??
?แต่ถ้าสลับกันก็จะได้ว่า ?เซย์โตะไคน์เจอร์? เป็นชื่อฮีโร่ที่ฟังดูไม่ลื่นไหลยังไงชอบกลนะ?
?อุ๊ก.... งะ งั้นก็อย่าไปใส่คำว่าโรงเรียนหรือกรรมการนักเรียนเลยไม่ดีกว่าเหรอ?
?อย่างเช่นอะไรล่ะ??
?นั่นสินะ....?
ฉันมองไปกลางอากาศพลางคิดไปต่างๆ นานาอยู่ครู่หนึ่ง จนเกิดความคิดดีๆ แวบขึ้นมา และบอกออกไป
?ขบวนการสาวงาม เลิฟเรนเจอร์?
?......?
ทุกคนทำท่าผวากันใหญ่เชียว
?สึงิซากิ....ฉันคิดว่าความไร้เซนส์ของเธอมันผิดปกติแล้วนะ?
?คีย์คุง....ฉันนึกว่าเธอจะเป็นคนที่ทำได้ดีกว่านี้นิดหน่อยซะอีก....?
?รุ่นพี่....น่าคลื่นไส้จังค่ะ?
?โทษทีนะ! เออ ตัวฉันเองก็คิดว่าเลิฟเรนเจอร์มันไม่เข้าท่าเหมือนกันแหละ! ตะ แต่ขบวนการสาวงามน่ะฟังดูดีออกนี่!?
?ไม่ดีสักหน่อย?
มินัตสึสวนมาด้วยสายตาที่หรี่ลง
?แต่นั่นเป็นคำบรรยายกลุ่มนี้ได้อย่างเที่ยงตรงสุดๆ ไปเลยนี่!?
?มีนายรวมอยู่ด้วยไม่ใช่รึไง!?
?เรื่องนั้นก็ แต่งหญิงเอาก็ได้!?
?ถึงอย่างนั้นก็ไม่เอาเด็ดขาด! แบบนั้นมันเรียกว่า ?โดนใจ? ไม่ใช่ ?เร้าใจ? สักหน่อย! อย่าเอาความ ?โดนใจ? มาใส่ในเรื่องแนวขบวนการนะ!?
?อะไรเล่า ไม่เห็นเป็นไรเลยนี่หว่า?
แม้ฉันจะบ่นอย่างไม่พอใจ แต่ก็ยอมถอย เอาเถอะ ฉันก็ไม่ได้คิดว่าจะผ่านมาตั้งแต่แรกแล้ว
ระหว่างที่ทุกคนทำท่าระอาใจกันอยู่ มาฟุยุจังก็พูดพึมพำออกมาอย่างแผ่วเบา
?ขบวนการ BL ยาโอ....อย่าดีกว่าค่ะ?
?......?
แม้เจ้าตัวจะกลับลำกลางคัน แต่ทุกคนก็รู้ดีว่าเธอตั้งใจจะพูดว่าอะไร และมาฟุยุจังก็เบือนหน้าหนีตลอด เพื่อปกปิดความเขิน ....ช่างเถอะ
?ประธานกับจิสึรุซังมีความเห็นอะไรรึเปล่า??
การประชุมดำเนินต่อไปอีกครั้ง โดยมีมินัตสึเข้ามาคุม ทั้งสองคนมองหน้ากัน จากนั้นก็พากันส่ายหน้า แล้วจิสึรุซังจึงเอ่ยเป็นการสรุปว่า
?เอาเป็น ?ขบวนการกรรมการนักเรียน กาคุเอนเจอร์? ก็ดีแล้วมั้ง ไม่มีความจำเป็นต้องไปยึดติดอะไรมากนักนี่?
?นั่นสินะ ฉันก็ไม่มีข้อโต้แย้ง?
เมื่อได้คำเห็นชอบจากทั้งสองคน มินัตสึก็ยิ้มอย่างพึงพอใจ และการประชุมก็เดินหน้าต่อ โดยมีเธอเป็นโต้โผ
?เอ่อ....งั้นต่อไปก็การวางตัวแสดงสินะ??
?บทละครต้องมาก่อนไม่ใช่เหรอ??
?อ้อ จริงด้วย ....แต่ถึงจะพูดเรื่องบทละคร เราก็ยังไม่มีแนวทางอะไรเลย กำหนดตัวละครไปก่อนก็ได้มั้ง??
?อืม นั่นสินะ มันก็จริง นี่เป็นละครสั้นด้วย....เรื่องราวคงไม่ซับซ้อนอะไร ขอเพียงวางโครงเรื่องได้ อย่างอื่นๆ ก็คงตามมาเอง?
?นั่นสิ ถ้างั้น....อันดับแรก เร้ดที่เป็นหัวหน้าก็คือฉันล่ะนะ!?
มินัตสึขันอาสาอย่างสดใส ฉันก็คิดว่าเหมาะดีแล้ว ทว่าเกิดอุปสรรคขึ้นตรงนี้เอง
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ห้องกรรมการนักเรียนแห่งโรงเรียนเอกชนเฮคิโย...มันเป็นทั้งแดนศักดิ์สิทธิ์และวิมาน ซึ่งจะสามารถเข้าไปได้เฉพาะผู้ที่ถูกเลือกเท่านั้น (คงงั้นนะ)
วันนี้ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นในกรรมการนักเรียนอีกเช่นเคย ไม่สิ เดี๋ยวก่อน ตรงภาพเปิดเล่มมีสาวน้อยแสนสวยจนน่าตกใจอยู่นี่! หรือจะเป็นตัวละครใหม่? นักเรียนใหม่ที่เป็นสาวน้อยแสนสวยปรากฏตัวงั้นเหรอ? โอ้ว ชักคึกคักขึ้นมาแล้วสิ!
...ช่างสูญเปล่า... นั่นลิลิเซียซังซึ่งเป็นที่รู้จักกันดีครับ
อา สงบสุขดีจัง ไม่ได้เกิดเหตุร้ายขึ้นในห้องประชุมหรอก เดิมทีก็ไม่ได้เกิดขึ้นอยู่แล้วต่างหาก! ว่าไปนั่น เอ๊ะ อ้าว? ความจริงก็เข้าสู่สถานการณ์ตึงเครียดไม่เบาเลยนะครับ จงปกป้องสันติสุขของโรงเรียนจากเงื้อมมือชั่วร้ายที่ย่างกรายเข้ามา! ไปเลย ขบวนการกรรมการนักเรียน กาคุเอนเจอร์!!
