ภายในผับชื่อดังของจังหวัดภูเก็ต เสียงเพลงในจังหวะร็อกร้อนแรงสุดมันส์ดังกระหึ่ม นักท่องราตรีทั้งชาวไทยและต่างชาติพากันโยกย้ายส่ายสะโพกไปตามจังหวะอย่างสนุกสนาน เอกราช ไรเกอร์ หนุ่มลูกครึ่งไทย-สิงคโปร์วัยยี่สิบเจ็ด ซึ่งเป็นน้องชายของนายหัวรีชมอนด์ ไรเกอร์ ผู้ทรงอิทธิพลในภาคใต้ เดินเข้ามาในผับพร้อมกับการ์ดอารักขาอีกสี่คน คนที่รู้จักยกมือทักทาย แต่เอกราชไม่สนใจ เขาเดินตรงไปที่โต๊ะวีไอพี ผู้จัดการผับออกมาต้อนรับด้วยตัวเอง
?สวัสดีครับคุณราช ทางผับเรายินดีต้อนรับครับ?
?วันนี้แขกเยอะกว่าทุกวันนะคุณบุญชัย?
เอกราชบอกพลางมองนักท่องราตรีด้านล่าง สาวสวยรูปร่างอวบอิ่มสองนางเดินส่ายสะโพกมาต้อนรับแล้วนั่งขนาบข้าง เอกราชยกมือโอบบ่าขาวลูบไล้ไปมา สาวสวยก็เบียดกายเข้าหาอย่างเอาใจ
?เพราะนายหัวรีชกับคุณเอกราชสนับสนุน ผับของเราคนเลยเยอะทุกคืนครับ? บุญชัยบอกอย่างนอบน้อม เสียงเฮและเสียงเชียร์ดังลั่นหน้าเวที ดึงความสนใจของเอกราชหันไปมอง
?วันนี้มีโชว์พิเศษหรือไง?
?ครับ วันนี้เพื่อนผมที่พัทยาส่งโชว์มาที่นี่?
เอกราชจ้องมองแสงสปอร์ตไลท์ดวงใหญ่หลังจากบุญชัยตอบ เสียงเพลงสุดมันถูกหรี่เบาลง
ขณะที่อีกมุมหนึ่งของผับ มานพ โสวิภาค ลูกชายของอดีตสส.พร้อมพวกอีกสี่หันไปมองกลุ่มของเอกราชด้วยแววตาแข็งกร้าว มานพมองเอกราชอย่างไม่พอใจ
หลายปีที่ตระกูลไรเกอร์ย้ายสาขามาทำเหมืองพลอยและฟาร์มมุกที่เมืองไทย อิทธิพลและบารมีของบิดาถูกอิทธิพลของไรเกอร์กลบจนมิด มานพจึงหาโอกาสล้มช้างอย่างไรเกอร์ตลอดเวลาแต่เมื่อเทียบกับตระกูลมาเฟียทำให้กระดูกห่างชั้นกันมาก มานพจึงไม่เล่นซึ่งๆ หน้าแต่ทำตัวเป็นหมาลอบกัดทุกครั้งที่มีโอกาส
?แม่งเอ๊ย ทำเบ่ง ถ้าไม่มีบารมีพี่ชาย มันจะมีปัญญาเบ่งได้ขนาดนี้หรือเปล่าวะ? มานพบอกพลางมองเอกราชด้วยแววตาเหยียดหยัน แล้วกระดกเหล้าเข้าปากเพื่อดับความคั่งแค้นในใจ
ด้านหน้าเวทียังคงเปิดเพลงคลอเบาๆ แต่ด้านหลังเวทีคณะโชว์กำลังวุ่นอยู่กับการจัดขบวน
?นังจิ้มลิ้มเสร็จหรือยังยะ แสดงวันนี้นะไม่ใช่ชาติหน้า? เสียงแว้ดแหลมของเจ๊ลิลลี่สาวประเภทสอง เรียกนางระบำคนสุดท้ายที่ยืนเช็กความเรียบร้อยของตัวเองหน้ากระจก
?เสร็จแล้วคะเจ๊ เร่งจริง นานๆ จะโชว์นอกสถานที่ซะที ขอเลิศไว้ก่อนค่าเจ๊ เผื่อจะมีเสี่ยกระเป๋าเอาไปเลี้ยง? เด็กสาวนามจิ้มลิ้มบอกขณะเดินซอยเท้ามาหน้าขบวน
?แล้วผัวที่บ้านเอาไปทิ้งไว้ไหนยะหล่อน เอ้า ยืนให้เรียบร้อย?เจ๊ลิลลี่เอ็ดและเช็กความเรียบร้อยก่อนปล่อยโชว์ออกไป คิ้วโก่งสวยยกขึ้นเมื่อจำนวนสมาชิกขาดไปหนึ่ง
?นังซูซี่ เหลือใคร?? ลิลลี่ตะโกนถามผู้ช่วยแข่งกับเสียงเพลง สาวงามนามซูซี่ก็เดินส่ายสะโพกมาพร้อมกับร่างโปร่งระหงของสมาชิกคนสุดท้าย
?เหลือนางโชว์ตัวเอกของเราไงเจ๊? ซูซี่จีบปากจีบคอบอกพลางดุนหลังร่างระหงไปข้างหน้า ลิลลี่มองกีรณาในชุดนางโชว์สีแดงสดด้วยใบหน้าบึ้งตึง แต่ในใจชื่นชมในความสวยของคนที่เลี้ยงมา แม้ไม่ใช่ลูกแต่เธอก็รักและห่วงราวกับลูกในไส้ และกีรณาก็รักและเทิดทูนลิลลี่ดุจแม่เช่นเดียวกัน
?เจ๊ลิลลี่ กี้สวยจนตะลึงเลยเหรอ? กีรณาถามพลางหมุนตัวให้ลิลลี่ดู ขนนกสีแดงเข้ากับชุดเอนไหวไปตามแรงเคลื่อนตัว ริมฝีปากได้รูปแต่งแต้มด้วยลิปสติกสีแดงสดคลี่ยิ้มไม่หุบ
?สวยตายล่ะแกนังกี้ มานี่เลย เป็นคุณนายสายตลอดนะแก? ลิลลี่หนีบเนื้อต้นแขนกลมกลึงเบาๆ พอเป็นพิธี ร่างกลมกลึงถลาไปตามแรงฉุด ปากก็แกล้งร้องเสียงดัง
?โอ๊ย?โอ๊ยเจ๊จะฆ่ากี้หรือไง?
?ถ้าฆ่าแกได้ฉันฆ่าให้ตายไปนานแล้ว ไม่ปล่อยให้แกไปโชว์ให้พวกผู้ชายมองตาเป็นมันหรอก?
เจ๊ลิลลี่บอกด้วยเสียงกังวล เพราะทุกครั้งที่กีรณาขึ้นโชว์ นางกับซูซี่ก็ได้แต่ภาวนาอย่าให้ความสวยสดไปเตะต่อเจ้าพ่อหรือมาเฟียคนไหน เพราะเธอไม่อยากให้กีรณาต้องกลายเป็นนางบำเรอใคร
?ท่องไว้เจ๊ เงิน?เงิน?เงิน แค่เห็นไม่สึกเหมือนมือจับหรอก?
กีรณากอดเอวบางของลิลลี่อย่างเอาใจ และเธอรับรู้ความห่วงใยด้วยใจ ลิลลี่ดันศีรษะทุยออกห่าง
?เออ แล้วอย่าให้ใครจับฟรีนะยะหล่อน ไปได้แล้ว? ลิลลี่บอกเพื่อกลบเกลื่อนความหม่นเศร้าในใจ เจ้าหน้าที่ประสานงานโผล่หน้ามาดูความพร้อม
?เจ๊ลิลลี่คะ พร้อมนะ?
?พร้อมค่ะคุณน้อง? ลิลลี่บอกพลางตบมือสามครั้ง ซูซี่ช่วยตรวจความเรียบร้อยครั้งสุดท้าย เมื่อทุกอย่างพร้อมดีเจบนเวทีก็ประกาศเรียกความสนใจ
?สวัสดีครับเหยี่ยวราตรีทุกท่าน วันนี้ผับของเรามีโชว์สุดอลังการจากสถานบันเทิงชื่อดังแห่งเมืองพัทยา มาโชว์ให้ดูกัน ไปพบกับความสวยงามสุดอลังการได้เลยคร้าบ?
ดีเจลากเสียงยาวในตอนท้าย แล้วเสียงดนตรีจังหวะเร้าใจก็กระหึ่มขึ้น แขกต่างโห่ร้องและเป่าปากเสียงดังอย่างถูกใจ เพราะนางโชว์แต่ละคนหุ่นนาฬิกาทราย กางแขนส่ายสะโพกทอร์นาโดออกมาเรียกน้ำย่อย หนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่พากันจ้องตาเป็นมัน ไม่นานเสียงเฮก็ดังลั่นขึ้นอีกครั้งเมื่อกีรณาลิปซิงค์เพลงเลดี้กาก้าเดินกรีดกรายออกมา
?ฮิ้ว?สุดยอดไปเลย? เสียงแขกตะโกนบอกและโยกย้ายส่ายสะโพกตาม
เอกราชมองร่างอวบอิ่มในชุดแดงสั้นเหนือต้นขาไม่วางตา ริมฝีปากแดงสดแย้มยิ้มและทิ้งสายตาให้แขกได้อย่างเซ็กซี่ มานพเองก็นั่งจ้องกีรณาเขม็งและอยากได้เธอมานั่งเป็นเพื่อน ทั้งเอกราชและมานพก็เอนตัวไปสั่งลูกน้องให้ไปบอกเจ้าของผับในเวลาไล่เลี่ยกัน
เมื่อการแสดงโชว์จบลง นางโชว์แต่ละคนก็เดินออกมารับพวงมาลัยจากแขก ลิลลี่เห็นสายตาหื่นกระหายของหมาสิงห์กระทิงแรดมองกีรณาตาเป็นมันก็กวักมือเรียกให้เข้ามา
?นังกี้เข้ามาเร็ว? กีรณาหันไปมองแต่ไม่ยอมเข้าไปเพราะห่วงเงินรางวัล ซูซี่ส่ายหน้าอย่างอ่อนใจก่อนจะเดินออกไปคว้ามือกีรณาเข้ามา
?จะรีบไปไหนเจ๊ แขกทิปหนักทั้งนั้นเลยนะ? กีรณาโวยวาย ลิลลี่ตีแขนหญิงสาวแรงๆ
?เดี๋ยวนังพวกนั้นก็เอามาแบ่งแกเองนั่นแหละ รีบไปเปลี่ยนชุดแล้วรีบออกไปพร้อมซูซี่? ลิลลี่บอกอย่างร้อนใจกลัวว่าแขกจะให้ตามตัวนางโชว์ไปนั่งเป็นเพื่อน แม้จะรีบแค่ไหนแต่ก็ช้ากว่าคนของเอกราชและมานพอยู่ดี
บุญชัยเจ้าของผับเดินเข้ามาหลังเวที ลิลลี่และซูซี่สบตากัน ลางสังหรณ์บางอย่างบอกให้รู้ว่าสิ่งที่เธอสองคนกลัวกำลังจะเกิดขึ้น
?สวัสดีครับคุณลิลลี่ คุณซูซี่? บุญชัยเอ่ยทักทาย สีหน้าและแววตาเต็มไปด้วยความอึดอัดจนสองสาวมองหน้ากัน กีรณาถอดเครื่องประดับอยู่หน้ากระจกหันไปยิ้มให้คนมาใหม่
?คุณบุญชัยมีอะไรหรือเปล่าคะ? ลิลลี่ถามพร้อมส่งยิ้มหวานไปให้
?เอ่อ มีแขกวีไอพีของเราอยากให้เอ่อคุณกีรณาไปนั่งดื่มด้วยครับ? บุญชัยบอกไม่เต็มเสียงนัก
?แต่ก่อนมาเราก็แจ้งคุณบุญชัยแล้วนะคะว่าเด็กของเราไม่รับนั่งดื่มกับแขก? ซูซี่บอกด้วยสีหน้ากังวล กีรณาเดินไปยืนข้างลิลลี่
?แต่แขกคนนี้มีอิทธิพลมากนะครับ ถ้าผมพาคุณกีรณาไปนั่งเป็นเพื่อนไม่ได้คุณเอกราชสั่งปิดผับผมแน่ นะครับคุณลิลลี่ ช่วยผมสักครั้งนะครับ คุณเอกราชเป็นคนดีคนหนึ่งไม่บังคับใครอยู่แล้ว? บุญชัยบอกความจำเป็นของตัวเอง ลิลลี่หันไปมองกีรณาอย่างไม่สบายใจ
?นายเอกราชเป็นใครเหรอคะ? กีรณาถามอย่างใคร่รู้ ลิลลี่บีบมือบางแรงๆ เพื่อให้หยุดพูด
?เขาเป็นน้องชายนายหัวรีชมอนด์ ไรเกอร์ ผู้ทรงอิทธิพลที่สุดของภาคใต้ครับ?
?ใหญ่จริงแฮะ? กีรณาเอ่ยขึ้นมาลอยๆ แล้วมองลิลลี่และซูซี่อย่างชั่งใจ?เอาไงดีสองเจ๊ จะช่วยหรือจะถอย?
?หุบปากไปเลยนังกี้ เรื่องนี้สองเจ๊จัดการเอง? ซูซี่ดุและขึงตาใส่ พอดีกับนางโชว์คนอื่นๆ เดินเข้ามา แต่ทุกคนก็แยกย้ายกันไปเปลี่ยนเครื่องแต่งตัว
?ช่วยหน่อยนะคุณลิลลี่ ผมจะไม่ยอมให้คุณกีรณาเป็นอะไรแน่? บุญชัยอ้อนวอนทั้งแววตาและน้ำเสียง
ลิลลี่มองหน้าซูซี่อย่างขอความเห็น
?ไหวไหมกี้? ซูซี่หันไปถามคนต้นเรื่อง กีรณาครุ่นคิดนิดหนึ่งก่อนจะยิ้มให้ทุกคน
?ไหวค่ะ แต่ขอค่าทิปหนักๆ นะคะคุณบุญชัย? กีรณาบอกทีเล่นทีจริง แววตาคมโตไหวระริกอย่างเจ้าเล่ห์
ลิลลี่หมั่นไส้หยิกแขนกลมกลึงแรงๆ
?จะโดนเขาเคลมอยู่แล้วยังห่วงเงินอีกนะแกนังกี้? ลิลลี่บอกเสียงเบาพอได้ยินกันสองคน กีรณาสูดปากแล้วกอดเอวบางหลวมๆ
?กี้เอาตัวรอดได้จ้ะ สองเจ๊ไม่ต้องห่วงนะคะ ไปค่ะคุณบุญชัย? กีรณาทำเสียงใสเพื่อให้สองเจ๊ที่รักเธอคลายกังวล บุญชัยถอนหายใจอย่างโล่งอกแล้วเดินนำเธอไปที่โต๊ะของเอกราช ลิลลี่และซูซี่มองตาม
?โอ๊ย อกกะเทยจะระเบิด นี่มันจะหนีคำว่าโสเภณีไม่พ้นหรือยังไงนะนังลิลลี่? ซูซี่โอดครวญกระแทกก้นกับโซฟาเพื่อระบายอารมณ์
?ไม่รู้โว้ย เราทำดีที่สุดได้แค่นี้แหละ นังก้อยแม่มันคงให้อภัยเราสองคนนะแก? ลิลลี่นั่งชันเข่าอย่างกลัดกลุ้มและห่วงคนที่เพิ่งจากไปเป็นที่สุด
บุญชัยเดินนำกีรณาผ่านนักท่องราตรีไปที่โต๊ะ เอกราชคลี่ยิ้มลุกขึ้นต้อนรับ กีรณาพนมมือไหว้อย่างนอบน้อมถ่อมตน ตาคมโตลอบมองใบหน้าสะอาดสะอ้านอย่างพิจารณา แววตายาวรีร่าเริงเปิดเผยและขี้เล่นผิดกับเจ้าพ่อทั่วไปแฮะ?กีรณาคิดในใจก่อนจะส่งยิ้มหวานเป็นทัพหน้า
?ฉันกีรณาค่ะ เรียกกี้เฉยๆ ก็ได้? เธอแนะนำตัวเอง
?ผมเอกราช ดีใจที่คุณรับคำเชิญ เชิญนั่งครับ? เอกราชผายมือเชิญ สาวสวยสองนางที่นั่งขนาบข้างถูกสั่งให้ออกมาแต่ไม่ลืมตวัดค้อนให้กีรณาส่งท้าย
?คุณเต้นได้สวยมากนะ ผมชอบ? เอกราชบอกพลางส่งแก้วเครื่องดื่มให้ กีรณารับมาถือไว้แล้วก้มมองน้ำสีอำพัน เอกราชพิศมองดวงหน้ารูปหัวใจด้วยแววตาเป็นประกาย
?ไม่มียาปลุกอารมณ์หรือยานอนหลับแน่นอนรับรอง เพราะผมไม่ชอบลักหลับใคร? เอกราชยั่วและกระดกเหล้าเข้าปาก
?ฉันเชื่อใจคุณ ฉันถึงมานั่งดื่มเป็นเพื่อน แต่บังเอิญว่าฉันดื่มไม่เก่ง ขอนั่งคุยเป็นเพื่อนน่าจะดีกว่า? เอกราชหัวเราะร่วนกับวิธีเอาตัวรอดของเธอ
?ได้สิ ปกติไม่ค่อยมีใครอยากคุยกับผมสักเท่าไหร่หรอก เพราะพวกเขากลัวพี่ใหญ่? เอกราชเอ่ยถึงพี่ชายสุดที่รักยิ้มๆ ป่านนี้คงนั่งไม่ติดที่เขายังไม่กลับบ้าน
?ใครคะ?
?พี่ชายผมเอง ขานั้นหมายิ้มยากเลยล่ะ? แม้จะเป็นการต่อว่ากรายๆ แต่กีรณาสัมผัสได้ถึงความรักที่คนตรงหน้ามีให้พี่ชาย
?น่าแปลกจัง คุณดูร่าเริง ยิ้มง่ายออก?
?แถมให้อีกหน่อย ใจดีด้วย? เอกราชต่อให้พร้อมกับรอยยิ้ม เขารู้สึกถูกใจและถูกชะตาเธอบอกไม่ถูก ขณะที่การพุดคุยดำเนินไปอย่างออกรสออกชาติ มานพและลูกน้องก็เดินมา การ์ดไรเกอร์ที่นั่งอยู่ด้านหลังก็ลุกขึ้นทันที
?แกกล้าดียังไงถึงฉกเอาตัวนางโชว์ที่ฉันหมายตา? มานพตะคอกพลางชำเลืองมองกีรณา เอกราชกระตุกยิ้ม ยกขาไขว่ห้างอย่างสบายอารมณ์จนมานพเดือดดาล
?ของแบบนี้ใครดีใครได้ว่ะ เสียใจด้วยนะ?
?กูอยากได้อะไรต้องได้โว้ย เฮ้ย เอาตัวนางโชว์คนนี้ไป? มานพสั่ง ลูกน้องสามคนก็ขยับจะไปเอาตัวกีรณา แต่การ์ดเข้าไปขวาง เอกราชลุกขึ้นช้าๆ แต่สายตามองมานพดุดันน่ากลัว
?ถ้าคิดจะใหญ่กับกู มึงคิดผิดแล้วมานพ กลับไปเห่าในที่ของมึงซะก่อนที่กูจะหมดความอดทน? เอกราชกัดฟันกรอด แขกต่างหันมามองแล้วค่อยๆ ถอยห่างออกไปเพราะกลัวจะโดนลูกหลง
?มึงคิดว่ามึงใหญ่อยู่คนเดี๋ยวหรือไงวะ? มานพตาแทบถลนออกมาจากเบ้า มือหยิบปืนออกจากเอวเล็งไปที่ศีรษะเอกราช กีรณายืนลุ้นอยู่ด้านหลังจะไปก็ไปไม่ได้ บุญชัยเห็นเรื่องท่าจะไปกันใหญ่จึงเข้ามาเคลียร์
?ผมขอล่ะครับคุณเอกราช คุณมานพ อย่ามีเรื่องกันเลยนะครับ? บุญชัยขอร้อง มานพลดปืนลงตาจ้องเอกราชด้วยความคั่งแค้น
?ไปโว้ย? มานพบอกเสียงดังแล้วเดินกลับไปที่โต๊ะ กีรณาเป่าลมออกจากปากอย่างโล่งใจจนเอกราชหัวเราะเบาๆ
?กลัวหรือไง? เขาถามแววตายิ้มได้มองสบตาคมโต
?ไม่กลัวได้ยังไงคะ ปืนจ่อหัวซะขนาดนั้น?
?ถ้าเป็นผู้หญิงของผม คุณก็จะชินไปเอง? เอกราชบอกเสียงเรียบ
?แล้วผู้หญิงของคุณเอกราชต้องทำอะไรบ้างคะ? เธอถามเพื่อหาเรื่องคุยกับเขา
เอกราชมองหน้านวลด้วยแววตาเจ้าเล่ห์
?ดูแลพี่ชายผม?
กีรณามองอีกฝ่ายอย่างแปลกใจ เพราะความต้องการของเขาผิดจากสิ่งที่เธอคาดเดา ปกติผู้หญิงของคนรวยหนีไม่พ้นเรื่องบนเตียง แต่นายคนนี้มาแปลก
?ทำไมคะพี่ชายคุณพิกลพิการหรือไม่ครบสามสิบสอง?
?หล่อเข้ม เป็นที่หมายตาสาวๆ เลยล่ะ แต่มีข้อเสียทำงานจนไม่มีเวลาพัก เอาแต่ใจ ปากร้าย แต่เก่งทุกเรื่อง?
เอกราชบอกด้วยรอยยิ้ม กีรณาฟังน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความรักและเคารพในตัวพี่ชายก็อดชื่นชมไม่ได้ ขณะที่การสนทนากำลังสนุกสนาน เสียงเอะอะโวยวายกลางฟลอร์ดังขึ้นพร้อมความชุลมุน เอกราชลุกขึ้นมองทำให้เธอต้องลุกตาม
?มีเรื่องอะไรกันคะ?
?คงเป็นพวกเมาแล้วกร่าง อย่าไปสนใจเลย เดี๋ยวเจ้าหน้าที่เขาก็เคลียร์เองนั่นแหละ?
เอกราชบอกแล้วนั่งลงที่เดิม กีรณาเตรียมจะนั่งตามแต่สายตาก็ไปสะดุดกับปลายปืนที่สอดออกมาจากหลังม่านสีน้ำตาล เล็งมาหาใครสักคนในโต๊ะเธอ เสี้ยวหน้าข้างหนึ่งของคนยิงโผล่ออกมาให้เธอเห็น .ั้นไม่ได้มองเธอ?ถ้าไม่ใช่เธอก็คงเป็น?ใบหน้านวลเนียนซีดเผือดด้วยความตกใจก่อนจะตะโกนแข่งกับเสียงเพลง
?คุณ...ระวัง? กีรณาร้องเสียงหลงและผลักร่างเอกราชล้มลงบนโซฟา ทำให้กระสุนที่ตั้งใจยิงชายหนุ่มพลาดเป้าไปถูกพนักพิงอย่างเฉียดฉิว แต่เอกราชก็ไม่สามารถหลบนัดที่สองได้ คมกระสุนวิ่งมากระแทกใต้ราวนมซ้าย
ปัง...อ้ากกก?
การ์ดไรเกอร์ยิงสวนกลับไป ในขณะที่การ์ดอีกคนพาเจ้านายหลบคมกระสุน กีรณาเข้าไปดูอาการชายหนุ่มด้วยความเป็นห่วง จากนั้นความวุ่นวายก็เริ่มขึ้น แขกวิ่งหนีตายอลหม่านไฟในห้องสว่างวาบขึ้น
?คุณเป็นยังไงบ้าง?
กีรณาหน้าซีดปากสั่นเมื่อเห็นเลือดไหลออกมา เอกราชพยายามจะพูดหากเลือดก็ไหลออกมาจากปาก หญิงสาวประคองศีรษะวางบนตัก ?เรียกรถพยาบาลทีมีคนถูกยิง?
เธอตะโกนแข่งกับเสียงร้องลั่นของแขก คนที่ซุ่มยิงแสยะยิ้มด้วยความสะใจก่อนจะเดินหายเข้าไปในกลุ่มคนที่วิ่งหนีตายออกไป
?ผะ?ผมไม่เป็นไร อย่า...ลืมนะคุณกี้ ดูแลพี่ชายผมด้วย? เอกราชพยายามเปล่งเสียงออกมาให้ดังมากที่สุด แต่ก็แผ่วเบาจนกีรณาต้องก้มลงไปใกล้และเอ็ดให้
?จะตายอยู่แล้วยังห่วงคนอื่นอีกนะคุณ เดี๋ยวรถพยาบาลก็มา แข็งใจไว้นะ?
?ผมตายยากน่า?? พูดจบคนที่ตายยากก็หมดสติมือตกลงข้างตัว กีรณาใจไม่ดีมองหาคนช่วย พอดีกับเสียงหวอของรถพยาบาลดังแว่วมา ไม่นานเจ้าหน้าที่ก็กรูเข้ามาในผับและนำร่างของเอกราชไปโรงพยาบาล
***
หน้าห้องฉุกเฉิน การ์ดของไรเกอร์ยืนหน้าเครียดรอฟังข่าวด้วยใจร้อนรน อดิศักดิ์หัวหน้าการ์ดที่ดูแลเอกราชยืนมองประตูห้องตลอดเวลา มือกำเข้าหากันแน่นด้วยความโกรธแค้นคนทำ ขณะที่บรรยากาศการรอเป็นไปอย่างเคร่งเครียด เสียงฝีเท้าก็ดังถี่กระชั้นแว่วมาอดิศักดิ์หันไปมองต้นเสียง พอเจ้าของฝีเท้าพ้นออกจากมุมบันไดการ์ดทุกคนก็ขยับตัวทันที
?อาการเป็นไง? เสียงเข้มเต็มไปด้วยพลังอำนาจถามตั้งแต่ยังมาไม่ถึงตัว การ์ดทุกคนโค้งคำนับด้วยความนอบน้อม อดิศักดิ์ขยับไปยืนข้างหน้า
?หนักเอาการครับนายใหญ่ ถ้าไม่มีผู้หญิงคนนั้นคงถูกจุดสำคัญ?
?ใคร? สายตาคมกริบตวัดไปมองหัวหน้าการ์ด อดิศักดิ์กัดกรามแน่นเพื่อบอกเล่าเหตุการณ์ให้นายใหญ่แห่งไรเกอร์ฟัง
?นางโชว์ครับ เธอไปนั่งดื่มกับนายน้อยและกระแทกร่างนายน้อยหลบ จนกระสุนพลาดเป้า?
?บ้าฉิบ นางโชว์หรือนางร้ายกันแน่? คิ้วหนาของคนพูดยกขึ้นด้วยความโมโห ?ตอนนี้ผู้หญิงคนนั้นอยู่ที่ไหน?
?เธอกลับไปแล้วครับนายใหญ่?
?ปล่อยไปได้ยังไง ให้คนไปเอาตัวมาเค้นคอถามให้รู้เรื่อง เธออาจจะสร้างสถานการณ์เพื่อเรียกค่าตัวเพิ่มก็ได้?
รีชมอนด์กระแทกเสียงแววตาแข็งกร้าว ทำเอาการ์ดพากันก้มหน้ามองพื้น เพราะรู้พายุอารมณ์ของนายใหญ่ดีว่าร้ายพอๆ กับเฮอร์ริเคนเลยทีเดียว
?ไปเชิญคุณกีรณามาพบนายใหญ่? น้ำเสียงสุภาพและให้เกียรติของหัวหน้าบอดี้การ์ด เรียกความสงสัยระคนแปลกใจของรีชมอนด์ได้ไม่น้อย เพราะหมอนี่ไม่เคยอ่อนโยนแบบนี้มาก่อน
ขณะที่หน้าห้องฉุกเฉินกำลังดุเดือดด้วยอารมณ์คั่งแค้น แพทย์ก็เปิดประตูออกมารีชมอนด์และอดิศักดิ์ก็ถลาไปหา
?อาการนายราชเป็นไงบ้างหมอ?
?กระสุนนัดหนึ่งถูกจุดสำคัญ อาการยังอยู่ในภาวะวิกฤตครับคุณรีช ทางทีมแพทย์ต้องเฝ้าดูอาการอย่างใกล้ชิด?
คำตอบที่ได้ยินทำเอารีชมอนด์หน้าเครียด
?เรามีโอกาสมากน้อยแค่ไหนหมอ?
รีชมอนด์พยายามสะกดอารมณ์ร้อนรุ่มในอก แต่ก็ทำได้ยากเต็มที คุณหมอยิ้มให้เจ้าของโรงพยาบาลอย่างอ่อนโยนก่อนจะตอบออกไป
?ห้าสิบห้าสิบครับ แต่ทีมแพทย์จะพยายามเต็มที่ครับคุณรีช?
คนฟังเจ็บหนึบไปทั้งใจไม่เว้นแม้แต่การ์ดทุกคนที่เจ็บแค้นคนทำสุดบรรยาย หัวหน้าแพทย์ขอตัวไปทำงานต่อในขณะที่รีชมอนด์เข้าไปดูอาการเอกราชในห้องฉุกเฉิน
ร่างสูงเดินมาหยุดข้างเตียง สายตาแดงก่ำมองใบหน้าซีดขาวราวกระดาษของน้องชาย
?นายต้องเข้มแข็งและอยู่รอดูความหายนะของคนที่ทำกับนาย? เสียงท้ายสั่นเครือราวกับสะกดอารมณ์ตัวเองไม่ได้อีกต่อไป อดิศักดิ์ก้มศีรษะข้างร่างสูง
?ผมขอโทษครับนายใหญ่ที่ดูแลนายน้อยไม่ดี? อดิศักดิ์บอกอย่างรู้สึกผิด เพราะหน้าที่ของการ์ดต้องปกป้องเจ้านายจากอันตราย
?ตามล่าคนที่ทำร้ายนายราชให้ได้ นั่นคือหน้าที่ของนาย ถ้าผู้หญิงคนนั้นมีส่วนรู้เห็นก็ไม่ต้องเก็บไว้ เพราะคนที่ทำกับไรเกอร์ไม่มีสิทธิ์หายใจอีกต่อไป?
?เอ่อ?เธอช่วยนายน้อยไว้นะครับนายใหญ่? อดิศักดิ์บอกเสร็จก็ก้มหลบสายตาคมที่ตวัดมามอง
?ผู้หญิงคนนั้นถ้าจะมีดีจริงๆ ทั้งนายทั้งหัวหน้าการ์ดใจอ่อนเพราะผู้หญิง? รีชมอนด์ประชดทั้งคนที่นอนนิ่งอยู่บนเตียงกับหัวหน้าการ์ดของไรเกอร์
อดิศักดิ์ก้มหน้ารับและบอกเจ้านายอยู่ในใจ?ถ้านายใหญ่เห็นเธออาจจะไม่พูดแบบนี้ และภาวนาให้นายใหญ่แห่งไรเกอร์เห็นอย่างที่เขาเห็นด้วยเถอะ เพราะไม่อย่างนั้นคนไม่มีความผิดอาจจะตกเป็นแพะรับบาปโดยไม่ตั้งใจ
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
?กีรณา? เป็นสาวนางโชว์ที่ตั้งใจโชว์การแสดงเท่านั้น
เธอหลีกเลี่ยงที่จะลงไปนั่งดื่มเป็นเพื่อนเสี่ยคนไหนยกเว้นครั้งนี้ที่ปฏิเสธไม่ได้ และการไปนั่งอยู่ในอ้อมแขนของเขาก็ทำให้เกิดเรื่องขึ้น
เธอเห็นปลายกระบอกปืนจ่อออกมาจึงผลักผู้ชายคนนั้นให้พ้นวิถีกระสุน หากแต่ไม่พ้นเลือดแดงฉานของเขาทะลักออกมาและที่สำคัญกีรณาเห็นหน้าคนร้าย เมื่อข่าวนี้ถึงหู ?รีชมอนด์ ไรเกอร์? ผู้ทรงอิทธิพลที่สุดในภาคใต้ เขาโกรธมากที่น้องชายได้รับบาดเจ็บและเขาก็มั่นใจว่าต้นเหตุมาจากนางโชว์คนนั้น รีชมอนด์คงต้องเด็ดปีกนางโชว์ที่ชื่อกีรณาจนกว่าเธอจะยอมสารภาพความจริง
?ในที่สุด เงินมาผ้าก็หลุดจริงๆ ราคาไม่แพงไปหน่อยเหรอ?
?ฉันบอกแค่ความจริง...ไม่ได้ขายตัว?
รีชมอนด์หัวเราะเบาๆ ใบหน้าคมก้มลงไปใกล้
จนลมหายใจร้อนเป่ารดดวงหน้าเธอ
?ถ้าฉันต้องจ่ายสามสิบล้าน...เธอต้องเต้นโชว์ให้ฉันดูตลอดชีวิต?
