กลางทะเลทรายสีส้มทองอันกว้างใหญ่ แท่นขุดและสูบน้ำมันขนาดใหญ่ของบริษัทเท็กโก้ออย ซึ่งเป็นหนึ่งในเครือเซนโก้กรุ๊ปของตระกูลเซฟเซนโก้ ตั้งตระหง่านท่ามกลางแสงแดดที่ร้อนระอุอย่างสง่า ซึ่งโรงงานใหญ่แห่งนี้มีพื้นที่อยู่ระหว่างสองรัฐคือ รัฐปัญคามากถึงแปดสิบเปอร์เซ็นต์ และรัฐบาฮาร์บูที่มีเพียงยี่สิบเปอร์เซ็นต์เท่านั้น จึงทำให้ทั้งสองรัฐมีผลประโยชน์จากสัมปทานบ่อน้ำมันพอสมควร
แม้ทั้งสองรัฐจะมีน้ำมันดิบใต้ดินมากขนาดไหน ทว่าก็ต้องอาศัยเทคโนโลยีที่ทันสมัยในการขุดเจาะน้ำมัน ซึ่งส่วนใหญ่จะเป็นประเทศมหาอำนาจที่เข้ามามีอิทธิพลเกี่ยวกับบ่อน้ำมันในภูมิภาคทะเลทรายแถบนี้เกือบทั้งหมด
บริษัทยักษ์ใหญ่ด้านพลังงานอย่างเท็กโก้ออย ซึ่งเป็นบริษัทในเครือเซนโก้กรุ๊ปของคนฝรั่งเศส เข้ามารับสัมปทานจากเจ้าของบ่อน้ำมันในรัฐปัญคามากับบาฮาร์บู ดังนั้นจึงมีคนที่เสียผลประโยชน์บางกลุ่มออกมาเรียกร้องและปกป้อง โดยพวกเขาอ้างถึงดินแดนศักดิ์สิทธิ์ที่ไม่ต้องการให้ผู้ที่ไม่ใช่สายเลือดทะเลทรายเข้ามารุกล้ำ การลอบทำร้ายและการวางระเบิดท่อส่งน้ำมันจึงเกิดขึ้นอยู่เป็นประจำ
อเล็กซ์ เซฟเซนโก้ รองประธานบริษัทของเซนโก้กรุ๊ปที่ดูแลเกี่ยวกับสายการผลิตในตะวันออกกลางทั้งหมดได้ร่วมมือและหารือกับเจ้าของพื้นที่เพื่อหาทางป้องกันทุกรูปแบบ แต่ก็ไม่วายที่จะมีการลอบวางระเบิดเป็นระยะเกิดขึ้น
วันนี้อเล็กซ์และเจ้าหน้าที่วิศวกรที่รับผิดชอบเกี่ยวกับการติดตั้งแท่นเจาะน้ำมันและเครื่องสูบขนาดใหญ่กำลังเดินตรวจตราการติดตั้งอุปกรณ์ตามจุดต่างๆ คนงานและเจ้าหน้าที่ประจำเครื่องต่างทำงานแข็งกับเวลาเพื่อจะให้งานเสร็จทันตามเวลาที่กำหนด
?การเดินท่อไปยังโรงกลั่นติดตั้งใกล้เสร็จหรือยังจอร์น...? อเล็กซ์ชายหนุ่มวัยยี่สิบห้าปี เขาเป็นทายาทคนเล็กของตระกูลเซฟเซนโก้ เอ่ยถามหัวหน้าวิศวกรขณะที่สายตายังมองความสูงของแท่นขุดเจาะน้ำมันที่อยู่ตรงหน้า
?อีกสองอาทิตย์น่าจะเรียบร้อยครับคุณอเล็กซ์??
?ดี?อาทิตย์หน้าฉันจะพาพี่โดมมาดูงานด้วย ถ้าท่านประธานใหญ่โอเค เราก็สามารถเดินเครื่องการผลิตได้เต็มกำลัง...? อเล็กซ์เอ่ยถึงโดมินิก อาเทอร์ เซฟเซนโก้ พี่ชายคนโตที่กุมบังเหียนของเซนโก้กรุ๊ปในปัจจุบันด้วยแววตาเป็นประกาย
?ถ้าเราเดินเครื่องการผลิตแล้วก็คงต้องเพิ่มเวรยามมากขึ้นอีกนะครับคุณอเล็กซ์ เพราะข่าวกรองที่สายของเรารายงานมา ฝ่ายเสียผลประโยชน์คงจะรุกเราหนักกว่าเดิม...?
อเล็กซ์เดินนำจอร์นเข้าไปในตู้คอนเทรนเนอร์ที่ใช้เป็นสำนักงานชั่วคราว มือเรียวขาวสะอาดหยิบหมวกกันกระแทกสีเหลืองออกจากศีรษะแล้วไปวางบนโต๊ะทำงาน
?เรื่องนั้นนายไม่ต้องห่วง พี่โดมติดต่อไปทางองค์คามาน ผู้ครองรัฐปัญคามา ขอกำลังทหารมาอารักขาที่นี่ตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมง...?
?แล้วทางเขตของบาฮาร์บูล่ะครับ...? จอร์นถามขณะยื่นขวดน้ำดื่มให้กับเจ้านายหนุ่ม
?สถานการณ์ในบาฮาร์บูไม่น่าห่วงเท่าไหร่ ฉันว่าไม่น่าจะมีปัญหาอะไรนะ...?
อเล็กซ์เป่าลมออกจากปากเมื่อไอร้อนที่สัมผัสมาเมื่อสักครู่คลายลงเพราะเครื่องปรับอากาศยี่ห้อดัง แต่สีหน้าคนฟังยังไม่คลายกังวลเท่าไหร่นัก
?ได้ข่าวว่ามีกองกำลังติดอาวุธอยู่ห่างจากเราไม่มากนัก...?
?กลุ่มไหน...? อเล็กซ์ประสานมือบนโต๊ะทำงาน สบตาหัวหน้าวิศวกรด้วยแววตาเครียดขรึม ชายหนุ่มเองก็พอจะรู้ถึงที่มาของกองกำลังติดอาวุธพวกนี้เช่นเดียวกัน บางทีการลอบวางระเบิดและการลอบสังหารทีมงานของเซนโก้อาจจะเป็นฝีมือของคนกลุ่มนี้ก็เป็นได้
?ฮันลี บูฮาหมัด หัวหน้ากลุ่มอนุรักษ์นิยม ผลิตอาวุธสงครามเพื่อต่อสู้กับชาติตะวันตก...? หัวหน้าวิศวกรบอกเสียงเครียด อเล็กซ์เอนหลังพิงพนักเก้าอี้ สายตาทอดมองออกไปยังภูเขาเสียงทองที่ตั้งตระหง่านสู้ แสงอาทิตย์อันร้อนระอุอยู่ด้านนอก
?คนพวกนี้อุดมการณ์แรงกล้า จนยากจะเปลี่ยนความคิดของพวกเขาได้ เราก็ต้องระวังตัวมากขึ้นเท่านั้น...?
?ใช่ครับ...ฮันลีเป็นคนที่พยายามรณรงค์ให้กลุ่มประเทศอาหรับพูดภาษาท้องถิ่นของตน และยึดขนบธรรมเนียมในแบบโลกมุสลิมอย่างเคร่งครัด เขาแสดงออกอย่างชัดเจนว่าไม่ชอบชาติตะวันตก เห็นได้จากนักเรียนที่ส่งไปเรียนต่างประเทศซึ่งไม่มีใครถูกส่งไปเรียนที่อเมริกาเลย แต่ส่งไปเรียนการก่อวินาศกรรมในประเทศอาหรับแทน...?
?แต่ผมว่ามันเป็นจุดบอดของพวกเขาที่จะทำให้รู้เขารู้เขา...? อเล็กซ์บอกเสียงเรียบ
ขณะที่ทั้งสองกำลังนั่งคุยกันอยู่ในห้องทำงาน กองกำลังของคนที่อ้างตัวเป็นผู้ดูแลดินแดนศักดิ์สิทธิ์ ก็กำลังคืบคลานเข้ามาพร้อมอาวุธครบมือ บอดี้การ์ดทะเลทรายที่ทำหน้าที่อารักขาความปลอดภัยให้กับเจ้านายหนุ่มก้มตัวลงเพื่อเอาหูแนบพื้น ส่วนคนอื่นๆ ก็หยิบปืนออกมาในท่าเตรียมพร้อม ฝุ่นละอองทรายลอยลิ่วขึ้นบนฟ้าสะท้อนกับแสงอาทิตย์ระยิบระยับเป็นเงา เมื่อแน่ใจถึงความผิดปกติบอดี้การ์ดคนหนึ่งจึงเปิดประตูเข้าไป
?บอสครับ มีคนกลุ่มใหญ่กำลังเคลื่อนตัวเข้ามาใกล้เราครับ...?
อเล็กซ์และจอร์นลุกขึ้นทันทีแล้วมองเลยไปยังหลังเนินทราย จากนั้นเสียงปืนก็ดังขึ้น
ปังๆๆๆๆ
ทุกคนวิ่งหาที่หลบกันจ้าละหวั่น คนงานที่ทำงานอยู่ต่างวิ่งกรูกันออกมา เสียงปืนกลดังรัวเข้าใส่คนงานหลายคนจนล้มตายอย่างน่าสงสาร
ตูม!
เสียงระเบิดดังสนั่นขึ้นตามด้วยดวงไฟลูกใหญ่ลอยขึ้นสูง จากนั้นเสียงระเบิดก็ดังติดต่อกันอีกสองครั้ง อเล็กซ์มองเปลวไฟที่ลุกโชนอยู่ด้านล่างแท่นขุดเจาะน้ำมันอย่างตกใจ
?พาคุณอเล็กซ์หนีเข้าไปในบาฮาร์บูเร็วเข้า...? จอร์นตะโกนแข่งกับเสียงปืน เขายิงสกัดกลุ่มชายชุดดำที่รุกคืบเข้ามาอย่างไม่เกรงกลัวความตาย
?ไปด้วยกันจอร์น เร็ว...? อเล็กซ์บอกพลางถอยไปด้านหลังท่ามกลางบอดี้การ์ดห้าคน ทว่าฮาน หลานชายของฮันลีเห็นจึงกราดยิงเข้าใส่ บอดี้การ์ดยิงสวนกลับไปจนคนร้ายล้มลง อเล็กซ์หันไปมองแล้วยิงโต้ตอบกลับไป
?รีบเข้าไปในเขตบาฮาร์บูเร็วครับคุณอเล็กซ์...? บอดี้การ์ดคนหนึ่งบอกและยิงสกัดฮานไว้ไม่ให้เข้าไปใกล้ อเล็กซ์มองลูกน้องอย่างซึ้งใจก่อนจะวิ่งข้ามเนินทรายไป ในขณะนั้นฮานแย่งปืนไรเฟิลจากลูกน้องของเขาแล้วเล็งไปที่อเล็กซ์พอดี
?ปัง! ปัง!...?
กระสุนเจาะเข้าที่ต้นขาขวาและหน้าท้องของอเล็กซ์จนเลือดสีแดงพุ่งออกมาทันที ร่างสูงเพรียวล้มกลิ้งไปตามเนินทรายของฝั่งรัฐบาฮาร์บู
ฮานลดปืนลง ยิ้มออกมาอย่างสะใจที่ทำให้คนสำคัญบาดเจ็บได้ ครั้นจะตามเข้าไปก็เหลือบแลไปเห็นธงประจำรัฐของบาฮาร์บูโบกสะบัดอยู่บริเวณรอยต่อตะเข็บชายแดน ซึ่งในเขตพื้นทรายอันกว้างใหญ่ไพศาลของทะเลทรายนาบิท...ไม่มีใครอยากจะยุ่งกับรัฐบาฮาร์บู เพราะกิตติศัพท์กองกำลังปีศาจทะเลทรายของนายพลอัลวายุได้ชื่อว่าแข็งแกร่งที่สุด ทำให้กองกำลังติดอาวุธกลุ่มต่างๆ ไม่กล้าล่วงล้ำเข้าไป
?จับคนที่เหลือเพื่อต่อรอง ใครขัดขวางฆ่าให้หมด...?
ฮานตะโกนสั่ง จากนั้นเขายกปืนขึ้นยิงไปที่จอร์นและคนงานที่หยิบอาวุธออกมาต่อสู้ เสียงปืนดังสนั่นกึกก้องทั่วท้องพื้นทรายกว้าง ศพผู้เสียชีวิตหลายสิบคนกระจัดกระจายอยู่ทั้งด้านในและด้านนอกแท่นขุดเจาะน้ำมัน
เพียงไม่นานฮานก็เข้ายึดพื้นที่เอาไว้ได้ จอร์นและเจ้าหน้าที่คนอื่นๆ อีกประมาณสามสิบคนถูกควบคุมตัวไปรวมกันที่หน้าสำนักงาน ฮานสำรวจเชลยที่จับได้ด้วยแววตาเหยียดหยาม
?เอาไปขังไว้ รอคำสั่งจากท่านฮันลี...?
จอร์นถึงกับผงะเมื่อได้ยินชื่อหัวหน้ากลุ่มโจรที่เข้ามายึดแท่นขุดเจาะน้ำมัน ก่อนจะมองไปยังเนินทรายที่อเล็กซ์กลิ้งตกลงไปด้วยสายตาห่วงใย ฮานตวัดสายตามองมาทำให้จอร์นต้องรีบก้มหน้าก้มตาหลบเพื่อไม่ให้ผิดสังเกต
????
หมู่บ้านอูมันตาในเขตรัฐบาฮาร์บู ซึ่งอยู่ห่างจากแท่นขุดเจาะน้ำมันของเท็กโก้ไม่ถึงสามสิบกิโลเมตร ได้ยินเสียงระเบิดดังขึ้นอย่างชัดเจน กลุ่มควันไฟสีดำลอยขึ้นสูงเป็นเงาดำทะมึน ทำให้อูฐและสัตว์เลี้ยงต่างๆ ที่กินหญ้าอยู่ข้างโอเอซิสต่างวิ่งวนไปมาจ้าละหวั่น
ขณะเดียวกันชาวบ้านที่เข้าแถวต่อคิวยาวเพื่อเข้ารับการรักษาจากทีมแพทย์หลวงของเอเมียร์ชาจีฟต่างพากันตกใจและหันไปมองที่มาของเสียงนั้น ซึ่งหนึ่งในนั้นก็คือแพทย์หญิงรินวารี ธิดาองค์เล็กของผู้ครองรัฐ ก็วิ่งออกไปดูกลุ่มควันที่ลอยอยู่บนฟ้า
?เสียงระเบิดดังมาจากแท่นขุดเจาะน้ำมัน...? อัฟตา มาดาฟาร์ หัวหน้าทีมแพทย์ และพันเอกการุณหัวหน้าหน่วยอารักขาทีมแพทย์ก็ออกมาดูควันสีดำทะมึนที่พวยพุ่งขึ้นฟ้าด้วยใบหน้าเคร่งครึม
?นี่ไม่ใช่ระเบิดจากอุบัติเหตุ...? พันเอกการุณผู้มากไปด้วยประสบการณ์พึมพำ แล้วหันไปบอกชาวบ้านและทีมงาน ?เพิ่มการอารักขาเป็นสองเท่า สถานการณ์ไม่น่าไว้ใจ...?
พูดจบการุณก็หยิบโทรศัพท์ออกจากกระเป๋าเพื่อโทร.รายงานนายพลอัลวายุผู้บังคับบัญชาทันที
?การุณ ฉันต้องการไปที่นั่นเพื่อไปช่วยเหลือคนที่บาดเจ็บ...? การุณเก็บเครื่องมือสื่อสารเข้าไปในกระเป๋า ก่อนจะขยับเข้าไปหา
?ไม่ได้นะครับท่านหญิง เราไม่รู้ว่าสถานการณ์เลวร้ายแค่ไหน...?
?เลวร้ายแน่ถ้าเราไม่ไปดูดำดูดีคนพวกนั้น นายอย่าลืมสิว่าพื้นที่ยี่สิบเปอร์เซ็นต์ของแท่นขุดเจาะน้ำมันอยู่ในเขตของเรา...?
?รอท่านนายพลวายุก่อนนะครับ อีกไม่เกินครึ่งชั่วโมงจะมาถึงพร้อมกองกำลังสนับสนุนทางอากาศ?? การุณบอกเสียงเครียดขณะเดินตามนายสาวออกมา
?แต่คนที่นั่นต้องการหมอนะ ยังไงเราก็ต้องไปช่วยพวกเขา...? เธอบอกพลางหยิบเครื่องมือให้กระเป๋าและหันไปมองทีมงาน ?งั้นนายไม่ต้องไป เดี๋ยวฉันจะเข้าไปสำรวจใกล้ๆ นี่เอง...?
ว่าแล้วร่างบอบบางในชุดคาฟตานสีน้ำทะเลเดินย่ำเท้าลงบนพื้นทรายอย่างรีบร้อน ชาวเมืองที่ยืนรอรับการรักษาต่างมองความเอื้ออารีและความเมตตาจากท่านหญิงคนสวยอย่างซึ้งใจและเทิดทูน เมื่อการุณเห็นแววตาเด็ดเดี่ยวของรินวารี ผู้พันหนุ่มจึงหันไปสั่งงานทหารใต้บังคับบัญชาก่อนจะเดินตามไปพร้อมทหารอีกสี่คน
รินวารีและทหารอารักขาจึงรีบตรงไปยังเนินเมซา ซึ่งเป็นเขตปักหลักดินแดนระหว่างสองรัฐ ขณะที่รินวารีเดินผ่านดงต้นแคตตัส เด็กน้อยที่หนีผู้ปกครองมาเล่นน้ำในโอเอซิสก็วิ่งกระหือกระหอบมาด้วยท่าทีหวาดกลัว
?ท่านหญิง ท่านองครักษ์...?
รินวารีหันไปมองต้นเสียง ก็พบเจ้าหนูตัวดำเป็นเหนี่ยงยืนหอบอยู่ไม่ไกล มือข้างหนึ่งกุมท้องไว้
?มีอะไรเจ้าหนู...? การุณถาม เขาเดินถือปีนเข้าไปใกล้ ทำให้เจ้าหนูผละห่างอย่างกลัวๆ
?ข้าเห็นคนเลือดท่วมตัวอยู่ฟากโน้น...? ทุกคนมองตามนิ้วเล็ก พอเห็นอเล็กซ์นอนสลบอยู่จึงรีบเข้าไปดู มือเรียวสวยยกศีรษะชายหนุ่มขึ้นไว้บนตัก มือจับชีพจรที่ลำคอ ดวงตาคมโตมองใบหน้าซีดเผือดอย่างตกใจ
?ชีพจรยังเต้นอยู่แต่อ่อนแรงเต็มที รีบพาเขาไปที่เต็นท์ด่วน...?
ทว่ายังไม่ทันทีทุกคนที่จะขยับตัว เสียงปืนของชายชุดดำซึ่งเป็นลูกน้องของฮานที่ได้รับคำสั่งจากฮันลี ข้ามเขตแดนเข้ามาจัดการผู้บริหารหนุ่ม
?ท่านหญิงระวัง...? การุณตะโกนลั่นเมื่อเห็นศัตรูพร้อมกับกราดยิงเข้าใส่ ทหารต่างช่วยกันพาร่างอเล็กซ์ไปหลบหลังโขดหินใกล้ๆ
รินวารีปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตของชายหนุ่มเพื่อดูบาดแผล โดยมีเด็กชายที่ไปส่งข่าวนั่งเอามืออุดหูอยู่ข้างๆ ดวงตาคมโตจ้องมองรอยกระสุนที่หน้าท้องด้วยสีหน้ากังวล...กระสุนฝังใน...
?เขาตายรึยังครับ...?
?ยังจ๊ะ ว่าแต่เจ้าชื่ออะไร...? รินวารีถามพลางเปิดกระเป๋าเครื่องมือเพื่อทำการห้ามเลือด ก่อนที่จะไหลออกมาจนหยุดตัว
?ข้าชื่อราอูล...? เจ้าหนูราอูลตอบเสร็จลูกกระสุนก็วิ่งกระทบกับโขดหิน ทำให้ราอูลต้องเบียดกายเข้าชิดหญิงสาวมากขึ้นด้วยความตกใจ มือเรียวจึงยกขึ้นโอบร่างมอมแมมอย่างสงสาร การุณวิ่งเข้าไปดูอย่างเป็นห่วง
?ท่านหญิงเป็นยังไงบ้างครับ...?
?ฉันไม่เป็นไร แล้วท่านพี่จะมาเมื่อไหร่การุณ??
?คงอีกไม่นานครับ ตอนนี้ท่านหญิงรีบหลบไปก่อนจะปลอดภัยกว่า ผมกับทหารต้องขับไล่พวกมันออกจากพื้นที่ของเราให้ได้...?
หญิงสาวพยักหน้าตอบรับ
?ไม่ต้องห่วง...? หญิงสาวคลายอ้อมแขนออกจากราอูล ก่อนจะสะพายกระเป๋าเครื่องมือแพทย์ไว้บนไหล่แล้วออกแรงลากร่างใหญ่เข้าไปในอุโมงค์หิน
?ปล่อยเขาไว้ที่นี่ล่ะครับท่านหญิง ผู้ชายคนนี้ถูกยิงจุดสำคัญ โอกาสรอดน้อยเหลือเกิน...?
แม้จะดูเลือดเย็นไปสักนิดแต่การุณก็เลือกที่จะปกป้องท่านหญิงของพวกเขามากกว่า
?แต่เขาก็มีโอกาสรอด เราจะไม่ทิ้งเขาการุณ...?
เธอบอกอย่างจริงจังทำให้การุณจำต้องแบกร่างใหญ่เข้าไปในอุโมงค์ แล้วรีบออกมาช่วยขับไล่กองกำลังเถื่อนออกไปพื้นที่ของบาฮาร์บูโดยเร็ว
หลังจากการุณออกไปไม่นานอเล็กซ์ก็รู้สึกตัว แผงขนตาหนาพยายามปรือขึ้นมองเมื่อได้ยินเสียงหวานใสเรียกอยู่ข้างหู
?คุณ...คุณเป็นยังไงบ้างคะ...?
?ผม ชื่ออะ...เล็กช์ เซฟเซนโก้ พวกมันบุกยึดแท่นเจาะและโรงกลั่นน้ำมัน...? อเล็กซ์เว้นช่วงลมหายใจรวยรินอย่างเหนื่อย แล้วรวบรวมกำลังเฮือกสุดท้ายหยิบนามบัตรของพี่ชายออกมา ?คนของผมถูกจับเป็นตัวประกัน ช่วยโทร.หาคนนี้ให้ด้วย...?
รินวารีรับนามบัตรและเครื่องมือสื่อสารขนาดเล็กมากดเบอร์โทร.หาคนในนามบัตรด้วยมือไม้ที่สั่นเทา หญิงสาวถือสายไม่นานเสียงเข้มก็ถามกลับมาอย่างหงุดหงิด
?อเล็กซ์ นายเป็นยังไงบ้าง ตอนนี้ฉันอยู่ปัญคามาแล้ว จะไปถึงนายภายในครึ่งชั่วโมง ฮัลโหล...อเล็กซ์นายฟังฉันอยู่หรือเปล่า...? โดมินิกถามอย่างร้อนใจ
?เขาได้รับบาดเจ็บอยู่ตรงนี้ เขาอยากให้คุณเข้าไปช่วยตัวประกันที่เหลือด้วย...?
อเล็กซ์ยกริมฝีปากขึ้นน้อยๆเมื่อได้ยินเช่นนั้น ก่อนจะหันไปมองใบหน้ากลมป้อมของเด็กชายราอูล
?อะไรนะ นี่เธอทำร้ายเขาใช่ไหม...? รินวารีตกใจกับเสียงที่ดังลั่นมาอย่างคนเจ้าอารมณ์ของอีกฝ่ายจนต้องยกโทรศัพท์ออกห่างใบหู อเล็กซ์กระตุกลมหายใจที่ใกล้หมดลงทุกขณะ
?ฉันไม่ได้ทำ แต่มาช่วยเขา...? เธอปฏิเสธเสียงแข็ง อเล็กซ์ปรือตามองหญิงสาวแล้วยกมือขึ้นช้าๆ ราอูลเห็นจึงช่วยจับมือเขายกขึ้น รินวารีหันไปมองจึงส่งโทรศัพท์คืนให้
?พี่...โดม...? แม้เสียงเรียกขานพี่ชายจะเบาหวิวแค่ไหน แต่คนปลายสายก็ยังอุตส่าห์ได้ยิน โดมานิกเจ้าพ่อด้านพลังงานของฝรั่งเศสเงียบเสียงไปนานก่อนจะตอบกลับมา
?อเล็กซ์ นายเป็นยังไงบ้าง...?
?คนของเราถูกจับเป็นตัวประกัน ช่วย...พวกเขา...ด้วย...? เสียงอเล็กซ์ขาดหายไปในตอนท้าย เลือดสีดำคล้ำไหลออกมา ราอูลมองอย่างตกใจขยับตัวหนี รินวารีดึงโทรศัพท์ออกจากมือเขาแล้ววัดชีพจร
?นายรอพี่นะอเล็กซ์ อย่าเพิ่งเป็นอะไรนะ...? โดมินิกบอกเสียงร้อนรนจากนั้นสัญญาณก็ขาดหายไป อเล็กซ์ยกริมฝีปากขึ้นน้อยๆ เพื่อเป็นการขอบคุณหญิงสาวแปลกหน้าที่กล้าหาญเข้ามาเสี่ยงชีวิตเพื่อเขา
?ขอบคุณ...ที่...ช่วยเหลือ...? เสียงของอเล็กซ์ขาดหายเป็นช่วงๆ ดวงตาเริ่มพร่าเบลอ มือเรียวสะอาดยกขึ้นเพื่อส่งโทรศัพท์รุ่นใหม่ล่าสุดให้หญิงสาว
?ฝากให้พี่ชายผมด้วย...? รินวารีมองโทรศัพท์ในมือ ก่อนจะหยิบมันใส่กระเป๋าสะพายแล้วบีบมือใหญ่แรงๆ อย่างสงสาร
?ถ้าจะขอบคุณฉัน ขอบคุณเด็กคนนี้ดีกว่า เขาไปตามคนมาช่วยคุณ...? อเล็กซ์หันไปยิ้มให้ราอูลน้อยๆ อย่างอ่อนล้า
?คุณเจ็บหรือเปล่าครับ...? คำถามไร้เดียงสาแฝงไปด้วยความห่วงใย ทำให้อเล็กซ์ยกริมฝีปากขึ้น
?คนใกล้ตายความเจ็บปวดจะหายไป...? หญิงสาวถึงกับหน้าซีดเมื่อได้ยินเช่นนั้น แม้จะรู้ว่าลมหายใจของเขาอ่อนแรงลงทุกที แต่ก็รู้สึกใจหายไม่น้อย
?พี่ชายคุณกล่าวหาฉันว่าเป็นคนทำร้ายคุณ...? อเล็กซ์หลับตาลงและล้มขึ้นมามองช้าๆ หูยังได้ยินเสียงปืนที่ดังแว่วเข้ามาในอุโมงค์
?พี่โดมจะรู้ความจริงในไม่ช้า บอกให้เขาดูแลตัวเอง...ด้วย...? คำพูดสุดท้ายของอเล็กซ์จบลงพร้อมกับมือที่รินวารีกุมอยู่ตกลงพื้น หญิงสาวเบิกตากว้างมองใบหน้าซีดขาวของชายหนุ่มต่างเชื้อชาติอย่างตกใจ แต่แล้วเสียงปืนที่ดังอยู่ด้านนอกก็รัวถี่ยิบ รินวารีหันไปมองปลายอุโมงค์อย่างดีใจ...
นายพลอัลวายุพี่ชายของเธอมาช่วยแล้ว
?พี่วายุ...? หญิงสาวเอ่ยออกมาน้ำตาคลอ แต่เสียงปืนและเครื่องเครื่องยนต์ขนาดใหญ่ที่ดังอยู่เหนือศีรษะจนผนังอุโมงค์สะเทือน ทำให้เด็กชายราอูลอยากรู้อยากเห็นจึงวิ่งออกไปดู
?ราอูล เจ้าจะไปไหน...? รินวารีถามเอื้อมมือไปคว้าร่างน้อยๆ ไว้ไม่ทัน
?ข้าจะไปดูเขายิงกันข้างนอก...?
?มันอันตรายมากนะ กลับมาราอูล...? หญิงสาวตะโกนบอกพอไม่ทันก็วางศีรษะอเล็กซ์ไว้กับพื้นแล้ววิ่งตามออกมาจับร่างเล็กนอนราบกับพื้น ตามองเครื่องบินรบรุ่นใหม่ของรัฐที่พี่ชายสั่งมาใช้ในกองทัพกราดยิงคนร้ายด้วยปืนกลล้มตายเป็นจำนวนมาก
?อ๊ากกก...? เสียงร้องของความเจ็บปวดและเลือดสีแดงฉานรินรดพื้นทราย กลิ่นคาวคละคลุ้งไปทั่ว
?โอ้โฮ...เกิดมาข้าเพิ่งเคยเห็นเครื่องบินรบตัวเป็นๆ ก็วันนี้เอง...?
ราอูลผงกหัวขึ้นมองอย่างตื่นเต้นตามประสาเด็ก รินวารีหันไปมองการุณและทหารที่ติดตามมาที่กำลังยิงต่อสู้อยู่ด้านล่าง หญิงสาวกวาดสายตามองชายชุดดำที่เพิ่มจำนวนขึ้นอย่างกังวล
ปังๆๆๆๆๆๆ...คนของฮานที่รุกคืบเข้ามาในเขตบาฮาร์บูเห็นตัวเองตกเป็นรอง จึงรีบถอนกลับเข้าไปในปัญคามา การุณและทหารที่หลบวิถีกระสุนอยู่ด้านล่าง เดินหน้ายิงไล่ต้อนพวกมันออกไปนอกเขตแดนได้สำเร็จ เฮลิคอปเตอร์รบทรงประสิทธิภาพร่อนลงจอดบนพื้นอย่างสง่า รินวารีจับมือราอูลวิ่งออกไปยืนรออยู่กลางพื้นทรายกว้างพร้อมกับนายทหารที่เหลือ
ร่างสูงสง่าของนายพลอัลวายุในชุดนักบินรบเดินออกมาจากเครื่อง ดวงตาคมกริบดุจพญาอินทรีกวาดสายตามองหาน้องสาวสุดที่รักอย่างเป็นห่วง
?พี่วายุ...? เสียงเรียกขานสดใส ทำให้ร่างสูงกระโดดลงมาและวิ่งเข้าไปกอดน้องสาวอย่างเป็นห่วง
?ไม่เป็นไรนะริน...? อัลวายุคลายอ้อมแขนออก แล้วมองสำรวจหาบาดแผลด้วยแววตาห่วงใย
การุณเดินนำทหารไปยืนเรียงแถวกันอย่างเป็นระเบียบ และทำความเคารพผู้บังคับบัญชาอย่างเข้มแข็งและจงรักภักดี อัลวายุยืนตัวตรงมองนายทหารแล้วยิ้มให้
?ขอบคุณทุกคนที่ปกป้องท่านหญิงจนปลอดภัย...?
?หน้าที่ของเราคือปกป้องพื้นทรายและจงรักภักดีต่อองค์เอเมียร์ด้วยชีวิต...?
นายทหารทุกคนยกมือขวาวางไปบนอกซ้ายด้วยแววตามุ่งมั่นและจงรักภักดี ทำให้ร่างเล็กที่ยืนอยู่ปลายแถวต้องทำตามและยิ้มอย่างตื่นเต้น
?ขอบใจทุกคน แล้วเจ้าล่ะเจ้าตัวเล็ก เป็นทหารสังกัดกรมกองไหนกัน...? อัลวายุก้มไปมองราอูลที่เงยหน้ายิ้มแป้นส่งให้อย่างไม่เกรงกลัว
?ข้าเป็นเด็กกำพร้าขอรับ พ่อแม่ถูกโจรฆ่าตาย อาศัยอยู่กับหัวหน้าหมู่บ้านครับ...?
อัลวายุหันไปมองน้องสาว รินวารีเองก็เพิ่งจะรู้ว่าเด็กน้อยที่อยู่ข้างเธอชีวิตน่าสงสารแค่ไหน
?ราอูลเป็นเด็กกล้าหาญมากค่ะท่านพี่ เขาพาน้องไปช่วยชีวิตคนคนหนึ่งเอาไว้ แต่เขาก็ไม่รอดเพราะเสียเลือดมาก? รินวารีบอกเสียงเศร้าแล้วนึกได้ว่าทิ้งศพอเล็กซ์ไว้ข้างใน ?ศพอยู่ข้างใน...?
ร่างบอบบางจับมือพี่ชายแล้วพากันวิ่งเข้าไปในอุโมงค์
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
เมื่อน้องสาวเข้าไปช่วยคนเจ็บซึ่งเธออยู่กับเขาคนสุดท้ายก่อนที่จะตายจาก พี่ชายของร่างไร้วิญญาณนั้นจึงโวยวายกล่าวหาว่าแพทย์สาวพรากชีวิตไม่ช่วยเหลือ ร้อนถึง ?อัลวายุ? ที่จะต้องแก้ต่างและค้นหาความจริงมายืนยันความบริสุทธิ์ ชายหนุ่มจึงปลอมตัวเพื่อหาหลักฐานว่าน้องเขาไม่ได้ฆ่า ทว่าเขากลับได้เบาะแสที่เป็นชนวนเหตุระเบิดบ่อน้ำมันระดับประเทศ ซึ่งปฏิบัติการในเงามืดนี้ไม่ได้มีพวกเขาเพียงกลุ่มเดียวที่อยากจะเปิดโปงความชั่วร้าย หากแต่ยังมีสาวงามที่แฝงตัวเองไว้ในฐานะนางระบำหน้าท้องที่สวยหยาดเยิ้มอีกด้วย ?มิวาดา? คือท่านหญิงที่ต้องการปราบโจรและทวงความยุติธรรมคืนให้แก่บัลลังก์ ทั้งสองที่ไม่ได้รู้จักตัวตนที่แท้จริงของกันและกันกลับร่วมมือฝ่าฟันอาวุธนานาชนิดด้วยกัน แต่แล้วหญิงสาวก็พลาดท่าเสียทีแทบจะปางตายโดยมีเขาเฝ้าไข้ด้วยความเป็นห่วง เคมีของยาช่วยรักษาบาดแผลหากแต่ปฏิกิริยาของความรักจากเขาช่วยเยียวยาหัวใจ ขณะเดียวกันร่างแกร่งที่ไล้โลมร่างบางยามฟื้นคืนสติก็เสมือนยาชูกำลังให้เธอลุกมาสู้สวาทกับเขาบ้าง ความเหินห่างเพราะน้อยใจจากความจริงที่รู้จึงบังเกิดความโหยหาให้สำแดงฤทธิ์ออกมา ริมฝีปากประกบกันด้วยความเร่าร้อนต่อจากนั้นร่างทั้งสองแนบสนิทโดยที่อากาศก็ยังผ่านไปไม่ได้
