ดาลิน มหาดกิจดำรง เม้มปากสวยอย่างขุ่นเคือง เมื่อทราบจากนงนาถว่าผู้เป็นพี่ชายต่างมารดาของเธอกำลังผยองหนัก หลังจากพินัยกรรมถูกเปิดขึ้นหลังจากบิดาเสียชีวิต
ดาลินเป็นลูกสาวคนเดียวที่เกิดจากภรรยาโดยถูกต้องตามกฎหมายของคุณกรรณชัย มหาดกิจดำรง ทว่าบิดาของดาลินมีภรรยาหลายคน หนึ่งในนั้นรวมถึงมารดาของชดายุ พี่ชายต่างมารดาคนเดียวของเธอ บ้านเล็กของพ่อมีลูกก่อนเมียแต่งหลายปี
ใครๆ บอกว่าดาลินเป็นลูกอิจฉา แม่ของดาลินไม่มีเค้าว่าจะมีลูกได้ แต่พอมารดาของชดายุมีลูกชายให้กับพ่อ ห้าปีต่อมาดาลินก็คลอดออกมา
แม่พูดเสมอว่าแม่หมดความหวังที่จะมีทายาทแล้ว แต่ในที่สุดแม่ก็สมหวัง แต่แม่ของดาลินก็มีชีวิตอยู่ได้ไม่นานหลังจากนั้น เพราะแม่จากไปทำให้พ่อเลี้ยงดาลินมาอย่างตามใจ ด้วยความสงสารที่ขาดแม่ ทำให้ดาลินได้ทุกอย่างที่ต้องการ
พอดาลินโตขึ้นมาหน่อยบิดาก็ส่งไปเรียนเมืองนอก โดยให้นงนาถไปเป็นพี่เลี้ยงคอยดูแลดาลิน
ดาลินไม่ทราบเรื่องเมืองไทยมากนัก รู้แต่ว่าพ่อรวย ทำกิจการหลายอย่าง ดาลินมีเงินส่งมาให้ไม่ขาด เธอเองไม่รู้เรื่องเมียน้อยพ่อหรือพี่ต่างมารดานัก เธอใช้ชีวิตในส่วนของตัวเอง ดาลินมีหน้าที่เรียนก็เรียน หญิงสาวตั้งใจเรียน แต่ก็มีเกเรบ้างตามประสาวัยรุ่น ดาลินชอบหนีเที่ยวกับเพื่อนชาวต่างชาติอยู่บ่อย แต่นงนาถไม่กล้ารายงานให้พ่อของดาลินรับรู้ เพราะกลัวดาลินถูกพ่อลงโทษ
การลงโทษของพ่อคือตัดค่าขนม ดาลินเคยมีเงินใช้จ่ายคล่องมือ อยากได้อะไรก็ต้องได้ ถ้าดาลินถูกตัดเงินค่าใช้จ่ายคงลำบากแย่ นงนาถจึงไม่เคยฟ้องบิดาหญิงสาวแม้แต่ครั้งเดียว
ดาลินเรียนเมืองนอกมาเกือบห้าปี กลับบ้านแค่สองหรือสามครั้งเห็นจะได้ ส่วนใหญ่ผู้เป็นพ่อจะมาหาลูกมากกว่า ดาลินไม่รู้สึกขาดความรัก การดูแลเอาใจใส่เพราะดาลินมีนงนาถที่คอยดูแลดาลินทุกอย่าง เป็นทั้งพี่เลี้ยงและเป็นเหมือนแม่คนที่สองของดาลิน
แต่แล้วจู่ๆ ก็เกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ในชีวิตสาว ตอนนี้ดาลินยังไม่บรรลุนิติภาวะตามกฎหมาย ตอนนั้นพ่อของดาลินจบชีวิตลงด้วยโรคร้าย พ่อรู้ตัวนานแล้วว่าจะอยู่ได้อีกไม่นาน พ่อเขียนพินัยกรรมขึ้นมาฉบับหนึ่ง
สมบัติส่วนใหญ่ของพ่อตกเป็นของดาลิน ลูกสาวที่ถูกต้องตามกฎหมายคนเดียวของพ่อ ขณะที่ชดายุที่เป็นลูกชายคนเดียวและเป็นลูกชายคนโต กลับได้ส่วนแบ่งในสมบัติเพียงหนึ่งในสี่เท่านั้น
ที่เป็นแบบนี้ ส่วนหนึ่งมาจากการที่ชดายุเป็นลูกเมียน้อย ถึงเกิดก่อนแต่ชดายุก็ได้ชื่อว่าเป็นลูกเมียน้อย อีกอย่างสมบัติส่วนใหญ่ที่มีก็มาจากสมบัติของภรรยาหลวภง แม่ของดาลินเกือบทั้งสิ้น นอกจากนั้นชดายุยังทำตัวไม่เป็นโล้เป็นพาย ไม่ชอบเรียนหนังสือ เอาแต่เที่ยวเตร่ สรวลเสเฮฮากับเพื่อน ยิ่งผู้เป็นแม่คอยยุยงส่งเสริมตามใจลูกทุกอย่าง ทำให้ผู้เป็นพ่อไม่อยากให้เงินชดายุไปผลาญเล่น
แต่กระนั้นเพราะดาลินยังไม่บรรลุนิติภาวะ จำต้องมีผู้ปกครองที่คอยดูแล ดังนั้น พี่ชายคนเดียวของหญิงสาวจึงกลายเป็นผู้ปกครองโดยชอบด้วยกฎหมาย ทำให้ชดายุผยองจัด ชดายุไม่เดือดร้อนที่ตัวเองได้สมบัติน้อย เพราะโดยฐานะผู้ปกครองของหญิงสาวแล้ว ชดายุสามารถควบคุมการเงินและสมบัติทั้งหมดของหญิงสาวได้อย่างสบาย
เมื่อดาลินกลับบ้านมาร่วมงานศพพ่อ หญิงสาวรู้สึกเหมือนเป็นแขกในบ้านที่เป็นบ้านของตัวเอง เพราะสองคนแม่ลูก ชดายุและอังกาบวางมาดเป็นเจ้าของบ้านเต็มที่
พ่อของดาลินพลาดไปแล้ว เพราะพ่อคงไม่ทันคิด พ่อกำลังเจ็บหนัก เลยไม่ทันคิดว่าการทำแบบนี้เท่ากับให้อำนาจคนพวกนั้นทำอะไรได้ทุกอย่าง กว่าจะดาลินจะบรรลุนิติภาวะจนสามารถจัดการทรัพย์สินตัวเองได้ ชดายุกับแม่คงผลาญมันไปจนหมดแล้ว
ดาลินเต็มไปด้วยความโกรธขึ้ง เธอเป็นผู้สืบทอดมรดกแท้ๆ แต่กลับไม่อาจเอาเงินของตัวเองมาใช้ได้ ถ้าไม่ได้รับการยินยอมจากชดายุ ที่ร้ายไปกว่านั้นชดายุสามารถเซ็นเอาเงินออกมาจากบัญชีได้ โดยอ้างฐานะผู้ปกครองของเธอ
ชดายุเป็นคนเดียวที่เป็นผู้ปกครองของเธอโดยถูกต้องตามกฎหมาย ตอนนี้กลายเป็นว่าเธอต้องแบมือขอเงินจากชดายุ ทั้งที่เคยมีเงินใช้คล่องมือ ดาลินเคยอยู่อย่างลูกสาวเศรษฐี แต่ชดายุยังทำเหมือนแกล้ง ให้เงินเธอใช้อย่างกระเบียดกระเสียร แตกต่างไปจากตอนพ่อมีชีวิตอยู่มากมายนัก
ทำให้ดาลินปรี๊ดปรอทแทบแตก เธอไปวีนใส่ชดายุ แต่ชดายุกลับยักไหล่อย่างไม่ยี่หระว่า เธอยังเด็กจะใช้เงินอะไรนักหนา ชดายุถือแต้มเหนือกว่า ถือตัวว่าเป็นพี่ แถมยังมีสิทธิ์ได้ดูแลดาลินตามกฎหมาย เพราะดาลินอายุไม่ถึง ไม่อาจดูแลตัวเอง
ที่พ่อมอบหน้าที่ให้ชดายุดูแลน้องสาว เพราะคิดว่าชดายุเป็นพี่ ยังไงชดายุก็ต้องรักน้องและดูแลน้อง พ่อไม่ทันคิดว่าเหมือนกำลังยื่นดาบให้ชดายุประหัตประหารลูกสาวตัวเอง ชดายุเพียงแค่ให้เหตุผลว่าเขาทำตามพินัยกรรม เขาต้องการปกป้องดูแลดาลิน เขาทำถูกแล้วที่ควบคุมเงินค่าใช้จ่ายของเธอ
ในเมื่อพ่อให้เขาดูแลดาลิน เขาก็ต้องดูแล ไม่ให้ดาลินใช้จ่ายเงินมรดกไปในทางที่ผิด ดาลินยังเด็กจะใช้เงินอะไรนักหนา แถมยังปลดนงนาถออกจากหน้าที่พี่เลี้ยงของดาลิน
ดาลินโวยวาย ชดายุตัดเงินค่าใช้จ่ายเธอยังพอทนได้ แต่นี่เขาเล่นไล่พี่เลี้ยงเธอออก แบบนี้ดาลินทนไม่ได้แล้ว
หญิงสาวเอาเรื่องชดายุ แต่ชดายุยังยืนกรานคำเดิม บอกว่าดาลินโตเกินกว่าจะมีพี่เลี้ยงอีกแล้ว เงินที่จ่ายไปเป็นการสิ้นเปลืองโดยเปล่าประโยชน์
?พี่ก็แค่รักษาผลประโยชน์ให้เรา?
ดาลินมองชดายุอย่างเอาเรื่อง
?พี่ไล่คุณนงออกไม่ได้นะ?
?ได้ไม่ได้ก็ไม่รู้ล่ะ เดือนนี่พี่ไม่จ่ายเงินเดือนให้แล้ว ถ้าอยากทำงานโดยไม่ได้เงินเดือนก็ตามใจ?
ดาลินแทบอยากฆ่าพี่ชายตัวเอง ไม่คิดว่าชดายุจะร้ายกาจขนาดนี้ ชดายุอาศัยช่องโหว่ทางกฎหมายเล่นงานดาลิน ดาลินไม่มีทางทำอะไรได้เลย ในเมื่อพ่อแต่งตั้งให้เขาเป็นผู้ปกครองของเธอ ทุกอย่างต้องผ่านการเห็นชอบของชดายุ
ชดายุไล่นงนาถออกแบบนี้ เหมือนจงใจควักหัวใจดาลินออกมา นงนาถเป็นทุกอย่างของดาลิน ดาลินจะอยู่ได้ยังไงโดยไม่มีนงนาถ แต่ชดายุไม่สน
นงนาถร้องไห้ นงนาถไม่อยากไป แต่นงนาถมีพ่อแม่พี่น้องต้องเลี้ยงดู นงนาถอยากอยู่รับใช้ดาลินเหมือนเดิม แต่นงนาถมีภาระที่ต้องใช้เงิน ถ้านงนาถไม่ได้รับค่าจ้างนงนาถจะอยู่ได้ยังไง
ดาลินอึ้งพูดไม่ออก เธอร้องไห้ออกมา รู้สึกเหมือนมีใครเอาค้อนมาทุบหัว เห็นได้ชัดว่าชดายุเพิกเฉยต่อคำขอร้องของเธอ เขาเหมือนจงใจแกล้ง ทำให้ดาลินโกรธจนลืมตัว และต้องการทำลายความสุขของดาลิน
เวลานี้ดาลินไม่อาจพึ่งพานงนาถได้อีกแล้ว เธอเหมือนไม่เหลือใคร ที่สำคัญคือบ้านของเธอไม่เหมือนบ้านของเธอ แต่กลับเป็นบ้านของคนอื่น
ชดายุกับแม่เลี้ยงเข้ามาครอบครองเต็มที่ในฐานะผู้ปกครองของเธอ มีอำนาจในการตัดสินใจทุกอย่างแทนเธอจนกว่าเธอจะบรรลุนิติภาวะ ซึ่งนั่นมันอีกตั้งเป็นปี
ถึงตอนนั้นดาลินคงไม่มีอะไรเหลืออีกแล้ว พี่ชายเธอคงผลาญเงินมรดกทั้งหมดที่มีของเธอไปจนหมดเกลี้ยง ดูเหมือนสองคนแม่ลูกนั่นจะวางแผนไว้แล้วอย่างชาญฉลาด หาช่องโหว่งทางกฎหมายยักยอกเงินไปจากดาลิน กว่าดาลินจะโต สองแม่ลูกนั่นคงเอาแอบยักยอกเงินของเธอไปจนหมด
พ่อของเธอไม่ทันคิดว่าชดายุจะร้ายกาจแบบนี้ พ่อคิดว่าพี่ดูแลน้อง พี่คงดูแลน้องแทนพ่อได้ แต่เปล่าเลย ชดายุกลับอิจฉาและต้องการช่วงชิงทุกอย่างไปจากเธอโดยมีพ่อเป็นข้ออ้าง ดาลินมึนไปเลย
เธอไม่ได้รับอนุญาตให้กลับไปเรียนต่อ แถมยังไม่ยอมให้มีพี่เลี้ยงอีก ชดายุใช้ข้ออ้างสารพัด แต่เขากลับเบิกเงินโดยใช้ชื่อดาลินไปแอบอ้างว่าต้องเอาเงินนั้นมาเป็นค่าใช้จ่ายในการดูแลดาลิน
สองคนแม่ลูกนั่นรวมหัวกันสมคบคิดปอกลอกสมบัติไปจากเธอ โดยที่ดาลินไม่อาจทำอะไรได้เลย
ดาลินถูกพรากจากนงนาถ ดาลินยังเด็กมาก ถูกเลี้ยงมาอย่างทะนุถนอมโดยนงนาถ นงนาถเป็นเหมือนแม่คนที่สอง วันที่นงนาถต้องลาจาก ดาลินร่ำไห้แทบกลั่นเป็นสายเลือด แต่สองแม่ลูกนั่นหาได้สงสารไม่
สองคนนั้นกลับมองมาด้วยความสะใจ
?โตเป็นสาวแล้ว ไม่เห็นต้องมีพี่เลี้ยงเลย? อังกาบว่า ?ดูอย่างพี่ชายเราสิ เขายังโตมาได้โดยไม่มีพี่เลี้ยงเลย พ่อเราเวอร์ไปเอง แค่เราไม่มีแม่แค่นี้ กลัวลูกจะขาดความรัก ปีๆ นึงพ่อเราเสียเงินจ้างพี่เลี้ยงเราเท่าไหร่แล้ว ต่อไปเราดูแลตัวเองได้แล้ว?
ชดายุหัวเราะอย่างขบขัน
?ไม่ต้องกลัวหรอกนะว่าจะไม่มีใครดูแลเธอ พี่จะหาคนมาช่วยดูแลเธอเอง เธอโตเป็นสาวแล้ว สมควรแต่งงานได้แล้ว?
ดาลินเบิกตาโตอย่างตระหนก ไม่คิดว่าเรื่องราวจะเลวร้ายมากขึ้นทุกขณะ เธอไม่คิดไม่ฝันเลยว่าพี่ชายจะจับเธอแต่งงาน
?แต่งงาน!?
อังกาบหัวเราะราวกับเป็นเรื่องตลก
?ก็ใช่น่ะสิจ๊ะ เป็นผู้หญิงจะเรียนทำไมนักหนา โตแล้วก็แต่งงาน พี่เราเขามองหาผู้ชายที่จะช่วยดูแลเราได้แล้ว?
ดาลินหน้าซีด รีบส่ายหน้าปฏิเสธ เธอยังไม่เคยคิดเรื่องแต่งงาน มันไกลตัวเกินไป
?ไม่...ฉันไม่แต่ง?
หากแต่ชดายุกลับมองหญิงสาวด้วยสีหน้าเย็นเยือก
?เธอลืมไปแล้วหรือว่าฉันเป็นผู้ปกครองเธอ เธอควรแต่งงานได้แล้ว เธออยากได้คนคอยดูแลไม่ใช่หรือ ฉันก็จัดการให้แล้วไง?
ชดายุยิ้มออกมาอย่างสะใจ
?พี่ล้อฉันเล่นใช่ไหม?
?โอ๊ย แม่คุณ เรื่องแบบนี้ใครจะไปล้อเล่นได้ล่ะจ๊ะ ตายุเขาอุตส่าห์หวังดี เห็นเราโศกเศร้าเรื่องแม่นงอะไรนั่น เขาก็เลยคิดหาทางช่วยเรานี่ไง ไม่นึกจะขอบคุณพี่เขาบ้างเลยหรือ ตายุเขาฉลาด เขาคิดว่าให้เราแต่งงานกันไปก็ดีแล้ว เราจะได้มีคนดูแลใกล้ชิด?
ดาลินหน้าถอดสี ทราบว่าคนพวกนี้ไม่ได้พูดเล่น
?ไม่...ฉันไม่แต่ง?
ปฏิกิริยาของเธอทำให้ชดายุหัวเราะออกมากับความตลกของมัน
?เธอต้องแต่งน้องรัก พี่เลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้น้องแล้ว พ่อเราจะได้หมดห่วง พี่ทำทั้งหมดก็เพราะหวังดีกับน้องนะ?
อังกาบหัวเราะออกมา
?ใช่...พี่เขาหวังดีกับเรา ห้ามปฏิเสธ ยังไงเราก็ไม่มีสิทธิ์พูดในเรื่องนี้ พี่เราเขาคิดดีแล้ว เขาเลือกทางที่ดีที่สุดให้เราแล้ว?
ดาลินชาหนึบพูดไม่ออก เห็นได้ชัดว่าสองแม่ลูกนี่ใช้ข้ออ้างแค่คำยินยอมของผู้ปกครองเท่านั้นก็พอเพียงแล้วที่จะกำหนดชะตาชีวิตเธอว่าควรจะเดินทางไหนโดยที่หญิงสาวไม่อาจปฏิเสธได้เลย
ดาลินมืดแปดด้าน
นี่ถ้านงนาถอยู่ เธอยังมีนงนาถเป็นคู่คิด แต่ตอนนี้ดาลินไม่เหลือใครอีกแล้ว หญิงสาวไม่ทราบจะทำยังไงดี พี่ชายเธอจะให้เธอแต่งงานจริงๆ หรือ?
ดาลินจะทำยังไง?
คำคัดค้านของเธอเป็นเรื่องที่ไร้ผล เธอจะต้องแต่งงานตามความยินยอมของชดายุ!
เธอพยายามปฏิเสธ แต่สองคนนั่นยืนกรานหัวชนฝาว่ายังไงเธอก็จำเป็นต้องแต่งงานกับผู้ชายที่ชดายุเลือกให้ แล้วชดายุก็พาว่าที่เจ้าบ่าวของดาลินมาที่บ้าน
ดาลินงันไปเลยเมื่อเห็นว่าที่เจ้าบ่าวของตัวเอง
หมอนั่นฉีกยิ้มออกมา มองดาลินด้วยสายตาวาววับตาเป็นมัน
ดาลินขนพองสยองเกล้านัก ก็จะไม่ให้เธอขนลุกขนพองได้อย่างไร ในเมื่อว่าที่เจ้าบ่าวของเธอ ไม่ใช่ใครที่ไหน แต่เป็นน้องชายของอังกาบนั่นเอง
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
?ดาลิน? รู้อยู่เต็มอกว่า ?กดินทร์? ไม่ปล่อยเธอไปแน่ ในเมื่อเขาได้รับเงินค่าจ้างเพื่อกำจัดเธอจากพี่ชายเธอมาแล้ว ความจริงรูปร่างหน้าตาของผู้ชายคนนี้ก็ดีเสียจนไม่มีที่ติ ดาลินไม่เข้าใจเลยว่าทำไมเขาต้องเลือกที่จะเป็นซาตานร้ายด้วย ในขณะที่กดินทร์ต้องยอมปล่อยให้แม่สาวไฮไซคนนี้โวยวายไปก่อน ถึงบอกไปตอนนี้เธอต้องไม่เชื่อแน่ๆ ว่าเขากำลังช่วย เพราะกดินทร์จำต้องปิดปากแล้วลากหญิงสาวขึ้นเรือมาด้วยกัน
?อย่าทรมานผมนักเลยนะ?
ดวงตาเขาวาววามอย่างไรก็ไม่รู้
ดาลินมองแล้วใจเต้นรัวไปหมด
ดาลินกะพริบตาอย่างไม่เข้าใจ
เธอน่ะหรือทรมานเขา...เขาต่างหากที่ทรมานเธอ
