จะสู้กับพวกคอมพิวเตอร์ยังไงดี???

[nanayuni]

คือ กระผมก็เป็นนักเขียนเหมือนกัน แต่เพราะอะไรมิทราบหรอกน่ะ ตั้งใจเขียนเท่าไหร่ๆก็ไม่มีวี่แววว่าภาพที่ออกมานั้นมันสมบรูณ์แบบที่เรียกว่าเรียก เฟอร์เฟต ก็ได้มั้ง เพราะไม่ว่าจะเป็นความคิดหรือการเขียนกระผมก็ยังโอเคอยู่น่ะ แต่....(ไม่อยากได้ยินคำนี้เลย) ภูเขาลูกใหญ่ที่ไม่อาจข้ามมันไปได้ มันเป็นแค่การใช้คอมฯกับงานคอมมิคของกระผมเอง แน่นอนว่าการใช้คอมเข้ามาช่วยให้ผลงานดีขึ้น(อันนี้ยอมรับ) แต่ถ้าผมเป็นแค่นักเขียน จนๆ ไม่มีทั้งคอมทั้งอุปกรณ์สุดเทพ กระผมจะเขียนผลงานที่ดีได้มั้ย หรือ...ลงท้ายก็แค่ผลงานที่ไม่มีความโดดเด่นเพราะคุณไม่ใช้อุปกรณ์ช่วย มันอาจจะเหมือนคำแก้ตัวของพวกขี้แพ้ที่ส่งผลงานกี่ทีก็โดนตีกลับหมด(ภูเขามหึมาของนักเขียนไร้มิตรคงจะมีไม่กี่คนหรอก)

จะเขียนแบบสไตส์ของเราเองจะมีใครรับผลงานมั้ย

ถ้าไม่ใช้คอมฯ เข้าช่วยเค้าพิจารณาหรือเปล่า

จะใครมองเห็นว่าผลงานที่ไร้สีสัน ที่มีแต่ขาวกับ ดำ บ้างมั้ย (คล้ายๆกับเรื่องนารุโตะนินจาคาถา)

หรือลงท้ายก็ยังสู้ผลงาน ชินจัง หรือมารูโกะ และschool rumble ที่ลายเส้นง่ายๆแต่ก็เป็นอนิเมชั่นได้(แค่เส้นง่ายๆ+แก๊กนิดหน่อยก็โอและ)

เค้าเอาอะไรติดสิน การ์ตูนเก่าๆก็ยังไม่ใช้คอมช่วย ยังได้เป็นคอมมิคเลย อย่าง เซนเซย่า(เวอร์ชั่นแรก) ,999,โรงเรียนลูกผู้ชายภาค1 เป็นต้น

หรือว่ายุคสมัยมันเปลี่ยนไปแล้วเราไม่อาจนำวิธีเดิมๆมาใช้ได้อีก แค่เนื้อเรื่องกับภาพแบบปานกลางยังไม่ได้อีกเหรอ

ต้องเป็นเฟอร์เฟตเท่านั้นๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเฮ้อกลุ้มกับการตัดสินการ์ตูนไทยจริง

[มีดที่ 13 เมื่อไหร่จะได้เป็นอนิเมะชะที(เขียนมา 10ๆปีแล้วน่ะ) ห่ะ..และอีกหาลยๆเรื่องด้วยนะที่ออกกันมาเป็น 10ๆ เล่มก็ไม่มีวี่แวว ว่าจะเป็นอนิเมะ]

อย่าคิดที่จะเมินนักเขียนหน้าใหม่ By Jeff BeBop

[ต้นอ่อน]

มาซะมืดมนเชียวนะคะ การ์ตูนน่ะ ไม่ต้องใช้คอมก็ขายได้นี่คะ ขอแค่อ่านแล้ว"สนุก"เถอะ
การ์ตูนที่ยอกตัวอย่างมา ส่วนใหญ่ก็เคยอ่านนะคะ การ์ตูนแก๊กน่ะ ไม่ใช่แก๊กนิดหน่อยก็ขายได้หรอกจริงๆนะ เพียงแต่ว่าอาจจะติดปัญหาทางด้านวัฒนธรรม
แบบว่า มันเป็นมุขที่คนญี่ปุ่นเขาขำกันน่ะ อะไรแบบนี้ ส่วนมีดที่สิบสาม หรืออะไรที่ไม่ได้เป็นอนิเมอะไรเนี่ย
ต้องถามว่าใครจะทำให้ค่ะ บริษัทที่ผลิตอนิเมในไทยยังไม่เกิด แล้วการ์ตูนมันจะไปเป็นอนิเมได้อย่างไร= ="

เอ่อ...นารุโตะมันไม่ประสบความสำเร็จหรือไง??งง??

[urii]

คงต้องดูด้วยว่า แนวของคุณมันเหมาะกับความต้องการของสำนักพิมพ์นั้นๆไหม
แต่ละนี่มันมีแนวทางมีสไตล์ของตัวเองค่ะ

ทำไม งานฟรีแฮนด์ล้วนๆจะเกิดไม่ได้ ทำไมงานใช้ไอเดียเป็นหลักจะเกิดไม่ได้ นิตยสาร let หรือ พวกไทคอมมิคอ่ะ
เราก็เห็นลายเส้นแบบติสแตก หัวแตงโม hesheit อะไรนั่น ไม่ค่อยเน้นคอมเน้นมือซะมากกว่าอีกนะ

เพราะงั้นใจเย็นๆเน่อ....หาช่องทางให้เจอก็ไปโลด

***
เรื่องเพอร์เฟคไรอย่าไปเอามาเป็นประเด็นคิดให้ปวดขมองเลยจ้ะ เรื่องนี้จงปล่อยไปตามธรรมชาติ ทำงานศิลปะเครียดได้ไง..ฮึ
เพอร์เฟคคืออะไร ความสมบูรณ์แบบคืออะไร บางทีความสมบูรณ์แบบที่แท้จริงก็มาจากความไม่สมบูรณ์แบบนั่นล่ะ
เหมือนธรรมชาติของมนุษย์เดินดินกินข้าว ขาดบ้างเกินบ้าง ธรรมชาติๆสวยงามออก

[Yoziila~*]

เมื่อก่อนผมก็เป็นแบบนี้เหมือนกันครับ แต่ปัญหามีไว้ให้แก้ ไม่ได้มีไว้ให้กลุ้ม ฉะนั้น...

เราต้องแก้ไขปัญหาทีละเปาะครับ ผมในตอนนี้มีคอม แต่ก็ไม่สามารถสร้างผลงานที่จะส่งตีพิมพ์ได้แม้แต่เรื่องเดียว

เดิมทีงานเขียนการ์ตูน ก็ไม่ใช้คอมหรอกครับ แฮนเมด ล้วนๆ ซึ่งนั่นก็ต้องลงทุนสำหรับ สกรีนโทนที่หาซื้อได้ยาก

การจะเป็นผู้วาดที่ประสบณ์ผลสำเร็จนั้น ไม่ได้มาโดยง่ายครับ ต้องมีความอดทน มุมานะ และดวงครับ (BAKUMAN)

อย่าลืมนะครับว่า เราไม่ใช่คนเดียวที่ฝันจะเป็นนักเขียนการ์ตูน ยังมีเพื่อนร่วมทางฝันอีกมากที่มุ่งหน้าไปทางเดียวกับเรา

...




คอมพิวเตอร์เป็นเพียงส่วนหนึ่งในการสร้างผลงานครับ อย่าไปยึดติด เพราะเดิมทีเขาให้เราพิพ์บทในคอมส่งอย่างเดียวครับ

ไม่ได้ให้ทำด้วยคอม แต่เนื่องจากมีการพัฒนากันมา จึงอนุโลมให้ใช้คอมได้ครับ เพราะงั้นอย่าท้อ สู้ต่อครับ

อยากได้คอมมาเสริมก็เก็บเงินซื้อนะครับ ผมใชเ้วลา 2 ปีกว่า ที่จะเก็บเงินซื้อคอม และผมก็ได้มันมา

มีดเล่มที่ 13 ไม่ได้ทำอนิเมชั่นเพราะ คนไทยไม่มีใครทำอนิเมชั่นครับ เพราะต้นทุนสูง ดูอย่าง "ก้านกล้วย" งบสร้างตั้ง 100 ล้าน

แต่ผมเชื่อว่าในไม่ช้า คุณจะสามารถสมหวังได้ครับ

[urii]

ไม่นานมานี้ มันมีข่าวที่ คนไทยก็อปไลอ้อนคิง อะไรนั่นอ่ะ
ดูภาพ 2Dที่แค็ปมาก็งามดีนะ ดีกว่าแม่ปลาบู่ทองช่อง3อีก แต่นะเราก็ยังไม่เคยดูข้างในมันจริงๆหรอก
ทำไมคนพวกนั้นถึงไม่ทำงาน2ดี ของนักเขียนไทยซะเลย แปลกจังเลย

หรือว่าเขาสันดานก็อปเป็นอาชีพไอ้เรื่องสร้างสรรค์เลยทำไม่ได้

[JackTheRipPer]

มีเรื่องนึงเป็น อนิเมะ แล้วนะลองหาดู

[SaltMango]

มีคอมพิวเตอร์ ก็ช่วยให้งานเสร็จเร็วขึ้นค่ะ
ในแง่ของการทำงานเพื่อจะส่งให้พิจารณาการตีพิมพ์ เนื่องจากการวาดการ์ตูนของบ้านเรา
ไม่ได้วาดเป็นทีมเหมือนญี่ปุ่น อะไรที่เป็นตัวช่วยในการทำงาน
มันก็เหมือนกับเพิ่มออฟชั่นเข้ามานั่นแล เหมือนมีผู้ช่วยมาคอยถมดำให้ คอยลบเส้นร่าง
คอยติดสกรีน ฯลฯ เวลาที่จำเป็นต้องแก้สตอรี่บอร์ด ก็ทำได้ง่ายกว่างานกระดาษที่ต้องกลับมาวาดใหม่ด้วย

แต่พื้นฐานจริงๆ ก็มาจากสองมือนี่ละคะ คอมเลิศ โปรแกรมเจ๋ง แต่สุดท้ายก็ต้องใช้มือทำอยู่ดี
อีกอย่างติดสกรีนในคอมก็ประหยัดดีด้วย เพราะสกรีนดีๆ มันก็แพงใช่ย่อย
แต่ถ้าอยากวาดแบบไม่ง้อสกรีน ก็โอเค แต่มันต้องไปกันได้กับการ์ตูนของเราด้วย

ถามว่าจะสู้กับคอมได้หรือไม่? คิดว่าขึ้นอยู่กับตัวเรามากกว่าค่ะ ถ้าวาดในกระดาษแล้วสวย
เนื้อเรื่องดี อ่านแล้วสนุก คิดว่าสนพ.ก็ไม่น่าจะมองข้ามไปนะคะ

เรื่องเพอร์เฟคแล้วจะได้ตีพิมพ์หรือไม่ อันนี้ไม่ขอออกความเห็นดีกว่า
เพราะส่วนหนึ่งก็มาจากการพิจารณาของ บก. เขาด้วย
งานเรา ถ้าเราว่าดี แต่เขาไม่เห็นว่าดีตามเรา ก็ไม่ผ่านนั่นเอง

ยังไงก็เป็นกำลังใจให้นะคะ ขอให้พยายามต่อไป

[Tongz]

-0-

[urii]

ความเห็นของ saltmango ถูกต้อง!!

คอมมันก็แค่เครื่องมือสร้างความสะดวกอย่างหนึ่งเท่านั้นล่ะค่ะ
อยากทำฟรีแฮนด์ล้วนๆ ทำไมจะขายไม่ได้
ถ้าทำไม่ได้ก็น่าจะเพราะงานเรามันยังไม่เข้าตาผู้รับซื้อ ไม่ใช้สเปกของคนอ่านก็แค่นั้น
งานที่สมบูรณ์แบบของเรา อาจจะไม่ได้สมบูรณ์แบบในสายตาคนอื่น
งานของเราอาจจะไม่ใช่ทางของเขา เป็นต้น ถึงได้บอกว่า เราต้องปล่อยของให้ถูกแหล่งถูกกลุ่มด้วยมันถึงจะไปต่อได้


เหมือนที่เราพอวาดรูปนึงเสร็จ เราก็จะรู้สึกว่า เนี่ยล่ะเจ๊งจ๊าบบบ (ทุกวันนี้เราก็เป็นค่ะ)
แต่พอเราวาดชิ้นใหม่ กลับมาดูงานเก่าอีกที เฮ้ย ไมมันห่วยจังวะ
เพราะเรามีอัตตาของตัวเองสูงไงล่ะ จึงมองเห็นแต่ความคิดของเรา
ดังนั้น การที่เราเอางานให้ผู้อื่นดูเพื่อฟังความเห็น มันจะช่วยเปิดโลกทัศน์ของเราได้ ลดทิฐิของเราได้

ว่าแล้ว ไหนเอางานมาดูหน่อยค่ะ.............................

[Blademaster]

ผมก็แพ้คอมเหมือนกันฮะ ยิ่งลงสีเองในคอมยิ่งเละใหญ่เลย = =a ถ้าลงสีน้ำของจริงจางๆ คงพอได้ฮะ แต่ถนัดแบบดินสอวาดๆ ร่างๆ มากกว่าฮะ

เวลาผมวาดผมก็แรเงาๆๆๆ ถมๆๆๆ ซ้ำๆ ให้เป็นเงาๆ ถ้าใช้คอมช่วยก็กลัวเละ เคยลองแล้วเละมาก ใช้ไม่ได้เลย เลยเอาแบบดินสอเพียวๆ เลยถนัดกว่าฮะ

จขกท. ไม่ต้องน้อยใจหรอกฮะ หัวอกเดียวกันแหละ ^^v ถ้าถนัดแบบมือก็ทำให้เก่งๆ ไปเลยฮะ ถนัดอย่างไหนทำอย่างนั้น เมื่อเก่งและขยันทำแล้วก็จะดีขึ้นแล้วสำเร็จไปเอง บางทีไม่ต้องง้อคอมด้วยฮะ สู้ๆ ^^v

[nanayuni]

ถ้ามีสำนักพิมพ์มีผู้ดูแล ผลงานของนักเขียนอย่างจริงจัง มันจะมีประโยชน์มั้ย...???

หรือปล่อยตามยถากรรม อยากเขียนลงนิตรสารแต่ไม่มีผู้ดูแล (เอาไปให้ใครเค้าอ่านก็บอกว่าดี...แต่เอาเข้าจริง กลับโดนตีกลับชะงั้น)

อุปกรณ์ที่ใช้ก็มีแค่ปากกา ขนานหัวต่างๆ ทั้งเน้น ทั้งบรรจง ก็ยังสู้พวกใช้คอมที่บรรจงแต่งนิดหน่อยไม่ได้เลย(ภาพโคตดเทพกว่าเราอีกอ่ะ)55+

กระผมก็เคยการ์ตูนไทยมาบ้างทั้งภาพและเส้นก็โอน่ะ แต่เนื้อเรื่องทำไมมัน มั่วๆๆ(แต่เค้าก็ได้ลงนิตรสารน่ะ)...แต่ที่รับไม่ได้คือปกหนังสือ

เส้นหนามากแถมสีก็จางๆดูแล้ว(มันลงซีรีย์ได้ไงอ่ะ) ..แต่ที่รับได้ก็มีอย่างมีดที่ 13 อันนี้ขอตบมือให้ แปะ แปะ เส้นไม่หนา สีดูเป็นธรรมชาติดี

(ถึงจะไม่เคยอ่านเรื่องนี้เลย แค่ดูหน้าปกเอานิดหน่อย)

ป.ล.ยังไงก็อยากให้ทางสำนักพิพ์ที่คิดจะทำการ์ตูนไทยอย่างจริงจังก็ควรทำนิตรสารสำหรับนักเขียนการ์ตูนไทยโดยตรง ไม่ใช่ซ่อนอยู่ใน
นิตรสารการ์ตูนญี่ปุ่นเพราะมันเป็น(การหยาม)ศักดิ์ศรีความเป็นนักเขียนไทยที่ต้องคอยหลบๆซ่อนๆอยู่หลังฉาก กระผมก็อยากเห็นการ์ตูนไทยไปโลดแล่นอยู่บนต่างประเทศ(ที่ไม่ใช่การ์ตูนโนเนมอย่างที่ผ่านมา)อยากเห็นที่อนิเมะหรือคอมมิคมาจากสำนักพิมพ์จริงๆ จะเป็นการพัฒนาอย่างมากเลยล่ะเพียงแค่ท่านๆ คุณๆทั้งหลายและเหล่านักเขียนผลักดันมันให้เกิด กระผมเป็นก็เป็นคนไทย จนๆ คนหนึ่งที่มีฝัน ขอร้องเถอะครับ

By Jeff BeBop

[JackTheRipPer]

ความเห็นส่วนตัวของผมนะ

-อยู่ที่ความนิยมล้วนๆ คนอ่านเขาชอบยังไงเขาก็อ่านยังงั้น

-มีความเสี่ยงในตัว ได้ไม่ได้ก็ขึ้นอยู่กับคนอ่าน

-ต้องปัดความชอบส่วนตัวออก เพราะมันไม่ได้ช่วยให้งานออกมาตามที่กำหนด

-จะสวยไม่สวยเนื้อเรื่องก็ต้องมาก่อน ทำให้เนื้อเรื่องน่าติดตาม ถ้าไม่ยังงั้นใครมันจะตามอ่าน

ผมก็มีเท่านี้แหละ หมดแล้ว

ขอบคุณคับ

[SaltMango]

ลางเนื้อชอบลางยาค่ะ..
อย่างที่บอก เราชอบ แต่คนอื่นอาจจะไม่ชอบเหมือนเรา
งานของคนอื่นที่เราคิดว่าไม่ดีพอ แต่อาจจะถูกใจกอง บ.ก. ก็เป็นได้
อาจจะเพราะดวงหนึ่ง พรีเซนต์ดีสอง ฝีมือก็ตามสไตล์ ชอบใครชอบมัน

ต้องยอมรับว่าตลาดการ์ตูนไทยยังแคบอยู่ จะให้ไปเทียบกับญี่ปุ่นตอนนี้ อาจจะลำบาก
ด้วยเพราะเค้าบุกเบิกทำตลาดมานานกว่า บุคลากร อุปกรณ์ เทคนิค เค้าใช้เวลาสั่งสมมานานกว่าเรามาก ทำให้การ์ตูนญี่ปุ่น มีแนวเฉพาะของตัวเอง
โดยส่วนตัวก็ยอมรับว่าแทบไม่ได้อ่านการ์ตูนไทยเท่าไหร่ พึ่งจะได้มีโอกาสอ่านช่วงหลังๆ นี่เอง
ปัญหาที่เห็นหลักๆ ก็เรื่องเนื้อเรื่องที่เรียกว่ายังไงดี มันแบนไป
ดูไม่ค่อยมีมิติ ส่วนเรื่องลายเส้น หลายผลงานสวยเลยทีเดียว (บางงานสวยเกินไปด้วยซ้ำ 555)
ส่วนที่ยังไม่เข้าตา ก็ว่ากันไปตามความชอบ
สำหรับการใช้คอมพิวเตอร์มาช่วยงาน อันนี้คงไปโทษผู้ใช้หรืออุปกรณ์ไม่ได้
ถ้าหากว่าเค้ามีตัวช่วย จะมีเหตุผลอะไรที่จะไม่ใช้ละ จริงไหม?
แต่งานจากกระดาษที่วาดเส้นสดๆ พี่ว่าไม่ได้เลวร้ายอะไรขนาดนั้นนะ
อันนี้ขึ้นอยู่กับฝีมือและความถนัดมากกว่าค่ะ

เคยผ่านตากับงานการ์ตูนฝีมือคนไทยที่มีการรวมเล่มอยู่นะคะ
แล้วก็รู้สึกว่าผลงานจะเริ่มเพิ่มขึ้น มีออกวางตลอดหลายเล่มอยู่
ถึงส่วนแบ่งตลาดยังจะน้อย แต่ก็มีมากกว่าเมื่อก่อนพอสมควร
ทาง สนพ. ก็คงคำนึงถึงรายได้จากการ์ตูนด้วย เพราะในราคาเท่ากัน คนอ่านก็สิทธิ์เลือก
สิ่งที่เค้าชอบ (บางเล่ม การ์ตูนไทยแพงกว่าญี่ปุ่นอีกนา)

จริงๆ เราควรจะยินดีกับการ์ตูนฝีมือคนไทยที่ได้ตีพิมพ์
เพราะอย่างน้อย ก็ได้ก็ได้มีโอกาสเผยแพร่ผลงานกับคนอื่นๆ
เปิดใจให้กว้าง แล้วใช้โอกาสนี้ศึกษาจากงานคนอื่นแล้วนำมาพัฒนาฝีมือกับมุมมองของตัวเอง
เชื่อว่า ถ้าเรามีความพยายามที่จะทำในสิ่งที่ตั้งใจ ซักวันผลตอบรับจะต้องมีแน่นอนค่ะ ไม่มากก็น้อย

พิมพ์ยาวไปหน่อย อาจจะอ่านลำบาก ^^
หากมีบางคำพูดที่ไม่ถูกใจ ก็ต้องขออภัยไว้ด้วยค่ะ

[urii]

อะไรกันล่ะเนี่ย เปิดใจกว้างสักหน่อยดีไหมคะ เลิกฝัน แต่ให้มองความจริงดีกว่าไหมคะ
คนทำงานศิลปะ ข้อเสียคือ บางคนก็ติสต์แตกเกินเหตุ อัตตาทิฐิสูง เป็นน้ำเต็มแก้ว คิดว่าคนอื่นไม่เข้าถึงใจของตนเอง
แต่แท้จริงแล้ว เราต่างหากที่ กระจอกเกินไป ที่จะสื่ออารมณ์ให้คนชมได้รับรู้

คนทำงานศิลปะ ต้อง ใจกว้าง! ต้องเข้าใจสัจธรรม แล้วต้องรู้จักปรับตัว มิฉะนั้น คนๆนั้นก็ไม่ต่างจากคนบ้า!

มันมีนี่คะ นิตยสารการ์ตูนไทย let's ก็เห็นมีแต่นักเขียนไทย ลายเส้นฟรีแฮนด์ ออกแนวติสต์แตกด้วยซ้ำ หรือว่าเราเข้าใจไรผิด
ติสต์จนเราไม่อ่านเลย ไม่ใช่แนวที่เราชอบอ่ะ
อ้อ....เคยเห็นของพวก ไทคอมมิค การ์ตูนไทยสตูดิโอ ติสต์น้อยหน่อยดูเป็นมังกะ มีหลายสไตล์

เเล้วขอถามว่า มันผิดหรอที่คนส่วนใหญ่นิยมงานที่ผสมกับดิจิตอล แล้วสนพ.ผิดหรอที่เขาจะทำตามกลุ่มตลาด
เขาเจ๊ง คุณนักเขียนจะไปช่วยไรเขาได้อยากจะรู้จริงๆ เพราะฉะนั้น การที่สนพ.เขาพิจารณาที่ออก การ์ตูนไทยรวมการ์ตูนญี่ปุ่นจึงไม่ใช่เรื่องผิดอะไร
สนพ.เจ๊ง นักเขียนจะไปเสนองานที่ไหนคะ ขอถาม มีตังค์ก็พิมพ์ออกจำหน่ายเองสิคะ ไม่ต้องง้อใคร เดินตามอุดมการณ์ได้เลย

คุณรู้ไหมว่า นิตยสารการ์ตูนไทย กี่เล่มต้องปิดตัวลงเพราะ เจ๊ง! เพราะมีอุดมการณ์อันสวยงามที่สวยหรูแบบคุณ
มันต้องรู้จักปรับตัวยืดหยุ่น ค่อยๆสร้างฐานให้แข็งแกร่งขึ้นก่อน มันต้องมีการคำนึงถึงความคุ้มค่าด้วย

อายุเท่าไหร่แล้วคะเนี่ย ถึงไม่รู้ว่า สมัยนี้ โอกาสในวงการการ์ตูน มันกว้างขึ้นอย่างมาก แถมกว้างแบบพรวดพราดเลย
ลองเป็นหลายปีก่อนสิ ไม่ได้เกิดกันง่ายๆแบบนี้หรอกนะ

นิยายเด็กๆก็เพิ่มมาเกิดเอาช่วงหลังๆนี้ พลอยทำให้เกิดนักวาดภาพมากมายหลายสไตล์
เมื่อก่อนนะ การ์ตูนไทยที่ไม่ใช่ขายหัวเราะ มันแทบหาไม่ได้เลย มีแต่พวกโดจินเท่านั้นที่หาได้ไม่ยาก มีสิ...การ์ตูนไทย ฟรีแฮนด์ เล่มละ 5 บาท นั่นอ่ะ หาได้อยู่ คุณไม่ไปเสนอทางนั้นล่ะคะ

อ่านมาก็ดูเหมือนมีเหตุผล แต่พออ่านไปเรื่อยๆ ก็เหมือนเราจะเข้าใจผิดไปพอสมควร
หรือว่าคุณผิดหวัง กับผลงานที่คุณมั่นอกมั่นใจหนักหนา แต่ถูกปฏิเสธ...เลยโทษนั่นโทษนี่ว่า ไม่เข้าใจ ไม่มีอุดมการณ์ บลาๆๆๆๆ

เเล้วการ์ตูนไทย ที่ไปโลดเเล่นบนต่างประเทศ มันโนเนมตรงไหน hesheit เนี่ยนะ นักเขียนไทยก็เพิ่งได้รางวัลยอดเยี่ยมที่ญี่ปุ่นไป อภัยมณีซาก้าก็ถูกฝรั่งเศสซ์อลิขสิทธิ์ไปนานแล้ว

และเรา ก็ไม่คิดว่า การที่ ผลงานนักเขียนไทย ถูกแทรกไปกับผลงานนักเขียนญี่ปุ่น มันจะเป็นการหยามศักดิ์ศรีตรงไหนเลย
เราเข้าใจ เพราะ เอาเข้าจริง วงการของเราในประเทศส่วนแบ่งยังกระจิดริด จากเมื่อก่อน ไม่มีที่ให้ลง มาตอนนี้พื้นที่ก็ค่อยๆเพิ่มๆขึ้น
สำหรับเราที่โตมาพร้อมกับการ์ตูน ตั้งแต่ยุคไพรเวท จนถึงยุคลิขสิทธิ์ แทบจะร้องไห้เลยทีเดียว ที่โอกาสของนักเขียนไทย มันมาได้ไกลขนาดนี้

การพึ่งพาอาศัยกัน เอาใจเขามาใส่ใจเรา ต้องคำนึงถึงเหตุผลและความจริง ความเป็นไปได้ด้วยค่ะ มันถึงจะทำให้ทุกคนอยู่รอด


**********

ขอโทษที่แรงนะคะ เเละเราก็ไม่ได้มีส่วนได้ส่วนเสียกับที่ไหนทั้งนั้น...แต่ไม่ชอบทัศนคติแบบนี้เท่านั้นเอง

อีกอย่าง ถ้าคุณเข้ามาที่บงกช เพื่ออยากให้ บงกชออกหนังสือรวมนักเขียนไทยบ้าง ก็ไปบอกเสนอ แนะนำ พี่บี
มิใช่มาพร่ำเพ้อน้อยอกน้อยใจอะไรแบบนี้ค่ะ

[Yoziila~*]

ผมเองก็ไม่มีประสบการณ์ตรงจากการส่งผลงานเลยสักครั้ง แต่พอเข้าใจหารทำงานของ สนพ. อยู่บ้าง

แต่สิ่งที่ควรคำนึงถึงและต้องยอมรับกัน อย่ามีความคิดแง่ลบต่อ สนพ. หรือแม้แต่การ์ตูนจากเมืองนอก

การ์ตูนที่มีความนิยมเป็นอันมากคือ การ์ตูนญี่ปุ่น ซึ่งเป็นที่ยอมรับกันมากทั่วโลก

ทั้งในเรื่อของ ภาพ เนื้อหา กลุ่มเป้าหมาย ความต่อเนื่อง การสนับสนุน อุปกรณ์ บุคลากร และอื่นๆ

ซึ่งจะเอามาเปรียบกับผลงานของคนไทยไม่ได้ เพราะเราๆ ทั้งหลายที่ต่างไฝ่ฝันในทางนี้

ยังขาดในหลายๆ ด้านที่ยังไม่มีในประเทศไทย ถ้าจะให้แตกแยกออกมาคงจะหลายอย่าง เช่น

1. อุปกรณ์ สิ่งที่ใช้ในการวาดเขียนโดยเฉพาะ ที่ไม่สามารถหาซื้อกันได้อย่างแพร่หลาย ไม่เห็นที่ ญี่ปุ่น ที่มีมากมายหลากหลาย
เพราะมันมีความนิยมสูงทั้งในและนอกประเทศในการอ่านการ์ตูนญี่ปุ่น มันจึงเป็นอาชีพได้

2. ความนิยม ในตัวตนของคนแต่ละคนมีความนิยมชมชอบที่แต่ต่างกัน จะเลือกซื้อหามาอ่านก็ต้องตรงตามความนิยมชมชอบ
ของคนนั้นๆ ถ้าหากแยกกันไปเลยระหว่าง ตูนไทย กับ ตูนญีปุ่น ขอถามว่า "จะมีสักกี่คนที่จะหยิบเอา ตูนไทยไป" แต่ที่ สนพ. เขาแทรกไว้
ไม่ใช่หยามครับ แต่เป็นการซึมซับให้ผู้อ่านทีละน้อยว่าคนไทยก็มีฝีมือ และสามารถตีพิมพ์ลงเล่มเดียวกันได้อย่างไม่อายเขา เพื่อให้พวกที่
นิยมชมชอบ ตูนญี่ปุ่น ได้หยิบเล่มรวมนี้ไปแล้วได้อ่านเรื่องของท่านๆ ทั้งหลาย นักวาดของไทย ได้ขายออก และมีคนอ่านเพิ่มขึ้นและสนับสนุนเรื่อยๆ
ก็ที่จะมาแยกออกว่า การ์ตูนไทย โดยสมบูรณ์

3. สนพ. สถานที่ ที่เปิดโอกาสให้ทุกท่านได้อ่านการ์ตูนที่นิยมชมชอบทั้ง อ่าน เขียน และวาด แต่นั่นก็ต้องมาด้วยการแข่งขันเช่นกัน
ไม่ใช่เรื่องง่ายๆ ที่จะบอกว่าผมวาดการ์ตูนได้ แล้วตีผมให้ผมหน่อย มันมีขั้นมีตอน และมีเหตุผล รวมไปถึงโอกาสที่อนุโลมเสนอให้
สิ่งที่เห็นเริ่มแรกเมื่อส่งต้นฉบับคือ ลายเส้นของผู้วาด - การออกแบบของภาพต่างๆ - ความเหมาะสมของช่อง - การใช้คำพูด - เนื้อหาที่นำเสนอ
- ความสอดคล้องกันของภาพและเรื่อง - ความปราณีต - ความนิยมของคนในปัจจุบัน - อื่นๆ
แต่ถึงกระนั้น ธุรกิจการเงินของ สนพ. ก็ต้องไปได้ด้วย ตามกลไกของมัน อย่างไรก็ตาม สนพ. ก็เปิดโอกาสเพื่อให้คนไทย
ได้แสดงฝีมือ โดยมีการอนุโลมให้ใช้คอมพิวเตอร์ได้ นี่ถือเป็นการสนับสนุนคนโดยส่วนใหญ่ ที่มีความสามารถในการประยุกต์ใช้เทคโนโลยี
มาสร้างผลงาน "ฝีมือคนไทย" โดยไม่ได้ทิ้งคนที่วาดมือเลย แค่เพื่อโอกาสให้คนอื่นด้วยเท่านั้น


4. อาชีพนักเขียน สิ่งนี้ไม่ได้เป็นที่นิยมจะเป็นกันในคนไทยส่วนมากครับ มันจึงทำให้ ทั้ง 3 ข้อด้านบน ต้องเกิดขึ้น ถามมีอาชีพนักเขียนการ์ตูนอย่างจริงๆ จังๆ
เราก็จะมี อุปกรณ์เพิ่มขึ้นในอุตสาหกรรมนี้ ถ้ามีอาชีพนักเขียนการ์ตูนจริงๆ จัง แสดงว่า ในประเทศไทยต้องมีความนิยมเป็นอันมากในการอ่านการ์ตูนไทย เมื่อมีความนิยมมาก
บริษัทที่ผลิตอุปกรณ์งานวาดเขียนก็จะมีมากขึ้น สนพ. ก็จะเปิดโอกาสให้ทุกท่านเพิ่มขึ้นไปอีกครับ รวมไปถึงมีผู้ดูแลเหมือนกับญี่ปุ่น



ทั้งหมดที่ผมเห็นในข้อความของท่าน มันมีความเชื่อมโยงมาจาก การ์ตูนเรื่อง BAKUMAN 50%



สิ่งที่ต้องมีในการเป็นนักวาดของคนไทยในตอนนี้ที่ยังขาดความนิยมใน การ์ตูนไทย

1. ต้องมีฝีมือในการวาดจริงๆ
2. ต้องมีฝีมือในการแต่งเรื่องจริงๆ
3. ต้องมีความอดทน
4. ต้องมีความพยายาม
5. ต้องมีความตั้งใจ
6. ต้องรู้จักยอมรับสิ่งผิดพลาดหรือเรื่องขัดใจได้ รวมไปถึงเรื่องตีกลับต้นฉบับ
7. ต้องเปิดกว้างอย่าโลกแคบกับเรื่องบางเรื่อง
8. ต้องไขว่ขว้าหาโอกาสเพิ่มเติม อย่าเอาแต่ร้องขอเพียงอย่างเดียว
9. ต้องมีดวงที่จะได้ลงตีพิมพ์
10. ต้องสร้างแรงบันดาลใจให้ตนเองเสมอ
11. หาเพื่อน(ในที่นี้คือผู้ที่มีความฝันเดียวกันท่าน)เพื่อแลกเปลี่ยนซึ่งกันและกัน