เมืองมาดริด ประเทศสเปน
มิดารินทร์ เอลตาโน่ ในชุดราตรีเกาะอกสีดำยาว เดินเข้าไปในงานเลี้ยงต้อนรับผู้ผลิตรถยนต์ ที่ทางผู้จัดงานมอเตอร์โชว์ของสเปนจัดขึ้นเพื่อขอบคุณบริษัทต่างๆ ที่ได้ให้ความร่วมมือตอบรับเข้าร่วมงาน เอลตาโน่ก็เป็นหนึ่งในหลายบริษัทที่ถูกเชิญให้เข้าร่วมงานในครั้งนี้ และเป็นหน้าที่ของรองประธานกรรมการฝ่ายประชาสัมพันธ์อย่างเธอที่ต้องเดินทางมาด้วยตัวเอง
ร่างโปร่งระหง ใบหน้าสวยซึ้งตามแบบฉบับของสาวเอเชีย ดวงตาคมโตสุกใสชวนมองถูกแต่งแต้มคมชัดโดดเด่น ผิวนวลเนียนละเอียดตัดกับสีชุด ริมฝีปากอิ่มเคลือบลิปสติกสีหวานแย้มยิ้ม ดึงดูดผู้คนที่อยู่รอบตัวให้หันไปมองอย่างสนใจ ช่างภาพจากหลายสำนักต่างเข้าไปขอถ่ายรูปพร้อมสัมภาษณ์ จนทำให้เฮนรี่ มาเทอร์สัน ประธานในการจัดงานหันไปมองสาวเอเชียแสนสวยอย่างสนใจ
ร่างสูงสง่าในสูทสากลเรียบหรู มองใบหน้าหวานที่เต็มไปด้วยรอยยิ้มบางๆ ปรากฏอยู่ตลอดเวลาในการให้สัมภาษณ์ ทำให้สาวสวยที่ยืนอยู่ข้างๆ ออกอาการไม่พอใจ แต่ก็แสดงออกไม่ได้มากนัก เพราะเธอถือว่าตัวเองเป็นผู้หญิงที่โชคดีที่สุดในค่ำคืนนี้ที่ได้ออกงานกับเฮนรี่ มาเทอร์สัน เจ้าพ่อแห่งวงการยานยนต์ในยุโรปและกำลังจะขยายฐานธุรกิจไปยังแถบเอเชียอีกด้วย
?ตัวแทนจากเอลตาโน่กรุ๊ปครับ เป็นบริษัทผลิตรถยนต์รายใหญ่ที่สุดในเอเชีย...? ลูโนหัวหน้าคณะจัดงานรายงานเสียงเรียบ เฮนรี่ยิ้มบางๆ ดวงตาสีสนิมยังจับจ้องใบหน้าหวานซึ้งเป็นนานกว่าจะถอนสายตาออกมา
?เฮนรี่ขา...ไปทางโน้นดีกว่าค่ะ แขกหลายคนรอทักทายคุณอยู่นะ? เจนนีเฟอร์นางแบบชื่อดังดึงความสนใจเขากลับมา ลูโนยิ้มอย่างรู้ทันและรู้สึกอิจฉาเจ้านายหนุ่มไม่น้อยที่มีสาวสวยเดินเข้ามาให้เลือกไม่เว้นแต่ละวัน เฮนรี่เดินไปทักทายแขกคนอื่นๆ ในฐานะประธานการจัดงานจนกระทั่งมาถึงกลุ่มบริษัทผลิตรถยนต์ในเอเชีย
?สวัสดีครับคุณเฮนรี่ ผมเจมส์ วันเตอร์ ประธานตัวแทนผู้ผลิตรถยนต์แถบเอเชียครับ? เจมส์เอ่ยทักทายพร้อมกับยื่นมือไปรออยู่ข้างหน้า
?สวัสดีครับ ต้องขอบคุณทุกบริษัทในเอเชียที่เข้าร่วมงานในครั้งนี้นะครับ? เฮนรี่ยื่นมือไปทักทายด้วยเสียงทุ้มทรงอำนาจที่กล่าวออกมาอย่างจริงใจ พร้อมกับสบตาและจับมือเช็กแฮนด์กับทุกคนด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะมาหยุดตรงหน้าร่างระหงคนสุดท้ายที่ตรึงสายตาเขาตั้งแต่แรกเห็น มิดารินทร์ยิ้มทักทายแล้วยื่นมือเรียวขาวไปสัมผัสกับมือใหญ่ที่ยื่นออกมารอ
?ฉันมิดารินทร์ ตัวแทนเอลตาโน่กรุ๊ปค่ะ...? มิดารินทร์กล่าวแนะนำตัวเหมือนคนอื่นๆ แต่เพียงแค่ได้สัมผัสมือใหญ่ก็คล้ายกับมีกระแสบางอย่างวิ่งผ่านเข้ามาเหมือนมนต์สะกดให้เธอต้องนิ่งงันราวต้องมนต์ พอได้สติหญิงสาวดึงมือกลับอย่างสุภาพ เฮนรี่แอบยิ้มอยู่ในใจ ชื่อนี้ไม่ใช่เหรอที่ติดอยู่ในใจเขามาหลายปี ไม่น่าเชื่อว่าเด็กหญิงที่เขาวิ่งชนในวันวาน โตขึ้นจะสวยหยาดเยิ้มหวานไปทั้งตัวได้ขนาดนี้
?วันนี้มาคนเดียวเหรอครับ? เขาถามแววตานิ่งลึก มิดารินทร์เงยหน้าขึ้นสบแววตาคมดุแล้วยิ้มให้อย่างสุภาพ
?มากันหลายคนค่ะ คนอื่นๆ กำลังจัดบูธอยู่ที่งาน?
?ธุรกิจรถยนต์ในตลาดเอเชียยังขยายไปได้อีกมาก หวังว่าผมคงได้มีโอกาสเป็นส่วนหนึ่งในการพัฒนายานยนต์แถบเอเชีย? เขาบอกและยิ้มให้กับทุกคนอีกครั้ง ฉลาดพูด...มิดารินทร์แอบชมเขาอยู่ในใจ เพียงแค่เขาเอ่ยปากเปิดทางทุกคนก็อ้าแขนรับ เพราะนั่นหมายถึงเงินลงทุนมหาศาลที่จะหลั่งไหลเข้ามาในกระเป๋า แล้วการสนทนาก็หยุดลง เมื่อพิธีกรบนเวทีกล่าวเชิญประธานการจัดงานกล่าวขอบคุณบริษัทผลิตรถยนต์อย่างเป็นทางการอีกครั้ง ร่างสูงสง่าของเฮนรี่ก้าวขึ้นบนเวทีอย่างสง่าน่าเกรงขาม ท่ามกลางสายตาที่มองเขาอย่างชื่นชม โดยเฉพาะบรรดาสาวๆ ต่างส่งยิ้มหวานเปิดทางทักทาย
?สวัสดีครับแขกผู้มีเกียรติทุกท่าน วันนี้นวัตกรรมของโลกได้ก้าวไปอีกขั้น เพราะความร่วมมือจากทุกท่าน ผมในนามตัวแทนของผู้ผลิตรถยนต์ในสเปน ขอบคุณทุกบริษัทที่ได้นำรถมาร่วมงานในครั้งนี้ และผมเชื่อว่าในอนาคต เราจะพัฒนาธุรกิจยานยนต์ไปพร้อมๆ กัน ขอบคุณครับ? หลังกล่าวจบเสียงปรบมือก็ดังกึกก้องอย่างชื่นชมในวิสัยทัศน์ของชายหนุ่ม เฮนรี่กวาดสายตามองไปรอบๆ ห้องด้วยใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้ม เสียงพิธีกรบนเวทีก็กล่าวเชิญอีกครั้ง
?ในโอกาสต่อไป ขอเชิญคุณเฮนรี่ให้เกียรติเปิดฟลอร์เต้นรำกับสาวผู้โชคดีสักคนได้ไหมครับ? เฮนรี่หลิ่วตามองพิธีกรหนุ่มที่คุ้นเคยกันเป็นอย่างดีก่อนจะเดินลงเวที เสียงดนตรีบรรเลงเพลงคลาสสิกดังขึ้น เจนนีเฟอร์เดินไปดักหน้าชายหนุ่มพร้อมยิ้มให้เขาอย่างอ่อนหวาน แต่เฮนรี่เพียงยิ้มให้แล้วเดินเลี่ยงไปหยุดยืนตรงหน้ามิดารินทร์ เสียงฮือฮาดังขึ้นอย่างผิดความคาดหมาย เมื่อมือใหญ่ยื่นออกไปข้างหน้า มิดารินทร์ก้มมองแล้วเงยหน้าขึ้นสบตาคมเข้ม
?ให้เกียรติเต้นรำกับผมสักเพลงนะครับ? มิดารินทร์แก้มแดงระเรื่อเมื่อสายตาทุกคู่จับจ้องเขาและเธอเป็นจุดเดียว เจนนีเฟอร์กระทืบเท้ามองหญิงสาวอย่างอิจฉา
?ว่าไงครับ เต้นรำกับผมซักเพลงได้ไหม? เขาถามขึ้นอีกครั้ง
?ถ้าฉันปฏิเสธ คุณคงไม่ยอมใช่ไหม?
?ไม่มีผู้หญิงคนไหนปฏิเสธผมซะด้วยสิคุณผู้หญิง และคุณก็ปฏิเสธไม่ได้เพราะผมเลือกคุณ?? เขาไม่พูดเปล่า แต่จับมือบางวางบนอกไหล่กว้าง ส่วนมืออีกข้างก็วางบนเอวคอด ก่อนจะพาร่างงดงามเคลื่อนไหวไปตามจังหวะดนตรีหวาน ตามด้วยคู่อื่นๆ ที่ควงคู่กันออกมาเต้นรำ
?รู้ไหมว่ากำลังท้าทายผม? ใบหน้าคมโน้มลงมากระซิบถามข้างใบหูเล็กน่ารัก ลมหายใจอุ่นเป่ารดข้างแก้มจนมิดารินทร์เอนตัวออกห่างจากเขา แต่ติดวงแขนแข็งแรงที่โอบรัดแน่นขึ้น หัวใจดวงน้อยเต้นโครมครามสั่นไหวไปทั้งใจ และโต้ตอบเขาอย่างไม่เกรงกลัวอำนาจอีกฝ่าย
?ฉันไม่มีความจำเป็นต้องทำแบบนั้น?
?ไม่รู้สิ บางทีอาจจะเป็นแผนของเอลตาโน่ที่จะให้ผมเข้าร่วมลงทุนก็ได้? เขาเหยียดยิ้ม มิดารินทร์หน้าตึง ไม่พอใจเขาขึ้นมาทันที
?ถึงเอลตาโน่จะไม่ใหญ่คับฟ้าเหมือนคุณ แต่เราก็ไม่จำเป็นต้องทำแบบนั้น? เฮนรี่ยิ้มบังคับให้ร่างโปร่งระหงเคลื่อนตัวไปตามจังหวะเสียงเพลง และกระชับวงแขนแน่นขึ้นไปอีก มิดารินทร์เงยหน้ามองด้วยสายตาแข็งกร้าว ริมฝีปากได้รูปของเฮนรี่ยกขึ้นอย่างอารมณ์ดี
?นี่คุณ กอดแน่นไปแล้วนะ? มิดารินทร์ขืนตัวออกห่างและเบี่ยงตัวออก แต่ชายหนุ่มก็ไม่ยอมแพ้โน้มใบหน้าลงมาขู่จนเธอหยุดดิ้น
?ดิ้นไม่หยุดจะจูบให้ดูดดื่มจนลืมไม่ลงเลยทูนหัว อยากลองก็เชิญ? เขาไม่เพียงขู่แต่ปลายจมูกโด่งยังแตะลงบนแก้มนวลเนียนเบาๆ จนคนข้างๆไม่ทันสังเกต แต่แล้วไฟในห้องก็ดับพึ่บลง เสียงเซ็งแซ่ของบรรดาแขกเหรื่อดังขึ้น เฮนรี่ได้โอกาสแนบริมฝีปากอุ่นกับกลีบปากนุ่ม มิดารินทร์ตาโตยืนนิ่งอย่างตกตะลึง ไม่คิดว่าเขาจะกล้าฉวยโอกาสกับเธอแบบนี้
?คิสยู คิสมายด์ฮาร์ด...(จูบคุณ จูบด้วยหัวใจ)? เขาบอกเธอเสียงนุ่ม มิดารินทร์กะพริบตามองเขาในเงาสลัวและดิ้นออกจากอ้อมแขนแข็งแรง เมื่อสายตาชินกับความมืดสลัวของห้อง ดวงตาคมสวยเบิกกว้างอย่างตกใจเมื่อเหลือบไปเห็นชายฉกรรจ์รูปร่างสูงใหญ่ สวมชุดฟอร์มของโรงแรมมีปืนอยู่ในมือ และที่สำคัญเล็งมาที่เฮนรี่และเธอ
?คุณระวัง!? มิดารินทร์ร้องบอกพร้อมกับโถมตัวเข้าหา เฮนรี่ไม่ทันตั้งตัวจึงล้มลงกับพื้น และเสียงปืนก็ดังขึ้นสามนัดติดกัน
ปังๆๆ แขกเหรื่อที่อยู่ในงานต่างวิ่งหลบลูกกระสุนอย่างอลหม่าน เสียงร้องดังเซ็งแซ่อย่างหวาดกลัว เฮนรี่กอดร่างบางแนบอกแล้วกลิ้งหลบหลังแจกันใบใหญ่ สายตาคมกวาดมองคนร้ายที่ยืนกราดยิงอย่างอุกอาจ ข้าวของภายในงานกระจัดกระจาย
ฮีโร่และบอดี้การ์ดของมาเทอร์สันต่างกรูเข้าไปยิงโต้ตอบดังสนั่น เมื่อรู้ชัดเจนว่าเป้าหมายคือเขา มือใหญ่จึงหยิบปืนออกจากเอวช่วยยิงตอบโต้ มืออีกข้างโอบกระชับมิดารินทร์แนบอกอย่างปกป้อง คมกระสุนจากปืนชายหนุ่มเจาะเข้าหน้าผากมันคนหนึ่งล้มลง เสียงปืนดังขึ้นราวยี่สิบนาทีก็เงียบลงพร้อมกับไฟในห้องสว่างขึ้นอีกครั้ง ตำรวจนอกเครื่องแบบต่างเข้าเคลียร์พื้นที่ ฮีโร่และบอดี้การ์ดคนอื่นๆ กรูเข้าไปหาเจ้านายด้วยความเป็นห่วง ดวงตาคมเข้มกวาดมองคนร้ายที่นอนนิ่งอยู่กับพื้นด้วยลูกปืนในมือตัวเอง
?ปลอดภัยนะครับบอส? เฮนรี่พยักหน้าแทนคำตอบ ก่อนจะก้มมองคนในอ้อมกอด มิดารินทร์มองคนร้ายแววตาคมโตหวาดหวั่น หากไออุ่นจากอ้อมแขนที่โอบกอดอยู่นั้นทำให้เธอรู้สึกอุ่นใจและปลอดภัยบอกไม่ถูก
?ตกใจใช่ไหม? เสียงทุ้มอ่อนโยนเต็มไปด้วยความห่วงใยถามขึ้น พร้อมกับมือหนากระชับเอวบางเข้ามาชิด
?นิดหน่อยค่ะ? มิดารินทร์หน้าซีด ริมฝีปากอิ่มเม้มแน่นอย่างระงับความกลัวไว้เต็มที่ เฮนรี่ยิ้มบางๆ ที่มุมปากได้รูปเมื่อเห็นคนอวดเก่ง สมกับเป็นเอลตาโน่สายเลือดนักแข่งจริงๆ แม่คุณ?
มิดารินทร์เบี่ยงตัวออกจากวงแขนอย่างสุภาพ เมื่อนายตำรวจนอกเครื่องแบบคนหนึ่งเดินเข้ามาหาเขาและเธอ ลำแขนกลมกลึงยกขึ้นกอดตัวเองเพื่อทดแทนความอบอุ่นและปลอดภัยจากวงแขนแกร่ง แม้นาทีความเป็นความตายจะผ่านไปแล้ว แต่ความตื่นเต้นในใจก็ยังไม่จางหาย ทุกครั้งที่อยู่ในเหตุการณ์นาทีชีวิตแบบนี้ข้างกายเธอมีอิงราช น้องชายที่เธอยกให้เป็นพี่ชายและอินทรีย์ ญาติผู้น้องลูกชายสารวัตรเบญจกุลกับกัณหาคอยปกป้อง
?คงต้องขอเชิญคุณผู้หญิงไปให้ปากคำกับตำรวจสักครู่นะครับ?
?ทำไมต้องเป็นฉันล่ะค่ะ คนอยู่ในเหตุการณ์เยอะแยะ...? มิดารินทร์ถามอย่างสงสัยและเธอก็ไม่มีเวลามากขนาดนั้น
?คุณเห็นหน้าคนร้ายไหมครับ? มิดารินทร์ส่ายหน้าปฏิเสธ เฮนรี่สบตานายตำรวจหนุ่มและหันไปยิ้มให้กับหญิงสาว
?เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับเธอหรอกเรน? เฮนรี่ขยับเข้าไปใกล้ เมื่อเห็นแววตาความคลางแคลงใจบางอย่างในดวงตาคมสวย ผู้กองเรนนายตำรวจฝีมือดีจากกองปราบสบตาคมเข้มของเจ้าพ่อยานยนต์แห่งแดนกระทิงดุ แล้วพยักหน้าขึ้นลงเมื่อเห็นสัญญาณบางอย่างส่งมา ก่อนจะขอตัวเดินไปดูความเรียบร้อยอีกครั้ง
?จะไปไหน? เฮนรี่คว้าข้อมือบางทันทีที่เธอขยับตัวจะก้าวออกไปจากห้องจัดงาน มิดารินทร์มองมือตัวเองในอุ้งมือใหญ่แล้วเงยหน้าขึ้นสบตาเขา
?กรุณาปล่อยมือด้วยค่ะ เหตุการณ์ตื่นเต้นจบลงไปแล้ว?
?แน่ใจเหรอมิดารินทร์ว่าเรื่องมันจบ คุณเห็นหน้าคนที่ยิงผมและมือปืนคนนั้นมันก็หนีไปได้ แล้วคิดเหรอว่ามันจะปล่อยคุณไว้? หญิงสาวหน้าซีดมองสามศพที่ถูกเจ้าหน้าที่นำไปขึ้นรถโรงพยาบาล คนร้ายมีกี่คนกันแน่ แต่ที่แน่ๆ คนที่เธอเห็นไม่ใช่สามศพนั่นแน่
?คุณอย่าลืมสิ เอลตาโน่เป็นใคร? มิดารินทรเชิดหน้าขึ้นแม้ใจจะหวาดหวั่น เพราะเธอต้องอยู่ในมาดริดอีกเกือบหนึ่งอาทิตย์ หากมีอะไรเกิดขึ้นจะทำยังไงกัน ป่านนี้พ่อกับแม่และอิงราชคงรู้เรื่องวันนี้แล้ว เธอเชื่อได้เลยว่าอีกสองวันน้องชายที่เปรียบเหมือนพี่จะต้องตามมาอย่างแน่นอน
?นั่นเมืองไทย แต่ที่นี่มีเพียงผมเท่านั้นที่จะปกป้องคุณได้?
?ปกป้องตัวเองให้รอดก่อนดีกว่านะคะ ฉันขอปกป้องลมหายใจตัวเองจะดีกว่า? เฮนรี่มองตามแผ่นหลังบางด้วยแววตานิ่งลึก เขารู้ว่าการ์ดของเอลตาโน่ฝีมือดีแค่ไหนแต่เขาก็อดห่วงไม่ได้
หนึ่งชีวิตของผมจะปกป้องอีกหนึ่งลมหายใจของคุณมิดารินทร์...เฮนรี่บอกกับตัวเองในใจ
หลังงานมอเตอร์โชว์ปิดฉากลง มิดารินทร์ก็กลับห้องพักในขณะที่พนักงานคนอื่นๆ ต่างออกไปหาซื้อของฝาก ร่างระหงในสูทสีน้ำตาลเข้มเดินเข้าไปในลิฟต์ที่พนักงานโรงแรมเปิดรออยู่ ดวงตาคมสวยมองชายอาหรับร่างสูงใหญ่สองคนสวมแว่นตาดำยืนอยู่ด้านหลัง
?ชั้นไหนครับคุณผู้หญิง...? หนึ่งในสองถามด้วยภาษาอังกฤษไม่ค่อยชัดเจนนัก แต่หญิงสาวก็ยิ้มให้แล้วบอกชั้นที่ต้องการ
?ชั้นสิบค่ะ? เมื่อประตูลิฟต์ปิดลง ความอึดอัดและรังสีอันตรายบางอย่างแผ่กระจายไปทั่วห้องแคบๆ มิดารินทร์ชำเลืองมองคนที่ยืนขนาบข้างทั้งซ้ายขวา ก่อนจะขยับห่างออกไปยืนชิดอีกฝั่งเพื่อเตรียมออกจากลิฟต์
กริ๊ง! ประตูลิฟต์หยุดที่ชั้นแปด มิดารินทร์ตัดสินใจก้าวหนีออกจากความน่ากลัวนั้นทันที แต่ร่างบางก้าวยังไม่พ้นประตูแขนทั้งสองข้างก็ถูกยึดไว้ ใบหน้าเนียนซีดเผือดเมื่อชายร่างยักษ์ที่อยู่ด้านหลังขยับขึ้นมาขนาบข้าง
?ไปกับเราแล้วจะปลอดภัย?
?พวกแกเป็นใครและ ต้องการอะไร? มิดารินทร์หยุดอยู่กับที่ ก้มมองปลายมีดที่จี้อยู่บนเอวคอด แรงกดทำให้เลือดซึมออกมา
?ไม่ต้องถาม...ไป๊!? พวกมันออกคำสั่งและดันร่างหญิงสาวตรงไปยังบันไดหนีไฟ แม้เธอจะขืนตัวไว้เต็มกำลังแต่ก็สู้แรงฉุดกระชากไม่ได้ แต่แล้วเสียงเข้มทรงอำนาจของเฮนรี่ที่ดังอยู่ข้างหลังก็ทำให้ทั้งสามหันกลับมาอย่างรวดเร็ว
?ปล่อยเธอ? เฮนรี่หน้าเครียดขรึม มองมือหยาบกร้านบีบลำแขนกลมกลึงดวงแววตาแข็งกร้าว มิดารินทร์ยิ้มกว้างอย่างดีใจเมื่อเห็นร่างสูงยืนจังก้าอยู่ข้างหน้าบอดี้การ์ดเจ็ดคน
?พวกแกไม่ใช่คนสเปนนิช? ฮีโร่มองพวกมันสองคนอย่างพิจารณา ปืนในมือเล็งไปที่ศีรษะคนที่จับตัวมิดารินทร์ไว้ ระยะแค่นี้ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าโอกาสรอดของพวกมันแทบไม่มี
?ฮ่าๆ เก่งสมกับเป็นมือขวาของเฮนรี่ มาเทอร์สัน เราไม่เคยมีเรื่องบาดหมางกันมาก่อน หลีกทางเราดีกว่า? ชายร่างสูงใหญ่.้มของเฮนรี่ ริมฝีปากได้รูปยกขึ้น มือหนากำเข้าหากันแน่น
?เมื่อก่อนไม่มี แต่ตอนนี้พวกนายกำลังเป็นศัตรูกับฉัน เพราะผู้หญิงคนนี้ใครก็แตะไม่ได้? เสี.้านายหนุ่มทำให้ฮีโร่รู้ทันทีว่าความอดทนของเจ้าพ่อแดนกระทิงดุหมดลงแล้ว
?เรื่องเมื่อสองวันก่อนไม่เกี่ยวกับเราสองคน มีคนจ้างเรามาจับตัวผู้หญิงคนนี้เท่านั้น? มันบอกเสี. ขยับเท้าถอยไปด้านหลังจนกระทั่งพาหญิงสาวไปถึงเชิงบันไดที่จะลงไปชั้นเจ็ด
?สองวันที่แล้วอาจไม่เกี่ยว แต่จากนี้นายสองคนคือศัตรู...ปล่อยเธอ...? เฮนรี่ขยับตัวเข้าไปใกล้ แต่ประตูลิฟต์ก็เปิดออก ผู้ชายชาวเอเชียหน้าตาหล่อเหลาสองคนก้าวออกจากลิฟต์อย่างองอาจ มิดารินทร์ตาโต แววตาเป็นประกายอย่างดีใจจนน้ำตาไหลออกมา
?อิง อินทรีย์...? ร่างบางดิ้นออกจากจับกุมเมื่อเห็นน้องชายเดินออกจากลิฟต์ ทั้งหมดหันไปมองคนมาใหม่ทันที
?ว้าว! เจ๊เราเสน่ห์แรงน่าดู ตกอยู่ในวงล้อมหนุ่มๆ แบบนี้ถ้าจะขายออกแน่นอน รึว่าไงพี่อิง...? คำพูดล้อเลียนและประกายตาขี้เล่นของญาติผู้น้องทำให้มิดารินทร์มองอย่างเข่นเขี้ยว เฮนรี่มองใบหน้าสี่เหลี่ยมขาวสะอาดของอิงราชอย่างประเมิน...สงสัยงานนี้เขาคงเจอคู่ปรับสมน้ำสมเนื้อแล้วกระมั่ง การที่จะพามิดารินทร์ไปอยู่ที่วิลล่าคงไม่ใช่เรื่องง่ายซะแล้ว
?พูดมากน่าอินทรีย์? อิงราชกระทุ้งศอกเบาๆ พลางกวาดสายตาไปมองพี่สาวแล้วยิ้มให้กำลัง แต่แววตานั่นดุดันน่ากลัว ?ผมไม่รู้หรอกนะว่าพวกคุณมีความแค้นอะไรกัน แต่กรุณาปล่อยผู้หญิง...?
?อิงจ๋า...ช่วยน้องดาด้วย...? มิดารินทร์สบตาอิงราชและอาศัยความเร็วกระแทกศอกไปข้างหลังเต็มแรง ทำให้คนที่จับเธอถึงกับตัวงอ ร้องออกมาด้วยความเจ็บ
?โอ๊ย! อีสารเลว...? มันสบถออกมาอย่างโกรธแค้น หญิงสาวสะบัดตัวเต็มแรงแล้ววิ่งเข้าไปกอดน้องชายอย่างดีใจ พอพวกมันจวนตัวก็รีบวิ่งหนีลงบันไดไป บอดี้การ์ดของมาเทอร์สันวิ่งตามลงไป
?ไม่เป็นไรแล้วนะน้องดา...?
?ขอบคุณนะจ๊ะอิงที่มาช่วยน้องดาไว้ทันเวลา? มิดารินทร์บอกเสียงปนสะอื้น อิงราชคลายอ้อมแขนออกแต่จับมือบางไว้
?กลับเมืองไทยเลยนะ พ่อกับแม่เป็นห่วงมากรู้หรือเปล่า? มิดารินทร์พยักหน้าอย่างอุ่นใจ เธอเองก็คิดถึงอ้อมกอดของพ่อกับแม่เช่นกัน
?มิดารินทร์ยังไปไหนไม่ได้ทั้งนั้น? เฮนรี่เข้าไปจับแขนกลมกลึงไว้ แต่เจ้าของสะบัดออกเต็มแรงทำให้อารมณ์ของชายหนุ่มโกรธกรุ่นขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้ พอร่างสูงขยับตามไปอิงราชก็ดันพี่สาวไปข้างหลัง ซัดหมัดเข้าที่หน้าหล่อเหลาของเฮนรี่ เพราะความใจร้อนของมาเฟียหนุ่ม ทำให้พลาดโดนหมัดคู่ปรับเก่าเซถอยหลังไป อิงราชจึงผลักพี่สาวไปหาอินทรีย์
?ฝากด้วยอินทรีย์? อิงราชบอกพลางกระโดดหลบหมัดของเฮนรี่ที่สวนกลับมา เท้าใหญ่ยกสูงหมายจะเตะลำตัว เฮนรี่ย่อตัวหลบสวนหมัดเข้าหน้าท้องคู่ปรับเต็มแรง
?อิงจ๋า ระวัง!? มิดารินทร์ร้องบอกและวิ่งเข้าไปช่วยน้องชายแต่ถูกอินทรีย์ดึงแขนไว้
?ไปเร็วเจ๊? อินทรีย์ออกแรงดึงร่างบางออกวิ่ง แต่มิดารินทร์ไม่ยอมขยับตามเพราะเป็นห่วงอิงราช ตาคมสวยมองการต่อสู้หวังผลแพ้ชนะ ระหว่างน้องชายสุดที่รักกับเจ้าพ่อมาเฟียของสเปนอย่างหวาดหวั่น
?ฮีโร่? เพียงได้ยินเสียงเจ้านายเรียก ฮีโร่ก็กระโจนเข้าใส่อิงราชแทนเพื่อเปิดโอกาสให้เฮนรี่ตามไปจับตัวมิดารินทร์ มือหนาจับข้อมืออินทรีย์ข้างที่จับมือหญิงสาวและบิดไปข้างหลัง ทำให้อินทรีย์คลายมือออก มิดารินทร์มองการกระทำของชายหนุ่มอย่างตกใจ
?นี่หยุดนะ! คุณทำอะไรของคุณ? มิดารินทร์ร้องถาม อิงราชสวนหมัดไปที่หน้าฮีโร่เต็มแรงก่อนจะถลาไปหมายจะคว้าร่างพี่สาว แต่ก็ช้ากว่ามือใหญ่ที่คว้าเอวบางหลบไปอีกทาง อิงราชหยุดกึกเมื่อปืนในมือของเฮนรี่เล็งจ่ออยู่บนอกซ้ายตรงหัวใจของเขาพอดี
?อย่าทำเขานะ!? มิดารินทร์ร้องลั่นอย่างตกใจ อิงราชสบตาคมเข้มของเฮนรี่ไม่ยอมหลบ อินทรีย์จะเข้าไปช่วยแต่ถูกลูกน้องของฮีโร่จับตัวเอาไว้
?ขึ้นอยู่กับคุณมิดารินทร์ จะยอมไปกับผมหรืออยากเห็นเขาตายไปต่อหน้า? เฮนรี่บอกเสียงเข้มแต่ตายังคงนิ่งอยู่ที่เดิม อิงราชเบนสายตาไปมองหน้าซีดๆ ของพี่สาว มือกำเข้าหากันแน่น
?คุณไม่มีสิทธิ์พาน้องดาไปไหน?
?มีหรือไม่...ไม่สำคัญ มีเพียงผมเท่านั้นที่จะปกป้องเธอได้? อิงราชสบตาคม เรื่องที่รู้ก่อนมาคงไม่ธรรมดาอย่างที่คิดเสียแล้ว
?เหตุผลของคนเห็นแก่ตัวน่ะสิ อยู่ใกล้คุณยิ่งอันตราย ปล่อยฉันกลับบ้านดีที่สุด...? มิดารินทร์บอกเสียงเกรี้ยวกราด พยายามแกะมือหนาที่รัดเอวคอดออก
อิงราชสบแววตาเปิดเผยอีกฝ่ายและยอมรับว่าผู้ชายตรงหน้าน่ากลัว อ่อนโยนและแฝงไปด้. แต่ที่ทำให้เขาแปลกใจมากที่สุด ดวงตาคมเข้มอ่อนโยนนักเวลามองพี่สาวของคนสวยของเขา แต่จะให้ผู้ชายคนนี้เอาตัวพี่สาวไปโดยที่เขาไม่ทำอะไรเลยคงไม่ใช่ แบบนี้ต้องปกป้องศักดิ์ศรีของเอลตาโน่กันบ้าง เร็วเท่าความคิดอิงราชตัดสินใจจับมือซึ่งปลายกระบอกปืนที่จ่ออยู่บนอกแล้วยกเท้าถีบไปที่อกกว้างของเฮนรี่ ร่างสูงสง่าเซไปข้างหลังสามก้าวแต่มือไม่ยอมปล่อยหญิงสาว
?ว้าย!? มิดารินทร์ร้องเสียงหลง เมื่อถลาไปตามแรงฉุดของเฮนรี่ อิงราชก้าวตามหมายจะซ้ำ แต่ก็ทรุดลงด้วยด้ามปืนในมือฮีโร่
?จัดการด้วยฮีโร่? เฮนรี่พูดจบก็ยกร่างบางพาดบนไหล่พาเดินเข้าไปในลิฟต์ อิงราชและอินทรีย์ขยับตัวตามแววตาเต็มไปด้วยความห่วงใย จากนั้นอิงราชและอินทรีย์ก็เปิดฉากตะลุมบอนขึ้นอย่างเอาเป็นเอาตาย แต่สุดท้ายน้ำน้อยย่อมแพ้ไฟ ไม่นานอิงราชและอินทรีย์ก็ลงไปนอนวัดพื้นอย่างสมศักดิ์ศรี ฮีโร่จึงให้ลูกน้องแบกร่างคนทั้งสองเข้าไปในห้องพักและจากไปเงียบๆ
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
อาจเพราะโชคชะตาหรือฟ้ากำหนดก็ไม่อาจรู้ได้ เมื่อ ?มิดารินทร์? กลายมาเป็นมาทาดอร์สาวปราบเจ้าพ่อ ?เฮนรี่ มาเทอร์สัน? ผู้ตั้งปณิธานตั้งแต่แรกพบเธอว่าจะดูแลและปกป้องหญิงสาวคนนี้ตลอดไป แต่ความตั้งใจของเขาก็ถูกก้างชิ้นโตอย่าง ?อิงราช? น้องชายของมิดารินทร์คอยกันท่า จนเจ้าพ่อแดนกระทิงดุต้องตามตัวน้องสาวบุญธรรมมาเป็นไม้กันอิงราชไว้ ทว่ากันไปกันมาเฮนรี่ก็ได้สมรักกับมิดารินทร์อย่างที่ต้องการ แต่ก็ต้องเสียน้องสาวสุดที่รักให้ก้างชิ้นโตอย่างอิงราชด้วยเช่นกัน
