บทนำ
เคยได้ยินคำกล่าวที่ว่า ?ตื๊อเท่านั้นที่ครองโลก? ใช่ไหม ฉัน ?เอลิซ่า? ก็เคยคิดแบบนั้น เพราะคนอย่างฉันอยากได้อะไรแล้วก็ต้องได้! เพราะว่าฉันเป็นถึงหลานสาวของผู้อำนวยการมหาลัยคริสตัลที่รวยที่สุดในรัฐเลยนะ แต่... มันคงจะง่ายถ้าฉันไปหลงรักผู้ชายที่ธรรมดาๆ กว่านี้ แต่นี่ดันเป็น ?แซ็ค? ชายหนุ่มที่มีฉายาว่า devil ประจำมหาวิทยาลัย ผู้ชายที่ไม่เคยสนใจผู้หญิงเลย เขากลับเห็นความรักของฉันเป็นแค่เรื่องสนุก แล้วคิดว่าคนอย่างฉันจะยอมให้เป็นอย่างนั้นเหรอ! ในเมื่อเป็นแค่เกมสนุก มันก็ควรแล้วที่คนไร้หัวใจอย่างเขาจะต้องพ่ายแพ้ ฮึ!
1
วันเปิดภาคเรียนของมหาวิทยาลัยคริสตัล ณ รัฐแอตแลนติตาลิส* สถานที่ที่เต็มไปด้วยความหรูหรา มีทั้งห้างสรรพสินค้าคริสตัล แกรนด์ รอยัล ในมหาวิทยาลัย ฟิตเนสครบวงจร สถานที่รวมแหล่งบันเทิงหลายแห่ง อยู่ในมหาวิทยาลัยแห่งนี้ แม้แต่ป้ายชื่อก็ยังทำด้วยทองคำขาวสลักประดับลวดลายด้วยหงส์ขาว สัญลักษณ์ประจำมหาวิทยาลัย ผู้คนที่เข้าเรียนที่นี่มีตั้งแต่ลูกหลานหม่อมราชวงศ์ ไฮโซคนดัง ดารานักแสดง ซึ่งแน่นอน...แต่ละคนต้องมีเงินล้นฟ้า เพราะค่าเทอมที่นี่หูฉี่
ฉัน ?เอลิซ่า แพตเตอร์โบรค? หลานสาวของผู้อำนวยการมหาวิทยาลัย ที่ขึ้นชื่อในเรื่องของความสวยและความเพอร์เฟกต์ แถมยังเคยขึ้นหน้าปกนิตยสาร LEONA เพราะคะแนนโหวตจากบรรดาผู้ชายทั่วมหาวิทยาลัยว่าเป็นสาวที่อยากเป็นแฟนด้วยมากที่สุด ฉันเดินลงจากหอพักหญิงหรูหราที่ชื่อว่า lady hill เพราะด้านหลังของหอพักสุดเริดนี้มองเห็นวิวของยอดเขาที่สวยที่สุด และแน่นอน ห้องของฉันเป็นห้องที่ใหญ่และเห็นวิวที่ยอดเขาได้อย่างชัดเจน ระหว่างทางลงบันได มีเหล่าบรรดาบอดี้การ์ดให้ความดูแลอย่างใกล้ชิด แม้ว่าช่วงระหว่างหอพักหญิง lady hill กับอาคารเรียนจะห่างกันไม่มากเท่าไหร่ แต่ฉันก็กำลังก้าวขึ้นรถคันเล็กๆ นั่นก็คือ Citroen C6 สีน้ำเงินเข้ม (เล็กตรงไหน - -) เพื่อขับไปยังอาคารเรียนนั่นเอง (she เว่อร์) ฉันขับรถผ่านหอพักชายที่ชื่อว่า bad handsome อย่าแปลกใจ ที่ทำไมชื่อถึงต่างกับ lady hill ลิบลับ ถึงแม้ว่าชื่อมันจะดาร์กเพียงใด แต่ใครๆ ก็รู้ว่าหอพักชายนั่นมีแต่หนุ่มๆ ที่จัดได้ว่าโคตรหล่อสุดๆ ยืนยันได้จากประกายความหล่อที่สะท้อนออกมาจากผนังตึกเลยทีเดียว แต่ฉันก็ไม่ค่อยได้สนใจหนุ่มๆพวกนั้นมากนัก ในตอนนี้ฉันสนใจแต่การเที่ยวเตร็ดเตร่ตามประสาสาวสวยมากกว่า ฉันขับรถพลางคิดอะไรมาเรื่อย จนกระทั่ง....
?กรี๊ดดดดดดด!!? ฉันเกือบหยุดหายใจ ขณะที่กำลังคิดอะไรเพลินๆ ตัวบ้าอะไรก็ไม่รู้วิ่งมาตัดหน้ารถอย่างกะทันหัน พร้อมผู้ชายคนหนึ่งซึ่งวิ่งมาที่หน้ารถอย่างรวดเร็ว ฉันหอบหายใจอย่างระทึกขวัญ ก่อนตั้งสติได้และพบว่า ฉันต้องวีน วีน!!! ใครๆ ก็เห็นว่างานนี้ฉันไม่ผิด!
ฉันเปิดประตูรถซีตรองสีน้ำเงินเข้มอย่างฉุนเฉียว มืออีกข้างหยิบแว่นกันแดดราคาแพงมาใส่ ถึงนี่จะเป็นตอนเช้า แต่แสงแดดนี่ก็อาจทำให้ผิวชั้นเสียได้นะยะ!
?นี่ นาย เดินมองทางบ้างหรือเปล่า ทำไมไม่เห็นรถล่ะ วิ่งทะเล่อทะล่ามาแบบนี้ เกิดชนขึ้นมารถฉันก็เป็นรอยพอดี? ฉันยืนกอดอกตวาดแว้ดๆ เมื่อเห็นชายหนุ่มกำลังก้มลงเก็บอะไรบางอย่างใต้ท้องรถฉันอย่างตั้งใจ ไอ้หมอนี่ไม่เงยหน้ามาสักที มันแอบล้วงชิ้นส่วนรถฉันไปขายหรือเปล่าเนี่ย! (คิดได้เนอะ)
?นี่! ลุกขึ้นมาเดี๋ยวนี้เลยนะ คิดจะทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้เหรอ รู้ไหมว่าฉันน่ะเป็นใคร?
ฉันยังคงตวาดแว้ดๆ อย่างต่อเนื่อง ชายหนุ่มคนนั้นกำลังลุกและยืดตัวขึ้นมา อ่ะโห เขาสูงมากอ่ะ ประมาณ 185 เซ็นต์ได้มั้ง และเมื่อเขาหันหน้ามา แม้ว่าฉันจะใส่แว่นกันแดดอยู่ แต่ แต่ว่า... ประกายความหล่อก็เสียดแทงทะลุเข้ามาในแว่นกันแดดอย่างแรง ใบหน้าเนียนใส ผิวขาวเว่อร์ๆ ผมสีชาปรกหน้า ตาสีดำเข้มนั่นแลดูดุๆ ซึ่งฉันก็ไม่รู้ว่าเป็นเพราะฉันทำให้เขาชักหงุดหงิดหรือเปล่าถึงทำให้คิ้วเขาขมวดมุ่นแบบนั้น แต่โดยรวมแล้ว หล่อมากกก!! นี่ถ้าเห็นใบหน้าเขาก่อนหน้านี้ ฉันอาจจะรีบลงมาขอโทษและช่วยพยุงเขาขึ้นมาก็ได้นะ... แหะๆ
?โวยวายบ้าอะไร!?
ง่ะ O O ทำไมคำพูดถึงไม่ดูดีตามหน้าตาเอาซะเลยนะ ฉันรวบรวมความกล้าอีกครั้ง เตรียมจะอ้าปากแว้ดใส่เขาอีก ก็พลันเหลือบไปเห็นลูกหมาตัวเล็กมากบนมือเขา ซึ่ง...เอ่อ ถ้าเป็นใครขับรถมาอย่างเร็วก็คงจะมองไม่เห็นและก็ทับมันตายแน่ๆ (เหมือนจะเป็นเธอไม่ใช่เหรอยะ)
?อย่าบอกนะว่าลูกหมานั่นวิ่งตัดหน้ารถฉัน ส่วนนายก็รีบวิ่งตามมันมาเพื่อช่วยชีวิตมันไว้ นี่มันไม่ละครไปหน่อยเหรอ? เสียงฉันอ่อนลงแต่ก็ยังอดแขวะไม่ได้ ฉันยังคงยืนกอดอกรักษามาดคุณหนูแสนสวยไว้อย่างดี แต่ก็รู้สึกสำนึกผิดเล็กน้อยเมื่อมองไปเห็นลูกหมาตัวน้อยตาใสแป๋วในมือเขา
?มีตาก็ดูเอาเองสิ ตึกเรียนอยู่ใกล้ขนาดนี้ยังขับรถมา แถมยังเหม่อบ้าอะไรอยู่ มองไม่เห็นบ้างหรือไง!? ชายหนุ่มคนนั้นตวาดฉันด้วยเสียงที่ดังกว่า ดีนะที่วันนี้ฉันออกมาเช้ามาก เลยยังไม่ค่อยมีใครมากนัก มิฉะนั้นฉันต้องอับอายๆ แน่ๆ ไม่เคยมีใครกล้าตวาดฉันสักคำเลยนะ! แต่ก็เอาเถอะ
?แล้วฉันต้องขอโทษหรือขอบใจหรือยังไงดีเนี่ย? ฉันเริ่มสับสนกับสถานการณ์ ตอนแรกเข้าใจว่าตัวเองเป็นฝ่ายถูก แต่ตอนนี้กลับรู้สึกผิด! ซะงั้น แต่ก็เอาเถอะ ถ้าเห็นแก่หมาน้อยนี่
?ฉันขอโทษละกัน จะระวังให้มากกว่านี้? ฉันยอมเอ่ยคำขอโทษออกมาเบาๆ
?.....? ไม่มีเสียงตอบกลับจากชายหน้าหล่อคนนั้น เขามองฉันแค่หางตาแล้วเดินจากไป แต่ฉันรู้สึกแอบใจเต้นตึกตักล่ะ แม้ว่าเขาจะเสียงดุ พูดกับฉันสองประโยคก็ตวาดทั้งสองประโยค แต่... เขาเท่สุดๆ ไปเลยอ่ะ แถมยังมีเมตตาต่อสัตว์โลกอีก กรี๊ดดดด! ฉันแอบปิ๊งหนุ่มหน้าตาดีเสียงดุคนนี้เข้าให้แล้ว ต้องไปให้เพื่อนๆ หาข้อมูลให้สักหน่อยว่าเขาเรียนอยู่คลาสไหนกันนะ...
ฉันเดินเข้ามายังคริสตัล แกรนด์ รอยัล ตึกไฮโซหรูที่คล้ายห้างสรรพสินค้าของมหาวิทยาลัย ผ่านเลยเข้าไปยังร้านอาหาร Say Hi ที่ใช้เป็นสถานที่นัดกับกลุ่มเพื่อนๆไฮโซของฉัน
?หวัดดีเอลิ วันนี้มาเช้าจังเลย? ไดแอน เพื่อนในกลุ่มของฉันคนหนึ่งเอ่ยทัก ความจริงฉันไม่ค่อยชอบเธอยังไงไม่รู้ แต่ก็คบกันอยู่ในกลุ่มเพื่อน แล้วฉันก็เห็นว่าเธอมีศักดิ์เป็นถึงหลานของท่านเซอร์ทีเดียว
?หวัดดีจ้ะ ไดแอน วันนี้ฉันตื่นเร็วน่ะ? ฉันขยับเก้าอี้นั่งข้างๆ กับไดแอน เธอใช้สายตาที่ฉันไม่ชอบจ้องมองมาอย่างจับผิด
?อ่ะโห วันนี้เธอใส่ชุดคอลเลคชั่นใหม่ของคริสเตียน ลาครัวซ์ด้วยนี่ ส่วนกระเป๋านี่น่าจะเป็น...อืม ของดิออร์ในงานแฟชั่นวีคปีที่แล้วเลยนะ แต่ฉันว่ามันดูจับคู่ได้ไม่ค่อยแมตช์เท่าไหร่อ่ะ?
นี่ไงเหตุผลที่ฉันไม่ค่อยชอบยัยนี่ ไดแอนจอมตินี่ขี้วิจารณ์จะตายไป แล้วฉันก็มั่นใจว่าการแต่งตัวของฉันเนี่ยดูดีกว่าใบหน้าจืดๆ ผมสีบลอนด์ทองที่ขับให้ใบหน้าเธอแลดูเผือดยิ่งขึ้น กับชุด...อืมม ที่ฉันดูแล้วน่าจะเป็นชุดของชาแนลแบบใหม่ล่าสุด แต่มันไม่เข้ากับเธอเอาซะเลย!
?แต่ฉันว่า ฉันใส่แล้วแมตช์กว่าชุดชาแนลใหม่ล่าสุดบวกกับทรงผมลีบๆ ของเธออีกนะจ๊ะ ไดแอน ^^? ฉันยิ้มหวานให้เธออย่างเสแสร้งสุดๆ ก่อนเอื้อมมือไปวางที่บ่าของเธออย่างเห็นอกเห็นใจ
?นี่ ฉันแนะนำนะว่าเธอควรเปลี่ยนทรงผมใหม่นะ เอาเป็น...ดัดหยิกไปเลยเป็นไง มันจะทำให้หน้าเธอดูมีเลเยอร์ขึ้น แล้วฉันก็ว่าจะบอกเธอมาตั้งนานแล้วว่ากระของเธอเนี่ย ก็น่าจะไปแต้มออกสักหน่อยนะ มันเยอะแยะเต็มหน้าตาไปหมด ^^ นี่หวังดีนะเนี่ย?
ฉันอยากจะหัวเราะออกมาดังๆ เมื่อไดแอนทำหน้าตาเหลอหลาก่อนหยิบกระจกมาส่องใบหน้าเธออย่างไร้ความมั่นใจ แต่ต้องซ่อนความขำไว้แล้วบรรจงยิ้มออกมาให้เหมือนจริงใจอย่างสุดแสน
?หวัดดี เอลิ หวัดดีไดแอน มากันนานหรือยัง? แพทเชอร์ สาวสวยหุ่นนางแบบที่กำลังจะเป็นนางแบบจริงจังเพราะเธอผ่านการเดินแบบมาแล้วหลายที่ แต่งตัวเปรี้ยวจี๊ด เดินมากับเอลฟ์ สาวน้อยที่บอบบางราวกับกระเบื้องเคลือบ แล้วเธอก็แต่งตัวได้เรียบร้อยตรงข้ามกับแพทเชอร์มากๆ
?หวัดดีแพทเชอร์ เอลฟ์ นี่ๆ เธอช่วยดูกระบนหน้าฉันหน่อยสิ มันเห็นชัดมากไหมอ่ะ? ไดแอนรีบถามเพื่อนทั้งสองคนด้วยความไม่มั่นใจในหน้าตาของตัวเอง
แพทเชอร์ยื่นหน้าไปใกล้ๆ ไดแอนพลางมองสำรวจก่อนจะบอก
?ก็ไม่นี่ แต่ถ้าสังเกตดีๆ ฉันก็เห็นกระบนแก้มซ้ายเธอสักสี่ห้าจุดได้นะ?
ไดแอนเอามือปิดใบหน้าไว้ ก่อนขอตัวทุกคนไปหาอาจารย์เพื่อส่งงานของคลาสการออกแบบและดีไซน์ ส่วนฉันกับเพื่อนๆ ที่เหลือน่ะเหรอ งานก็ยังไปไม่ถึงไหนไง ซึ่งใครจะสนกัน ฮึ ฮึ ฉันกลับคิดว่าไดแอนต้องแอบไปจัดการกับกระบนใบหน้านั่นแน่ๆ ฮ่าๆ
เอลฟ์นั่งอ่านหนังสือพิมพ์กอซซิปของคริสตัล นิวส์อย่างตั้งอกตั้งใจ ยัยนี่ชอบติดตามข่าวในหนังสือพิมพ์นี่เสมอๆ เพราะข่าวเม้าท์ของนักศึกษาในมหาวิทยาลัยคริสตัลนี้ก็เหมือนข่าวในวงการบันเทิงนั่นแหละ ก็บรรดานักศึกษาที่นี่เต็มไปด้วยดารา ลูกคุณหนู และไฮโซทั้งนั้น ฉันกวาดมองไปมาบนหน้าหนังสือพิมพ์จนสายตาไปปะทะกับรูปชายหนุ่มบนหน้าปกหนังสือ ช่างละม้ายกับชายหนุ่มหน้าหล่อรากเลือดที่ฉันเจอเมื่อเช้าจริงๆ!
?เฮ้ย นี่ๆๆ!! พวกเธอรู้จักผู้ชายคนนี้ไหม? ฉันรีบชี้ไปที่ใบหน้าของชายหนุ่มสุดหล่อของฉัน ทั้งสองสาวหันมามองฉันอย่างแปลกใจ เหมือนกับว่าฉันเป็นตัวประหลาดที่ไม่รู้แม้กระทั่งว่าไปรษณีย์บนโลกนี้เป็นสีแดง
?เธอไม่รู้จักแซ็คเหรอเอลิ เขาดังที่สุดในชั้นปีของเราเลยนะ? เอลฟ์บอกชื่อชายหนุ่มในฝันของฉันออกมา ชื่อ ?แซ็ค? นั่นเอง แถมเรียนอยู่ปีเดียวกันอีกต่างหาก
?เอลิจะไปรู้จักได้ไงล่ะเอลฟ์ เธอไม่เคยแม้แต่จะเปิดอ่านหนังสือเรียนด้วยซ้ำ?
แพทเชอร์นี่รู้จักฉันดีจริงๆ เลยนะ - -
?ขอบใจย่ะ ต่อไปนี้ฉันจะรับหนังสือพิมพ์คริสตัล นิวส์ทุกวัน พอใจหรือยัง? ฉันหันไปค้อนเพื่อนๆ อย่างล้อเลียน ก่อนยิ้มให้อย่างรู้กัน
?ว่าแต่เธอสนใจแซ็คเหรอ? แพทเชอร์มองมาทางฉันด้วยสายตาแบบที่ เอ่อ บอกไม่ถูกเหมือนกันแฮะ
?ก็ ก็ เมื่อเช้าฉันเจอเขาไง แล้วก็รู้สึกว่าเขา...หล่อ ดิบ เถื่อนดีอ่ะ? ฉันยังจดจำใบหน้าของเขาเมื่อเช้านี้ได้ ใบหน้าตอนที่เขาโกรธทำให้หน้าเขาแดงฝาดขึ้นเล็กน้อย เอ...หรือว่าเป็นเพราะเขาเขินฉันหรือเปล่านะ (หลงตัวเองจริงๆ)
?เธอพูดถูกที่เขาหล่อ ดิบ และเถื่อนนะ แต่ว่าเขาถูกโหวตให้เป็นผู้ชายที่อันตรายที่สุดของมหาวิทยาลัยคริสตัล ผู้หญิงทุกคนต้องการเขาพอๆ กับที่อยากอยู่ห่างๆ เขาเลยล่ะ? แพทเชอร์ชี้ไปที่รูปของแซ็คก่อนพยายามอธิบายลักษณะของเขาให้ฟัง ซึ่งฉันฟังแล้วก็เกิดความรู้สึกที่แบบ...ไม่ค่อยเข้าใจแฮะ ต้องการเขาแต่ก็อยากอยู่ห่างๆ งั้นเหรอ
?เธอพูดไปเอลิก็ไม่เข้าใจหรอกแพท มานี่ ฉันอธิบายเอง คืองี้นะ แซ็คเป็นผู้ชายที่แบบ...อืม เอ่อ เลวอ่ะ เอาง่ายๆ เขาเกลียดผู้หญิง ชอบใช้เสียงที่สูงกว่าปกติตวาดไปทั่ว มีข่าวลือว่าที่บ้านเขาเป็นบ่อนคาสิโนขนาดใหญ่โดยมีกิจการโรงแรมลาโตว์บังหน้า? เอลฟ์พูดก่อนทำสีหน้าจริงจังใส่ฉัน
?อ่ะโห บ้านรวยซะด้วย ถึงแม้จะน้อยกว่าฉันก็เถอะ *o*? ตาฉันเป็นประกายวิ้งๆ นั่งเอามือเท้าคางฟังเพื่อนเล่าด้วยท่าทางเหมือนกำลังดูหนังใหม่ที่เข้าฉายในโรง
?และถึงแม้เขาจะชอบบอกว่าเกลียดผู้หญิง แต่กลับมีผู้หญิงมาพัวพันกับเขาอยู่บ่อยๆ ลือกันว่าบางคนถึงกับคลั่งไปเลยก็มีนะ? แพทเชอร์เสริมเรื่องที่เอลฟ์กำลังเล่าให้แลดูน่ากลัวยิ่งขึ้น
?ดาร์กสุดๆ ไปเลย >O<? แทนที่ฉันจะรู้สึกกลัวกับเรื่องที่เพื่อนสาวสองคนกำลังเล่า กลับยิ่งรู้สึกหลงใหล จนแพทเชอร์กับเอลฟ์อ้าปากค้าง ก่อนส่ายหน้าให้กันอย่างจนใจ
?ของอย่างนี้มันต้องเจอกับตัวถึงจะรู้? เอลฟ์หันไปกระซิบกับแพทเชอร์เบาๆ เมื่อเห็นว่าฉันกำลังตกอยู่ในภาวะแห่งความหลงใหล
?นี่ เอลิ ฉันถามอะไรอย่างสิ เจอครั้งแรกก็ชอบเลยเหรอ? ยัยนี่บ้าไปแล้ว!? แพทเชอร์ส่ายหน้าอย่างไม่รู้จะพูดยังไงดี ก่อนชวนเพื่อนๆ ขึ้นไปเรียนเมื่อเสียงออดเข้าเรียนดังขึ้น
?แซ็ค ลาโตว์...? ฉันคว้าหนังสือพิมพ์คริสตัล นิวส์ที่เอลฟ์ถืออยู่มาไว้ในมือ ตาเพ่งมองไปที่รูปของแซ็คอย่างสนอกสนใจ
2
ณ คริสตัล แกรนด์ รอยัล
ตึกที่เป็นศูนย์รวบรวมความบันเทิงต่างๆ แบบครบวงจร เป็นอีกสถานที่หนึ่งที่ได้รับความนิยมจากนักศึกษาในยามค่ำคืนค่อนข้างมาก เนื่องจากทางสถาบันเห็นพ้องกันว่าให้นักศึกษาอยู่ใกล้หูใกล้ตาดีที่สุด จึงได้จัดสร้างตึกนี้ขึ้น โดยภายในแบ่งออกเป็นหลายโซน ทั้งฟิตเนส แหล่งช้อปปิ้ง และที่ที่มักจะมีคนพลุกพล่านตลอดเวลาก็คือโซน Crystal Pub หรือเรียกให้ธรรมดาก็คือ ?ผับ? ดีๆ นี่เอง
แอร์เย็นเฉียบปะทะเข้าที่ใบหน้าเมื่อก้าวเข้ามาภายในตึก โคมไฟแก้วคริสตัลยังเป็นอะไรที่ฉันชอบมองเสมอเวลาที่เดินผ่าน ฉันเดินเลยโซนต่างๆ เข้ามาจนสุดทางเดินก่อนจะมองเห็นบรรดาวัยรุ่นชายหญิงหลายคนยืนจับกลุ่มคุยกันอยู่หน้า Crystal Pub สุด ปกติแล้วฉันแทบจะไม่เคยมาเหยียบที่นี่เลย ฉันมักจะอยู่ที่โซนฟิตเนสเสมอๆ เพราะไม่ชอบเสียงดังอึกทึกกับแสงหลายๆ สีวูบวาบๆ นั่น นี่แค่ทางเดินเข้ายังไม่ถึงข้างในนะ ตาก็แทบจะพร่าไปกับแสงสีส้มที่แวบไปแวบมาตามทางเดิน ถึงฉันจะเป็นพวกชอบสนุกไปวันๆ แต่ส่วนมากจะเป็นการเดินทางไปท่องเที่ยวที่นั่นที่นี่เสียมากกว่า เสียงเพลงเริ่มดังขึ้นเรื่อยๆ เมื่อเดินมาถึงหน้าประตู ฉันก็ขยับชุดสีแดงเพลิงของตัวเองให้เข้าที่ ตอนนี้ทั้งรู้สึกตื่นเต้นและหวาดกลัวปนๆ กัน แต่เมื่อนึกถึงเป้าหมายของการมาที่นี่แล้ว ฉันก็ข่มความรู้สึกนั้นเอาไว้ ก่อนจะปัดผมหยักศกเป็นลอนของตัวเองเล็กน้อย แล้วผลักประตูกระจกใสบานใหญ่เข้าไปทันที
อ่า... ฉันหยีตาเพื่อปรับสายตาให้ชินกับห้องมืดที่สาดไปด้วยแสงสีต่างๆ กับเสียงเพลงที่ดังสนั่น นักศึกษาหลายคนที่ฉันคุ้นหน้าและไม่คุ้นหน้ายืนเต้นกันอย่างเมามัน
?ว้าววว ดูสิว่าใครมา? ฉันได้ยินผู้ชายสองสามคนหันมามองที่ฉันแล้วชี้ชวนเพื่อนๆ ให้ดู ทำไมยะ มันแปลกมากนักหรือไงที่ฉันจะเข้ามาที่นี่! แถมมาคนเดียวอีกต่างหาก เดินเข้ามาได้สามสี่ก้าวก็ได้ยินเข้ากับประโยคที่ตั้งใจนินทากันซึ่งๆ หน้า นี่เสียงเพลงดังขนาดนี้ยังจะพูดให้ได้ยินอีกนะ
?เอลิซ่า หลานสาวของผู้อำนวยการไง?
?ได้ข่าวว่าเธอรวยเว่อร์ๆ?
?แถมยังสวยบาดตาบาดใจ?
ฉันหันไปมองด้วยหางตาอย่างนึกตำหนิ มีสิทธิ์อะไรมาวิจารณ์เนี่ย! นี่แหละนะผลของการที่ให้บรรดาบอดี้การ์ดกลับไปก่อน น้อยครั้งนักที่ฉันจะเดินอยู่ในที่ที่อันตรายคนเดียวแบบนี้ ฉันกวาดสายตามองไปยังชั้นลอยฟ้าเหนือเวที ซึ่งนั่นเป็นชั้นเฟิร์สคลาส ?เจอเป้าหมายแล้ว ไม่เสียแรงที่ฉันไปค้นหาข้อมูลมาอย่างดี แซ็คนั่งหล่ออยู่บนโซฟาสีแดงพร้อมเพื่อนๆ ที่หล่อไม่แพ้กันอีกสามคน ข้างๆ เพื่อนๆ ของเขามีผู้หญิงที่แต่งตัว...แหม ไม่มีเงินซื้อเสื้อผ้าหรือไงเนี่ย มันถึงได้เหลือน้อยชิ้นแบบนี้
ฉันเดินไปหยุดอยู่หน้าบันไดที่ทอดไปยังชั้นเฟิร์สคลาส บอดี้การ์ดที่คุมราวบันไดทำท่ามากันไม่ให้ขึ้นไป แต่เมื่อฉันกอดอก เชิดหน้าขึ้นนิดๆ สะบัดผมที่หยักศกเล็กน้อย ปากเหยียดอย่างเย่อหยิ่ง สักพักเมื่อบอดี้การ์ดสองนายเห็นหน้าฉันชัดเจน ก็รีบก้มหน้าแล้วเปิดทางให้ขึ้นไปทันที! เชอะ ให้มันรู้ซะมั่งว่าใครเป็นใคร
ฉันเดินขึ้นบันไดไปอย่างเชื่องช้า ชั้นเฟิร์สคลาสทั้งชั้นมีเพียงโซฟาสีแดงตั้งอยู่เท่านั้น หนุ่มๆ ทั้ง 4 คนที่กำลังหัวเราะกันอย่างร่าเริงหยุดชะงักเมื่อหันมาเห็นฉันในชุดสีแดงเพลิงเดินขึ้นมา ฉันเลือกทาปากสีแดงให้เข้ากับชุดซะด้วยนะ มันคงขับให้ผิวขาวๆ ให้ขาวขึ้นมากทีเดียว
?เอ่อ คุณครับ ใครโทรไปตามให้มาเอ่ย นายหรือเปล่า นิค? เก็น หนึ่งในแก๊งสมาชิก bad boy หนุ่มหน้าใสสไตล์เกาหลี หันหน้าไปถามนิค เพลย์บอยหนุ่มสุดเท่ที่ตอนนี้กำลังกอดเอวสาวน้อยข้างๆ จนแทบจะแนบติดเป็นคนคนเดียวกัน - -
?เปล่าว่ะ เก็น ไอ้จัสตินมันแอบซุ่มเรียกมาหรือเปล่า? นิคหันมาโบ้ยให้จัสติน หนุ่มนัยน์ตาสวยที่แฝงแววฉลาด แม้กระทั่งอยู่ในผับเขายังใส่หูฟังอีกเหรอเนี่ย นายนี่บ้าหรือเปล่า - - เขาหยิบแก้วเหล้าจิบเบาๆ อย่างไม่ได้สนใจอะไร แต่ก็ยังส่งยิ้มอ่อนโยนให้ฉัน
?ฉันมาหาแซ็ค!? ฉันเอ่ยเสียงดังอย่างมั่นใจ หวังให้มันดังกว่าเสียงเพลงวินาศสันตะโรนั่น
ทุกคนนิ่งเงียบ ฉันเห็นทุกคนทำหน้าตาตกใจ ยกเว้นเจ้าของชื่อที่เพิ่งกล่าวถึง แซ็คใช้หางตามองมาทางฉันแค่แวบเดียว เอ่อ แค่แวบเดียวเท่านั้น ก่อนหันกลับไปสนใจแก้วเหล้าตรงหน้าราวกับมันเป็นสิ่งมีค่ามากกว่า
?เฮ้ เก็น นายไปบอกให้วงนี้เปลี่ยนเพลงหน่อยสิ ฉันไม่ชอบเพลงนี้ว่ะ รำคาญ? แซ็คพูดแนวตวาดๆ ใส่เพื่อนเขา นี่คงจะเป็นเสียงพูดปกติของเขาไปแล้วมั้ง
?แซ็ค เธอบอกว่าเธอมาหานายอ่ะ รู้จักกันเหรอ? นิคสะกิดให้แซ็คหันมามองฉันที่ยืนเกร็งอย่างไม่รู้จะทำอะไรต่อไปดี เมื่อคนที่ฉันมาหาไม่ได้มีทีท่าสนใจเลยสักนิด หน็อย! กล้าเมินฉันเหรอ
?ยัยบ้านี่ใคร? แซ็คหันมามองฉันนานกว่าเดิมนิดเดียวก่อนจะหันไปถามเพื่อนของเขา - - ฉันอ้าปากค้างให้กับประโยคน่าสะเทือนขวัญนั่น ยัยบ้างั้นเหรอ นี่แม้แต่อาจารย์ยังต้องเรียกชื่อฉันเบาๆ อย่างเกรงใจเลยนะ ฉันกำลังข่มอารมณ์สุดฤทธิ์เพื่อหวังสร้างภาพลักษณ์ที่ดีให้แก่คนที่รัก เอ่อ แค่ชอบก่อนดีกว่านะวินาทีนี้
?เอลิซ่า แพตเตอร์โบรค? ฉันเอ่ยด้วยเสียงที่เบากว่าครั้งแรกครึ่งเดซิเบล
?ไม่รู้จักเหรอ หลานสาวคนดังของผู้อำนวยการมหาวิทยาลัยไง? จัสตินตอบแทน
?ฉันไม่รู้จักหรอก ซ่าเซ่ออะไร มาทำไมไม่ทราบ ที่นี่เป็นที่ส่วนตัวของฉันกับเพื่อนๆ รู้ไว้ซะ!? แซ็คพูดพร้อมกับยืนขึ้นกอดอก เขาสูงกว่าฉันเกือบครึ่งช่วงตัว สายตาดุดันนั่นมองตรงมาอย่างไม่เป็นมิตรเอาซะเลย
?นายรู้จักฉันนะแซ็ค เมื่อเช้าฉันจะขับรถชนหมา ส่วนนายก็วิ่งตัดหน้ารถมาช่วยลูกหมาเอาไว้ไง? ฉันยิ้มแบบที่มั่นใจว่าหวานสุดๆ ไปให้เขา แซ็คอาจจะหลงรักขึ้นมาบ้างก็ได้นะ
ฮ่าๆๆ เสียงเพื่อนๆ เขาหัวเราะกับประโยคที่ฉันพูดเมื่อครู่ ไอ้พวกนี้มันเต็มกันไหมเนี่ย หัวเราะบ้าอะไรกัน -*-
?แซ็ค นายเป็นคนรักสัตว์ด้วยเหรอวะ ฮ่าๆๆ? เก็นที่เพิ่งเดินมานั่งข้างๆ หลังจากไปสั่งให้วงดนตรีเปลี่ยนเพลงเป็นคนเอ่ยขึ้น
?ฉันนึกภาพมันอุ้มหมาไม่ออกเลยว่ะ ฮ่าๆๆ? นิคตบเข่าอย่างถูกอกถูกใจ ส่วนจัสตินไม่พูดอะไร แต่ฉันเห็นเขาขำจนตัวงอ
?ยัยซ่า เธออยากมีเรื่องกับฉันหรือไง!? คิ้วของแซ็คเริ่มขมวดขึ้นเป็นปมยุ่งกว่าที่ฉันเคยเห็นเมื่อเช้าซะอีก ง่ะ นี่ฉันพูดอะไรผิดไปเนี่ย
?อะไรอ่ะ ก็ ก็เมื่อเช้านายวิ่งมาตัดหน้ารถเพื่อช่วยหมาจริงๆ นี่นา > <? ฉันกำชายกระโปรงสีแดงของตัวเองแน่น ชักเริ่มกลัวๆ ขึ้นมาบ้างแล้วนะ แซ็คใช้สายตาดุๆ จ้องมาที่ฉันก่อนเดินเข้ามาประชิดตัวเรื่อยๆ จนต้องเดินถอยหลังแทบจะติดกำแพง
?ถอนคำพูดเธอเดี๋ยวนี้นะ ฉันไม่ได้ตั้งใจช่วยมัน! ฉันเป็นคนเตะมันด้วยซ้ำ?
เอ่อ นี่มันเหนือความคาดหมายไปหน่อยไหมเนี่ย - -
นี่ฉันตกหลุมรักแบดบอยสุดโหดชอบตะคอกนี่จริงๆ เหรอเนี่ย ถ้าฉันจะเดินกลับไปยังบันได วิ่งไปขึ้นรถซีตรองสีน้ำเงินเข้ม แล้วหลับให้สนิทเพื่อตื่นมาลืมเรื่องบ้าๆ ทั้งหมดนี่ให้หมด มันจะทันไหมหนอ
?แล้วมาหาฉันมีธุระอะไรไม่ทราบ แต่งตัวมาอ่อยซะขนาดนี้ ไม่มีใครบอกเหรอว่าฉันเกลียดผู้หญิง?
ตอนนี้ใจฉันเต้นแรง กำลังแยกแยะอารมณ์ตัวเองไม่ออก ระหว่างเกลียด หรือชอบ!
?ฉันเคยชอบนาย!? ฉันประกาศเสียงก้อง กลบแม้กระทั่งเสียงหัวเราะและหยอกล้อนั่นจนพวกเขาต้องหันมามองที่กันเป็นตาเดียว ฉันก้าวเท้าเดินหน้าอย่างช้าๆ จนแซ็คต้องเดินถอยหลังตามร่นไปเรื่อยๆ
?ยัยซ่า! เธออยากมีเรื่องกับฉันหรือไง? แซ็คทำหน้ายับยู่ยี่ สีหน้าเขาแลดูอึ้งๆ ไป แม้จะชั่วเพียงเสี้ยววินาทีเดียว ฉันเห็นเขาเผลออ้าปากค้างก่อนพูดประโยคหาเรื่องฉัน
?ฉันเกลียดผู้หญิง ถ้าเธออยากหาคู่นอนล่ะก็ กรุณาหาคนอื่น!!? แซ็คเน้นแต่ละประโยคๆ ใส่ฉัน ซึ่งมันฟังดูร้ายกาจสิ้นดี ไม่น่าเชื่อว่ามันจะออกมาจากปากผู้ชายหน้าตาหล่อเข้ม ผมสีชา นัยน์ตาสีนิลคนนี้
?ตอนแรกฉันแค่ชอบนะ? ฉันเอามือข้างหนึ่งไล้ปลายผมหยักศกสีน้ำตาลเข้มของตัวเองแล้วม้วนด้วยท่าทางยั่วยวนพร้อมกับเดินเข้าไปใกล้แซ็คเรื่อยๆ ก่อนจะใช้นิ้วชี้แตะไปที่ริมฝีปากบางของเขา!
?...แต่ตอนนี้ รักเลยล่ะ?
ฉันทำปากเสียงดังจ๊วบใส่เขา พร้อมๆ กับขยิบตาให้ ก่อนสะบัดหน้าเดินลงบันไดไป โดยทิ้งชายหนุ่ม 4 คนที่กำลังอึ้งไว้เบื้องหลัง
?เธอยอดเลยว่ะ แซ็ค? นั่นคือเสียงสุดท้ายของเพื่อนเขาที่ฉันได้ยิน
คอยดูนะ ฉันจะทำให้นายปีศาจนั่นรู้จักความรักให้ได้! จะทำให้เขารักฉันอย่างถอนตัวไม่ขึ้นเลยทีเดียว!
3
เช้าวันนี้ฉันแต่งตัวเรียบร้อยสุดๆ ด้วยชุดเดรสสีชมพู มีลายลูกไม้พลิ้วๆ ที่ชายกระโปรง เมื่อวานอาจจะเปรี้ยวเกินไปหน่อย วันนี้ลองเปลี่ยนลุคส์บ้าง เผื่อจะเข้าตาใครบางคน และหวังว่าคนนั้นก็คือนายโหดนั่นเอง ฉันอยากรู้เหตุผลที่แซ็คประกาศกร้าวว่าเกลียดผู้หญิงจริงๆ นี่ฉันเพอร์เฟกต์ออกซะขนาดนี้ยังกล้าทำหยาบคายใส่อีก!
?ผมเตรียมรถพร้อมแล้วครับคุณหนู?
ฉันใช้หางตามองไปยังบอดี้การ์ด 5-6 คน ที่ยืนรอต้อนรับฉันอยู่ ก็เพราะความรวยเว่อร์ๆ กับตำแหน่งหลานสาวผู้อำนวยการมหาวิทยาลัยหรูหรานี่ ทำให้ฉันคุ้นชินกับการมีบอดี้การ์ดติดตามตัวเป็นเงาแบบนี้มานานละ
?เอาไปเก็บนะ วันนี้ฉันจะเดินไป? พูดจบฉันก็เดินลงบันไดมาอย่างเชื่องช้า เหล่าบอดี้การ์ดพากันทำตาโตเป็นไข่ห่าน
?อะไรนะครับ! ผมฟังผิดหรือเปล่า?!? บิล หัวหน้าบอดี้การ์ดเอ่ยทักฉันอย่างตกอกตกใจ อะไรกันยะ หวังว่านี่คงไม่ได้ประชดฉันอยู่หรอกนะ
?ตึกก็แค่นี้ นายจะให้ฉันขับรถไปทำไมกันเล่า? ฉันพูดแล้วสะบัดหน้าใส่บรรดาบอดี้การ์ดจอมพูดมาก
?ตะ แต่ คุณหนูก็ขับรถไปมาตลอด 1 ปี กับอีก 2 เดือนเลยนะครับ?
หน็อย นายนี่จำได้ขนาดนี้เชียวเหรอเนี่ย >O<!!
?อยากมีปัญหากับฉันงั้นเหรอ -**-!!? ฉันพูดพร้อมกับส่งสายตาขวางๆ ไปให้บิล
?เชิญเดินได้ตามสบายเลยครับ คุณหนู? บอดี้การ์ดทั้งหมดก้มหัวให้ฉันอย่างอ่อนน้อม
เมื่อฉันเริ่มออกเดินพวกเขาก็ทำท่าจะเดินตามมา ฉันจึงใช้หางตามองจิกไปที่พวกเขาอย่างจงใจ ซึ่งก็ทำให้ทั้งหมดพากันหยุดชะงักไม่กล้าตามมา ขอร้องเถอะ ให้ฉันอยู่อย่างสงบๆ สักวันเหอะนะ จากนี้ไปคงต้องขอให้คุณตาบอกให้พวกนี้เลิกตามฉันได้แล้ว เปลี่ยนเป็นขอแค่คนดูแลสักคนก็พอ ไม่ต้องเอิกเกริกกันนัก
ฉันเดินมาถึงจุดที่เจอแซ็คเมื่อวาน พอก้มมองนาฬิกาข้อมือก็พบว่ามันเป็นเวลาเดียวกับเมื่อวานเช่นกัน ฉันชะลอฝีเท้าเอื่อยเฉื่อย คาดหวังกับอะไรบางอย่าง เสมองโน่นมองนี่ไปเรื่อย จนสายตาสะดุดกับ!
?แซ็ค!? ฉันตะโกนลั่นเมื่อเห็นแซ็คและใครอีกคนนะ...เก็น เดินออกมาจากตึก bad handsome วันนี้แซ็คเท่สุดๆ ด้วยเสื้อยืดสีดำ กางเกงยีนเดฟสีดำ ผมสีชาขับใบหน้าขาวผ่องให้ดูเด่น ทรงผมยุ่งๆ เล็กน้อยทำให้เขาดูเซ็กซี่ บวกกับสายตาดุดันของเขาก็ยิ่งทำให้มีเสน่ห์มากขึ้นไปอีก
?สวัสดีครับ คุณเอลิซ่า? เก็นเป็นฝ่ายทักก่อนเมื่อฉันเดินมาใกล้ๆ พวกเขา ฉันบรรจงยิ้มอย่างหวานสุดใจขาดดิ้นไปให้กับพ่อยอดชายของฉัน แต่เขากลับทำเหมือนฉันไม่มีตัวตนอยู่ตรงนั้นอย่างงั้นอ่ะ แซ็คยังคงเดินไปข้างหน้าไม่หยุด นั่นทำให้ฉันต้องเร่งฝีเท้าเดินตามเขาไปให้ทัน
?สวัสดีแซ็ค สวัสดีเก็น? ฉันเดินมาตัดหน้าทั้งสองคนก่อนทำใจดีสู้เสือทำหน้าตาใสซื่อไร้เดียงสาสุดๆ เพื่อให้เข้ากับลุคส์หวานๆ นี้
?หิวว่ะ ไปหาอะไรกินกันก่อนเหอะ เก็น? แซ็คพูดออกมาเป็นประโยคแรก และเขาก็ไม่ได้พูดกับฉัน - -
?ฉันไปด้วยสิ ^_^? ฉันรีบก้าวไปยืนตรงหน้าเขาอีกครั้ง เมื่อแซ็คยังคงก้าวเท้ายาวๆ ของเขามุ่งตรงไปที่คริสตัล แกรนด์ รอยัล โดยไม่หยุดคุยกับฉันสักนิด
?ฉันหิวข้าวนะ ไม่ได้หิวของหวาน!? พูดจบแซ็คก็ก้าวเดินผ่านหน้าฉันไป
เก็นหันมายิ้มให้ฉันแถมด้วยโบกมือทักทายก่อนเดินตามแซ็คไป ส่วนฉันเหรอ ก็ยังยืนนิ่ง อึ้ง กับประโยคสุดเถื่อนแต่เร้าใจของเขาอยู่น่ะสิ > < (ยัยโรคจิต)
ยกนี้ฉันแพ้สนิทเลย! ของหวานงั้นเหรอจ๊ะ!
ฉันเดินมานั่งที่ร้านอาหาร Say Hi ที่เดิม ก่อนเลือกมุมที่เงียบสงบ แล้วหยิบหนังสือพิมพ์คริสตัล นิวส์เล่มใหม่ขึ้นมากางอ่านอย่างตั้งอกตั้งใจ สายตาหยุดอยู่ที่ข่าวกรอบใหญ่หน้าสอง ที่พาดหัวข่าวว่า
ไฮโซเอลิซ่า ซ่าส์สมชื่อ บุก Crystal Pub ย่องหาชายหนุ่มกลุ่ม bad boy คนดัง ส่วนใครจะเป็นเหยื่อของเธอ คอยจับตามองให้ดี!!!
ฉันรีบพลิกกลับไปดูที่หน้าแรกก็พบว่าข่าวนี้พาดหัวอยู่ที่หน้าแรกเช่นกัน โอเค ค่อยยังชั่ว ฉันชอบให้ข่าวของฉันอยู่หน้าหนึ่งเสมอๆ ว่าแต่เขียนข่าวแบบนี้ดูยังไงๆ ก็เสียหายนะยะเนี่ย เดี๋ยวแม่ก็สั่งปิดโรงพิมพ์ซะหรอก แถมยังมีรูปฉันในชุดสีแดงสุดเซ็กซี่ยืนอยู่บนชั้นเฟิร์สคลาสกับพวก bad boy นั่นอีก ว้าย ผมฟูมากด้วย >O<
?ข่าวว่าคนที่เอลิซ่าหมายตาไว้คือหนุ่มที่ถูกโหวตให้เป็นผู้ชายที่อันตรายที่สุดในมหาวิทยาลัยคริสตัล และเป็นชายหนุ่มที่มีโลโก้ประจำตัวว่า...ผมเกลียดผู้หญิง? เสียงที่อ่านข่าวนั่นไม่ใช่เสียงฉัน แต่เป็นเสียงอันสดใสของเอลฟ์นั่นเอง
?อธิบายมาหน่อยสิ เอลิซ่าคนดัง? เอลฟ์ใช้นัยน์ตาสีฟ้าจ้องฉันอย่างคาดคั้น ?เธอไปแอบทำอะไรแผลงๆ มาอีกแล้วใช่ไหม!?
?เอาน่า ฉันเล่าแน่ เดี๋ยวรอให้ไดแอนกับแพทเชอร์มาก่อน ฉันจะได้ไม่ต้องเล่าหลายรอบ? ฉันยิ้มให้กับเพื่อนสาวที่น่ารัก ก่อนกวาดสายตาไล่อ่านข่าวในหน้าหนังสือพิมพ์ให้หมด
?ว้าวๆ วันนี้เอลิซ่าหวานแหววมากๆ นะยะ? แพทเชอร์ที่เดินเฉิดฉายในมาดนางแบบส่งเสียงทักทาย ก่อนจะสะบัดผมยาวตรงสลวยแล้วทรุดลงนั่งที่เก้าอี้ข้างๆ ฉัน
?แพทเชอร์ ฉันให้เธอสิบเต็มที่เห็นความพยายามของฉัน? ฉันหันไปยิ้มให้กับเพื่อนสาวสวย
?ไดแอนมาหรือยังแพทเชอร์? เอลฟ์หันไปถามก่อนยื่นหนังสือพิมพ์ไปให้แพทเชอร์อ่าน แถมยังใช้ปากกาไฮไลท์ขีดเน้นที่ข่าวของฉันเสียด้วย - -
?กำลังมา เฮ้ย! นี่ข่าวเธอนี่? แพทเชอร์ตาโต รีบพลิกไปหน้าสองเพื่ออ่านรายละเอียดอย่างรวดเร็ว
?สวัสดีจ้ะทุกๆ คน วันนี้ฉันมาสายไปหน่อย ^^? ไดแอนเดินหน้าซีดเผือดมาตามแบบฉบับของเธอ แต่มันแปลกตรงที่ผมที่เคยตรงกลับถูกดัดหยิก แถมหยิกแบบฟูฟ่องซะด้วย! ฮ่าๆๆ
?ว้าย! ไดแอน เธอไปทำอะไรกับผมมาเนี่ย OoO!? แพทเชอร์ที่ละสายตาจากข่าวเงยหน้าขึ้นมามองเจ้าของเสียงร้องออกมาอย่างตกใจ ฉันพยายามกลั้นยิ้มที่แทบจะหลุดขำก๊ากออกมา
ไดแอนใส่ชุดแบรนด์ดังประจำตัวเธออย่างชาแนล แต่ผมสีบลอนด์ของเธอหยิกฟูฟ่องเหมือนเพิ่งโดนไฟไหม้มายังไงยังงั้น นี่เธอเข้าใจคำว่าสร้างเลเยอร์ให้กับผมบ้างหรือเปล่านะ ฮ่าๆๆ
?เอ่อ ฉัน...ไปให้ช่างเขาทำมาอ่ะ มัน...ไม่สวยเหรอ? ไดแอนยิ้มหน้าเผือดๆ อย่างสูญเสียความมั่นใจ
?ฉันว่านะไดแอน ทรงเดิมเนี่ยเหมาะกับเธอมากกว่าอีก? เอลฟ์ยิ้มให้ไดแอนอย่างอ่อนหวาน
?ก็ เอลิซ่า...เขา? ฉันรีบหยิบหนังสือพิมพ์คริสตัล นิวส์ยัดใส่มือไดแอนอย่างรวดเร็ว
?นี่ๆๆๆ อย่ามัวไร้สาระกันอยู่ อ่านข่าวนี่แล้วช่วยฉันคิดที? ฉันเปลี่ยนเรื่องอย่างรวดเร็ว
?เดี๋ยวก่อนเอลิซ่า จะให้คิดอะไรเนี่ย ตอนนี้ช่วยอธิบายก่อนได้ไหม พวกเรามากันครบหมดแล้ว? เอลฟ์ชิงพูดขึ้นมา ทำให้ฉันที่นั่งเท้าคางอยู่ต้องหันหน้าตรงเพื่อตั้งหน้าตั้งตาเล่าสิ่งที่ฉันคิดและเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมดเมื่อคืนนี้ใน Crystal Pub ให้เพื่อนๆ ฟัง
?สรุปแล้ว เธอชอบแซ็คจริงๆ น่ะเหรอ? แพทเชอร์เอ่ยถามอย่างสงสัย
?ต้องชอบสิ!? ฉันตอบรับเสียงมั่นใจเต็มที่
?ไม่ใช่ว่าต้องการเอาชนะนะ?? เอลฟ์นี่ฉลาดจริงๆ
?ฉันว่านะ เธอไม่เหมาะกับเขาหรอกเอลิซ่า เขาดูเถื่อนเกินไป อ้อ นี่ฉันบอกเธอหรือยังว่าชุดวันนี้มันไม่เข้ากับเธอเอาซะเลย?
สักวันได้ไหมเนี่ย ไดแอน - - ฉันละความสนใจจะต่อปากต่อคำกับไดแอน ตอนนี้ฉันมีอะไรให้คิดเยอะแล้ว จะพยายามมองข้ามไปแล้วกันนะ!
?ถ้าเรื่องนี้ไปถึงคุณตาของเธอ เธอตายแน่ ถ้าเป็นฝ่ายไปตามตื๊อผู้ชายแบบนั้น? แพทเชอร์ทำตาโต พร้อมเอามือปาดคอไปด้วย - -
?คุณตาไม่อ่านคริสตัล นิวส์นะ? ฉันมั่นใจอย่างนั้น
?ถ้าเธอเอาจริง ฉันก็จะช่วยนะ อยากจะรู้เหมือนกันว่านายโหดแบบนั้นจะแพ้ทางคนแบบเธอได้ยังไง? เอลฟ์กล่าว แล้วฉันก็คิดว่าเธอพูดจาได้น่าฟังที่สุดเลย
หลังจากหมดคาบเรียนของวันนี้ฉันกับเพื่อนๆ ก็เตรียมตัวเข้าสู่แผนพิชิตใจชายหนุ่ม แผนแรกของฉันก็คือ!
ณ สนามบอล สถานที่เต็มไปด้วยผู้ชาย และแน่นอนมันเป็นช่วงจังหวะที่แซ็คเดินไปเปลี่ยนเสื้อผ้าในห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าเพื่อลงเตะในสนาม!
?โอ๊ย ! เจ็บจังเลย โอ๊ยยยยย? ฉันล้มลงไปกับพื้นใกล้ๆ กับแซ็คที่เพิ่งเดินออกมาจากห้องเปลี่ยนเสื้อผ้า ส่วนเพื่อนๆ ของเขาถูกเพื่อนสาวของฉันทั้งหมดใช้ความสวยรั้งตัวเอาไว้ นี่แหละแผนแรกของฉัน! เรียกร้องความสนใจไง ถึงแม้ว่ามันจะเก่าไปสักหน่อย แต่ผู้ชายมักจะเห็นอกเห็นใจสาวๆ สวยๆ เสมอ
?.....? แซ็คปรายตามองมาที่ฉันเล็กน้อย เขาเดินใกล้เข้ามาเรื่อยๆ
?โอ๊ยย เจ็บขาจัง? ฉันทำปากซี้ดซ้าดประหนึ่งว่าเจ็บมากมาย ทำท่าจะชันตัวลุกขึ้นอย่างยากลำบาก แซ็คเดินหน้านิ่งมาหยุดอยู่ตรงปลายขาฉัน มือเอื้อมลงมา ฉันคิดว่าเขากำลังจะประคองฉันนะ ว้าว สำเร็จง่ายขนาดนี้เลยเหรอ ใครกันนะที่บอกว่าเขาไม่สนใจผู้หญิง
?หลีกหน่อยได้ไหม! เกะกะ? แซ็คตวาดเสียงดัง ส่วนฉันอึ้งไปอย่างงๆ เหลียวไปมองดูด้านหลังตัวเองก็พบว่ามีลูกบอลกลิ้งตกอยู่ แซ็คเอื้อมมือผ่านฉันไปหยิบลูกบอลมาเดาะต่อหน้าต่อตาอย่างร่าเริง โดยไม่สนใจจะแลคนที่กำลังเจ็บขาสักนิด! แถมยังหันมายิ้มเยาะฉันด้วยซ้ำ
?คิดจะทำอะไรของเธอ อ่อยฉันหรือไง? แซ็คเหยียดยิ้มมุมปากให้ฉัน ก่อนหันไปสนใจบอลในมือต่อ
?ไอ้ ไอ้ ไอ้...? ฉันไม่เจ็บขาอีกต่อไป เดินลงส้นเท้าปึงๆ อย่างโมโห แซ็คหันมามองด้วยสีหน้าเฉยเมย และเมื่อฉันกำลังเดินผ่านหน้าเขาไป ก็เกิดพลาดเหยียบลงไปบนลูกบอลอีกลูกที่กำลังกลิ้งมาอย่างไม่ทันตั้งตัว
?กรี๊ดดดดดดดด!? ฉันร้องตลาดแตก เมื่อรู้ตัวว่ากำลังจะหงายหลัง ก้นฉันต้องโดนกระแทกจนเสียศูนย์แน่ๆ > < เอ๋? แต่ทำไมฉันถึงไม่รู้สึกเจ็บ กลับรู้สึกเหมือนมีอะไรนิ่มๆ มาเหนี่ยวตัวเอาไว้
?เดินยังไงหา! ยัยบ้า หรือคิดจะอ่อยฉันให้ได้เลยใช่ไหม!?
แซ็คที่คว้าเอวฉันเอาไว้ด้วยแขนข้างเดียวตวาดเสียงดัง หน้าของเขาและฉันห่างกันแค่คืบ ฉันเผลอใจเต้นตึกตักไปกับใบหน้าดุๆ และหล่อเหลานั่น แต่ไอ้ประโยคที่หลุดออกมาจากปากแซ็คเมื่อกี้นี่มันน่าตบมากนะ แต่จะยังไงก็ตาม ตอนนี้เราใกล้กันจนฉันได้กลิ่นหอมสะอาดๆ จากตัวของเขาเลยทีเดียว นี่ฉันต้องหยุดคิดเรื่องน่าตบเอาไว้ก่อน ไว้เขาตกหลุมรักฉันเมื่อไหร่ค่อยจัดการแล้วกัน! (มั่นใจมากนะ - -) ในขณะที่กำลังคิดอะไรเรื่อยเปื่อยอยู่นั้น แซ็คก็ค่อยๆ ประคองฉันให้ยืนขึ้นอย่างมั่นคงได้สำเร็จ
?ขะ ขอบใจนะ? ฉันกล่าวขอบใจแต่มือยังไม่คลายจากอ้อมกอด เนื่องจากยังตกใจกับเหตุการณ์เมื่อครู่และหัวใจที่กำลังเต้นไม่เป็นจังหวะกำลังรัวอย่างบ้าคลั่ง นี่ฉันจะทำให้เขาตกหลุมฉันนะ ไม่ใช่มาตกเอาซะเองแบบนี้!
?ปล่อยฉันสักที? แซ็คพูดเสียงดุตามแบบของเขาก่อนจ้องหน้าฉันอย่างไม่เกรงใจ
?นายหน้าแดง รู้ตัวหรือเปล่า? ฉันอมยิ้มอย่างล้อเลียน นายนี่ไม่น่าจะเกลียดผู้หญิงหรอกมั้ง คงแค่ขี้อายหรือเปล่า รู้สึกได้ว่าใจเขาก็เต้นตึกๆ เหมือนกัน หรือว่าฉันคิดไปเองหรือเปล่า = =
?พูดบ้าอะไรของเธอ ใครจะมาหน้าแดงเพราะเธอกัน ไร้สาระ?
แซ็คหันหลังทำท่าจะเดินไป แต่ก่อนไปเขาก็เก็บลูกบอลอีกสองสามลูกที่กลิ้งอยู่แถวนั้นใส่ลงในตะแกรงใบใหญ่ซะเรียบร้อยเชียว เห็นไหม นายน่ะปากร้ายใจดีชัดๆ
ยกนี้ ถึงตอนแรกเหมือนจะแพ้ แต่ตอนหลังก็ไม่เลวนัก เอาเป็นว่าเสมอละกันนะ ^^
เช้านี้ฉันยังคงเดินมาตึกเรียนเช่นเดิม โดยเลือกที่จะไม่ใช้รถหลังจากพบว่าการเดินไปมีสิ่งที่น่าสนใจระหว่างทางเยอะแยะ วันนี้ฉันแต่งตัวในมาดใหม่ มาดเซอร์อยู่ในกางเกงยีนที่ขาดนิดๆ ถึงแม้จะขาดแต่ก็หลายหมื่นนะยะ เข้ากันกับเสื้อยืดคอวีสีขาว และผ้าพันคอผืนใหญ่ลายเสืออีกต่างหาก
ฉันเดินมาที่เก่าเวลาเดิม ทำท่ารีๆ รอๆ อะไรบางอย่าง จนล่วงเลยไปสิบห้านาที ก็ยังไม่เห็นแซ็คมาสักที เอ...หรือว่าวันนี้เขาจะไม่มีเรียน รู้งี้ไปขอตารางเรียนของเขาจากอาจารย์ฝ่ายระเบียบการดีกว่า
?สวัสดีเอลิซ่า?
เมื่อหันไปหาต้นเสียงก็พบเพลย์บอยหนุ่มหล่อหน้าคมเข้ม ฉันชะเง้อไปดูข้างหลังของนิคเผื่อว่าจะมีคนที่ฉันอยากเจอตามมาด้วย
?วันนี้แซ็คมันไม่เข้าเรียนน่ะ? นิคเอ่ยกับฉันก่อนยิ้มหวานจนตาหยี เขายังคงเท่ได้สุดๆ เวลายิ้มกับเขี้ยวเสน่ห์ของเขา
?แล้วเขาไปไหนเหรอ? ฉันถามนิคแต่ตากลับสอดส่ายหาไปทั่ว
?ไม่รู้สิ ไปเดทกับฉันสิแล้วฉันจะบอก ^^? นิคเดินเข้ามากระซิบข้างๆ หูฉัน กลิ่นน้ำหอมเขาเซ็กซี่ชะมัด คนละฟีลกับของแซ็คเลย
?ไม่ดีกว่า นายไม่ใช่เป้าหมายของฉัน? ฉันยิ้มให้นิคเล็กน้อยเพื่อมารยาทที่ดี ก่อนจะหันหลังเดินกลับ
?เอลิซ่า ฉันอยากรู้ เธอชอบแซ็คตรงไหนเหรอ มันไม่เคยอ่อนโยนกับผู้หญิงสักนิด ผู้หญิงที่เคยเข้าใกล้มันแค่สองวันก็เปิดแล้ว?
ฉันหันหน้ากลับไปตามเสียงเรียกนั่น หยุดคิดนิดหนึ่งก่อนตอบว่า ?เพราะเขาไม่ชอบฉันล่ะมั้ง?
ฉันตอบเขาแถมด้วยรอยยิ้มที่มุมปากนิดๆ ให้มันรู้ไปว่าผู้หญิงที่แสนเพอร์เฟกต์อย่างฉัน แถมเป็นเป้าหมายของผู้ชายทั้งประเทศจะถูกผู้ชายอย่างนายโหดนั่นเมิน มันหยามศักดิ์ศรีกันชัดๆ! แล้วถ้าฉันทำให้เขาชอบได้เมื่อไหร่ล่ะก็ คงจะสนุกเลยไม่ใช่เหรอ!
4
ฉันเดินมานั่งรอเพื่อนๆ ที่เดียวกับเมื่อวาน ก่อนหยิบหนังสือพิมพ์คริสตัล นิวส์ฉบับของวันนี้ขึ้นมาดู โอ๊ยๆ วันนี้มีรูปฉันขึ้นหน้าหนึ่งอีกแล้ววว แถมเป็นชอตเด็ดเมื่อวานนี้ที่แซ็คประคองกอดฉันไว้ตอนฉันจะล้มอีกด้วย!
New!!! เผยโฉมหน้าเป็นที่แน่นอน แซ็ค devil กลุ่ม bad boy กอดกับคุณหนูเอลิซ่าคนดัง
ว้าย >O< รูปนี้เด็ดขาดไปเลย ฉันหยิบโทรศัพท์มือถือของตัวเองมาถ่ายรูปจากหน้าหนังสือพิมพ์เก็บเอาไว้ แอบกังวลเล็กน้อยว่าหากมีข่าวติดๆ กันแบบนี้ เรื่องจะไปถึงหูคุณตาหรือเปล่านะ
?เอาอีกแล้วๆ นี่แสดงว่าแผนเมื่อวานสำเร็จสินะ? เอลฟ์มาพร้อมกับหนังสือพิมพ์ในมือ แพทเชอร์ตามมาติดๆ
?ก็...สำเร็จล่ะมั้ง? ฉันยิ้มให้อย่างภูมิใจ เพื่อนทั้งสามคนผลัดกันดูภาพอันแสนใกล้ชิดระหว่างฉันกับแซ็คอย่างชื่นชม...หรือจับผิดกันนะ - -
?แผนต่อไปเป็นไงดี ฉันล่ะตื่นเต้นกับเธอจริงๆ? แพทเชอร์ถามฉันอย่างสงสัย
?เมื่อเช้าฉันก็ไม่เจอเขานะ? ฉันถอนหายใจอย่างเซ็งๆ
?เคยโทรไปหาเขาบ้างหรือยังล่ะ?
?ยังเลยอ่ะ แต่ไม่ยาก สักครู่?
พูดจบฉันก็กดโทรศัพท์อย่างรวดเร็วไปยังกองทะเบียน ไม่นานนักก็ได้เบอร์โทรศัพท์มือถือของแซ็คมาอย่างง่ายดาย
?ฉันคิดออกละ แผนต่อไปของฉันก็คือ ตื๊อเท่านั้น ไม่มีรูปแบบ มีแต่ความรักล้วนๆ!?
เพื่อนๆ พากันอ้าปากค้างมองฉันอย่างอึ้งๆ ฉันนี่มันเป็นผู้หญิงที่หน้าไม่อายจริงๆ ฮ่าๆๆๆ ^O^
ฉันเริ่มต้นจากการส่ง sms ไปให้แซ็คทุกวันๆ คอยวนเวียนใกล้ๆ เขาตลอด สาบานให้ตายเหอะว่าไม่เค้ย ไม่เคยทำแบบนี้กับใครมาก่อน นี่เป็นการลดความเย่อหยิ่งของฉันลงม้ากมาก แต่! ยอม เมื่อฉันค้นพบว่าแซ็คเป็นคนปากร้าย ชอบตวาด พูดจาเสียงดัง ชอบทำหน้าบอกบุญไม่รับ แต่เขาก็ยังมีจิตใจที่ดีเสมอ
?แซ็ค วันนี้ฉันทำกับข้าวมาให้ด้วยนะ ไปกินด้วยกันเหอะ?
วันนี้ฉันสั่งอาหารจากภัตตาคารหรูโดยตรง แต่ก็โกหกว่าตัวเองเป็นคนทำ
?ไม่อ่ะ ฉันอยากไปกินกับเพื่อน? แซ็คบอกฉันหน้านิ่งๆ แต่เดี๋ยวนี้คีย์ในการคุยกับฉันลดลงเหลือระดับปกติแล้วล่ะ
?ไม่ต้องห่วง ฉันมีเผื่อเพื่อนๆ นายทุกคน?
ฉันให้บอดี้การ์ดนำกล่องอาหารสุดหรูมาวางตรงด้านหน้าก่อนช่วยกันจัดแจงเนรมิตโต๊ะธรรมดาให้เป็นโต๊ะอาหารขนาดย่อมๆ
?ว้าวๆๆ *O* ทำเองหมดเลยเหรอครับคุณหนูเอลิซ่า? นิคชะโงกหน้ามาดูอย่างตื่นตาตื่นใจ
?ไม่ใช่สั่งมาจากภัตตาคารที่ไหนนะ? - - เสียงไอ้บ้านี่คือจัสติน ที่นั่งนิ่งๆ อยู่ข้างๆ นิค หมอนี่ท่าทางฉลาดออก แล้วเขาก็ชอบใส่หูฟัง ฟังเพลงตลอดเวลาด้วย แม้กระทั่งเวลาเรียน!
?เอาน่า ฉันทำมาเผื่อพวกนายก็แล้วกัน อย่าสงสัยอะไรมากเลย? ฉันจัดแจงหยิบอาหารออกมาจากกล่องขนาดใหญ่ (มาก) แล้ววางตรงด้านหน้าหนุ่มๆ ทั้งสี่คน ตอนนี้สาวๆ ทั้งฟู้ดคอร์ทนี่คงจะอิจฉาฉันกันน่าดูที่ได้กินอาหารกับหนุ่มหล่อถึงสี่คน
?เธอนี่ทำตัวน่ารำคาญจริงๆ? แซ็คทำสีหน้าหงุดหงิดใส่ฉัน เมื่อเห็นพวกนักศึกษาที่ชอบเม้าท์ทั้งหลายกำลังเม้าท์กันสนุกปาก นั่นยิ่งทำให้พวกเขาตกเป็นเป้าสายตามากขึ้น ถ้ายิ่งมีฉัน เอลิซ่า อยู่ในกลุ่มนี้ด้วย
?นายไม่รำคาญฉันหรอก ^^? ฉันยิ้มหวานให้แซ็ค ก่อนตักอาหารใส่จานเขาซะพูนจาน
แต่ถึงจะบ่นยังไง แซ็คก็กินข้าวที่ฉันทำ (เหรอ) จนหมด รวมถึงเพื่อนๆ ของเขาด้วย (น่าภูมิใจตรงไหน)
?อย่าลืมตอบแทนฉันด้วยนะ? ฉันยิ้มหวานเจ้าเล่ห์ไปให้แซ็ค ก่อนหยิบกระดาษทิชชูเช็ดไปที่ปากของแซ็คเมื่อเห็นปากเขายังเลอะอยู่ แต่แซ็คกลับปัดมือฉันออกอย่างเร็ว แค่นี้คิดว่าฉันจะยอมเหรอ!
?ตอบแทนอะไร เธอเอามาให้ฉันเองนะ ฉันไม่ได้เต็มใจด้วยซ้ำ? แซ็คบ่นก่อนลุกขึ้นยืนกอดอก
?ไม่รู้ล่ะ เย็นนี้เราไปเดทกันนะ ^^? ฉันตัดสินใจชวนเขาออกเดทอย่างตรงไปตรงมา เพราะคิดว่าคนอย่างเขาพูดอ้อมๆ ก็คงไม่ได้แน่
?เพื่อนฉันก็กินของเธอ แล้วพวกมันไม่ต้องไปเดทกับเธอหมดเหรอ -*-? แซ็คยังคงทำสีหน้าหงุดหงิด
?ไม่เป็นไร ฉันไม่นับพวกเขา ฉันนับนายคนเดียว ^^? ฉันเอามือเท้าคางพูดกับเขาอย่างไม่อายใครซะด้วย คิคิ
?เฮ้อ เธอนี่มันน่ารำคาญ? แซ็คถอนหายใจเฮือกใหญ่
?ให้เวลาฉันนะแซ็ค ฉัน เอลิซ่า เกิดมาไม่เคยชอบใครมาก่อน ตอนนี้ฉันชอบนาย ฉันขอเวลาจากนายแค่หนึ่งเดือน ไม่สิ มันอาจน้อยไป ขอสองเดือนนะ ให้ฉันได้แสดงความรักกับนาย ถ้าถึงตอนนั้นแล้วนายยังไม่ชอบฉัน ฉันก็จะไม่ยุ่งกับนายอีกเลย...ตลอดไป? เอาวะ ใช้มารยาไม่ได้ก็พูดกันตรงๆ แบบที่ฉันถนัดนี่แหละ เสี่ยงเป็นเสี่ยง
แซ็คส่งสายตานิ่งๆ มาให้ฉัน เขาหยุดคิดนิดหนึ่งก่อนพูดออกมาว่า
?หนึ่งเดือนก็นานไปแล้วสำหรับเธอ ฉันให้เธอแค่ครึ่งเดือนเท่านั้น ถ้าเธอทนไม่ได้ เธอก็ไป เพราะฉันคิดว่าฉันคงไม่ชอบเธอแน่นอน เธอจะได้ไม่เจ็บนาน? แซ็คพูดหน้านิ่งๆ อย่างเย็นชา ก่อนเดินกลับเข้าไปในตึกเรียน
โอกาสของฉัน กับอีกครึ่งเดือนนับจากวันนี้เป็นต้นไป คุณหนูเอลิซ่าจะสอนความรักให้นายปีศาจนั่นเอง!
เอลิซ่าจะใช้มารยาเล่มไหนเอาชนะใจ จอมโหดประจำมหาวิทยาลัย ติดตามอ่านได้ใน With Love My Devil ยัยตัวร้ายกับคุณชายเจ้าอารมณ์ ฉบับเต็ม หาซื้อได้ตามร้านหนังสือชั้นนำทั่วไป หรือเว็บไซต์ http://www.bongkoch.com/catalog/product ... ts_id=7407