อิงกาญจน์
เมื่อรถยนต์คันหรูจอดสนิท ร่างบางสวมเสื้อสายเดี่ยวสีเงินและกางเกงขาสั้นความยาวเพียงคืบนิดๆ จึงรีบเปิดประตูลงจากรถแทบไม่ทัน เดินโซเซเท้าเปล่าได้แค่สองก้าวเท่านั้นอิงกาญจน์จึงโก่งตัวอาเจียนใส่ต้นไม้หน้ารั้วบ้านทันที
?เฮ้ย ยายอิง? ทอปัดซึ่งรับหน้าที่ขับรถและคอยหิ้วเพื่อนสาวกลับมาส่งบ้านรีบลงจากรถตามมาลูบหลังให้เพื่อนรักที่ควบตำแหน่ง ?ว่าที่พี่สะใภ้?
?ไหวไหมเนี่ย?
?ไหว? อิงกาญจน์ตอบเสียงอู้อี้ก่อนอาเจียนออกมาอีกครั้ง
ทอปัดลูบหลังให้เพื่อนสาวไปพลางๆ แล้วไม่วายบ่นกระปอดกระแปด ?ฉันบอกแล้วว่าอย่ากินเยอะ แกก็ไม่เชื่อ แล้วไงล่ะ?
คนถูกตำหนิที่โก่งตัวอาเจียนเงยหน้าขึ้น ?กินเยอะที่ไหนล่ะ กินไปนิดเดียวเอง แต่เหล้ามันแรง?
?ไม่ต้องมาเถียง เนี่ยเรียกว่าเมาหัวราน้ำ เจ้ามือที่เลี้ยงแกหมดค่าเหล้าไปหลายพันเลย นี่ยังเรียกว่านิดเดียวอีกเหรอยะ? ทอปัดยกมือขึ้นเท้าสะเอวพลางทำหน้าระอา
?แหม กลุ่มเราไปตั้งกี่คน มาโทษฉันคนเดียว เหล้าสองกลมเรียกว่าเยอะเหรอ? อิงกาญจน์ยังเถียง
?ยังมีหน้ามาพูดดีอีก ตอนแรกฉันก็สนับสนุนแกหรอก เหล้าฟรีในผับใครก็อยากได้ แต่ตอนนี้ฉันชักสมน้ำหน้าแกแล้วว่ะ อยากงกของฟรีดีนัก แล้วไงล่ะ เมาถึงใจเลยไหม?
อิงกาญจน์หันมาทำหน้ายุ่งใส่เพื่อนสาวที่เลกเชอร์ไม่ยอมหยุด ?เลิกบ่นเป็นยายแก่ได้แล้ว เจ้ามือเขาอยากเลี้ยงจะไปขัดศรัทธาทำไม?
ทอปัดถอนหายใจเบาๆ เพราะชวนเพื่อนในกลุ่มเที่ยวผับทีไร อิงกาญจน์จะมีเจ้ามือคอยเลี้ยงเครื่องดื่มตลอด ซึ่งแม่เพื่อนตัวดีของเธอก็ไม่เคยขัดศรัทธาใครเลย ใครชงเหล้าส่งให้ อิงกาญจน์รับมาแบบไม่มีการปฏิเสธ ถ้าอิงกาญจน์เป็นพวกคอแข็งก็ว่าไปอย่าง แต่แม่เพื่อนตัวดีดันเป็นพวกคออ่อนนี่สิ ไม่เกินสามแก้วก็ไปไม่เป็นแล้ว สุดท้ายเธอก็ต้องหิวปีกกลับมาส่งบ้านซะทุกครั้งไป
?เออ ทำเป็นพูดดีไปเถอะ นู่น คุณนายแม่ของแกมานั่นแล้ว หาข้อแก้ตัวดีๆ ไปแก้ตัวกับคุณนายแม่เอาเองก็แล้วกัน? ทอปัดพยักหน้าไปยังบ้านตึกสีขาวหลังใหญ่ซึ่งมีเงาของเจ้าของบ้านเดินไปเดินมา แล้วทำท่าว่าจะกลับขึ้นรถดื้อๆ แต่อิงกาญจน์ก็คว้าชายเสื้อของทอปัดเอาไว้ได้ก่อน
?ปล่อย ฉันจะเอาของ?
?อย่าเพิ่งกลับสิ ไปสวัสดีคุณแม่กับฉันก่อน นะปัดนะ? คนเมาอ้อนตาเยิ้ม แต่คนถูกขอร้องที่เปิดประตูรถฝั่งข้างคนขับรีบส่ายหน้าชนิดไม่ต้องเสียเวลาคิด
?ขี้เกียจถูกดุว่ะ เอ้า รองเท้าของแก? ทอปัดส่งรองเท้าส้นสูงให้เพื่อนสาว จากนั้นก็ตามมาด้วยกระเป๋าสะพาย ?นี่สมบัติทั้งหมดของแก?
อิงกาญจน์รับมาถือไว้แต่ทำหน้าง้ำ ?ไปรับหน้าคุณแม่เป็นเพื่อนฉันก่อนสิ แกอยู่ด้วยคุณแม่จะเกรงใจไม่กล้าดุฉัน?
?ไม่เอาด้วยหรอก เดี๋ยวคุณนายแม่ของแกไปฟ้องคุณหญิงแม่ของฉัน ฉันขี้เกียจถูกเลกเชอร์ไปอีกคน?
?ปัดอ่ะ? พอถูกขัดใจอิงกาญจน์จึงกระทืบเท้าเหมือนเด็กที่เอาแต่ใจ
?เลิกงอแงแล้วรีบเข้าบ้านซะ ไปล่ะ ราตรีสวัสดิ์? ทอปัดส่งจูบให้เพื่อสาวแล้วกลับขึ้นรถก่อนขับออกไป ส่วนอิงกาญจน์ได้แต่ย่นจมูกใส่เพื่อรักที่ขัดใจ ก่อนเดินโซเซกลับเข้าบ้าน
พ้นกรอบประตูเข้ามาอิงกาญจน์แทบสร่างเมา ทั้งนี้เป็นเพราะคุณนายแม่ที่รักได้รอเธออยู่นั่นเอง
?คุณแม่ยังไม่นอนอีกเหรอคะ?
?ทำไมกลับเอาป่านนี้ นี่มันกี่โมงกี่ยามแล้วยายอิง? คุณนายธารดาวกอดอกทำหน้าดุมองลูกสาวที่ออกเที่ยวกลางคืนด้วยสายตาไม่พอใจ
?หนูไม่มีนาฬิกาด้วยสิคะ?
คำตอบของลูกสาวหัวแก้วหัวแหวนทำเอาคุณนายธารดาวถอนหายใจด้วยความอ่อนอกอ่อนใจ ?เฮ้อ ให้ได้อย่างนี้เถอะ เมื่อไหร่เราถึงจะเลิกทำตัวเหลวไหลซะที?
?เมื่อไหนก็เมื่อนั้น? หญิงสาวตอบด้วยความคึกคะนอง
?ยายอิง? คุณนายธารดาวทำหน้ายุ่ง
?คุณแม่ก็ แค่เที่ยวไม่เห็นมีอะไรเสียหายเลย มีแต่เพื่อนในกลุ่มทั้งนั้น? อิงกาญจน์ไหวไหล่เดินเซน้อยๆ มาทิ้งตัวนั่งบนโซฟาหรูที่สั่งนำเข้าจากประเทศฝรั่งเศสแล้ววางรองเท้าส้นสูงพร้อมกับกระเป๋าแบรนด์เนมราคาเหยียบแสนไว้บนโต๊ะรับแขก โดยพาดขาไว้บนโต๊ะตัวนั้นด้วย
เมื่อเห็นพฤติกรรมของลูกสาว คุณนายธารดาวจึงหงุดหงิดมากกว่าเก่า ดูเถอะ ตั้งแต่กลับจากฝรั่งเศสอิงกาญจน์ก็เปลี่ยนไปเป็นคนละคน ทั้งกิริยามารยาท ความเป็นสุภาพสตรีที่นางบ่มเพาะไว้ตั้งแต่เด็กๆ เป็นอันตรธานหายเกลี้ยง ซ้ำอิงกาญจน์ยังกลายเป็นสาวสมัยใหม่ที่เปรี้ยวปรู๊ดปร๊าดจนนางปวดหัวความดันแทบขึ้น
?นี่ยายอิง เป็นสาวเป็นนางหัดนั่งให้มันเรียบร้อยหน่อยสิลูก แม่เห็นเราเมาหัวราน้ำกลับมาก็ว่าแย่แล้วนะ แล้วดูกิริยามารยาทสิ ต้องให้แม่พร่ำสอนอีกกี่หนเราถึงจะจำ แบบนี้ถ้าคู่หมั้นของเรามาเห็นเข้า แม่ว่า...? คุณนายธารดาวหยุดปากเท่านั้นเมื่อหันมาเจอลูกสาวหลับปุ๋ยไปแล้ว
?เฮ้อ... ให้ได้อย่างนี้เถอะ ลูกนะลูก? ผู้เป็นแม่ถอนหายใจอีกเฮือกใหญ่ทั้งโกรธทั้งโมโหในเวลาเดียวกัน ?เห็นทีพรุ่งนี้เราคงต้องคุยกันยาวแล้วล่ะ? คุณนายธารดาวส่ายหน้าระอาก่อนเรียกเด็กในบ้านให้ช่วยกันพยุงลูกสาวขึ้นห้องนอน
***
อิงกาญจน์ตื่นขึ้นพร้อมอาการเมาค้างเหมือนอย่างเคย เธอปวดหัวหนึบและคลื่นไส้อยากอาเจียน พอลุกจากเตียงนุ่มได้หญิงสาวจึงรีบวิ่งเข้าห้องน้ำแล้วอาเจียนของตกค้างอีกครั้ง พอรู้สึกดีขึ้นหญิงสาวจึงล้างหน้าล้างตาแล้วกลับมาล้มตัวนอนบนเตียงนุ่ม
?โอ๊ย ปวดหัวชะมัด? หญิงสาวบ่นอุบเอามือกุมขมับก่อนคว้านาฬิกาบนหัวเตียงมาดู
พอเห็นเวลาเธอจึงพ่นลมหายใจออกมาทางปาก ตอนนี้เลยเวลาอาหารกลางวันไปแล้ว อิงกาญจน์ทำหน้าเซ็งๆ หากเธอลุกจากเตียงลงไปข้างล่างตอนนี้ มีความเป็นไปได้สูงว่าเธออาจจะโดนคุณนายธารดาวผู้เป็นแม่เลกเชอร์เพิ่มอีกหนึ่งกระทงด้วยข้อหานอนตื่นสาย
?เอาไงดี? ระหว่างคิดหาวิธีเอาตัวรอดจากการโดนดุเสียงเคาะประตูห้องจึงดังขึ้น อิงกาญจน์แกล้งหลับต่อทันที แต่แม่ของเธอก็เข้ามาในห้องแล้วปลุกเธอด้วยวิธีบีบจมูก
?ไม่ต้องแกล้งหลับเลย แม่รู้นะว่าเราตื่นแล้ว?
?โอ๊ย หนูหายใจไม่ออก? หญิงสาวโวยวาย คุณนายธารดาวจึงยอมปล่อยมือ
?เมื่อไหร่จะลุกจากที่นอน?
?กำลังจะลุกอยู่พอดี คุณแม่ก็มาเรียกก่อน มีอะไรหรือเปล่าคะ? อิงกาญจน์แกล้งถาม ซ้ำยังอ้าปากหาวหวอดแล้วบิดขี้เกียจขับไล่ความเมื่อยขบ
?มีแน่ แม่มีเรื่องสำคัญจะคุยกับเรา ไปอาบน้ำให้เรียบร้อยแล้วลงไปคุยกับแม่ข้างล่าง? คุณนายธารดาวสั่งด้วยน้ำเสียงจริงจัง
?ค่า? หญิงสาวรับคำเสียงยานคางลุกขึ้นจากเตียง คว้าผ้าขนหนูแล้วเดินเข้าห้องน้ำไป
อีกครึ่งชั่วโมงถัดมาอิงกาญจน์ที่มีสีหน้าสดชื่นกว่าตอนตื่นนอนจึงลงมาพบผู้เป็นแม่ที่ห้องโถงตามคำสั่ง
?คุณแม่มีเรื่องอะไรจะคุยกับหนูคะ? หญิงสาวยิ้มมาแต่ไกล
?นั่งลงสิ?
อิงกาญจน์ทำตามคำสั่งของผู้เป็นแม่อย่างว่าง่าย
?จำได้ไหมว่าเมื่อคืนหนูเมามากแล้วก็หลับคาโซฟา?
อิงกาญจน์เม้มปากเป็นเส้นตรง หลบสายตาของผู้เป็นแม่พยักหน้าน้อยๆ แต่ก็ไม่วายอ้อมแอ้มถาม ?คุณแม่พาหนูขึ้นห้องเหรอคะ?
?แม่กับชมพู่ช่วยกันน่ะ แม่พูดตรงๆ นะยายอิง แม่ไม่ชอบให้เราทำตัวเหลวไหลแบบนี้เลย เป็นสาวเป็นนางแต่เมาหัวราน้ำกลับมาบ้านแทบจะทุกวัน แล้วก็มีข่าวซุบซิบตามหน้าหนังสือพิมพ์บ่อยๆ แม่ไม่ชอบพฤติกรรมของเราเลย ถ้าคุณหญิงป้ามาเห็นเข้าจะพลอยเสียมาถึงแม่ด้วยรู้ไหม ที่แม่อบรมสั่งสอนเราไม่ดี?
?คุณแม่คิดมากไปแล้ว หนูก็กินเที่ยวอยู่กับยายปัด ไม่เห็นมีอะไรเสียหายเลย โอ๊ย? อิงกาญจน์ร้องเสียงหลงออกมาทันทีเมื่อถูกผู้เป็นแม่หยิกเนื้อ
?หนูเจ็บนะ? หญิงสาวเอามือถูบริเวณที่ถูกหยิกแล้วทำหน้ายุ่ง
?เป็นสาวเป็นนางเที่ยวกลางค่ำกลางคืนมันอันตราย เมื่อไหร่เราจะเลิกพฤติกรรมแบบนี้ซะที แม่ล่ะเหนื่อยใจจริงๆ?ดุลูกสาวแล้วคุณนายธารดาวจึงหยิบยาดมมาดม
อิงกาญจน์ทำหน้าบูด ?ก็หนูไม่มีอะไรทำนี่คะ เที่ยวกลางคืนสนุกจะตาย?
?เฮ้อ ลูกนะลูก? คุณนายธารดาวถอนหายใจพลางเอามือกุมขมับ เห็นทีงานนี้นางได้เครียดจนความดันขึ้นแน่ ?ถ้าว่างจนไม่มีอะไรทำก็ไปช่วยงานที่ร้านซะ?
?ไม่เอา หนูไม่ชอบ? อิงกาญจน์ปฏิเสธโดยไม่เสียเวลาคิด เธอไม่อยากนั่งหาว เฝ้าหน้าตู้กระจกในร้านขายเครื่องเพชรเป็นวันๆ อีกอย่างถ้าเธอไปนั่งอยู่ในร้านขายเพชร พนักงานก็พลอยเกร็งไปด้วย สู้อยู่สบายๆ แบบนี้ไม่ดีกว่าเหรอ นึกอยากจะเที่ยวก็เที่ยว นึกอยากจะกินก็กิน อิสระจะตาย
?นั่นก็ไม่เอานี่ก็ไม่เอา แล้วจะเอาอะไรล่ะลูก? คุณนายธารดาวถามด้วยน้ำเสียงระอา
?ก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะ หนูยังค้นหาตัวเองไม่พบ? หญิงสาวตอบหน้าตาเฉย แต่คนฟังอย่างคุณนายธารดาวก็อดค้อนคมใส่ลูกสาวอีกไม่ได้
?แล้วเมื่อไหร่หนูจะค้นพบตัวเองล่ะอิง หนูไม่ใช่เด็กแล้วนะลูก หนูโตเป็นผู้ใหญ่แล้ว หนูควรมีการมีงานทำไม่ใช่เที่ยวเตร่ขอเงินแม่ใช้ไปวันๆ?
?หนูไม่รู้จะทำอะไรนี่คะ งานก็มีแต่น่าเบื่อ ขอเวลาให้หนูสักพักเถอะนะคะ?
คุณนายธารดาวส่ายหน้า ?สักพักน่ะ เมื่อไหร่?
อิงกาญจน์เงียบไปเพราะไม่มีคำตอบ
?ว่าไงยายอิง?
?ไม่รู้เหมือนกันค่ะ? หญิงสาวตอบเสียงอ่อย คุณนายธารดาวเม้มปากจนเห็นลักยิ้มข้างแก้ม
?ถ้าหนูไม่อยากทำงาน งั้นก็แต่งงานซะ?
?อะไรนะคะ? คราวนี้อิงกาญจน์ทำหน้าตกอกตกใจกับเรื่องที่หลุดจากปากของมารดา
?ไม่เห็นต้องทำหน้าตกอกตกใจแบบนั้นเลย หนูหมั้นหมายกับตาป่ามาตั้งหลายปีแล้ว ไหนๆ หนูก็ไม่อยากทำงาน งั้นก็ไปเป็นแม่บ้านให้พี่เขาซะ?
อิงกาญจน์ทำหน้ายุ่งกว่าเก่า ถึงแม่ของเธอจะพูดเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่สำหรับเธอ นี่คือการคลุมถุงชนชัดๆ
?แม่คะตั้งแต่กลับจากฝรั่งเศส หนูยังไม่เจอหน้าพี่ป่าเลย ป่านนี้พี่เขามีเมียไปแล้วมั้ง?
?ยายอิง พูดจาให้เพราะๆ หน่อย?
?ก็จริงนี่คะ หนูว่าพี่ป่าไม่อยากแต่งงานกับหนูหรอก มีแต่ผู้ใหญ่นั่นแหละที่บ้าจี้กันไปเอง? อิงกาญจน์ไม่วายเถียง
ตั้งแต่จำความได้เธอก็รู้ว่าตัวเองมีคู่หมั้นอยู่แล้ว เทวินทร์เป็นพี่ชายของทอปัดซึ่งมีอายุมากกว่าเธอเกือบสิบปี การหมั้นหมายในครั้งนั้นเป็นการหมั้นเพื่อดองสองตระกูลใหญ่เข้าด้วยกัน ซึ่งตัวผู้ถูกจับหมั้นทั้งเธอและเทวินทร์ต่างขัดใจผู้ใหญ่ไม่ได้ หรือถ้าพูดให้ถูก ตอนที่การหมั้นหมายเกิดขึ้นเธอยังเป็นเด็กน้อยไร้เดียงสาเลยด้วยซ้ำ
?ไม่รู้ล่ะคุณหญิงป้าเร่งรัดเรื่องนี้มาแล้ว ยังไงแม่ต้องจัดการเรื่องนี้ให้เร็วที่สุด?
?คุณแม่? อิงกาญจน์ทำหน้ายุ่งเมื่อถูกจับคลุมถุงชนดื้อๆ ?หนูไม่ยอมเด็ดขาด ยังไงหนูก็ไม่แต่ง คุณแม่จะจับหนูแต่งงานกับคนที่หนูไม่รักไม่ได้นะคะ?
?หยุดเดี๋ยวนี้เลยยายอิง เดี๋ยวนี้หัดเถียงแม่แล้วเหรอ? คุณนายธารดาวทำหน้าดุ ?ตาป่าเป็นคนดี แม่เชื่อว่าถ้าหนูได้แต่งงานกับผู้ชายคนนี้ หนูจะมีความสุขตลอดชีวิต?
?ตกนรกสิไม่ว่า? อิงกาญจน์บ่นพึมพำแล้วย่นจมูก
?หนูพูดว่าอะไรนะ?
?หนูอยากถอนหมั้นค่ะ หนูว่าพี่ป่าไม่อยากแต่งงานกับหนูหรอก เท่าที่ได้ข่าวมาพี่ป่าเป็นเกย์ไม่ใช่เหรอคะ?
?ตายแล้ว ไปเอาเรื่องบัดสีบัดเถลิงนี้มาจากไหนยายอิง? คุณนายธารดาวทำตาดุ
?หนูรู้ก็แล้วกัน แหมคุณแม่เรื่องแบบนี้ปิดกันไม่ได้หรอก สื่อมีทั่วโลก ถึงหนูอยู่ต่างประเทศหนูก็ตามข่าวที่เมืองไทยบ้างนะคะ คุณแม่ดูเอาเองเถอะ พี่ป่าไม่เคยสนใจไยดีหนูเลย เขาควรโผล่หน้ามาหาหนูบ้าง นี่หนูกลับจากฝรั่งเศสจะครึ่งปีแล้ว ยังไม่เคยเห็นหน้าพี่ป่าสักครั้ง อีกอย่างก่อนที่จะบินไปฝรั่งเศส หนูกับพี่ป่าก็แทบไม่ได้พูดคุยกัน เหมือนคนแปลกหน้า แบบนี้เราสองคนจะแต่งงานกันได้ไง?
เหตุผลของลูกสาวจอมดื้อทำเอาผู้เป็นแม่เงียบไป เพราะนี่คือเรื่องจริงทุกประการ
นางรู้ดีว่าตัวเทวินทร์เองก็ไม่สนใจเรื่องหมั้นหมายกับลูกสาวของนางสักเท่าไหร่ หรือบางทีเทวินทร์อาจจะไม่ใส่ใจเรื่องนี้ตั้งแต่แรกด้วยซ้ำ ก็แค่ตามน้ำ ตามใจพวกผู้ใหญ่ไป ขนาดเทวินทร์มีคู่หมั้นอยู่แล้วเขายังคบกับสาวไฮโซอยู่เลย แต่คบหาได้ไม่นานเท่าไหร่ทั้งสองก็เลิกรากันไป หลังจากนั้นก็มีข่าวซุบซิบตามหน้าหนังสือพิมพ์หน้าบันเทิงว่าลูกชายหัวแก้วหัวแหวนของคุณหญิงพิมพ์ประพายเป็นพวกชอบไม้ป่าเดียวกัน
นางเองหวั่นใจกับข่าวลือเรื่องนี้ไม่น้อยเพราะไม่อยากมีลูกเขยวิปริตผิดเพศ แต่เมื่อคุณหญิงพิมพ์ประพายยืนยันว่าเรื่องที่เกิดขึ้นเป็นเพียงแค่ข่าวลือเท่านั้นนางจึงโล่งใจไปเปลาะหนึ่ง แต่หลังจากมีข่าวว่าเทวินทร์เลิกกับสาวไฮโซว่าที่ลูกเขยของนางก็หายหน้าหายตาไปจากสังคม ซึ่งข่าวที่นางรู้จากปากของคุณหญิงพิมพ์ประพายก็คือ เทวินทร์หนีไปใช้ชีวิตอย่างสันโดษในป่าในเขา และถ้านับระยะเวลาก็ล่วงมาจะสองปีแล้ว
?ตอนนี้ตาป่าไปดูพื้นที่สร้างรีสอร์ทในต่างจังหวัดน่ะ? คุณนายธารดาวไม่วายหาข้อแก้ตัวแทนว่าที่ลูกเขย
?คุณแม่คะ ข้อแก้ตัวนี้ฟังไม่ขึ้น หนูกับพี่ป่าหมั้นกันมาจะยี่สิบปีแล้ว แต่หนูไม่เคยมีปฏิสัมพันธ์กับพี่เขาเลย เจอหน้าก็นับครั้งได้ เอาจริงๆ คือหนูจำหน้าพี่ป่าไม่ได้ด้วยซ้ำ คุณแม่ก็รู้ว่าพี่ป่าไม่สนใจหนูสักนิด?
?คิดมากน่ายายอิง แม่ว่าหนูกับตาป่าไม่เคยจูนเข้าหากันมากกว่า?
หญิงสาวส่ายหน้าไม่เห็นด้วย ?หนูโตพอที่จะรู้ว่าอะไรเป็นอะไรแล้วนะคะ หนูไม่อยากให้คุณแม่เอาหนูใส่พานถวายให้พี่ป่า อีกอย่างตอนนี้หนูมีแฟนแล้ว หนูแต่งงานกับพี่ป่าไม่ได้หรอก?
คุณนายธารดาวทำตาโตทันที ?แม่ไม่เคยเห็นเราคบหากับใครเลย?
?หนูพูดจริงๆ หนูมีแฟนแล้วแต่ยังไม่ได้พามาบ้านให้คุณแม่รู้จักเท่านั้น?
?เราคบหาอยู่กับใคร แม่รู้จักไหม?
?คิดว่ารู้ เอาไว้ถึงเวลาหนูจะพามากราบคุณแม่เอง?
?ตายล่ะ แบบนี้เรื่องตาป่าจะทำยังไง? คุณนายธารดาวทำหน้ากลุ้มใจ นอกจากลูกสาวจะไม่อยู่ในโอวาทแล้วซ้ำยังขยันก่อเรื่องให้นางได้หนักใจไม่เว้นแต่ละวัน
?คุณแม่ไม่ต้องทำอะไรทั้งนั้นเลยค่ะ เรื่องหนูกับพี่ป่าเดี๋ยวหนูจัดการเอง? อิงกาญจน์ยิ้มหน้าระรื่นเมื่อเห็นมารดาไม่คัดค้านเรื่องที่เธอมีแฟน
?เราจะจัดการยังไง นี่ไม่ใช่เรื่องเล่นๆ เลยนะ? คุณธารดาวถามเสียงเครียด
?ง่ายมาก หนูก็จะถอนหมั้นกับพี่ป่าไง ในเมื่อหมั้นได้ก็ต้องถอนหมั้นได้ เห็นไหมเรื่องนี้แก้ไขได้ง่ายนิดเดียว? อิงกาญจน์ยิ้มอย่างอารมณ์ดีเมื่อนึกถึงอิสระที่จะได้รับหลังจากการหมั้นหมายปิดฉากลง
?แม่ไม่ยอมนะยายอิง เราจะทำแบบนี้ไม่ได้?
หญิงสาวไหวไหล่เมื่อถูกทักท้วง ?หนูไม่สน ยังไงหนูต้องถอนหมั้น คุณแม่ห้ามหนูไม่ได้หรอก?
คุณนายธารดาวถอนหายใจอีกเฮือกกับความดื้อรั้นของลูกสาวหัวแก้วหัวแหวน ?ฟังแม่นะยายอิง ถ้าเราถอนหมั้นกับตาป่า แม่ก็จะเข้าหน้าคุณหญิงป้าไม่ติด แม่กับคุณหญิงป้ารักใคร่ชอบพอกันมานานแม่ไม่อยากมีปัญหา อีกอย่างแม่ไม่อยากให้ครอบครัวของเรามีข่าวซุบซิบบนหน้าหนังสือพิมพ์ แม่หวังว่าหนูจะเข้าใจนะ?
คราวนี้เป็นอิงกาญจน์ที่ถอนหายใจออกมา ?หนูเข้าใจคุณแม่ค่ะ เข้าใจคุณหญิงป้าด้วย หนูเองก็ไม่ได้อยากจะเป็นข่าวบนหน้าหนังสือพิมพ์นักหรอก แต่คุณแม่จะให้หนูแต่งงานกับคนที่หนูไม่ได้รักนะคะ คุณแม่คิดว่าหนูจะมีความสุข ทนใช้ชีวิตคู่กับคนที่ครอบครัวเลือกให้ได้งั้นเหรอคะ นี่มันพ.ศ.ไหนแล้ว หมดยุคผู้ใหญ่จับลูกหลานคลุมถุงชนแล้วนะคะ?
?แต่แม่มั่นใจว่าตาป่าเป็นคนดี หนูจะรักพี่เขาได้ไม่ยาก?
อิงกาญจน์กลอกตาไปมา ?หนูว่าเราเลิกพูดเรื่องนี้เถอะ หนูขอตัวก่อนนะคะ?
?เดี๋ยวก่อนยายอิง เราจะไปไหน?
อิงกาญจน์ที่ลุกจากโซฟาหยุดชะงักเท้าแล้วหันกลับมามองมารดา ?ไปหายายปัดค่ะ?
คุณนายธารดาวพยักหน้า ?ฝากความคิดถึงให้คุณหญิงป้าด้วยล่ะ บอกว่าถ้ามีเวลาแม่จะแวะไปหา?
?ค่ะ? อิงกาญจน์ตอบรับเสียงเรียบ คว้ากุญแจรถ กระเป๋าสะพายก่อนออกจากบ้าน โดยที่เธอไม่ได้บอกกับแม่ไปว่าทอปัดไม่ได้พักอยู่ที่คฤหาสน์หลังงามนั่นแล้ว
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ถ้าไม่รู้ว่าจะทำอะไรก็แต่งงานซะ...นี่คือสิ่งที่มารดาบอกกับ ?อิงกาญจน์? ไฮโซสาวสุดที่รักของคุณหญิงแม่จึงรอช้าไม่ช้าเธอต้องรีบไปถอนหมั้นให้เร็วที่สุด ทว่าคู่หมั้นที่อายุห่างกันสิบปีและเคยพูดกันแค่ไม่กี่ประโยคในชีวิตกลับอยู่ในป่า แต่อิงกาญจน์ก็ไม่ย่อท้อที่จะบุกป่าฝ่าดงความลำบากไปหา ?เทวินทร์? ให้ได้ ไม่ว่าจะเป็นตายร้ายดีอย่างไรเธอต้องพูดกับเขาให้รู้เรื่อง เทวินทร์ไม่คาดคิดว่าเธอจะมาถึงที่เรือนแพกลางป่าได้ก็ถือโอกาสศึกษาหญิงสาวด้วยการหลอก แต่กลับเป็นเขาเองนั่นแหละที่ค่อยๆ กลิ้งตกลงไปในหลุมรักก่อนจะฉวยมืออิงกาญจน์ให้หล่นลงมาด้วย โดยมีร่างหนารองรับไว้อย่างทะนุถนอมก่อนพาเธอเข้าไปทำความรู้จักกันแบบสองต่อสอง
เทวินทร์จุมพิตหญิงสาวไปทั่วผิวเนื้อที่เขาพอใจ พอร่างบางสั่นสะท้านเขาจึงหยุดมองหญิงสาวที่หลับตาปี๋
?กลัวเหรอ?
อิงกาญจน์ไม่กล้ามองหน้าเขา แก้มเห่อร้อน และลมหายใจของเธอไม่ปกติ
