[Comicclub4/2007] Annima

คอลัมน์สัมภาษณ์นักเขียน และคนการ์ตูน underground

Moderator: B.Comics, พี่บี

ตอบกลับโพส
ภาพประจำตัวสมาชิก
honeynut
โพสต์: 129
ลงทะเบียนเมื่อ: ศุกร์ 12 พ.ค. 2006 1:01 pm
ที่อยู่: Lake of Souls
ติดต่อ:

[Comicclub4/2007] Annima

โพสต์ โดย honeynut »

รูปภาพ

ประวัติส่วนตัว
ชื่อ-แอน
อายุ-25 ปี
การศึกษา-ปริญญาตรี
ผลงานที่ผ่านมา-Gensosuikoden Anthology / Persona 3 Anthology /Kingdom Heart Anthology
เว็บไซต์- http://annima.exteen.com

เพราะอะไรถึงเริ่มวาดการ์ตูนคะ
ไม่ทราบเหมือนกันค่ะ คือตั้งแต่จำความได้ก็ชอบดูการ์ตูนญี่ปุ่น แล้วก็วาดรูปเลียนแบบไปเรื่อยๆ คิดอะไรอยู่นะตอนนั้นก็ไม่รู้เหมือนกัน แหะๆ

เริ่มวาดการ์ตูนตั้งแต่เมื่อไหร่
ตั้งแต่ได้ดูดรากอนบอลค่ะ น่าจะตอนอยู่อนุบาล

นักเขียนในดวงใจChrono Nanae, Kouga Yun, Etsumi Ninomiya, Takako Yamazaki, Higuri Yuu คนสุดท้ายนี้แหวกหน่อย อาจารย์ Tetsuka Osamu ค่ะ

โดจินชิเล่มแรกที่ทำคือ
ยังไม่เคยมีโดจินชิเล่มเดี่ยวๆ ของตัวเอง มีแต่เล่มวาดรวมกับคนอื่น เล่มแรกเป็นแอนโธโลจี Kingdom Hearts ชื่อ Ultimate Kingdom จะว่าไปน่าจะเรียกว่าเป็น guest มากกว่าด้วยซ้ำ เพราะได้วาดส่งไปแค่ไม่กี่หน้าเอง

ตัดสินใจเลือกเรื่องที่จะมาออกโดจินยังไง
ไม่เคยเลือกเรื่องที่จะวาด เพราะวาดแต่ช่วงที่พีคเรื่องนั้นๆ เท่านั้น ไม่มีช้อยส์อื่นๆ มาให้ตัด
แต่ที่ต้องตัดสินใจก็คือ จะวาดหรือไม่วาด อันนี้ตัดสินใจจากเวลาว่างที่มีก่อน เพราะสายวิชาชีพที่เลือกเรียนทำให้แทบไม่มีเวลามาทุ่มเทกับอย่างอื่นเลย และการวาดการ์ตูนเป็นอะไรที่ต้องตั้งใจมากๆ ใช้เวลามากๆ ด้วยสำหรับเรา เลยต้องคิดหนักว่าช่วงนี้มีเวลาพอจะมานั่งวาดรูปไหมมากกว่า ช่วงหลังๆ ที่ได้ออกแอนโธก็เพราะไร้ภาระผูกพันทางการเรียนแล้ว เย้!

ความยากง่ายในการทำ ออริจินัล กับ พาโรดี้ ต่างกันอย่างไร
ออริจินัลสำหรับเรายากมาก ต้องเริ่มจากไม่มีอะไรเลย ส่วนพาโรดี้หรือการ์ตูนล้อคิดว่าง่ายกว่า มีทุกอย่างมาให้แล้วทั้งเนื้อเรื่องตัวละคร กระทั่งบุคลิกนิสัย แค่เอามาคิดต่อแค่นั้นก็ได้เรื่องละ
อุปกรณ์ที่ใช้ในการวาดรูป
ดินสอกด ปากกา pigma คอมพิวเตอร์

อยากให้เปรียบเทียบการออกโดจินเป็นกลุ่มกับโดจินเดี่ยวหน่อยค่ะ
ถ้าออกโดจินเป็นกลุ่มเป็นอะไรที่สนุกสุดๆ เพราะอย่างน้อยเราก็มีเพื่อนมาร่วมกรี๊ดร่วมเม้าท์เรื่องที่ชอบเรื่องเดียวกัน ช่วยต่อมุข ให้กำลังใจ ขู่เข็ญใกล้ๆ เส้นตาย (เอ๋?) ข้อดีอีกอย่างคือ งานไม่หนัก ไม่ต้องโซโลคนเดียวทั้งเล่ม แถมยังเป็นการบังคับตัวเองให้วาดให้ทัน เพราะมีเพื่อนร่วมชะตากรรมในเล่มอยู่อีก จะทำงานเสร็จมั่งไม่เสร็จมั่งไม่ได้ ต้องให้ได้ตามกำหนด
ส่วนการออกโดจินเดี่ยวในความเห็นเรามันก็เป็นการพิสูจน์และโฆษณาตัวเองไปเลย ที่สำคัญกำไรเหนาะๆ ไม่ต้องแบ่ง (55... งก) ถ้าอยากเอาดีด้านการวาดการ์ตูนจริงๆ คิดว่าออกโดจินเดี่ยวๆ ดีกว่า ออกเป็นกลุ่มสำหรับเราคือวาดเอามันส์เท่านั้นเอง

แก้ปัญหาเวลาคิดมุกการ์ตูนไม่ออกยังไงคะ
นั่งเล่นเกมส์หรือดูการ์ตูนเรื่องนั้นๆ ซ้ำไปซ้ำมาเรื่อยๆ บางทีก็เปิดเน็ตไปดูไอเดียคนอื่นๆ ช่วยจุดประกายได้เยอะเหมือนกัน

เคยโดนทางบ้านห้ามเขียนการ์ตูนหรือเปล่า? ทำยังไงให้พ่อแม่ยอมรับ?ตอนประถม เพราะชอบวาดรูปก็เคยคิดจะไปเรียนทางด้านสายศิลปะ แต่ทั้งพ่อแม่กระทั่งครูที่โรงเรียนไม่เห็นด้วยอย่างแรง บวกโดนหว่านล้อมด้วยก็เลยถึงขั้นเลิกเล่นเกมส์อ่านการ์ตูนเลิกวาดไปหลายปีเลย สุดท้ายมันอยู่ในสันดานจริงๆ โตมาพอไม่มีคนสนใจแล้วก็เลยหันกลับมาวาดใหม่ ก็แอบเสียดายช่วงเวลาที่เคยเชื่อฟังผู้ใหญ่เหมือนกัน
ไม่ได้ทำยังไงให้พ่อแม่ยอมรับ เพราะการตัดสินใจเลือกทางเดินแบบคนธรรมดาตอนเด็กๆ ทำให้เราไม่ได้วาดการ์ตูนเป็นจริงเป็นจังอีกต่อไปแล้ว ตอนนี้ที่บ้านก็เลิกจะมาสนใจแล้วด้วยว่าลูกๆ เป็นโอตาคุไปแล้วกี่คน

เคยส่งสำนักพิมพ์มาบ้างหรือเปล่า
ไม่เคยค่ะ

คิดยังไงกับวงการการ์ตูนในปัจจุบัน
ถ้าในแง่คนอ่านการ์ตูน รู้สึกว่าเดี๋ยวนี้พัฒนาไปมาก แต่ด้านวงการการวาดการ์ตูนในบ้านเรา ก็นับว่าก้าวไปไกลว่ายุคแรกเริ่มมากแล้ว แต่ก็ยังไม่อยู่ในขั้นที่เราเองพอใจอยู่ดี

สุดท้ายแล้ว ฝากคำแนะนำให้น้องๆที่กำลังอยากทำโดจินหรือว่าเริ่มวาดการ์ตูนหน่อยจ้า
อยากให้วาดการ์ตูนแล้วสนุกกับมันตอนวาด ไม่ต้องหวังว่าวาดแล้วจะต้องเอาไปขายเอาไปโชว์ ถ้าเราสนุกกับการวาดก็จะไม่ต้องใช้คำว่าอดทนในการวาด เพราะเราจะได้วาดไปเรื่อยๆ แล้วงานก็จะดีขึ้นเอง
อีกอย่างคือเราคิดว่าการวาดรูปเป็น output ก็หมายความว่าต้องมี input ซึ่ง input ต้องใช้มหาศาลกว่าจะคั้นออกมาเป็น output ได้กระหย่อมนึง ความเห็นเราคือคนที่จะวาดการ์ตูนได้ดีอย่างน้อยก็น่าจะเป็นคนที่ได้อ่านได้ดูการ์ตูนมามากมายหลากหลายถึงจะดีนะ



รูปภาพ
เมษายน 2550
รูปภาพ
รูปภาพ

ตอบกลับโพส

ย้อนกลับไปยัง “Underground review”