New Release:Gig or Click หนุ่มแสบสาวใสกับเรื่องรักกวนหัวใจ

อัพเดทข่าวบงกชบุ๊คส์ ความเคลื่อนไหว และกิจกรรมพิเศษ ตลอดจนร่วมสนุกชิงรางวัลพร้อมของรางวัลมากมาย

Moderator: P'Bly, Gals, พี่บี

ตอบกลับโพส
Gals
โพสต์: 1101
ลงทะเบียนเมื่อ: ศุกร์ 13 ก.พ. 2009 3:47 pm

New Release:Gig or Click หนุ่มแสบสาวใสกับเรื่องรักกวนหัวใจ

โพสต์ โดย Gals »

บทนำ

แสงไฟหรี่ลงพร้อมกับเสียงเพลงกำลังเปลี่ยนจังหวะราวกับเป็นใจ เมื่อเราทั้งคู่กำลังจะออกไปกลางฟลอร์ ทำเอาฉันยื่นมือออกไปอย่างเก้ๆ กังๆ ราวกับรู้ตัวว่า...นับจากวินาทีที่ผู้ชายตรงหน้าฉันไม่ยอมถอยให้คนข้างหลังเดินขึ้นมาแทนนั้น ฉันก็ไม่มีทางหลีกหนีไปทางไหนได้อีก นอกจากจะต้องอยู่แนบชิดกับเขาท่ามกลางสายตาผู้คนนับร้อย และเพลงช้าๆ
ถึงเวลาเผชิญหน้ากับเรื่องจริงกันแล้วสินะ
?แฟนนายมองอยู่นะ?
ฉันรีบส่งเสียงเตือนทันทีที่อยู่ๆ มือของพีเก้โอบแน่นเข้าที่เอวซะจนใบหน้าของฉันเกือบชนเข้าที่ไหล่ แต่พีเก้ไม่มีท่าทีสนใจสิ่งรอบตัวเราเลยสักนิด
?กลัวอะไรเล่า เราบริสุทธิ์ใจซะอย่าง?
?คนหน้าด้าน? ฉันว่า
?เธอสิหน้าด้าน ถึงอยากให้เราต้องตอบใครต่อใครว่าที่เราไม่กล้าเต้นรำกันมันเป็นเพราะ...เธอมีซัมธิงบางอย่าง?
?บ้า!!?
?ยิ่งดิ้นฉันยิ่งกอดเธอเอาไว้นะจะบอกให้?
?นายกำลังล้ำเส้นแล้วนะ! นายอย่าลืมสิว่าเรื่องของเรามันก็เป็นแค่เกม!?
ไม่ทันที่ฉันจะได้อธิบายจนจบดีว่ามันเป็นเกมที่เราทั้งคู่แค่อยากเอาชนะกันและกัน เขาก็ใช้วงแขนกว้างข้างเดิมกระชับร่างของฉันให้แน่นขึ้นจนฉันเบิกตาโตด้วยความตกใจ
?เกม??
เจ้าของมือใหญ่ทวนคำเสียงสูง ก่อนจะเอียงใบหน้ามากระซิบเข้าที่ข้างหู
?ฉันชักจะไม่มั่นใจแล้วนะว่าเธอคิดแค่นั้น ก็เธอออกจะใจสั่นกับฉันขนาดนี้?
?ใจสั่น??
?เหมือนกับที่ ฉันกำลังเป็นกับเธออยู่นี่ไง?
?...?
หลังจากที่บอกอย่างนั้น จู่ๆ หมอนั่นก็เอามือของฉันที่เขาจับเอาไว้อยู่มาทาบกับหน้าอกข้างซ้ายของเขาเพื่อเป็นสิ่งยืนยัน ทำเอามือที่ไม่เคยสัมผัสหน้าอกของใครตรงตำแหน่งนั้นสั่นไหวนิดๆ และหัวใจของฉันมันออกจะเต้นแรงกว่าหัวใจที่ฉันสัมผัสอยู่ตอนนี้ด้วยซ้ำ เมื่อเขาเลื่อนสายตาลงมาสบตากับฉัน แล้วบอกว่า...
?ฉันว่า...เราเลิกเล่นงี่เง่าอะไรแบบนี้แล้วมาคลิกใหม่ดีมะ??
?ว่า...ไงนะ?!?
?ฉันบอกว่า...?
?...?
?เรามา ?คลิก? กันมั้ย??
ตอนนั้นฉันรู้สึกว่าหัวใจของฉันมันอาจจะล่องลอยไปในที่ไกลแสนไกลด้วยความพองโตเป็นแน่แท้ แต่ฉันจะแสร้งทำเป็นลืมความรู้สึกนั้นไปซะ และคิดว่าคำพูดที่เขาพูดออกมาเป็นแค่คำพูดของผู้ชายอันตราย ถึงแม้ว่าหัวใจของเขาที่มือของฉันกำลังสัมผัสมันอยู่นั้นกำลังบอกฉันว่า...เขากำลังพูดเรื่องจริง
เพราะเรื่องมันมีอยู่ว่า...

1

ผู้หญิงที่เข้าสู่วัยสาวอย่างฉันก็เหมือนผู้หญิงทั่วไปนั่นแหละ ที่เวลาจะเลือกใครสักคนมาเป็นแฟนก็มักจะมองผู้ชายหล่อๆ เอาไว้เป็นอันดับหนึ่ง -_- และดูเหมือนว่าพระเจ้าจะเข้าข้างฉันซะด้วยสิคะ ที่เขาตอบตกลงให้เราเป็นแฟนกัน หลังจากที่เราเป็นเพื่อนกันมาเกือบปี >_<
...วันนั้น ฉันรู้สึกคล้ายกับตัวเองลอยขึ้นไปบนสวรรค์เลยล่ะ แต่หลังจากนั้นไม่นานเท่าไหร่ ใครมันจะไปคิดล่ะว่า จะมีวันที่ฉันต้องตัดสินใจจบเรื่องเพ้อฝันลงราวกับจงใจให้พระเจ้าถีบตกสวรรค์ -_- ซึ่งนั่นก็เพราะฉันกลายเป็นผู้หญิงที่ไม่รู้จักคำว่า ?ความสุข? อีกเลย นับตั้งแต่วันแรกที่ฉันขอเลื่อนฐานะตัวเองจาก ?เพื่อน? ขึ้นมาเป็น ?แฟน? ของหมอนั่นน่ะ!
ทำไมน่ะเหรอคะ?
...ฮือออ TTOTT ก็เพราะว่าเขาเป็นผู้ชายที่ขี้เกียจที่สุดและยังกล้านอกใจฉันอีก ฮือๆๆ! TT..TT ตอนแรกฉันคิดว่าฉันทำใจเรื่องผู้ชายหล่อแต่ไม่ได้เรื่องคนนี้ได้แล้วจริงๆ แต่ว่าเอาเข้าจริงฉันกลับทนไม่ได้ และตลอดเวลาที่คบกันมา ฉันรู้สึกว่าโดนหมอนั่นทำลายหัวใจด้วยเรื่องพวกนี้มามากพอแล้ว และวันนี้แหละค่ะ
ที่ฉันจะปลดปล่อยตัวเองให้เป็นอิสระเสียที! >O<^^

?เราเลิกกันเถอะ?
ฉันบอกกับเจ้าของใบหน้าหล่อเหลาราวกับ ?นิชคุณ หนึ่งในสมาชิกวง 2pm? ที่กำลังโด่งดัง (-..- จริงๆ นะ ไม่ได้โม้!) แบบไม่ต้องเกริ่นอะไรกันมากนัก เพราะหลังจากที่เปิดเทอมวันแรกปุ๊บ ฉันก็โทรตามพีเก้มาเจอที่หลังโรงเรียนปั๊บ แล้วจัดการบอกเลิกตามที่ใจต้องการ ถึงแม้ว่า -O-; สุดท้ายจะกลายเป็นว่าฉันต้องเดินมาหาเขาเองที่ห้องวิทยาศาสตร์ก็เถอะ
สีหน้าของพีเก้ดูอึ้งไปเล็กน้อยเท่านั้น ก่อนจะหัวเราะออกมาเหมือนคำพูดของฉันเป็นเพียงคำพูดของเด็กกำลังงอน
?นึกอะไรมาล้อเล่นแต่เช้าเนี่ย ตันตัน =O=?
เขาไม่เชื่อ...
ก็นั่นสินะ เขาจะเชื่อว่าฉันพูดจริงได้ยังไง้ -_-;; ในเมื่อเมื่อวานนี้เรายังคุยกันดีๆ อยู่เลย -_-^ และให้ตายสิ ฉันเกลียดชื่อ ตันตัน ที่เขาตั้งให้เป็นบ้า!
?ฉันพูดจริงๆ?
ฉันย้ำ และตั้งใจทำเป็นไม่สนใจเรื่องชื่อไปซะ เมื่อเขาเริ่มเห็นว่าคนอย่างฉันจริงจังผิดวิสัย เขาเลยเริ่มสนใจสิ่งที่ฉันพูดขึ้นมาบ้าง
?เป็นบ้าอะไรขึ้นมาอีกล่ะ??
แต่มันไม่ใช่คำถามที่ทำให้ฉันรู้สึกดีขึ้นอยู่ดี -_-
?เมื่อคืนนายหนีไปเที่ยวมาอีกแล้วใช่มั้ยพีเก้?
?อย่ามากล่าวหากันน่ะตันตัน เมื่อวานฉันไม่ค่อยสบายก็เลยเข้านอนเร็วต่างหาก?
?ทีหลังนายก็เตี๊ยมตาพีคด้วยนะ เวลาฉันโทรไปที่บ้าน น้องชายนายจะได้ตอบเหมือนที่นายตอบฉัน?
?=^= เด็กปากเปราะคงโดนล่อด้วยเฟอร์เรโร่อีกแล้วสิเนี่ย! เห็นแก่กินชะมัดเลยไอ้เด็กบ้า?
พีเก้บ่นพึมพำ แต่ฉันได้ยินนะจะบอกให้ -_-^
?แล้วตาพีคก็บอกว่านายไปกับเพื่อนข้างบ้าน ฉันบอกนายแล้วใช่มั้ยว่าฉันไม่ชอบให้นายไปยุ่งกับผู้หญิงคนนั้นอ่ะ?
พีเก้ทำท่าทางหงุดหงิดใส่ฉัน
?แต่ยัยนั่นเป็นเพื่อนของฉันมาตั้งแต่เด็กนะตันตัน ฉันรู้จักยัยนั่นมาก่อนเธอด้วยซ้ำ?
ฉันเม้มริมฝีปากแน่น...
?นานๆ ไปเที่ยวที ไม่ได้ไปถี่เหมือนเมื่อก่อนแล้วนี่นา เธอจะยุ่งอะไรกับฉันนักหนา อย่าลืมสิว่าเธอเป็นแค่แฟนฉันนะไม่ใช่แม่!?
?อะไรนะ!?
?ถ้ารู้ว่าเธอจะงี่เง่าแบบนี้ ฉันไม่มีแฟนให้มันยุ่งยากอย่างงี้หรอก -^-?
?นะ นายกำลังบอกว่ายัยนั่นดีกว่าฉันนะ?
?โอ๊ย อยากคิดอย่างงั้นก็ตามใจ เพราะตอนนี้ฉันเองก็คิดว่ามีเพื่อนอย่างยัยเจ้าสาวก็ยังดีกว่ามีแฟนงี่เง่าอย่างเธอเหมือนกันนั่นแหละ?
น...นี่มันอะไรกันนี่! แม้แต่ผู้ชายเผ่าอินเดียนแดงเขาก็ไม่เห็นเพื่อนผู้หญิงดีกว่าแฟนตัวเองกันหรอก! แล้วนี่เขาคิดอะไรอยู่กันแน่ ถึงเห็นยัยเจ้าสาวอะไรนั่นดีกว่าฉัน
ให้ตายสิ! นี่ฉันคงไม่โดนสวมเขาเพราะเข้าใจว่าทั้งคู่เป็นเพื่อนกันมาโดยตลอดหรอกนะ! T^T!
ฉันเม้มริมฝีปากแน่น ขณะที่พีเก้พูดต่อโดยที่ไม่สนใจความรู้สึกของฉัน
?ฉันไม่ชอบการแสดงตัวเป็นเจ้าข้าวเจ้าของฉันของเธอเลย? จากนั้นเขาก็กอดอก ?เราคบกันแล้วก็จริง แต่เราก็ต้องเคารพสิทธิส่วนบุคคลของกันและกันสิ ทีฉันยังไม่เคยห้ามไม่ให้เธอคบเพื่อนผู้ชายเลยนะตันตัน?
?แล้วถ้าฉันเป็นสาวฮอตเหมือนที่นายเป็น นายจะไม่รู้สึกเหมือนอย่างที่ฉันรู้สึกกับนายใช่มั้ยพีเก้?
?-_-^ ฉันว่าวันนี้เธอต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ ที่มาหาเรื่องฉันแต่เช้า? แล้วพีเก้ก็ทำท่าจะเดินไป แต่ฉันไม่ให้เขาไป
?ปล่อย!?
พีเก้พยายามสะบัดแขนออกจากมือทั้งสองข้างของฉัน
?ยังไปไม่ได้จนกว่าเราจะคุยกันรู้เรื่องนะ?
?ฉันไม่คุยเรื่องงี่เง่า?
?แต่สำหรับฉันมันไม่ใช่เรื่องงี่เง่า!?
ฉันเถียง และการเถียงของฉันครั้งนี้มันก็กลายเป็นจุดจบให้กับตัวฉันเอง
?ก็ได้ งั้นเราก็เลิกกัน? พีเก้บอกฉัน ใบหน้าเขาปราศจากรอยยิ้มตอนที่พูดต่อว่า ?เพราะฉันไม่อยากคบกับผู้หญิงที่ทำตัวงี่เง่า!?
พีเก้แกะมือฉันออก จากนั้นเขาก็เดินออกไปจากห้องวิทยาศาสตร์โดยไม่หันมามองฉันอีกเลย และ ให้ตายสิ T_T คำบอกเลิกของเขามันสะเทือนใจฉันมากกว่าออกมาจากปากของตัวเองเป็นร้อยๆ ครั้งซะอีก น้ำตาของฉันมันก็เริ่มคลอแล้วด้วยล่ะ
สุดท้ายฉันก็ปล่อยโฮดังลั่นอย่างกับนางเอกในมิวสิควิดีโอ แล้วอยู่ๆ ฉันก็ต้องเงียบเสียงลงเมื่อได้ยินเสียงกระแอมกระไอมาจากแถวนี้
?ท่าทางเธอจะมีปัญหาหัวใจอย่างหนักเลยนี่ สาวน้อย?
เสียงของใครกันน่ะ?! o_O
ฉันยกแขนขึ้นมาปาดน้ำตาก่อนจะมองไปรอบๆ ห้องวิทยาศาสตร์เพื่อหาต้นตอของเสียงปริศนา แต่หมุนตัวมองจนรอบห้องแล้วก็กลับไม่เห็นอะไรสักอย่าง
ยะ...อย่าบอกนะว่าฉันจะซวยซ้ำซวยซ้อนได้เจอผีต่อหลังจากที่อกหักดังเป๊าะเนี่ย T^T!!
?ความรักมันก็อย่างนี้แหละ สุข เศร้า เหงา และแค้น?
ฉันหูผึ่ง เพ่งไปยังที่ที่เสียงปริศนาลอดออกมา และทันใดนั้นเอง ผ้าม่านสีน้ำเงินเข้มก็ปลิวไสวไปด้วยแรงลม เผยให้เห็นผู้ชายผมสั้นสีชา ใบหน้าเรียว คิ้วหนาสีดำสนิทตัดกับริมฝีปากสีสตรอเบอรี่ อยู่ตรงนั้น
เขาเป็นใครกันล่ะเนี่ย? O[]O? แล้วเขาอยู่ตรงนั้นตั้งแต่เมื่อไหร่!!!
?นี่! นายแอบฟังพวกเราคุยกัน...?
?จุ๊ๆ พวกเธอมาคุยกันตอนที่ฉันหลบมางีบต่างหาก?
ว่าแล้วเขาก็หาวหวอดๆ ฉันสงสัยจริงๆ นะว่าเขาง่วงอะไรกันนักกันหนา เพราะตอนนี้มันตอนเช้า ไม่ใช่หลังกินข้าวเที่ยงสักหน่อย
?อย่าเอาเรื่องนี้ไปเล่าให้ใครฟังนะ ฉันขอร้อง?
ฉันไม่รู้จะพูดอะไรแล้วจริงๆ เพราะจะบอกว่าขอให้เขาทำเป็นไม่ได้ยิน เขาก็ดันได้ยินไปซะแล้วนี่ Y.Y
?แน่นอนขอรับ ด้วยเกียรติของนักบำบัดรัก?
พอเห็นหมอนั่นโค้งลงราวกับว่ากำลังทำความเคารพเจ้าหญิงแล้วน้ำตาฉันก็แห้งเหือดหายไปด้วยความต๊กกะใจ T^T! จริงๆ นะ เพราะหมอนั่นดูหล่อใช้ได้เลยก็จริง แต่ฉันว่าเขาดูไม่เต็มเต็งยังไงชอบกล -_-;
?นี่นามบัตรของฉัน?
?เอามา...ให้ฉันทำไม??
?เผื่อเธอจำเป็นต้องใช้บริการในอนาคตไง?
เขาขยิบตา แล้วก็ยัดไอ้สิ่งที่เขาเรียว่า ?นามบัตร? ใส่มือของฉัน -_-;; ง่า นี่เขาไม่คิดบ้างเลยหรือไงนะว่ามันเป็นการบังคับกันชัดๆ
?ส่วนใหญ่ฉันประจำอยู่ที่ห้องพยาบาลมากกว่า ถ้าเธอสนใจ...?
และดูเหมือนว่าเขาจะพยายามทำให้ฉันเชื่อในลัทธิเพี้ยนอะไรสักอย่าง ฉันเลยคิดว่าฉันต้องทำอะไรสักอย่าง อาทิเช่น...
?เอ่อ ขอบใจ แต่ฉันต้องไปแล้วล่ะ?
หนี คือทางเดียวที่ฉันจะไม่ต้องพัวพันกับเขา และดีจังที่ดูเหมือนว่าเขาจะไม่ตื๊อฉันเอาไว้ด้วย T.T ขอบคุณสวรรค์!
?แล้วเจอกัน?
เขาบอก และฉันก็ตอบก่อนจะลาเขาแล้วเดินออกไปจากห้องว่า...
?แล้วเจอกัน?
หากฉันต้องการยุ่งกับคน ?หล่อ? แต่ ?เพี้ยน? อย่างเขาอ่ะนะ -_-!!

++++++++++++++++++++++++++++++++
ชีวิตของกีกี้ช่างโชคร้าย หลังจากคบกับพีเก้แล้วถึงได้รู้ว่าความสุขไม่เคยมีอยู่จริง เพราะเธอโดนนอกใจตลอด ซ้ำพีเก้ยังไม่คิดจะใส่ใจเธอ ในวันที่กีกี้ขอเลิกกับพีเก้เธอก็ได้พบกับริวเซ ผู้ชายเพี้ยนๆ ที่บอกว่าตัวเองเป็นนักบำบัดรัก ทว่า..เมื่อเธอได้ใกล้ชิดกับเขาแล้ว มันก็ทำให้เธอมีความสุขมากขึ้น แต่ทำไมพอพีเก้มาขอคืนดีด้วยเธอถึงได้หวั่นไหวนัก สุดท้ายแล้วเธอจะเลือกคลิกที่คนไหนดีล่ะ?!?

รูปภาพ

ตอบกลับโพส

ย้อนกลับไปยัง “Bongkoch Books News & Activities”