ผู้คนมากมายต่างยืนรายล้อมหลุมศพแห่งใหม่ที่เพิ่งจะถูกดินฝังกลบเมื่อไม่กี่นาทีก่อนด้วยความเสียอกเสียใจเป็นอย่างมาก สายลมเย็นเยือกพัดโบกสะบัดไปมา ราวกับวิญญาณคนตายต้องการสื่อให้ทุกคนในตระกูลได้รับรู้ว่า นอกจากผู้จ้างวานให้มาขุดหลุมกับพระจีนที่มาทำพิธีอย่างตั้งอกตั้งใจ กำลังมีสิ่งหนึ่งที่แปลกปลอมเข้ามา...
มันมาแล้ว!!
?ฮือออ~ คุณปู่ขาาา~ ทำไมอายุสั้นแบบนี้กันนะ ฮึกๆ คุณปู๊!!? ร่างบางในชุดเสื้อยืดตัวจิ๋วกับกางเกงยีนขายาวพอดีเข่ากำลังกอดหลุมศพร่ำไห้พร้อมทั้งคร่ำครวญด้วยน้ำเสียงสะอึกสะอื้น ท่ามกลางสายตาตื่นตกใจของคนทั้งตระกูลที่ต่างก็กำลังมองดูการกระทำของหญิงสาวด้วยความงุนงงไปตามๆ กัน
?เด็กนั่นใครกัน ใช่คนในตระกูลเรารึเปล่า =[]
?เสียงหนึ่งเอ่ยขึ้นในขณะที่ฉัน ?เวนิส? กำลังร้องห่มร้องไห้ราวกับเพิ่งจะรู้ว่าญาติตัวเองเสียอยู่ข้างๆ หลุมศพของชายชราวัยแปดสิบปี
จริงอย่างที่ยัยเจ๊ปากแดงนั่นว่า ฉันไม่ใช่คนในตระกูลนี้อย่างแน่นอน แต่ก็นะ...นี่มันงานพาร์ตไทม์ของฉันเชียวนะยัยป้าบ้า จะตะโกนเรียกให้ทุกสายตาหันมามองฉันทำไมกันเล่า!
สรุปเรื่องมันเป็นไงมาไงอย่างงั้นเหรอ พูดแล้วชีวิตฉันมันน่าสงสารนะ จะเล่าให้ฟังหลังเสร็จพิธีฝังศพคุณปู่แปลกหน้านี่ก็แล้วกัน
เวลาผ่านไป...
?นี่จ้ะค่าจ้างสำหรับงานนี้ ขอบคุณหนูมากนะจ๊ะ? หญิงชราวัยกลางคนในชุดสูทสุดหรูราคาแพงที่บ่งบอกให้รู้ถึงสถานะทางบ้านที่ดูท่าว่าน่าจะรวยพูดขึ้น พร้อมกับยื่นซองสีขาวที่ข้างในบรรจุสมบัติล้ำค่าที่จะทำให้ฉันประทังชีวิตรอดไปได้อีกวันมาให้
?ขอบคุณนะคะ?
ฉันยกมือไหว้อย่างเก้ๆ กังๆ แล้วรับซองเงินนั้นมาถือไว้ ก่อนสายตาจะเหลือบไปเห็นร่างสูงในชุดเสื้อยืด กางเกงยีนขายาว ที่ยืนเอามือเท้ารถสปอร์ตสีดำคันหรูรอท่าอยู่ก่อนแล้ว รอยยิ้มแห่งความสุขมาเยือนทันทีที่รู้ว่าเจ้าของใบหน้าเย็นชานั้นเป็นใคร
?นะ...ไนท์! วันนี้นายมารับฉันด้วยตัวเอง ดีใจจังเลย ^^?
ฉันยิ้มร่าพร้อมทั้งโบกมือทักทายร่างสูงตรงหน้าด้วยความดีใจ แต่ก็ไม่ลืมที่จะก้มหัวอำลาผู้ว่าจ้างก่อนเดินจากมาหาร่างสูงด้วยรอยยิ้มแห่งความปลื้มปีติยินดีดี๊ด๊าเป็นการใหญ่
เรือนผมสีเทาอ่อนๆ ที่เขาบอกว่าเพิ่งจะย้อมมาหมาดๆ นั่นดูมีเสน่ห์จนสายตาของฉันไม่อาจจะละเว้นได้เลยแม้แต่วินาทีเดียว ไหนจะริมฝีปากบางเฉียบที่ไม่เคยยิ้มให้ได้เห็นเลยสักครั้งนั่นอีก ทำไมเขาถึงได้หล่อแบบนี้นะเนี่ย
?หุบปากแล้วขึ้นรถสักที เสียเวลาชะมัด!!? ไนท์พูดเสียงเรียบ ก่อนจะขึ้นไปนั่งประจำที่คนขับด้วยสีหน้าที่เบื่อหน่ายโลกเหมือนอย่างเคย
ทำไมต้องเย็นชากับฉันด้วยก็ไม่รู้ นี่เราเป็นแฟนกันจริงๆ รึเปล่าเนี่ย เขาไม่เห็นจะเคยพูดดีกับฉันสักครั้งเลย ตั้งแต่ฉันฟื้นขึ้นมา...
ในขณะที่เดินทางไปสู่สนามแข่งรถซึ่งเป็นสถานที่ที่แฟนหนุ่มจอมเย็นชาของฉันชอบมากยิ่งกว่าบ้านของตัวเองหรือข้าวสามมื้อ เรามาทำความรู้จักกับชะตาชีวิตที่น่าเศร้าของฉันกันดีกว่านะคะ เรื่องราวมันเป็นไงมาไงไม่รู้ ฉันจำได้แค่เพียงว่าตัวเองประสบอุบัติเหตุ แต่จำไม่ได้ว่ามันเกิดขึ้นที่ไหนและเกิดขึ้นได้ยังไงซะด้วยสิ
พอฟื้นตื่นมาตาแป๋วๆ อีกที หมอก็บอกว่าหัวฉันกระแทกอย่างแรงกับของหนัก จนส่งผลให้สมองเสื่อมสูญเสียความทรงจำชั่วคราว แถมยังได้รับรู้ความจริงที่ว่าตัวเองมีแฟนแล้ว ซึ่งก็คือร่างสูงใบหน้าหล่อเหลาเจ้าของผมสีเทาเงางามมีนามว่าไนท์ เป็นของแถมต้อนรับการกลับมาจากทัวร์นรกอีกต่างหาก (โชคดีจริงจริ๊ง) เขาบอกว่าเราเป็นแฟนที่รักกันมากปานจะกลืนกิน แต่สิ่งที่เขาแสดงออกมากับฉันมันดูไม่เหมือนว่าเราทั้งคู่เป็นคนรักกันตรงไหนเลยสักนิด หนำซ้ำถ้าเรารักกันจริงๆ ล่ะก็นะ...ทำไมฉันถึงได้จำเรื่องราวอะไรระหว่างเราไม่ได้เลยล่ะ
น่าแปลกนะว่ามั้ย ไนท์บอกว่าวันที่เกิดเหตุเราทั้งคู่ทะเลาะกันเรื่องที่เขาสารภาพว่าฉันอ้วนเกินไป ทำให้ฉันโกรธจนหน้ามืด วิ่งเอาตัวไปโขกปูนซีเมนต์พื้นถนนเพื่อประชดชีวิตที่รันทดของตัวเอง มันน่าเชื่อตรงไหนเนี่ย เรื่องที่เขาเล่ามาทั้งหมดมันยังมีหลายช่วงหลายฉากหลายคำพูดที่ฉันยังคงสงสัยและอยากถาม แต่พอตั้งท่าจะถามเขา...
?นี่ไนท์! ฉันกับนายเรารักกันมากมั้ย แล้วก่อนที่ฉันจะความจำเสื่อมนั่นน่ะเรา...?
?บอกกี่ครั้งแล้วฮะ! ว่าให้หุบปากเวลาที่ฉันกำลังใช้สมาธิอยู่!!?
ก็เป็นอีแบบนี้นั่นแหละ ฉันว่าฉันไม่ได้คิดไปเองหรอกนะว่าเขากำลังมีบางอย่างปิดบังฉันอยู่ เขาไม่เห็นจะแสดงออกว่ารักฉันเลยสักนิด ยกตัวอย่างเช่น งานแต่ละอย่างที่เขาสรรหามาให้ฉันทำ มีตั้งแต่รับจ้างทวงหนี้ ยามรักษาความปลอดภัย รับจ้างงมหอย จนมาถึงล่าสุดนี่แหละ! รับจ้างร้องไห้ตามงานศพ!! ใช้อะไรคิด ใบหน้าที่ขาวเนียนใสราวกับลูกผู้ดีมีเงินใช้เหลือเฟือแบบฉันเนี่ยนะ ผมลอนยาวสีน้ำตาลเลยกลางหลังบ่งบอกถึงการดูแลรักษามาอย่างดีเยี่ยม ดวงตากลมโตสีน้ำตาลเข้ม ปากนิดจมูกหน่อยแบบฉันเนี่ยนะ!! ถ้าไม่ติดว่าเขาเป็นแฟนฉัน แถมยังหน้าตาหล่อล่ะก็นะ ฉันคงหนีไปจากหมอนี่ตั้งแต่วันแรกที่ฟื้นคืนชีพแล้วล่ะ คิดแล้วมันเศร้า ไม่เล่าแล้วดีกว่าาาา~
สนามแข่งรถ SS
ใช้เวลาเพียงชั่วอึดใจเดียว บวกกับการขับท้าทายความตายของไนท์ เราทั้งคู่ก็มาถึงสนามแข่งรถอันเลื่องชื่อจนได้ โดยที่ฉันยังอยู่ครบสามสิบสอง แต่ทว่าใจกลับร่วงลงไปอยู่ที่ตาตุ่มเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ไนท์พาฉันมาที่นี่ครั้งนี้เป็นครั้งที่สอง แต่ก็ไม่เคยอนุญาตให้ฉันลงจากรถเลยสักครั้ง ไม่เข้าใจความคิดของหมอนี่เลยให้ตาย
?เฮ้อ~ นึกว่าฉันจะไม่รอดซะแล้วสิ -_-?
?นั่งรออยู่ในนี้ก่อนนะ เดี๋ยวฉันมา ถ้ากลับมาไม่เจอ เธอโดนดีแน่ๆ เข้าใจที่พูดมั้ย?
ไม่ไหวแล้วนะ นี่เขาคิดว่าฉันเป็นผู้หญิงที่บอบบางแต่หน้าตารึยังไงไม่ทราบ ร่างกายฉันมันสวรรค์สร้างมาจากสิ่งที่พระเจ้าประทานมาให้นะ ไม่ได้ทำมาจากเศษเหล็กเศษหินซะเมื่อไหร่กันเล่าเจ้าบ้า!! ชิชะ! ทำไมฉันถึงได้มีความรู้สึกว่าถ้าตัวเองใจกล้าด่าคำพวกนี้ออกไปให้เขาได้รับฟังจะรู้สึกดีนะ ทำไมกันนะ
พรึบ!!
?ถามว่าเข้าใจที่พูดมั้ย!!?
?ขะ...เข้าใจแล้วค่ะ?
ฉันตอบรับคำไปทั้งๆ ที่ยังไม่ทันได้รู้ด้วยซ้ำว่าเขาสั่งอะไร แต่เพราะจู่ๆ ไนท์ก็โน้มหน้าลงมาจนใบหน้าของเราทั้งคู่อยู่ห่างจากกันเพียงไม่กี่คืบ มันทำให้ฉันใจสั่นไม่เป็นส่ำ และก่อนที่สติจะหลุดลอย ฉันจะต้องรีบรับคำแก้ต่างไปซะก่อน เอาตัวรอดเป็นยอดคนล่ะงานนี้!!
?เข้าใจก็ดี! อยู่นี่ล่ะ อย่าไปไหน? ว่าจบร่างสูงก็กระชากประตูรถให้เปิดออก ก่อนจะเดินล้วงกระเป๋ากางเกงไปไหนก็ไม่ทราบ เพราะไม่กล้าที่จะเอ่ยปากถาม เฮ้อ~ ถึงจะยังไงฉันก็ยังไม่อยากจะเชื่ออยู่ดีนั่นแหละว่าเราทั้งคู่รักกัน เขาทำราวกับว่าฉันเป็นสายลมที่ล่องหนได้ ไม่เคยแตะเนื้อต้องตัวฉันเลยสักครั้ง
ทั้งๆ ที่เราก็นอนเตียงเดียวกันทุกคืน มันเพราะอะไรกันนะ นายรักฉันจริงๆ อย่างงั้นเหรอไนท์...
สิ่งที่เรียกว่ารักของนายมันคืออะไรกันแน่
2
5 นาทีผ่านไป
10 นาทีตามมาติดๆ
ปวดฉี่!! มาปวดอะไรเอาตอนนี้กันนะ แถมหมอนั่นก็ดูเหมือนว่าไม่มีทีท่าจะหวนกลับมาง่ายๆ เลยด้วย ทำไงดีล่ะเนี่ย
เราลองมาคิดกันเล่นๆ ในสถานการณ์ที่ฉันกำลังปวดฉี่จนจะทนรอให้เขากลับมาอนุญาตไม่ไหวแบบนี้กันดีว่า ลองคิดดูนะว่า ถ้าฉันโผล่หัวออกไปจากรถ ก็เท่ากับว่าฉันกำลังขัดคำสั่งของเขา ซึ่งนั่นก็หมายความว่านอกจากฉันจะไม่ได้ไปฉี่ตามที่ใจหวังไว้แล้วน้านนน~ ฉันอาจจะถูกหมอนั่นฆ่าแล้วลืมข่มขืนก็เป็นได้ แต่ถ้าฉันยังขืนสวมวิญญาณนักอั้นฉี่โอลิมปิกอยู่ต่อไปอีกสักสองวินาที ฉันอาจจะฉี่ราดลงบนรถคันหรูที่เปรียบเสมือนตัวและหัวใจของเขาอย่างไม่มีทางเลือก
และถ้ามันเป็นแบบนั้น...หมอนั่นคงจะฆ่าฉันให้ตายแล้วขับรถเหยียบศพฉันอีกรอบ อีกรอบๆๆๆ และอีกรอบแหงๆ งอแงๆๆ อีแบบไหนก็ไม่ดีทั้งนั้นแหละ
แต่เอ๊ะ!? ถ้าฉันรีบไปรีบกลับมาก่อนที่หมอนั่นจะมาที่รถ นอกจากฉันจะได้ปลดปล่อยความทรมานที่ใกล้จะกลั้นเอาไว้ไม่อยู่แล้วนั้น ฉันก็ยังไม่ต้องถูกฆ่าอีกต่างหาก เอาแบบนี้นี่แหละดีที่สุด!!
เมื่อได้ข้อสรุปกับตัวเองเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ฉันก็รีบกระเด้งตัวออกจากรถในทันที ท่ามกลางสายตาของคนทั่วบริเวณ ที่พอเห็นใบหน้ามอมแมมของฉันแล้วก็ถึงกับตะลึงงันอ้าปากค้างไปตามๆ กัน ว่าแต่พวกเขาตกใจอะไรฉันกันงั้นเหรอ นี่หน้าตาฉันน่ากลัวมากขนาดที่ต้องมองปากค้างกันถึงขนาดนั้นเลยเหรอเนี่ย
?พระเจ้า!! นั่นมิกะ...มิกะมาโปรดพวกเราแล้วโว้ยยยย~?
สิ้นเสียงของนายจมูกแหลม ร่างอันสั่นเทาเพราะอาการปวดฉี่ของฉันก็ถูกรายล้อมโดยฝูงผู้ชายที่พุ่งหลาวมามุงล้อมฉันเอาไว้อย่างเร็วไว
แงงงงง~ แม่จ๋า! นี่มันเรื่องบ้าอะไรกันเนี่ย มิกะไหน ใครคือมิกะ ฉันเวนิสต่างหาก คนพวกนี้มันต้องบ้าไปแล้วแหงๆ ฉันแค่ปวดฉี่เฉยๆ เท่านั้นนะ พวกนายมายุ่งวุ่นวายกับฉันทำม้ายยยยย~
?ฉันมีโปสเตอร์รูปของเธอตั้งหลายใบแน่ะมิกะ เน็ตไอดอลในดวงใจของช้านนนน~?
?คะ...คือว่าฉันชื่อเวนะ....?
?ขอจับมือหน่อยได้มั้ย ตัวจริงเธอเซ็กซี่มากเลยยย มิกะ~?
?แต่ว่าฉันไม่ใช่มิ...?
?มิกะ~?
โฮกกกก~ มิกะไหนกันเล่าเจ้าพวกบ้า เน็ตไอดอลบ้าบออะไรกัน ฉันไม่รู้จัก ฉันชื่อเวนิสว้อยยยย~ ฮึกๆ บาปกรรมอะไรของฉันกันล่ะเนี่ย นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน!!
พรึบ!!!
?ต้องขอโทษที่ขัดจังหวะ แต่เผอิญว่ายัยนี่มากับฉัน พวกแกมีใครมีปัญหามั้ยวะ!!?
ในขณะที่ฉันพยายามถอยหลังหนีมนุษย์เพศผู้นิรนามอย่างบ้าคลั่งอยู่นั้น จู่ๆ หลังฉันก็ไปชนเข้าให้กับร่างสูงของบุคคลที่พระเจ้าส่งมาช่วยฉัน...
( - V - ) << ค่อยๆ เงยหน้ามองร่างสูงอย่างช้าๆ
?หลังจากพวกมันตายหมด เธอจะเป็นรายต่อไป ยัยทึ่ม!!?
โฮกกก~ พระเจ้าส่งเขามาช่วยฉันจริงๆ ด้วย มาช่วยให้ฉันตายเร็วขึ้นน่ะสิไม่ว่า ฮึกๆ ไนท์ในตอนนี้ดูเปลี่ยนไป เขาดูน่ากลัวและไม่น่าเข้าใกล้กว่าไอ้ผู้ชายปัญญาอ่อนพวกนั้นมารวมกันซะอีกจะบอกให้
?ไอ้ไนท์! นี่แกไปเจอตัวมิกะมาได้ยังไงกันวะ เธอเป็นดวงดาวที่อยู่ฟากฟ้า แต่หมาวัดอย่างแกกลับไปไขว่คว้ามาได้ยังงายยยย~?
นายหน้าอวบรูปร่างเหมือนปลาทองหัววุ้นร้องโวยขึ้น ก่อนตั้งท่าจะเข้ามาหาฉัน แต่เพียงเศษเสี้ยวที่เขาขยับตัวเท่านั้น ร่างฉันก็ถูกดึงให้ไปหลบอยู่ด้านหลังของไนท์เป็นที่เรียบร้อยแล้ว รอดตายอย่างหวุดหวิดนะเรา ถ้าหมอนั่นมาโดนตัวฉันจะคันรึเปล่าก็ไม่รู้ เพราะงั้นไม่เสี่ยงจะเป็นการดีที่สุด
?ยัยนี่เป็นเมียฉัน! ชื่อเวนิส ไม่ใช่มิกะ พวกแกคงจะเพ้อกันไปเอง?
?ไม่จริงงงง~ ฉันจำใบหน้าดุจนางฟ้าของมิกะ สุดยอดเน็ตไอดอลญี่ปุ่นได้ดี เธอมีดวงตาสีน้ำตาลเข้ม ผมน้ำตาลดัดลอนสลวย แถมยังมีปานรูปหัวใจที่แก้มก้นข้างซ้ายอีกต่างหาก ไม่เชื่อแกก็ลองจับเธอแก้ผ้าพิสูจน์หลักฐานให้พวกฉันดูสิ!!?
ไปให้ป้าแกพิสูจน์ให้ดูเถอะไป๊!! ฉันคนมีพ่อมีแม่นะยะ จู่ๆ จะให้ไปแก้ผ้าแล้วก้มโค้งโชว์แก้มก้นให้เหล่ามวลชนที่ท่าทางสติจะไม่ดีดูได้ยังไงกัน บัดซบดีแท้!!
?ฉันจะไม่ยอมให้ไอ้ใครหน้าไหนมาเห็นอะไรต่อมิอะไรของเมียฉัน แล้วที่สำคัญ ไอ้ปานที่พวกแกว่าน่ะ ฉันสำรวจมาหมดแล้ว ไม่มีเลยสักนิด!!?
หะ...หา!~ ไนท์เนี่ยนะแอบสำรวจก้นฉันมาแล้วน่ะ โฮะๆๆ ตอนไหนกันยะ นี่นายคงไม่ได้แอบเปิดกระโปรงชุดนอนของฉันแล้วดูก้นเพื่อระบายความใคร่หรอกนะ ช่ายม้ายยยยย!!
?ฉันไม่เชื่อ! ตามที่ฉันเกาะกระแสติดตามข่าวสารของมิกะ เธอได้เดินทางมาประเทศไทยเพื่อถ่ายแบบลงปกนิตยสาร ?นี่หรือคน?? มันจะประจวบเหมาะกับที่แกควงผู้หญิงคนใหม่มาสนามแข่งเหรอวะ!!?
ผู้หญิงคนใหม่... หมายความว่าไนท์เคยพาผู้หญิงมาที่นี่แล้วอย่างงั้นเหรอ นี่เขากำลังนอกใจฉันอยู่ใช่ม้ายยยย~ มิน่าล่ะ เขาถึงได้ไม่แตะฉันแม้ปลายเล็บขบ ขนาดฉันแกล้งนอนละเมอเอาหัวไปอิงซบยังแทบจะโดนเตะโด่งกะโหลกร้าวเลย ฮึกๆ ฮือออ~ เจ็บปวดดดด!!~
?แล้วนี่เธอจะร้องไห้ทำไมวะเนี่ย!!? ไนท์หันมาตวาดดังลั่น ก่อนจะจัดการลากฉันมาที่รถและผลักฉันเข้าไป ท่ามกลางเสียงร่ำไห้ของผู้คนทั่วทั้งสนามที่ร้องเรียกชื่อฉัน ไม่สิ! ชื่อยัยมิกะอะไรนั่นต่างหาก ด้วยน้ำเสียงโหยหวน
?ฉันเจ็บนะคนบ้า ฮึกๆ ฮืออออ~? ทันทีที่อยู่กันสองต่อสอง ฉันก็ไม่รอช้า ระบายความโมโหด้วยการระดมทุบแผงอกกว้างของเขาพร้อมทั้งร้องลั่นถามความจริงที่อยากรู้โดยในทันที ?นายมีผู้หญิงใหม่ใช่มั้ย นายถึงได้เกลียดฉันนัก! คนบ้า มิน่าล่ะ นายถึงไม่เคยทำอะไรฉันเลยสักครั้ง โมโหก็ชอบใส่อารมณ์ เห็นฉันเป็นตุ๊กตายางไม่มีหัวใจรึไงเล่า คนบ้าๆๆ?
?หยุดแหกปากสักทีสิยัยบ้า!!?
ไนท์เองก็ใช่ว่าจะน้อยหน้า เขาตะโกนแข่งกับเสียงสะอื้นของฉัน ก่อนจะหมดความอดทน คว้าแขนทั้งสองข้างของฉันรวบเอาไว้ด้วยมือข้างเดียวอย่างป่าเถื่อนในแบบที่เคยกระทำอยู่บ่อยครั้งร่ำไป แต่ครั้งนี้มันกลับเจ็บปวดกว่าเดิมร้อยเท่า เมื่อเทียบกับใจฉันที่กำลงจะแตกสลายระเหยออกไปสู่สุญญากาศในอีกไม่กี่วินาทีข้างหน้านี้ (เว่อร์ได้อีก)
?ฮึกๆ แล้วยัยมิกะนั่นใคร เกิดอะไรขึ้นกับฉัน! ฉันเป็นใครกันแน่ ฮึกๆ...แล้วจริงๆ เราสองคนใช่แฟนกันอย่างที่นายว่ารึเปล่า นายบอกความจริงกับฉันสิ บอกมานะ >O<!!?
?หยุดร้องไห้เดี๋ยวนี้นะเวนิส!? ไนท์พูดเสียงแข็ง พยายามเก็บกดอารมณ์ที่คุกรุ่นเอาไว้ให้ได้มากที่สุด ฉันรู้ว่าเขาต้องกำลังพยายามที่จะไม่บีบคอฉันเพื่อระบายความโกรธอย่างแน่นอน
?นายมันใจร้าย ฮือออ~ นายมันนิสัยแย่ นายมัน...?
?บอกให้หยุดร้องไห้ไง?
?ฮืออ~ นายจะบ้ารึไง น้ำตานะไม่ใช่น้ำก๊อก ที่คิดจะสั่งให้หยุดก็...อื้อ!!?
หยุดจริงๆ เสียงสะอื้นเงียบลง น้ำตาฉันหยุดไหลไปในทันทีที่ร่างสูงตวัดโอบคอฉันเข้าหาตัว ก่อนจะครอบครองริมฝีปากบางของฉันอย่างรวดเร็ว
จูบที่อ่อนหวานราวกับฉันกำลังลอยเคว้งอยู่บนอากาศที่มีปุยนุ่นเบาๆ ค่อยๆ กลายเป็นจูบร้อนแรงเผ็ดแสบไปเรื่อยๆ อย่างไม่มีทีท่าว่าจะหยุด ร่างกายฉันสั่นไหว หัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะกับรสสัมผัสที่ได้รับ
พระเจ้า!! จูบนี่มันคืออะไรกัน ทำไมตัวฉันมันถึงได้ร้อนวูบวาบเยี่ยงนี้!!
?สามข้อเท่านั้นที่ฉันขอสั่งให้เธอจดจำเอาไว้ให้ดี หนึ่ง!! เธอเป็นแฟนของฉัน สอง!! เธอก็คือเธอ ไม่ใช่ยัยมิกะอะไรนั่นอย่างที่ใครเข้าใจ และสาม!! ที่ฉันไม่แตะเธอก็ด้วยเหตุผลที่ว่า...? ใบหน้าคมคายค่อยๆ เลื่อนต่ำมาอยู่ระดับเดียวกับใบหูที่ร้อนฉ่าของฉันก่อนจะกระซิบคำอ่อนหวานออกมา ?เธออาจจะต้องสูญเสียสิ่งสำคัญที่สุดไปยังไงล่ะยัยโง่?
อ๋อยยยย~ ขอเป็นลมก่อนแล้วค่อยว่ากันอีกทีได้หมายยยยยย~
3
ผมได้แต่มองร่างบางที่สลบไสลอยู่ในอ้อมแขนอย่างไม่เข้าใจ ใจหนึ่งผมก็อยากจะบอกเธอในทุกๆ เรื่องที่เธออยากจะรู้และควรจะรู้! ยกตัวอย่างเช่น เราทั้งคู่นั้น...ไม่ได้เป็นแฟนกัน!!
เธอเป็นใครกันแน่นะ ทำไมถึงได้มีคนรู้จักและคลั่งไคล้เธอขนาดนั้น เน็ตไอดอลอย่างงั้นเหรอ ยัยปากร้ายนี่เนี่ยนะ! ให้ตาย ใครกันนะอยากจะจ้างยัยปากมากที่ชอบพูดจาไม่แคร์ความรู้สึกของใครหน้าไหนไปเป็นดาราเนี่ย ให้ตายยย~ วงการบันเทิงได้เกิดวิบัติก็คราวนี้เนี่ยแหละ! นี่ก็ผ่านมาจวนจบครบอาทิตย์แล้วหลังเกิดเรื่องขึ้นในวันนั้น เรื่องราวที่เป็นเสมือนชนวนครั้งยิ่งใหญ่และทำให้ชีวิตของผมถึงจุดเปลี่ยน!
เท้าความย้อนหลังไปเมื่อหนึ่งอาทิตย์ก่อนหน้านี้...
ค่ำคืนที่แสนจะเงียบเหงา ความเศร้าค่อยๆ เกาะกินหัวใจของผมไปทีละช้าๆ ท่ามกลางความหนาวเย็นที่แผ่ซ่านไปทั่วร่างกาย สำหรับคนที่เพิ่งจะอกหักมาหมาดๆ บรรยากาศเช่นนี้คงจะกินใจเหลือเกิน น่าสมเพชที่ผมดันเป็นหนึ่งในนั้นซะได้
ย่านถนนใจกลางเมืองในช่วงเวลาพลบค่ำแบบนี้มักจะมีคู่รักมากหน้าหลายตาออกมาเดินจับมือคุยกันอยู่เรื่อย ซึ่งวันนี้เองก็เช่นกัน ผมได้แต่เดินย่ำเท้าอยู่ริมฟุตฟาธในใจก็คิดทบทวนเรื่องราวต่างๆ ที่เกิดขึ้นพลางเหลือบมองคู่รักบางคู่บ้างให้รู้สึกอิจฉาเล่นตามประสาคนไม่มีใคร ไม่สิ! ต้องบอกว่าไม่เหลือใครเลยสักคนต่างหาก
เฮ้อ~ บางทีผมอาจจะเกิดมาไม่มีคู่ หรือไม่ก็เนื้อคู่ยังไม่ทันเกิด ไม่ก็ตายดับสูญไปแล้วล่ะมั้งเนี่ย
ปี๊นน!!~
เสียงบีบแตรดังลั่นสนั่นก่อนที่รถสปอร์ตเปิดประทุนสีดำคันหรูจะมาจอดเทียบข้างตรงจุดที่ผมเดินอยู่ เมื่อกระจกด้านคนขับเลื่อนลงก็เผยให้เห็นใบหน้าเรียวคมภายใต้แว่นกันแดดสีดำสนิท ที่มองแวบเดียวก็สามารถรู้ได้ทันทีเลยว่าเจ้าของใบหน้าภายใต้แว่นตานั้นต้องสวยสวรรค์สร้างอย่างแน่นอน
?ขอถามอะไรหน่อยสิ แถวนี้มีโรงแรมห้าดาวราคาแพงๆ บ้างรึเปล่า พอดีว่าฉันเพิ่งมาจากต่างประเทศ เพื่อที่จะมา...?
?ถ้าโรงแรมล่ะก็ ตรงไปเรื่อยๆ เดี๋ยวก็เจอ ส่วนเรื่องที่คุณจะมาจากประเทศไหน ทวีปอะไรนั่นน่ะ ไม่มีใครเขาถามและอยากจะรู้? ผมตอบแบบขอไปที ก่อนจะเดินตรงต่อไปเรื่อยๆ อีกครั้ง แต่ยังไม่ถึงไหนเสียงใสๆ ก็ดังตามหลังมาอีกเข้าจนได้
?นี่! พูดจาไม่รู้จักที่ต่ำที่สูง นายไม่รู้รึไงว่าฉันเป็นใคร!!?
?ก็ไม่รู้น่ะสิ และเกรงว่าตอนนี้ผมยืนอยู่สูงกว่าคุณนะครับ คุณผู้หญิง? ยัยบ้านี่...ดื้อชะมัดเลย ให้ตายสิ เราเดินหนีแล้วยังอุตส่าห์ขับรถตามมาอีก หน้าด้านหน้าทนดีจริงๆ
?นี่ อีตาบ้า! ทำไมฉันจะต้องมาเจอผู้ชายเฮงซวยแบบนี้ตั้งแต่วันแรกที่มาเหยียบผืนแผ่นดินไทยด้วยก็ไม่รู้นะ ให้ตายสิ!!?
จองหอง อวดดี เอาแต่ใจตัวเอง นี่เป็นนิสัยใจคอของยัยปากมากคนนี้ที่ผมประมวลได้จากสายตาที่มองเห็น ปากหม_แต่หน้าสวยแบบนี้ ให้ฟรีผมก็ไม่เอาหรอก
ผู้หญิงอะไร หน้าตาก็สะสวย หุ่นดีเกินสตรีเพศแม่ แต่น้ำเสียงและสีหน้าเวลาจ้องมองคนอื่นราวกับตัวเองอยู่สูงเสียดฟ้าแล้วคนอื่นต่ำเตี้ยกว่าหญ้านิดเดียว เกลียดชะมัดคนแบบนี้
?นั่นควรจะเป็นผมที่พูดประโยคนั้นนะคุณผู้หญิง และถ้าคุณยังมากวนใจผมอยู่แบบนี้ อีกสักประเดี๋ยวเกรงว่าคุณคงจะได้เจอดีแน่ๆ?
สิ้นประโยคของผม ยัยหน้าสวยก็จัดการเบรกรถ ก่อนที่ขาเรียวในชุดกระโปรงยีนสีชมพู เสื้อเกาะอกสีขาว จะย่างกรายออกมาดักหน้าผมด้วยสีหน้าที่หงุดหงิดและแสดงอาการของขึ้นให้เห็นอย่างชัดเจน
?นี่มันจะมากเกินไปแล้วนะ นายคิดว่าตัวเองเป็นใครกันยะ กรี๊ดดด!!!~?
เฮ้อ~ นอกจากยัยบ้านี่จะไม่ได้มีดีแค่หน้าตาแล้วนั้น สิ่งหนึ่งที่เธอมีด้วยก็คือเสียงกรี๊ดอันทรงพลังที่ผมแทบจะยกมือปิดหูไม่ทัน
?หุบปากซะยัยบ้า!! แหกปากหาป้าเธอรึไงฮะ!? ผมตะโกนลั่นพร้อมทั้งกระโจนเอื้อมมือไปอุดปากยัยบ้าตรงหน้า เมื่อเริ่มจะมีผู้คนหันเหความสนใจมาที่เราเข้าให้แล้ว นี่มันวันซวยอะไรของผมวะเนี่ย!
?อ่อยอั๊นอ๊ะ!! (ปล่อยฉันนะ!!)?
แต่ยัยนั่นก็ยังไม่สิ้นฤทธิ์ง่ายๆ เธอดิ้นไปมา ทั้งถีบ เตะ ต่อยผมเป็นว่าเล่น ราวกับว่าผมไปยกเค้าบ้านเธอมายังไงยังงั้น
?บ้าชิบ!! วันนี้มันซวยอะไรของฉันกันวะเนี่ย อกหักเพราะแฟนไม่รักก็แย่อยู่แล้ว ยังจะมาเจอยัยบ้าหน้าสวยแบบเธออีก!!? เพราะความโมโหจนลืมตัว ทำให้ผมเหวี่ยงร่างบางในอ้อมกอดลงพื้น ก่อนจะตะโกนเรื่องเกี่ยวกับชีวิตของตัวเองดังลั่น
?เหอะ! ที่แท้ก็อกหักมาเหรอเนี่ย ให้ตาย ฉันล่ะดีใจกับผู้หญิงคนนั้นซะเหลือเกิน ที่เลิกๆ กับคนอย่างนายไปซะได้ ผู้ชายนิสัยแย่ปากร้ายอย่างนายน่ะ ชาตินี้ทั้งชาติก็ไม่มีวันมีความรักได้หรอก?
ได้ทียัยบ้านั่นก็ไม่รอช้า เมื่อยืนขึ้นได้ก็จัดการทับถมผมด้วยคำพูดที่แค่ได้ฟังผมก็หมดความอดทนไปในทันทีดังลั่น
?เธอคงจะอยากตายมากเลยล่ะสิยัยบ้า เธอคิดว่าตัวเองรู้จักมันดีพอนักรึไงฮะ ไอ้ความรักนั่นน่ะ!?
?หึ! ความรักมันก็แค่เรื่องงี่เง่า! ฉันล่ะเกลียดผู้ชายที่สุดเลย!!?
เป็นบ้าอะไรไปอีกนั่นน่ะ จู่ๆ อยากจะแหกปากก็แหกปาก แล้วนี่ก็มาร้องไห้อีก ตกลงยัยนี่ประสาทดีรึเปล่าวะครับเนี่ย
?เมาก็กลับบ้านเธอไปซะยัยทึ่ม! เสียเวลาฉันจริงๆ? ผมกล่าวอำลาประมาณว่าชาตินี้ทั้งชาติอย่าได้เจอะเจอกันอีกเลย ก่อนจะสาวเท้าเดินหลบหนีร่างบางที่ยืนร้องไห้อยู่ที่รถของตัวเองอย่างบ้าคลั่ง
?นายจะมาทิ้งฉันเอาไว้ในที่แบบนี้ไม่ได้นะอีตาบ้า ไอ้คนเฮงซวย ไอ้ผู้ชายนิสัยแย่ ไอ้...กรี๊ดดดดด!!~ หันกลับมาขอโทษฉันเดี๋ยวนี้นะ! ฉันบอกให้หันมาเดี๋ยวนี้!!?
โอ๊ยยยย~ นี่มันเวรกรรมอะไรของผมกันวะเนี่ย ผมแค่ต้องการอยู่เงียบๆ คนเดียวเท่านั้นนะ พระเจ้า ทำไมท่านต้องส่งยัยปากร้ายนิสัยเสียเอาแต่ใจนี่มาวุ่นวายกับชีวิตของผมในเวลาแบบนี้ด้วยล่ะเนี่ย
ผมทำทีไม่สนใจเสียงกรีดร้องกับท่าทางปัญญาอ่อนของยัยนั่น เร่งฝีเท้าเดินหนีไปให้เร็วที่สุดเท่าที่จะสามารถก้าวขาได้ แต่แล้วความอดทนของผมก็สิ้นสุดลงเมื่อเธอ...
ผัวะ!!
ถอดรองเท้าส้นสูงปาใส่หัวผม!!
เลือดสีแดงสดค่อยๆ ไหลอาบหน้าของผมอย่างช้าๆ ไม่ต้องรอให้ร่างบางของยัยตัวแสบปารองเท้าที่เหลืออีกข้างมา ผมก็กลับหลังหันไปประจันหน้ากับเธออีกครั้งด้วยสายตาอาฆาตแค้น ผมยอมรับว่าถึงผมจะเลวทรามต่ำช้าแค่ไหน แต่ก็ไม่เคยคิดจะทำร้ายผู้หญิงเลยสักครั้ง แต่ว่าครั้งนี้...เห็นทีว่าคงต้องขอยกเว้นเอาไว้ซะแล้ว
?เธอ...?
?.....?
?...ตาย!!?
?กรี๊ดดดดดดด!!~?
ใช้เวลาเพียงไม่นานผมก็วิ่งไปกระชากร่างบางที่เตรียมจะออกตัววิ่งหนีขึ้นรถให้หันมาประจันหน้าผมจนได้ แสบนักนะ ไม่เคยมีใครกล้าดีทำให้ผมเลือดอาบแบบนี้มาก่อน ถ้ายัยนี่ไม่ตาย ผมก็ไม่ยอมไปเกิดไปแน่ๆ เชื่อสิ
?นะ...นายจะทำอะไรฉันฮะ! กะอีแค่เลือดไหลแค่นี้ไม่ถึงกับตายหรอก!!?
ให้ตายสิวะ! สีหน้าไร้ความสำนึกผิดแต่อย่างใด ยัยผู้หญิงซาดิสม์ เห็นทีว่างานนี้เธอคงจะรอดยากแล้วจริงๆ
?ฉันไม่รู้หรอกนะว่าเธอเป็นใคร แต่เท่าที่ฉันรู้ ในเวลาและสถานการณ์แบบนี้...เธอเสร็จแน่ ยัยตัวแสบ มานี่!!?
ว่าจบผมก็กระชากร่างบางยัดใส่รถของเธอในที่นั่งข้างคนขับ ก่อนจะวิ่งไปยังที่นั่งคนขับพร้อมทั้งกดปุ่มล็อกอัตโนมัติเพื่อกักขังยัยบ้านี่ที่ดิ้นพล่านไปมาอย่างไม่ยอมแพ้
?นี่นายจะพาฉันไปไหนเนี่ย จอดรถเดี๋ยวนี้อีตาบ้า!!?
?หุบปากสักที เธอทำฉันเลือดออก ฉันก็จะทำให้เธอเจ็บบ้าง แต่ความเจ็บนั้นมันจะมีความเสียวซ่านปะปนอยู่นิดหน่อยนะสาวน้อย? ว่าจบผมก็เหยียบคันเร่งทะยานเลี่ยงไปเส้นทางของนักซิ่งที่ผมชอบใช้อยู่เป็นประจำ โดยมีร่างบางที่แหกปากไม่ยอมหยุดอยู่ข้างๆ
อันที่จริงผมก็แค่จะพาเธอไปขับรถด้วยความเร็วสูงวนรอบๆ เมืองเพื่อให้เธอยอมเอ่ยปากขอโทษผมเท่านั้น ไม่ได้คิดที่จะทำอะไรบัดสีกับยัยบ้านี่หรอก สาบานได้
?นายจะทำอะไรฉันฮะ!! ไอ้โรคจิต จอดรถเดี๋ยวนี้นะ!!?
?.....?
?ฉันบอกให้จอดรถยังไงเล่า!!~? ไม่พูดเปล่า ยัยบ้านั่นเอื้อมมือมากระชากพวงมาลัยรถจนรถเสียหลักเซไปมา
?ทำบ้าอะไรของเธอเนี่ย ปล่อยมือจากพวงมาลัยซะ อยากตายรึไงวะ!!?
?ไม่ปล่อยยยย~?
ดื้อรั้นไม่มีใครเกินเลยจริงๆ เรายื้อยุดฉุดกระชากพวงมาลัยรถกันอย่างเมามัน ท่ามกลางความเร็วของรถที่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ อย่างไม่มีทีท่าว่าจะผ่อนลง และทันใดนั้นเอง...
?เฮ้ย!!!?
?กรี๊ดดดดดดดดดดด!!!!~?
โครม!!!!
ผมกำลังพยายามดึงแขนเล็กให้หลุดออกจากพวงมาลัย โดยลืมไปว่าตัวเองเป็นผู้ควบคุมรถอยู่ ส่งผลให้รถเสียหลักชนเข้ากับต้นไม้ใหญ่ข้างทาง ยัยตัวแสบนอนแน่นิ่งไม่ไหวติงอยู่ข้างๆ คนขับ ถึงกระนั้นก็ตามที เธอก็ยังไม่ยอมปล่อยพวงมาลัยรถ ผมเห็นเลือดสีสดๆ เริ่มไหลอาบร่างเธอ ผมจึงรีบลงจากรถไปเปิดประตูข้างคนขับเพื่อดูอาการเธอทันทีด้วยความเป็นห่วง บ้าชิบ!!
?นี่เธอ! อย่าเพิ่งเป็นอะไรไปนะ ยัยงี่เง่า เฮ้!~? ผมทั้งเขย่าตัว ทั้งตบหน้าเธอเบาๆ เพื่อเรียกสติ แต่สิ่งที่ตอบกลับมาก็คือความเงียบ บ้าที่สุด นี่มันวันซวยอะไรของผมกันวะเนี่ย
โรงพยาบาล
นี่ก็ผ่านไปราวๆ สามชั่วโมงเห็นจะได้ หลังจากที่ผมโบกแท็กซี่พาร่างบางที่หมดสติมาโรงพยาบาลที่อยู่ใกล้ที่สุด คุณหมอบอกว่าศีรษะของเธอถูกกระแทกอย่างแรง นั่นก็เพราะเธอไม่ได้คาดเข็มขัดนิรภัย ต้องเข้าห้องเอกซเรย์โดยด่วน ส่วนผมไม่เป็นอะไรมาก แต่จะเป็นหนักก็ตรงหัวที่ถูกส้นสูงกระแทกเข้าให้นั่นล่ะ เย็บไปสี่เข็มเต็มๆ ผมยอมรับว่าผมผิดที่อยากจะแกล้งให้เธอหยุดว่าคนอื่นด้วยคำพูดที่เหยียบย่ำนั่น แต่ใครจะนึกล่ะว่ายัยบ้านั่นจะฤทธิ์เยอะ ไม่ยอมอ่อนข้อให้กับใครง่ายๆ แบบนี้
ประตูห้องไอซียูถูกเปิดออก ก่อนที่คุณหมอจะเดินออกมาด้วยสีหน้าเรียบเฉย นั่นยิ่งทำให้ผมรู้สึกหนักใจเข้าไปอีกเป็นเท่าตัว
?คนไข้พ้นขีดอันตรายแล้วครับ แต่ว่า...?
ทำไมต้องมีแต่ว่าด้วยล่ะเนี่ย ผมเกลียดการมีข้อแม้มากที่สุดเลยในเวลาแบบนี้น่ะ
?แต่อะไรครับคุณหมอ?
?คือว่าคนไข้อาจจะ...?
ผมยืนมองร่างบางที่กำลังหลับตาพริ้มอยู่บนเตียงความรู้สึกผิดเป็นอย่างมาก เมื่อได้ยินคำพูดที่ออกมาจากปากของคุณหมอเมื่อสักครู่ที่ผ่านมา
?สมองส่วนกลางถูกกระแทกอย่างแรง ส่งผลให้ผู้ป่วยอาจจะนอนหลับเป็นเจ้าหญิงนิทรา หรือไม่ถ้าฟื้นก็อาจจะความจำเสื่อมชั่วคราว คุณต้องทำใจดีๆ ไว้นะครับ แฟนคุณต้องปลอดภัย!?
นี่ผมทำร้ายผู้หญิงอีกครั้งแล้วเหรอเนี่ย คนอย่างผมนี่มัน
มือหนาค่อยๆ เอื้อมไปกุมมือบางที่มีสายน้ำเกลือระโยงระยางเอาไว้เบาๆ อย่างทะนุถนอม พระเจ้า ทำไมต้องส่งผู้หญิงคนนี้ให้มาเจอกับผมด้วยนะ เธอปากร้าย นิสัยแย่ เอาแต่ใจ แต่ทำไมผม...ถึงได้มีความรู้สึกอยากจะปกป้องเธอมากมายขนาดนี้ มันเพราะอะไรกัน
?คะ...คุณ......?
เสียงหวานของเจ้าของใบหน้าซีดขาวดังขึ้นขณะที่ผมกำลังนั่งคิดถึงอนาคตต่อไปที่ไม่อาจจะคาดเดาอะไรได้เลยอยู่เงียบๆ เปลือกตาเธอค่อยๆ เปิดออกช้าๆ ก่อนที่ริมฝีปากบางจะเอ่ยถาม...
?คุณเป็นใครเหรอคะ?
คำพูดอ่อนหวาน รอยยิ้มอ่อนโยน ทำไมมันถึงได้แตกต่างจากในตอนแรกที่เจอกันคนละขั้วแบบนี้นะ
?เธอจำฉันไม่ได้อย่างงั้นเหรอ?
?เรา...รู้จักกันเหรอคะ แล้วนี่ฉันอยู่ที่ไหน ฉันเป็นใคร แล้วทำไม โอ๊ยยย~ ปวดหัวจัง!?
ผมต้องรีบคว้าร่างบางที่ดิ้นไปมาอย่างทรมานมาซุกเอาไว้ในอ้อมกอด พร้อมทั้งลูบหัวเธอเป็นการปลอบโยน
ผมควรจะบอกเธอว่าผมเป็นใครดีนะ คนที่เธอเอาส้นสูงขว้างใส่หัว คนที่เธอจอดรถเพื่อถามทาง หรือว่าคนที่เป็นต้นเหตุทำให้เธอต้องสูญเสียความจำไป ผมควรตอบอะไรออกไปดี?
?เหอะ! ที่แท้ก็อกหักมาเหรอเนี่ย ให้ตาย ฉันล่ะดีใจกับผู้หญิงคนนั้นซะเหลือเกิน ที่เลิกๆ กับคนอย่างนายไปซะได้ ผู้ชายนิสัยแย่ปากร้ายอย่างนายน่ะ ชาตินี้ทั้งชาติก็ไม่มีวันมีความรักได้หรอก?
จู่ๆ ประโยคที่ถูกตะโกนใส่หน้าเพิ่มความเจ็บช้ำในหัวใจของยัยตัวแสบก่อนหน้านี้ก็ดังก้องในหัวผม นั่นสินะ! ผู้หญิงคนนี้คงจะไม่เคยถูกใครขัดใจมาก่อนเลย พอไม่พอใจอะไรก็ใส่อารมณ์ทำร้ายผู้อื่นโดยไม่คิดหน้าคิดหลัง ปากร้าย เอาแต่ใจแบบนี้ สั่งสอนสักหน่อยดีมั้ยนะ...
?ฉันเป็นแฟนของเธอยังไงล่ะเวนิส!?
สำหรับผู้หญิงที่สวย เซ็กซี่ แต่ทว่าปากร้ายไม่มีใครเกินแบบนี้ เหมาะสมกับชื่อนี้มากที่สุดแล้ว...เวนิส! ที่เป็นชื่อเมืองหลวงของแคว้นเวเนโต ประเทศอิตาลี ที่สวยงามเกินคำบรรยาย เหมือนกับใบหน้าของผู้หญิงปากร้ายคนนี้มากที่สุด
บทสรุปของการแก้แค้นที่มีความรักเข้ามาเกี่ยวพันจะลงเอยยังไง ติดตามอ่านได้ใน Contract Memories แผนการรักทักทายหัวใจคุณชายเย็นชา ฉบับเต็ม หาซื้อได้ตามร้านหนังสือชั้นนำทั่วไป หรือเว็บไซต์ http://www.bongkoch.com/catalog/product ... ts_id=7483