To... you who I love
If you're far away from me, you should know my heart is always with you.
It has been with you when we looked at together at the first.
then, please keep it well.
สิ่งดีๆ ที่เขามี มันอาจจะไม่ดีพอ...
เพราะฉะนั้น ?เขา? ถึงได้มีหัวใจเอาไว้เพื่อรอ ?เธอ?
บทนำ
เขาบอกกันมาว่า... ครึ่งหนึ่งของชีวิตคนเราจะต้องมี ?จุดวิบัติ? ซึ่งจุดวิบัติของแต่ละคนมันแตกต่างกันเยอะแยะมากมาย... ถือว่าเป็นประสบการณ์ของชีวิต
เช่นการหมดเนื้อหมดตัว ไม่มีเงินสักกะแดงเดียวอยู่ในกระเป๋า...เขาเรียกกันว่า
ถังแตก -_-;;
ความจริงแล้ว... มันก็ไม่เชิงถังแตกนะ... ฉันแค่...เฮ้อ! จะแค่อะไรก็ช่างมันเถอะ สรุปว่าตอนนี้ฉันถังแตกและไม่มีเงินเหลืออยู่ในตัวสักกะแดงเดียวเพื่อตอกย้ำตัวเองก็พอแล้ว!
?-_-?
ฉันเงยหน้าขึ้นมองบรรดาไฟหลากหลายสีตรงย่านสถานที่ท่องเที่ยวยามราตรีนี่อย่างรู้สึกแย่ T.,T หลังจากที่ตระเวนไปตามสถานที่ต่างๆ เพื่อสมัครงานลดอาการถังแตกของตัวเองมาทั้งวัน... บ้านก็ไม่มีจะอยู่ งานก็ยังไม่ได้... แถมตอนนี้ท้องก็ร้องประท้วงอีก
ตั้งแต่ที่ฉันเรียนจบมาได้สามเดือนกว่าๆ อาคนเดียวที่เป็นญาติก็ดันมาเสียชีวิตลง (พ่อกับแม่ฉันประสบอุบัติเหตุตั้งแต่เล็ก) เงินที่ไปกู้มารองรับกิจการขายชาและเค้กจนเป็นหนี้สินของอาก็ทำให้ถูกยึดบ้าน รวมทั้งไอ้กิจการเล็กๆ นั่นด้วย และแน่นอนว่าฉันที่ตัวคนเดียวก็ไม่สามารถทำอะไรได้
ตอนแรกก็ไปขออาศัยอพาร์ตเมนต์แห่งหนึ่งแล้วเซ็นสัญญาขออาศัยก่อนแล้วผ่อนเงินทีหลัง แต่ว่าเพราะสมัครงานที่ไหนก็คว้าน้ำเหลว สุดท้ายฉันจึงโดนไล่จากที่อยู่นั่นเพราะไม่มีเงินจ่าย...
ตุ้บบบ!!
?ถอยไปเฮ้ย! มายืนเกะกะอะไรตรงนี้ =_=^?
?=O=!?
ฉันยังไม่ทันจะได้เดินหลีกทางให้บรรดาพวกผู้ชายข้างหลัง หมอนี่ก็เดินกระแทกไหล่ฉันแล้วลากครืดๆ เข้ามาโยนตัวฉันทิ้งไว้ในร้านมืดๆ ที่มีเสียงเพลงดังกระหึ่มและแสงหลากหลายสีเบาบางนี่ซะแล้ว
?ยืนอยู่ตรงนี้เลย ไปเกะกะอะไรหน้าร้านวะ?
?=_=; เอ่อ...?
หลังจากที่ไอ้หน้าโหดมันเอาตัวฉันมาตั้งทิ้งไว้ตรงนี้แล้ว T_T; มันก็เดินกลับไปทางเดิมที่มันจากมา ให้ฉันมองตามหลังไปอย่างไม่เข้าใจ แล้ว...แล้วฉันล่ะเฮ้ย
นี่มันอะไรกันเนี่ย T.T ฉันยืนงงอยู่คนเดียวที่เดิมเป็นเวลาประมาณยี่สิบนาทีกว่าๆ ได้ ก่อนที่แสงไฟในร้านนี้จะดับพรึ่บลงจนมืดสนิท ฉันได้ยินเสียงพวกนักท่องเที่ยวร้องฮือฮากันให้ว่อน บางคนก็ตะโกนด่าด้วยความหยาบคายที่ฉันไม่อยากจะได้ยิน - -*
นี่มัน ?ผับ? หรือไม่ก็บาร์ชัดๆ! ฉันหลงมายังสถานที่แบบนี้ได้ยังไงเนี่ย
พรึ่บบบ!!
จู่ๆ ไฟตรงกลางบนเวทีก็สว่างวาบขึ้นมา ถึงแม้มันจะไม่สว่างจนเห็นทุกอย่างภายในร้าน แต่มันก็สว่างพอที่จะทำให้ฉันเห็นตัวอักษรที่วาดเป็นศิลป์ลวดลายข้างๆ เวทีนั่นอย่างชัดเจน
ภาษาอังกฤษที่เรียงตัวสวยด้วยลายอาร์ตนั่นมีสีแดงเพลิง...
?เอสพีวาย... ซีแอลยูบี...?
SPY CLUB!
สปาย...สปายคลับ!!
...และนั่นเป็นครั้งแรก ที่ฉันมีงานทำ มีบ้านให้อยู่อาศัย...
ไม่รู้ว่าเพราะชะตาของพระเจ้ารึเปล่า ที่ดำเนินให้ฉันมาเจอกับเขา... นับต่อหลังจากนั้น
1
บทสัมภาษณ์นักร้องวง 2nd Night เกี่ยวกับเรื่องของ ?เซเบล์ท? นักร้องดังร่วมวงที่ผันตัวเองไปเป็นวินมอเตอร์ไซค์รับส่งลูกค้าตามท้องถนน!
แฟนคลับต่างเรียกร้อง... การหายตัวไปอย่างยาวนานของเซเบล์ท อดีตนักร้องร่วมวงเซเคิลไนท์ ณ บัดนี้เขาจะกลับมาหรือไม่ และจะทำให้แฟนคลับกลับมาพอใจอีกครั้งรึเปล่า หรือว่าจะรอคอยให้แฟนคลับเสียใจและเลิกสนับสนุนวงนี้ไปแทน?!
Q. : ไม่ทราบว่าคุณดาโอล์และคิวโลมีความเห็นยังไงกับเรื่องนี้คะ?
ดาโอล์ : ไม่มีครับ _ _; เพราะเรื่องมันผ่านไปนานแล้ว ถ้าไม่เพราะว่ามีใครบางคนพยายามขุดคุ้ยมันขึ้นมาให้เรื่องแดงขึ้นอีก
Q. : แล้วคุณคิวโลล่ะคะ
คิวโล : ก็มันไปทำงานที่มันอยากทำแล้ว จะเรียกกลับมาทำไมล่ะครับ -_-^
Q. : แล้วถ้าหากว่าแฟนคลับเรียกร้องมากๆ จะมีเปอร์เซ็นต์มั้ยคะว่าคุณเซเบล์ทจะกลับมาเป็นนักร้องร่วมวงด้วยอีกครั้งหนึ่ง
ดาโอล์ : เปอร์เซ็นต์เป็นศูนย์ ^^
คิวโล : ไม่มีทาง -_-
Q. : แล้วไม่กลัวว่าทางแฟนคลับจะเลิกชื่นชมผลงานของคุณทั้งสองคนหรอกเหรอคะ รึว่ายังไง =_=;
ดาโอล์ : จะเลิกก็เลิกไปสิครับ ผมไม่ห้ามในข้อนี้ ^^; ก็ถ้าชอบได้ก็ต้องมีเกลียดได้
คิวโล : ช่างมันเถอะ -*- (ไม่สนใจ)
Q. : แล้วทั้งคิวโลและดาโอล์ได้แวะไปหาเซเบล์ทหรือว่าพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องนี้กับเขาแล้วใช่มั้ยคะเท่าที่ทราบข่าวมา คุณเซเบล์ทให้การไว้ว่ายังไงบ้าง บอกทางเราได้มั้ย
ดาโอล์ : บอกได้ครับ ^^
คิวโล : บอกไม่ได้
Q. : อา... เอ่อ =_=; งั้นข้ามข้อนี้ไปค่ะ สรุปว่า ถ้าหากทางบริษัทอยากให้คุณเซเบล์ทกลับมาร่วมวงเหมือนเดิมแต่ว่าไม่ได้ผล พวกคุณทั้งสองคนจะทำยังไงคะ
ดาโอล์ : หางานใหม่ครับ ^^
คิวโล : ยุบวง...
ฟึ่บ!
ฉันโยนนิตยสารข่าวบันเทิงนี่ให้ปลิวข้ามโต๊ะไปยังอีกโต๊ะหนึ่งด้วยความไม่สบอารมณ์ ก่อนจะส่งเสียงจิ๊กจั๊กในลำคออย่างไม่พึงพอใจต่อ...
หลังจากที่ฉันย้ายเข้ามากิน นอน และก็ทำงานอยู่ที่นี่ ชีวิตที่กะละมังแตกแหลกเหลวของฉันในตอนแรกก็พัฒนาไปในทางที่ดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัด -.- เริ่มจากการมีของดีๆ กิน มีเตียงนุ่มๆ ให้นอน และมีเงินเดือนไหลมาเทมาเข้ากระเป๋าไม่ขาดสาย ถึงแม้จะไม่ทำอะไรเลยก็ตาม (ดีนะที่เรียนจบแล้ว ไม่งั้นบวกค่าเทอมด้วย เครียดแย่)
ต้องขอบคุณวันนั้น... =_=; วันที่ยามหน้าประตูคลับนี่ลากฉันเข้ามาหยุดที่นี่และเจอกับบอส - -*
บอสช่างเป็นผู้ประเสริฐสำหรับฉันเหลือเกินในตอนนั้น... แต่ตอนนี้ไม่ =_=!!
?บอสเอานิตยสารนี่มาให้ฉันอ่านทำไม =_=;? ฉันหันไปถามนิวตั้น เพื่อนร่วมงานหน้าตา...เอ่อ ดี -_-; คนหนึ่งที่นั่งอยู่ข้างๆ อย่างไม่ค่อยสบอารมณ์สักเท่าไหร่
เห็นฉันเป็นพวกบ้านักร้องแล้วไม่มีปัญญาซื้อนิตยสารอ่านรึไง -*-
?เอามาให้ดูงานใหม่ไง -_-?
?อะไร! ฉันไม่รับงานใหม่นี่ช่วงนี้ T^T!!?
?บอสบอกให้รับนี่ - -*?
?=_=?
นิวตั้นมองฉันก่อนจะยักไหล่ตามแบบฉบับของมันแล้วเดินยั่วโมโหไปหยิบนิตยสารนั้นขึ้นมาใหม่ มันเปิดอ่านอยู่สักพักหนึ่งก่อนจะเงยหน้าขึ้นมามองฉัน
?ฮ่าๆๆๆๆ?
...แล้วก็หัวเราะซะงั้นอย่างนั้น
?ขำอะไร -_-^?
?ขำงานเธอไง นี่บอสคงเห็นเธอเป็นเบบี้ตัวเล็กๆ ที่รับงานคลาสหนักๆ ไม่ได้ ก็เลยส่งนิตยสารบันเทิงรื่นเริงใจมาให้ทำน่ะ ฮ่าๆๆๆ?
?นิวตั้น!!? ฉันแยกเขี้ยวจ้องมองไอ้เพื่อนชายตัวแสบอย่างไม่พอใจ แต่มันยังคงหัวเราะอ้าปากหวออยู่อย่างนั้นด้วยความสะใจฉันต่อไปเรื่อยๆ TOT;
?นิวตั้น! ทาร์ชี่ ทะเลาะกันอีกแล้วเหรอเนี่ย -_-?? เสียงทักทายเซ็กซี่ๆ ของเจ๊ดีเบลล์ดังเข้ามาพร้อมๆ กับร่างของคุณเธอ
เจ๊ดีเบลล์เป็นพนักงานเหมือนๆ กับฉันและนิวตั้น แต่เธอจะสนิทกับบอสถึงขั้นมียศคล้ายกับที่ปรึกษาคนสนิท.. ประมาณนั้น -*-
?เจ๊! ไอ้ตั้นมันแกล้งชี่อ่ะ?
?เฮ้ย! เปล่านะ ก็แค่แซวเล่นเฉยๆ =O=!? นิวตั้นรีบปฏิเสธพร้อมกับโบกไม้โบกมือให้ว่อน ใครๆ ก็รู้ว่.๊ดีเบลล์บันลือไกลขนาดไหน คนปอดแหกอย่างหมอนี่ไม่กล้าสู้ด้วยอยู่แล้ว
?จริงๆ เจ๊อยากจะตบแกนะไอ้นิวตั้น แต่ว่าบอสเรียกพบลิตเติ้ลทาร์ชี่จ้ะ?
?หา =_=;? ฉันหุบยิ้มเยาะเย้ยไอ้นิวตั้นลงก่อนจะเงยหน้ามองเจ๊ดีเบลล์ด้วยความงุนงง บอสเรียกพบ?
?ใช่? เจ๊ดีเบลล์พยักหน้า ?บอสเรียกพบชี่น้อย บอกว่าเกี่ยวกับงานใหม่ที่ไอ้ตั้นถืออยู่ในมือนั่นไงจ๊ะ มาๆ เดี๋ยวเจ๊จะพาไปหาบอส?
?เอ่อ... ค่ะ =_=;;? ฉันตอบรับแล้วรีบวิ่งไปคว้านิตยสารนั้นจากมือของนิวตั้นมาถือไว้แทน ก่อนจะเดินตามเจ๊ดีเบลล์ไปด้านบนของผับ ในใจก็คิดสะระตะไปเรื่อยๆ ว่างานที่บอสส่งมาให้ทำมัน ?เบบี้? จริงรึเปล่า =_=;;
ไม่นานนักฉันกับเจ๊ดีเบลล์ก็มาหยุดอยู่ตรงหน้าห้องประตูบานใหญ่ที่มีเสียงทีวีดังโครมครามออกมา ฉันเห็นว่าเจ๊แอบขมุบขมิบต่อว่าคนด้านในเล็กน้อยก่อนจะเคาะประตูอย่างพอมีมารยาท
?เข้ามา~?
แอ๊ดดด!
ประตูบานสวยถูกเปิดออกพร้อมๆ กับสภาพห้องด้านในที่ดูไม่เหมือนห้องทำงานเลยสักนิดเข้ามาในโสตประสาทการมองเห็นและรับรู้ของฉัน
คนที่นั่งอยู่บนโต๊ะทำงานตัวใหญ่ตรงกลางห้องคือผู้ชายหน้าตาหล่อเหลา (หล่อกว่าไอ้นิวตั้นเยอะ) ทรวงผมซอยแนวเท่ของมันย้อมให้เป็นสีรุ้งอ่อนๆ ที่ดูไม่เหมือนคนประสาทหรือว่าโรคจิตมากมายนัก
?เอ๋า! เจ๊เบลล์ ยัยชี่?
เอ๊ะ! ฉันลืมบอกไปรึเปล่านะ =_=; ว่าบอสเนี่ย... อายุน้อยกว่าฉัน
?นั่งสิ?
?ถึงไม่เชิญฉันก็นั่งอยู่แล้วย่ะ!? เจ๊ดีเบลล์หันไปค้อนบอสก่อนจะนั่งลงแล้วฉุดให้ฉันนั่งลงข้างๆ เธอด้วย ไอ้บอส (ที่อายุน้อยกว่า) ตัวแสบนี่มองหน้าฉันแล้วเลิกคิ้วยียวน
?เห็นนิตยสารที่ฉันให้ไอ้เติร์ธเอาไปให้รึยัง?
?เห็นแล้ว =_=;?
?นั่นล่ะงานของเธอ -_-?
?เอ๊ะ!? ฉันขมวดคิ้วมองนิตยสารในมืออย่างงุนงง ?งานอะไร นายไม่เห็นเขียนบอกมาในนี้เลยนี่ว่ามันมีงานอะไรด้วย =_=?
?ยัยโง่!? บอสด่าออกมาพร้อมกับยกมือขึ้นกอดอกส่ายหน้าไปมาเหมือนกับระอาในความฉลาดเกินไปของฉัน หมอนี่กระชากนิตยสารในมือฉันไปถือแล้วกางออกโชว์ให้ดูอีกรอบหนึ่ง
=_=; นี่ฉันเป็นรุ่นพี่แกนะเฟ้ย ที่ยอมๆ เนี่ยเพราะเห็นว่าไม่มีที่ไปหรอกนะ T_T;
?เธอเห็นบทสัมภาษณ์นี่มั้ย?
?เอ่อ...เห็น -_-a แล้วมันทำไม ให้ฉันไปเป็นสปายสืบวงนี้รึไง?
?เธอก็ยังโง่เหมือนเดิมอ่ะ -*-?
?-O-;?
เออ! ฉันโง่ ...โง่ก็โง่ฟะ TOT!
?เธอเคยฟังเพลงของนักร้องวงนี้มั้ยล่ะ?
บอสขยับตัวกลับไปนั่งท่าเดิมแล้วจ้องมองฉัน ฉันเลยส่ายหน้าประกอบพร้อมกับตั้งหน้าตั้งตารอฟังคำสั่งต่อไป... ในใจแอบภาวนาด้วยว่างานครั้งนี้มันคงไม่เป็นงานที่มันเบบี้เหมือนที่ไอ้บ้านิวตั้นแซวฉันจริงๆ = =?
?ว่าแล้วว่าเธอต้องฉลาดสุดๆ =_=; เหมือนเดิมเลยนะ?
?ขอบใจ -*-?
?ฉันจะให้เธอไปตามหาตัวคนที่ชื่อเซเบล์ท?
?เซเบล์ท...? ฉันครางออกมาเหมือนต้องการนึก...
จริงสิ! ในนิตยสารนั้นบอกว่าคนที่ชื่อเซบงเซเบล์ทอะไรนั่นมีความผูกพันกับวินมอเตอร์ไซค์ -_-; ฉันอ่านผ่านๆ ก็เลยไม่ได้จดจำรายละเอียดอะไรมากนัก
?ใช่... หมอนั่นเป็นนักร้อง หน้าตาหล่อซะด้วย?
?=_=?
?ข้อมูลของมัน ฉันจะเอาไปให้เธอเอง แต่ว่า...หน้าที่ของเธอคือการทำให้หมอนั่นยอมกลับไปเป็นนักร้องเหมือนเดิม ตามเคสที่มีคนขอร้องมา?
?ใครขอร้อง -.-?
?ไม่ใช่ฉันแน่ๆ แหละ ไม่ต้องพูดมาก ยัยจน?
?=O=;?
ไอ้เด็กบ้านี่ T.,T เดี๋ยวสักวันฉันจะแอบเอายาพิษหยอดใส่ข้าวต้มของมัน ฮ่าๆๆ
บอสโยนเอกสารปึกใหญ่ให้ฉันอย่างกระแทกกระทั้นก่อนจะโบกมือไล่ให้ออกจากห้อง ฉันกับเจ๊ดีเบลล์มองหน้ากันแบบแปลกใจและไม่รู้จะทำยังไงดี...
เฮ้!! งานไปตามตัวให้ผู้ชายคนนี้กลับมาเป็นนักร้องเนี่ย...มันก็งานเบบี้น่ะสิ!
2
?สุดท้ายมันก็งานเบบี้จริงๆ?
ฉันนั่งพูดประโยคนี้วนเวียนอยู่ในใจเป็นล้านของล้านรอบแล้ว ตั้งแต่ออกมาจากห้องของบอสจนกระทั่งทิ้งตัวนั่งลงหน้าเคาน์เตอร์บาร์ในขณะที่ยังไม่ทันเปิดร้าน
งานที่ฉันทำอยู่ก็คือการเป็น Spy คล้ายๆ กับพวกนักสืบหรืออะไรทำนองนั้น แต่จะแหวกแนวออกไปอีกแบบ เพราะว่าไอ้บอสงกนั่นดูเหมือนจะรับ ?ทุกงาน? จนงานสปายคลับกลายเป็นรับจ้างทำทุกอย่างสารพัดสั่งไปซะแล้ว =_=;; แถมไม่มีใครสามารถขัดบอสได้อีกต่างหาก
ตั้งแต่วันที่ฉันก้าวเข้ามาในสถานบันเทิงแห่งนี้ ก็มีคนแนะนำให้ฉันทำงานกับบอส แถมยังเสนอบ้านพักและข้าวของเครื่องใช้กับฉัน
แต่ว่า... งานแบบนี้รับไม่ไหว!
?นั่งหน้าเบี้ยวอีกตามเคย?
?นิวตั้น -_-^?
?ฉันเอง ไม่ต้องย้ำชื่อมากๆ หรอก? นิวตั้นบอกพร้อมกับกระโดดมานั่งบนเก้าอี้ตัวกลมข้างๆ ฉันแล้วยักคิ้วหลิ่วตาหยอกล้อ
?อะไร -_-^ ทำหน้าแบบนั้นทำไม?
?ตอนเธอไปหาบอส ฉันไปคุยกับไอ้เติร์ธมา~?
?แล้วไง -*-?
?ไอ้เติร์ธมันบอกว่างานของเธอคือไปตามตัวอดีตนักร้องให้กลับมาร้องเพลงเหมือนเดิมนี่ -..-?
?ก็แล้วยังไงล่ะ =_=^? ฉันชักสีหน้า มองนิวตั้นแบบเคืองๆ นิดหน่อย
ดูหมอนี่ทำ! เดี๋ยวฆ่าซะเลย แง่งง~
?เอ๋า! ก็มันงานเบบี้จริงๆ น่ะสิยัยฉลาด~?
?นายล้อเลียนฉันเหรอ!!?
?ป๊าววว! เปล่า =..=?
ฉันมองหน้าเยาะเย้ยแบบเด็กปัญญาอ่อนของนิวตั้นแบบฉุนกึก หมอนี่จงใจจะล้อเลียนฉันชัดๆ พอสั่งให้หยุดล้อก็ไม่ยอมหยุด แถมยังยักคิ้วยั่วอีกต่างหาก
?ไอ้ตัน!!!?
?เรียกชื่อฉันดีๆ เซ่ =_=^ ตั้น ไม่ใช่ตัน?
?เอ้าๆ จุ๊ๆ ดังอะไร เบาหน่อยจ้ะเด็กๆ ^^?
ในจังหวะที่ฉันจะหันไปชกหน้าไอ้นิวตั้น เสียงห้ามของผู้ชายก็ดังขึ้นมาซะก่อนจากด้านขวามือของฉันซึ่งเป็นเคาน์เตอร์บาร์
?เฮียพอร์ต =O=?
เฮียพอร์ต ผู้ชายคนนี้ก็ทำงานเป็นสปายให้กับที่นี่เหมือนกัน แต่ว่าพี่แกก็ทำงานเป็นบาร์เทนเดอร์ของเธคที่นี่ด้วย... ลูกน้องของบอสน่ะเยอะ บางคนที่ว่าทำมานานกว่าฉันยังจำชื่อแทบไม่หมด บางคนก็ไม่มาทำงานเลย... ที่เห็นบ่อยๆ แล้วสนิทสุดๆ ก็มีกันแค่นี้
?จุ๊ๆ อย่าเสียงดัง นี่ไอ้ตั้นไปล้อเลียนอะไรชีชี่อีกล่ะ?
?ก็ยัยนี่ได้งานเบบี้จริงๆ นี่เฮีย โคตรขำ? แล้วไอ้ตั้นก็กุมท้องหัวร่อเหมือนขำสุดๆ จนฉุดไม่อยู่
?อ้าว ชีชี่ถูกบอสเรียกไปรับงานใหม่เหรอ ทำไมเฮียไม่รู้ -.-?
?ก็งานเบบี้อ่ะ ไม่ต้องรู้หรอก!? ฉันกระแทกเสียงทั้งๆ ที่หน้าบูด เฮียพอร์ตก็เลยเอื้อมมือไปเคาะหัวไอ้นิวตั้นทีหนึ่งให้มันหยุดหัวเราะ
?คราวนี้จะบอกเฮียได้ยังว่างานอะไร?
?ก็บอส...ให้ชี่ไปตามตัวเซเบล์ทที่เป็นนักร้องเก่าของวง 2nd Night กลับมาร่วมวงเหมือนเดิมน่ะสิ นี่ข้อมูลรายละเอียดอะไรชี่ก็ไม่มี?
?เซเบล์ท พี่ชายของไอ้เวสท์น่ะเหรอ?
?เวสท์ เวสท์ไหน =_=;? ฉันเกาหัวถามแบบงงๆ
?รุ่นน้องเฮียน่ะ เคยอยู่มหา?ลัยเดียวกัน แต่ว่าเฮียก็ไม่รู้รายละเอียดอะไรมากหรอก?
?อ้าว ว่าจะถามข้อมูลซะหน่อย?
?=_=;? เฮียพอร์ตหัวเราะแห้งๆ พร้อมกับยิ้มหวาน ?แต่งานนี้มันไม่เบบี้หรอกนะ?
?หา? หมายความว่ายังไงคะ?
?ก็เพราะเท่าที่เฮียรู้มา เซเบล์ทน่ะไม่มีใครเอามันอยู่หรอกนะ เพราะว่าถ้ามันอยากจะทำอะไรมันก็ทำแบบไม่แคร์สื่อ ขนาดลาออกจากวงไปเป็นวินมอเตอร์ไซค์มันยังทำมาแล้วเลย?
ฉันเม้มริมฝีปากแล้วคิดตาม ?นั่นสิ มันก็จริงแฮะ?
?เพราะอย่างนั้นชีชี่ต้องระวังตัวหน่อยแล้วแหละ อย่าเผยไต๋ให้เขารู้?
?=O=;?
เฮียพอร์ตส่งยิ้มอ่อนโยนมาให้ก่อนจะหันกลับไปทำงานของตัวเองแล้วรื้อค้นของกุกกัก ส่วนฉันก็ได้แต่จมอยู่ในห้วงแห่งความคิด
นั่นสินะ... งั้นเริ่มสืบเรื่องส่วนตัวของหมอนั่นยังไงดีล่ะ หรือว่าจะ...
ใช่แล้ว!! ลองดูหน่อยก็ไม่น่าจะเสียหายนี่นะ
แผนขั้นแรกของการสืบเรื่องเซเบล์ทก็คือไปล้วงความลับเอาจากบริษัทเก่าที่หมอนั่นทำงานอยู่ วันนี้ฉันเลยแต่งตัวซะยกชุดแบบเพียบพร้อมเพื่อที่จะล่อลวงเอาความลับเหล่านั้นออกมา ในหัวสมองตอนนี้ประมวลความคิดทั้งหมดจนเป็นรูปเป็นร่าง...
ยังไงก็ต้องรีบทำงานนี้ให้จบล่ะ จากนั้นฉันจะยื่นใบลาพักร้อนแล้ว =_=??
?แต่งตัวห่วยแตก จะไปไหน!?
?เติร์ธ บอส? ฉันเรียกชื่อคนที่เดินเข้ามาทักทายตั้งแต่เช้าแบบมึนเล็กน้อย
?นี่จะลุยงานแล้วเหรอ -.-? บอสถาม
?อ้าว ก็ใช่น่ะสิ?
?รีบจริงๆ น้า~? เติร์ธแซวพร้อมกับเดินอ้อมโต๊ะกลมๆ ไปหยิบเอกสารบางอย่างในซองสีน้ำตาลมายื่นให้กับฉัน ?นี่เป็นรายละเอียดส่วนตัวของเซเบล์ท รวมทั้งเรื่องราวเมื่อหลายปีก่อนด้วย?
?นายไปเอาข้อมูลพวกนี้มาจากไหน -_-;?
?แฮกเกอร์ระดับเทพ ^^?
?-*-?
จะชมตัวเองสินะ ฉันยิ้มออกมาพร้อมกับเอื้อมมือไปรับเอกสารนั่นแล้วก้มหน้าเป็นเชิงขอบคุณเล็กน้อย ในขณะที่สองหนุ่มเดินออกจากห้องเพื่อลงไปทานอาหารเช้า... ทิ้งให้ฉันยืนเคว้งอยู่ในห้องพักผ่อนนี่คนเดียว แต่เมื่อเสมองซองในมือแล้วต้องถอนหายใจออกมาเบาๆ
?ก็เพราะเท่าที่เฮียรู้มา เซเบล์ทน่ะไม่มีใครเอามันอยู่หรอกนะ เพราะว่าถ้ามันอยากจะทำอะไรมันก็ทำแบบไม่แคร์สื่อ ขนาดลาออกจากวงไปเป็นวินมอเตอร์ไซค์มันยังทำมาแล้วเลย?
อึ๋ยย! ฉันถนัดการทำให้เรื่องแดงซะด้วย T^T ปกปิดเรื่องหรือว่างุบงิบนี่ทำไม่เคยได้
ฉันทิ้งตัวนั่งลงบนโซฟาตัวนุ่มแล้วแกะซองเอกสารออกมาอ่าน... เปลี่ยนใจจากการออกไปทำภารกิจ เป็นการอ่านข้อมูลก่อนแทน
กระดาษ A4 สีขาวจั๊วะแผ่นแรกเป็นรูปผู้ชายหน้าตาหล่อเหลา... เจ้าของผมสีดำที่ทำไฮไลท์ด้วยสีน้ำเงินประปรายที่ผมกระจุกหนึ่งข้างหน้า ใบหน้าคมคายรับกับดวงตาที่จะว่าดุก็ไม่เชิง จะขี้เล่นก็ไม่ใช่ของเขาได้ไม่มีที่ติ ริมฝีปากที่ประดับรอยยิ้มกว้างจนเห็นเขี้ยวซี่เล็กๆ เขาอยู่ในชุดเสื้อสีดำและกางเกงยีนในห้างแห่งหนึ่ง
เป็นภาพแอบถ่ายซะด้วย~
ฉันเปิดกระดาษหน้าต่อไปแล้วค่อยๆ เริ่มลงมืออ่าน ข้อมูลทุกอย่างที่ได้มาจากเติร์ธจะละเอียดและเป็นจริงทุกประการ แถมบางทีเป็นข้อมูลที่หาได้ยากเย็นซะด้วย
รายละเอียดทั้งหมดบอกว่า... เมื่อหลายปีก่อนวง 2nd Night ก่อตั้งขึ้นมา และก็ประสบความสำเร็จอย่างรวดเร็วจนโด่งดัง มีแฟนคลับมากมาย แถมยังรุ่งพุ่งแรงได้ไปแสดงคอนเสิร์ตที่ต่างประเทศด้วย
ใช่ย่อยเหมือนกันแฮะ =_=; แต่ฉันมันเป็นคนโลกส่วนตัวสูง รายละเอียดพวกนี้ไม่เคยรู้จักหรอก
?เซเบล์ทมีลักษณะอุปนิสัยที่ออกแนวจะกวนๆ ขี้เล่นไม่แพ้ดาโอล์สมาชิกในวง ดังนั้นทำให้เขาเป็นที่จับตามองและชื่นชอบของแฟนคลับมากที่สุด?
?มากที่สุด!? ฉันเผลอร้องอุทานออกมา
มากที่สุดเนี่ยนะ!! ทั้งๆ ที่ฉันคิดว่านิสัยของนายดาโอล์อะไรนั่นดูเหมือนจะมีคนชอบมากกว่าซะอีก เพราะเขาดูท่าทางยิ้มเก่ง อารมณ์ดี ส่วนคิวโลนี่ไม่น่าใช่ -_-;
ฉันพลิกหน้าต่อไป ส่วนนี้เป็นรายละเอียดของการตัดสินใจลาออกจากวงและเลือกไปทำงานเป็นวินมอเตอร์ไซค์ต๊อกต๋อย =_=;; ฉันอ่านข้อมูลไปเรื่อยๆ ก่อนจะตัดสินใจพับมันกลับลงเก็บในซองเอกสารสีน้ำตาลเหมือนเดิมแล้วค่อยๆ ส่ายหน้า
เชื่อเลย~ เป็นนักร้องดังแท้ๆ อยู่ดีไม่ว่าดีดันลาออกไปขับมอเตอร์ไซค์รับจ้างซะงั้น
เฮ้อออ! แต่ถ้าเป็นแบบนี้ก็เท่ากับว่าฉันจะต้องยกเลิกสิ่งที่จะทำในวันนี้สิ ในเมื่อถ้าไปที่ค่ายเพลงนั่นก็ไม่ได้ข้อมูลอะไรมา บางทีถ้าได้อาจจะน้อยกว่าที่เติร์ธให้มาก็ได้
หรือว่าฉันอาจจะต้องพึ่งอินเตอร์เน็ต!!
ฉันวางซองเอกสารเอาไว้ใกล้ๆ โทรศัพท์ก่อนจะวิ่งออกไปนอกห้อง เปิดประตูเข้าไปในห้องเน็ตกว้างที่มีเครื่องคอมพิวเตอร์ตั้งยาวสิบกว่าเครื่องเพื่อให้ค้นข้อมูลอย่างเร่งรีบ เมื่อเห็นว่าเช้าอยู่และไม่มีคนสักคน ฉันเลยทิ้งตัวนั่งลงบนเก้าอี้เหล็ก จับจองคอมฯ ตัวแรกข้างประตูทันที
ในเอกสารที่เติร์ธให้ไม่ได้บอกว่าเซเบล์ททำงานอยู่แถวไหน...แต่อินเตอร์เน็ตช่วยได้ ^^~
ฉันเปิดหน้ากูเกิลก่อนจะเสิร์ชคำว่า เซเบล์ท วินมอเตอร์ไซค์ และประวัติลงไป ไม่นานนักฉันก็เจอเว็บของเซเบล์ทที่บรรดาแฟนคลับทำให้เข้า
อีตาเซเบล์ทหน้าหล่อนี่ท่าทางจะดังจริงๆ =..=
ฉันคลิกเข้าไปในเว็บนั้นทันที พื้นหลัง หัวเฮด หรือว่าการตกแต่งเว็บเป็นสีชมพูพริ้ง ทำให้ฉันแอบเบ้ปากหมั่นไส้เล็กน้อย แต่ก็เลื่อนเมาส์ลงไปดูกระทู้ต่างๆ ด้านล่าง
?จาจ้ากับเซเบล์ทที่ถนน xxx หน้าห้าง ooo เมื่อวันที่ 17 เมษายน 25xx?
จาจ้านี่มันตัวอะไร -*-
ฉันคลิกเข้าไปในกระทู้นี้พร้อมกับกวาดสายตาอ่านรายละเอียดทั้งหมดทันที
?ฉันแอดมินตู้จังเองนะจ๊ะ เมื่อวานตู้จังได้ไปนั่งรถเที่ยวเล่นแถว xxx ที่หน้าห้าง ooo ตอนแรกก็ไม่ได้สังเกตอะไรมากมายเพราะพี่เซเบล์ทจะโผล่ตัวมารับลูกค้าไปส่งยาก แต่ว่าดีนะที่เหลือบไปเห็นพี่เซเบล์ทกับจาจ้า อมรินทร์ ที่เป็นนักแสดงช่องห้าร้อยซะก่อน ดูเหมือนว่าพี่เซเบล์ทจะมาส่งจาจ้าซะด้วย มีภาพด้วยแหละ~?
ฉันกล้ำกลืนอ่านความปัญญาอ่อนของยัยตู้จังนี่จนจบแล้วเลื่อนลงไปด้านล่าง...
มีรูปอยู่เกือบจะสิบรูปได้ แทบจะทุกอิริยาบถของนายเซเบล์ทและยัยจาจ้า ภาพมอเตอร์ไซค์คันหรูที่ไปผ่าท่อติดสติกเกอร์พ่นลายสีมาซะซู่ซ่ากำลังเคลื่อนอยู่บนถนน...
คนขับคือผู้ชายหน้าตาดี หรือที่เรียกกันว่าเซเบล์ท ในชุดกั๊กสีส้มแสดงให้เห็นว่าเขาเป็นโชเฟอร์รับ-ส่งลูกค้า ส่วนคนที่ซ้อนท้ายก็เป็นสาวเปรี้ยวที่แต่งตัวด้วยเกาะอกกระโปรงสั้นจุ๊ดๆ (?) ท่าทางการนั่งไปส่งนี่ดูเหมือนจะมีอะไรมากกว่านั้น เพราะกอดกันกลม =_=;;
แล้วตกลงฉันจะได้รู้รายละเอียดของสถานที่ที่หมอนี่ทำงานประจำได้มั้ยเนี่ย! มีแต่อะไรไร้สาระ
ความเห็นที่ 14
พี่เซเบล์ทใจดีกับทุกๆ คนแบบนี้นั่นแหละ ไม่ใช่เฉพาะยัยจาจ้านี่คนเดียวหรอก
ความเห็นที่ 63
ยัยจาจ้านี่! เอาอีกแล้วเหรอ เบื่อหน้ายัยนี่ชะมัด
ยัยจาจ้านี่เป็นคนเลวรึไงฟะ =_=;; เห็นคนเม้นท์แบบหมั่นไส้กันจัง หรือว่าพวกนี้อิจฉาหล่อนกันล่ะ ฉันยิ้มสมเพชออกมาในขณะที่อ่านคอมเม้นท์ต่างๆ ด้านล่างของกระทู้
ความเห็นที่ 133
โห! น่าอิจฉาพี่จาจ้าจังเลยอ่ะ อยากจะเป็นคนซ้อนมั่ง เมื่อก่อนเราก็ออกไปยืนแถวริมฟุตปาธบ่อยนะ เผื่อจะฟลุคเจอพี่เซเบล์ท แต่ไม่เห็นยักกะเจอเลยอ่า เสียด๊ายย >_<!
ความเห็นที่ 207
เราเคยเจอพี่เซเบล์ทนั่งพักอยู่แถวๆ ศาลาพักรถรับจ้างที่ถนน xx นะ พอถามแม่ค้าแถวนั้นเขาบอกว่าพี่เซเบล์ททำงานอยู่สังกัดแถวนี้อ่ะ
ทำงานอยู่สังกัดแถวนี้??
ฉันอ่านรายละเอียดของคอมเม้นท์ที่ 207 จนละเอียดรอบคอบแล้วอีกรอบหนึ่งก่อนจะคว้ากระดาษแผ่นเล็กๆ ที่ข้างโต๊ะคอมพิวเตอร์นี่ขึ้นมาจดยิกๆ เกี่ยวกับข้อมูลลงไปจนละเอียดสุดๆ ทั้งๆ ที่ใบหน้ายิ้มกริ่มแบบพออกพอใจเป็นอย่างมาก
ฮ่าๆๆ แค่เข้าเว็บแฟนคลับก็เหมือนจะรู้แล้วว่าถ้าอยากเจอตัวหมอนั่น... ต้องทำยังไง
ฉันผิวปากอย่างอารมณ์ดีแล้วเดินถือกระดาษแผ่นเล็กนี่ออกไปนอกห้อง ระหว่างทางก็สวนกับไอ้นิวตั้นที่ถือแก้วไอติมเดินกินมาตามทางพอดี
?อ้าวว~ ไหนเมื่อวานบอกว่าวันนี้จะออกไปทำงานเช้าไง?
?เปลี่ยนใจละ ค่อยเริ่มงานพรุ่งนี้แทน?
?หน้าบานจังนะ? นิวตั้นหรี่ตาจ้องมองหน้าฉันเหมือนกับจะพินิจ ?ได้ข้อมูลอะไรมารึไง?
?ก็เออสิ ไปค้นมาเมื่อกี้?
?โห! งานเบบี้สิเนี่ย หาข้อมูลง่ายจริงๆ ปกติงานอื่นต้องให้ไอ้เติร์ธหาถึงรู้ลึกรู้จริง นี่ยัยทึ่มแบบเธอค้นก็เจอด้วยเหรอเนี่ย O.O~?
?เออ! เบบี้ก็เบบี้สิ ถ้านายได้งานห่วยแตกบ้าง ฉันจะเอาคืน!?
?ช่วงนี้ฉันไม่รับงาน =.,=?
?ไปตายซะ!?
?ใจเย็นซี่ =_=;; แล้วบอสบอกป่ะล่ะว่าครั้งนี้เธอได้ค่าตอบแทนเท่าไหร่? นิวตั้นตักไอติมเข้าปากคำหนึ่งก่อนจะเลิกคิ้วกลอกตาเหมือนใช้ความคิด ทั้งๆ ที่ฉันก็ส่ายหน้าตอบไป ?อาจจะได้น้อยมั้ง เพราะมันเป็นงานง่ายๆ นี่นา ใช่ป่ะ?
คิ้วฉันกระตุกทันทีที่ได้ฟังไอ้บ้าตรงหน้านี่พูดจบ ก่อนจะยกมือผลักเขาออกจากเส้นทางการเดินของตัวเองอย่างฉุนเฉียว
?เออ! คงงั้นมั้ง ไปล่ะ?
?=O=?
ฉันเดินกระแทกส้นเท้าห่างออกมาจากบริเวณนั้นทันที ตัดสินใจไปทิ้งตัวนอนพักผ่อนต่อบนเตียงในห้องของตัวเอง หลังจากที่ตื่นเช้าจนรู้สึกเพลียหน่อยๆ
ชิ! ไม่รู้ว่างานที่อยู่ในมือของฉันตอนนี้มันเบบี้จริงมั้ย แต่เท่าที่ดู ฉันยังแอบยอมรับเลยนะว่ามันงานระดับเด็กๆ จริงๆ อย่างที่ไอ้นิวตั้นว่า แต่เรื่องที่เฮียพอร์ตบอกก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะเป็นจริงมั้ย หรือว่าเฮียแกแค่ให้กำลังใจฉันเฉยๆ รึเปล่า... =_=?
โอยยย~ ไม่รู้ล่ะ เบบี้ก็ดีเหมือนกัน จะได้รีบยื่นใบขอพักร้อนซะ จบเรื่อง!
3
เซเบล์ทมีนิสัยกวนๆ ปนน่ารัก ร่าเริง มนุษยสัมพันธ์ดี พูดเก่ง เข้าสังคม และจิตใจมีเมตตา...
แผนที่หนึ่ง... ฉันก้มลงมองสมุดพกเล่มเล็กๆ สีฟ้าในมือของตัวเองในขณะอ่านนิสัยของเซเบล์ทไปด้วย ในนี้จดข้อมูลแทบจะทุกอย่างที่ฉันไปหามา และตอนนี้ฉันกำลังนั่งรถแท็กซี่เพื่อมุ่งตรงไปยังถนน xx ย่านจุดที่คอมเม้นท์ 207 ในเว็บแฟนคลับนั่นบอกมา
?ตกลงหนูจะให้ลุงจอดรถตรงไหนล่ะฮึ? ลุงคนขับรถเอี้ยวตัวมาถามฉัน
?เอ่อ... =_=;;? ตรงไหนดีฟะ... ฉันยกมือเกาหัวพร้อมกับชะโงกหน้าไปจนชิดกระจกบานใส
?ว่าไงล่ะ -_-^?
?ตรงที่มีจุดพักมอเตอร์ไซค์รับจ้างอ่ะค่ะ แถวนี้ ลุงเคยเห็นป่ะ?
?จุดพักมอเตอร์ไซค์รับจ้างเรอะ? ลุงแกทำหน้านึกก่อนจะร้องออกมา ?ใช่! ตรงที่มีคนชุกชุมเป็นพิเศษสินะ มีคนบอกลุงมาเหมือนกันว่าสาวๆ ชอบมาแถวนี้?
?=_=;; ระ...เหรอคะ?
?นี่หรือว่าหนูจะมาหาโชเฟอร์รูปหล่อคนนั้นด้วย =O=!!?
?เอ่อ... -O-;? ฉันเกิดอาการพูดไม่ออกขึ้นมาทันทีก่อนจะยิ้มแห้งๆ จะปฏิเสธก็ไม่ได้ ในเมื่อฉันมาหาเซเบล์ทจริงๆ T_T แต่ฉันไม่ได้มาในทำนองนั้นนี่นา
?แหม! ไม่ต้องปฏิเสธหรอกหนู เอ้า ตรงนี้แหละ ลงไปสิ?
?เอ๋... แล้วไหนล่ะคะจุดพักรถน่ะ หนูเห็นแต่ร้านอาหารเต็มไปหมด? ฉันถาม ตาเห็นร้านอาหารสองข้างถนนเรียงรายกันบนริมฟุตปาธจนดูน่าอึดอัด ราวกับว่าจะเป็นตลาดนัดเล็กๆ บริเวณแถวนี้ไปซะแล้ว
?ทางนั้นไง รถมันเข้าไม่ได้ ตรงนี้มันมีคนมาขายของเยอะแยะ?
?อ๋อ? ฉันพยักหน้ารับแล้วยื่นเงินไปให้ลุงคนขับรถ กล่าวขอบคุณเบาๆ ก่อนจะขยับร่างตัวเองลงไปยืนท้าแดดด้านนอก T^T
ฉันก้าวเดินบนริมฟุตปาธไปเรื่อยๆ เพื่อมุ่งตรงไปยังจุดพักรถมอเตอร์ไซค์รับจ้างที่ลุงแกว่า แต่ยังไม่ทันจะเดินไปถึงไหน เสียงของผู้หญิงที่เป็นป้าแก่ๆ ก็เรียกฉันเอาไว้ซะก่อน
?นี่ น้องๆ?
?คะ? มีอะไรคะป้า? ฉันเลิกคิ้วแบบงงๆ
?เรียกพี่สิ!?
?ค่ะ... มีอะไรคะพี่ =_=? ฉันถามกลับไปอีกรอบหนึ่งพร้อมกับเริ่มยกมือขึ้นมาเช็ดเหงื่อตามหน้าผากและไรผม ขนาดโดนแดดไปไม่ถึงสิบห้านาทีกลับรับรู้ได้เลยว่าเริ่มจะทนไม่ไหวกับความร้อนระอุเหล่านี้
?จะไปไหนน่ะ ตลาดยังไม่เปิด ซอยนี้ตัน!?
?ไป... -_-;? ฉันหุบปากลงตามเดิมก่อนจะกะพริบตาปริบๆ หันซ้ายหันขวาเพื่อมองหาตัวช่วย
เออ! แล้วฉันมาทำไมล่ะ TOT! รึจะให้บอกว่ามาเป็นสปายพาตัวเซเบล์ทกลับไปเป็นนักร้อง ก็ทุเรศอีกล่ะ เฮียพอร์ตก็บอกอยู่ว่าเรื่องนี้พยายามอย่าให้ใครรู้
?เอ้า! ไปไหนล่ะ อ้ำๆ อึ้งๆ อยู่ได้?
?ไปจ้างมอเตอร์ไซค์รับจ้างค่ะ?
?อ้าว! เรอะ? ป้าแกทำหน้าเหมือนรับรู้ก่อนจะยืนกอดอกแล้วพิจารณาฉัน ?เฮ้อ! นี่อย่าบอกนะว่ามาหาพ่อหนุ่มเนื้อทองคนนั้นอีกราย?
?พ่อหนุ่มเนื้อทอง??
ใคร... ใครเนื้อทอง บอกฉันที =O=;;
?เอ้า! ก็พ่อหนุ่มที่หน้าตาหล่อๆ สาวๆ ชอบมาตามหาน่ะสิ ทำแอ๊บไม่รู้นะน้องนี่ จริงๆ ก็มาหาเขาล่ะซี่!?
?=_=;;? พ่อหนุ่มเนื้อทองคือเซเบล์ทสินะ -_-;
?เฮ้อ! แต่ก็นะ สาวๆ พวกนี้ก็ยังไง ไม่ได้อยากไปไหนแต่ยอมลงทุนเสียเงินมาจ้างพ่อหนุ่มเนื้อทองนั่นให้ไปรับไปส่งตามที่ต่างๆ แถมบางรายชิงคนแก่นั่งซะได้ อู้ยยย! ไม่ไหวเล้ย! อย่าบอกนะว่าน้องด้วย พี่ล่ะเซ็ง เห็นแล้วเหนื่อย!? ป้าแกร่ายยาวเป็นชุด ก่อนจะจบด้วยการเชิดหน้าใส่ฉัน
เรียกมาเพื่อให้ระบายอารมณ์เนี่ยนะ TOT;
?เอ่อ...ค่ะ งั้นน้องขอตัวนะคะพี่?
?เดี๋ยวสิ! ไม่แวะซื้อเนื้อหมูก่อนรึไง ถูกนะเนี่ย เพิ่งรับโลฯ ใหม่มาเมื่อวาน?
?ไม่ล่ะค่ะ ตลาดยังไม่เปิดนี่ -_-;? ฉันตอบก่อนขอตัวแล้วเดินชิ่งออกมาเลย ได้ยินเสียงป้าแกบ่นพึมพำถึงผู้หญิงสมัยนี้อีกสองสามประโยค ก่อนจะเดินมาจนถึงสุดปลายซอย
ในขณะที่เตรียมจะเดินไปขอจ้างให้เซเบล์ทไปส่ง คุณยายแก่ๆ หน้าตาจีนๆ คนหนึ่งก็ปั่นจักรยานมาจอดอยู่ด้านข้างของฉันพร้อมกับทักทาย
?หนูเป็นใครเนี่ย ทำไมไม่เคยเห็น?
อ้อ...แกคงทักเพราะนึกว่าเป็นคนแถวนี้ล่ะมั้ง -.-
?มาดูตลาดน่ะค่ะ ^^?
?กำลังจะกลับแล้วเหรอ?
?ค่ะ? ฉันพยักหน้า
?มอเตอร์ไซค์รับจ้างล่ะสิ? แกถามต่อ ฉันเลยยิ้มแล้วพยักหน้าอีกครั้ง ?นี่ จะบอกอะไรให้นะหนู ของดีเชียวล่ะ รับรู้ไว้?
?อะไรเหรอคะ??
?ก็ที่ตรงนี้น่ะสิ มีพ่อหนุ่มเนื้อทองทำงานเป็นโชเฟอร์มอเตอร์ไซค์รับจ้างอยู่?
พ่อหนุ่มเนื้อทองอีกแล้ว =O=
?แล้วแนะนำให้ไปใช้บริการเขา รับรองว่าสะดวกสบายจริงๆ สาวๆ แถวนี้เป็นอิจฉาแน่ๆ?
?... -_-?
?แต่จะว่าไป นอกจากสาวๆ แล้ว พ่อหนุ่มเขาก็ชอบรับส่งคนแก่เหมือนกันนะ ถึงจะเจ้าชู้แต่ว่าก็จิตใจดีมีเมตตา แถมพูดจาเพราะอีกด้วย อ้อ แต่มีสาวๆ บางคนเขาก็ไม่ให้ซ้อนนะ เลือกคนน่ะเลือกคน?
?.....? ฉันเงียบ ไม่ยอมตอบอะไร ยายแกก็เลยถอนหายใจเบาๆ แล้วเอี้ยวตัวไปขึ้นคร่อมจักรยานของตัวเองเอาไว้ตามเดิม
?งั้นไปก่อนดีกว่า?
ฉันเม้มปาก ก่อนที่ความคิดและหัวสมองจะตรึกตรองข้อมูลที่ยายแก่เจ้าของจักรยานพูดออกมา
ถ้าหากหมอนั่นหยิ่งไม่รับสาวๆ หรือเลือกคนอย่างที่ว่าจริงๆ แปลว่าฉันอาจจะมีสิทธิ์แห้ว ตะล่อมให้เขากลับไปทำงานเดิมไม่ได้น่ะสิ =_= แย่แน่ๆ แบบนี้...
แต่ถ้าเกิดว่าฉันใช้คนแก่เป็นตัวช่วยล่ะ? อาจจะมีสิทธิ์นี่นะ!!
?ยายคะ!? ฉันรีบร้องเรียกแกเอาไว้ทันที
เอี๊ยดดด!! ล้อจักรยานหยุด
?หือ มีอะไรเหรอนังหนู อยากรู้อะไรอีกรึไง?
?ยายช่วยอะไรหนูหน่อยได้มั้ยอ่ะ? ฉันถามพร้อมกับยิ้มหวาน ไม่รอให้ยายแกถามอะไร รีบชี้ไปที่จุดพักรถมอเตอร์ไซค์รับจ้างนั่นทันที ?นั่นไง... ยายช่วยทีสิคะ?
?ช่วยอะไรล่ะ?
?ก็นั่นไงๆ ยายช่วยเข้าไปบอกพ่อหนุ่มเนื้อทองของยายหน่อยสิ... เข้าไปคุยก็ได้เอ้า คุยประมาณว่ายายเป็นคนแก่แล้ว อาบน้ำร้อนมาก่อน ทำงานเป็นคนขับรถรับจ้างนี่ไม่รุ่งๆ?
?=_=;?
?แล้วยายก็อาจจะต่อไปอีกก็ได้ว่า... ให้ไปเป็นนักร้องดีกว่า มีแต่สาวๆ ชมๆ ชอบๆ?
?ทำไมยายจะต้องทำด้วย...? ยายแก่ทำหน้าบูดแล้วเริ่มจะออกลายปฏิเสธ ฉันเลยควักเงินในกระเป๋ามาส่งให้แกไปห้าร้อยบาททั้งกล้ำกลืน ?โอเค ยายทำก็ได้ -_-?
?ขอบคุณค่ะยาย ทำให้คุ้มค่าเงินหน่อยนะคะ?
?=_=a?
ยายแกไม่ตอบอะไร แต่ว่าเลี้ยวหัวจักรยานกลับมาจอดเอาไว้แถวๆ นี้ ก่อนที่แกจะเดินไปยังจุดพักมอเตอร์ไซค์ด้านหน้า พร้อมๆ กับฉันที่อาศัยจังหวะไม่มีใครเห็นค่อยๆ คืบคลานไปหลบอยู่หลังสังกะสีแผ่นเบ้อเร่อแล้วคอยฟังบทสนทนทาทั้งหมด
?อ้าว! ยายเซียง หวัดดีครับ >O<! มาทำอะไรแต่เช้าเนี่ย?
เด็กผู้ชายวัยรุ่นหน้าใสที่ดูท่าทางจะเป็นคนแถวนี้ทักยายคนนั้นขึ้นมาก่อนเพื่อน... ชื่อยายเซียง -_-;;
?นี่พ่อหนุ่มเนื้อทองไปอยู่ไหนซะล่ะ?
แล้วยายเซียงก็เริ่มแผน โดยมีฉันแอบตื่นเต้นลุ้นอยู่หลังสังกะสี
?อ๋อ พี่แกไปซื้อน้ำเต้าหู้อ่ะยาย เดี๋ยวก็มาล่ะ นั่งด้วยกันก่อนมั้ย ผมจะให้ไอ้อ๊อดไปซื้อเหนียวไก่อยู่พอดีเลย? เด็กชายคนเดิมพูดต่อ ?เอ๊ะ! แต่ยายจะกินไหวป่ะล่ะ ฟันปลอมลืมใส่มารึเปล่า?
?ไอ้ทิว ข้าไม่ใช่เพื่อนเล่นกับเอ็งนะ!?
?อะไรเนี่ยไอ้ทิว อาม่า โวยวายกันอีกแล้ว แต่เช้าเชียวนะ?
คราวนี้เสียงห้าวของผู้ชายหน้าตาตี๋ที่สวมแว่นกรอบดำในชุดนักเรียน ม.ปลาย หลุดลุ่ยก็เดินเข้ามาแล้วนั่งข้างๆ กับนายหน้าใสที่ชื่อทิว =_=;
?ไอ้ตี๋ ดูมันล้อเล่นกับอาม่า เพื่อนเอ็งเนี่ย เลวทราม!?
เฮ้ย!! ตกลงยายเป็นคนไทยรึคนจีน T[]T; ทำไมถึงไม่พูดอั๊ว-ลื้อ
?แล้วพ่อหนุ่มเนื้อทองไปอยู่ไหน?
?อ๋อ พี่เบล์ทอ่ะเหรอ นู่นไง? นายคนที่ชื่อตี๋ชี้ไปยังถนนฝั่งตรงข้าม ก่อนที่ฉันจะมองลอดสังกะสีตามไป
ร่างสูงที่อยู่ในชุดเสื้อยืดคอกลมสีขาวและกางเกงยีนสีซีดกับรองเท้าผ้าใบดูโดดเด่นเพราะสีผมเจ็บแสบของเขา... โดยเฉพาะเสื้อกั๊กสีส้มที่ทำให้ทุกๆ คนรู้ว่าเขาคือโชเฟอร์... คนขับรถมอเตอร์ไซค์รับจ้าง -_-;
ในขณะที่เซเบล์ทเดินเข้ามาใกล้ยายเซียงพร้อมๆ กับลุงคนแก่อีกคน ฉันก็ยืนแทบจะไม่นิ่ง
อึ๋ย!! ทำให้สำเร็จนะยาย!!
?อ้าว ยายเซียง... เอาน้ำเต้าหู้มั้ยครับ?
?ไม่เป็นไรๆ?
ยายเซียงโบกไม้โบกมือปฏิเสธ ก่อนจะยืนนิ่งเหมือนทบทวนความทรงจำ =_=;; พร้อมๆ กับที่ฉันเริ่มย่นหัวคิ้วอย่างหวาดผวา ...นึกให้ออกนะยาย อย่าเพิ่งอัลไซเมอร์ตอนนี้ T_T!
?เป็นไรอ่ะอาม่า ปวดขี้เหรอ?
?เปล่า! เอ้อ จริงสิ?
?มีอะไรเหรอครับ? นายทิวหน้าใสถาม ทุกๆ คนก็จ้องเป๋งไปยังหน้าเหี่ยวย่นของอาม่ายายเซียงแบบงงๆ เง็งๆ และสงสัยกันถ้วนหน้า ก่อนที่ยายแกจะยิ้มกว้างโชว์ฟันหลอแล้วเฉลยออกมา
?ยายน่ะเคยอาบน้ำร้อนมาก่อนนะพ่อหนุ่มเนื้อทอง?
?=_=;?
ฉันเห็นหน้าของเซเบล์ทเริ่มจะมึนตึงขึ้นเล็กน้อยในสภาวะงงๆ ก่อนที่เขาจะพยักหน้ารับหงึกหงัก
?ขับรถรับจ้างไปวันๆ น่ะไม่รุ่งหรอกนะพ่อหนุ่มเอ๊ย!?
?=O=?
ทุกคนเงียบ แต่ยายแกยังคงสาธยายบ่นๆ ต่อไปเรื่อยๆ ตามคอนเซปท์ที่ฉันบอกเอาไว้ก่อนหน้านี้ จนนายทิวอะไรนั่นต้องยกมือขึ้นมาเบรกห้ามไว้
?เดี๋ยวครับยายเซียง จู่ๆ ทำไมมาพูดอะไรแบบนี้?
?เอ๋า! ก็ยายได้เงิน...?
เคร้ง!!!
ด้วยความตกใจของฉัน ก็เลยเผลอปัดไปโดนสังกะสีจนมันเกือบล้ม ถ้าหากว่าฉันไม่จับมันเอาไว้ซะก่อนล่ะก็... (คงรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น) TOT; พอฉันมองลอดไปตามรูสังกะสีเล็กๆ ก็เห็นว่าคนแถวนั้นจ้องมองมาทางนี้กันหมด...
?อะไรน่ะ -_-??
?แมวมั้ง? นายตี๋ตอบเหมือนไม่ใส่ใจ และนั่นทำให้ฉันขอบคุณเขาอยู่ในใจแล้วลงมือเงี่ยหูฟังต่อไป
?แล้วไงต่อล่ะยาย ทำไมวันนี้มาพูดแบบนี้ได้ ทั้งๆ ที่เมื่อวานยังชมพี่เบล์ทอยู่เลยนี่นาว่าทำงานแบบนี้น่ะดีแล้ว ไม่ต้องไปเป็นหรอกนักร้อง ยุ่งยากนี่นา?
เย้ยย!! ฉันผงะไป แต่ว่าโชคยังดีที่มือตัวเองเอื้อมมาอุดปากยั้งเสียงไว้ทัน
ยายนะยาย! ไปบอกแบบนี้ไว้เมื่อวานทำไมไม่บอกกันก่อนล่ะ ฉันจะได้เอาเงินห้าร้อยไปจ้างคนอื่น
?ยายเปลี่ยนใจแล้ว?
ซะงั้น ดื้อๆ เงี้ยอ่ะนะ TOT; ใครจะไปเชื่อฟะ!
?=_=; กินข้าวเหนียวไก่กันดีกว่ายาย เลิกพูดเรื่องนี้เถอะ? นายหน้าใสที่ชื่อทิวบอกก่อนจะหยิบถุงข้าวเหนียวไก่ขึ้นมาแกะห่อออกแล้วตั้งวงล้อมจนฉันต้องยกมือขึ้นมาก่ายหน้าผากแบบกลุ้มใจ
ไปแล้ว... ไปแล้วห้าร้อยของฉัน TOT!~
ฉันได้แต่นั่งเศร้าเป็นอีเหงาหลังสังกะสีฟังบทสนทนาเฮฮาปาร์ตี้ของวงข้าวเหนียวไก่อย่างช้ำใจ ตัดใจเรื่องแบงค์สีม่วงนั่นแล้วเตรียมจะกลับสปายคลับ
?อืมๆ อร่อยมากๆ ดีนะที่กินส่วนเนื้อมัน หนังทอดยายคงกินไม่ได้?
?เพราะลืมฟันปลอมอ่ะดี๊!?
?ไอ้ทิว! เอ็งมันก็ปากเสียเหมือนเดิม ไม่เหมือนพ่อหนุ่มเนื้อทอง?
?อ้าว! ก็พี่เบล์ทเขาดี เขาหวานกับสาวๆ ต่างหาก ยายน่ะพี่เขาแค่สงสาร ยายยังสาวอยู่อีกมั้ยล่ะ =.,=?
?ข้ายังสาว! เพื่อนข้าคนเมื่อกี้น่ะ ที่น่ารักๆ เป็นคนจ้างให้มาพูดเรื่องนี้กับพ่อหนุ่มเนื้อทองเองแหละ?
ฉันหยุดขาที่กำลังจะก้าวหนีออกจากที่ซ่อนทันทีทันใดแล้วค่อยๆ ทิ้งตัวลงนั่งยองๆ เหมือนเดิม มองลอดผ่านรูสังกะสีไปยังวงข้าวเหนียวไก่แบบไม่ชอบใจ
ยาย!! หลุดอะไรออกมา T[]T!!
?จ้าง? พูด?? เซเบล์ทเลิกคิ้ว ?เขาบอกให้ยายมาพูดให้ผมทำงานเป็นนักร้องเหรอ?
?ใช่แล้วล่ะพ่อหนุ่มเนื้อทอง?
?สงสัยจะเป็นพวกแฟนคลับพี่มั้งพี่เบล์ท ดังขนาดนี้นี่!? ไอ้ทิวงี่เง่านั่นแซวก่อนจะกินไก่ในมือของตัวเองต่อไปแล้วหันไปโม้เหมือนเดิม
ฉันถอนหายใจออกมาเบาๆ ดีหน่อยที่ยายแกไม่บอกรายละเอียดมากกว่านี้... แต่ว่าใบหน้าเคร่งเครียดปนแปลกใจและสงสัยของเซเบล์ท อีตาหนุ่มเนื้อทองนั่นน่ะสิ ทำให้ฉันลำบากใจ
เขาทำหน้าเหมือนกับสงสัยอย่างนั้นแหละ...ว่าใครเป็นคนจ้างและทำเรื่องแบบนี้
อึ่ย! อยู่นานๆ ไม่ได้ซะละ T.T
ฉันรีบก้าวเท้าแล้วใช้ช่วงจังหวะที่คนชุลมุนรีบวิ่งเตลิดออกไปจากตรงนี้ทันที ก่อนจะไปยืนร้อนโบกรถแท็กซี่ที่หน้าปากซอยตลาดเล็กๆ นี่เพื่อจะกลับคลับ...
ในหัวฉันประมวลแผนสองต่อไปอีกอย่างมุ่งมั่น พร้อมๆ กับร่ายยาวมาเป็นฉากๆ ได้ต่อจากนั้นทันที และตลอดเส้นทางการเดินทางกลับคลับ ฉันก็นั่งจดแผนยิกๆ ลงไปในสมุดโน้ตสีฟ้าเล่มเดิมอย่างขะมักเขม้น
พรุ่งนี้...พรุ่งนี้ลองใหม่!! =[]=
แล้วอย่างนี้แผนการที่ทาร์ชี่ นักสืบสาวแห่งสปายคลับวางไว้จะสำเร็จหรือไม่ต้องติดตามอ่านใน Darling Villain จับนายวายร้ายขึ้นแท่นประหารรัก ฉบับเต็ม หาซื้อได้ตามร้านหนังสือชั้นนำทั่วไป หรือเว็บไซต์ http://www.bongkoch.com/catalog/product ... ts_id=7604