กลางพื้นทรายด้านตะวันตกของทะเลทรายโกบี ในยามค่ำคืนเวิ้งว้างแบบนี้ทุกสรรพสิ่งที่มีชีวิตหยุดการเคลื่อนไหว หากสายลมประจำถิ่นยังพัดไหวหอบเอาเม็ดทรายโยกย้ายเคลื่อนกายก่อเกิดเป็นเนินทรายสูง แต่ท่ามกลางพื้นทรายเวิ้งว้าง เครื่องบินส่วนตัวไม่ปรากฏสัญชาติบินต่ำกว่าปกติเพื่อให้พ้นจากเรดาร์ตรวจจับของทหารในรัฐแซมเบีย
เครื่องบินลำใหญ่ทรงตัวนิ่งอยู่กับที่เพื่อหย่อนบางสิ่งบางอย่างลงบนพื้นทรายอันหนาวเหน็บ เมื่อภารกิจเสร็จสิ้นเครื่องก็บินกลับไปยังเส้นทางที่เพิ่งจากมา
ถุงสีดำขนาดใหญ่กลิ้งลงไปยังเนินทรายเบื้องล่าง เวลาผ่านไปไม่นานถุงดำปริศนาใบนั้นก็ถูกเปิดออกช้าๆ และสิ่งมีชีวิตที่อยู่ข้างในก็ลุกขึ้นนั่ง
เกษวดี สุริยะแก้ว หรือเกษวดี อัลซาราฟ อิบราอัซดา หญิงสาวสายเลือดไทย-อาหรับ กวาดสายตามองผ่านความมืดอย่างระวังตัว เสียงพาหนะที่ใช้ในทะเลทรายดังแว่วมาเข้าหู ทำให้หญิงสาวต้องรีบลุกขึ้นและจัดการเก็บถุงดำที่ใช้อำพรางตัวด้วยการกลบฝังลงในพื้นทราย เพื่อให้สายลมประจำถิ่นกลบกลืนร่องรอยของเธอให้หายไป
เสียงฝีเท้าดังใกล้เข้ามาเรื่อยๆ มือบางหยิบกระเป๋าเป้คล้องบนบ่าและหาที่หลบเมื่อจวนตัว ดวงตาคมโตจ้องมองบุรุษร่างใหญ่ในชุดคลุมสีดำเหวี่ยงตัวลงจากหลังอาชาตัวใหญ่ เงาดำของคนที่มาเยือนยามวิกาลเดินมาหยุดตรงจุดที่เธอตกลงมา
?เกดแก้วใจเต็มไปด้วยความกตัญญู?
คิ้วโก่งสวยของเกษวดีขมวดมุ่นอย่างสงสัย คำพูดนี้เป็นคนที่จะมารับเธอไปยังจุดหมาย
?เกดแก้วจะส่องนำชีวิตของชาวโมซาฟให้มีความสุขตลอดไป?
เสียงหวานใสดังขึ้นหลังพุ่มแคคตัส คนในชุดดำหันไปมองต้นเสียง พอเห็นร่างโปร่งระหงในชุดดำรัดรูปเดินออกมา ร่างใหญ่ก็ทรุดกายลงนั่งทำความเคารพ แต่หญิงสาวรีบไปพยุงให้ลุกขึ้นยืน
?อย่าทำแบบนี้อาร์เรด?
อาร์เรดเป็นชายอาหรับวัยห้าสิบที่ยังคงแข็งแกร่งและน่าเกรงขามลุกขึ้นยืนแล้วมองร่องรอยที่เพิ่งกลบไป
?ท่านหญิงไม่เป็นไรใช่ไหมครับ?
?ไม่เป็นไร ฉันว่าเรารีบไปจากที่นี่ดีกว่า ก่อนที่ทหารจะดมกลิ่นเราเจอ? อาร์เรดรับกระเป๋าเป้เธอมาถือแล้วพาไปที่ม้า
?ท่านหญิงคงไม่รังเกียจถ้าจะนั่งม้าตัวเดียวกับข้า? อาร์เรดบอกอย่างสุภาพ เกษวดียิ้มให้ในความมืด
?อย่าลืมสิ อาร์เรดเป็นพี่เลี้ยงให้ฉันมาตั้งแต่เด็ก และเป็นเหมือนพ่อฉันคนหนึ่ง แล้วจะให้รังเกียจได้ยังไง?
อาร์เรดโค้งคำนับท่านหญิงน้อยของเขาอย่างตื้นตัน ก่อนจะโหนตัวขึ้นไปนั่งด้านหน้า เกษวดีผ่านการฝึกด้านการต่อสู้ในทะเลทรายไม่นานก็ต้องกลับไปอยู่เมืองไทย แต่เธอก็ผูกพันกับพื้นทรายพอๆ กับเมืองไทย ร่างโปร่งระหงเหวี่ยงตัวขึ้นไปนั่งซ้อนหลังของอาร์เรด จากนั้นม้าอาหรับก็พาทั้งสองหายไปกับความมืด
***
มิคาเอล ดามัว นายทหารคนสนิทของชีคอิบราฮิม ฮิวมาน อัลฮัมบาส ผู้ปกครองรัฐแซมเบียคนปัจจุบัน ขับรถวิ่งเข้าไปจอดหน้าตำหนักในวังหลวงของแซมเบียอย่างรีบร้อนเพื่อรายงานเรื่องสำคัญ ทหารเวรที่ยืนอยู่ตามระเบียงต่างโค้งคำนับผู้บังคับบัญชา
?ชีคอยู่ที่ไหน?
?อยู่ที่ห้องทำงานครับท่าน? พอได้คำตอบมิคาเอลในชุดพรางทหารก็เดินตรงไปที่ห้องทำงานของนายเหนือหัว ไม่นานก็มาหยุดหน้าประตูบานใหญ่ ทหารอารักขาเคาะประตูส่งสัญญาณขออนุญาตคนข้างใน เสียงทุ้มทรงอำนาจก็ตอบกลับมา
?เข้ามา? มิคาเอลเดินเข้าไปหยุดยืนหน้าโต๊ะทำงานตัวใหญ่และยืดอกโค้งคำนับ ชีคอิบราฮิมเหลือบตามองนาฬิกาที่ตั้งอยู่มุมซ้ายอย่างแปลกใจเล็กน้อย
?มีเรื่องอะไรถึงเข้าวังดึกดื่นแบบนี้มิคาเอล? คนถามยังไม่ยอมละสายตาจากเอกสารที่กำลังอ่าน
?มีเรื่องไม่สู้ดีครับชีค? น้ำเสียงของคนพูดดูเหมือนจะร้อนใจในความปลอดภัยของเจ้าชีวิต แต่ร่างสูงสง่ากลับเอนหลังพิงพนักเก้าอี้ด้วยท่าทีที่ผ่อนคลาย ดวงตาคมกริบมองคนสนิทด้วยแววตาเรียบเฉย
?นายหาแม่ของลูกได้แล้วสิ? อิบราฮิมบอกอย่างอารมณ์ดี แต่มิคาเอลยังคงมีสีหน้าจริงจัง ร่างสูงวางปากกาลงบนโต๊ะก่อนจะเดินไปหยุดมองพระจันทร์ดวงใหญ่ที่ลอยอยู่บนพื้นทราย ?มีข่าวอะไร?
?หน่วยลาดตระเวนของเราพบเครื่องบินส่วนตัวไม่ปรากฏสัญชาติลำหนึ่ง บินเข้ามาแถวเทือกเขาแอนนาเซียแล้วก็บินกลับออกไปครับ?
อิบราฮิมหันกลับไปมองทหารคนสนิทอย่างแปลกใจ เพราะไม่มีข่าวจากหน่วยข่าวกรองรายงานเข้ามา
?เมื่อไหร่?
?เมื่อชั่วโมงที่แล้วนี้เองครับ เครื่องบินต่ำจนเรดาร์เราจับไม่ได้ แสดงว่านักบินต้องมีความชำนาญมากถึงกล้าบินในระดับต่ำขนาดนั้นได้? เมื่อข่าวที่ได้ยินน่าสนใจมากขึ้น ร่างสูงจึงเดินไปยืนมองแผนที่ทหารขนาดใหญ่ที่ติดอยู่บนผนัง มิคาเอลหยิบตัวชี้และชี้ไปยังจุดที่พูดถึงเมื่อสักครู่ ?เครื่องบินวนแถวแอนนาเซียบริเวณนี้ก่อนจะบินออกไปครับ?
คิ้วหนาดกดำยกขึ้น เพราะตำแหน่งนั้นเป็นเขตทะเลทรายที่แห้งแล้งและกันดารที่สุด จนในแผนที่ระบุว่าไม่มีสิ่งมีชีวิตอาศัยอยู่ที่นั่น และอีกไม่นานบริเวณนั้นก็จะเป็นเส้นทางวางท่อน้ำมันส่งผ่านไปขายให้ประเทศเพื่อนบ้านอีกด้วย
?น่าแปลก บริเวณนั้นเป็นหุบเขาและก็กันดารมาก ไม่น่ามีใครเข้าไปที่นั่น? อิบราฮิมครุ่นคิด หลายปีที่เขารับตำแหน่งเอเมียร์ต่อจากคนเป็นพ่อที่ถูกลอบสังหารเมื่อสามปีก่อนพร้อมกับมารดาของเขาและของริวราชิด
หลายฝ่ายพยายามตั้งตัวเป็นใหญ่เพื่อครอบครองทรัพยากรอันมหาศาลโดยเฉพาะน้ำมัน แต่ด้วยสติปัญญาและความสามารถที่เขาสร้างไว้ในขณะที่บิดายังมีชีวิตอยู่ทำให้หลายคนยอมรับ แต่คนที่เป็นญาติห่างๆ อย่างน้องชายต่างมารดาของบิดา กลับพยายามกอบโกยผลประโยชน์เข้าหาตัว หลายครั้งที่เขาหาหลักฐานเล่นงานแต่ก็พลาด
?บางทีบริเวณนั้นอาจมีบางอย่างซ่อนอยู่ก็ได้นะครับชีค? เสียงมิคาเอลดึงภวังค์ของเจ้าเหนือหัวกลับมา อิบราฮิมมองจุดที่สงสัยอยู่นานเหมือนจะให้เห็นทุกอย่างที่ซ่อนอยู่ข้างใน
?เช่นว่าอะไร?
?เราไม่มีการสำรวจพื้นที่รกร้างบริเวณนั้นมาเกือบสามสิบปีแล้วนะครับ บางทีสภาพหลายอย่างอาจจะเปลี่ยนไป? มิคาเอลบอกพลางสบนัยน์ตาสีอำพันคมกริบของเจ้าเหนือหัว
?แต่จากรายงานของบริษัทโฮมินออยล์ของท่านโมฮาวีบอกว่า บริเวณนั้นเป็นแหล่งเสื่อมโทรมและกันดารมาก ไม่มีผู้คนอาศัยอยู่เลยไม่ใช่เหรอ? ชีคอิบราฮิมเดินไปนั่งที่เก้าอี้ แล้วหยิบเอกสารปึกใหญ่ของบริษัทที่เสนอโครงการวางท่อน้ำมันผ่านบริเวณนั้นขึ้นมาอ่านเพื่อให้แน่ใจ
?สี่เดือนมานี้มีคนต่างถิ่นถูกฆ่าตายสามคน ทางตำรวจสืบค้นประวัติกลับไม่มีฐานข้อมูลในระบบของกระทรวงการปกครอง ทำให้ทางเจ้าหน้าที่ไม่สนใจหาความกระจ่างเพราะไม่ใช่คนของแซมเบีย?
?นายกำลังสงสัยว่าคนตายมาจากที่นั่น?
?ใช่ครับ เพราะพลเมืองชั้นสองทุกเผ่าในแซมเบียถูกขึ้นทะเบียนและมีบัตรประจำตัวกันทุกคน แต่คนที่ถูกฆ่าตำรวจไม่พบหลักฐานใดๆ ทำให้พวกเขาตายฟรี?
?ทำอย่างนั้นได้ยังไง ทุกชีวิตที่เกิดบนพื้นทรายของเราต้องได้รับความเป็นธรรมด้วยกันทั้งนั้น? อิบราฮิมบอกเสียงห้วน ?พรุ่งนี้ฉันจะไปที่กระทรวงการปกครอง นายเตรียมหาข้อมูลเกี่ยวกับคนตายไว้ให้พร้อม ตอนนี้ริวราชิดอยู่ที่ไหน?
อิบราฮิมถามถึงน้องชายต่างมารดาวัยสามสิบเศษ แต่มีรูปร่างหน้าตาคล้ายเขาราวพิมพ์เดียวกันจนหลายคนสับสน
ริวราชิดเป็นเจ้าของธนาคารทั่วแซมเบีย หรือจะเรียกว่าน้องชายเขาคนนี้เป็นเจ้าพ่อตลาดเงินในแซมเบียก็ว่าได้
?คุณชายริวออกจากคฤหาสน์อัลคาเซียตอนสองทุ่มกว่าครับ แต่ไม่รู้ไปไหน?
?ฉันก็มาที่นี่ไง? ร่างสูงสง่าไม่แพ้คนเป็นพี่เดินเข้ามาในห้องด้วยชุดลำลองสบายๆ ทำให้อิบราฮิมยกยิ้มออกมา
?ไปไหนมาไอ้คนเจ้าสำราญ? อิบราฮิมลุกไปยกกำปั้นชนกับน้องชายอย่างผูกพัน
?นอนกระท่อมเบื่อๆ ก็เลยอยากมานอนบนหอคอยบ้างน่ะครับพี่? สำนวนของหนุ่มเจ้าสำราญเรียกรอยยิ้มของคนเป็นพี่และคนสนิท เพราะกระท่อมที่ชายหนุ่มเรียกคือคฤหาสน์สไตล์ยุโรปทันสมัยที่ใหญ่และโอ่อ่าที่สุดของเมือง
?นายมาก็ดีแล้ว กำลังอยากพบตัวพอดี?
?มีอะไรจะบัญชาบอกมาทันทีเลยขอรับท่าน? ริวราชิดโค้งตัวอย่างนอบน้อม มิคาเอลอมยิ้มกับความขี้เล่นของคุณชายเล็กผู้ไม่ชอบกฎเกณฑ์ของวัง จนต้องขอคืนตำแหน่งทุกอย่างให้พี่ชายจนกลายเป็นสามัญชนธรรมดา
?ช่วยมานั่งอยู่บนหอคอยให้หน่อย พี่มีบางอย่างต้องทำ? พอได้ยินเท่านั้นแหละ ริวราชิดก็แทบจะวิ่งออกจากห้องทำงานของพี่ชายไป แต่เสียงเรียกดังขัดขึ้นเสียก่อน ?อย่าคิดปฏิเสธ เพราะงานนี้มีนายเท่านั้นที่ช่วยพี่ได้?
?ทุกทีพี่ให้มิคาเอลช่วยอยู่แล้วนี่ครับ? ชายหนุ่มบุ้ยใบ้ไปทางคนสนิทของพี่ชาย
?ไม่ได้ เพราะมิคาเอลต้องไปกับพี่? ทั้งริวราชิดและมิคาเอลหันมองกัน ก่อนจะเบนสายตาไปที่ร่างสูงอย่างใคร่รู้ ?ฉันจะไปเที่ยวนอกเมืองสักพัก?
?ไม่ได้นะครับ? คนมองอุทานออกมาพร้อมกับอย่างตกใจ ริวราชิดห้ามเพราะไม่อยากนั่งอยู่บนหอคอย ส่วนมิคาเอลห้ามเพราะเป็นห่วงความปลอดภัยของเจ้าชีวิต ?มันอันตรายเกินไปนะครับชีค?
?ฉันจะไปเงียบๆ โดยที่ไม่มีคนรู้ งานที่นี่เลยต้องให้นายนั่งแทน แต่ห้ามให้แผนแตกเด็ดขาดเข้าใจนะ? อิบราฮิมเดินไปตบไหล่น้องชายอย่างสัพยอกและยิ้มอย่างอารมณ์ดี ริวราชิดทำหน้าเมื่อยเพราะไม่อยากเล่นสลับตัวกับพี่ชายเหมือนสมัยเด็ก
?งานผมล่ะพี่ ไหนจะสาวๆ ที่ฮาเร็มอีก โอ๊ย?ตายๆ น้องชายผมเฉาตายแน่ๆ? ริวราชิดโอดครวญจนมิคาเอลก้มหน้าซ่อนยิ้ม เพราะฉายาคาสโนว่าตัวพ่อของคุณชายริวราชิดก็ดังไม่แพ้ความเก่งกาจด้านการทำงาน
?สาวๆ ที่นี่ก็มี บางคนพี่ไม่เคยยุ่งด้วยซ้ำ นายเลือกมานอนเป็นเพื่อนวันละคนยังได้? ถ้าพี่ชายยืนยันแบบนี้ ริวราชิดรู้ได้ทันทีว่าตัวเองต้องยอมทำในสิ่งที่ไม่ชอบอย่างแน่นอน
?นานแค่ไหนครับ?
?ไม่รู้? อิบราฮิมตอบสั้นๆ
?เฮ้ย?ได้ไง สองวันก็พอนะครับ ไปเฮลิคอปเตอร์เร็วกว่าม้าเยอะ? ริวราชิดส่งสายตาวิงวอนมาให้ แต่อิบราฮิมทำเป็นมองไม่เห็นแล้วเข้าไปโอบบ่ากว้าง
?เอาน่า บางทีนายอาจจะชอบก็ได้นะ การนั่งอยู่บนที่สูงแม้จะหนาวเหน็บยามต้องลมแรง แต่นายก็ได้เห็นแสงอาทิตย์และโลกมุมสูงก่อนใคร?
เมื่อรู้สึกถึงความเคร่งขรึมในน้ำเสียงของพี่ชาย ริวราชิดก็รู้ได้ทันทีว่าการออกนอกวังครั้งนี้สำคัญมากแค่ไหน
?มีเรื่องเหรอครับ? ริวราชิดถามพอได้ยินกันสองคน อิบราฮิมไม่ตอบแต่เดินออกไปทอดสายตามองพื้นทรายในเงาสลัวที่ระเบียง ทำให้ริวราชิดต้องเดินตามไปยืนข้างๆ
?นายรู้เรื่องโครงการวางท่อส่งน้ำมันของโฮมินออยล์ใช่ไหม?
?ครับ เพราะโมฮาวียื่นขอกู้เงินจากธนาคารกลางในเครือของเรา ผมว่าจะมาคุยกับพี่เรื่องนี้เหมือนกัน?
?เส้นทางที่วางท่อพี่ไม่แน่ใจว่ากระทบกับชาวเมืองแค่ไหน แต่ผลสำรวจที่โฮมินออยล์ส่งมา บางจุดไม่มีในแผนที่เมือง ทำให้พี่ไม่แน่ใจเลยอยากเข้าไปดูด้วยตัวเอง?
?พี่ก็เลยจะให้ผมนั่งอยู่บนหอคอยแทน ถ้ารัฐมีปัญหาห้ามโอดครวญเด็ดขาด? อิบราฮิมยิ้มและมั่นใจว่าน้องชายเขาคนนี้มีสายเลือดทะเลทรายอยู่เต็มตัว และรักแผ่นดินเกิดเช่นเดียวกับเขา
?นายมีสายเลือดของท่านพ่ออยู่เต็มเปี่ยม แต่ที่ยอมสละทุกอย่างเพื่อเปิดทางให้พี่เท่านั้น? ริวราชิดสอดมือเข้าไปในกระเป๋ากางเกงและสูดลมหายใจเข้ายาวๆ สายตาทอดมองไปยังจุดเดียวกับพี่ชาย
?ผมไม่ใช่คนดีขนาดนั้นหรอกนะครับ แต่ผมไม่เหมาะที่จะให้ใครมาฝากอนาคตด้วยต่างหาก ชาวเมืองของเราต้องการผู้นำที่ดีและเสียสละอย่างพี่ ซึ่งคุณสมบัติพวกนี้ผมไม่มี? อิบราฮิมหันไปมองคนพูดและหัวเราะเบาๆ ในลำคอ
ริวราชิดเป็นคนอ่อนน้อมถ่อมตนเหมือนมารดาไม่มีผิด แม้บิดาของเขาจะมีเมียสองคนคือแม่เขาและแม่ของริวราชิด แต่ท่านก็รักลูกเท่าๆ กัน ด้วยความที่แม่ของริวราชิดมาทีหลัง ทำให้เธอสำนึกตัวเองตลอดทั้งๆ ที่แม่เขาก็รักเช่นน้องสาวคนหนึ่ง
?พี่จะไปเมื่อไหร่?
?อีกสองวัน?
?อีกสองวัน ตายๆ ผมยังไม่ทำอะไรเลยนะครับ?
?ฉันรู้ว่านายทำได้สบายอยู่แล้ว ขอบใจนะไอ้น้องรัก? พูดจบอิบราฮิมตบบ่ากว้างเบาๆ แล้วเดินออกจากห้อง ปล่อยให้ริวราชิดยืนถอนหายใจอยู่ตามลำพัง
***
เกษวดีกับอาร์เรดเดินทางด้วยม้ามาเกือบชั่วโมงก็เข้าสู่เช้าวันใหม่ แสงแรกของอรุณรุ่งสีทองอร่ามโค้งคมกริบตามรอยเนินทรายที่ทอดขนานและลดหลั่นกันตามแรงของสายลมประจำถิ่น
ดวงตาดำขลับเหนือผ้าคลุมหน้าสีดำมองความงดงามของธรรมชาติอย่างตื่นตา ยี่สิบกว่าปีที่เธอและมารดากลับไปอยู่เมืองไทย เธอไม่ได้เห็นภาพนี้เลยจนกระทั่งวันนี้ คุณตาซึ่งเป็นนักธุรกิจเกี่ยวกับด้านโทรคมนาคมชื่อดังของเมืองไทย ยื่นคำขาดกับมารดาให้พาลูกกลับบ้านเพราะท่านไม่มีใคร
ส่วนบิดาของเธอแม้จะจบการศึกษาในต่างประเทศด้านวิศวกรรมแต่ก็เป็นเพียงลูกชายหัวหน้าเผ่าเร่ร่อนคนหนึ่งซึ่งท่านไม่ค่อยปลื้มนัก จนกระทั่งแม่เธอเสียชีวิตลงเพราะโรคหัวใจ คุณตาถึงรู้ว่าทำผิดมหันต์ จึงยอมให้เธอมาเยี่ยมบิดาที่นี่พร้อมกับนั่งทำงานแทนเธอ แต่มีข้อแม้ว่าเพียงสามเดือนเท่านั้น
ร่างโปร่งระหงโหนตัวลงจากหลังม้า เดินตรงไปหาชายวัยกลางคนที่ยังคงความสง่าอยู่ในชุดคลุมสีดำที่ยืนรอเธอด้วยแววตาตื่นเต้น เกษวดีไปหยุดยืนตรงหน้าผู้ให้กำเนิด น้ำตาของความยินดีไหลออกมาอาบแก้ม
?พ่อ?
?เกดลูกพ่อ? พ่อลูกโผเข้ากอดกันอย่างดีใจ ท่ามกลางน้ำตาและสายตาของผู้คนในหมู่บ้านที่ออกมายืนต้อนรับนายน้อยของพวกเขา
ซาอิด อัลซาราฟ อิบราอัซดา หัวหน้าเผ่าโมซาฟคลายอ้อมแขนออกจากร่างบุตรสาว แล้วดันห่างเล็กน้อยเพื่อมองสำรวจให้เต็มตา แววตาเข้มแข็งเด็ดเดี่ยวและพร้อมจะต่อสู้กับสิ่งเลวร้าย ไม่เคยจางหายจากดวงตาคมโตคู่นี้ ซาอิดมองใบหน้าคมสวยที่มีส่วนละม้ายคล้ายมารดาอย่างภาคภูมิใจ
?พ่อสบายดีนะคะ?
?อย่างที่เห็น เพราะที่นี่คือชีวิตและลมหายใจของพ่อ? ซาอิดผายมือไปรอบตัวเพื่อให้ลูกมองความเขียวชอุ่มของพืชพันธุ์และโรงเรือนที่สร้างอย่างง่ายๆ เพื่อทำการเพาะปลูก โอเอซิสขนาดใหญ่ที่ไม่เคยเหือดแห้งทอดยาวหายเข้าไปในหุบเขาเบื้องหน้า
?พวกเราดีใจที่นายน้อยกลับมาเยี่ยม? เกษวดีมองชาวเมืองอีกกว่าสามร้อยชีวิต รอยยิ้มจริงใจและความอ่อยโยนถูกส่งผ่านไปให้ทุกคนอย่างยินดี จนกระทั่งดวงตาคมมาหยุดที่สาวน้อยหน้าตาหมดจดที่ยืนอยู่ข้างบิดา
?โซมีนา น้องสาวต่างมารดาของลูก? แววตาสดใสสุกสกาวราวดวงดาวบนฟ้า แต่แฝงไปด้วยความซุกซนของโซมีนาจ้องเธออย่างตื่นเต้นแล้วขยับไปยืนด้านหน้า
?วันนี้ความฝันของโซเป็นจริงแล้วที่ได้เจอพี่? เกษวดียิ้มกว้างแล้วรวบร่างบอบบางเข้ามากอด ความอบอุ่นและความผูกพันทางสายเลือดส่งผ่านถึงกันอย่างไม่มีเงื่อนไข ทุกสายตามองสองสาวอย่างชื่นชม
?มาเหนื่อยๆ ไปพักก่อนนะเกด โซพาพี่เขาไปพักนะ แล้วห้ามไปซุกซนที่ไหนเพราะมันอันตราย?
?พ่อขา โซโตแล้วนะคะ ซุกซนเขาใช้กับเด็กๆ ต่างหาก?
?เด็กแก่แดดน่ะสิ? ซาอิดต่อว่าอย่างเอ็นดู ทำเอาโซมีนาทำแก้มป่องแล้วหันไปอ้อนพี่สาวคนใหม่
?พี่เกดดูพ่อเราสิคะ ชอบว่าโซเป็นเด็กอยู่เรื่อยทั้งๆ ที่โซอายุยี่สิบสี่แล้ว? เกษวดีมองความผูกพันและความรักของน้องสาวกับคนเป็นพ่อ แม้แววตายับย่นของผู้ให้กำเนิดจะยิ้มและเต็มไปด้วยความหวัง แต่มีหลายอย่างที่เธอรับรู้ได้ว่าพ่อไม่เคยลืมเธอกับแม่
?เกดอยากรู้เรื่องโครงการวางท่อน้ำมันของทางการค่ะพ่อ?
?พักก่อนเถอะเกด? ซาอิดหันไปมองบุตรสาว แล้วเลยไปสบตาอาร์เรดที่ยืนอยู่ข้างหลังบุตรสาว ความกังวลบนใบหน้ายับย่นบอกให้รู้ว่าปัญหาไม่ได้เล็กอย่างที่เธอคิดเสียแล้ว
?เวลาเราเหลือไม่มากแล้วไม่ใช่เหรอคะ? เมื่อไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้ ซาอิดก็พยักหน้าและเดินนำทุกคนไปที่บ้านซึ่งทำจากโคลนแห้งสีแดง เกษวดีมองกระดาษแผ่นใหญ่และเครื่องมืออีกสี่ห้าชิ้นที่วางอยู่บนโต๊ะ พ่อเธอไม่เคยหยุดคิดหยุดฝันอีกตามเคย งานประดิษฐ์ที่คิดค้นคงเป็นอุปกรณ์ที่ใช้ในโรงเรือนปลูกพืชเป็นแน่
?นี่เป็นเส้นทางการวางท่อน้ำมันของโฮมินออยล์ทั้งหมด พวกเขาจะเริ่มที่โรงกลั่นในเมืองเบอร์บอม เรื่อยมาที่แอนนาเซีย ผ่านมาที่หมู่บ้านของเราและไปสิ้นสุดที่เมืองท่าในรัฐนาลาเกรซ?
เกษวดีมองตามปลายนิ้วกร้านแดดอย่างใช้ความคิด
?พวกเขามีการสำรวจเส้นทางที่กำหนดเขตวางท่อไหมคะ ว่าจะกระทบกับสิ่งมีชีวิตหรือเป็นอันตรายกับสิ่งแวดล้อมหรือเปล่า? ซาอิดสบตาอาร์เรดแล้วผ่อนลมหายใจออกมาเบาๆ
?คนของโฮมินออยล์เข้ามาสำรวจแต่ทุกอย่างก็เงียบ ทำให้พ่อไม่สบายใจ เพราะเพื่อนพ่อที่ทำงานในกระทรวงอุตสาหกรรมบอกว่าโครงการนี้กำลังผ่านไปถึงชีคอิบราฮิม แต่เขาก็ทำอะไรไม่ได้เพราะกลัวอิทธิพลของโมฮาวีที่มีศักดิ์เป็นอาของผู้ครองรัฐ?
?ทำแบบนี้ก็เท่ากับว่าเอื้อประโยชน์ให้พวกพ้องน่ะสิคะ แล้วพ่อเคยส่งฎีกาไปร้องเรียนหรือเปล่าคะ? เกษวดีถามเสียงเข้มขึ้นเมื่อรู้ว่าผู้นำทำผิดเสียเอง
?เราส่งไปไม่รู้กี่ครั้ง แต่ก็ไม่เป็นผลครับ บางทีคนส่งก็หายไปอย่างไร้ร่องรอยด้วย?
?หมายความว่าพวกเขาถูกฆ่าเหรออาร์เรด? อาร์เรดก้มหน้าอย่างสะเทือนใจกับการสูญเสียพี่น้องในหมู่บ้าน เกษวดีสบตาบิดาและรู้สึกสงสารขึ้นมาจับใจ พ่อเธอรักที่นี่เท่าชีวิตเพราะทุกคนผูกพันและอยู่มาตั้งแต่รุ่นปู่ย่า ถ้าโครงการนี้ได้รับการอนุมัติแล้วพวกเขาจะไปอยู่ที่ไหนกัน
?ชีคอิบราฮิมต้องรับผิดชอบในสิ่งที่เขาทำกับเรา? เกษวดีบอกและโกรธคนที่ยังไม่เห็นหน้าขึ้นมาทันที
?ชีคอิบราฮิมไม่รู้เรื่องนี้หรอก เพราะถ้าท่านรู้ว่ามีเราอยู่ในแผนที่ของรัฐแซมเบีย พ่อเชื่อว่าท่านต้องไม่ทำแบบนี้?
?พ่อหมายความว่ายังไงคะ?
?รุ่นปู่รุ่นย่าของเราเพิ่งพากันมาตั้งรกรากที่นี่ได้แค่สามสิบปี และไม่เคยร้องขออะไรจากทางการเพราะเราเป็นเพียงชาวเมืองชั้นสองที่ย้ายมาจากที่อื่น แต่เราก็ไม่เดือดร้อนจนกระทั่งมีโครงการนี้เกิดขึ้น?
?ถึงจะเป็นแค่พลเมืองชั้นสอง เขาก็ต้องรับฟังเราค่ะพ่อ แต่เกดเชื่อว่าเขาต้องรู้เห็นเรื่องนี้ด้วย ไม่อย่างนั้นจะรับโครงการนี้เข้าสู่สภาอุตสาหกรรมได้ยังไง? ซาอิดครุ่นคิดอย่างไม่แน่ใจ ภาพชายหนุ่มสูงสง่าของชีคอิบราฮิมซึ่งเป็นรุ่นน้องในมหาวิทยาลัยลอยเข้ามาในหัว
?เกดจะเอาฎีกาไปร้องเรียนอีกครั้ง ถ้าไม่สำเร็จเกดจะพาตัวชีคอิบราฮิมมาดูที่นี่ด้วยตัวเอง หรือถ้าไม่มีคนอนุมัติโครงการทุกอย่างก็ไม่เกิดขึ้น?
?เกด...? ซาอิดเรียกชื่อบุตรสาวอย่างตกใจเมื่อเห็นนัยน์ตาดำขลับแข็งกร้าวขึ้น ?การจะเข้าถึงตัวชีคอิบราฮิมไม่ใช่เรื่องง่าย เพราะองครักษ์รอบตัวฝีมือดีๆ ทั้งนั้น แค่ไปยื่นฎีกาก็พอ ถ้ายุติโคงการไม่ทันจริงๆ ก็ถือว่าพระผู้เป็นเจ้าลิขิตให้เราต้องเร่ร่อนต่อไป?
?ให้โซไปช่วยด้วยนะคะพี่เกด โซอยากช่วย? โซมีนาขยับเข้าไปเกาะแขนพี่สาวอย่างตื่นเต้น เกษวดีจับมือบางและบีบเบาๆ
?มันอันตราย โซอยู่กับพ่อที่นี่แหละ พี่จะช่วยหมู่บ้านของเราให้พ้นวิกฤตครั้งนี้ให้ได้?
โซมีนาทำแก้มป่อง ซาอิดมองบุตรสาวอย่างพอใจ ไม่เสียแรงที่มีเลือดของนักสู้อยู่เต็มตัว แล้วแผนการเดินทางคร่าวๆ ของเกษวดีก็ถูกกำหนดขึ้นท่ามกลางความห่วงใยของผู้ให้กำเนิด แต่ความหวังของอีกหลายร้อยชีวิตที่ฝากไว้ทำให้ซาอิดต้องยอมให้ลูกไปเสี่ยง
แต่เขาเชื่อว่าสิ่งศักดิ์สิทธิ์บนพื้นทรายที่เปรียบเสมือนจิตวิญญาณของลูกหลานในทะเลทรายรับรู้คำวิงวอนและความเดือดร้อนของพวกเขาได้เสมอ?
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
?ชีคอิบราฮิม? มองหน้าสาวสวยอย่างเคร่งขรึมแล้วโยนอาวุธของหล่อนลงบนโซฟา หญิงสาวผวาที่เสียท่าก่อนถูกกระชากเข้าหาแผ่นอกแกร่ง ทว่า ?เกษวดี? หาได้หวาดกลัวสักนิดไม่เธอยังยืนกรานให้เขายกเลิกโครงการนั้นเสีย ก่อนที่ประชาชนจะเดือดร้อนเพราะคนมีอำนาจคดโกงโกยเงินเข้ากระเป๋า แต่เขากลับเหยียดยิ้มราวกับไม่เชื่อในสิ่งที่เกษวดีร้องขอเลยสักนิด ชีคอิบราฮิมมือหนาข้างหนึ่งเคลื่อนไปตรึงท้ายทอยของเธอเพื่อบังคับให้แหงนขึ้น ชีคหนุ่มหนักใจเหลือเกินที่ผู้หญิงตรงหน้ากล้าทำแต่เรื่องบ้าบิ่น ทั้งลักลอบเข้าเมืองแถมยังพยายามลักพาตัวและปองร้ายเขาอีกด้วย แต่ไม่มีข้อหาไหนหนักได้เท่าการทำให้ผู้นำรัฐเหนื่อยใจ แม้บทลงโทษที่เกษวดีจะต้องได้รับคือการถูกจูบหนักๆ ที่ริมฝีปากอิ่มทุกวันก็ตาม
?เกมสวาทยังไม่จบอย่าเพิ่งสบประมาทกันทูนหัว รสรักที่คุณว่าห่วยอาจจะสุขสุดยอดก็ได้?? เขายั่วด้วยนัยน์ตาหวาน สองมือกอบกุมดูดดุนยอดทรวง สลับกับสบตาหญิงสาวที่เนื้อตัวเปล่าเปลือยสั่นสะท้าน
