บอร์ด บงกช คอมมิวนิตี้

คิดไว้ว่าจะวาดการ์ตูน ไปให้ บก.วิจารณ์ดู.. ผลจะออกมาเป็นยังไงก็ช่าง ขอแค่ได้คำแนะนำที่เหมาะสม เท่านั้นเอง
มีบางสิ่งมาสกิดใจ ว่า..ถ้าวาดเรื่องยาวไป..มันก็เหนื่อยแย่.. เอาเรื่องสั้นไปก่อนละกัน
แต่เป็นคนที่แต่งเรื่องสั้นไม่เก่งค่ะ ไม่รู้จะแต่งยังไงจริงๆ แต่งได้แต่เรื่องยาวๆ
(แต่เรื่องยาวที่เคยแต่งไว้ตอนม.3 เนี้ย...แต่งไว้ล่วงหน้าปาไป 4 ภาคแล้ว 555 แถมเนื้อเรื่องได้รับอิทธิพลมาจากรีบอร์นมากเหลือเกิน ก๊ากกก )

นั่งคิดนอนคิดมาร่วมอาทิตย์ ยังไม่ได้เรื่องที่มันเวิร์คเลย

คืออยากให้ บก.วิจารณ์การ์ตูนให้ แต่แต่งเรื่องสั้นไม่เป็น ว่างั้นเหอะ

ช่วยแนะนำหน่อยค่ะว่าอย่างหนูเนี้ย..จะวาดเรื่องแบบไหนดี
เรื่องยาวที่ถนัดแต่ฝีมือไม่เข้าขั้น
กับเรื่องสั้นที่แต่งไม่เป็นแต่สบายกว่าเยอะ (เอ เราขี้เกียจเกินไปละ )



เดี๋ยวถ้ามีโอกาสจะเอารูปที่วาดมาให้วิจารณ์กันนะคะ

นี่ ความคิดส่วนตัวนะ

ผมก่ะไม่ได้รอบรุอะไร

แต่ผมคิดว่า น่าจะ แต่งการ์ตูน ยากไปเรย (ไอ เรื่อง ที่บอกว่า มีอิทธิพนไรหน่ะ)แต่แต่งแค่ตอนนึง

ก่ะน่าจะได้ แบบคล้ายว่าจะให้ติดตามต่อไรอยางงัน

ผมก่ะเปนตอนนี้จะขึ้นม.3 แต่งไว้เปร 10 10 เรื่อง ส่วน เรื่อง ที่คิดว่าจะวาดจิงๆ ที่อยุ 2 3 เรื่อง

แค่นี้แหระ ผมคิดว่าน่าจะได้ (มั้ง)

เรื่องที่แต่งมันเป็นเรื่องของโรงเรียนที่จะสอนและสร้างหน่วยปราบปรามกลุ่มผู้มีอิทธิพลอะไรประมาณนั้น แล้วตัวเอกที่เป็นหน่วยปราบปรามจะมารู้ีหลังว่า ตัวเองเป็นทายาทของแก้งค์นั้น
(คือโดนทิ้งตั้งแต่เด็กไม่รู้ว่าพ่อแม่คือใคร ประมาณนั้น) << ดันสปอยเนื้อเรื่องไปซะงั้น เอิ๊กๆๆ ^^
คิดว่ามันก็ดีคะ น่าจะสนุกดี (ความความส่วนตัวของคนแต่งเองนะคะ)
แต่กลัวว่าเรื่องจะไปคล้ายรีบอร์นอ่ะค่ะ
แต่ที่โลลิป๊อปพูดมานี่ ก็โอเคนะคะ
ส่งไปสักตอนนึง ก็อาจจะได้แนวทางมากขึ้น
แต่มีเรื่องจะถามว่า เวลาส่งเรื่องยาวนี่ เค้าให้ส่งไปทั้งหมดตั้งแต่ต้นจนจบเรื่องเลย
หรือว่าส่งไปทีละตอน สองตอนคะ (ถ้าให้ส่งไปทีละตอนสองตอน จะได้ลองวาดส่ง 55)
แล้วตอนเราจะส่ง ส่งสตอรี่บอร์ดไปส่งหรือว่าต้นฉบับแบบตัดเส้นแล้วคะ

สุกยอดเรยเพ๊

เรียกพี่ดีกว่า

ขอถาม ยุ(อายุ) หน่อย ยุ เท่าไหร ผมขึ้นม.3 (หนทางยังอีกไกลลิบ)

ผมว่าพีเขียนเปนตอนๆดีกว่า น้า จะได้รุว่า เวิก ไม่ เวิก

เกิดเขียนจนจบแล้วเขาไม่เอาจะทามยังไง

แต่ก้อต้องดุที่ท่านอื่นว่าจะมาบอกไรอีกป่าว

มีอีกแบบคือ กระโดด ไปถามเขาเรยง่ายดี ( จะโหดไปไหน ฟร่ะ )

ผมก้ออ่านรีบอน ที่ชอบคือ สึนะ โกคุ ฮิบาริ แค่เนี่ย

ผมก้อเดกใหม่

จากประสบการณ์

ก่อนอื่นใดเราควรติดต่อสำนักพิมพ์ที่เราจะส่งไปก่อนครับ ว่าเขามีโครงการรับงานเขียนของนักเขียนหน้าใหม่รึเปล่า ถ้ารับมีก็สอบถามว่ามีเงื่อนไขการเสนองานอย่างไรบ้าง ซึ่งโดยปกติ จะมีสามแบบใหญ่ๆ ด้วยกัน คือ

1. วาดเรื่องสั้น จบตอนเดียว

2. วาดตอนที่ 1 จากเรื่องยาวส่ง ไม่ต้องส่งเนื้อเรื่อง

3. ส่งเรื่องยาวเขียนแบบนิยาย แบ่งตอนชัดเจน และส่งภาพตอนที่ 1 มาด้วย


อย่างของบงกชจะเปิดกว้างหน่อยครับ ส่งมาได้ทุกแบบเลย แล้วไม่ว่าจะได้รางวัลหรือไม่ ทางบงกชก็จะมีคำแนะนำกลับไปเสมอครับ


สำหรับการเสนอเพื่อขอคำวิจารณ์นั้น ส่วนตัวผมว่าน่าจะลองทำเรื่องสั้นดูก่อนครับ เพราะมันสะดวกต่อสำนักพิมพ์ที่จะอ่าน แล้ววิจารณ์โดนไม่เสียเวลามากนัก คืองานเขาก็เยอะอยู่ ^ ^a แต่ก็ไม่ตายตัวนะ จะสั้นจะยาวก็ส่งไปเลยครับ ลองดู เป็นประสบการณ์ครับ

ปล. ถ้าว่างลองไปส่งเองถึงที่ดูเลยครับ จะได้คุยกันแบบซึ่งหน้า รับรองวิธีนี้ได้อะไรกลับมาเพียบเลยครับ

lollipop01 เขียน:สุกยอดเรยเพ๊

เรียกพี่ดีกว่า

ขอถาม ยุ(อายุ) หน่อย ยุ เท่าไหร ผมขึ้นม.3 (หนทางยังอีกไกลลิบ)

ผมว่าพีเขียนเปนตอนๆดีกว่า น้า จะได้รุว่า เวิก ไม่ เวิก

เกิดเขียนจนจบแล้วเขาไม่เอาจะทามยังไง

แต่ก้อต้องดุที่ท่านอื่นว่าจะมาบอกไรอีกป่าว

มีอีกแบบคือ กระโดด ไปถามเขาเรยง่ายดี ( จะโหดไปไหน ฟร่ะ )

ผมก้ออ่านรีบอน ที่ชอบคือ สึนะ โกคุ ฮิบาริ แค่เนี่ย

ผมก้อเดกใหม่

พี่จะขึ้นม. 5 แล้วค่ะ (อายุ ย่าง 16 ปีนะ)
ยังไงก็ขอบคุณสำหรับคำแนะนำจ๊ะ

pikabenz เขียน:จากประสบการณ์

ก่อนอื่นใดเราควรติดต่อสำนักพิมพ์ที่เราจะส่งไปก่อนครับ ว่าเขามีโครงการรับงานเขียนของนักเขียนหน้าใหม่รึเปล่า ถ้ารับมีก็สอบถามว่ามีเงื่อนไขการเสนองานอย่างไรบ้าง ซึ่งโดยปกติ จะมีสามแบบใหญ่ๆ ด้วยกัน คือ

1. วาดเรื่องสั้น จบตอนเดียว

2. วาดตอนที่ 1 จากเรื่องยาวส่ง ไม่ต้องส่งเนื้อเรื่อง

3. ส่งเรื่องยาวเขียนแบบนิยาย แบ่งตอนชัดเจน และส่งภาพตอนที่ 1 มาด้วย


อย่างของบงกชจะเปิดกว้างหน่อยครับ ส่งมาได้ทุกแบบเลย แล้วไม่ว่าจะได้รางวัลหรือไม่ ทางบงกชก็จะมีคำแนะนำกลับไปเสมอครับ


สำหรับการเสนอเพื่อขอคำวิจารณ์นั้น ส่วนตัวผมว่าน่าจะลองทำเรื่องสั้นดูก่อนครับ เพราะมันสะดวกต่อสำนักพิมพ์ที่จะอ่าน แล้ววิจารณ์โดนไม่เสียเวลามากนัก คืองานเขาก็เยอะอยู่ ^ ^a แต่ก็ไม่ตายตัวนะ จะสั้นจะยาวก็ส่งไปเลยครับ ลองดู เป็นประสบการณ์ครับ

ปล. ถ้าว่างลองไปส่งเองถึงที่ดูเลยครับ จะได้คุยกันแบบซึ่งหน้า รับรองวิธีนี้ได้อะไรกลับมาเพียบเลยครับ

จริงหรอคะ ! ถ้าวาดเสร็จก็อยากลองไปส่งถึงที่ดู ท้าทายดี 555
แต่อย่างเราน่ะ ต้องฝึกฝนอีกเยอะ (แต่จะฝึกไปพร้อมๆกับวาดนี่แหละ ใจร้อน ไฟแรง ฮ่าๆๆๆๆ )
แค่แต่งเรื่องสั้นยังไม่รู้จะแต่งยังไงเลย แต่จะพยายามค่ะ !!!
ยังไงก็ขอบคุณนะคะ เริ่มจะเจอทางสว่างรำไรอยู่ตรงหน้าแล้วค่ะ5555

เชื่อพี่ Pikabenz เลยคับคนนั้นเขามืออาชีพแล้ว ~

ปล. 16 ส่งสำนักพิมแล้วเรอะ คาราวะ !!

^
^
ยังไม่ส่งค่ะ แต่คิดจะส่ง 55
(ฝีมือยังไม่เข้าขั้น แต่จะเริ่มวาดส่งแล้วค่ะ)
แหะๆ ส่งเพื่อรับคำวิจารณ์เท่านั้นค่ะ ^^ ถ้าได้ตีพิมพ์ยิ่งดี ก๊ากกกก << หวังสูงไปละ

คงต้องบอกให้ลองส่งเรื่องสั้นก่อนค่ะ

แต่ทำไมไม่ ลองส่งที่โครงการก้าวแรกดูก่อนล่ะคะ

แนะนำให้ส่งเป็นเรื่องสั้นก่อนน่าจะดีนะคะ
จะได้เป็นการทดสอบตัวเราเองด้วย
เพราะการ์ตูนเรื่องหนึ่ง กว่าจะวาดให้จบได้ ต้องใช้ความพยายามน่าดู
ยิ่งคนไทย ไม่มีทีมผู้ช่วยเหมือนมืออาชีพที่ญี่ปุ่น

สำหรับเรื่องยาว มันจะมีปัจจัยหลายอย่าง ที่ทำให้งานยากกว่าเรื่องสั้น
ความต่อเนื่องเอย ความอดทนเอย(ส่วนมาก ทำได้ซักพัก จะอยากไปวาดเรื่องใหม่) เวลาของงานหลักเอย ฯ
เข้าใจว่าเรื่องยาวมันแต่งสนุกกว่า เพราะมีดีเทลคาแรคเตอร์ตัวละครที่ส่วนใหญ่จะชอบแต่งกัน
เรื่องสั้น จะขมวดปมให้ทุกอย่างจบในหนึ่งตอนค่อนข้างลำบากหน่อย(ส่วนตัวอะนะคะ)

เป็นกำลังใจให้ค่ะ

หวัดดีคับ
คือผมก็เพิ่งเริ่มหัดวาดหัดเขียนอยู่เหมือนกัน
แต่ดันมาเริ่มตอนนี้ ม.4 อายุ 15 (ไม่สายเกินไปใช่มั๊ยคับ)
คือผมเริ่มจากการอ่านมาก่อน แต่ไม่มีประสบการณ์มากเท่าไหร่ เราอ่านแบบวิเคราะห์เอาเองน่ะคับ
ส่วนเรื่องวาด เราชอบดีไซน์คาแรกเตอร์กับชุดมากกว่าคับ
มีเพื่อนชวนเข้าทีมเหมือนกัน แต่เราก็ไม่มั่นใจเท่าไหร่เพราะมาใหม่ แถมมันยังคาดหวังกะเรามากด้วยคับ
ตอนนี้เราเป็นคนรีไรท์งานของเพื่อนอีกทีน่ะคับ เนื่องด้วยเพื่อนมันแต่งดีแต่อ่านไม่รู้เรื่อง
อยากได้คำแนะนำจากผู้ที่มีประสบการณ์ทั้งมากและน้อยด้วยคับ ชีวิตนี้ผมจะได้เข้าวงการนี้ซะที

เรื่องพวกนี้ผมเองยังไม่เคยมีประสบการณ์ แต่ก็มีประสบการณ์อย่างอื่นที่คล้ายๆ กันอยู่บ้าง ลองนำคำแนะนำผมไปคิดดูก็ได้ครับ

ในฐานะผู้ที่ยังไม่มีประสบการณ์ แต่มุ่งมั่นที่จะประสบเช่นเดียวกับท่าน สิ่งที่ผมทำคือ

1. สำรวจสำนักพิมพ์ (ไม่จำกัดจำนวนสำนัก)
- เพื่อรับข้อมูลข่าวสารการรับผลงานของนักวาด/เขียนมือใหม่ ซึ่งในตอนแรกเราต้องรู้ว่าในแต่ละสำนักพิมพ์เขาต้องการผลงานแบบใด
แนวใด จำนวนเท่าใด เป็นต้น

- แต่เมื่อเราเลือกสำนักพิมพ์ที่เราต้องการได้แล้ว สิ่งที่ขาดไม่ได้คือกฎของการรับผลงานของสำนักพิมพ์นั้นๆ โดยทั่วไปจะส่งผลงานได้เพียง
1 ผลงานต้อ 1 สำนักพิมพ์ จะส่ง 1 ผลงานต่อหลายสำนักพิมพ์ไม่ได้ (ยกเว้นในกรณีที่เราส่งผลงานให้สำนัก A แล้วไม่ผ่านแต่เราต้องการ
ลองส่งให้สำนัก B เพื่อเสี่ยงดวงอีกครั้งน่าจะได้ครับ เพราะผลงานยังไม่ได้รับการตีพิมพ์หรือตกลงให้เป็นของสำนักพิมพ์ใด)

2. สร้างผลงาน (สั้น/ยาว)
- เริ่มแรกผมแนะนำให้เริ่มจาก เรื่องสั้น ครับ เป็นการสร้างผลงานชิมลางทดสอบฝีมือไปก่อน ช้าๆ ได้พล้าเล่มงามครับ
เนื่องด้วยจำนวนหน้าน้อยใช้เวลาสั้นและมีเวลาแต่งภาพได้อย่างเต็มที่ อย่าเพิ่งส่งเรื่องยาวจะดีหว่าครับนอกจากจะนานแล้ว
หากผิดหวังจากสำนักพิมพ์จะท้อเอาครับ เริ่มสั้นๆ ไปก่อนครับ



การที่เราจะได้คำแนะนำหรือคำวิจารณ์จากฝ่าย บก. นั้นผมว่ายากนิดนึงครับ เพราะฝ่าย บก. ต้องพิจารณาผลงานของนักวาด/เขียน
ที่มีมากมายอาจไม่มีเวลามาให้คำแนะนำหรือคำวิจารณ์เราได้ครับ ถ้าจะให้ดีลองนำผลงานมาให้เพื่อนๆ ในวงการการ์ตูนได้แนะนำก่อนจะดีกว่าครับ

"ในวงการการ์ตูน" ในที่นี้ผมหมายถึงผู้ที่เกี่ยวข้องกับการวาดจริงๆ อย่างท่าน เบนซ์ pikabenz ครับ
ถ้าอย่างพวกผมน่าจะเป็นผลงาน Art work จะดีกว่าครับ จะให้คำแนะนำได้ตรงจุดที่สุดครับ



การสร้างผลงานต้องประกอบด้วน 2 สิ่งครับ

เนื้อหา - และภาพ

ภาพดีแต่เนื้อเรื่องห่วย ก็ไม่ดีครับ

แต่ถ้าภาพไม่ดีแต่เนื้อเรื่องเยี่ยม มันดีกว่าอย่างชัดเจนเลยครับ


วิธีทำเนื้อเรื่องให้ดี ทำยากกว่าวาดให้สวยเยอะครับ


ยกตัวอย่างการ์ตูนเรื่อง Hunter x Hunter ภาพการ์ตูนแย่มากๆ แต่เนื้อเรื่องมันชวนอ่านครับ มันถึงเป็นที่นิยมและมียอดขายค่อนข้างดี


ผมแนะนำเท่านี้ก่อนนะครับ ขอบคุณครับ

ควรส่งเรื่องสั้นก่อนค่ะ

เพราะเรื่องสั้นนี่ืถือว่าดูอะไรได้หลายอย่าง เช่น
- ควบคุมหน้ากระดาษได้พอดีกับจำนวนที่กำหนดหรือไม่ ดังนั้นจำเป็นอย่างมากที่ Story Board ต้องเป๊ะ 16 หน้าคือ 16 หน้า รวมถึงดูจังหวะการดำเนินเรื่องในจำนวนหน้าจำกัดได้ดีหรือไม่ เพราะเวลาเขียนเรื่องยาวจริงๆ จะต้องมีการทิ้งจังหวะให้ดูน่าติดตาม มีลูกล่อลูกชนให้คนอ่านคาดเดาเรื่องไม่ได้ ถ้าทำในเรื่องสั้นไม่ได้ เรื่องยาวก็ยากค่ะ
- ในด้านของภาพก็คือดูความขยัน ความอดทน บางคนส่งมาสิบหน้าแรกรายละเอียดเยอะ แต่พอครึ่งหลังเผามาเลย งานครึ่งแรกกับครึ่งหลังความตั้งใจผิดกัน

เวลาเป็นนักเขียนประจำแล้วก็ยังมีจำนวนหน้าที่กำหนดให้เขียนในแต่ละตอน ห้ามน้อยกว่า 16 และห้ามเกิน 32 อะไรทำนองนั้น และยังต้องกำหนดว่าพอรวมเล่มแล้ว เล่ม 1 จะจบตรงไหนถึงจะน่าติดตาม (และอื่นๆ อีกมากมาย ^^' ) เรื่องของจำนวนหน้าจึงเป็นวินัยของนักเขียนที่สำคัญมาก การเขียนเรื่องสั้นจึงเป็นการฝึกทักษะตามที่ได้บอกไว้ข้างบน

หลายคนอาจบอกว่า
มีเรื่องยาวที่สนุกมากอยากจะเขียนส่งสนพ. (เราเองก็เคยคิดอย่างนั้น)
ก็ต้องบอกว่า ให้ยึดกติกาของสนพ. จะดีกว่า
ถ้าส่งมาเป็นร้อยหน้าแล้วเกิดงานไม่ผ่าน หรือสนพ. ลงให้ไม่ได้ด้วยเหตุผลทางการพิมพ์ นักเขียนจะเฟลแล้วไม่อยากเขียนอีก

เรื่องยาวๆ ให้เก็บเป็นสต๊อคไว้นะคะ ถ้าพยายามพัฒนาผลงานอย่างต่อเนื่อง เรื่องสนุกๆ เหล่านั้นจะได้เอาออกมาใช้งานในวันที่ได้เป็นนักเขียนการ์ตูนแล้วแน่นอนค่ะ

-----------------------------
ทีนี้เรื่องคำวิจารณ์นะคะ
ถ้าเป็นบงกชจะมีการวิจารณ์ให้อยู่แล้ว เอาคำวิจารณ์ 1-2 หน้านั้นไปปรับใช้ในงานได้ค่ะ
คนรอบข้าง อย่างเพื่อน พี่น้อง ก็วิจารณ์ได้ต่อให้พวกเขาไม่ใช่นักเขียน ไม่ใช่ บ.ก. แต่รับฟังในฐานะเสียงของผู้อ่านได้เช่นกัน
แต่ที่สำคัญกว่านั้น คือ สายตาของนักเขียนเอง ส่วนตัวเชื่อว่านักเขียนรู้ว่าตัวเองมีจุดอ่อนอะไรบ้าง ในหนึ่งผลงานนักเขียนได้ซิ่ง เผา หรือทำเทคนิกไหนไม่ได้บ้าง อยู่ที่ว่าจะแก้มันได้ช้าหรือเร็ว

---------------------------------

เม้นท์ซะยาวเลย ^^"
ถ้าพิมพ์อะไรให้ขัดเคืองไปต้องขอโทษด้วยค่ะ
เป็นกำลังใจให้นะคะ
อยากให้มีนักเขียนเพิ่มขึ้นเยอะๆ ค่ะ