บทนำ
?เมื่อสามวันก่อน โรงเรียนคริสตัลไวโอเลตได้รับจดหมายข่มขู่ว่าจะมีการลอบวางระเบิดในวันครบรอบการสถาปนาโรงเรียนที่จะจัดขึ้นในเดือนหน้า ฉะนั้นผมจึงอยากจะขอร้องให้คุณปลอมตัวเข้าไปสืบข่าวในโรงเรียน เพื่อหาทางสาวไปถึงตัวคนร้าย ซึ่งน่าจะเป็นสมาชิกแก๊งมาเฟียข้ามชาติ(หน้า)ที่ทางกรมตำรวจกำลังจับตามองเป็นพิเศษ ก่อนที่จะมีผู้บริสุทธิ์ต้องเดือดร้อนไปมากกว่านี้?
?หา!? เจ้านายจะให้ฉันเข้าไปสืบข่าวในโรงเรียนชายล้วนเนี่ยนะ?
ฉันจ้องสารวัตรหนวดหย็องซึ่งเป็นผู้บังคับบัญชาด้วยดวงตาเบิกกว้าง
?แล้วทำไมต้องเป็นฉันล่ะคะ ฉันเป็นผู้หญิงนะ และก็เป็นทรัพยากรที่งดงามที่สุดในกรมตำรวจซะด้วย (กระจกวิเศษที่บ้านบอกว่าอย่างนั้นน่ะนะ -..-) แล้วเจ้านายจะให้ฉันไปลำบากตรากตรำในดงผู้ชายวัยละอ่อนอายุเฉลี่ยไม่เกินสิบแปดปีแบบนั้นได้จะใดล่ะคร้า เกิดเด็กพวกนั้นริอยากกินหญ้าแก่แต่ไม่แห้งเหี่ยวเหมือนเมียเจ้านาย ฉันไม่ต้องกลายเป็นอาหารอันโอชะของวัวอ่อนพวกนั้นไปเลยเหรอ?
?เมียผมแห้งเหี่ยวงั้นรึ -_-+?
?แค่เปรียบเปรยน่ะค่ะ แฮ่ๆ?
เปรียบว่าภรรยาเจ้านายยังเหี่ยวน้อยกว่าหนังหน้าที่เต็มไปด้วยรอยตีนกาของเจ้านายเป็นพันๆ เท่า โฮะๆๆ
?ทำไมไม่ยกหน้าที่นี้ให้ตำรวจผู้ชายทำล่ะคะ ในกรมของเรามีผู้ชายเยอะแยะจะตายไป?
?แต่พวกมันหน้าแก่?
พอๆ กับเจ้านายชิมิเคอะ ^^
?เด็กจบใหม่ก็ได้นี่คะ?
?พวกนั้นยังอ่อนประสบการณ์?
?แต่ฉันเป็นผู้หญิงนะคะ?
?คุณก็ปลอมตัวสิ?
?เจ้านายจะให้ฉันปลอมตัวเป็นนักเรียนชายเหรอ =[]=!?
?เปล่า?
?อ้าว??
?ไม่ใช่นักเรียนชาย?
?.....?
?แต่เป็นอาจารย์สอนวิชาสุขศึกษาต่างหาก?
?หา!? เจ้านายจะให้ฉันปลอมตัวเป็นครูสอนเพศศึกษาในโรงเรียนชายล้วนเหรอคะ!!!?
?สุขศึกษา?
?โฮกกก เจ้านายไม่เคยเป็นสาวเป็นแส้ คงไม่รู้หรอกว่าการที่ต้องไปสอนเรื่องเพศศึกษาให้เด็กผู้ชายวัยกำลังเก็บสแปร์มันเป็นยังไง... น่าอายจะตาย?
?สุขศึกษา -_-^?
?หรือเจ้านายทนเห็นฉันกลายเป็น ?พี่สาวครับ? ของบรรดาเด็กน้อยที่กำลังแตกเนื้อหนุ่มได้ล่ะคะ อร๊ายยย ไม่อยากจะคิดให้สยิวก้านสมองเลยว่าฉันต้องอดทนกับสายตากรุ้มกริ่มของเด็กพวกนั้นแค่ไหน ฉันรับไม่ได้หรอกค่ะ?
?ผมให้คุณปลอมตัวเป็นครูผู้ชาย?
?แล้วถ้าฉันเกิดใจอ่อน หน้ามืดตามัวคว้าเด็กอายุไม่ถึงยี่สิบปีมาเป็นแฟนล่ะคะ ฉันไม่ต้องถูกจับข้อหาพรากผู้เยาว์เลยเหรอ แม่เจ้า! ไม่อยากจะคิดสภาพตัวเองนั่งเกาตูดดูดขี้ฟันในคุกเพราะเผลอไปแทะกระดูกอ่อนของเด็กหนุ่มหน้าใสเล้ย?
?นั่นไม่อยากคิดจริงๆ เหรอ ผมว่าจินตนาการของคุณไปไกลจนกู่ไม่กลับแล้วมั้งโยโย่?
ตาหนวดหย็องที่อุตส่าห์เสียสละตัวเองไปปราบมังกร 5 หัวถึงชายแดนภาคใต้จนได้เลื่อนตำแหน่งเป็นสารวัตรมองฉันด้วยสายตาเอือมระอา ก่อนเปิดลิ้นชักหยิบเอกสารที่มีตราครุฑกางปีกอ้าซ่าขึ้นมาส่งให้
?คุณมีทางเลือกแค่สองทาง คือรีบกลับไปพักผ่อนให้เต็มที่เพื่อเตรียมปฏิบัติภารกิจในวันพรุ่งนี้ หรือไม่ก็...?
?ก็อะไรคะ??
จะหยุดหายใจให้ฉันลุ้นจนตูดโก่งเพื่อ?
?ลาออกจากการเป็นตำรวจแล้วกลับไปสืบทอดกิจการปลาร้าทรงเครื่องตราแม่ประณีปลายหวีเหี่ยวอย่างที่แม่คุณต้องการ ผมเชื่อว่าท่านต้องดีใจจนน้ำตาไหลพรากสามวันสามคืนแน่ๆ ที่ได้คุณกลับไปช่วยงานที่บ้านอีกครั้ง?
=[]= อึ้ง เหวอ พูดไม่ออก!!
ตอนนี้ฉันทำได้เพียงแค่อ้าปากพะงาบๆ เพราะถูกอีตาหัวหน้าบ้าอำนาจจี้จุดสกัดจิตที่หัวใจจนแทบไร้เรี่ยวแรงต่อสู้ (เว่อร์)
หน็อย... เล่นบดขยี้จุดอ่อนฉันอย่างหน้าด้านๆ แบบนี้ แล้วใครจะไปกล้าปฏิเสธกันเล่า! ถ้าไม่ติดว่าปลาร้าทรงเครื่องของแม่ทำให้ฉันถูกเพื่อนสมัยเรียนอนุบาลล้อว่า ?นังไหเน่า? ฉันคงไม่รังเกียจที่จะเป็นเจ๊ใหญ่คุมกิจการอันทรงเกียรติที่ทำให้ฉันสามารถกระเสือกกระสนถีบตัวเองจากชาวบ้านธรรมดาๆ มาเป็นตำรวจหญิงแสนสวยอย่างที่ใฝ่ฝันหรอกเฟ้ย
ฮึ่ม! ฝากไว้ก่อนเถอะ ไอ้ผู้หมวดบ้า! ไว้ฉันหาสามีเป็นใหญ่เป็นโตได้เมื่อไหร่ แม่จะเนรเทศให้กลับไปหาเห็บแถวชายแดนกินตามเดิมซะเลย
ว่าแต่...
?ไอ้วิชาเพศศึกษาเนี่ย... มีภาคปฏิบัติหรือเปล่าคะเจ้านาย ^.^a?
1
โรงเรียนคริสตัลไวโอเลต
ฉันยืนมองป้ายโรงเรียนที่ทำจากหินแกรนิตพร้อมกับเบ้ปากอย่างไม่สบอารมณ์ รู้สึกอึดอัดหน้าอกจนแทบหายใจไม่ออกเพราะต้องรัดด้วยผ้ายืดถึงสองชั้น (แบบว่าหย่าย อิจฉาใช่มั้ยล่ะ หุหุ) รังเกียจคิ้วหนาๆ ที่ถูกเขียนใหม่ให้ใบหน้าคมเข้มขึ้นไปกว่าเดิมชะมัด มันทำให้ฉันกลายเป็นชินจังเวอร์ชั่นกะเทยแคระที่ยังไม่ได้อัพตูมยังไงก็ไม่รู้
นัยน์ตาสีน้ำตาลอ่อนกลมโตแวววาวราวลูกแก้วที่ผู้ชายทั้งโลกหลงใหล (?) ก็ถูกบดบังไว้ด้วยแว่นตากรอบดำหนาเตอะที่ทำให้ฉันกลายเป็นนักวิทยาศาสตร์สติเฟื่องเหมือนในหนังสือประวัติศาสตร์ไม่มีผิด แถมผิวหน้าที่เคยขาวนวลเนียนก็ถูกทาทับไว้ด้วยรองพื้นสีเข้มกว่าผิวจริงถึงสองเบอร์ เพื่อให้ดูมาดแมนแอนด์แฮนด์ซั่มสมเป็นชายชาตรีอก 34 นิ้ว ส่วนผมยาวสลวยดกดำที่ฉันภูมิใจนักหนาก็ถูกรวบไว้ด้านหลังแล้วสวมทับด้วยวิกผมสั้นหวีเรียบแปล้ ชโลมน้ำมันจนหนังกบาลเยิ้มปานย้อนยุคไปในสมัยมนต์รักลูกทุ่งยังเฟื่องฟู
ง่า... หากใครมาเห็นฉันในตอนนี้ คงไม่เชื่อแน่ว่าภายนอกที่ดูเหมือนผู้ชายท่าทางสุภาพและชนบทซึ่งกำลังยืนเก้ๆ กังๆ อยู่หน้าประตูทางเข้าโรงเรียน แท้จริงแล้วคือสาวสวยแสนเพอร์เฟกต์วัยยี่สิบสองปีที่ผู้ชายทั้งโลกต้องมองเหลียวหลัง (?) แถมยังควบตำแหน่งหน่วยสืบราชการลับที่เก่งกาจ (รึเปล่า) ของกรมตำรวจอีกต่างหาก
จะว่าไปแล้วฉันก็ภูมิใจในความสามารถของตัวเองเหมือนกันนะเนี่ย หากไม่มีผู้เสียสละอันแสนยิ่งใหญ่อย่างฉัน โลกใบนี้คงเต็มไปด้วยโจรผู้ร้าย เพราะเจ้าพนักงานละเว้นการปฏิบัติหน้าที่แน่ๆ (เกี่ยวกันมั้ย)
?ใช่อาจารย์โยธินที่จะมาสอนวิชาสุขศึกษาปีสามหรือเปล่าคะ?
ฉันหันไปมองทางต้นเสียงซึ่งก็คือผู้หญิงฟันเหยิน ปากหนาเตอะ จมูกบานเบอะและแบนราบ หน้าตาเกลี้ยงเกลาปราศจากขนคิ้วที่ชวนให้รู้สึกเหมือนแม่ชีเพิ่งสึกใหม่ ที่กำลังส่งยิ้มพิมพ์ใจให้ฉันปานกำลังประกวดนางสาวอัปลักษณ์แห่งชาติ หล่อนเดินเข้ามาหยุดยืนตรงหน้าพร้อมกับยกมือไหว้อย่างนอบน้อม ทำเอาฉันรู้สึกผิดที่คิดไม่ดีกับแม่ชีไปเลย
?อ๊ะ! ไม่ต้องไหว้ก็ได้คะ...ครับ!?
ฉันรีบห้ามพร้อมกับก้าวถอยหลังไปตั้งหลัก แม่นี่จะมายืนใกล้ๆ ทำไมนักหนา เกิดมาไม่เคยเห็นผู้ชายหน้าตาดีผิดปกติรึไง
?แล้วผมจะต้องไปรายงานตัวที่ไหน...ครับ?
กระดากปากจริงๆ ที่ต้องใช้คำลงท้ายว่า ?ครับ? แทน ?ค่ะ? แต่เพื่ออนาคตของกรมตำรวจ โยโย่คนนี้พร้อมจะเสียสละอยู่แว้ววว~
?ที่ตึกคณะกรรมการค่ะ อ้อ...ฉันขอแนะนำตัวเองก่อนนะคะ ฉันชื่อ ?ระเบียบ? หรือจะเรียกว่า ?น้องเบียบ? เฉยๆ ก็ได้?
แต่ฟันเธอดูไม่เป็นระเบียบเหมือนชื่อเลยนะ -_-;; แล้วไอ้ ?น้องเบียบ? เนี่ย... มั่นใจได้ยังไงว่าอายุน้อยกว่าฉันจริงๆ
?ยินดีที่ได้รู้จักครับ คุณระเบียบ?
ฉันยื่นมือไปสัมผัสกับมือหยาบกร้านของยัยระเบียบพร้อมกับเขย่าเบาๆ เพื่อเป็นการทักทายตามมารยาท ทว่าแม่นี่กลับไม่ยอมปล่อยมือจากฉันง่ายๆ ยิ่งบีบรัดแน่นขึ้นปานจะขย้ำกระดูกกันให้ป่นปี้ แถมยังแสยะยิ้มชั่วร้ายเหมือนนางมารร้ายในหนังสยองขวัญไม่มีผิด อี๋~ ผู้หญิงอะไรฟันเลื้องเหลือง
?มือนุ่มจังเลยนะคะ?
แหงล่ะ ก็ฉันทาครีมบำรุง เช้า-กลางวัน-เย็น และก่อนนอนทุกวันเลยนี่นา ไม่เหมือนมือเธอหรอก หยาบยิ่งกว่าส้นเท้าควายซะอีก จับแล้วยังรู้สึกแสบๆ คันๆ ปานหนังกำพร้าจะหลุดร่อนยังไงก็ไม่รู้
?เอ่อ...ตกลงว่าผมจะไปรายงานตัวที่ตึกคณะกรรมการได้หรือยังคะ เอ้ย!...ครับ?
?โอ๊ะ! จริงสิคะ ฉันก็ลืมไปซะสนิทเลย ฮี่ฮี่?
ได้โปรด...อย่ายิ้ม ฉันยังไม่อยากฝันร้าย -_-^
?เชิญทางนี้เลยค่ะ เดี๋ยวดิฉันจะนำทางไปเอง?
สุดท้ายยัยระเบียบก็ยอมปล่อยมือ ก่อนจะเดินนวยนาดส่ายบั้นท้ายดุ๊กดิ๊กนำไปยังตึกคณะกรรมการซึ่งเป็นตึกหลังกลางตั้งอยู่ทางด้านหน้า ตรงข้ามกับสนามฟุตบอลของโรงเรียน และหันมาส่งยิ้มหวานทำปากจู๋ปานตูดหมูให้ฉันเป็นระยะๆ
ทนดูไม่ได้เลยจริงๆ -_-; ชักจะสงสารบรรดาอนาคตของชาติที่ต้องเป็นลูกศิษย์ยัยนี่ซะแล้วสิ ผู้หญิงอะไร้ ทำตัวได้สยองจิตสุดๆ
พวกเราเดินขึ้นบันไดไปยังชั้นสี่ ขอบอกว่าเหนื่อยมาก ไม่เข้าใจจริงๆ ว่าทำไมพวกเขาไม่ติดลิฟต์ สู้กรมสืบสวนพิเศษเส้นใหญ่ของฉันก็ไม่ได้ ตึกก็ใหม่กว่า หรูหรากว่า แถมยังติดแอร์ให้ชื่นฉ่ำปอดทุกห้องเลยด้วย (ลืมสำนึกเรื่องการประหยัดพลังงานไปชั่วขณะ)
?ถึงห้องผู้อำนวยการแล้วค่ะ?
ยัยระเบียบหยุดยืนที่หน้าห้องผู้อำนวยการซึ่งเป็นห้องกระจกทึบสีชาที่สามารถมองเห็นด้านในได้รางๆ ก่อนจะเคาะประตูเพื่อขออนุญาตเดินนำฉันเข้าไปภายใน
?คุณครูคนใหม่มาถึงแล้วค่ะท่านผอ.?
?ขอบคุณมากครับคุณระเบียบ?
ผู้ชายผิวขาวละเอียด ใบหน้าคมคายแบบดาราฮอลลีวู้ดที่ดูแล้วน่าจะอายุรุ่นราวคราวเดียวกับฉัน หรือไม่ก็มากกว่าไม่เกินสองปี ซึ่งนั่งอยู่หลังโต๊ะทำงานขนาดใหญ่ที่เต็มไปด้วยกองเอกสาร เอ่ยตอบยัยระเบียบด้วยรอยยิ้มหวานละมุนที่ทำให้ฉันหลอมละลายเพราะนิสัยบ้าผู้ชาย(หล่อ)กำเริบ -..- ก่อนนัยน์ตาคมกริบสีน้ำทะเลจะตวัดมาทางฉันพร้อมกับผายมือเชื้อเชิญให้นั่งลงที่เก้าอี้ฝั่งตรงข้าม
?เชิญนั่งครับคุณโยธิน?
ฉันเกลียดชื่อนี้จัง มันฟังดูแม้นแมนเกินกว่าสาวสวยหน้าตาจิ้มลิ้มอย่างฉันจะรับได้ ยิ่งต้องมาแนะนำตัวด้วยชื่อที่ฟังแล้วให้ความรู้สึกแมนเกินร้อยต่อหน้าผู้ชายที่หล่อระดับโลกแบบท่านผู้อำนวยการด้วย แงๆ อยากบอกชื่อจริงและเบอร์โทรจริงๆ ให้มันรู้แล้วรู้รอดไปเลย
?เอ่อ... ผมขอคุยกับครูโยธินเป็นการส่วนตัวนะครับคุณระเบียบ?
คุณผู้อำนวยการสุดหล่อหันไปพูดกับยัยระเบียบจอมสาระแน แต่แทนที่ยัยนั่นจะสำนึกได้ว่าตัวเองเป็นส่วนเกิน กลับตอบมาว่า...
?เชิญตามสบายเลยคะท่านผอ. เดี๋ยวดิฉันจะนั่งฟังเงียบๆ อยู่ตรงนี้นี่แหละ?
?-_-?
อยากรู้จริงๆ ว่าเธอสอนวิชาอะไร คงไม่ใช่วิชาภาษาคนหรอกนะ เพราะดูเหมือนเธอจะไม่ค่อยเข้าใจภาษาคนสักเท่าไหร่เลย
?คุณระเบียบ -_-?
?คะ ^O^?
?เชิญออกไปรอข้างนอกก่อนครับ?
?(^-^)?
?คุณ-ระ-เบียบ!?
?แหม... ฉันก็แค่ล้อเล่นเท่านั้นเองค่ะ ไม่เห็นต้องทำหน้าเครียดแบบนั้นเลย เหอๆ?
แน่ใจนะว่าไม่คิดจะนั่งสะเหล่ออยู่ในห้องนี้จนกว่าฉันกับคุณผอ.จะสนทนากันเสร็จ -_-;
?ไปแล้วค่ะๆ?
ยัยระเบียบค่อยๆ ก้าวออกจากห้องไปอย่างอ้อยอิ่ง แถมท้ายด้วยการขยิบตาและส่งจูบแสนสยองให้ฉันก่อนจะปิดประตู
โฮกกก ฉันว่าภารกิจครั้งนี้ยากตรงที่ต้องทนเห็นสายตาหื่นกระหายของยัยระเบียบทุกวันนี่แหละ T.T
?ขอสวัสดีอย่างเป็นทางการอีกครั้งครับคุณโยโย่ ผมชื่อธีย์... เป็นผู้อำนวยการคนปัจจุบันของโรงเรียนนี้? คุณผอ.สุดหล่อส่งยิ้มพิมพ์ใจให้ฉัน แต่เฮือก...
?โอ๊ะ! คุณผู้อำนวยการรู้จักชื่อจริงฉันด้วยหรือคะ เอ้ย! ครับ?
?ครับ ผมเป็นคนทำเรื่องขอให้ทางกรมสืบสวนพิเศษช่วยส่งเจ้าหน้าที่มาคอยสอดแนมเรื่องการลอบวางระเบิดที่โรงเรียนเอง และทางต้นสังกัดของคุณก็ส่งประวัติคุณมาให้ผมตั้งแต่เมื่อวานแล้ว?
?อ้อ? ฉันพยักหน้ารับรู้ ก่อนจะนึกขึ้นได้ว่าโอกาสที่จะหว่านเสน่ห์คุณผอ.สุดหล่อที่ชื่อธีย์ได้มาเกยถึงที่แล้ว ฮิ้วๆ ^.^
ว่าแล้วฉันก็ขยับยิ้มมุมปากนิดๆ กลั่นน้ำตาออกมาหน่อยๆ ให้นัยน์ตากลมโตดูแวววาวมีประกายระยิบระยับดุจอัญมณีล้ำค่าและจิกตามองคนตรงหน้าอย่างยั่วยวน
โฮะๆ หากเขาไม่หวั่นไหวใจสั่นไปกับสายตาหวานเยิ้มแสนเซ็กซี่ของฉัน ก็แสดงว่าเขาต้องตายด้านอย่างกู่ไม่กลับ หรือไม่ก็เป็นเก้งกวางที่ชอบบริโภคไม้ป่าเดียวกันแน่ๆ
?แต่ฉันไม่เคยทำหน้าที่นี้มาก่อนเลย บอกตรงๆ นะคะว่าตอนนี้ฉันรู้สึกกลั๊วกลัว (กลัวหลงรักคุณเข้าเต็มเปาอ่ะคร่า ฮิ้วๆ)?
คุณธีย์มองฉันอย่างอึ้งๆ อยู่ชั่วอึดใจ แล้วสายตาแสนอ่อนโยนราวผู้ใหญ่เอ็นดูเด็กก็เปลี่ยนเป็นเร่าร้อนจนฉันต้องเป็นฝ่ายใจเต้นตึ๊กตั๊กเสียเอง
?ไม่ต้องห่วงครับ ผมจะดูแลคุณเอง แต่ก่อนอื่น...?
เขาหยุดคำพูดไว้เพียงเท่านั้น ก่อนจะลุกจากเก้าอี้แล้วเดินอ้อมมาทางด้านหลัง พร้อมกับโน้มใบหน้าลงมากระซิบที่หลังหูฉันด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา
การี๊ดดดด จะจุ๊บแก้มฉันเหรอ ตื่นเต้น ดีใจ และรอคอยอย่างใจจดใจจ่อเลยนะเนี่ย >////<
?...คุณควรอ่านประวัตินักเรียนที่เข้าข่ายผู้ก่อการร้ายให้ละเอียดเสียก่อน เผื่อจะได้จับตามองและระวังเด็กพวกนั้นเป็นพิเศษ?
ปอย ปอย ปอย...
นึกว่าคุณธีย์จะชวนฉันออกเดทเสียอีก คนสวยแอบเซ็งเลย
คุณธีย์หัวเราะร่วนกับใบหน้าผิดหวังอย่างสุดซึ้งของฉัน เขาส่งแฟ้มประวัตินักเรียนเล่มหนามาให้ แล้วเดินออกจากห้องทำงานของตัวเอง แต่ก่อนที่ประตูจะปิดลงเขาก็หันกลับมาพูดกับฉันด้วยรอยยิ้มโลกลืมว่า...
?ถ้าคุณโยโย่ไม่รังเกียจ เย็นนี้ผมขอเป็นเจ้ามือเลี้ยงต้อนรับอาจารย์คนใหม่นะครับ?
กรี๊ดกร๊าดดด ไม่อยากจะบอกว่าดีใจสุดแสนจนแทบจะกระโดดโลดเต้นรอบโรงเรียนซะเดี๋ยวนั้น
ขอบอกอย่างหน้าไม่อายว่าได้เสมอสำหรับผู้ชายหล่อระดับคุณ ถึงคุณไม่ขอ โยโย่คนนี้ก็พร้อมจะจัดให้อยู่แล้ว ฮิ้วๆ
และเพื่อเป็นการไม่เสียเวลา คาบแรกของวันนี้คุณผอ.จึงจัดให้ฉันเข้าสอนวิชาสุขศึกษาให้กับนักเรียนห้องบ๊วยดอง ซึ่งขึ้นชื่อว่าเป็นห้องที่รวบรวมเด็กสันดานเลวและเป็นหัวโจกของกลุ่มแก๊งอันธพาลประจำโรงเรียนเอาไว้ด้วยกัน
จากในแฟ้มประวัติที่คุณผอ.ให้มาก็พอจะคาดเดาได้ไม่ยากว่าทำไมอาจารย์ผู้หญิงในโรงเรียนนี้ถึงมีแต่พวกหน้าเงือกเหมือนยัยระเบียบ...นั่นเพราะคนสวยๆ ถูกไอ้พวกเด็กนรกกลั่นแกล้งจนทนอยู่ไม่ได้ รีบแจ้นทำเรื่องขอย้ายโรงเรียนกันเป็นแถวๆ
ฮึ่ม! คิดแล้วเจ็บแค้นแทนประชากรในกลุ่มเดียวกับฉันจริงๆ (กลุ่มคนสวย -..-)
ฉันก้าวเข้าไปในห้องเรียนที่แทบจะแยกไม่ออกว่าเป็นตลาดหรือลานประท้วงรัฐบาลกันแน่ เพราะเด็กผู้ชายในห้องพร้อมใจกันส่งเสียงเจี๊ยวจ๊าวราวกับตอนอยู่บ้านพ่อแม่สั่งห้ามไม่ให้พูดกับคนหน้าแปลกยังไงยังงั้น
?อะแฮ่ม?
ว่าแล้วก็กระแอมไอเบาๆ เพื่อเรียกร้องความสนใจ แต่กลับไม่มีใครหันมามองเลยสักคน จนฉันเริ่มคิดว่าตัวเองเป็นเพียงอากาศธาตุไร้ตัวตนไปซะแล้ว T_T และไม่ว่าฉันจะเรียกร้องความสนใจจากเด็กพวกนั้นด้วยวิธีใดก็ตาม ไม่ว่าจะเป็นเคาะโต๊ะ ปรบมือแปะๆ หรือแม้กระทั่งร้องเพลงชาติจนคอแหบแห้ง พวกเขาก็ยังคงสาละวนอยู่กับเรื่องของตัวเองและไม่ยอมแลหางตามาที่ฉันเลย
โฮกกก คนสวยเคืองมาก ตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยมีใครมองไม่เห็นหัวฉันแบบนี้มาก่อนเลย ไม่รักพวกแกแล้ว ไอ้เด็กบ้า!
?นักเรียนทุกคน! ถ้าพวกเธอไม่รีบกลับไปนั่งที่ตัวเองเดี๋ยวนี้ ครูจะ...จะ...จะเขียนจดหมายรายงานความประพฤติส่งให้ผู้ปกครองของพวกเธอจริงๆ ด้วย!!!!?
เงียบ!
โอเย้! ในที่สุดนักเรียนทุกคนก็หุบปากฉับและหยุดกิจกรรมของตัวเองในทันทีที่สิ้นสุดคำสั่งประกาศิต พร้อมกับที่ทุกสายตาหันมาจับจ้องที่ฉันเป็นทางเดียวกันอย่างไม่ได้นัดหมาย แต่มันคงจะดีกว่านี้มากมายถ้าพวกเขามองฉันอย่างหลงใหล ไม่สิ...พวกเขาต้องมองฉันอย่างเคารพนับถือต่างหาก ไม่ใช่มองด้วยสายตาเคียดแค้นชิงชังปานจะจับฉันฉีกออกเป็นชิ้นๆ เหมือนในตอนนี้ T^T
?เมื่อกี้คุณพูดว่าอะไรนะ จะเขียนจดหมายรายงานความประพฤติพวกเรางั้นรึ?
เด็กผู้ชายหัวเกรียนแต่หล่อกระจาย (หล่อแบบเลวๆ) เลิกคิ้วถามเสียงลอดไรฟัน ก่อนจะก้าวเข้ามาใกล้ โดยที่สายตาหฤโหดยังไม่ยอมละไปจากฉันแม้แต่เสี้ยววินาที
เฮือก! หมอนี่อายุ 18 จริงๆ เหรอ ข่าวว่านายหน้าแก่กว่าคนอายุ 22 อย่างฉันเสียอีก
?เอ่อ...?
?ว่าไง...ทำไมไม่พูด อย่าบอกนะว่าฟังภาษาคนไม่รู้เรื่อง?
?นะ...นายว่าฉันเป็นหมางั้นเรอะ?
?หมา?
หมอนี่ทวนคำพร้อมแสยะยิ้.ียม ทำเอาขนแขนฉันลุกซู่ด้วยความหวาดเสียวจะถูกฆ่าตายตั้งแต่เริ่มปฏิบัติภารกิจไม่ถึงครึ่งชั่วโมง
?คุณ... อยากเป็นหมารึ?
เขาถาม แต่ดูเหมือนจะเป็นคำถามที่ไม่ต้องการคำตอบเลยสักนิด เพราะทันทีที่ฉันเผยอริมฝีปากตั้งท่าจะปฏิเสธ เขาก็กระดิกนิ้วเรียกเพื่อนอีกสองคนมาล็อกแขนทั้งสองข้างของฉันไพล่หลังแล้วจับหมุนตัวดันหน้าไปแนบติดกับกระดานดำ
อ๊ากกก หน้าฉัน! ใครก็ได้ช่วยเอาผ้าสะอาดชุบน้ำยาฆ่าเชื้อมาเช็ดทำความสะอาดกระดานดำสักสามรอบก่อนได้มั้ย ฉันไม่อยากสิวขึ้น ผื่นเต็มหน้าแถมมีรูพรุน เพราะตัวหิดและปรสิตแสนโสโครกทั้งหลายบนกระดานดำนัดรวมพลกันขุดหลุมอุกกาบาตบนผิวหน้าอันแสนบอบบางและเรียบเนียนของฉัน!!!
?ฉันเป็นครูพวกเธอนะ กล้าทำแบบนี้กับครูได้ยังไง!?
?ครูงั้นเรอะ? นายหัวเกรียนเหยียดเสียงหัวเราะในลำคอ ?ผมไม่คิดว่าคนที่เพิ่งเคยเห็นหน้ากันไม่ถึงห้านาทีจะเป็นครูของพวกผมหรอกนะ?
แล้วเพื่อนของเขาก็โห่ร้องสนับสนุนเสียงดังลั่น ทำเอาฉันเริ่มรู้สึกหายใจไม่ทั่วท้อง ไม่กล้าแม้แต่จะเหลียวกลับไปมองตัวก่อเรื่องที่กำลังม้วนปลายผมปลอมฉันเล่น ได้แต่ภาวนาไม่ให้เขาคิดอุตริ กระชากวิกผมสั้นออกจากหัวกบาลให้ความลับแตกโพละก่อนได้ข่าวเรื่องการลอบวางระเบิดในวันครบรอบการสถาปนาโรงเรียนในอีกหนึ่งเดือนข้างหน้า
ขวับ!
จู่ๆ นายหัวเกรียนก็โอบรัดรอบคอฉันแล้วใช้มืออีกข้างบีบบังคับให้ฉันเบือนหน้าไปทางเขา ทำให้ตอนนี้ใบหน้าของเราอยู่ห่างกันเพียงไม่ถึง 10 เซ็นต์ จนสามารถมองเห็นรูขุมขนของเขาได้อย่างชัดเจน
อี๋~ ดูไกลๆ ก็ว่าหล่ออยู่หรอก แต่รูขุมขนกว้างเนี่ยเจ๊รับไม่ได้จริงๆ ขอแนะนำว่าให้ไปเข้าคอร์สเสริมความงามอย่างเร่งด่วน ก่อนที่อะไรๆ มันจะสายเกินแก้ไปมากกว่านี้
?โอ๊ะโอ! ดูเหมือนเด็กใหม่ของเราจะน่ารักเกินกว่าจะเป็นผู้ชายแล้วล่ะมั้ง?
ขอบใจที่ชม อันที่จริงใครๆ ก็ว่าแบบนั้นแหละ เหอๆ
?ผิวก็ขาว หน้าก็เนียน แถมยังหอมอีกต่างหาก?
ว่าพลางไล้ปลายจมูกที่แก้มฉัน กรี๊ด!!!! ห้ามลวนลามเจ้าหน้าที่ขณะปฏิบัติงานนะเฟ้ย! อยากติดคุกหัวโตรึไงหา!
?หรือว่า...?
มือหนาลูบไล้ใบหน้าฉันแผ่วเบาก่อนเคลื่อนลงไปตามลำคอ จนกระทั่ง...
อ๊ากกกกก อย่านะ! ถ้านายกล้าแตะต้องหน้าอกฉันแม้แต่ปลายขี้เล็บ ฉันขอสาบานว่าจะตัดนิ้วนายไปทำยำเล็บมือนางให้คนงานที่บ้านเปิบพิสดารจริงๆ ด้วย!
?มาวัดกันหน่อยดีกว่าว่าระหว่างผมกับคุณ...ใครจะเป็นลูกผู้ชายมากกว่ากัน?
?ม่ายยยยยย?
ผัวะ!
2
บรรยากาศที่เคยครึกครื้นเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะของไอ้พวกเด็กปีศาจเมื่อครู่กลับกลายเป็นเงียบกริบปานป่าช้าในทันทีที่ประตูห้องถูกกระชากออกอย่างแรงจนไปกระแทกกับผนังอีกฝั่ง
ตอนนี้ทุกสายตาหันขวับไปจับจ้องร่างสูงโปร่งที่กำลังก้าวเข้ามาในห้องเรียนด้วยสีหน้าเรียบเฉยปราศจากอารมณ์ราวหุ่นยนต์ไร้ชีวิต ถ้าไม่อคติจนเกินไป ฉันว่าเขาเป็นผู้ชายที่หล่อมากถึงมากที่สุดและมากโคตรๆ เชียวล่ะ คิ้วเข้มปลายตวัดสูงรับกับตาคมสีดำวาวดุจเหยี่ยว จมูกโด่งเป็นสันสวยช่างพอดิบพอดีกับใบหน้าเรียวได้รูปราวกับภาพวาด ริมฝีปากอวบอิ่มหยักสวยสีส้มระเรื่อช่างน่าหลงใหลยิ่งนัก
ถ้าฉันเป็นสาวใสวัยเดียวกับเขาคงต้องกรี๊ดสลบและตกหลุมรักตั้งแต่แรกพบแน่ๆ น่าเสียด๊าย น่าเสียดาย! ทำไมพระเจ้าถึงส่งเจ๊มาเกิดก่อนเธอหลายปีด้วยนะพ่อหนุ่มน้อย -..-
นายมาใหม่ที่ชอบทำหน้าบูดหยุดยืนอยู่หน้าห้องเรียน ก่อนจะตวัดสายตามาที่ฉันซึ่งยังคงถูกนายหัวเกรียนและผองเพื่อนรัดตรึงจนขยับเขยื้อนไม่ได้ แต่ก็แค่แวบเดียวเท่านั้น เพราะหลังจากนั้นเขาก็เดินไปนั่งที่โต๊ะเรียนของตัวเองแล้วฟุบหน้าลงนอนโดยไม่สนใจความเป็นความตายของฉันเลย
ใจร้าย!! ถ้าเรื่องพรรค์นี้เกิดกับคนที่นายรักบ้าง นายจะยังทำไม่รู้ไม่ชี้แบบที่เป็นอยู่ได้อีกหรือเปล่า คอยดูก็แล้วกัน...ไว้หนีออกจากโรงเรียนนรกนี่ได้เมื่อไหร่ แม่จะฟ้องให้เจ้านายยกพวกมาถล่มพวกแกไม่ให้ได้ผุดได้เกิดกันอีกเล้ยยยย
นายหัวเกรียนยักไหล่อย่างไม่ใส่ใจ เมื่อคนที่เพิ่งเรียกร้องความสนใจด้วยการกระแทกประตูเปิดเสียงดังเดินไปนั่งประจำที่ตนเอง ก่อนหันมาเล่นงานฉันต่อด้วยการหมุนตัวฉันให้หันไปประจันหน้า แล้วเรียวปากอิ่มก็แสยะยิ้มเจ้าเล่ห์
?เฮ้! ใครอยากรู้มั่งว่าหมอนี่เป็นผู้ชายจริงๆ หรือเปล่า?
ไอ้หัวเกรียนตะโกนถามเพื่อนร่วมห้องคนอื่นๆ และได้รับคำตอบเป็นเสียงผิวปากวี้ดวิ่วและโห่ร้องเห็นด้วย
เวรแล้วไง! ถ้าการพิสูจน์ของเขาคือจับฉันแก้ผ้าแล้วถ่ายคลิปไว้แบล็กเมล์ทีหลัง ฉันไม่ต้องกลายเป็นนางเอก AV ฟรีๆ โดยไม่มีค่าจ้างเลยเรอะ โฮกกก ไม่เอานะ! ฉันขอค่าจ้าง ไม่ใช่สิ... ฉันจะไม่ยอมให้ใครหน้าไหนเห็นหน่มน้มและโจ๊ะบึมบึมของฉันเด็ดขาด ><!
ว่าแล้วฉันก็...
หนึ่ง
สอง
สาม...
ย้าก!!!
รวบรวมแรงฮึดทั้งหมดที่มี ผลักอกนายหัวเกรียนให้กระเด็นออกจากวงโคจรและรีบเผ่นแน่บจากบริเวณนั้นอย่างรวดเร็วปานลิงวอก ทว่าสวรรค์กลับไม่เข้าข้างคนดีที่ชอบหลงตัวเองอย่างฉันเลย เพราะยังไม่ทันถึงหน้าประตูก็ดันสะดุดขากางเกงตัวเองจนเสียหลัก เซถลาไปล้มทับนายหน้าบูดสุดหล่อที่ผงกหัวขึ้นมาพอดี แล้วริมฝีปากของเราสองคนก็...
จ๊วบบบ~
O[]O!
ท่ามกลางกาลเวลาที่หยุดนิ่งเพราะนักเรียนทุกคนในห้องรวมทั้งฉันและนายหน้าบูดสุดหล่อที่เป็นฝ่ายถูกกระทำต่างก็อ้าปากค้างและเข้าสู่ความตกตะลึงระดับช็อกซีนีม่าอย่างไม่มีทีท่าว่าจะหลุดออกจากห้วงแห่งหายนะครั้งนี้ไปได้ง่ายๆ
นายหน้าบูดมองฉันตาค้าง ริมฝีปากอุ่นของเขาขยับนิดๆ คล้ายกับจะพูดอะไรบางอย่าง หากเมื่อตั้งสติได้ก็รีบผลักฉันออกห่างด้วยใบหน้าแดงก่ำ พร้อมกับเช็ดริมฝีปากตัวเองแรงๆ ถุยน้ำลายลงพื้นราวกับฉันเป็นตัวเชื้อโรคซะงั้น
แง่ง! นั่นจูบแรกของฉันเชียวนะ! อุตส่าห์ตั้งใจจะเก็บไว้ให้ว่าที่สามีในอนาคตที่เป็นคนใหญ่คนโตระดับชาติ ให้ฉันมีโอกาสวางอำนาจข่มเหงอีตาสารวัตรหนวดหย็องสักหน่อย กลับต้องมาเสียให้เด็กปากยังไม่สิ้นกลิ่นน้ำนมแบบหมอนี่ซะได้ โฮกกก เอาจูบแรกของฉันคืนมานะไอ้เด็กเลว!!! กล้าดียังไงมานั่งยื่นปากรอให้ฉันถลาลงไปจูจุ๊บหา เคือง!!!
?อะ ไอ้บ้า! นายกล้าจูบฉันได้ยังไง ฉันเป็นครูพวกนายน้า!!!?
น้ำตาฉันไหลพรากเมื่อถูกพรากจูบแรกไปโดยไม่ตั้งใจ เล่นเอาพวกเด็กเหลือขอทั้งหลายพากันอึ้งเหวอ ผิดกับนายหน้าบูดที่ได้แต่มุ่นคิ้ว เหยียดสายตามองฉันอย่างไม่สบอารมณ์ซะงั้น
?วะ วิกเตอร์กับอาจารย์...?
นักเรียนหน้าตี๋ท่าทางเจี๋ยมเจี้ยมคนหนึ่งละล่ำละลักพลางชี้ไปที่นายหน้าบูดสุดหล่อที่ชื่อวิกเตอร์ด้วยมือสั่นเทา แต่ก่อนที่จะมีใครพูดอะไรขึ้นมาอีก นายหัวเกรียนก็ปรบมือแปะๆ พร้อมแสยะยิ้มเย้ยหยัน ก่อนจะเดินมาประจันหน้ากับวิกเตอร์
?ว้าว! เพิ่งรู้ว่าแกชอบแบบนี้?
วิกเตอร์ขบขากรรไกรแน่นแล้วหันมาขึงตาใส่ฉันที่ไม่รู้เรื่องรู้ราว ง่ะ! ฉันไปเกี่ยวอะไรด้วยเล่า อย่ามาพาลลงที่ฉันสิยะ ฉันก็เฮิร์ตเหมือนกันนะ
?มันก็น่าอยู่หรอก หมอนี่หน้าหวานอย่างกับผู้หญิง?
นายหัวเกรียนว่าพลางลดสายตาลงมองฉันอย่างกวนประสาท
?แต่ดูท่าว่าจะขี้กลัวไปหน่อย ยังไงก็เบามือด้วยแล้วกัน เดี๋ยวจะบอบช้ำตายไปซะก่อนที่จะได้เป็นครูสมใจ ฮ่ะๆ?
?-_-+?
มีแต่นายหัวเกรียนเท่านั้นที่หัวเราะขำขันอย่างออกรสออกชาติ เพราะนอกนั้นได้แต่ลอบกลืนน้ำลายด้วยใบหน้าซีดเผือดราวกับกลัวว่าคนหน้าบึ้งจะวิ่งเข้าไปกะซวกไส้ให้ปอบกิน พลันเสียงหัวเราะของเขาก็เป็นอันสะดุดกึก เมื่อวิกเตอร์คว้าคอเสื้อเขาไปกำไว้แน่นแล้วเหวี่ยงไปกระแทกกับกระดานดำหน้าห้องอย่างแรง เล่นเอาเพื่อนคนอื่นๆ พากันถอยกรูดหนีลูกหลงไปกองรวมกันอยู่หลังห้อง มีเพียงฉันคนเดียวเท่านั้นที่นั่งจุมปุ๊กอ้าปากหวออยู่ที่เดิม
?แกพูดถูกชาร์ค... ฉันชอบแบบนี้จริงๆ?
สิ้นคำพูดแสนเย็นเยียบ หมัดหนักๆ ของวิกเตอร์ก็พุ่งออกไปปะทะกับกระดานดำอย่างแรง เฉียดใบหูของนายหัวเกรียนไปเพียงไม่กี่มิลฯ ก่อให้เกิดรูโบ๋ใหญ่ยักษ์รูปกำปั้นที่สร้างความหวาดกลัวและตะลึงงันให้กับฉันและเด็กนักเรียนคนอื่นๆ ได้อีกครั้ง
O[]O
วิกเตอร์คลายมือจากคอเสื้อนายหัวเกรียน ทำให้เขาค่อยๆ ทรุดลงไปกองกับพื้นตาเบิกค้าง ก่อนจะสาวเท้าเข้ามาหาฉันที่ได้แต่นั่งตัวแข็งทื่อด้วยความหวาดกลัว แล้วกระชากแขนให้ลุกขึ้นเดินตามเขาออกจากห้องเรียนทันที
?ดะ เดี๋ยวก่อนนะ! คือว่า...?
แค่ต้องปลอมตัวเป็นผู้ชายก็แทบแย่แล้วยังต้องคอยระวังตัวจาก วายร้ายหน้าหล่อทั้งหลายอีก ภารกิจที่ได้รับมอบหมายจะลุล่วงหรือไม่ติดตามอ่านในDangerous Boy สืบรักอันตราย ปล้นหัวใจนายวายร้าย ฉบับเต็ม หาซื้อได้ตามร้านหนังสือชั้นนำทั่วไป หรือเว็บไซต์ http://www.bongkoch.com/catalog/product ... ts_id=7825