BEATUP
คุณรู้จักพวกเขาหรือเปล่า?
ถ้าไม่... แสดงว่าคุณเชยมาก!!!
เด็กหนุ่มทั้งห้าที่มีภาพลักษณ์สดใส ร่าเริง และเต็มไปด้วยเอกลักษณ์ พวกเขามีรอยยิ้มที่เปรียบเสมือนอาวุธร้ายคอยทำลายหัวใจสาวๆ ให้หวั่นไหว และทั้งๆ ที่เพิ่งเดบิวต์ได้เพียงหนึ่งปี แต่ชื่อเสียงของ BEATUP กลับพุ่งทะยานขึ้นจนถึงขีดสุด จนได้รับการขนานนามว่า ?ลูกชายของเกาหลี? ซึ่งสมาชิกในวงประกอบไปด้วย...
คังจุนยอง ตำแหน่งหัวหน้าวง เจ้าของดวงตาโฉบเฉี่ยวอันทรงเสน่ห์ที่มักจะมาพร้อมรอยยิ้มอ่อนโยนอยู่เสมอ ด้วยความสามารถทางด้านการแต่งเนื้อร้องและทำนองเพลง ทำให้เขากลายเป็นเด็กรุ่นใหม่ที่น่าจับตามองอีกคนหนึ่งของยุคนี้
ชเวฮีวอน ตำแหน่งร้องและแร็ปเปอร์ ผู้มีเอกลักษณ์เป็นของตัวเองด้วยแว่นสายตา ที่ทำให้เขากลายเป็นชายหนุ่มที่น่าหลงใหลอีกคนหนึ่ง รูปร่างสูงใหญ่แต่เต็มไปด้วยความอ่อนหวาน อาจเพราะรอยยิ้มที่จริงใจอยู่เสมอนั่นก็เป็นได้
ลีจีซุน ตำแหน่งร้องนำ น้ำเสียงของเขาจะสะกดทุกความรู้สึกของคุณเอาไว้ อีกทั้งยังเต็มเปี่ยมไปด้วยเสน่ห์แห่งความร่าเริงสดใส (จนในบางครั้งก็เกินพอดี -_-) จะทำให้ทุกคนตกหลุมรักได้อย่างง่ายดาย
ชินโฮซู ตำแหน่งแร็ปเปอร์หลัก เสียงร้องของเขาเป็นเอกลักษณ์โดดเด่น ผู้มาพร้อมกับดวงตากลมโตจนดูเหมือนเด็กน้อยผู้เริงร่าและเป็นมิตรกับสาวน้อยใหญ่ทั่วโลก เขาถูกอัดแน่นไปด้วยเสน่ห์
และคนสุดท้าย... น้องเล็กของวง ปาร์คชานวู ผู้เปรียบเสมือนดอกไม้ของ BEATUP ด้วยรูปร่างหน้าตาที่เพอร์เฟกต์ ทั้งรอยยิ้มและดวงตาอันทรงพลังทำให้เขากลายเป็นหนุ่มน้อยที่มัดใจสาวๆ เอาไว้ได้ทั่วประเทศ เขาอ่อนโยนแต่ทว่าก็กลับเต็มไปด้วยเล่ห์เหลี่ยมที่จะทำให้คุณหลงใหล
BEATUP คือส่วนผสมของความสมบูรณ์แบบ ภาพลักษณ์ของชายหนุ่มที่เหมือนหลุดมาจากโลกการ์ตูน และบทเพลงสมัยใหม่ที่สนุกสนานซึ่งมาพร้อมกับท่าเต้นทะเล้นๆ จนกลายเป็นเอกลักษณ์ของพวกเขาไปแล้ว เรียกได้เลยว่า ไม่มีผู้หญิงคนไหนในเกาหลีไม่รู้จักพวกเขา!!
โดยเฉพาะในรั้วโรงเรียนสตรีกึมซอง ที่ในขณะนี้กำลังแตกตื่นและอลหม่านไปหมด...
สาเหตุก็เพราะ...
?และโรงเรียนต่อไปที่ BEATUP เลือกให้เป็นสถานที่จัดมินิคอนเสิร์ต ได้แก่... โรงเรียนสตรีกึมซอง!!!?
กรี๊ดดดดดดดดดดดด!!~
ทันทีที่พิธีกรรายการวิทยุแห่งหนึ่งประกาศชื่อโรงเรียนที่ได้รับคัดเลือกให้เป็นสถานที่จัดรายการพิเศษ รวมไปถึงแสดงมินิคอนเสิร์ตขนาดย่อมสำหรับวง BEATUP เด็กนักเรียนทั้งหมดก็พากันกรีดร้องจ้าละหวั่น
บางคนที่ทานข้าวอยู่ในโรงอาหารก็ถึงกับอิ่มทิพย์โดยไม่รู้ตัว บางคนที่ต่อแถวเข้าห้องน้ำก็พากันยกเลิกแถวและเลิกปฏิบัติภารกิจไปเสียดื้อๆ บางรายที่อยู่ในห้องสมุดก็ยอมตะโกนอย่างสุดเสียงโดยไม่หวั่นเกรงอาจารย์บรรณารักษ์สุดโหดเพียงเพราะอดกลั้นความดีใจเอาไว้ไม่ไหว เด็กนักเรียนที่นั่งอ่านหนังสือสอบปลายภาคอยู่ตามใต้ร่มไม้ก็ปิดหนังสือลงและกรีดร้องออกมาแทบไม่เป็นภาษา
ทั้งหมดทั้งปวงนั่นก็เป็นเพราะ BEATUP แท้ๆ เชียว!
ตุบ...
?โอ๊ย!?
ฉันร้องออกมาแทบจะในทันที เมื่อโดนเพื่อนร่วมสถาบันคนหนึ่งวิ่งชนเข้าให้ แถมคู่กรณียังเป็นแค่เด็ก ม.ต้น ตัวเล็กกระจิริด ที่ชนแล้วหนีอย่างไม่มีมารยาท
?จะรีบไปตายที่ไหนเนี่ย?
ฉันบ่นอีก ก่อนก้มลงเก็บหนังสือภาษาอังกฤษขึ้นมาถือไว้ตามเดิม และเลี้ยวเข้าไปนั่งรอคาบเรียนในห้องกิจกรรม
ที่นั่นมีนักเรียนบางส่วนมารออยู่แล้ว ถึงแม้จะเอะใจบ้างที่มีคนน้อยผิดปกติ แต่เหอะ! ส่วนใหญ่แล้วพวกจีซูกับโฮยอน (เด็กนักเรียนเกเรหลังห้อง) ก็มักจะเข้าเรียนช้ากว่าคนอื่นประมาณครึ่งชั่วโมงอยู่แล้วล่ะ -_-
แต่เอ๊ะ... ทั้งๆ ที่ในห้องนี้มีแต่พวกเด็กเรียน (แหงล่ะ รวมฉันไปด้วย) แต่ทำไมวันนี้ถึงได้รู้สึกว่าเสียงดังผิดปกตินะ
?นี่... คิมซารัง!?
ป้าบ!
เสียงเรียกชื่อฉันดังขึ้นพร้อมกับเสียงตบไหล่ -_-
?นี่แจวอน เธอจะเรียกชื่อฉันอย่างเดียว โดยไม่ต้องตบตีฉันสักครั้งจะได้ไหมยะ?
?แหม ก็กลัวว่าเรียกอย่างเดียวแล้วจะไม่ได้ยินนี่นา?
?ฉันไม่ได้หูตึงนะ? แล้วเรียกเสียงดังขนาดนั้น ถ้าไม่ได้ยิน ฉันคงต้องย้ายจากโรงเรียนสตรีกึมซองไปอยู่โรงเรียนผู้ด้อยโอกาสทางการได้ยินแล้วล่ะ =_=;
?แล้วเรียกทำไม? ฉันถามต่อ
แจวอนสบตาฉันแล้วกะพริบตาปิ๊งๆ
?มีข่าวดีจะบอก?
?เธอมีแฟนแล้วเหรอ?
?โอ๊ย ข่าวดียิ่งกว่ามีแฟนอีก? แจวอนยืนยัน
?เธอจะแต่งงานแล้ว? -O-?
?บ้าเหรอ ซารังนี่!? แจวอนเริ่มขมวดคิ้ว คงหงุดหงิดเล็กน้อย แต่แค่ครู่เดียวเท่านั้นแหละ ยัยนั่นก็เริ่มทำหน้าเคลิ้มฝันต่อ ?ข่าวดีแรกก็คือ วันนี้คาบบ่ายไม่มีเรียน?
?อ้าว นี่ฉันแบกหนังสือมาครบเลยนะ?
?ฉันก็แบกมาย่ะ แต่เพราะข่าวดีข้อที่สองทำให้พวกเรางดเรียน แล้วได้ไปสนุกกับมินิคอนเสิร์ตแทน!? แจวอนพูดแล้วก็กรี๊ด ?เมื่อกี้ได้ฟังรายการวิทยุที่โรงอาหารเปิดมั้ย เขาบอกว่าโรงเรียนกึมซองของเราเป็นผู้โชคดีได้รับคัดเลือกให้จัดมินิคอนเสิร์ต >_<?
?ใครมา? ฉันถามเสียงเรียบ แต่จริงๆ ก็ตื่นเต้นนิดหน่อยนะ
?ถ้ารู้แล้วเธอจะกรี๊ด!!?
?2GT เหรอ? ถ้าใช่นี่กรี๊ดจริงนะ แอร๊ย ฉันชอบฮารุ >_<
?ไม่ใช่ย่ะ 2GT ไปโปรโมทที่ญี่ปุ่นอยู่ เธอก็รู้? แจวอนหันมาอธิบาย แต่ยังไม่ทันได้พูดอะไรต่อ เสียงกรีดร้องที่ดังมาจากหน้าห้องเรียนก็ทำให้เราทั้งคู่หยุดกึก และหันไปให้ความสนใจกับแก๊งเด็กหลังห้องอย่างจีซูและโฮยอนแทน
?กรี๊ด ดีใจที่สุดเลยยย~ โอป้ามาหาเราถึงที่?
?จุนยองของฉันนะ ใครกรี๊ดเกินหน้าเกินตามีตบ >_<?
?ส่วนฉันจองโฮซู?
?งั้นปาร์คชานวูของฉันนะ?
?ฮีวอนโอป้า~??
?จีซุนมายฮันนี่~??
สาบานได้ ที่พูดมานั่นฉันไม่รู้จักสักคน -_-
และเพราะฉันคงทำหน้าตาเอ๋อเหลอมากไปหน่อย ยิ่งนั่งอยู่หน้าห้องตรงริมประตูทางเข้าเลยด้วย ทั้งจีซู โฮยอน และเหล่าแก๊งที่เห็นว่าฉันทำหน้าไม่เข้าใจจึงเลิกเพ้อเจ้อชั่วคราว แล้วหันมาเล่นงานฉันแทน
?คิมซารัง เธอทำหน้าแบบนี้หมายความเธอไม่ยินดียินร้ายกับการมาของโอป้าเลยใช่มั้ย!?
?หา -O-?
พอเดินมาถึง จีซูก็เป็นคนแรกที่ต่อว่าฉัน แถมยังพูดอะไรก็ไม่รู้เกี่ยวกับโอป้าทั้งหลายแหล่นั่น
?หรือว่าเธอกำลังวางแผนจะยั่วจุนยองโอป้าอยู่?
?หรือว่าเป็นโฮซู?
?อย่าบอกนะว่าเป็นชานวู?
?ฉันไม่ได้คิดจะยั่วใครทั้งนั้นแหละน่า? ฉันรำคาญนิดหน่อยก็เลยตอบออกไปแบบนั้น ให้ตายเถอะ ฉันนั่งของฉันเฉยๆ ด้วยซ้ำ พวกนี้ยังหาเรื่องฉันได้อีก -_-
?เอ่อ จริงจ้ะ ซารังไม่ได้คิดอะไรแบบนั้นหรอก นี่เราก็กำลังคุยกันเรื่องมินิคอนเสิร์ตเฉยๆ? แจวอนช่วยยืนยันอีกเสียง
แต่จะว่าไปนะ มินิคอนเสิร์ตที่ทั้งแจวอนและพวกแก๊งจีซูกรี๊ดกร๊าดกันนักหนาเนี่ย ฉันยังไม่รู้เรื่องด้วยเลย ตกลงใครมา ถ้าไม่ใช่ 2GT จะมีใครที่โด่งดังถึงขนาดนี้ได้อีก นี่แสดงว่ายัยเด็ก ม.ต้น ที่วิ่งชนฉันแถมไม่ยอมขอโทษสักคำ เอาแต่ทำหน้าเคลิ้มเหมือนคนบ้าก็คงกำลังเสียสติกับเรื่องนี้อยู่ด้วยแน่ๆ
?อือ ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้ว ช่วยบอกหน่อยได้มั้ยล่ะว่าตกลงมินิคอนเสิร์ตที่ว่าเนี่ย ใครมา?
ฉันโพล่งไปกลางวงเลย แจวอนมองหน้าฉันแบบนิ่งๆ ในขณะที่จีซูแอนด์เดอะแก๊งมองหน้าฉันแบบโกรธๆ
?โง่จริง!? โฮยอนตอบ
อะไรฟะ ก็คนไม่รู้นี่นา =_=
แล้วจีซูที่ยืนอยู่หน้าสุดก็โยนสมุดบันทึกที่มีหน้าปกเป็นรูปผู้ชายห้าคนใส่เสื้อสีขาว กางเกงยีนสีเข้ม มีหมวกแฟนซีสีชมพู บางคนก็ใส่สร้อยกระดาษสีเดียวกันทำหน้าแป้นแล้น และใช้รอยยิ้มสะกดสายตาคนดูอย่างฉัน
โอเค พวกเขาหล่อจริงๆ ล่ะ ดูจากภาพถ่ายแค่นี้ฉันยังหลงเคลิ้มไปสามวิฯ คนที่ยืนอยู่กลางสุดมีเสน่ห์ที่ดวงตาโฉบเฉี่ยวเหมือนยองเจแห่งวง 2GT ของฉันเลยล่ะ >_< ส่วนข้างๆ นี่ก็หล่อแบบสวรรค์สร้าง ขนาดทำหน้านิ่งๆ ไม่รู้สึกรู้สาอะไรก็ยังอุตส่าห์ป้อนเสน่ห์ออกมาทางดวงตาใสซื่อนั่น ข้างๆ เขาเป็นผู้ชายตัวสูงโย่งสวมแว่นสายตา ที่มองผ่านๆ ไม่รู้ว่าสายตาสั้นจริงๆ หรือแค่สวมเอาเท่ (แต่เขาก็เท่จริงๆ ล่ะนะ >_<) ทางด้านซ้ายเป็นผู้ชายดูทะเล้นหน่อยๆ ดูหล่อแบบร่าเริงอธิบายไม่ถูก คนริมสุดใส่หมวกที่เสริมสร้างเอกลักษณ์และมีสไตล์เป็นของตัวเองเข้าไปใหญ่
มองเลยไปด้านบนมีตัวอักษรสีชมพูเข้มเป็นภาษาอังกฤษเขียนว่า BEATUP สงสัยว่าจะเป็นชื่อวงนะ
?วงนี้เหรอ?
?ใช่สิยะ? จีซูตอบ
ฉันพยักหน้าหงึกหงัก...
?อ่า... วงบีตุ๊บ? ฉันพูดชื่อวงตามที่เห็นออกไป ?หล่อดีนะ? แถมชมให้ด้วย ก็แหม เขาหล่อกันจริงๆ นี่นา
แต่จีซูแอนด์เดอะแก๊งกลับทำหน้าเหวอ นิ่งกันไปพักหนึ่ง ก่อนจะพากันกรีดร้องโหยหวน
?บีตุ๊บ!? นี่เธอเรียกวงนี้ว่าบีตุ๊บเหรอ!?
?อ้าว ก็เห็นด้านบน...? ฉันพยายามอธิบายต่อ ก็... อ้าว ด้านบนเขียนว่า BEATUP จริงๆ นี่นา ถ้าไม่ได้อ่านบีตุ๊บแล้วจะให้อ่านว่าอะไรได้ล่ะ -_-a
บีตุ๊บ บีตั๊บ บีทูบ... ชื่อไหนถูกอะ?
?คิมซารัง!!!?
คราวนี้ไม่ใช่จีซูแอนด์เดอะแก๊งแล้วที่เรียกชื่อฉัน เป็นแจวอนต่างหากล่ะ ฉันเงยหน้ามองเพื่อนเกือบสนิทเพียงคนเดียวด้วยความตกใจ แล้วแจวอนก็อธิบายต่อ
?ไม่ใช่บีตุ๊บย่ะ!! อ่านว่าบีทอัพต่างหาก?
?อ้าว แล้วเขียนติดกันทำไมอะ =O=?
?BEATUP เป็นการเล่นคำย่ะ BEAT แปลว่าจังหวะการเต้นของหัวใจ ส่วน UP ก็แปลว่ามากขึ้นเรื่อยๆ ถ้าเรียกรวมกันก็คือ ?จังหวะการเต้นของหัวใจที่รุนแรงขึ้นเรื่อยๆ? ต่างหากเล่า!?
?อ้าว ก็ใครจะไปรู้ล่ะ เห็นเขียนติดกัน ฉันก็อ่านตามที่หัวสมองคุ้นเคยน่ะสิ?
?แล้วศิลปินที่ไหนจะมาตั้งชื่อวงว่าบีตุ๊บยะ แค่ฟังยังทุเรศเลย -_-?
?อ้าว? ฉันทำหน้าเหวอ แล้วมันความผิดของฉันหรือไง ใครจะไปรู้ล่ะว่า BEATUP ของพวกเขาจะอ่านว่าบีทอัพ เฮอะ! แค่เขียนให้มันห่างกันนี่ยากนักเหรอ เขียนติดกันฉันก็อ่านบีตุ๊บน่ะเซ่ะ!
แล้วแหม... คำแปลที่พวกเขาคิดค้นขึ้นมามันช่างเลิศหรูอลังการเสียจริงนะ
แต่ฉันปลาบปลื้มกับการสรรค์สร้างคำแปลได้ไม่เท่าไหร่ คราวนี้ทั้งแจวอนที่กลายไปเป็นพวกของจีซูตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ก็พากันมาห้อมล้อมโต๊ะเรียนของฉันเอาไว้ แถมยังส่งสายตาพิฆาตมาให้อีกต่างหาก
เฮ้... นี่ฉันทำผิดอะไร แค่เรียกชื่อวงผิดแค่นี้เองนะ
?คิมซารัง?
?หะ...หา?
?การที่เธอเรียกโอป้าของพวกฉันว่าวงบีตุ๊บ นั่นหมายความว่าเธอแค่เล่นมุกหรือว่าเธอไม่รู้จักจริงๆ?
?ไม่รู้จัก (? ? )? ฉันตอบไปตามความจริง
และคำตอบนั้นก็ทำให้คนทั้งหมดถลึงตาใส่ฉัน จนบรรยากาศโดยรอบเย็นวาบ
เอ่อ... ชักจะไม่ได้การแล้ว ฉันว่าฉันหนีก่อนดีกว่านะ >_<
ฉันลุกขึ้น และปลีกตัวออกมาได้ในที่สุด เห็นคนพวกนั้น (รวมแจวอนด้วย) ซุบซิบอะไรไม่รู้แถมยังหันมามองฉันที่เดินหนีออกมาแล้วเป็นระลอกๆ ฉันกลัว (พูดจริงนะ -_-) ก็เลยหนีเข้าห้องน้ำที่อยู่ใกล้ๆ ตั้งใจว่าจะล้างหน้าล้างตาล้างซวยเสียหน่อย แต่พอเข้าไปทำธุระส่วนตัวด้านในก่อน ฉันก็ประสบพบเจอกับปัญหาอันใหญ่ยิ่ง
ทำไมประตูห้องน้ำมันเปิดไม่ออกล่ะค้า TOT
?ในเมื่อเธอไม่รู้จักโอป้า ก็อยู่ในนั้นจนกว่ามินิคอนเสิร์ต BEATUP จะจบลงก็แล้วกันนะคิมซารัง!?
สิ้นเสียงพูดของจีซู เสียงประตูห้องน้ำด้านนอกก็ถูกปิดดังปัง คาดว่านอกจากจะขังฉันไว้ในห้องส้วมแบบนี้แล้ว พวกนางทั้งหลายก็ยังปิดประตูห้องน้ำเพื่อป้องกันคนเข้ามาช่วยอีกแรงหนึ่งด้วยสินะ
น...นี่มันเกินไปแล้ว!!
แง้ ฉันไม่รู้จักพวกนั้นก็จริง แต่นั่นก็ไม่ได้หมายความว่าฉันจะต้องอดดู หรือแม้กระทั่งถูกขังไว้แบบนี้เลยนะ! TOT
1
ทางด้าน BEATUP
หลังจากพิธีกรรายการวิทยุได้ประกาศรายชื่อโรงเรียนผู้โชคดีเพียงหนึ่งเดียวจากกรุงโซล พวกเขาก็เดินทางมายังโรงเรียนมัธยมสตรีกึมซองทันที แต่นั่นไม่ใช่ภารกิจที่เพิ่งรู้ พวกเขาทั้งห้าทราบมันแล้ว อย่างน้อยก็เมื่อสองวันก่อน เพราะหนึ่งในสมาชิกอย่าง ?ลีจีซุน? เองด้วยซ้ำที่เป็นคนคัดเลือกโรงเรียนนี้
?เย้ๆๆ ในที่สุดพวกเราก็มาถึงโรงเรียนหญิงล้วนแล้ว ^O^?
ไม่ต้องให้บอกสาเหตุเลยใช่มั้ยล่ะว่าทำไมจีซุนผู้ร่าเริงถึงเลือกโรงเรียนนี้ -_-
ทันทีที่รถตู้จอดสนิทและประตูถูกเปิดออกโดยผู้จัดการวง เหล่าสมาชิกวง BEATUP ก็เฮโลกันลงมาอย่างตื่นเต้น พวกเขาพร้อมแล้วสำหรับการแสดงมินิคอนเสิร์ตในวันนี้ แถมยังมีเซอร์ไพรส์พิเศษที่เตรียมมาเองอีกต่างหาก
?อีกยี่สิบนาทีจะต้องขึ้นโชว์แล้วนะ พวกนายพร้อมใช่มั้ย?
เสียงผู้จัดการวงกล่าวเตือนอีกรอบ ซึ่งพอได้รับรอยยิ้มและเสียงหัวเราะร่าเริงแทนคำตอบ เขาก็พยักหน้าทำความเข้าใจและเตรียมจะเดินนำสมาชิกทั้งหมดไปที่หอประชุมใหญ่ ซึ่งเป็นสถานที่สำหรับจัดแสดงมินิคอนเสิร์ตในครั้งนี้ทันที
แต่พอก้าวเดินไปเท่าไหร่ ใครบางคนก็ชะงักกึก
?ฮยอง ผมอยากเข้าห้องน้ำ?
?เฮ้อ~ โฮซู นายนี่ปวดท้องทุกครั้งที่ตื่นเต้นเลยเหรอ?
?ไม่ใช่สักหน่อยน่า? โฮซูปฏิเสธ ?แต่เรียบร้อยไว้ก่อนก็ดีไม่ใช่เหรอ ขืนฉันไปปวดกลางเวทีใครจะอนุญาตให้วิ่งมาเข้าห้องน้ำล่ะ?
?นายนี่เรื่องมากสุดๆ?
?เอาน่าจุนยอง แต่ฉันว่าก็ดีเหมือนกันนะ ฉันเองก็อยากเช็คความหล่ออีกสักหน่อย? เป็นจีซุนเจ้าเดิมที่เสนอแนะออกมา เขาพูดประโยคนั้นพร้อมกับใช้มือทั้งสองข้างจัดแต่งทรงผมให้เข้าที่ ?ชานวูเองก็อยากเข้าไปเช็คเหมือนกันใช่มั้ยล่ะ?
?ผมเหรอ? ชานวูถามเสียงใส ก่อนเอ่ยตอบ ?ผมหล่ออยู่แล้วฮะ ^_^?
?โอ๊ย! ฉันหล่อกว่านายล้านเท่า!?
?แต่ผมว่าผมน่ารักกว่านะฮะ? ชานวูยืนยัน
?ฉันก็น่ารักกว่า ไม่เชื่อถามฮีวอนสิ หมอนั่นมีตั้งสี่ตา?
?เออๆ พอเหอะ? เพราะรู้ดีว่าถ้าสมาชิกถกเถียงกันเรื่องหน้าตาเมื่อไหร่ งานนี้มียาวและหาข้อสรุปไม่ได้แน่ๆ ผู้จัดการวงอย่างซึงจีจึงต้องรีบตัดบท ?เอางี้ พวกนายก็ไปเข้าห้องน้ำกันทั้งหมดนี่แหละ จัดการตัวเองให้เรียบร้อยภายในสิบนาทีแล้วไปเจอกันที่หอประชุม อย่าเหลวไหลล่ะ ทุกคนรออยู่?
?คร้าบ~ ท่านผู้คุม?
แล้วเหล่าสมาชิก BEATUP ทั้งหมด ก็เลี้ยวขวาไปตามทางเดินเพื่อปฏิบัติภารกิจส่วนตัว...
ตึงๆๆ
ปังๆๆ
แง้ๆๆ
อันสุดท้ายนี่เป็นเสียงร้องไห้ของฉันเองแหละค่ะ TOT ฮือ! ใครก็ได้ช่วยซารังออกไปจากห้องส้วมนี่ที!
ฉันไม่รู้ว่าตัวเองถูกขังอยู่ในนี้นานเท่าไหร่แล้ว รู้แต่ว่าฉันเคาะประตูห้องน้ำจนมือบวม ขนาดว่าเปลี่ยนไปใช้เท้าถีบประตูก็แล้ว มันยังไม่ยอมเปิดออกอีกอะ T^T ถ้าให้เดานะ พวกจีซูแอนด์เดอะแก๊งและแจวอนคงจะใช้ไม้ถูพื้นมายันประตูห้องน้ำไปกับผนังแน่ๆ เลย มันถึงได้เหนียวแน่นและไม่มีทีท่าว่าจะเปิดออกง่ายๆ เลย T^T
แล้วยิ่งในช่วงเวลาแบบนี้ คงจะมีคนโผล่มาหรอกนะ เชื่อได้เลยว่าเด็กนักเรียนทั้งโรงเรียนไปอยู่ที่หอประชุมใหญ่เพื่อรอดูมินิคอนเสิร์ตกันหมดแล้ว ฉันเดาว่าแม้แต่ภารโรงก็คงไปรวมตัวกันอยู่ที่นั่นด้วยซ้ำ...
ก็ได้แต่หวังว่าพอมินิคอนเสิร์ตของวงบีตุ๊บอะไรนั่นเลิกแล้ว จะมีใครสักคนมาเปิดประตูห้องน้ำให้ฉันนะ
พอเหนื่อยจากการหาทางออกจากห้องส้วมที่ไม่มีทางเป็นไปได้ ฉันก็นั่งลงบนชักโครก (ที่เอาฝาลงแล้ว =_=) และทิ้งตัวอย่างเบื่อหน่าย ซึ่งพอเงียบไปได้สักพัก ฉันก็เริ่มคิดมากอีกรอบ...
นี่มันอะไรกันเนี่ย! แค่ฉันไม่รู้จักวงบีตุ๊บนั่น พวกจีซูถึงกับต้องกลั่นแกล้งฉันขนาดนี้เลยเหรอ! เออใช่ ฉันไม่รู้จัก ก็ทั้งชีวิตนี้ฉันอุทิศให้ 2GT ไปหมดแล้ว แต่พวกนั้นก็น่าจะเปิดใจให้ฉันบ้างเซ่! ไม่แน่นะ ถ้าหากฉันได้ดูมินิคอนเสิร์ตของพวกเขา ฉันอาจจะตกหลุมรักและกลายเป็นแฟนคลับผู้เหนียวแน่นไปอีกหนึ่งคนเลยก็ได้ จริงปะ T_T
พอคิดได้แบบนั้นแล้ว...
?มาเปิดประตูให้ฉันเดี๋ยวนี้นะ ยัยจีซูบ้า!!?
แง้!!
แต่กรีดร้องไปก็เท่านั้น T_T ฉันบอกแล้วว่าต่อให้ตะโกนก้องทะลุไปถึงดาวอังคาร ทั้งโรงเรียนก็ไม่มีใครได้ยินเสียงฉันหรอก อือ ช่างเถอะ มันคงเป็นโชคชะตาของฉันเองแหละ ฉันอาจถูกฮารุแห่งวง 2GT สาปห้ามมองไอดอลชายคนไหนนอกเหนือจากเขาล่ะมั้ง >_<
เฮ้อ ว่าไปก็คิดถึงฮารุอีกแล้ว พักนี้ไม่ค่อยได้ข่าวเลย ก็ตั้งแต่ 2GT ไปเดินสายโปรโมตที่ญี่ปุ่นทำให้ความเคลื่อนไหวในเกาหลีน้อยลง ฉันไม่ใช่พวกแฟนคลับตัวยงอยู่แล้ว ที่เป็นอยู่ก็แค่ฟังเพลง ซื้อซีดี แล้วก็ดูรายการวาไรตี้บ้างเป็นพักๆ ก็เลยยิ่งรู้สึกว่าพวกเขาห่างหายไปจากวงจรชีวิตมากขึ้นทุกที ถึงแม้จะจดจำใบหน้าหวาน นัยน์ตาชวนฝัน โดยเฉพาะตอนฮารุทำตาวิ้งเป็นประกายได้อย่างขึ้นใจแล้วล่ะก็ มันก็ดีกว่าใช่มั้ยล่ะ ที่จะได้รับรู้ข่าวสารของเขาอยู่ทุกวัน
เมื่อไหร่จะกลับมาโปรโมตที่เกาหลีสักทีน้า~
อัลบั้มต่อไป คอนเซปท์ของ 2GT จะเป็นยังไงน้อ~
แล้วฮารุจะทำผมสีอะไร...
เสื้อผ้าจะเป็นแบบไหน...
จะมีฉีกเสื้อโชว์ซิกซ์แพ็คให้เลือดกำเดาไหลอีกหรือเปล่า -.,-
กรี๊ด~ แค่คิด... เลือดในตัวฉันก็พุ่งกระฉูดแล้วค่า >_<
แล้วในระหว่างที่ฉันนั่งนึกถึงฮารุและเหล่าสมาชิกวง 2GT อยู่นั่นเอง เพราะความเหม่อลอยและเคลิบเคลิ้มอยู่คนเดียว ทำให้ฉันที่ถูกขังอยู่ในส้วมไม่ได้ยินเสียงใดๆ จากภายนอกทั้งสิ้น ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตอนนี้มีใครหลายคนโผล่เข้ามาในห้องน้ำ ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าไม้ถูพื้นที่ยัยจีซูเอามายันประตูกับผนังเอาไว้ถูกดึงออกไปนานแล้ว ฉันมารู้อีกทีก็ตอนที่นึกโมโหยัยเพื่อนบ้านั่นขึ้นมา แล้วเผลอเอาเท้าถีบบานประตูอีกรอบ แต่คราวนี้มันกลับเปิดออกเสียง่ายๆ แถมยังตีกลับมาดังปัง! ให้อกสั่นขวัญแขวนอีก =[]=
นึกว่าแรงเยอะจนถีบไม้ถูพื้นหักเป็นสองท่อน ที่แท้ก็มีคนใจดีมาเอามันออกไปแล้วนี่เอง >_<
ฉันดีใจที่ตัวเองเป็นอิสระจากห้องส้วมเสียที ก็เลยเดินออกมาจากในนั้นด้วยท่าทางปลื้มอดปลื้มใจสุดฤทธิ์ แต่พอก้าวขาออกมาลอดผ่านบานประตูพลาสติกนั่นได้ไม่ทันไร ภาพที่เห็นตรงหน้าก็กลับทำให้ฉันหวาดผวายิ่งกว่าเดิม!
ก็ไอ้ผู้ชายในห้องน้ำหญิงนี่มัน...!!!
?กรี๊ดดด!! ไอ้พวกโรคจิต นี่แกริอ่านบุกห้องน้ำหญิงเรอะ!?
ฉันกรีดร้อง และถอยไปที่ประตูทางเข้าเพื่อตั้งหลัก ภาพตรงหน้าคือชายหนุ่มห้าคนที่กำลังปฏิบัติภารกิจที่แตกต่าง คนหนึ่งจัดแต่งทรงผมค้างไว้ มือของเขายังจับปอยผมหน้าไม่ยอมปล่อยเลยด้วย ส่วนคนข้างๆ ที่มีผมสีทองนั่นก็กำลังยัดเสื้อเข้าไปในกางเกง กรี๊ด! กำลังจะยัดเข้าหรือเอาออกก็ไม่รู้ หื่นจิตชะมัด! ส่วนอีกคนก็เพิ่งออกจากห้องน้ำมาหยกๆ และนั่น... กรี๊ดดด เขามารูดซิปอะไรตรงนี้!!!
?ไอ้โรคจิต!!?
?เฮ้ย เธอมาจากไหนเนี่ย? ผู้ชายผมแดงตะโกนถาม และพยายามจะเดินเข้ามาหาฉัน
ตายแน่ ฉันต้องแย่แน่ พวกมันคงไม่คิดว่าจะมีใครอยู่ที่นี่ก็เลยมาแอบซ่อนตัว หรือไม่ก็ติดตั้งกล้องวงจรปิดเอาไว้แอบส่องเด็กนักเรียนเข้าห้องน้ำแหงๆ เอ๊ะ... หรือว่าเมื่อกี้นี่ที่ฉันชิ้งฉ่องก่อนถีบประตูรอบสุดท้ายก็โดนอีตาบ้ากามพวกนี้แอบถ่ายคลิปเอาไว้แล้วด้วย
กรี๊ดดด! โคตรน่ากลัวเลยค่า TOT
?พวกแกนั่นแหละมาจากไหน มาแอบถ่ายฉันชิ้งฉ่องใช่มั้ย ฉันจะแจ้งยามให้มาจับพวกแก!? ฉันขู่ฟ่อ พร้อมกับถอยไปอีกหนึ่งก้าว จนแผ่นหลังของฉันติดกับบานประตูใหญ่ตรงทางเข้า
?เฮ้ย ไม่ใช่นะ เราแค่มาเข้าห้องน้ำ? คนผมทองบอกฉันพลางโบกไม้โบกมือปฏิเสธยิกๆ
?เธอเข้าใจผิดแล้ว? ส่วนนี่ก็ผู้ชายใส่แว่นเป็นคนพูด
?พวกเราไม่ใช่โรคจิตจริงๆ?
พวกเขาพยายามอธิบายแล้วก็พากันก้าวเข้ามาใกล้ ฉันกลัวก็เลยกรีดร้องออกมาอีก
?อย่าเข้ามานะ!? พร้อมกับเอื้อมมือไปหยิบที่ดูดส้วมขึ้นมาเป็นอาวุธ ?ถ้าเข้ามาจะเอาไอ้นี่ฟาดหัวจริงๆ ด้วย?
?เฮ้ย... จ... ใจเย็น?
?นั่นมันที่ดูดส้วมเลยนะ TOT?
?เออสิ ฉันเพิ่งเอาไปดูดส้วมมาเมื่อกี้นี้เองด้วย ถ้าพวกนายอยากลองดีก็เข้ามาเลย?
ฉันขู่ไปงั้น แต่ดูจากสภาพแล้ว ที่ดูดส้วมอันนี้ก็คงเพิ่งผ่านการใช้งานมาเหมือนกัน
?แล้วทำไมยังไม่ออกไปอีก ตกลงเป็นโรคจิตจริงๆ ใช่มั้ย!?
?ออกจ้ะออก TOT?
?ก็ออกไปเซ่!?
ฉันถือที่ดูดส้วมแล้วใช้มันชี้หน้าพวกเขา แต่แทนที่คนโรคจิตเหล่านั้นจะเดินหนี หรือแม้แต่ออกจากห้องน้ำนี่ไป พวกเขาก็กลับเดินตรงเข้ามาหาฉันด้วยท่าทีประดักประเดิด
แล้วนั่น! ดูสิ ทั้งๆ ที่บอกว่าจะออกไปจากห้องน้ำ แต่ก็ยังพากันเดินเข้ามาหาฉัน ถึงแม้ว่าใบหน้าหล่อเหลานั่นจะหวั่นวิตกเล็กน้อย แต่โรคจิตก็คือโรคจิต แค่แอบเข้ามาในห้องน้ำหญิงก็ผิดแล้ว!
แต่ฉันเพิ่งคิดได้ในตอนนี้เองว่าพวกมันมีกันตั้งห้าคน แถมยังรูปร่างสูงใหญ่กว่าฉันที่เป็นสาวน้อยเพียงคนเดียวตั้งหลายเท่า ถ้าพวกเขาคิดจะรุมและช่วยกันจับฉันขึงพืดขึ้นมาล่ะ...
งานนี้ซารังจะเอาอะไรไปสู้ TOT
?ยัง... ไม่ออกไปอีกเรอะ? ฉันถามเสียงสั่น เริ่มหวาดกลัวเล็กๆ แต่ก็ทำเป็นใจสู้
?ออกสิ กำลังจะออกนี่ไง?
?ออกจ้า ออกแน่ล่ะ?
น่าแปลกที่พวกเขาต่างพากันบอกว่าจะออกไป แต่กลับเดินหน้าเข้ามาหาฉันเรื่อยๆ แย่ล่ะ... สงสัยพวกมันเอาจริง งานนี้ก่อนที่คิมซารังจะโดนฆ่าหมกส้วม ฉันคงต้องรีบหาวิธี!
หันซ้ายหันขวาหาตัวช่วย ก็เจอถังน้ำที่คาดว่าใช้จุ่มไม้ถูพื้นมาก่อนแล้ว สังเกตได้จากสีของมันที่ขุ่นคลั่ก ฉันแอบเห็นฝุ่นผงรวมไปถึงถุงพลาสติกเล็กๆ ลอยอยู่ด้วย
เออ! เอานี่ล่ะวะ อย่างน้อยก็สาดๆ ไปก่อน ให้พวกมันอึ้งแล้วค่อยวิ่งหนีก็น่าจะทัน
ซ่า!!~
ไวเท่าความคิด ฉันก็หยิบถังน้ำนั่นขึ้นมาสาดโครมไปยังกลุ่มคนตรงหน้า ฉันหลับตาปี๋ไม่อยากทนมองภาพอุบาทว์ที่เกิดขึ้น กำลังจะหันหลังหนีแล้วด้วย แต่ทว่าอยู่ดีๆ ประตูห้องน้ำก็ถูกเปิดจากด้านนอก ส่งผลให้ฉันที่ยืนพิงอยู่ถึงกับล้มลงและหงายหลังตึง!
?ได้เวลาสแตนด์บายบนเวทีแล้วนะ ทำอะไรกันอยู่เนี่ย... อ้าวเฮ้ย! O_O?
พอได้ยินเสียงคนนอกพูด แถมยังเป็นผู้ชายอีกต่างหาก แวบแรกคิดว่าเป็นหนึ่งในขบวนการโรคจิต แต่พอคิดได้ว่า... อะไรสแตนด์บายๆ นะ O_O;
สแตนด์บายบนเวทีเหรอ...
อย่าบอกนะว่าคนพวกนี้...
?ให้ตาย เกิดอะไรขึ้นกับ BEATUP ของฉันล่ะเนี่ย!!!?
บีตุ๊บหรอกเรอะ!! เหวอ~
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
เพราะดันเข้าใจผิดว่า 5 หนุ่มวง BEATUP เป็นพวกโรคจิต ฉันเลยสาดน้ำถูพื้นใส่ซะโครมใหญ่ (>O<) เลยถูกพวกเขาแก้แค้นให้แข่งเกมว่าใครได้รับเสียงกรี๊ดน้อยสุดต้องถูกลงโทษ ฉันไม่อยากแพ้เลยจุ๊บพวกเขาเรียงตัว (>///<) แล้วก็ชนะสมใจด้วยเสียงกรี๊ดถล่มทลาย แต่กลายเป็นว่า BEATUP ถูกแฟนเพลงโจมตีว่าเป็นพวกหัวงูชอบเด็กสาว พวกเขาเลยแก้ปัญหาด้วยการแถลงข่าวว่าทั้งหมดเป็นแค่การแสดง และฉันก็คือนางเอก MV คนใหม่! แถมยังต้องอยู่ร่วมบ้านกันอีก TOT นอกจากต้องอดทนกับสี่หนุ่มที่สนุกสนานกับการแกล้งฉัน ก็ยังต้องรับมือกับปากกรรไกรของนายหัวหน้าวงขี้เก๊กที่ฉันบังเอิ๊ญ! ไปรู้เรื่องลับๆ ของเขาเข้าอีก แง้~ นี่มันคราวซวยอะไรกัน ใครก็ได้ช่วยสาวน้อย ?คิมซารัง? ด้วย!
