หัวใจของพิชญานีอ่อนเปลี้ยไปหมดเมื่อบิดาบอกให้ทราบว่าจะให้เธอแต่งงานกับพีระพัฒน์ หญิงสาวไม่รู้ว่าควรจะตกใจหรือดีใจดีกันแน่
พิชญานีพูดอะไรไม่ออก...ทั้งประหลาดใจและโล่งใจ ความอับแน่นคับข้องใจตลอดเวลาสองอาทิตย์ที่ผ่านมาหายไปเป็นปลิดทิ้ง
เธอควรดีใจแล้วมิใช่หรือ ที่คนที่เธอต้องแต่งงานด้วยไม่ใช่ใครอื่นแบบที่พิชญานีกลัวในตอนแรก แต่เป็นพีระพัฒน์ซึ่งเคยคุ้นกันดีในวัยเยาว์
คิ้วสวยขมวดมุ่นเข้าหากัน...เมื่อคิดว่าอะไรทำให้บิดาของเธอตัดสินใจเลือกให้พีระพัฒน์เข้ามายุ่งเกี่ยวกับเรื่องนี้
พิชญานีทราบว่าพ่อไม่มีวันคำนึงถึงความรู้สึกของลูกสาวของตนเอง สิ่งที่พ่อห่วงคือสถานภาพของพ่อในบริษัทไจแอนท์คิงส์ต่างหาก
ความเงียบงันของนายสาวทำให้กระแตอดเป็นห่วงไม่ได้
นายสาวไม่ยอมพูดจาตั้งแต่คุณท่านเรียกเข้าไปพบ ซึ่งเป็นสิ่งผิดปกติจากนายสาวคนเดิมโดยสิ้นเชิง...
กระแตไม่ทราบว่าพิชญานีกำลังกังวล
ทุกสิ่งเกิดขึ้นในเวลาอันรวดเร็ว ชีวิตของเธอกำลังผลิกผันอย่างไม่น่าเชื่อ
นับแต่หุ้นส่วนคนหนึ่งของบิดาเสียชีวิตไป อำนาจในบริษัทของบิดาพิชญานีสั่นคลอนลง ทันทีที่ทายาทของอายืนยงประกาศขายหุ้นส่วนที่อยู่ข้างฝ่ายบิดาพิชญานี และคนที่สามารถช่วงชิงซื้อหุ้นไปได้คือประนาถ คู่แข่งคนเดียวในบริษัทของพิริยะ
ถ้ารวมหุ้นที่ประนาถถือกับหุ้นส่วนของอายืนยงที่ขายออกไปจะได้มากกว่าพิริยะ บิดาของพิชญานีทันที
ดังนั้น พิริยะจึงต้องทำอะไรสักอย่างเพื่อยังคงตำแหน่งประธานบริษัทเอาไว้ในการประชุมผู้ถือหุ้นด่วนในอีกสองวันข้างหน้านี้
พิชญานีทราบถึงปัญหาของบิดาเป็นอย่างดี
ทราบดีว่าถ้าประนาถได้รับแต่งตั้งเป็นประธานใหญ่ อำนาจทุกอย่างจะตกอยู่ในมือของประนาถทันที
และนั่นหมายความว่าบิดาของพิชญานีจะกลายเป็นเพียงผู้ถือหุ้นรายหนึ่งในบริษัทเท่านั้น...
เป็นการรวบอำนาจโดยเบ็ดเสร็จ แบบที่บิดาพิชญานีไม่อาจทำอะไรได้เลย
ทุกคนทราบดีว่าประนาถกับพิริยะมีความคิดแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง
นโยบายต่างๆ จะถูกโละทิ้ง รวมถึงคนงานที่จงรักภักดีต่อบิดาพิชญานีก็คงเดือดร้อนไปด้วยนับร้อยคน
นั่นคือความห่วงใยที่สุดของพิริยะ...พิชญานีทราบดี
ไม่มีใครยอมขายหุ้นให้พ่อของเธอแม้พ่อจะให้ในราคาสูง ดูเหมือนประนาถจะล็อกทุกอย่างเอาไว้หมดแล้ว
เขาตั้งใจจะผงาดขึ้นมานั่งแทนตำแหน่งบิดาของพิชญานีเต็มที่
พิริยะทราบดีว่าทางออกทางเดียวที่จะสกัดไม่ให้ประนาถขึ้นเป็นใหญ่ได้คือ ต้องหาพวกในบริษัทให้ได้ และทางเดียวนั้นก็คือรวมสองตระกูลให้เป็นหนึ่งเดียว
แน่นอน...ผู้ถือหุ้นรายย่อยนอกจากพิริยะและประนาถแล้วยังมีอีกสามคน มีจีระยุ สุชาติ และคุณหญิงมารศรี ส่วนอีกคนคืออายืนยงที่เสียชีวิตไปแล้ว
อายืนยงจับมือแน่นกับบิดาพิชญานี เพราะเหตุนี้จึงไม่มีใครสามารถช่วงชิงตำแหน่งประธานบริษัทไปได้
แต่เมื่อทายาทอายืนยงตัดสินใจขายหุ้นให้ประนาถ ทุกอย่างจึงกลับตาลปัตรไปหมด
ตอนนี้หุ้นส่วนคนอื่นๆ เอนเอียงไปทางประนาถอย่างเห็นได้ชัด
พิริยะกลุ้มใจแทบบ้า...เขาคิดจนหัวแทบแตก
สุดท้ายก็คิดว่าต้องจับคู่ให้ลูกสาวกับลูกชายคนใดคนหนึ่งของหุ้นส่วนที่เหลือแต่งงานกัน เพื่อเพิ่มจำนวนหุ้นสู้กับประนาถ หรือไม่ก็ให้พิชญานีแต่งงานเสียกับพ่อม่ายอย่างประนาถเสียตามความต้องการของประนาถตั้งแต่แรก
ประนาถยื่นข้อเสนอว่า ถ้าพิริยะยอมให้เขาแต่งงานกับพิชญานี เขาจะยอมให้พิริยะนั่งตำแหน่งบริหารบริษัทต่อไป
แต่ถ้าไม่ยอมรับข้อเสนอก็จบ ประนาถจะนั่งตำแหน่งประธานบริษัทในทันที ซึ่งมันต้องเป็นแบบนั้นอยู่แล้ว
พิริยะจะเป็นเพียงหุ่นเชิดของประนาถเท่านั้น ถ้าพิริยะไม่อยากเสียหน้าก็ต้องรับข้อเสนอนั้นอย่างไม่มีทางเลือก
นั่นคือสิ่งที่ทำให้พิชญานีทุกข์ตลอดเวลาสองสามอาทิตย์ที่ผ่านมา เธอเต็มไปด้วยความอึดอัดทุกข์ใจ ไม่ทราบว่าตัวเองจะต้องแต่งงานกับใครคนไหน
พิชญานีไม่อยากแต่งงานกับใครสักคนในบรรดาลูกผู้ถือหุ้นของพ่อ นอกจาก...
พิชญานีคิดอย่างหมองเศร้าในใจ
พีระพัฒน์...
ชื่อนี้ผุดขึ้นมาในความคิดของพิชญานี
เขาเป็นคนเดียวที่ไม่อยู่ในเงื่อนไขทั้งหมด...
พิชญานีไม่คิดว่าบิดาจะตัดสินใจเลือกทางออกที่ไม่มีใครคาดฝัน แม้แต่ประนาถเองก็คงคาดไม่ถึงเช่นกัน
ประนาถมีหวังหงายท้องแน่ ถ้าทราบวิธีแก้เผ็ดของบิดาพิชญานี...
พีระพัฒน์เป็นลูกนอกสมรสของลุงจีระยุ เขากับพิชญานีเคยเล่นกันในวัยเด็ก ตอนนั้นพิชญานีไม่ทราบว่าเขาคือลูกของเพื่อนพ่อ
เขาเป็นลูกสาวใช้ในบ้าน ลุงจีระยุแอบส่งเสียเขา แต่พอภรรยาลุงจีระยุจับได้ ลุงจีระยุเลยต้องให้สองแม่ลูกออกจากบ้าน
จากนั้นพิชญานีก็ไม่ได้ข่าวอีกเลย
พิชญานีแปลกใจมากที่บิดาเอ่ยชื่อพีระพัฒน์ขึ้นมา...เธอไม่คิดว่าเมียลุงจีระยุจะยอมยกหุ้นทั้งหมดของสามีให้ลูกนอกสมรส
แต่ก็นั่นแหละ ป้าจินดาเมียลุงจีระยุมีแต่ลูกสาว ถึงจะมีถึงสองคนก็เถอะ แต่อีกหน่อยก็ไม่มีใครใช้นามสกุลอรุณวงษ์อีกแล้ว
พิชญานีคิดว่าพีระพัฒน์คงใช้ชีวิตอย่างยากลำบาก ไม่คิดจริงๆ ว่าลุงจีระยุจะส่งลูกชายคนเดียวไปอยู่เมืองนอก
เธอเพิ่งทราบจากบิดานี่เอง ดูเหมือนจีระยุจะวางอนาคตลูกชายคนเดียวเอาไว้แล้ว และหนึ่งในอนาคตนั้นคือการเข้ามามีส่วนร่วมในบริษัทไจแอนท์คิงส์ในฐานะผู้ถือหุ้นรายสำคัญในจำนวนหกคน
ประนาถคาดไม่ถึงมาก่อน
เขาคิดว่าทุกอย่างเป็นไปตามเกมที่วางเอาไว้ ตอนนี้เขาถือหุ้นมากที่สุด ยังไงคุณหญิงมารศรี จีระยุกับสุชาติก็ต้องเอนเอียงมาหาคนที่ถือหุ้นมากที่สุดอยู่แล้ว...
ประนาถนั่งยิ้มรอได้เลย พิริยะไม่มีทางออกอื่น
นอกเสียจากให้ลูกสาวแต่งงานกับลูกชายขี้ยาของคุณหญิงมารศรี หรือไม่ก็ลูกชายปัญญาอ่อนของสุชาติ
ซึ่งประนาถไม่คิดว่าพิริยะจะตัดสินใจให้ลูกสาวแต่งงานกับพวกเหลือขอพวกนั้นแน่ ดังนั้นข้อเสนอของประนาถจึงเป็นทางที่ดีที่สุด
ประนาถอยากได้ทั้งพิชญานีและได้นั่งเป็นประธานบริษัท แต่เขาอยากได้เด็กสาวแสนสวยอย่างพิชญานีมากกว่า
เรื่องตำแหน่งนั้นมันอยู่ในกำมือ จะแย่งชิงมาเป็นของตัวเองเมื่อไหร่ก็ได้
ประนาถคิดเอาไว้แล้วว่าจะหักหลังพิริยะทีหลัง หลังจากได้ลูกสาวพิริยะเป็นของตนเองสมใจแล้ว
พิริยะเองก็ทราบดี คนผ่านอะไรมามากมายอย่างพิริยะมองออกว่าประนาถจะเดินเกมไปในทิศทางไหน
เพราะเหตุนี้พิริยะถึงคิดหนัก และในที่สุดก็มองหาทางออกจนได้
พิริยะไปหาจีระยุทันที และปรึกษาหารือกัน
จีระยุไม่ขัดข้อง...เขาเองแก่แล้ว ไม่อยากแบกรับภาระอยู่แล้ว หุ้นของเขาเท่ากับจำนวนที่ยืนยงเคยถืออยู่
เพราะฉะนั้นไม่ใช่เรื่องยากเลยที่พิริยะจะกลับมานั่งประธานบริษัทอีกครั้ง เพราะหุ้นของพิริยะมีมากกว่าประนาถอยู่แล้ว
ใครได้ครองการถือหุ้นมากกว่า พวกที่เหลือก็จะเอนเอียงเข้าหาโดยอัตโนมัติเพื่อขอตำแหน่งที่ดีกว่าให้ตัวเอง
ไม่มีใครโง่อยู่ข้างคนที่เป็นฝ่ายตรงข้ามประธานบริษัทแน่
พิริยะดีใจที่หาทางออกได้หลังจากเป็นทุกข์อยู่นาน
เขาแทบอยากฆ่าตัวตายเพื่อล้างความอับอาย
ทราบดีว่าประนาถตั้งใจจะล้มเขาเต็มที่ แถมยังคิดจะข้ามหัวเขาด้วย
พิริยะหวั่นวิตกเหลือเกิน เพราะถ้าคนเลวอย่างประนาถได้ขึ้นครองบริษัท ทุกอย่างก็คงวุ่นวายไปหมด บริษัทคงถึงกาลอวสานก็คราวนี้
พิริยะไม่คิดว่าประนาถจะบริหารบริษัทให้รุ่งเรืองขึ้นได้ ในเมื่อจิตใจประนาถมีแต่การโกงกินเข้ากระเป๋าตัวเอง
ตอนไม่มีอำนาจ ประนาถยังพยายามจะหาผลประโยชน์เข้ากระเป๋าตัวเอง ไม่ต้องคิดเลยว่าถ้ามีอำนาจอยู่ในมือมากมายจะเกิดอะไรขึ้น
ในบริษัทคงได้เดือดร้อนไปทุกหย่อมหญ้า
พิริยะตัดสินใจแน่วแน่แล้วว่าจะให้ลูกสาวแต่งงานกับลูกนอกสมรสของเพื่อน
พิริยะไม่กังวลเพราะจีระยุได้ทำการโอนหุ้นให้ลูกชายไปแล้วเรียบร้อยเมื่อวานนี้ หลังจากการเจรจาตกลงเป็นที่ยุติ และไม่มีทางเปลี่ยนใจแน่
พิริยะบอกลูกสาวว่า
?ลูกคงไม่ขัดข้องใช่ไหม??
ลูกสาวเอาแต่ก้มหน้า พูดอะไรไม่ออก
?ลูกรัก...ทำไมนิ่งไปล่ะ?
พิชญานีเงยหน้าขึ้นมองบิดาทั้งน้ำตาอาบแก้ม
?พ่อจะให้ลูกพูดอะไรได้ล่ะคะ ในเมื่อพ่อตัดสินใจแล้ว?
หญิงสาวพูดออกไปด้วยน้ำเสียงพ้อๆ
พิริยะถอนใจออกมา
?ลูกก็รู้ว่าพ่อไม่มีทางเลือก?
?พ่อขายหนูเพื่ออำนาจ? พิชญานีพูดพลางยกมือปาดน้ำตา ?ทำไมพ่อต้องสนด้วยว่าหนูจะรู้สึกยังไง?
พิริยะมองลูกสาวด้วยสีหน้ากังวล
?แต้ว...?
พิชญานีส่ายหน้าไปมา
?อย่างน้อยหนูควรดีใจใช่ไหมคะที่พ่อไม่เลือกให้หนูแต่งงานกับคนติดยา หรือลูกชายสมาธิสั้นของคุณสุชาติ หรือไม่ก็เป็นเมียพ่อม่ายแก่คราวพ่ออย่างคุณประนาถ?
พิชญานีพูดด้วยน้ำเสียงเยาะหยันตัวเอง
พิริยะก้มหน้าอย่างละอายใจ
?ลูกก็รู้ว่าพ่อไม่มีทางเลือก?
?ถ้าพ่อไม่ยึดติดกับอำนาจ เราคงไม่ต้องเลือกทางไหนหรอกค่ะ?
หญิงสาวอดไม่ได้ที่จะพูดกระทบกระเทียบบิดาออกไป
?ไม่ใช่แค่พ่อ แล้วคนอื่นในบริษัทล่ะ พ่อจำเป็นต้องนึกถึงคนอื่นด้วย พ่ออยากให้ลูกเข้าใจพ่อ?
?หนูเข้าใจค่ะพ่อ? พิชญานีกล่าวเสียงอ่อนแรง ?เพราะแบบนี้ไงคะ หนูถึงพูดอะไรไม่ได้...เพราะยังไงหนูก็ไม่มีทางเลือกอยู่แล้ว?
?มันเป็นทางที่ดีที่สุด? พิริยะพูดเสียงหนักๆ ?นายพีเป็นคนดี พ่อคิดทบทวนดูแล้ว...เขาน่าจะเป็นทางเลือกที่ดีที่สุดสำหรับหนู?
?และเป็นทางเลือกที่ดีที่สุดสำหรับพ่อด้วยใช่ไหมคะ ลุงจีระยุไม่มีทางขอตำแหน่งประธานบริษัทให้ลูกชายเขาแน่?
พิริยะพยักหน้ายอมรับ
?ใช่ลูก...จีระยุมันอยากให้ลูกมันศึกษาดูงานไปก่อน เอาไว้ให้มันแกร่งกล้ากว่านี้แล้วค่อยว่ากันอีกที ถึงตอนนั้นพ่อก็คงลงจากตำแหน่งไปแล้ว?
นั่นสินะ พิชญานียิ้มเศร้าๆ
พ่อคิดทุกอย่างไว้หมดแล้ว
พ่อจัดการเลือกทุกอย่างอย่างเหมาะสม และดีที่สุดเท่าที่สามารถทำได้
สำหรับลุงจีระยุแล้ว นี่เป็นทางที่ดีที่สุดสำหรับลูกชายของลุงเช่นกัน
สรุปก็คือพิชญานีต้องแต่งงานกับคนที่พ่อเคยบอกว่าเป็นลูกนอกคอกของลุงจีระยุมาก่อน
พ่อกับแม่ไม่เคยสนับสนุนให้พิชญานีเล่นกับพีระพัฒน์
พิชญานีจะถูกแม่ตีทุกครั้งที่แอบไปเล่นกับลูกคนใช้
ใครจะคิดล่ะ วันหนึ่งในอนาคต พ่อของเธอต้องพึ่งพิงเขาเพื่อรักษาอำนาจของตัวเองเอาไว้แบบนี้
พิชญานีคิดอย่างอ่อนเพลียหัวใจ
อย่างน้อยเธอก็น่าจะดีใจไม่ใช่หรือที่ไม่ต้องแต่งงานกับสามคนนั่น
พิชญานีแทบนึกไม่ออกเลยว่าแต่งงานกับใครจะเลวร้ายกว่ากันระหว่างสามคนนั่น
หญิงสาวรู้สึกราวยกภูเขาออกจากอก ในขณะเดียวกันหญิงสาวก็อดรู้สึกหวั่นวิตกไม่ได้ แม้ว่าเธอกับพีระพัฒน์จะเคยคุ้นกันมาสมัยเด็ก
แต่นั่นมันก็นานแล้ว ตอนนี้เธอกับเขาแทบจะเป็นคนแปลกหน้าต่อกัน
แบบนี้จะไม่ให้พิชญานีรู้สึกอึดอัดได้ยังไง
พิชญานีไม่อาจคาดเดาได้เลยว่าพีระพัฒน์เปลี่ยนแปลงไปมากแค่ไหน ไม่ว่าจะเป็นหน้าตาหรืออุปนิสัยใจคอ
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
หัวใจของ ?พิชญานี? อ่อนเปลี้ยไปหมดเมื่อบิดาบอกให้เธอแต่งงานกับเขา หญิงสาวไม่รู้ว่าควรจะตกใจหรือดีใจดีกันแน่พิชญานีพูดอะไรไม่ออก
เธอควรดีใจมิใช่หรือที่คนที่เธอจะต้องแต่งงานด้วยไม่ใช่ใครอื่นคนไกล แต่เป็น ?พีระพัฒน์? ซึ่งเคยคุ้นกันดีในวัยเยาว์แม้เธอกับเขาจะไม่ค่อยลงรอยกันเท่าไหร่ คิ้วสวยขมวดมุ่นเข้าหากันเมื่อคิดว่าอะไรทำให้บิดาของหล่อนตัดสินใจเลือกพีระพัฒน์เข้ามายุ่งเกี่ยวกับเรื่องนี้ หญิงสาวกังวลเหลือเกินว่าชีวิตคู่ที่ไม่ได้มาจากความรัก...ความปรารถนา แถมยังเต็มไปด้วยความฝังใจว่าเขาคือลูกของสาวใช้จะดำเนินไปเช่นไร ความสัมพันธ์ในคืนนี้ระหว่างเธอกับเขาควรจบลงด้วยความอ่อนโยนหลังจากสงครามรักปิดฉาก แต่เธอกลับไม่ต้องการมัน เพียงเพราะไม่อยากปล่อยใจตัวเองไปกับสัมผัสอันแผ่วเบาราวรักใคร่ของเขา หญิงสาวจะแน่ใจได้อย่างไรในเมื่อแต่งงานกันมาเขาปล้นสวาทโดยไม่ให้เธอตั้งรับได้ทันเสมอ
