[Fic Yogurting] ความรักของผมกับท่านลูเบน

ถ้าเพื่อนๆ มีเรื่องที่น่าสนใจและต้องการแบ่งปันเนื้อหา หรือร่วมเป็นส่วนหนึ่งของการเป็นนักเขียนมืออาชีพ

Moderator: Gals, B.Comics, พี่บี

ตอบกลับโพส
Ingriz
โพสต์: 710
ลงทะเบียนเมื่อ: จันทร์ 21 ส.ค. 2006 8:44 am
ที่อยู่: ไร่ฝ้าย sukiyarou
ติดต่อ:

[Fic Yogurting] ความรักของผมกับท่านลูเบน

โพสต์ โดย Ingriz »

ฟิคเรื่องนี้... แต่งขึ้นเพราะชื่นชอบลูเบน~
ตัว NPC สุดหล่อ ที่มักจะยืนอยู่ตรงลานหินหน้าทางเข้าต้นไม้ใหญ่ของโรงเรียนสาธิตจันทราเสมอๆ...


รูปภาพ

ยังไงก็ขอฝาก Y ใสๆ เรื่องนี้ไว้ด้วยนะงับ...
^[]^



---------------------------------------------------------------



สวัสดีครับ... ผม Ingriz อยู่โรงเรียน Estiva ครับ

ตอนนี้ผมอยู่ปี 1 และกำลังอยู่ในช่วงที่พยายามเคลียร์เควส เพื่อให้ได้เลื่อนเป็นปี 2 ครับ!

โรงเรียน estiva ของผมเป็นโรงเรียนที่น่าอยู่เอาการเลยทีเดียว

มีต้นไม้ใบหญ้าที่เขียวชอุ่ม ดูๆ แล้วทำให้ผมรู้สึกสดชื่นซะไม่มี

ผมก็เคยได้ยินชื่ออีกโรงเรียนหนึ่งมาเหมือนกัน

นั่นคือ โรงเรียน สาธิตจันทรา ครับ...



เห็นว่าสาธิตจันทรานั่นมีความแตกต่างกับโรงเรียน Estiva ของผมมาก

ตรงที่ว่า สาธิตจันทรา จะดูลึกลับๆ ยังไงชอบกล นั่นแหล่ะครับ...




คิดว่าหากผ่านเป็นปี 2 ได้ ผมจะลองไปที่สาธิตจันทราดูซักครั้งหนึ่ง

แต่แล้ว... มันก็มีเหตุให้ผมต้องไปที่โรงเรียนนั่นเร็วกว่าที่ตัวเองกำหนดเอาไว้




" เอานี่! ไปหา Love Amulet มาให้ฉันหน่อยนะ ฉันจะได้สมหวังกับโจนี่ซักที "


ยัยเด็กแก่แดด เมย์ ที่อยู่ในสวนหลังโรงเรียนพูดขึ้นพลางลอยตาไปทางโจนี่ชายหนุ่มที่เธอชอบ

ผมมองเธออย่างอึ้งๆ ไม่นึกว่าเด็กอะไรจะแก่แดดแก่ลมได้ปานนี้

โจนี่ก็ไม่ใช่เล่นๆ แก่ซะขนาดนั้นยังกระชากใจเด็กตัวกะเปี๊ยกยังงี้ได้อีก

เมื่อเจ้าหล่อนเห็นผมยังยืนชะงักอยู่อย่างนั้น เธอจึงแว๊ดขึ้นทันที


" ไปซะสิ เธออยากทำให้ฉันไม่สมหวังรึไง!! ความรักของฉันมันยิ่งใหญ่มากนะ!! "

" รู้แล้วๆ "


ผมตอบส่งๆ ไป รีบโกยอ้าวออกจากที่นั่นก่อนที่ยัยเด็กนั่นจะใส่ผมมากกว่านี้

ขอบอกเลยว่า ยัยเด็กนี่แก่แดดจริงๆ!




ผมกึ่งวิ่งกึ่งเดินไปยังประตูหน้าโรงเรียน หัวสมองของผมมันก็แล่นไปเรื่อยๆ ตามความคิด


' สาธิตจันทราเหรอ... กะว่าจะไปตอนที่เราจบปี 1 ซะหน่อย ต้องไปตอนนี้ซะได้ เอาเถอะๆ! ไปดูซะหน่อยก็ไม่ถือว่าเสียหาย เราก็ยังไม่เคยก้าวออกจากโรงเรียนนี้เลยนี่นา... จะน่ากลัวมั๊ยนะ? สาธิตจันทรา... ?


และแล้ว... หัวสมองของผมมันก็พาให้คิดถึงโรงเรียนลึกลับๆ ที่ท้องฟ้ามืดครึ้มน่ากลัวขึ้นมาทันที


" หว๋า~!! จะมีอะไรโผล่มาบ้างนะ!? ขออย่าให้เป็นผีเถอะ!! "
ผมรีบวิ่งหนีทันทีที่รู้สึกเสียวสันหลังขึ้นมาวูบๆ



- - - - - -



ผมล้วงกระเป๋าอันแบนๆ ของผมออกมาจากกางเกง

เปิดดูเงินอันน้อยนิดที่แทบจะไม่มีให้ติดกระเป๋าเลย


" เร็วๆ จะขึ้นรึยัง "


คุณป้าเพนกวินหน้าโหล่ที่เจอได้ทั่วมุมโรงเรียนถามขึ้นอย่างอารมณ์ดุ

ผมไม่รู้หรอกว่า คุณป้าเพนกวินหน้าโหล่คนนี้นัมเบอร์ที่เท่าไหร่ เพราะผมก็ไม่เคยจำอะไรซักที...

ผมคว่ำกระเป๋าตังค์ลง มีเพียงเศษเหรียญแค่ taff เดียวตกลงมา

ผมหน้าซีดไปถนัดก่อนจะเหลือบตาขึ้นมองคุณป้าด้วยหน้าตาแบบขอความเห็นอกเห็นใจ


" ...คือ... ไม่มีเงินน่ะครับ... " ผมอึกอักพูดขึ้น

" ฉันไม่ได้จะเอาเงิน ฉันขอแค่ตั๋วขึ้นรถบัส "

" ตั๋ว? " ผมทวนคำหน้าฉงน

" ใช่ตั๋ว... " ป้าเพนกวินตอบกลับพลางถอนหายใจ " ซื้อที่ร้านขายของ "


โธ่ถัง!! ตังค์ก็ไม่มีแล้วจะให้ไปซื้อยังไงเนี่ย... เวงกรำของตูแท้ๆ เฮ้อ~

ผมถอนหายใจเฮือกใหญ่ หน้าสลดลงไปถนัดตา

คุณป้าเขาคงสังเกตเห็นเข้าเขาเลยชี้ๆ ไปยังอีกทิศหนึ่งซึ่งอยู่ตรงข้ามกับที่จอดรถบัส


" เจ้าเด็กตังค์แฟบ เห็นฝาท่อระบายน้ำนั่นมั๊ย? "

" ...เอ่อ...ครับ "


ผมพยักหน้าพลางมองฝาท่อระบายน้ำที่ยังอยู่สงบนิ่ง

จะให้ตูทำอะไรกับฝาท่อเหรอป้า? ผมตั้งคำถามขึ้น แต่ก็ไม่กล้าถามออกไป


" ทางท่อระบายน้ำสามารถเชื่อมต่อกับสาธิตจันทราได้ ท่าไม่มีเงินก็ไปทางนั้นซะ! โชคดีละกัน! "


คุณป้าเพนกวินโบกมือก่อนจะขึ้นรถบัสไปเพื่อส่งพวกมีตังค์ลงสาธิตจันทรา

เมื่อรถบัสลาลับสายตาไป ผมรีบก้าวเดินไปยังฝาท่อระบายน้ำนั่นทันที พยาบาลเคทยิ้มกริ่มให้ผม


" โชคดีนะจ๊ะหนุ่มน้อย... ขอให้เธอไม่ตายซะก่อนนะ "

" ........... "


นี่เป็นคำอวยพรเหรอ?

ผมยิ้มแหย่ๆ ก่อนจะค่อยๆ เปิดฝาท่อระบายน้ำแล้วมุดตัวลงไป

น้ำเปียกแฉะขังทางเดินไปหมด ผมเดินเตร็ดเตร่พลางผิวปากอย่างสบายอารมณ์


" โธ่เอ๋ย~ มาทางท่อระบายน้ำก็ดีไม่ต้องเสียเงิน เพียงแค่เสียเวลาเดินนิดหน่อยบนน้ำแฉะๆ เท่านั้นเอง ดีแฮะ! "



จ๋อม!



เสียงเหมือนอะไรบางอย่างตกลงน้ำดังขึ้น

มันไม่ใช่ขาผมที่เหยียบลงน้ำแน่ๆ และมันก็ดังมาจากข้างทางด้วย

ผมเหลียวมองข้างหลังช้าๆ เพราะรู้สึกได้ถึงจิตที่ไม่ดีนัก

หน้าผมซีดสลดไปทันทีเมื่อสิ่งที่เห็นอยู่ตรงหน้าคือ เจ้าหนูตัวบึ้ม Large Lance กับเจ้าตะปุมตะปั่มกลมๆ ที่ผมจำชื่อมันไม่ได้ กำลังส่งสายตาอาฆาตมาที่ผม


" จ๊ากกกกกกกกกกก------------------------!!!!! "



- - - - - -




ผมทุ่มแรงวิ่งหนีมันสุดชีวิต บางทีก็ต้องจำยอมเผชิญหน้ากับมันเมื่อมันมาดักอยู่ตรงหน้าผมพอดี

วิ่งซิกแซกซ้าย-ขวาแล้วมันก็ยังตามมาทันอยู่ดี

สติผมค่อยๆ เลือนลางลง ตาของผมเริ่มรู้สึกหนักอึ้งจนลืมขึ้นมาไม่ไหว

ผมผ่อนกายลงหลบอยู่หลงโขดหินใหญ่ บาดแผลเต็มไปทั้งตัว เลือดออกจนเปรอะเสื้อไปหมด


' รู้งี้ไล่ยืมตังค์ชาวบ้านเขามาขึ้นรถบัสก็ดี ' ผมคิด


ก่อนที่สติของผมจะดับวูบลง ผมก็ได้ยินเสียงทุ้มๆ ของคนๆ หนึ่งดังขึ้น


" นี่เธอ! What's the matter? Hey! เฮ้! "

" ............ "


ใครกันนะ... ผมสีเงินสวยอย่างนั้น....



--------------------------------------------------

To Be ContinuE คับป๋ม

o(>[]-)/

รูปภาพ

อินจุง (อินกริซ) งับ
รูปภาพ|Ingriz's BLOG|
รูปภาพ |Ingriz's Fan Page|

ภาพประจำตัวสมาชิก
Arika
โพสต์: 0
ลงทะเบียนเมื่อ: เสาร์ 24 มี.ค. 2007 9:41 pm
ที่อยู่: ในห้องเรียนที่มีแต่ความทรงจำอันงดงาม

โพสต์ โดย Arika »

อ่ะอ่าว คิดว่าลงที่นี่นานซะแล้วอีกนะขอรับท่านอินกริซ

p's I'm Maria In Fanart Yogurting
รูปภาพ

เมื่อเปิดประตูเข้าไปในอาคารเรียนเก่าๆ เหมือนได้กลิ่นไอแห่งความทรงจำ
กระจกสะทอนภาพแห่งความสุขในวัยเด็ก พร้อมๆกับความคิดถึงที่ไหลออกมากับน้ำตา

ภาพประจำตัวสมาชิก
FAM-GIN_Mey
โพสต์: 1
ลงทะเบียนเมื่อ: อังคาร 25 ธ.ค. 2007 8:13 pm
ติดต่อ:

โพสต์ โดย FAM-GIN_Mey »

เอ๊ะ.... เราก็เคยเล่นโย สนุก

แต่ตอนนี้ไม่มีคนเลยหงะ เซ็งๆ...
รูปภาพ
เคยมีคนบอกว่า "ความรัก คือ นิทานโกหก"

ตอบกลับโพส

ย้อนกลับไปยัง “ก้าวแรก(สู่นักเขียนมืออาชีพ)”