อารัมภบท
ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อละว่า สุภาษิตที่ว่า เนื้อคู่กันแล้วไม่แค้วกัน นั้นน่ะมีอยู่จริง ต่อให้มีอุปสรรคมากมายแค่ไหน
แต่ถ้าเขาทั้งสองศรัทธาในความรักของเขาทั้งสองละก็ มารสวาทอื่นๆ ก็ไม่สามารถที่เข้ามากล้ำกายเนื้อคู่ของพรหมลิขิตนี้ได้ แต่เนื้อคู่ก็เสมือนลิ้นกับฟันที่ต้องมีกัดกันทุกครั้งไป สุดท้ายอุปสรรคที่มีเข้ามาก็ไม่รู้ว่าจะทำให้เขาทั้งสองผ่านไปได้ไหม
เรื่อง กว่าจะถึงวัน.....นี้
ชลธิชากำลังแจกบัตรคิวให้กับชาวบ้านหนองไม้ไผ่อย่างเป็นกันเองที่ทยอยกันเข้ามายืนต่อคิวที่อนามัยเพื่อจะรักษาแต่เช้า
?รับบัตรคิวก่อนนะจ๊ะคุณป้า แล้วนั่งรอที่เก้าอี้ด้านหน้านี้ก่อนสักแป๊ปหนึ่งนะจ๊ะ เดี๋ยวพอใกล้ถึงคิวหนูจะเรียกตามหมายเลขที่หนูแลกให้นี่นะจ๊ะ?
พูดเสร็จเธอก็เดินประคองป้าแก่ๆ คนหนึ่งพาไปนั่งที่เก้าอี้ด้านหน้าห้องตรวจเสมือนญาติสนิทของเธอคนหนึ่ง เสร็จแล้วเธอก็เข้าไปรับยายแก่ๆ อีกคนหนึ่งที่เพิ่งลงรถมายืนเก้ๆกังๆ ไม่รู้ว่าจะต้องทำอย่างไรก่อนที่จะเข้าตรวจ
?คุณยายมาถอนฟันมาทางนี้เลยจ้า เดี๋ยวหนูหยิบบัตรคิวให้นะ?
?ขอบใจจ้าหนู?
นอกจากความมีจิตใจดีและความเป็นคนอ่อนหวานรู้จักอ่อนน้อมถ่อมตนและเป็นคนน่ารักของเธอแล้วเธอยังชอบพูดคุยกับทุกคนอย่างเป็นกันเองและที่สำคัญเธอไม่ถือตัวด้วย จนทำให้เธอเป็นที่รักของคนไข้ที่มาที่อนามัยนี่และทุกคนที่ทำงานที่อนามัยนี้ด้วย โดยเฉพาะณัฐวุฒิ ชายหนุ่มวัย 30 ปี ที่เพิ่งย้ายมาที่อนามัยที่นี้เป็นวันแรก เขาเข้ามาทำหน้าที่เป็นหมอด้านช่องปากและถอนฟัน(ทันตแพทย์)และโรคทั่วไป มาประจำที่หมู่บ้านหนองไม้ไผ่แห่งนี้ เขาประทับใจเธอทั้งแต่แรกเห็นเพราะเธอเป็นสาวสวย มีรูปร่างสมส่วนผิวพรรณดีซึ่งต่างจากสาวๆทั่วไปในหมู่บ้านนอกจากนี้เขายังประทับใจกับความมีน้ำใจของเธอในครั้งที่เขาเข้ามาทำงานที่นี่ก็ได้ความมีน้ำใจของเธอที่ช่วยเหลือเขาในการสื่อสานกับชาวบ้านให้เข้าใจตรงกันซึ่งเธอค่อยๆอธิบายจนชาวบ้านเข้าใจว่าจะต้องรักษาอย่างไรโดยที่เธอไม่เคยที่จะตะคอกคนแก่คนเฒ่าเลยไม่พวกเขาเหล่านั้นจะได้ยินผิดได้ยินถูกบ้างก็ตามเพราความใจเย็นของเธอทำให้ช่วยเขาในการทำงานให้เร็วขึ้นทำให้เขารู้สึกดีไม่น้อย พอเสร็จจากงานตัวเองเขาก็ตรงเข้าไปช่วยเธอบ้างเพราะหวังอยากจะเข้าไปอยู่ใกล้ๆเธออยากจะตีสนิทกับเธอ
?มีอะไรให้ผมช่วยบ้างไหมครับคุณธิชา บอกผมได้นะครับผมก็อยากเรียนรู้งานหลายๆด้านเผื่อว่าวันไหนคุณธิชาทำไม่ทันผมจะได้ออกมาช่วยได้บ้างนะครับ?
?ได้ค่ะ ถ้าไม่เป็นการรบกวนคุณหมอวุฒิมากเกินไป?
?อ๋อไม่รับกวนหรอกครับผมก็ทำงานของผมเสร็จแล้วและอีกอย่างถ้าถึงคิวถอนฟันของผมผมก็ไปทำหน้าที่ของผมไงไม่เสียงานแถมยังได้ช่วยงานคุณธิชาด้วย และที่สำคัญ ผมก็เต็มใจแถมจะได้ถือโอกาสพูดคุยกับชาวบ้านที่นี้ด้วยผมจะได้รู้และเข้าใจภาษาท้องถิ่นที่นี่ด้วย?
?โอเคค่ะ ธิชาว่าคุณหมอมีเหตุผลในการตัดสินใจทำอะไรทุกอย่างเสมอถึงบางทีมันจะแปลกบ้างอะไรบ้างเถอะค่ะ?
ชลธิชาแซวณัฐวุฒิอย่างเป็นกันเองโดยที่เธอไม่รู้เลยว่าสายตาที่มองนั้นแวววาวเป็นประกายแทบจะกลืนกินเธอไปทั้งตัวแล้วสายตาทั้งคู่มองชลธิชาอย่างไม่ละสายตา
?คุณหมอค่ะ ได้คิวถอนฟันแล้วค่ะ?
เสียงชลธิชาตะโกนเรียกณัฐวุฒิเมื่อมีคิวถอนฟันเข้ามา แต่เขากับได้ยินเสียงเธอไม่ ทำให้ชลธิชาต้องเดินมาพูดเสียงดังใส่หูเขา ณัฐวุฒิตกใจหันมาประจันหน้ากับเธออย่างจังทั้งสองสบตากันเขาจ้องมองใบหน้าของเธอเนียนขาวอมชมพู นัยตาดำคมโตมองจ้องเขาอย่างตกใจริมฝีปากของเธออวบอิ่มชวนให้น่าลิ้มรส เธอถูกสะกดให้นิ่งชะงันเมื่อสบตากับชายหนุ่มร่างสูงใหญ่
?คุณหมอจ๊ะยายอยากถอนฟันต้องไปตรงไหนก่อนจ๊ะ?
เสียงของยายแก่คนนั้นทำให้เขาและต้องผงะออกจากกัน ทั้งสองทำตัวไม่ถูกต่างพากันแก้เขินกับการกระทำเมื่อครู่นี้
?เมื่อ เมื่อ ตะกี้คุณธิชาว่ายังไงนะครับ?
?ก็ ก็ คือว่าธิชาเรียกคุณหมอว่ามีคิวถอนฟันค่ะ?
?อ๋อ?เหรอครับงั้นผมไปก่อนนะครับ?
?ค่ะ คุณหมอ? เธอพูดพลางอมยิ้ม
พูดจบแล้วเขารีบเดินเข้าห้องถอนฟันไป แอบอมยิ้มพอใจไม่น้อยกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อสักครู่นี้ ชลธิชาหันกลับมาตอบคำถามยายต่ออย่างรนๆ ในใจรู้สึกดีไม่น้อยกับหมอวุฒิ เธอเดินพึมพำในใจแต่สีหน้ากับแดงกล่ำออกมาอย่างเห็นได้ชัด หัวใจเต้นรั่วไม่เป็นจังหวะ ตกตอนเย็นชลธิชาเก็บข้าวของบนโต๊ะทำงานใส่กระเป๋าสะพายใบคู่กายของเธอเพื่อเตรียมตัวกลับบ้านสวนของเธอ ขณะที่เธอก้มเก็บของอย่างเพลินๆอยู่นั้น เธอก็ต้องตกใจอุทานธ์ออกมาเมื่อเงยหน้าขึ้นมาเจอกับชายหนุ่มรูปร่างสูงโปร่งใบหน้าเนียนขาวรูปตาตี๋ยืนยิ้มให้เธออยู่ด้านหน้า
?อุ๊ยคุณพระคุณเจ้าช่วย!! ตกใจหมดเลยค่ะคุณหมอ ทำไมมายืนเงียบๆ ไม่ให้ซุ่มให้เสียงแบบนี้ละค่ะธิชาเกือบ หัวใจวายตายแล้วนะค่ะเนี่ย?
?ก็ดีสิครับถ้าเป็นอย่างนั้นจริงผมคงต้องเข้าไปช่วยคุณธิชาผายปอด ปั๊มหัวใจแล้วสิครับ?
?พูดแบบนี้จะแต๊ะอั๋งธิชาใช่ใหมค่ะเนี่ย?
?คุณธิชาอย่าคิดแง่ลบสิครับผมก็พูดตามความเป็นจริงหากเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นจริงๆก็ควรต้องทำอย่างว่านะครับ เอ๊ะว่าแต่วันนี้คุณธิชากลับบ้านยังไงละครับ ผมไม่เห็นเหลือรถใครเลยสักคัน?
?จะเหลือได้ไงละค่ะคุณหมอในเมื่อทุกคนที่อนามัยพวกเขาก็กลับกันหมดแล้วนี่ค่ะ ส่วนรถของธิชาที่ไม่มีจอดคือ คือไม่ได้ขับมาค่ะวันนี้พอดีเมื่อเช้าพ่อธิชาเอารถไปซื้อปุ๋ยมาใส่ต้นชมพู่เพชรค่ะ?
?ดีจังเลยครับ บ้านคุณธิชามีสวนผลไม้เหรอครับ?
?ใช่ค่ะ พ่อปลูกทุกอย่างที่เป็นผลไม้ขึ้นชื่อของเมืองเพชรค่ะ นอกจากชมพูเพชรแล้วยังมี มะนาวแป้น ลูกตาลสด แถมที่บ้านของธิชาเองก็มีการทำน้ำตาลสดเองด้วยนะค่ะ เป็นการทำแบบวีถีชาวบ้านที่ทำสืบต่อกันมาไม่ได้ใช้ น้ำตาลทรายผสมเลยแม้แต่น้อย ค่ะ ว่าต่อคุณหมอสนใจไหมละครั้งเดี๋ยววันเสาร์นี้พ่อธิชาจะไปขึ้นกลีดเอาหัวต้น ตาลมาทำเป็นน้ำตาลสดค่ะ?
?อ๋อดีเลยครับ วันเสาร์นี่ไม่มีงานที่ต้องเคลียร์พอดีเลยครับผมอย่างไปดูครับ เพราะผมก็ ไม่เคยได้เห็นกรรมวิธีการ ทำซะที ที่ได้เคยจริงๆก็คงมีแต่การซื้อมาทานเองเท่านั้น แหละครับ ง่ายดีใช่ใหมละครับ?
?ค่ะ คนสมัยนี้เขาก็นิยมอะไรง่ายๆ กันทั้งนั้นแหละค่ะ อุ๊ย?.นี้ก็เย็นมากละเดี๋ยวธิชาขอ ตัวไปโทรหาพ่อก่อนนะค่ะ?
?ผมว่าคุณธิชาให้ผมไปส่งที่บ้านเถอะครับ?
?จะดีเหรอค่ะ ธิชาว่ามันไม่เหมาะมั้งค่ะ อีกอย่างธิชาก็ไม่อยากรบกวนคุณหมอด้วย ทำงานมาทั้งวันเหนื่อยๆ แถม เพิ่งมาด้วยคุณหมอไปพักผ่อนเถอะค่ะ?
?ดีสิครับ ไม่เป็นการรบกงรบกวนอะไรมากมายหรอกครับคุณธิชา อีกอย่างผมก็อยาก ทำความรู้จักกับพ่อคุณธิชาด้วยผมลืมบอกไปว่าพ่อผมก็ชอบเรื่องปลูกพืชผักเหมือนกัน อยากแลกเปลี่ยนความรู้จากพ่อของคูณธิชาไปเล่า สู่ให้ผมฟังบ้างนะครับ ถ้าอย่างนั้น ตกลงตามนี้นะครับ เดี๋ยวผมช่วยคุณธิชาถือของให้นะ อันนี้ทั้งหมดใช่ไหม ครับ เรียบร้อยผมไปรอคุณที่รถนะ แล้วคุณรีบตามไปละกัน?
ณัฐวุฒิบอกขึ้นทำให้ชลธิชาเองก็ไม่กล้าที่จะปฎิเสธออกมาอีกเพราะเขาชิงมัดมือชกเธอซะก่อน อีกอย่างเธอก็รู้สึกเกรงใจณัฐวุฒิด้วยหากว่าตนไม่รับไมตรีจิตจากเขาก็เกรงว่าเขาจะเสียความรู้สึกไม่น้อย ชลธิชาก็ได้แต่พยักหน้าเบาๆๆ ออกไป ยอมหยิบกระเป๋ามาสะพายบ่าแล้วเดินตามเขาออกไปติดๆ
************
?เดี๋ยวคุณหมอเลี้ยวขวาด้านหน้านี้ก็ถึงบ้านของธิชาแล้วละค่ะ?
?หลังนี้ใช่ไหมครับ ว้าว!!!เหมาะจังเลยครับผมฝันมาทั้งชีวิตว่าอยากมีบ้านสวนแบบนี้ มีผลไม้อยู่รอบๆ บ้าน มีลมจากธรรมชาติพัดมาเบาๆ มีลำธารน้อยๆไหลตลอดเวลา?
?จอดตรงนี้แหละค่ะ เดี๋ยวเชิญคุณหมอเข้ามาทานน้ำก่อนนะค่ะ?
?ครับ เดี๋ยวผมช่วยคุณธิชาถือของนะ?
?ขอบคุณค่ะ คุณหมอ?
ชลธิชาพาณัฐวุฒิขึ้นมานั่งรับลมตรงระเบียงรับแขกของบ้าน ณัฐวุฒิประทับใจกับบรรยายกาศของบ้านจึงขออนุญาติชลธิชาเดินชมบ้านของเธอราวเหมือนกับบ้านของตัวเอง เขาเดินชมไปยิ้มไปสูดลมหายใจเข้าลึกๆ เหมือนคนที่ไม่เคยได้หายใจมาก่อน
?อ้าวพ่อมาพอดีเลย คุณหมอวุฒิค่ะนี้พ่อธิชาเองค่ะ พ่อค่ะนี้คุณหมอวุฒิค่ะเพิ่งมา ทำงานที่อนามัยเป็นวันนี้วันแรกแล้วก็อาสามาส่งธิชาด้วยค่ะ?
?สวัสดีครับคุณลุง?
?เรียกพ่อว่าพ่อแบบเจ้าธิชามันก็ได้ พ่อก็รักคนที่นี้เหมือนลูกเหมือนหลานกันทุกคน แหละ ว่าแต่คุณหมออยู่กินข้าวด้วยกันก่อนสิ?
?ดีเลยครับ ผมเพิ่งมาอยู่ที่นี่ยังไม่รู้ว่าจะไปหาข้าวหาน้ำกินตรงไหนได้บ้างงั้นมื้อนี้ขอ ฝากท้องไว้ด้วยนะครับ?
?ได้สิคุณหมอ แต่พ่อบอกก่อนนะว่าอาหารที่นี้ไม่ได้เลิศเลอเหมือนอาหารบนภัตคารหรูๆแต่เป็นอาหารพื้นบ้านที่รสชาติอาจไม่ถูกปากหมอเท่าไรนักแต่รับรองว่าประโยชน์มีมาครบครันแน่นอน?
?เมื่อก่อนตอนอยู่อยุธยาบ้านเกิดของผมคุณแม่ก็ลวกผักให้จิ้มทานกับน้ำพริกบ่อยๆครับ?
?เออดี งั้นก็คงทานไม่ยากหรอกนะมื้อนี้?
?งั้นผมไม่เกรงใจแล้วนะครับคุณพ่อ ตอนนี้หิวมากเลย?
?เต็มที่เลยคุณหมอคิดซะว่าทานเข้าที่บ้านตัวเองละกันนะ?
พ่อชลธิชาพูดไปพลางยิ้มหัวเราะเบาๆ ออกมาเพื่อความชอบอกใจที่คุณหมอเป็นกันเองและไม่รังเกียจที่กินข้าวแบบคนพื้นบ้านอย่างนี้
*****************************
?สวัสดีครับคุณธิชา?
?อ้าวคุณหมอมาแต่เช้าเลยนะค่ะ?
?ผมมาเช้ายังไม่เช้าเท่าคุณธิชาเลยนะครับเนี่ย?
ชลธิชาพลางค้อนใส่ณัฐวุฒิแล้วยิ้มรับเบาเพราะรู้ทั้งรู้ว่าเป็นการพูดเล่นแซวกันเท่านั้น
?ว่าแต่คุณหมอพร้อมหรือยังค่ะเพราะว่าวันนี้เรามีการสัญจรไปตามบ้านของชาวทุกหลังในหมู่บ้านนี้เพื่อเป็นการตรวจเชคสุขภาพของชาวบ้านว่าเป็นอย่างไรกันบ้างอะค่ะ?
?อ๋อ พร้อมแล้วครับ พร้อมทั้งแต่เมื่อคืนที่คุณธิชาส่งเมลให้ผมแล้วครับ?
เขาพูดพลางหัวเราะเบาๆออกมาทำให้ชลธิชาหันมาค้อนเขาอีกครั้งเมื่อรู้ว่าเขาพูดประชดเธอเพื่อหยอกเธอเล่น
*********
ที่บ้านลุงบุญมี ลุงบุญมีนั่งรอคณะแพทย์ที่อนามัยที่บนโต๊ะแค่ไม้ไผ่หน้าบ้านเพราะแกรู้ว่าวันนี้ทีมแพทย์จะเข้ามาตรวจสุขภาพให้กับทุกคนในหมู่บ้าน
?สวัสดีครับคุณลุงเป็นยังไงบ้างมีปวดเนื้อปวดตัวหรือไม่สบายตัวบ้างรึเปล่าช่วงนี้?
?มันก็มีบ้างนะหมอ โรคคนแก่นะ?
?ว่าแต่มีอาการอย่างไรบ้างละครับ คุณลุงช่วยเล่าอาการให้หมอฟังหน่อยสิครับ?
?ฉันก็เมื่อยเนื้อเมื่อยตัวนะ ปวดหลัง ปวดหัวเข่า?
?เดี๋ยวผมจะจ่ายยาให้นะแต่เดี๋ยวคุณหมอบอกลายละเอียดกับคุณธิชาเพิ่มเติมนะเพราะเธอจะมาวัดความดันและบอกรายละเอียดเกี่ยวกับยาว่าคุณลุงจะต้องทานเวลาไหนบ้าง?
?จ้า ฉันขอบใจนะหมอ?
?ไม่เป็นไรหรอกครั?.
เขาพูดจบธิชาที่ทำหน้าที่วัดความดันและอธิบายตัวยาให้กับชาวบ้านก็เข้าทำหน้าที่ทันที ณัฐวุฒิมองดูเธออยู่ห่างๆ เห็นภาพที่เธอพูดคุยกับชาวบ้านอย่างเป็นกันเองบวกกับรอยยิ้มของเธอที่หวานหยดย้อยมีเสน่ห์ทำให้เขากับเคลิ้มพลางยิ้มออกมาคนเดียวโดยไม่รู้ตัว
?ผมเช็ดให้นะ?
ณัฐวุฒิเดินเข้ามาเช็ดเหงื่อที่ทำท่าจะไหลตกลงใส่ดวงตาคมโตของเธอออกอย่างเบาๆเพราะกลัวเหงื่อที่ไหลออกมาจากอากาศที่ร้อนนั้นจะเข้าตาเธออาจทำให้เธอระคายเคืองตาและแสบตาได้ เขาทำแบบนั้นหารู้ไม่เลยว่าธิชาที่กำลังทำหน้าที่แพ็คยาให้คนไข้เธอสะบัดยาที่เตรียมไว้หล่นกระเด็นกระดอนลงพื้นเพราะความตกใจ
?อุ๊ย อะไรกันค่ะคุณหมอ?
?ผมก็แค่เช็ดเหงื่อให้คุณธิชาเอง ตกใจเหรอครับผมขอโทดนะที่ทำให้คุณธิชาตกใจ อุ๊ย ยาตกหมดเลยเดี๋ยวผมช่วยเก็บให้นะครับ?
ทั้งสองรีบก้มลงเพื่อเก็บยาที่หล่นกระจัดกระจายอยู่เต็มพื้นพร้อมกันทำให้เขาและเธอกระแทกกันเข้าอย่างจัง ทั้งสองรีบเอามือคุมหัวอย่างเป็นสัญชาตญาณความรู้สึกว่าเจ็บที่หัวทีกระแทกชนกันเมื่อตะกี้ ทั้งสองมองหน้ากันและหัวเราะเบาๆออกมา เหตุการณ์นี้ทำให้ชลธิชาส่ายหน้าเบาๆ ใส่ณัฐวุฒิพร้อมกับส่งใบหน้าแดงก่ำเพราะความเขินออกมาอย่างลืมตัว
?ไม่เป็นไรหรอกค่ะคุณหมอ เดี๋ยวธิชาเก็บเองก็ได้ค่ะ?
?ได้ไงละครับ ที่ยาตกกระเด็นเต็มพื้นเนี่ยเป็นเพราะผมที่ทำให้คุณธิชาตกใจ แบบนี้ผมต้องรับผิดชอบถึงจะถูกต่างหาก?
?ธิชารู้ค่ะว่าคุณหมอไม่ได้ตั้งใจ ที่เข้ามาเช็ดเหงื่อที่จะไหลเข้าตาธิชาเพราะความหวังดี
-ก็นั่นแหละครับ ผมก็ต้องรับผิดชอบ?
?โอเคค่ะช่วยก็ช่วย ถ้าอย่างนั้นต้องเก็บห้ามให้หลงเหลือแม้แต่เม็ดเดียวเลยเชียวนะค่ะคุณหมอจอมจุ้น?
?รับทราบคำบรรชาครับ?
ทั้งสองมองตากันหวานซึ้งก่อนที่ธิชาจะกลบเกลื่อนสายตาอันหวานหยดย้อยของเขาลงและก็ทำให้ณัฐวุฒิเกาหัวเบาๆ เพราะตัวเองก็รู้สึกเขินชลธิชาไม่น้อยเช่นกันก่อนจะก้มตัวลงไปเก็บยาที่กระเด็นกระดอนอยู่อย่างรนราน แต่ระหว่างที่เขาจะก้มเก็บยานั้นก็มีเด็กน้อยคนหนึ่งวิ่งตะโกนหน้าตาตื่นตรงเข้ามาหาเรียกหมอมาแต่ไกล
?คุณหมอๆๆ ไปดูลุงชุ่มบ้านข้างๆนี้หน่อยเถอะ แกบอกว่าบ้านมันหมุนเดินไม่ได้เลย ลุกขึ้นเดินแล้วก็จะล้ม ปวดหัวหนักเลยด้วย หมอเร็วๆเข้าตามผมมา?
?คุณหมอรีบไปดูลุงชุ่มเถอะค่ะ เดี๋ยวทางนี้ธิชาจัดการต่อเองค่ะ?
?ครับๆๆ?
หลังจากที่ณัฐวุฒิรับปากจากชลธิชาแล้วเขาก็รีบลุงขึ้นหยิบกระเป๋าเครื่องมือแพทย์ตามเด็กน้อยไปทันที และไม่นานนักอาการของลุงชุ่มก็ดีขึ้นณัฐวุฒิจึงขอตัวกับมารวมตัวกับทีมแพทย์ที่รออยู่
?เป็นยังไงบ้างค่ะคุณหมอ?
?เรียบร้อยดีครับ หมอวุฒิซะอย่าง?
?เบื่อจังพวกหลงตัวเองเนี่ย?
ชลธิชาพูดจบเธอส่ายหน้าไปมาเบาๆ พลางแสยะยิ้มออกมาอย่างหมั่นไสในคำพูดหลงตัวเองของเขา
?นี่ครับน้ำดื่มสะอ๊าดสะอาดเย็นๆ ทานแก้กระหายแถมยังช่วยบำรุงผิวพรรณให้สวยผุดผองด้วยนะครับ ขวดนี้สำหรับคุณคนธิชาคนสวยคนนี้คนเดียวเลยนะครับ?
?ทีหลังธิชาไปเอาเองก็ได้ค่ะ เกรงใจเปล่าๆ แล้วนี้คุณหมอวุฒินี่ยิ่งอยู่ยิ่งพูดจายังกะพระเอกลิเกหวานหยดย้อยหยาดเยิ้มชวนฟังแล้วขนลุกยังไงชอบกล?
?ทำไมละครับ คุณธิชาฟังแล้วไม่ชอบเหรอครับ?
?ก็ชอบค่ะแต่คำพูดเลี่ยนๆแบบนี้นี่เขาไว้ใช้กับคนที่เขาเป็นแฟนหรือเป็นคู่รักหรือใช้จีบสาวประมาณนี้แหละค่ะ?
?ก็ที่ผมพูดแบบนี้กับคุณธิชาผมก็ต้องการที่ใช้คำหวานกับแบบใดแบบหนึ่งที่คุณธิชายกตัวอย่างมานี้แหละครับ?
?ยังไงค่ะ?
?ผมชอบคุณครับคุณธิชาต่อไปนี้ไม่ว่าผมจะทำอะไรให้คุณคุณเลิกเกรงใจผมซะทีได้ไหมครับ ผมยินดีที่จะทำให้คุณธิชาแล้วก็จะดีใจมากด้วยถ้าหากคุณธิชายอมรับและให้ผมทำหน้าที่นี้ให้ตลอดไป?
ณัฐวุฒิได้ที่ส่งคำหวานให้ชลธิชากลับไปทำให้ชลธิชาเองก็ยิ้มออกมาบางๆ บนใบหน้าแต่เธอก็ไม่ได้พูดจาโต้ตอบอะไรกับเขาเพราะมันเขินอายจนไม่รู้ว่าจะพูดอะไรออกไปเมื่อโดนเขาขายขนมจีบซึ่งๆ หน้าอย่างนี้
?ว่าไงละครับ เต็มใจรึเปล่า?
?อืมธิชาว่าเราก็ดูๆกันไปเรื่อยๆ ก่อนดีไหมละค่ะหมอ อีกอย่างถ้าธิชาเต็มใจแล้วธิชาก็จะบอกเอง?
?ผมรู้ครับว่าคุณธิชาเขินที่จะพูดมันออกมาตอนนี้ แต่ไม่เป็นไรครับผมรอคำตอบนี้ได้และผมรู้ว่าคุณธิชาไม่รังกียจผมและจะยอมคบหากับผมไปเรื่อยๆก่อนในฐานะคนสำคัญคนหนึ่งก็แล้วกัน?
?คิดไปเองทั้งนั้น?
?ผมก็ขอคิดไปเองอย่างมีความหวังดีกว่าอยู่ไปวันๆอย่างลมๆ แล้งๆ?
?ถ้าอย่างนั้นก็แล้วแต่คุณจะคิดละกันเถอะค่ะ?
?ดีเลยครับ งั้นเราเก็บของกลับอนามัยกันดีกว่าครับเดี๋ยวมันจะเย็นไปกว่านี้?
ณัฐวุฒิบอกแล้วลุกขึ้นเก็บอุปกรณ์รักษาคนไข้ใส่กระเป๋าและหันไปช่วยชลธิชาถือของเดินตามชลธิชาไปติดๆทำให้เธอรู้สึกดีไม่น้อยเพราะหลังจากที่เธอเป็นโสดมาตลอดก็เพิ่งมีวันนี้ที่เธอรู้สึกดีและอบอุ่นที่มีคนคอยเอาใจใส่เธอแบบนี้
***********
?มีใครอยู่ไหมเนี่ย....เอ๊ะอนามัยที่นี้ล้างหรือยังไงทำไมไม่มีใครอยู่เลยเนี่ยพ่อ?
?นั่นสิคุณหญิง หรือว่าเขาจะเลิกงานกลับบ้านกลับช่องเขาไปกันหมดแล้ว?
?กลับได้ยังไงละค่ะคุณนี่มันเพิ่งบ่ายสามโมงเองนะ อีกอย่างรถของลูกวุฒิก็จอดอยู่ที่ลานจอดรถ แถมยังมีมอไซต์อีกตั้งหลายคันจอดเรียงอยู่อีกมากมายเนี่ย นี่หนูกิ่งร้อนไหมลูกนั่งรอพี่เขาแป๊ปหนึ่งนะเดี๋ยวพี่เขาคงกลับมา?
แม่และพ่อของณัฐวุฒิได้พากิ่งใหมมาส่งเพื่อมาฝึกงานเป็นพยาบาลที่อนามัยแห่งนี้นอกจากนี้คุณหญิงสุดายังมีแผนที่จะให้กิ่งใหมได้อยู่ใกล้ชิดกับณัฐวุฒิเพื่อเปิดโอกาสให้ณัฐวุฒิกับกิ่งใหมได้สนิทสนมกันมากขึ้นอีกด้วยโดยหารู้ไม่ว่าณัฐวุฒิเองกับมีหญิงในดวงใจอยู่แล้ว
?นั่นไงคุณหญิงรถของอนามัยขับมาโน้นแล้ว?
?ไหนคุณ อ๋อคันนั่นเองนั่นไงเห็นแล้ว นี่หนูกิ่งมายืนรอพี่เขาข้างๆ ป้ามะ พี่เขาจะได้เห็นหนูชัดๆ?
กิ่งใหมลุกขึ้นจากที่นั่งมายืนข้างๆคุณหญิงสุดาอย่างว่าง่ายหน้าตาของเธอยิ้มแย้มเพราะดีใจเมื่อในใจเธอคิดที่อยากจะพบกับณัฐวุฒิเช่นกัน
?นั้น?พี่หมอมาแล้วค่ะคุณป้า เดี๋ยวกิ่งลงไปหาพี่หมอก่อนนะค่ะ?
?ดีจ๊ะ รีบไปเถอะหนูกิ่ง?
สิ้นคำบอกของคุณหญิงสุดา กิ่งฟ้าก็รีบวิ่งลงไปควงแขนณัฐวุฒิอย่างสนิทสนม เธอซบศรีษะของเธอลงที่ไหล่อันอบอุ่นของเขา ส่วนณัฐวุฒิเองก็ดีใจไม่น้อยเมื่อได้เจอกิ่งใหมเพราะช่วงหลังที่ต่างคนต่างแยกย้ายกันไปเรียนต่อก็ไม่ค่อยมีเวลาได้เจอกันเต็มที่เท่าไรนักนอกจากกิ่งใหมที่ทำทีสนิทสนมกับณัฐวุฒิแล้วณัฐวุฒิเองก็สนิทสนมกับณัฐวุฒิเช่นกันเขาใช้มือที่หนาใหญ่ของเขาลูบหัวของกิ่งไหมเบาๆ ซึ่งสื่อให้เห็นถึงความเอ็นดู ความรัก ความสนิทสนมและเป็นคนใกล้ชิดกันมาช้านาน ทั้งสองทักทายกันสนิทสนมและสาวเท้าเข้าไปหาพ่อและคุณหญิงสุดาเพื่อทักทายกันหลังจากที่ลูกชายย้ายมาอยู่ที่นี้หลายวัน คุณหญิงสวมกอดลูกชายให้หายคิดถึงจนลืมไปว่ายังมีสายตาคู่หนึ่งของชลธิชาที่ยืนมองเขาอยู่ห่างๆ อย่างหงุดหงิดและไม่เข้าใจว่าเขากิ่งใหมกับณัฐวุฒิทั้งสองคนนี้ตกลงเป็นอะไรกันแน่ แต่ณัฐวุฒิเองก็กลับลืมที่จะแนะนำให้ทุกคนในที่ทำงานรู้จักว่าหญิงสาวที่ยืนควงแขนซบอกเขาอยู่นั้นเป็นใครและมาที่นี่ในฐานะอะไรกันแน่ทำให้คนในที่อนามัยเองก็คิดกันไปเองว่านี่คือแฟนของณัฐวุฒิที่คุณหญิงแม่ของเขาพาเธอมาพบ โดยเฉพาะชลธิชาที่ตัดสินใจเชื่อไปแล้วว่านี้คือแฟนของเขาทำให้เธอรู้สึกใจสั่นเพราะเจ็บจี๊ดเหมือนโดนอะไรทิ่มแทงเข้าไปในหัวใจไม่น้อยเพราะภาพที่เธอเห็นนั่นมันคืออะไรเธอสับสนไปหมดกับการกระทำของณัฐวุฒิ
?มาให้แม่กอดลูกชายให้หายคิดถึงหน่อยสิ?
แม่และลูกสวมกอดกันอย่างหวงหาในสายใยแห่งความเป็นสายเลือดที่ตัดกันไม่ขาด
?นี่คุณหญิง ผมยืนอยู่ทางนี้นะคิดถึงกันแบบนี้เกรงใจพ่อบ้างนะคุณหมอวุฒิ?
?อะไรกันคุณนี้ลูกชายคนเดียวของเรานะ อย่าบอกนะว่าคุณอิจฉาลูกเนี่ย?
?แหมคุณหญิงทีผมคุณหญิงยังไม่ทำถึงขนาดนี้เลยนะ?
?คุณนี้มานงมาน้อยใจอะไรกันตอนนี้ นี้เรามาหาลูกนะ?
?อ๋อผมเข้าใจละ พอกลับบ้านแล้วคุณจะจัดให้ผมแบบนี้บ้างใช่ใหม?
?ได้เลยพ่อเดี๋ยวแม่จะจัดให้พ่อแบบหนักหน่วงให้ไม่มีวันลืมไปสักสามเดือนเลยดีใหม?
?โอโอ้พ่อว่าพ่อเริ่มไม่อยากได้แล้วละคุณหญิง ฟังจากเสียงและหน้าตาแล้วน่ากลัวชอบ กล?
สิ้นเสียงของพ่อ ทั้งหมดก็พากันหัวเราะออกมาอย่างมีความสุขเพราะขำที่พ่อกับแม่หยอกล้อกันเหมือนกับคู่รักข้าวใหม่ปลามันอย่างไงอย่างนั้น
?ผมว่าผมเริ่มตะหิวแล้วนะครับ น้องกิ่งหิวเหมือนพี่หมอใหม?
?กิ่งก็หิวเหมือนกันค่ะพี่หมอ เพราะนั่งรถจากกรุงเทพมาถึงเพชรบุรีแล้วต้องเข้ามาถึง หมู่บ้านเนี่ยก็เกือบสี่ชั่วโมงเลยนะค่ะ จริงไหมค่ะคุณหญิงป้า?
?ใช่ๆๆ จริงด้วยหนูกิ่งป้าก็ดีใจที่เจอตาวุฒิจนลืมหิวไปเลยนะเนี่ย?
?ว่าแต่วันนี้เราจะไปทานที่ร้านไหนดีละตาวุฒิแนะนำหน่อยสิลูกชาย?
?ผมว่าเราทำทานกันเองที่บ้านดีกว่าครับเพราะว่าแถวนี้ไม่มีร้านอาหารอย่างเมืองกรุง หรอกครับ พอดีที่บ้านพักของผมมีผักสวนครัวปลูกไว้แล้วก็เนื้อสัตว์อีกเยอะเลยที่ ชาวบ้านเอามาให้อะครับ?
?แล้วใครจะทำละจ๊ะลูกชาย แม่ไม่เอาด้วยคนนะเดี๋ยวเล็บที่แม่เพิ่งไปทำสวยมาจะลอก นะ?
?งั้นมื้อนี้เดี๋ยวผมโชว์ฝีมือเองครับ?
?พ่อว่าจะทานกันได้ไหมเนี่ยมื้อเนี้ย คงอร่อยเหาะกันกะมัง?
?แม่ว่าเราไปกันเลยเถอะ มัวแต่โม้กันอยู่เดี๋ยวโรคกระเพาะก็ถามหาทุกคนหรอก?
สิ้นเสียงพูดคุยกันอย่างมีความสุขแล้วทั้งหมดก็พากันเดินสาวเท้าที่ยังรถสีดำสวยหรูที่มีคนขับรถสต๊าทเครื่องรถจอดรออยู่อย่างรู้ใจ แต่อีกด้านของภายในตัวอาคารสถานีอนามัยที่หน้าต่างกลับมีสายตาคู่หนึ่งของชลธิชาที่ยืนมองครอบครัวของณัฐวุฒิที่เดินขึ้นรถอย่างมีความสุขโดยเฉพาะกิ่งใหมกับณัฐวุฒิที่เอาอกเอาใจจนเห็นได้ชัดทำให้เธออดคิดไม่ได้ว่าเมื่อกลางวันที่ผ่านมาที่ณัฐวุฒิเขามาหยอดคำหวานบอกชอบเธอและที่ต้องการที่จะดูแลเธอมันคืออะไร
**************
ชลธิชานอนพลิกไปพลิกมากระสับกระส่ายเพราะนอนไม่หลับที่ต้องอดที่จะคิดถึงเรื่องของเอกับณัฐวุฒิไม่ได้ต้องลุกขึ้นมาเปิดโคมไฟข้างเตียงนอนของเธอเพื่อนั่งคิดทบทวนไปมาหลายรอบว่าคำตอบที่แทนจริงมันคืออะไร
?ทำไมต้องมาทำให้ฉันรู้สึกดีด้วยนะ ฉันไม่เข้าใจจริงๆ?
เสียงเคาะประตูดังขึ้น
?ใครคะ?
?พ่อเอง นอนไม่หลับเหรอลูกพ่อเห็นหนูปิดไฟไปแล้วไม่ใช่เหรอ?
?ก็นิดหน่อยค่ะ พอดีคิดอะไรเรื่อยๆอะค่ะพ่อ?
?คิดเรื่องงานเหรอลูก เราอย่าเอาเรื่องที่มันไม่ดีไม่สบายใจมาคิดมากเลยลูก เวลาพักเรา ก็ควรพักควรแบ่งเวลาให้ถูกนะลูกไม่ควรเอามาปนกัน พ่อว่าคิดง่ายๆเลยนะคิดซะว่า พรุ่งนี้ก็เช้าแล้วเรามีเวลาเริ่มต้นใหม่ได้เสมอนะลูกนอนเถอะดึกละพรุ่งนี้ค่อยคิดค่อย เริ่มต้นกันใหม่?
?จ้าพ่อ พ่อก็เหมือนกันนะนอนได้แล้ว มัวแต่อาบน้ำไก่อยู่ได้?
?มันก็ความสุขเล็กๆน้อยๆของพ่อนะ แกจะห้ามพ่อไม่ได้หรอก?
?หนูก็ไม่ได้ห้ามพ่อนะเห็นพ่อมีความสุขหนูก็สบายใจแล้วขอเพียงพ่อพักผ่อนบ้างอยู่กับ หนูไปนานๆก็พอใจแล้ว?
?พ่ออยู่กับแกนานแน่นอนไอ้ลูกรัก?
?หนูก็รักพ่อนะ ฝันดีนะพ่อ?
?เออ ไปนอนเถอะแกจะมาทำซึ้งอะไรตอนนี้ ฝันดีเหมือนกันลูกรัก?
ชลธิชาเข้าสวมกอดพ่อพร้อมกับเขยงหอมแก้มพ่อสุดที่รักของเธอทั้งซ้ายและขวาก่อนที่จะบอกลาก่อนเข้านอน เธอปิดประตูแล้วเดินกลับมานั่งบนที่นอนก่อนจะถอนหายใจออกมายาวๆและนั่งลงพึมพำกับตัวเอง
?นี่ฉันจะแคร์ทำไมในเมื่อมันก็แค่เริ่มแรก จะคิดมากทำไมพรุ่งนี้ก็เช้าแล้วอะไรจะเกิดก็ ต้องเกิดนะชลธิชาเราห้ามมันไม่ได้หรอกธิชาเอ้ย นอนดีกว่า?
เธอพึมพำเสร็จก็พลิกตัวหันไปปิดโคมไฟบนหัวเตียงก่อนจะเอนตัวลงนอนอย่างสบายใจและหลับสบายไปกับสายลมเย็นที่พัดโชยเข้ามาเบาๆ อย่างเย็นสบายกับบรรยากาศบ้านสวน
เธอค่อยๆ ผลอยหลับไปกับค่ำคืนที่เธอคุ้นเคยในบรรยากาศและเสียงของธรรมชาติที่ขับกล่อมเธอให้เธอนอนหลับสบายไปยังเช้า เสียงไก่ขันปลุกทุกคนในบ้านบอกถึงเวลาว่าตอนนี้เช้าแล้ว
วันนี้เป็นวันหยุดของชลธิชาเธอตื่นแต่เช้ามาทำกับข้าวอย่างเช่นเดิมเพื่อเตรียมตัวตักบาตรกับหลวงพ่อที่วัดประจำหมู่บ้านที่ท่านจะเดินบิณฑบาทยามเช้าเป็นประจำหลังจากที่เธอได้รับพรจากหลวงพ่อแล้วเธอก็กับชะเง้อมองซ้ายมองขวาเหมือนรอใครสักคนก่อนจะพึมพำออกมากับตัวเองเบาๆและเก็บของเข้าบ้าน
?คุณหมอคงลืมไปแล้วสินะว่าวันนี้เป็นวันที่เรานัดกันว่าจะมาดูการทำน้ำตาลสดที่บ้าน
ธิชา ช่างเถอะเขาไม่มาก็ไม่เห็นเป็นไรซะหน่อย เตรียมตัวไปกีดหัวตาลกับพ่อดีกว่า?
ชลธิชาเตรียมตัวเตรียมอุปกรณ์พร้อมที่จะออกไปขึ้นตาลกับพ่อจู่ๆณัฐวุฒิก็เดินตรงเข้ามาเคียงข้างมากับกิ่งใหม
?นี่ผมมาทันที่คุณธิชากับคุณพ่อจะออกไปขึ้นตาลใช่ไหมครับ?
ธิชาเงยหน้าขึ้นมาด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้มที่ได้ยินเสียงที่คุ้ยเคยและเป็นเสียงที่เธอต้องการที่อยากจะได้ยินในเวลานี้แต่ต้องมาชะงักเข้ากับคนข้างกายของเขาจากตอนแรกที่เธอยิ้มออกมาหน้าบานแต่นี้กลับหุบลงแถมพยายามที่ฝืนยิ้มมันออกมาด้วยซ้ำ
?เมื่อวานผมลืมแนะนำไปนะครับว่านี่น้องกิ่งครับเป็นรุ่นน้องที่มหาลัยจะมาฝึกงานเป็นหมอที่อนามัยนี้ครับ นี้ก็เป็นคุณธิชาเป็นผู้ช่วยและดูแลผู้ป่วยที่นี้?
?สวัสดีค่ะพี่ธิชากิ่งฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะค่ะ?
?ยินดีค่ะคุณกิ่ง?
เธอตอบออกไปอย่างฝืดๆๆเพราะเป็นมารยาท
?และนี้เป็นคุณพ่อของคุณธิชาที่จะพาเราไปทำน้ำตาลสดในวันนี้เลย?
?สวัสดีค่ะคุณลุง?
?ไหว้พระเถอะลูก เรียกลุงว่าพ่อเหมือนพี่ๆเขาเถอะหนูดูสนิทกันมากกว่านะ?
?ธิชาว่าเราไปกันเลยดีไหม เพราะถ้าไปสายกว่านี้คงร้อนแน่เลย?
?เออดี ไปกันเถอะ ว่าแต่คุณหมอกับหนูกิ่งเตรียมหมวกมากันรึเปล่าละเนี่ย?
?เอามาค่ะ นอกจากหมวกกิ่งยังพกแว่นกันแดดด้วยนะค่ะเนี่ย?
?ไม่ต้องห่วงหรอกครับคุณพ่อ เรื่องลุยๆแบบนี้น้องกิ่งเธอเตรียมพร้อมเสมอครับ?
?แหมรู้ใจกันดีเหลือเกินเลยนะคะคุณกิ่งกับคุณหมอเนี่ย ธิชาว่าคุณสองคนรักกันดีจัง เลยนะคะ?
?เออดี นึกว่าไม่ได้เอามาจะได้ให้ธิชาไปหยิบให้ที่บ้านมีหมวกเยอะเลยเราสานเองอะ เอาไว้ใส่เข้าสวนนะ?
?กิ่งชอบบ้านคุณลุงจังค่ะ?
?ถ้าว่างก็มาบ่อยๆสิหนู ที่บ้านลุงเนี้ยมีผลไม้ให้กินกันตลอดทั้งปีเลยนะ?
ทั้งหมดพากันขึ้นรถไถนาพูดคุยกันอย่างสนุกสนานนั่งชมธรรมชาติทั้งสองฝั่งข้างทางของคันนาได้เห็นวิถีชีวิตของชาวบ้านที่นี้ว่าเขาทำนากันอย่างไรใบหน้าทุกคนเต็มไปด้วยความรู้สึกดีๆกับธรรมชาติที่นี้แต่ต่างจากชลธิชาที่นั่งหน้ามุ่ยอยู่คนเดียวเพราะไม่คิดว่ากิ่งใหมจะมาด้วยในครั้งนี้
?หยุดรถทำไมละค่ะคุณพ่อกิ่งกำลังรู้สึกดีกับการได้นั่งรถไถชมบรรยากาศท้องนาท้องไร่อยู่เลยค่ะ?
?ก็ถึงแล้วสิจ้าหนูกิ่งเดินไปอีกหน่อยก็ถึงต้นตาลที่เราจะกีดงวงมันแล้ว?
?นี่คือไม้อะไรอะคะพี่ธิชา?
?อ๋อนี้ชาวบ้านเขาเรียกว่าไม้พะองตาลนะเป็นไม้ไผ่ป่าที่ใช้สำหรับพาดกับต้นตาลเพื่อใช้ไว้ปีนขึ้นต้นตาลจะเห็นได้ว่าไอ้ตรงที่เขาใช้เหยียบขึ้นต้นตาลนี่จะมีตรงช่วงข้อต่อปล้องตาลจะมีส่วนกิ่งที่งอกออกมาและตรงนั้นแหละที่ใช้เหยียบปีนขึ้นยอดตาลได้ง่ายนะมีอะไรข้องใจอีมะ?
?อ๋อเข้าใจแล้วคะพี่ธิชาแต่เอ๊ะว่าแต่จะใช้อะไรไปยึดติดกับต้นตาลละค่ะพี่ธิชา?
?เยอะนะเราอะสงสัยอะไรมากมายเนี่ย มันก็ต้องเป็นเชือกเหนียวนะสิถึงจะมัดติดกับต้นตาลได้นะแต่ต้องมัดเป็นระยะๆ เท่าๆกัน?
เธอตอบด้วยใบหน้าที่ไม่ค่อยเต็มใจเท่าไรนักเพราะเธอไม่ค่อยชอบกิ่งใหมสักเท่าไรเนื่องจากเธอเองก็ชอบณัฐวุฒิน้ำเสียงของชลธิชาแต่ต่างกันอย่างสิ้นเชิงในขณะที่เธอพูดกับกิ่งใหมก็จะหวานผ่าซากผิดกับณัฐวุฒิที่พูดออกมาหวานหยาดย้อยที่เดียว
?แล้วนี่คืออะไรครับคุณธิชา?
?อ๋อนี้เป็นไม้นวดตาลค่ะหมอ คือมันจะมีสองแบบค่ะคือมีแบบตัวผู้กับตัวเมีย?
?ยังไงครับ?
?มะเดี๋ยวพ่ออธิบายให้ฟังนะหมอคือไม้นวดตัวเมียจะกลมยาวประมาณ1.50เมตรใช้นวดงวงตาลตัวเมีย ส่วนไอ้ไม้นวดตาลตัวผู้นะก็จะแบนยาวประมาณ1เมตรใช้นวดงวงตาลตัวผู้นั้นแหละ?
?ไหนค่ะกิ่งยังไงเห็นเลยค่ะคุณพ่อ?
พูดจบเธอก็ลุกขึ้นสาวเท้าเดินมาดูไม้นวดงวงตาลที่รัฐวุฒิกับพ่อของธิชาคุยกันเมื่อตะกี้ด้วยความสนใจที่อยากจะเห็นโดยไม่ระมัดระวังและไม่รู้เลยว่าว่าหน้าตาของไม้นวดตาลมีหน้าตาเป็นยังไงเธอเดินเข้าไปสุ่มสี่สุ่มห้าเข้าไปหา เธอสาวเท้าเร็วขึ้นจนเกือบที่จะเหยียบเข้ากับไม้นวดตาลอย่างจังแต่โชคดีที่ธิชาเองเร็วพอที่จะดึงตัวกิ่งใหมออกมาทันก่อนที่จะข้ามไม้นวดตาล
?ว้าย?พี่ธิชาดึงกิ่งทำไมละค่ะ?
?ก็ที่พี่ดึงคุณกิ่งไว้เพื่อว่าคนที่นี้เขาถือนะสิคะว่าห้ามเดินเหยียบหรือเดินข้ามไม้นวดตาลนี้สิค่ะ?
?เพราะอะไรเหลือครับคุณธิชา?
?ก็เพราะว่าจะทำให้ประสบอันตรายและมีอันเป็นไปสิค่ะ?
?อุ้ยงั้นกิ่งก็เกือบแล้วสินะ ต้องขอบคุงพี่ธิชาด้วยนะค่ะที่ดึงกิ่งไว้ได้ทัน?
?ไม่เป็นไรจ้า?
ระหว่างพูดไปเธอก็กัดฟัดที่พูดประโยคนั้นออกมาเพราะจริงๆๆแล้วทริปนี้เธอคิดไว้ซะสวยเลยว่าต้องมีเพียงแค่เธอและหมอวุฒิเท่านั้นแต่นั้นเป็นแค่ความฝันลมๆแล้งๆเท่านั้น เธอจึงแบะปากใส่กิ่งใหมทุกครั้งที่ลับหลังหรือเวลาที่กิ่งใหมอ้อนวอนคัวเคียกับณัฐวุฒิเธอก็แสดงกริยาล้อเลียนเขาทั้งสองจนลืมไปว่าคนที่เห็นเหตุการณ์ทั้งหมดของเธอนั้นเป็นพ่อของเธอเองที่อยู่บนยอดตาลซึ่งอดนึกขำเบาๆออกมากับกริยาของลูกสาวที่กะโปโลออกมาไม่ได้
?รู้อยากนี้เมื่อกี้ฉันไม่หน้าดึงเธอออกมาเลยยายกิ่งตำแยเลย?
ชลธิชาพึมพำอยู่ในใจอย่างหงุดหงิด
?นี่ไงค่ะคุณหมอลองชิมรสชาติดูว่าน้ำตาลสดสูตรดั้งเดิมนี้เป็นยังไงบ้างค่ะ?
?อืม ผมว่ารสชาติดีไม่หวานมากจะออกรสกลมกล่อมมากกว่าด้วยครับแถมยังมีกลิ่น หอมของตาลที่เป็นเอกลักษณ์ด้วยครับยิ่งถ้าได้ดื่มตอนเย็นๆเนี่ยแก้กระหายได้เลยนะ ครับเนี่ย?
?ไหนๆๆค่ะกิ่งขอชิมบ้างนะค่ะ อืมหอมหวานจริงด้วยค่ะพี่หมอกิ่งว่าเราน่าจะหา. แพ็คเกจจิ้งดีๆทำเป็นสินค้าโอท็อปได้เลยนะคะพี่ธิชา?
?อืมมมม ความคิดดีนิจร้าแต่พี่ว่าชาวบ้านที่นี้เขาทำไว้ทานเองมากกว่านะ?
?อ้าวเหรอครับ?
?ก็ใช่สิค่ะหมอเพราะคนสมัยนี้ไม่มีใครมานั่งทำทานหรอกค่ะแล้วไอ้วิถีเก่าอย่างนี้ก็หาดู ได้ยากแล้วละค่ะ?
?แล้วทำไมคุณธิชาต้องทำท่าดุผมด้วยละครับ?
?ก็เปล่านี้ค่ะ?
ชลธิชาทำท่าไม่รู้ไม่ชี้ในสิ่งที่ณัฐวุมิพูดแต่เธอกลับเดินเลี่ยงตัวออกมาเพื่อไปยังห้องครัวใต้ถุนบ้าน แต่ณัฐวุฒิกลับรู้ทันเธอว่าเธองอนที่เขาไม่เอาใจเธอเหมือนเมื่อวานนี้เขาจึงสบโอกาสรีบเดินสาวเท้าเดินตามเธอไปติดๆ
?นี่คุณหมอเดินตามธิชามาทำไมค่ะเนี่ย?
?ก็เดินตามมาช่วยคุณธิชาทำกับข้าวเย็นนี้ไงครับ?
?ไม่ต้องหรอกค่ะคุณหมอธิชาทำเองได้ธิชาว่าคุณหมอไปอยู่เทคแคร์คุณกิ่งเถอะค่ะ?
?นี่คุณธิชาหึงผมเหรอ?
?ฉันเหรอหึงคุณค่ะ หลงตัวเองอะ?
?ผมไม่ได้หลงตัวเองนะแต่ผมหลงรักคุณต่างหากคุณธิชา?
ประโยคนี้เขาก้มหน้ามากระซิบที่ข้างหูของเธอ ทำให้เธอขนแขนลุกซู่ขึ้นมาสาบซ่านไปทั้งตัว อย่างที่ยังไม่ตั้งหลักเขาเดินตรงเข้ามาด้านหลังของเธอเพ่งเล็งไปยังสะโพกกลมกลืนของเธออย่างหักใจไม่อยู่ เธอหันหลังหั่นผักอย่างขะมักเขม้นเพื่อไม่อยากหันไปต่อปากต่อคำกับเขาแต่หารู้ไม่ว่า เขาได้ยืนแอ่นกายของเขาเพื่อให้เป้ากางเกงชนเข้ากับบั้นท้ายของเธอโดยเจตนา ใบหน้าของชลธิชาร้อนผ่าวคล้ายถูกไฟมาประโลมเลียตามตัว และเธอต้องสะดุ้งขึ้นอีกครั้งเมื่อบางอย่างของเขาเบียดเสียดเข้ามาประชันชิดถูไถที่ร่องก้นของเธออย่างเร่าร้อน ลมหายใจร้อนแรงของณัฐวุฒิได้ราดรดไปทั่วต้นคอของเธอเป็นจังหวะ ก่อนที่ณัฐวุฒิชายหนุ่มผู้เร่าร้อนจะผังปลายจมูกลงแล้วซุกไซ้สูดหากลิ่นหอมจากกายเธออย่างเสน่ห์หา
ชลธิชาค่อยๆปล่อยมือจากการทำอาหารลงอย่างช้าๆ ใบหน้าของเธอร้อนผ่าวเธอหลับตานิ่งงั้นเหมือนโดนสะกดจิต เธอผ่อนลมหายใจแรงๆออกมาไม่เท่าไรชายหนุ่มอย่างณัฐวุฒิก็ค่อยๆขยับมือไปที่สะโพกของเธอพร้อมกับบีบเคล้นและคลึงไปรอบๆเอวของเธอมือทั้งสองไม่หยุดแต่เพียงเท่านี้ยังไล้เลียซุกซนลอดใต้ร่มผ้าของเธอขึ้นมาที่เนินอกอันอวบอิ่มของเธอที่เบียดกันอยู่คล้ายกับดอกบัวตูมที่พร้อมจะแตกออกพร้อมกับการบีบเคล้นของเขาที่เร่าร้อน
?นี้หมอจะทำอะไรเนี้ย ไม่กลัวใครมาเห็นรึไง?
ชลธิชาพูดเสียงสั่นเครือในขณะที่ณัฐวุฒิเองก็เริ่มลุกหนักขึ้นด้วยกามที่เร้าร้อนพร้อมที่จะส่งเขาและเธอไปสู่จุดสุดยอดได้ เขาใช้มือเหนี่ยวรัดตัวเอาเธอเข้ามาใกล้ตัวเขาอีกทำให้ลำตัวของเธอเบียดเข้าชิดกับตัวเขายิ่งขึ้น ชลธิชาหันมาสบตากับณัฐวุฒิที่เขาเริ่มโน้มหน้ามาประกบเข้ากับริมฝีปากอันอวบอิ่มของเธอ ปลายลิ้นนั้นถูกแทรกแซงเข้าคว้านหาความหอมหวานกระสันเสียวไปทุกส่วน ก่อนที่มือทั้งสองของชายหนุ่มจะทะลวงเข้าไปด้านในของเสื้อชั้นในตัวจิ๋วก็มีเสียงเสียงหนึ่งที่ทำให้เธอและเขาต้องผงะออกจากกันอย่างเร็ว
?เอ่ยธิชาอยู่ไหนเนี่ยลูก เอาน้ำเอาทามารับแขกหน่อยสิลูก พ่อกับหนูกิ่งร้อนเหลือเกินหิวน้ำอย่างแรงเลย?
?เอ๊ะว่าแต่คุณพ่อเห็นพี่หมอบ้างไหมค่ะ กิ่งว่าพี่เขาหายไปนานแล้วนะตั้งแต่ตอนชิมน้ำตาลสดละ?
?นั้นสิยายธิชาก็หายไปเหมือนกัน?
สิ้นเสียงสนทนาของพ่อธิชกับกิ่งไหมก็มีเสียงหนึ่งดังแทรกขึ้นมาทันที
?อยู่นี้ค่ะ จะประกาศตามหาเลยมั้ยดีไหมค่ะ นี่ค่ะน้ำเย็นๆชื่นใจส่งตรงถึงที่ เชิญดื่มแก้กระหายก่อนค่ะ?
?อืม ชื่นใจจริงๆด้วยนะคุณพ่อกิ่งว่ากลับไปคืนนี้นอนหลับหายเหนื่อยแน่เลย เอ๊ะเมื่อตะกี้พี่หมอไปอยู่ไหนมาค่ะกิ่งกับคุณพ่อหาแทบตั้งนานนะ?
?พี่ก็มาช่วยเป็นลูกมือให้คุณธิชานะสิ?
?ทำไมไม่เรียกกิ่งมั้งละค่ะกิ่งก็อยากทำอาหารเป็นบ้าง?
?พี่ว่าพี่ทำอาหารกับพี่ธิชาสองคนอะดีแล้ว รับรองว่ามื้อนี้อร่อยแน่นอน?
พูดจบณัฐวุฒิหันไปมองหน้าธิชาส่งสายตาเคลิ้มไหวให้เธอ ทำให้เธอนึกถึงรวดรายที่ร้อนแรงเมื่อสักครู่นี้และเขินอายที่ทำกันไปได้ในห้องครัวเธอแก้เขินโดยการหันมาตีไหล่อันหนาแน่นของเขาเบาๆ
?หมอก็พูดไป ถ้ามันไม่อร่อยอย่างที่คุยก็เสียราคาแย่เลย?
ชลธิชาพูดรับมุขที่เข้าส่งมาอย่างมีความในลึกๆ ซึ่งเธอและเขาต่างรู้ดีว่ามันคืออะไร
?พ่อว่านี้ก็เย็นมากจวนใกล้ค่ำล่ะ ธิชาไปยกกับข้าวกับปลามากินกันหน้าระเบียงบ้านดีกว่าที่นั่นพ่อว่าลมพัดเย็นดีด้วย?
?จ้าพ่อ?
?เดี๋ยวผมไปช่วยยกนะ?
เขาเดินตามเธอมาติดๆ และหายเขาไปในห้องครัวอย่างเร็ว
?นี้ธิชาถามจริงๆ นะหมอ ทำแบบนี้ไม่กลัวคุณกิ่งเขาจับได้เหรอ ธิชาไม่อยากเป็นคนบาปที่แย่งแฟนของคนอื่นเขานะ?
?นี้จะบ้าเหรอคุณ ผมคิดกับน้องเขาแค่น้องสาวเท่านั้นแหละ?
?แล้วคุณกิ่งละค่ะคิดกับคุณแบบไหน คุณเคยถามเขาบ้างไหมค่ะ?
?ผมกับกิ่งโตมาด้วยกันตั้งแต่เด็กๆ พ่อกับแม่เราสนิทกัน ไม่ว่าจะเรียนหรือจะทำอะไรก็ตามผมก็เป็นเหมือนพี่ชายกิ่งที่คอยดูน้อง คอยให้คำปรึกษาอยู่ห่างๆ ผมรักกิ่งเหมือนน้องสาวคนหนึ่งจริงๆนะครับธิชาคุณสบายใจได้?
?ยังไงธิชาก็ไม่สบายใจอยู่ดีละค่ะ ในเมื่อคุณเองก็ยังไม่รู้คำตอบของคุณกิ่งอยู่ดีว่าคุณกิ่งคิดยังไงกับคุณ และถ้าเป็นอย่างนี้ธิชาเองก็ไม่กล้าที่จะคบกับคุณหรอกค่ะคุณหมอ?
?ไว้ผมจะถามกิ่งให้นะเพื่อความสบายใจของคุณ คุณธิชา?
?ขอบคุณนะค่ะที่คุณหมอทำเพื่อธิชา?
?ครับผมทำเพื่อคุณเสมอและจะทำอย่างนี้ตลอดไปครับผมสัญญา?
?ค่ะฉันเชื่อใจคุณค่ะหมอวุฒิ ยกกับข้าวไปกันเถอะค่ะป่านนี้คุณกิ่งกับพ่อคงหิวกันแล้วละ เดี๋ยวจะรอจนแสบท้องซะก่อน?
ทั้งสองยกสำรับอาหารมาวางที่หน้าระเบียงโดยมีกิ่งใหมกับพ่อธิชานั่งรออยู่ก่อนหน้าแล้ว
?ทำไมไปนานจังเลยละค่ะพี่หมอ?
เขาแสยะยิ้มออกมาให้กิ่งใหมราวกับว่าเป็นการยิ้มให้แทนคำพูดที่ไม่อยากจะพูดออกไป ทำให้กิ่งไหมเองก็งงไปเหมือนกันว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับพี่ชายของเขาที่ปกติคอยเอาใจเธอและตอบคำถามทุกอย่างที่เธอถามขึ้นมาไม่ว่าจะเป็นการเซ้าซี้หรือการตอบคำถามที่มีสาระและไม่มีสาระก็ตามเขาจะตอบเธอหมด เมื่อชลธิชาเห็นใบหน้าอันงงงวยของกิ่งใหมทำให้เธอรู้ดีว่านี้น่าจะเริ่มไม่ดีแล้ว ชลธิชาจึงเบี่ยงเรื่องอื่น
?เรียบร้อยหมดละ ทานข้าวกันเถอะค่ะ?
?นั่นสิพ่อหิวละ เป็นไงหนูกิ่งกับข้าวฝีมือพี่หมอของหนูกับฝีมือยายธิชาอร่อยถูกปากรึเปล่า พอกินได้ไหม?
?อร่อยถูกปากค่ะ แต่ว่าเผ็ดไปหน่อยอะคะคุณพ่อ พอดีกิ่งไม่ค่อยได้ทานเผ็ดเลยค่ะพอมาทานก็เริ่มแสบไปทั้งปากแล้วนะค่ะ?
กิ่งไหมทำท่าทางเรามือขึ้นมาพัดเบาที่ปากพร้อมกับพ่นออกลมหายใจออกมาเบาๆเพื่อคลายความเผ็ดร้อนที่ร้อนร้นอยู่ในปากของเธอที่ควันแทบจะออกหูแล้ว ใบหน้าของเธอแดงกล่ำออกมาอย่างเห็นได้ชัด ชลธิชารินน้ำใส่ขันให้กิ่งไหมดื่ม กิ่งไหมรีบรับขันน้ำจากมือชลธิชามาดื่มอย่างรวดเร็ว เธอกลืนน้ำลงคอเพื่อดับความเผ็ดร้อนจากน้ำพริกกะปิที่ธิชาเป็นคนลงมือทำเอง
?ไม่มีน้ำแข็งเหรอค่ะ กิ่งว่าถ้าได้อมน้ำแข็งก็คงจะหายบ้างนะค่ะ?
?น้ำแข็งนะไม่หายเผ็ดหรอกว่าหนูกิ่งอมน้ำตาลปีดีกว่าความหวานของน้ำตาลจะช่วยให้หนูหายเผ็ดได้ รอพ่อแป๊ปหนึ่งนะเดี๋ยวพ่อไปเอามาให้อม?
?ขอบคุณค่ะคุณพ่อ?
?อืม...หายเผ็ดจริงๆด้วยคะ?
ทั้งหมดพากันหัวเราะออกมาเบาๆพลางส่ายหน้าให้กับกิ่งไหมกับความเป็นเด็กของกิ่งใหมที่แสดงออกมาอย่างใสซื่อจริงๆ
**********************
ในรถเก๋งสปอตราคาแพงของณัฐวุฒิที่ณัฐวุฒิเป็นคนขับซึ่งมีกิ่งไหมนั่งอยู่ข้างที่นั่งใกล้คนขับ เขาเปิดเพลงแนวอินดี้เบาๆ กิ่งไหมที่อารมณ์ดีก็พลางร้องตามจังหวะเพลงออกมาผิดกับใบหน้าของณัฐวุฒิที่คุ่นคิดอะไรอยู่ในใจอยากจะถามออกไปอย่างเป็นกังวล กิ่งไหมหันมาเห็นใบหน้าของเขาก็อดที่จะถามไถไม่ได้ว่ามีเรื่องกังวลใจเรื่องอะไรรึเปล่า
?นี่พี่หมอมีเรื่องอะไรไม่สบายใจรึเปล่าคะเล่าให้กิ่งฟังได้นะ?
?กิ่งพี่มีเรื่องจะถามหน่อยนะ กิ่งอย่าโกรธพี่นะ?
?เรื่องอะไรละค่ะ แล้วทำไมกิ่งต้องโกรธพี่ด้วย?
?พี่อยากถามกิ่งว่ากิ่งคิดยังไงกับพี่เหรอ?
?ทำไมถามอยากนั้นละค่ะพี่หมอ กิ่งก็คิดว่าพี่เป็นพี่ชายของกิ่งคนหนึ่งที่กิ่งไว้ใจและสนิทสนมรู้ใจและเข้าใจกิ่งไปซะทุกเรื่องนะสิค่ะ ว่าแต่พี่ถามกิ่งแบบนี้ทำไมละค่ะ?
?ก็คือว่าพี่บอกคุณธิชาไปว่าพี่ชอบคุณธิชาเขา แต่เขาคิดว่ากิ่งชอบพี่และถ้าพี่ไม่ได้คำตอบที่แท้จริงอกจากปากว่ากิ่งคิดยังไงกับพี่คุณธิชาเขาก็จะไม่ยอมรับพี่เพราะเกรงว่าเธอเองจะมาเป็นมือที่สามทำให้กิ่งกับพี่ต้องเลิกกัน?
?อ๋อเป็นอย่างนี้นี้เองพี่หมอสบายใจเถอะค่ะ จริงๆแล้วกิ่งก็มีคนรู้ใจของกิ่งอยู่แต่เพื่อความสบายใจของพี่หมอแล้วกิ่งจะเป็นคนไปอธิบายให้พี่ธิชาเข้าใจเองค่ะ?
?ขอบใจนะกิ่ง รู้อย่างนี้แล้วพี่สบายใจขึ้นเยอะเลยเหมือนยกภูเขาออกจากอกเลย?
ณัฐวุฒิเริ่มมีรอยยิ้มออกมาบนใบหน้าเขาเอามืออันใหญ่และหนานุ่มของเขาจับศรีษะของกิ่งไหมและเขย่าเบาๆ อย่างเอ็นดู
ที่บ้านพักของณัฐวุฒิเขานุ่งผ้าขนหนูออกจากห้องน้ำมายืนส่องกระจกเขาโพสต์ท่าเบ่งกล้ามตัวเองในกระจกและพึมพำกับตัวเองเบา
?คุณหมอวุฒิเนี่ยก็หล่อไม่เบาเลยนะ หุ่นทรงแบบนี้คุณธิชาคงหลงเราไม่น้อย?
สิ้นคำพึมพำของเขาก็มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นจากบนโต๊ะทำงาน เขาเดินโพสต์ท่าไปหยิบโทรศัพท์ที่ดังขึ้นอย่างรีรา
?นึกว่าใครคุณแม่นี้เอง ฮัลโหล มีอะไรเหรอครับโทรมาดึกๆแบบนี้?
?ไม่มีอะไรหรอกลูกชายแม่ก็คิดถึงลูกบ้างไม่ได้เหรอจ้า?
?ได้สิครับผมก็คิดถึงคุณแม่เหมือนกัน?
?นี่ลูกกับหนูกิ่งเป็นยังไงกันบ้างแล้วละ?
?ยังไงครับ ผมกับกิ่งก็เป็นพี่น้องกันไงครับ?
?ว๊าย...อะไรนะแค่พี่น้องเหรอ นี่แม่นึกว่าลูกกับหนูกิ่งจะชอบคอกันซะอีก?
?ไม่หรอกครับแม่ เราสองคนสนิทกันเกินไปกว่าจะเป็นคนรู้ใจ เกินไปกว่าที่จะเรียกคำว่าแฟนได้ ผมกับน้องมีความรู้สึกดีๆ ในความห่วงใยกัน ช่วยเหลือกันมากกว่า?
?งั้นเหรอลูก แม่ก็หลงเชียร์ตั้งนาน งั้นตอนนี้ลูกก็ยังโสดสินะ โอ้ดีเลยงั้นนอนพักเถอะลูกแม่ไม่รบกวนละ?
?อ้าวอะไรเนี้ยวางสายไปซะงั้น คุณแม่นะคุณแม่บทว่าจะโทรมาเพราะคิดว่าคิดถึงลูกซะอีก ที่แท้ก็เรื่องจับคู่ให้ลูกอีกแล้ว?
เขาพูดพลางส่ายหน้านึกขำออกมาเบาๆ
********************
สถานีอนามัยชาวบ้านต่างมาต่อคิวหาหมอและรับยามากมายเพราะว่าวันนี้เป็นวันที่ครบกำหนดหมอนัดมาตรวจซะเป็นส่วนใหญ่ทั้งเด็กทั้งคนแก่ต่างพากันจูงมือลูกหลานมาต่อคิดหาหมอทำให้สถานีอนามัยที่ปกติออกดูกว้างขวางแต่เช้านี้ต้องดูคับแคบโดยปริยาย จู่ๆก็มีรถตู้สีดำคันหนึ่งแล่นฝุ่นตลบอบอวนตรงเข้ามาจอดกึ๊กหน้าสถานีอนามัยพอดี มีบอดีการ์ดลงมาทำหน้าที่เปิดประตูรถให้อย่างรู้หน้าที่
?เชิญครับคุณท่าน?
?ขอบใจนายสง?
เสียงคุณหญิงสุดาและ เอมิกาว่าที่ลูกสะใภ้คนใหม่ที่คุณหญิงพามาให้ณัฐวุฒิดูตัวต่างพากันกาวลงจากรถตู้คันดังกล่าวอย่างสง่าเหมือนนกยูงที่กำลังกลางแพปีกด้านหลังของมันโชว์ความสวยสง่าออกมาสู่สายตาปวงชนที่หันมาดูกันเหมือนตัวตลกเพราะคนที่นี้ส่วนใหญ่แล้วไม่ได้แต่งตัวที่มีเครื่องประดับเยอะขนาดนี้ ทั้งสองสองยืนเชิดหน้าเมื่อมองหาณัฐวุฒิไม่เจอโดยมีบอดี้การ์ดยืนกลางร่มคันใหญ่สีแดงสด
?นี้นายสงไปบอกนายสง่าให้ลงจากรถไปตามลูกชายฉันหน่อยสิ?
?ได้ครับคุณหญิง?
สิ้นคำสั่งจากคุณหญิงสุดานายสงรีบวิ่งไปบอกคนขับรถทันทีให้ขึ้นไปตามณัฐวุฒิ ขณะที่เอมิกาก็ยืนทำหน้าหงิกเพราะไอแดดที่ร้อนอบอ้าว
?นี่คุณหญิงป้าค่ะเอมว่าเราขึ้นไปนั่งรอที่ห้องรับรองแขกข้างบนดีกว่ามายืนรออยู่ตรงนี้ให้แดดเลียผิวอันเนียนขาวดีกว่าไหมค่ะ?
?นั่นสินะทำไมป้าถึงคิกไม่ออกนะมายืนทนแดดทนร้อนอยู่นั่นแหละ หนูเอมนี้ฉลาดจริงๆ?
?ค่ะ คุณหญิงป้าอย่ามัวแต่ชมเอมอยู่เลยค่ะเรารีบขึ้นไปข้างบนกัดก่อนที่จะดำเป็นกาคาบพริกเลยค่ะ?
เอมิกาพูดยังไม่ทันจบก็รีบเดินนำหน้าคุณหญิงสุดาไปก่อนแล้วทิ้งให้คุณหญิงสุดาต้องเดินตามอย่างเก้ๆกังๆ เพราะเกรงว่าจะตกบันไดที่ทำด้วยไม้ผุพังพร้อมที่จะหักลงมาเองได้หากรับน้ำหนักที่มากเกินไป
?นี่หนูเอมรอป้าด้วยสิจ้า?
ที่ห้องรับแขกมีโซฟาเก่าๆสีแดงใกล้จะขาดแหล่ไม่ขาดแหล่มีคราบรอยเปื้อนติดเต็มอยู่บนโซฟาจนแทบจะดำสีเดิมไม่ได้เอมิกานั่งบนโซฟาอย่างไม่เต็มก้นใบหน้าและท่าทางบ่งบอกให้เห็นว่าเธอขยักแขยกกับโฟซาตัวนี้
?คุณหญิงป้าค่ะ เอมว่าเราไปนั่งรอพี่ชายในรถดีกว่ามัยค่ะ?
?ป้าว่าหนูเอมใจเย็นๆก่อนนะเดี๋ยวพี่เขาคงใกล้จะมาแล้วละ?
?แต่เอมว่าโฟซาตัวนี้มันสกปรกนะคะคุณหญิงป้า?
?ป้าว่ามันก็ไม่เห็นสกปรกตรงไหนเลย เพราะทุกที่ที่ป้ามาก็นั่งไอ้เจ้าโซฟาตัวเนียแหละเสื้อผ้าป้าก็ไม่เห็นเปื้อนตรงไหนเลยนี้จ้า?
?แต่เอมว่า.....?
?เอาอย่างกี้ถ้าหนูกลัวว่ามันไม่สะอาดละก็เดี๋ยวป้าให้แม่บ้านที่นี้มาเช็ดให้หนูใหม่ดีไหมจ้า?
?อย่างนั้นก็ได้ค่ะคุณป้า?
คุณหญิงสุดาเห็นท่าทางเอมิกาไม่ค่อยจะดีนักเพราะรับไม่ได้กับโซฟาตัวเก่าตัวนี้จึงหาทางที่จะให้เอมิกานั่งรอลูกชายของตนต่อไป ขณะเดียวกันกับที่ชลธิชาเดินถือไม่กวาดกับที่ตักขยะผ่านมาพอดี คุณหญิงสุดาจึงตะโกนเรียกให้มาทำความสะอาดโซฟาตัวนี้เพราะคิดว่าชลธิชาเป็นแม่บ้านที่ทำความสะอาดสถานีอนามัยแห่งนี้แต่ที่แท้ถ้ารู้ไม่ว่าเธอเป็นคนดูแลทั้งหมดของอนามัยแห่งนี้และที่เธอถือไม้กวาดกับที่ตักขยะผ่านมาเพราะว่าเธอไปกวาดขวดแอลกอฮอร์ที่ตกแตกจากการทำแผลให้เด็กชายคนหนึ่งที่ขับรถจักรยานล้มต่างหาก และในเมื่อตรงๆนั้นไม่มีใครที่นอกเหนือจากเธอก็เป็นอันชัดเจนว่าคุณหญิงเรียกเธอเป็นการแน่เธอจึงยอมเดินไปหาคุณหญิง.....เพราะรู้ว่าคนที่เรียกเธอเป็นมารดาของคนที่เธอกำลังทุ่มดวงใจดวงน้อยใบนี้ให้กับเขาอยู่
?คุณหญิงเรียกดิฉันมีเรื่องอะไรให้ดิฉันรับใช้ค่ะ?
?ก็ไม่มีอะไรมากมายหรอกนะ?
?นี้เธอช่วยเช็ดโซฟาตัวนี้ให้ฉันหน่อยสิ?
ยังไม่ทันสิ้นคำพูดที่คุณหญิงจะใช้ชลธิชลก็มีเสียงแปล๋นๆแทรกขึ้นมาก่อน
?เช็ดโซฟา เช็ดทำไมละคะ เพราะดิฉันก็ว่ามันไม่ได้เปื้อนอะไร แถมเมื่อเช้านี้ป้าแม่บ้านก็ทำความสะอาดไปแล้วด้วย?
?นี้ฉันบอกให้เธอเช็ดก็เช็ดเถอะนะ อย่ามัวมายืนเถียงฉันฉอดๆๆ อย่างนี้อยู่เลย?
?ขอโทษนะคะดิฉันไม่ได้ทำหน้าที่เป็นแม่บ้านที่นี้คะ ขอตัวก่อนนะค่ะพอดีมีคนไข้ที่ต้องการความช่วยเหลือจากฉันอยู่ไม่มีเวลาพอที่จะมานั่งทำความสะอาดให้ใครบางคนที่รู้ทั้งรู้ว่าโซฟาตัวนี้มันไม่ได้สกปรกแต่มันเป็นสีนี้เพราะว่ามันเก่าไปตามอายุการใช้งานต่างหากละคะ?
?คุณหญิงป้าคะยัยคนนี้เธอเป็นแค่แม่บ้านใช่ไหมค่ะ ทำไมมาเถียงคำไม่ตกฟากอย่างนี้ละคะ เอมไม่ยอมจริงๆนะคะ ถ้าคุณหญิงป้าไม่จัดการแม่ยัยคนนี้ให้เอม เอมก็จะกลับบ้านเดี๋ยวนี้แหละคะไม่รออยู่เจอพี่หมอจริงๆด้วย?
เอมิการ้องโวยวายเสียงดังทำให้คุณหญิงสุดาเขามาปลอบประโลมให้ใจเย็นๆก่อน ขณะที่ชลธิชาพูดจบก็เดินแยกออกไปทำหน้าที่โดยไม่แยแสเสียงของเอมิกาที่ร้องลั่นที่เสียหน้าที่ชลธิชาว่าจะเอาเรื่องชลธิชาอย่างไม่ยอมความ คุณหญิงสุดาหันมองซ้ายมองขวาก็ไม่เห็นวี่แววที่ลูกชายจะมาสักทีที่เห็นก็จะเป็นแต่สายตานับร้อยของชาวบ้านที่จับจ้องต้องส่องตรงมาที่เธอกับเอมิกาเป็นตาเดียวกัน คุณหญิงสุดาทนไม่ไหวกับเสียงอันร้องคร่ำครวญของเอมิกาที่จะเอาเรื่องชลธิชาให้ได้อีกทั้งต้องมาไขขี้หน้าชาวบ้านที่มองดูเธอทั้งสองอย่างเป็นตัวตลกจึงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดค้นหารายชื่อลูกชายทันที
?อยู่ไหนนะเบอร์โทรลูกชายฉัน อ๋อๆ จำได้ละเมื่อคืนฉันเพิ่งโทรหานี่น่า เจอแล้วๆ นี่หนูเอมหนูเสียงเบาๆหน่อยได้ไหมป้าอายคนเขานะ ดูสิชาวบ้านมองเราใหญ่ละ?
ระหว่างรอสัญญาณโทรศัพท์จากลูกชายเธอก็เข้ามาปลอบเอมิกาให้หยุดโวยวายเพราะอายชาวบ้านที่ยิ่งเข้ามาดูเธอทั้งสองคนเยอะกว่าเดิมอีก
?คุณกิ่งคะ หมอวุฒิอยู่ไหนค่ะเนี่ย?
?อ๋อพี่หมอกำลังถอนฟังให้คนไข้อยู่นะคะ มีเรื่องอะไรรึเปล่าพี่ธิชา?
?เออ ฝากบอกหมอวุฒิด้วยละกันนะว่าคุณหญิงแม่เขามารอพอนะ?
?ได้ค่ะพี่ธิชา เดี๋ยวกิ่งจะบอกให้?
?จ้า ไม่มีธุระอะไรแล้วงั้นพี่ไปก่อนนะ?
?เดี๋ยวคะพี่ธิชา กิ่งมีเรื่องจะต้องพูดกับพี่ธิชาคะ?
?พี่ว่างั้นไว้คุยตอนพักแล้วกันนะตอนนี้พี่ต้องไปวัดความดันให้คนไข้ก่อนละ?
ชลธิชาพูดพลางพร้อมกับหันหลังเดินออกไปทำให้กิ่งไหมที่ต้องการจะบอกว่าเธอกับณัฐวุฒิคบกันเหมือนพี่ชายกับน้องสาวเท่านั้นไม่ได้มากไปกว่าสิ่งอื่นใดเลย เธอส่ายหัวเบาๆไม่เข้าใจว่าทำไม่ชลธิชาไม่ยอมฟ้าเธอก่อนในตอนนี้ทั้งๆที่ไม่มีแม้แต่คนไข้ที่จะต้องรอคิววัดความดันเลยสักคนเดียว
?อ้าวคุณ แม่มาตั้งแต่เมื่อไหร่ครับเนี่ย?
?ก็สักพักแล้วแหละจ้าลูกชาย แม่โทรหาลูก ลูกก็ไม่ยอมรับโทรศัพท์อะ ดูสิมือแม่หยิกแล้วเนี่ยไม่รู้ว่าเป็นนิ้วล็อกรึเปล่า?
?โถ้ แม่ครับไม่ถึงขนาดนั้นหรอกครับแค่กดโทรศัพท์โทรออกไม่ใช้กดแชทซะหน่อยครับ?
สองแม่ลูกทักทายกันจนเพลินเพราะว่าไม่เจอกันตั้งนาน หยอกล้อกันเสมือนเพื่อนที่ไม่เคยได้เจอกันนานเม้าท์มอยเอาซะคนข้างอย่างเอมิกาต้องแทรกเสียงแปล๋นขึ้นมาเพราะเหมือนว่าตัวเองไม่มีตัวตนตรงนั้นเลย
?ตายจริงคุณแม่กับคุณลูกคุยกันซะลืมว่ามีเอมอยู่ด้วยเลยนะคะ น่าน้อยใจจริงๆเชียว?
?อุ้ย..ตายจริงขอโทษทีนะหนูเอม พอดีไม่เจอลูกชายหลายวันแล้วพอเจอก็อดที่เม้าท์กันไม่ได้นะจ้า นี่เดี๋ยวป้าจะแนะนำให้รู้จักนะ หนูเอมนี้ตาวุฒิจ้าลูกชายคนเดียวของป้าพี่เขามาเป็นหมอประจำอยู่ที่อนามัยนี้ และนี่ก็หนูเอมิกาจ้าเป็นลูกสาวคนเดียวของเจ้าสัวภูธรน้า รู้จักกันไว้นะลูก?
เอมิกาส่งสายตาอันหวานหยดเยิ้มให้หมอวุฒินัยต์ตาประกาศเห็นถึงความอยากได้มาครอบครองเมื่อได้สำรวจรูปทรงกำยำของชายหนุ่มที่ล้วนแล้วน่าจับมากัดเล่นไม่เบา ขณะเดียวกันกับที่ชลธิชาเดินผ่านมาเห็นแววตาของเอมิกาที่มองหมอวุฒิเข้าก็หมั่นไส้เธอเล็กน้อยก็ได้แต่พึมพำออกมาในใจคนเดียว
?ส่งสายตาหวานเสน่ห์คอดว่าฉันไม่รู้ทันเธอเหรอ ที่ใครที่มันนะดูซะก่อนว่าหมอวุฒิจะเลือกใครระหว่างฉันที่เขาบอกชอบแล้วกับเธอคนมาทีหลังยายตุ๊กตาผีเอ้ย?
เธอพึมพำเสร็จก็แสยะยิ้มให้กับเอมิกาที่หันมาเห็นเข้าพอดี
?พี่หมอค่ะยัยเฮย คุณผู้หญิงคนนั้นเธอเป็นใครค่ะ?
?อ๋อเธอเป็นผู้ดูแลทุกอย่างที่อนามัยนี้นะครับ พูดง่ายๆคือเธอเหมือนเจ้าของที่นี้แหละครับเพราะอนามัยแห่งนี้สร้างขึ้นมาเพราะได้แรงผลักดันจากพ่อของเธอกับทุกฝ่ายนะครับ?
?งั้นเหรอค่ะ?
เอมิกาทำท่าทียักไหล่เหมือนดูถูกชลธิชา
?ว่าแต่มีเรื่องอะไรรึเปล่าครับ?
?อ๋อ เอ่อไม่มีอะไรหรอกลูก นี่เสร็จงานกี่โมงลูก?
คุณหญิงรีบแทรกเข้ามาเปลี่ยนเรื่องทันทีเพราะเกรงว่าเอมิกาจะโวยวายขึ้นมาอีกจนเสียบรรยากาศ
?ก็ประมาณห้าโมงเย็นละครับ คุณแม่?
?อีกหลายช่วงโมงเลยนะเนี่ย เอาไงดีหนูเอมแม่ว่าเราไปรอตาวุฒิที่บ้านดีกว่าไหม?
?ดีเลยค่ะคุณหญิงป้า อยู่ที่นี้ร้อนก็ร้อน?
?ถ้าอย่างนั้นแม่ขอกุญแจบ้านลูกหน่อยนะ?
?อ๋อได้ครับ นี้ครับกุญแจบ้าน?
?เอมไปรอที่บ้านก่อนนะคะ เสร็จงานแล้วรีบตามไปนะค่ะพี่หมอ?
เอมิกาเดินเข้าไปควงแขนชายหนุ่มใช้กายเบียดเข้ากับเนื้อหนังมังสาของหมออย่างแนบชิดอกอิ่มของเธอถูกดันแทบแตกออกมาเธอแขย่งตัวให้สูงเทาร่างชายหนุ่มกระซิบที่ใบหูของเขาอย่างนุ่มละมุนพร้อมปล่อยลมหายใจที่เร่าร้อนราดรดทำให้ณัฐวุฒิเองก็เคลิ้มไปกับกามอารมณ์เพียงชัวแว๊วเดียว
****************************
ที่โรงอาหารของสถานีอนามัย กิ่งไหมเดินเข้าไปที่ร้านของหญิงสูงวัยคนหนึ่งที่ขายอาหารตามสั่งมานานแล้วขึ้นชื่อได้ว่าเป็นร้านแรกขายมาตั้งแต่เพิ่งก่อตั้งอนามัยนี้ก็ว่าได้เพราะฉะนั้นอาหารที่ทุกคนได้ทานก็ล้วนแล้วต้องปากต้องใจทั้งสถานีกิ่งไหมก็เป็นคนหนึ่งที่ติดใจรสชาติการปรุงอาหารของหญิงสูงไวคนนี้เพราะที่จะไม่ทรยศเปลี่ยนใจไปกินร้านไหนเลยสักครั้ง เธอสั่งอาหารจานโปรดของเธอเช่นเดิม
?หนูกิ่งวันนี้ทานเหมือนเดิมใช่ไหม ข้าวผัดน้ำพริกปลาทู ใส่พริกสามเม็ด ขอมะนาวสดเพิ่มอีกหนึ่งซีก?
?จ้าป้า แหมจำแม่นจริงนะอายุขนาดนี้ความจำยังเต็มร้อยดีกว่ากิ่งอีก?
?ก็ป้าจำได้ทุกคนละว่าทานรสชาติแบบไหน ชอบกินเผ็ด ชอบกินเปรี้ยวป้าจำได้หมดละจ้าหนูกิ่ง ถ้าไม่จำอย่างนี้นะเดี๋ยวลูกค้าหายหมดป้าก็แย่เลย?
จบคำพูดหญิงสูงวัยที่พูดแซวตัวเองก็หัวเราะออกมาอย่างขำทำให้กิ่งไหมที่ยืนฟังอยู่ด้วยเมื่อเห็นแกขำเห็นแกอารมณ์ดีก็ต่างหัวเราะชอบใจตาม หลังจากที่ได้อาหารจากป้ากิ่งไหมก็ตรงไปหาโต๊ะนั่งทันที เธอนั่งทานข้าวเพลินๆก็เหลือบไปเห็นชลธิชาที่เดินถือจานข้าวกำลังหาที่นั่งอยู่พอดี กิ่งไหมจึงลุกขึ้นยืนโบกไม้โบกมือเพื่อให้ชลธิชาเห็นเธอในระยะไกลที่เด่นที่สุดแต่ชลธิชากลับได้ยินเสียงกิ่งไหมเรียกมากกว่าการโบกมือเป็นจุดเด่นของเธอ
?ทางนี้คะพี่ธิชา วู๊ๆๆๆ ทางนี้ค่ะ?
?เพิ่งลงมาพักเหรอค่ะ กิ่งนึกว่าพี่ลงมาพักนานแล้วซะอีก?
?ก็นี้เพิ่งเที่ยงไม่ใช่เหรอจ้า พี่ก็ลงมาตามเวลานี้แหละจ้า?
ชลธิชาพูดแหน็บแนมกิ่งไหมเล็กน้อย และที่เธอยอมเดินมานั่งกับกิ่งไหมก็เพื่อมารยาทไม่ใช่ว่าอยากจะมาสักนิดเลย
?วันนี้คนไข้เยอะดีนะค่ะพี่ธิชา?
?ก็วันนี้เป็นวันต้นเดือนนิส่วนใหญ่บรรดาหมอๆก็จะนัดชาวบ้านมาตรวจสุขภาพวัดความดันเป็นประจำอยู่แล้วบวกเข้ากับคนไข้ที่มาขาจอนอีกผสมกันก็วันนี้พอวุ่นได้แหละ?
?อืม พี่ธิชาค่ะกิ่งมีเรื่องที่ต้องพูดกับพี่ค่ะ?
?เรื่องอะไรเหรอค่ะคุณกิ่ง?
?ก็เรื่องกิ่งกับพี่หมอนะสิค่ะ?
?ทำไมเหรอค่ะ?
?พี่หมอบอกว่าพี่หมอบอกชอบพี่ธิชาแต่พี่ธิชาเองก็ไม่ได้ตกปากรับคำว่าชอบพี่หมอเพราะว่าคิดว่ากิ่งกับพี่หมอชอบกันอยู่ใช่ไหมค่ะ แต่สบายใจได้นะคะกิ่งกับพี่หมอเราคิดกันเหมือนพี่เหมือนน้องค่ะ ไม่มีอะไรเกินเลยไปมากกว่านั้นแน่นอนคะกิ่งกล้าเอาหัวเป็นประกัน?
?แต่พี่ว่าคนรักตัวจริงของหมอที่แท้จริงก็อาจจะไม่ใช่ทั้งตัวพี่และตัวกิ่งก็ได้นะ เพราะว่าวันนี้คุณหญิงแม่ของหมอเขาพาว่าที่คู่หมั้นของหมอมาด้วยละกิ่งเห็นยังละ?
?จริงเหรอค่ะพี่ธิชา กิ่งไม่ยักจะรู้เรื่องว่าคุณหญิงป้ามา?
?เดี๋ยวคุณกิ่งก็ได้เจอค่ะ?
?แต่ยังไงพี่หมอก็รักพี่ธิชาคนเดียวจริงๆนะคะ กิ่งรับรองจริงๆค่ะ ของเพียงพี่ธิชาต้องไม่ยอมแพ้และเชื่อใจพี่หมอคนเดียวก็พอแล้วค่ะ?
?ขอบคุณคุณกิ่งนะคะที่อุตส่าห์มาอธิบายด้วยตัวเองผิดกับเจ้าตัวเขาเองเลยที่ไม่คิดจะบอกธิชาด้วยซ้ำ?
?ไม่จริงค่ะพี่ธิชากิ่งบอกกับพี่หมอเองว่ากิ่งจะเป็นคนมาอธิบายเรื่องนี้กับพี่ธิชาเองเพราะอยากให้พี่ธิชาได้ยินจากปากของกิ่งมากกว่านะคะ?
?งั้นเหรอค่ะแต่ก็อีกนะแหละคะยังไงเขาก็ไม่ก็กระตือรือร้นสักเทาไหล่เลยออกจะเฉยชาด้วยซ้ำไป?
*****************
ที่บ้านพักหมอของณัฐวุฒิเอมิกาสวมสุดว่ายน้ำทูพีสลงเล่นนำในสระที่ณัฐวุฒิจะเอาไว้เลี้ยงปลาคร๊าฟอย่างสำราญใจข้างสระมีไวน์องุ่นแช่ถังเย็นพร้อมกับแก้วไวน์หรูไว้ครบเซ็ท
?อ้าวคุณเอมครับสระนั้นผมจะเอาไว้เลี้ยงปลานะคะนั้น?
?ก็มันร้อนนี้ค่ะ เอมก็เลยอยากอาบน้ำ แต่อาบในห้องน้ำก็ไม่ได้ฟิวธรรมชาติ เอมก็เลยขอยืมสระของคุณหมอไว้แหวกว่ายแทนปลาก่อนไม่ได้เหรอคะ?
?ไอ้ได้มันก็ได้ครับก็คุณเอมเล่นลงไปก่อนที่ผมจะอนุญาตแล้วนี้ครับ?
?แล้วคุณหมอไม่สนใจจะลงมาแหวกว่ายไปกับเอมเหรอค่ะ?
เอมิกาพูดพลางกับแทรกตัวในสายน้ำใสขึ้นมาสะบัดผมที่เปียกชุ่มปิดบังใบหน้าอันหวานคมของเธอเล็กน้อยสีผิวสีทองที่สะท้อนกับแสงอาทิตย์ยามเย็นนวลผ่องหน้าอกหน้าใจของเธอเปียกชุ่มไปด้วยน้ำ ชุดว่ายน้ำแนบเนื้อตัดกับสีผิวที่หน้าขยำ เธอบิดกายเดินเข้ามาใกล้ชายหนุ่มที่ยืนตัวแข็งราวกับโดนสะกดจิต ปากคอสั้น ร่างกายร้อนวูบวาบคลายใครเอาไฟมาสุ่มเหงื่อตกออกมาเป็นเม็ดๆเปียกชุ่มราวกับคนเพิ่งอาบน้ำเสร็จ
?นิ นิ นี่ คุณเอม คุณจะทำอะไรของคุณอะ?
?ก็เปล่านี้ค่ะ แค่อยากจะขึ้นมาซับเหงื่อที่ไหลโชกของคุณหมอไงค่ะ?
?เออ..ผมเช็ดเองได้คะ..คะ..ครับ งะ...งะ... งั้นผมขอตัวไปอาบน้ำก่อนนะ เชิญคุณเอมตามสบายเลยนะครับ?
?ค่ะ... เชิญคะคุณหมอ?
ณัฐวุฒิกำลังจะเดินเลี่ยงไปจากเธอแต่ไม่ทันได้ก้าวที่จะขึ้นบันไดก็ได้ยินเสียงคนเรียกให้ช่วย
?ช่วยด้วย!!! ช่วยด้วยค่ะ ตะ ตะคริว?
เสียงเธอตะโกนเรียกให้ช่วยพลางสำลักน้ำอึกอัก มื้อไม้ตะเกียจตะกายหาที่ยึดเหนี่ยวแต่กลับไร้ซึ่งวี่แววที่ยึดเหนี่ยวรางอันอวบอั๋นของเธอไว้ ณัฐวุฒิได้วิ่งตามเสียงที่ร้องขอความช่วยเหลือนั้นเมื่อเห็นว่าเป็นเอมิกากำลังจมน้ำก็กระโดดลงสระไปทันที เขาแหวกว่ายน้ำเพื่อเร่งความเร็วที่เข้าช่วยเหลือเอมิกาทันทีที่ประชิดตัวเธอ
แต่หญิงสาวกลับพลิกตัวดันร่างอันอวบอั๋นของเธอทับร่างชายกำยำไว้อย่างแน่นหนา ใช้เรียวแขนขาวของเธอคล้องคอชายหนุ่มไว้ หญิงสาวเอาใบหน้าอันหวานคมของเธอเขามาคอเคียกับใบหน้าของชายหนุ่ม เธอใช้ลมหายใจราดรดชายหนุ่มอย่างเร่าร้อน
?นี่คุณเอม คุณแกล้งจมน้ำเหรอ?
?เปล่านี่ค่ะใครว่าเอมแกล้งค่ะ เอมแค่อยากเล่นน้ำกับคุณต่างหากค่ะ มะเดี๋ยวเอมถอดเสื้อให้นะคะ?
?อย่าดีกว่าครับเดี๋ยวใครมาเห็นเข้าคุณเอมจะดูไม่ดีเอาละ?
?ไม่ต้องห่วงหรอกคะคุณหญิงป้าออกไปซื้ออาหารในตัวเมืองส่วนคุณกิ่งไหมอะไรนั้นก็ออกไปพักบ้านพักหลังอื่นแล้วไม่ใช่เหรอคะพี่หมอ อย่าดื้อสิค่ะ?
หญิงสาวดันร่างชายหนุ่มไปติดกับขอบสระ ใช้ร่างอันนุ่มนิ่มอวบอั๋นของเธอดันชายหนุ่มไว้ไม่ให้ขยับตัวได้ ชายหนุ่มดิ้นไม่ออกเขานิ่งเหมือนแมวที่โดนเกลาคางเชื่องไปโดยปริยายเพราะเกรงว่าจะสะบัดโดนส่วนต้องห้ามของหญิงสาวเข้าให้
?เห็นไหมค่ะพี่หมอถ้าว่าง่ายตั้งแต่ตอนแรกก็เสร็จไปตั้งนานละ ทำงานมาทั้งวันคงเหมื่อยต้นคอน่าดูสินะคะเดี๋ยวเอมจะนวดต้นคอพี่หมอให้เองนะคะ?
หญิงสาวหมุนตัวเองมาอยู่ด้านหลังชายหนุ่มพลางใช้สองมอันเรียวนุ่มของเธอค่อยๆบีบนวดลงที่ไหล่ ชายหนุ่มเบาๆ บีบเค้นจนชายหนุ่มเริ่มค่อยๆเคลิ้มและผ่าคลายไปตามแรงบีบของเธอ เมื่อเธอเห็นใบหน้าของณัฐวุฒิที่หลับเคลิ้มไปเธอจึงค่อยๆขยับมืลงมาลูบไล้ที่หน้าอกอันกำยำของเขา เธอเขาจู่โจมเขาเรื่อยๆจนมาเป้ากางเกงของชายหนุ่ม หล่อนใช้มือบางของหล่อนถูคลึงไปมาอย่างอ่อนโยนและไม่นานนักก็มีณัฐวุฒิน้อยค่อยๆ ทรงตัวแข็งขึ้นเพื่อสู้กับมือนุ่มเล็กคู่นี้ ชายหนุ่มหลับตาเคลิ้มจนลืมควบคุมของตัวเองปล่อยให้เลยตามเลยไปตามสถานการณ์อันเร่าร้อนนี้
***********************
ที่โรงอาหารหลังสถานีอนามัย ชลธิชานั่งทานข้าวอยู่บนโต๊ะเดียวกันกับกิ่งไหม สองสาวคุยกันสนุกสนานด้วยหน้าตาที่ยิ้มแย้มแจ่มใสและไม่นานณัฐวุฒิก็เดินเข้ามาร่วมตะทานข้าวด้วยทำให้สองสาวที่พูดคุยสนุกสนานตอนแรกเงียบลงถนัดตา ชายหนุ่มกล่าวทักทายอย่างเป็นกันเองกับสองสาวนั้น
?สวัสดีครับคุณธิชา แล้วก็น้องกิ่งด้วยนะ คุยอะไรกันอยู่เหรอมองท่าทางน่าสนุกจัง บอกผมบางสิ?
เขาพูดพลางหันไปถามชลธิชาและยิ้มออกมาที่มุมปากเล็กน้อย ขณะที่กิ่งไหมที่เห็นปฏิกิริยาของชลธิชาแล้วก็เดาออกว่าชลธิชาต้องงอนหมอแน่เลย จึงหาเรื่องที่จะเลี่ยงตัวเองออกไปจากวงโต๊ะอาหารปล่อยให้ทั้งสองเคลียร์กันเองตามลำพัง
?อิ่มจังเลย พุงแทบแตก กิ่งขอตัวไปก่อนนะคะรีบไปแปลงฟันก่อนนะคะเดี๋ยวคุยกับคนไข้จะปากเหม็นคนไข้จะสลบไปซะก่อนที่จะได้รักษา?
?เออ..เดี๋ยวสิคุณกิ่งรอพี่ด้วย พี่ก็อิ่มเหมือนกัน?
?อ้าวนี้นี้คุณธิชาอิ่มแล้วเหรอครับ แต่ผมว่ามองจากจานข้าวเหมือนเพิ่งทานได้แค่คำสองคำเองนะ?
?นี้คุณหมอเพิ่งมาจะรู้ดีกว่าฉันที่เป็นคนทานได้อย่างไรละค่ะ?
ชลธิชาพูดเสียงห้วนๆ หน้าตาบึ่งตึงเบ้ปากใส่เขาเพราะยังงอนหมอวุฒิที่ช่วงนี่ห่างเหินกับเธอไปมาก แต่หารู้ไม่ว่าชายหนุ่มรู้ทันทีที่เธอเป็นแบบนี้เพราะตัวเขาเองที่ยุ่งๆและจัดการอยู่กับแม่เอมิกาอันอวบอึ๋มนั้นให้ไม่มายุ่งกับเขาและเธอพร้อมทั้งจัดการพูดคุยกับคุณหญิงแม่ของเขาให้ยอมรับในตัวของชลธิชาจนสำเร็จได้
?ผมรู้นะว่าคุณงอนผม ที่ผมหายหน้าหายตาไปไม่ค่อยมาหาคุณมาเทคแคร์คุณเลยช่วงนี้นะ จริงไหม?
เขาเอาใบหน้าขาวตี๋ของเขามาแนบชิดใกล้ใบหน้าอันหวานคมของธิชาอย่างเอาใจ
?แล้วไงค่ะ ที่หายไป ไปไหนถึงไหนกันแล้วนะละ?
ชลธิชาพูดพลางบิดตัวหันหลังให้กับชายหนุ่มที่ตามง้ออยู่อย่างเอาเชิง
?ที่ผมหายไปเพราะว่าต้องไปเคลียร์กับคุณหญิงแม่เพื่อคุณเพื่อให้ท่านยอมยกเลิกการ?จับคู่แบบคุมถุงชนระหว่างผมกับคุณเอมและกับทุกคนที่คุณหญิงแม่เห็นดีเห็นงามด้วยและอฺบายให้ท่านฟังด้วยว่าผมมีคนรักอยู่แล้วและนั่นก็คือคุณ คุณธิชา และแม่ผมก็ยอมรับคุณด้วยนะและท่านให้เหตุผลด้วยว่าถ้าผมรักใครท่านก็จะรักด้วย
ชายหนุ่มพูดพลางจับไหล่ร่างบางของเธอเพื่อหันหน้ามาหาเขา แต่หญิงสาวกับยังวางเชิงที่จะทำหน้าเข้มขึมอยู่ ชายหนุ่มเห็นท่าว่าหน้าจะง้อไม่ได้ผล จึงใช้สองฝ่ามือใหญ่หนานุ่มทั้งคู่ของเขาเข้าจับล็อคที่ใบหน้าแล้วจึงเขามาจุ่มพิศเธอหนึ่งที ชลธิชาตาโตตกใจไม่คิดว่าชายหนุ่มจะกล้าจูบเธอกลางโรงอาหารแบบนี้
?หายงอนหรือยังคุณชลธิชาคนสวยของผม?
หญิงสาวไม่ตอบเอาแต่ฉีกยิ้มออกมากว้างจนปากแทบฉีก แก้มสีเลือดฝาดของเธอค่อยๆกลายเป็นสีแดงสดขึ้นเรื่อยๆคล้ายๆลูกตำลึงสุกเต็มที ณัฐวุฒิกุมมืออันเรียวบางของเธอไว้แน่นเหมือนว่ามือนุ่มคู่นี้จะหลุดหายจากไป
?ที่รักแต่งงานกับผมนะ?
สิ้นประโยคนี้หญิงสาวถึงกับบ่อน้ำตาแตก ผงะเข้ากอดร่างแกร่งกำยำของชายหนุ่มอย่างรวดเร็ว น้ำตาของเธออาบหน้าไหลออกเพราะความตื้นตันและดีใจสุดขีดของชีวิตลูกผู้หญิงที่ทุกคนหวังอยากจะมีวันนี้ของชีวิต
*************************
สามเดือนผ่านมาเป็นวันขึ้นปีใหม่พอดีทางสถานีอนามัยได้จัดเลี้ยงปีใหม่แกพนักงานของสถานีอนามัยทุกคน ซึ่งจัดที่ล่องแก่ง ตอนกลางคืนที่ลานหน้ารีสอร์ทมีจัดบาร์บิคิวปิ้งย่างกันพร้อมทั้งมีคาราโอเกะให้สมาชิกของอนามัยได้ขึ้นมาร้องรำทำเพลงกันอย่างเต็มที่ ขณะที่ชลธิชากำลังสนุกอยู่กับเพื่อนอนามัยอยู่นั้น ณัฐวุฒิที่กำลังนั่งดื่มเหล้าเบาๆอยู่ริมธารน้ำที่ไหลรินส่งเสียงกระทบกับผาหินอย่างเยือกเย็นผสานด้วยเสียงใบไม้ที่เสียดสีกันบรรเลงเสมือนดนตรีสดขับกล่อมพาให้ผู้ที่สัมผัสเพลิดเพลินปล่อยใจตามไปตามธรรมชาติที่ถูกสร้างมาอย่างลงตัว แต่จู่ๆก็มีสาวสวยนางหนึ่งใส่ชุดชิวๆ สีขาวกระโปรงเธอพลิ้วไหวไปตามจังหวะการย่างเท้าของเธอ ในมือหล่อนถือแก้วไวน์หรูหรา เดินเฉิดฉายสง่าผ่าเผยตรงมาที่ณัฐวุติเสมือนคนรู้จักกัน
?สวัสดีค่ะ คุณหมอวุฒิ?
?สวัสดีครับคุ..คุ...คุณ...?
?ดิฉันเอมิกาไงค่ะ จำไม่ได้แล้วเหรอ?
?อ๋อ..จำได้ละคุณเอมนั่นเอง สวยขึ้นเป็นกองเลยนะ เชิญนั่งก่อนสิครับ?
หญิงสาวกลับเผลอแสดงท่าทีดีใจออกมาที่ณัฐวุฒิจำเธอได้และดีใจที่ได้เจอกันอีก เธอกระโจนเข้ากอดชายหนุ่มด้วยความดีใจที่ได้พบกันอีกครั้งซึ่งชายหนุ่มก็มิได้รังเกียจเธอด้วยกับเรื่องที่ผ่านๆมาที่เธอก่อขึ้น จนลืมไปว่าที่ๆเธออยู่ตรงนี้คือประเทศไทยเพราะนิสัยที่ติดกับวัฒนธรรมของตะวันตกไปหน่อย ขณะที่ชลธิชาเองเมื่อเห็นก็ยืนอึ้งไปจนปล่อยให้ดนตรีเล่นไปเลื่อยโดยปราศจากคนร้อง
?นี่มาเที่ยวเหมือนกันเหรอครับ หมอวุฒิยังพูดคุยกับเอมิกาต่ออย่างสนิทสนมลืมสายตาคู่หนึ่งที่มองเขาทั้งสองคนจนตาแทบจะถลนออกจากเป้า?
?เปล่าหรอกค่ะ เอมกับสามีเป็นเจ้าของรีสอร์ทสายธารแห่งรักที่คุณหมอพักที่นี้แหละคะ?
?นี่คุณเอมแต่งงานแล้วเหรอครับ ยินดีด้วยนะครับ?
ชายหนุ่มแสดงความยินดีกับหญิงสาวซึ่งเคยเป็นอดีตว่าที่สะใภ้ของตนมาก่อน หญิงสาวยิ้มรับกับคำอวยพรของเขาอย่างจริงใจ ชลธิชาเห็นเขาทั้งสองหัวเราะชอบพอกันมีความสุข เธอก็เข้าใจผิดว่าหมอวุฒินัดสาวสวยมาคุยกันต่อหน้าต่อตาเธอโดยไม่เกรงใจว่าเธอเองเป็นเมียยืนเป็นหัวหลักหัวต่อแบบนี้ เธอจึงน้อยใจสามีของเธอสาวเท้าเดินตรงไปยังเครื่องดื่มที่ผสมกับ แอลกอฮอร์ตักขึ้นมากระดกดื่มอย่างไม่ยั้ง จนไม่กี่นาทีต่อมาเธอก็เริ่มเมาเรียกว่าเดินแทบไม่ตรงทางเอะอะตะโกนร้องเพลงเสียงดังจนหมอวุฒิต้องพาเธอขึ้นห้องนอนเพราะเกรงใจเพื่อนร่วมงานที่เขายังสนุกกันอยู่
?คุณไปเร็ว ลุกขึ้นเดี๋ยวผมช่วยประคองนะ?
?จะไปไหนก็ไปฉันเดินเองได้ ไอ้คนหลายจาย มีเมียคนเดียวไม่พอช่ายไหม?
?นี่คุณธิชาคุณเมามากแล้วนะ?
เขาอุ้มเธอขึ้นห้องอย่างทุลักทุเล เพราะมือไม้ของธิชาขวักไขว่ปิดหน้าปิดตาเขาจนมองทางไม่เห็นจวบจนจะพากันตกบันไดแข้งขาหักไปทั้งคู่
*************************
เขาวางร่างบางของเธอลงบนเตียงอย่างถนุถนอม แต่หญิงสาวกับหาเรื่องเขา จับคอเสื้อเขากระชากเขามาเตรียมจะด่าทอหาว่าเขานัดสาวมาคุยโดยไม่เกรงใจเธอซึ่งเป็นเมีย ปล่อยให้เธอต้องนั่งที่งานเลี้ยงอยู่คนเดียว ชายหนุ่มตั้งท่าจะอธิบายว่าหญิงสาวที่เขาคุยด้วยนั้นเป็นเอมิกาซึ่งชลธิชาเองก็รู้จัก และเจอกันโดยบังเอิญเท่านั้นแต่ไม่ทันจะอ้าปากบอก
?อ้วก...โอก อาก?
เธอโก่งคออาเจียนรดใส่หน้าอกของชายหนุ่ม จนเขาเองตอ้งเบือดหน้าหนี
?นี่ยายตาแสบคิดว่าผมว่างมากใช่ไหม เลยหางานให้ผมทำเนี่ย?
ชายหนุ่มเปิดตู้เย็นของห้องพัก พบเพียงน้ำดื่มสองขวดเท่านั้น หันไปขวามือก็พบกับผ้าเช็ดตัวอีกสองผืนและผ้าเช็ดหน้าอีกสองผืนเช่นกัน ณัฐวุฒิลังเลไม่รู้จะทำอย่างไรดีเพราะว่าหลังจากแต่งงานกันมาทั้งสองก็ยังไม่มีโอกาสที่จะได้นอนด้วยกันเนื่องจากณัฐวุฒิเองต้องเดินทางกับกรุงเทพเพื่อไปเฝ้าคุณหญิงสุดาที่ล้มป่วยอยู่ และครั้งนี้ก็ถือว่าเป็นฮันนีมูลครั้งแรกของเขาทั้งสองก็ว่าได้
?นี่ผมไม่ได้ลักหลับคุณนะ คุณธิชา?
ชายหนุ่มยืนมองรางอันบางก่อนที่จะทรุดตัวลงนั่งๆ ร่างอันบอบบางของเธอที่นอนหลับลึกไม่รับรู้อะไรแล้วในตอนนี้ ชายหนุ่มค่อยๆปลดแขนเสื้อสายเดี่ยวของเธอออกที่ละข้างอย่างนุ่มนวล ก่อนที่จะค่อยๆดึงชุดกระโปรงของเธอออกหมดจะเหลือก็เพียงเกาะอกตัวจิ๋วชิ้นบางที่ปิดทับเสื้อชั้นในสีดำอยู่ และกางเกงชั้นในสีดำอีกตัวที่ปกปิดของสงวนเธอไว้ น่าอกของเธอขยับขึ้นๆ ลงๆ ไปตามจังหวะหายใจ
?ขอโทษนะคุณธิชาผมขอจับหน่อยนะ?
ชายหนุ่มเอื้อมมืออันหน้านุ่มอบอุ่นของเข้าสัมผัสกับดอกบัวตูมทั้งสอง มือกร้านเคล้นเคล้าคลึงยอดบัวตูมอย่างได้ฟิวนิ้วทั้งสิบของเขาค่อยๆ สอดแทรกเข้าไปใต้ล่มของเสื้อในตัวจิ๋วนั้น แต่ยังไม่ทันจะได้ทำอะไรไปมากกว่านี้หญิงสาวกับได้สติตื่นขึ้นมาซะก่อน
?นี่คุณหมอได้รับอนุญาตแล้วหรอค่ะถึงทำแบบนี้กับฉันได้?
?ขอโทดครับคุณธิชาผมเองก็ลืมตัวไป?
?คุณอยากจะปล่อยอารมณ์ที่ค้างให้สานต่อถึงฝัง่ฝันไหมละคะ?
?อยากสิ ชายหนุ่มพยักหน้ารับคำชวนของเธอ?
?แต่มีข้อแม้ค่ะ คุณต้องบอกธิชาก่อนว่าแม่ผู้หญิงคนที่คุณคุยด้วยนั้นเป็นใครแล้วมาคุยกับคุณทำไม หญิงสาวทำเสียงเขียวใส่?
?ก็คุณเอมไงครับ เขากับสามีเป็นเจ้าของรีสอร์ทที่เราพักนี้ละครับ เธอก็เข้ามาดูแลแขกทุกคนที่มาพักที่นี้และบังเอิญเจอผมเข้าก็เลยพูดคุยทักทายกันตามธรรมดาเองครับไม่มีอะไรเกินเลย?
?แน่ใจนะคะ?
?ก็แน่ยิ่งกว่าแน่อีกครับ ว่าแต่ต่อได้ยัง เขากระเซ้าเธอขึ้นถึงเรื่องบนเตียง?
?ก็เอาสิคะ?
ร่างบางเอนกายนอนลงบนเตียงและตามทับไปด้วยร่างแกร่งกำยำของชายหนุ่มทับอีกที ร่างบางตอบสนองการเสียดสีของชายหนุ่ม ริมผีปากบางของทั้งคู่ประกบเข้ากันอย่าดูดดื่ม ชายหนุ่มแทรกลิ้นอุ่นนุ่มดันเข้าไปอย่างอ่อนโยนจนหญิงสาวเผลอตัวเปิดปากรับสัมผัสด้วยความหลงใหล ปลายลิ้นถอดออกจากร่องปากอันอวบอิ่ม ก่อนที่จะไล้ลงไปตามซอกคอ หญิงสาวร้องซีดพลางครางออกมาเบาๆ ปลดปล่อยไปตามอารมณ์พิศวาส ไรหนวดของเขาทิ่มตำเนินเนื้อของหญิงสาวอย่างเมามัน เขาเริ่มไล่ต่ำลงไปจนถึงสะดือแล้วค่ยๆพร่ำเพ้อออกมาข้างหูของเธอว่า
?ธิชาผมรักคุณนะ?
ขณะที่ธิชาเองก็พลิกตัวกับเป็นฝ่ายลุกเขาบาง หญิงสาวขึ้นค่อมเขาใช้ลิ้นอันน้อยไล่เลียไปตามใบหูของเขาพร้อมทางไล่ลงมาอมนกเขของเขาอย่างเอร็ดอร่อย ทั้งสองผลัดกันทำจนสุดท้ายที่ชายหนุ่มที่จะใกล้ถึงฝั่งฝันได้ใช้แกร่งกายความเป็นชายของเขาแทรกสอดใส่เข้าไปในช่องของชลธิชาน้อยก่อนที่ขยับโยกย้ายให้เข้าจังหวะจนเร่งเร็วขึ้นเรื่อยๆไปตามจังหวะครรลองของธรรมชาติที่สร้างสรรค์ขึ้นมา ทั้งสองกอดก่ายกันแน่นเมื่อความสุขหลั่งไหลพรั่งพรูออกมาท่วมท้น ค่ำคืนนี้ทำให้ทั้งสองไม่มีวันละลืมไปได้และจะจดจำความรู้สึกดีนี้ตลอดไป
------จบ-------