The Rose สงครามรักกุหลาบสีเลือด2

[oyamaki-ryo]

เมืองท่าคาเทีย ฝั่งตะวันตกเฉียงใต้
แสงแดนส่องแสดงถึงเวลาเช้าของเมืองท่าคาเทียเมืองที่ติดทะเลมีแม่น้ำหลากหลายสายที่ไหลลงสู่ทะเลของที่นี่
เมืองท่าคาเทียเป็นแหล่งการค้าขายที่ใหญ่เป็นอันดับ2ของอาณาจักรมิลเรียน ทีแห่งนี้ติดต่อค้าขายกับเมืองต่างๆ เป็นเมืองที่ขึ้นชื่อด้านการให้บริการและความซื่อสัตว์ทางด้านการค้ามากที่สุด แต่เมื่อการค้าเจริญมากเท่าไรพวกโจรขโมยของก็มากขึ้นเท่านั้น เหล่าร้านค้าจึงต้องหาทางป้องกันทั้งตัวเองและสินค้า บางร้านก็ใช้วิธีการจ้างทหารรับจ้าง บางร้านก็ลงทุนฝึกการป้องกันตัวด้วยตัวเองซึงใช่ว่าจะรอดพ้นฝีมือของโจรมืออาชีพได้ทุกรายไป
?เอริน่าช่วยป๋าด้วยTTOTT?
?อย่าหวังเลยตาแก วันนี้แหละแกร้านแกไม่เหลือแน่?
วันนี้ก็เช่นกันร้านขายของเวทย์มนแห่งหนึ่งก็ถูกปล้น ซึ่งเรื่องนี้ก็เป็นปรกติของเมืองท่าแห่งนี้อยู่แล้ว
?ฮ่า ฮ่า ฮ่า เอริน่า ชื่อเพราะดีนะ ลูกสาวแกเหรอลาบปากพวกเราละ วันนี้ข้าจะเอาลูกสาวแกไปด้วย?

?เอริน่า เอริน่า?
เจ้าของร้านผู้แก่ชรากำลังร่ำไห้
ฉึก!!!
มีดสั้นปักเข้าตรงเสาบ้านห่างจากหน้าของโจรใจโฉดไปไม่กี่เซนติเมตร
?เมื่อกี้นี้เจ้าบอกว่าจะเอาข้าไปไหนนะ ข้าฟังไม่ทัน?
สาวน้อยนาม เอริน่านั่งอยู่บนหัวบันใดอย่างสบายอารมณ์
?หน๊อย!!! เจ้า??
ผมสีน้ำตาลยาวซอยสั้นกับดวงตาสีดำน้ำตาลกระโดดลงจากหัวบันใด
?ว่าไง ตกลงแล้วเจ้าจะพาข้าไปที่ไหนเหรอ??
?ข้าก็จะเอาเจ้าไปขายเป็นทาสไงยัยเด็กบ้า!!!?
โจรชั่วชักมีดสั้นเล่มเก่าปากลับไปหาเอริน่าแต่เธอกลับยกมือขึ้น และมีแสงสว่างจ้าออกจากมือของเธอ
ทันใดนั้นเอง เวลาก็เหมือนจะหยุดลง ทุกอย่างหยุดเคลื่อนไหว เอริน่าเดินเข้ามาใกล้มีดที่ลอยอยู่กลางอากาศแล้วจับมันหันหลับไปหาเจ้าโจรร้าย และเวลาก็เคลื่นไหวอีกครั้ง มีดเล่มเก่าพุ่งเข้าหาโจรโฉด
?อ๊าก!!!?
โจรเลวร้องลั่น ด้วยความตกใจ มีดบินปักเข้าที่ด้านขวาของหน้าอกถึงจะไม่ใช่จุดที่อันตรายแต่ก็ทำให้เจ็บตัวได้เหมือนกัน
?คุณโจร อย่าลืมสิ ที่นี้มันร้านเวทย์มน ไม่ใช่ร้านขายอาวุธ?
เอริน่าท้าวเอวอย่างมีชัย
?เอริน่าTToTT?
คุณพ่อสุดที่รักของเธอร้องไห้เรียกหาลูกสาว
?ท่านพ่อเป็นอะไรหรือเปล่าค่ะ?
?เอามันออกไปก่อน เดียวทหารก็มากันหรอก?
?ได้ค่ะพ่อ?
เอริน่าชี้นิ้วไปที่โจรโฉด
?จงออกไป?
จู่ๆก็มีหมอกหนาคลุ่มตัวโจรร้ายไว้ และเมื่อหมอกควันหายไปโจรคนนั้นก็หายไปด้วย

?เฮ้ย!!!?
เสียงร้องดังมาจากร้านตรงข้าม

?เอริน่าไปดูให้พ่อหน่อยว่าร้านตรงข้ามมีอะไรกันถึงโวยวายเสียงดังแบบนั้น?

เอริน่าแก้มันให้พ่อแล้วก็หัวเราะเบาๆ
?หัวเราะอะไรนะเอริน่า หรือว่าเจ้า...?
?นิดหน่อยน่าพ่อ เดียวพวกทหารก็มา?
เอริน่าเดินออกมานอกร้านเพื่อดูผลงานของเธอ
โจรเจ้าเก่าที่มีมีดปักคาอกด้านขวาร้องขอความช่วยเหลืออยู่ตรงข้ามร้านเวทย์มนของเอริน่า
ร้านตรงข้ามของเอริน่าคือคู่แข่งคนสำคัญทางด้านธุรกิจของครองครัวเธอ
?แก เป็นใครมาอยู่หน้าร้านของข้า นั้น เลือด!!!?
ไม่ช้าทหารก็วิ่งกรูกันเข้ามาที่ร้านฝั่งตรงข้าม
?เจ้าเป็นเจ้าของร้านใช่ไหม? ทำไมถึงมีคนเจ็บมานอนอยู่หน้าร้านของเจ้าล่ะ?
?ข้า...ไม่รู้?
เจ้าของร้านฝั่งตรงข้ามลนลาน
?ท่านทำร้ายร่างกายของเขาใช่ไหม??
?ไม่...ไม่ใช่ข้านะ?
?แต่มันอยู่หน้าร้านท่าน ทำไมท่านจะไม่รู้ละ?
?คิก คิก?
โป๊ก!!!
เสียงมะกอดลอยมากระทบหัวลูกสาวตัวดี
?ท่านพ่อก็??
?ไปซื้อของกับพ่อเดียวนี้เอริน่า?
?โห่ กำลังสนุกเลยพ่อก็...?
?ไปเดียวนี้เอริน่า เจ้ามันตัวสร้างเรื่องเลย?
?ชิ! คนอุส่ามาช่วย ใจดำจริงเลย?
?คิดจะทวงบุญคุณพ่อเหรอ?
?เปล่านี่?
ลูกสาวตัวดีทำหน้าบู้บี้
?ก็ได้เดียวพ่อเลี้ยงไอติม?
?จริงนะ!!!?
?พ่อเคยโกหกเจ้าที่ไหนกัน?
?เคยสิ?
?เอริน่า จะกิไหมไอติมนะ?
?ไหนพ่อว่าไม่เคยโกหกไง?
?อึก?
?ฮ่าฮ่าฮ่า ไปเถอะ ลูกหิวแล้ว?
สองพ่อลูกเดินออกมาตามทางห่างจากเหล่าผู้คนที่มามุงดูสถานการณ์ของร้านตรงข้าม
เกิดเรื่องแบบนี้คงไม่มีใครอยากเข้าร้านขายของฝั่งตรงข้ามไปอีกนานเลย ฮึ สมน้ำหน้า อยากแย่งลูกค้าข้าทำไมละ
แบร่!!!!

[ajinkazuya_love]

นุกนุก เริ่มมันแล้วนะสิเนี้ย
พยายามน้า
จาติดตามน้า

[saeros]

อย่าบอกนะว่าเอริน่าคือเจ้าชายในตอนนั้น...คงไม่ใช่หรอกมั้ง