สระว่ายนํ้าโรงเรียนโบนาปาร์ต
หลังเลิกเรียน.....
ภายในสระนํ้าแห่งนี้ปกติจะไม่มีคนเข้ามาเพราะมันเป็นเวลาเลิกเรียน แต่ตอนนี้กลับมีสาวๆรุมล้อมสระว่ายนํ้าแห่งนี้เต็มไปหมดเนื่องจากด้านใน มีสามหนุ่มฮอตของโรงเรียนที่โดนลงโทษให้ทำความสะอาด
" ทำไมฉันต้องมาถูสระว่ายนํ้าด้วยวะ! ฉันยังไม่ได้ทำอะไรผิดเลยนะเว้ย!! "
" ที่เราต้องมาทำแบบนี้เพราะยัยมารร้ายต่างหาก ไอ้แม็ค แกเปิดก๊อกนํ้าทีดิ๊ "
" เออๆรู้แล้ว " แม็คเดินไปเปิดนํ้าและก็พบว่านํ้ามันไม่ไหล พอหันกลับไปจะบอกแธงค์เพื่อนอีกคนก็เห็นว่ากำลังกระโดดโหยงๆแล้วตะโกนอย่างเอาเป็นเอาตาย
" ปิดๆๆนํ้า -O< "
" นํ้ามันไม่ไหลว่ะแธงค์ ทำไงดีวะ " แม็คตะโกนกลับ
" มันจะไม่ไหลได้ไงวะ! มันพุ่งใส่ฉันอยู่เนี่ย "
" พวกแกเล่นบ้าอะไรกัน " เจที่เดินเข้ามาถามอย่างงงๆเมื่อเห็นแธงค์กระโดดและนั่นก็ต้องทำให้ตัวเองกระโดดตามเพราะนํ้าพุ่งใส่
" ไอ้แม็คปิดนํ้า!! "
" ฮะ! อะไรนะเปิดแรงๆได้ๆ ^_^ " แม็คแกล้งตะโกนตอบแล้วหันไปบิดก๊อกนํ้า
" อ๊ากกก!!~~ ไอ้แม็คปิดนํ้าโว๊ย!! " ทั้งเจและแธงค์ตะโกนออกมาพร้อมกันเหมือนนัดไว้
" อะไรวะ ยังไม่ถึงสงกรานต์เลยนะเว้ยเล่นนํ้าทำไมวะ เอ้าๆได้เดี๋ยวจัดให้ตามคำขอ ^O^ " แม็คหันไปบิดก๊อกนํ้าออกจนสุด
" แหม ฉันไม่ยักรู้นะเนี่ยว่าพวกแกเล่นนํ้าโชว์หญิง...จริงมั้ยครับสาวๆ^_^ " แม็คถามพวกผู้หญิงที่ยืนอยู่แถวนั้น
" กรี๊ดดด~ แม็คคุยกับฉันด้วยแหละ >///< "
" คุยกับฉันต่างหากล่ะยะ >< "
" กับฉันต่างหากย่ะ! ชิ!! "
" ผมคุยกับทุกคนแหละครับ ^_^ " สาวๆมีแววว่าจะทะเลาะกันแม็คเลยหันไปหยุดไว้ ก่อนจะหันกลับมาส่ายหัวอย่างเอือมระอา
" คุณแม็คครับช่วยปิดนํ้าให้หน่อยสิคร้าบบบ~ "
" ได้ๆปิดนํ้าใช่มั้ย ^O^ " แม็คปิดก๊อกนํ้าพร้อมกับกลั้นเสียงหัวเราะที่จะหลุดออกมา
" ฮ่าๆ แกสองคนเหมือนลูกหมาตกนํ้าเลยว่ะ ^^ "
" เงียบปากไปเลยแกน่ะ รีบลงมาช่วยพวกฉันเดี๋ยวนี้ -_-^ "
" ได้ครับได้ ^O^ "
" ฉันจะต้องจัดการยัยนั่นให้ได้ -_- " (แธงค์)
" พูดถึงแล้วอยากเอาคืนขึ้นมาเลยว่ะ ยัยนั่นเล่นเตะก้านคอฉันซะไม่ออมแรงเลย - *- " (แม็ค)
" ใช่!! ยัยนั่นเป็นผู้หญิงที่เกินหญิงฉันจะไม่ยกเว้นเด็ดขาด " (เจ)
เช้าวันต่อมา....
" ทำไมน้องเบนทำกับหัวใจของพี่แบบนี้ พี่ทำตามที่น้องเบนบอกทุกอย่างเลยนะ ให้ไปหาผมของงูพี่ก็ไปหามาให้แล้วนี่ไง ทำไมน้องเบนต้องเอาไปทิ้งด้วย TToTT " ถ้ามันมีอยู่จริง ป่านนี้มันคงกลายเป็นดินผสมกับฮิวมัสไปแล้วมั้งรุ่นพี่ -_-
" เอ่อ...มันไม่ใช่แบบที่เบนต้องการค่ะ -_-; " ยัยนี่ก็อีกคนทำไมไม่ด่าให้กระเจิงไปเลยล่ะ!!
" แล้วน้องเบนต้องการแบบไหนล่ะ พี่รับรองว่าจะหามาให้ได้ TT^TT " มันอยู่บนหัวของแกไงไอ้รุ่นพี่บ้า -_-^
" มันเป็นเส้นผมที่ถือว่าหาได้ยากมากเลยนะคะ ในโลกนี้มีอยู่แค่สี่เส้นถ้าไม่รวมดาวเคราะห์ดวงอื่น เส้นนึงอยู่ที่จีนเส้นที่สองเขาก็เพิ่งค้นพบที่อินเดีย ใช้เวลาตั้งห้าปีกว่าจะพบ แล้วที่พี่ให้เบนมา หาได้กี่วันกันคะเนี่ย -_- "
" เอ่อ...ไว้พี่จะหามาให้ใหม่นะน้องเบน -_-;;; " พอยัยเบนพูดจบสีหน้าไอ้รุ่นพี่มันก็เปลี่ยนได้อย่างรวดเร็วราวกับกิ่งก่าเวลาพรางตัว ก่อนจะรีบชิ่งหนีไปเพราะคำถามท้ายประโยคของยัยเบน -_-@ (เกาหัว)
" นี่ ไปกินข้าวกันเถอะ T^T " ไอ้รุ่นพี่คนสุดท้ายออกไปได้ไม่นานยัยนูเอลก็ดันร้องออกมาเหมือนกับยังไม่ได้กินนมนอนเพื่อชวนไปกินข้าว ให้ตายสิ ถ้าเธอไม่ได้กินข้าวมาวันเดียวเธอจะตายยยย มั้ยนูเอล -_-^^ เอ๊ะ! แล้วนี่ฉันเป็นอะไร พาลใส่คนอื่นอยู่นั่นแหละสงสัยจะหิว - - (เกี่ยวกันมั้ย?)
โรงอาหาร....
" ป้าข้าวต้มน่ะขอกุ้งหลายๆตัวหน่อยสิ ^O^ " นูเอลเริ่มอ้อนป้า
" หนูรู้มั้ย กุ้งเนี่ยมันแพงมากเลยนะ " ไม่รู้คับเพราะไม่ใช่คนขาย -_-
" แหม~~ ป้าขาหนูก็อยากบอกป้าอยู่เหมือนกันแหละค่ะ ป้าน่ะเป็นที่ทำอาหารได้อร่อยที่สุดในโลกกกกก เท่าที่หนูเคยกินมาเลยรู้รึเปล่าคะ หนูถึงมากินร้านป้าทุกวันไงล่ะคะ ^O^ " รู้สึกเธอจะเพิ่งนึกบ้าลงมากินอาหารเช้าที่โรงเรียนเป็นวันแรกนะนูเอล -_-;
ฉันเดินออกจากร้านข้าวต้มเพราะว่าฉันคงจะอ้อนป้าต่อไม่ได้แน่ เปลี่ยนร้านดีกว่ากินข้าวหมูแดงมันแล้วกัน เมื่อวานก็กิน วันนี้ก็กิน นึกไม่ออกก็กิน ข้าวหมูแดง~~ นี่ฉันร้องบ้าอะไรอยู่เนี่ย -O- ฉันเดินมาต่อแถวแล้วก้มหยิบกระเป๋าสตางค์ในกระโปรงและพอเงยหน้าขึ้นมา เฮ้ย!! O_O คนที่มันต่อแถวก่อนหน้าฉันมันไปไหนกันหมด หวังดีกันจังเลยห่วงว่าฉันจะต่อแถวนานด้วย ^^ (มองในแง่ดี -_- )
" ป้าสายสมรเหมือนเดิมค่ะเยอะๆ ^_^ "
" อ๊าย~ มาแล้วเหรอจ๊ะกำลังคิดถึงอยู่เลย >_< "
" เอ๊ะ วันนี้ป้าดูหน้าใสจังเลยนะคะ ^O^ "
" จริงเหรอจ๊ะ นี่ขนาดไม่ได้ใช้อะไรเลยนะเนี่ย >//O//< " ไม่จริงเลยป้า -_- ป้าสายสมรทำตามที่ฉันร้องขอไปข้าวหมูแดงเยอะๆ โอ๊ย อยากกิน ><
" ใครที่ชื่อนูเอล จิล เบน ออกมาทางนี้หน่อยซิ!! " จู่ๆก็มีเสียงดังขึ้นรู้สึกจะมีคนเรียกนะ หรือจะหูแว่วผู้อ่านหูแว่วรึเปล่าคะ ^_^....นั่นไงหูแว่วเหมือนฉันเลย ฉันไม่สนใจเสียงนั้นเพราะตอนนี้มีของที่น่าสนใจกว่า >_< ฉันหยิบจานจากป้าสายสมรเดินหานูเอลกับเบนและไม่นานฉันก็เห็นยัยสองคนนั้นก่อนจะเดินเข้าไปนั่งด้วย ฉันเหลือบไปเห็นกลุ่มคนยืนมุงอยู่ด้านหน้าโรงอาหาร
" ใครรู้ตัวว่าชื่อ นูเอล จิล เบน ออกมาทางนี้หน่อยซิ!! " และก็มีเสียงดังมาจากกลุ่มนั้น
" งํ่าๆๆ โอ๊ยอร่อย >_< " (ฉัน - -)
" ใครที่ชื่อนูเอล จิล เบน ออกมาซะ!! "
" งํ่าๆๆๆ อ๊ากกสุดยอด -O- " (เบน -_- )
" ใครรู้ตัวว่าชื่อที่พวกฉันเรียกก็ออกมาซักทีสิฟะ!! "
" งํ่าๆๆๆๆ แจ๊บๆ อร่อยเหาะไปเลยพระเจ้า >)o(< " (นูเอล =_= )
" อย่าทำให้พวกฉันโมโหนะ!!! "
" หมดแล้ว!! o(^o^)o " ฉันสามคนร้องออกมาพร้อมกันอย่างเปี่ยมสุข
" นี่พวกฉันพูดไม่ได้ยินรึไง -_-^^^ " ไอ้เสียงนี่ขัดความสุนทรีย์หมด -_- เมื่อไหร่มันจะหยุดซักทีนะคนยืนดูตั้งเยอะไม่อายบ้างรึไง ฉันลุกออกจากโต๊ะแล้วเดินฝ่าด่านออกจนเห็นคนที่ยืนอยู่ข้างใน คนนึงยืนเก็กหล่อ อีกคนหันไปยิ้มให้สาวๆอย่างโปรยเสน่ห์ส่วนอีกคนยืนยิ้มเฉยๆ แต่ฉันรู้สึกว่าไอ้รอยยิ้มนั้นมันทำให้ฉันอยากชกปากซักเปรี้ยง มันเหมือนกับว่าไอ้บ้านั่นกำลังยิ้มเยาะอยู่งั้นแหละ...แต่ฉันก็ฝ่าด่านออกมาแล้ว -_-
" พวกเธอจะไปไหน " เสียงหนึ่งในสามดังขึ้นทำให้ฉันมีปฏิกิริยาหันกลับไปมองด้วยความไวและก็พบว่านูเอลโดนคว้าข้อมือไว้ ฉันจำได้แล้ว! พวกนี้มันพวกที่หาเรื่องฉันเมื่อวาน O_o
" พวกนายเป็นใคร -*-? " นูเอลขมวดคิ้วถาม (ยัยนี่แกล้งเซ่อ ฉันรู้ -_-v)
" พวกฉันเป็นใครน่ะเหรอ... " คนที่คว้าข้อมือยัยนูเอลทวนคำแล้วหันไปยิ้มกับสาวๆที่อยู่ใกล้ๆเหมือนจะบอกว่า ' สาวๆครับตอบแทนหน่อยสิครับ ^^ ' แล้วยัยพวกนั้นก็ทำตาม
" ยัยบ้านนอกเขาก็คือหนุ่มฮอตทั้งสามของโรงเรียนนี้น่ะสิยะ >O<!!! " พูดดีๆก็ได้นะแม่คนในเมือง -_-
" แล้วฉันรู้จักนายเหรอ -*-? " นูเอลก็พยายามต่อไป
" เอ๊ะ!! ยัยนี้ -_-^^^ "
" นั่นไง! ไม่รู้จัก! โอเคนายคงจะทักคนผิด ไม่เป็นไร สวัสดี " นูเลอพูดรัวๆจนพวกนั้นอึ้งและงงเต็ก ยัยนั่นจึงใช้จังหวะนั้นคลายมือของไอ้บ้านั่น (ฉันไม่รู้จักชื่อ-_-) ออก ก่อนจะเดินเข้ามาหาฉันกับเบน หึๆๆ อึ้ง กันทั้งคณะเลยคราวนี้ แหม น่าจะเอาไปเล่นละครสัตว์นะเนี่ย เบนโบกมือบ๊ายบายแล้วเดินออกจากโรงอาหารจะขึ้นห้องเรียน
" เดี๋ยวก่อนพวกเธอน่ะ!!! " ในขณะที่พวกฉันจะเดินขึ้นตึกอยู่นั้นก็มีเสียงแหลมๆแสบแก้วหูดังขึ้น ทำให้ฉันสามคนหยุดเดิน
" มีอะไร -_- " คงไม่ต้องบอกแล้วใช่มั้ยว่าหน้านิ่งๆแบบนี้ใครพูด
" ก็ไม่มีอะไรหรอกแค่อยากจะเตือนอะไรเล็กๆน้อยๆเท่านั้นแหละ ^^ " ยัยแหลมเบอร์หนึ่งพูดขึ้น หน้าตาแต่ล่ะคนนี่โบ๊ะกันให้วอกจนจะเป็นลิงอยู่แล้ว สงสัยอยากให้ชาวบ้านเขารู้กันว่ามีบรรพบุรุษเคยเป็นลิงล่ะสิท่า -_-
" เตือนอะไร " นูเอลถามแล้วเอามือขึ้นมากอดอก
" เรื่องของหนุ่มฮอต อย่าไปยุ่งกับพวกเขาไม่งั้นเจอดีแน่ "
" อย่างกับพวกฉันอยากยุ่งตายแหละ จะพูดอะไรก็หัดใช้สมองอันน้อยๆของพวกเธอคิดบ้างนะ ไม่ใช่สนใจแต่ผู้ชายถามหน่อยมันมีดีอะไรนักหนาฮะ! เปลืองเซลล์สมองเปล่าๆ เฮอะ! -_-^ " ไงด่าแบบมีสกุลมาก - -; อย่าให้เบนได้พูดไม่งั้นมันจะเจ็บจี๊ดในทรวง เหมือนพวกลิงหน้าขาวเสียงแหลมที่ตอนนี้เต้นพั่บๆๆเป็นจ้าวเข้า ฉันรู้ว่าเจ็บแค้นเคืองโกรธ อึ๊บๆเก็บไว้ๆอย่าปล่อยออกมา - -
" แก!! แกอย่าอยู่เล้ย!! " ไม่ทันซะแล้ว จะปล่อยออกมาทำไมเล่ายัยบ้า!
" เป็นพวกชอบใช้กำลังรึไงเนี่ย " นูเอลย่อหลบยัยลิงสองสามคนที่วิ่งเข้าไปหาตัวเอง บ้างคนก็วิ่งจะเข้าไปตบยัยเบน
เพี๊ยะ!! เพี๊ยะ!!
เสียงตบดังขึ้นแต่ไม่ใช่ยัยเบนหรอกที่โดนยัยหน้าลิงที่วิ่งเข้าไปกลับโดนซะงั้น -_-@ มีเสียงร้องโหยหวนของยัยลิงหน้าขาวดังระงม และฉัน...ทำไมไม่มีเข้ามาหาฉันเลยฟะ -_-@ ในตอนที่ฉันยืนเกาหัวอยู่นั้นตาดันเหลือบไปเห็นยัยแหลมเบอร์หนึ่งยืนยิ้มสะใจอยู่คนเดียว อย่างงี้ก็กินแรงเพื่อนอ่ะดิสงสัยต้องออกกำลังซักหน่อยแล้วเรา ฉันเดินไปทางด้านหลังของยัยนั่นพร้อมกับสะบัดมือนิดหน่อยเป็นการวอร์ม
" สนุกมั้ย? " ฉันถามยัยนั่น
" ก็สนุกสิยะ!! เอ๊ะ!..." ยัยนั่นเริ่มเอะใจชั่งโง่เสียนี่กระไร ^^
" หันกลับมาสิ " พอยัยนั่นหันมา...
ตุบ!!!
ฉันจัดการยัดหมัดแย้บเข้าเบ้าตายัยนั่นแบบไม่ได้ร้อง ไอ้เสียงที่ดังเพี๊ยะก็หยุดลงไปด้วย ทุกคนหันมามองยัยแหลมและฉันที่ค้างอยู่ในท่าเดิม
" เฮ่ พวกนั้นมองเธอแน่ะรีบจัดการสิ - - "
" มะ...มองทำไมยะ! รีบจัดการยัยสองคนนั้นต่อไปสิ... " ฮึ่ม! ยัยนี่
พลั่ก!!!
" ฉันไม่ได้บอกให้เธอพูดแบบนั้น ที่ฉันจะให้เธอพูดคือบอกให้พวกนั้นหยุดไล่ตบเพื่อนฉันได้แล้วต่างหาก "
" ไม่มีทางย่ะ -O- "
พลั่ก!!!
" เมื่อกี้ว่าไงนะพูดใหม่อีกที่ดิ๊ -_-^^ "
" แกผลักหัวฉันสองรอบแล้วนะ -O-^ "
" อ้าว เมื่อกี้ไม่ได้พูดแบบนี้ไม่ใช่เหรอ "
" ไม่!! ฉันไม่บอกให้พวกนั้นหยุดจะทำไมยะ -O-^^ "
พลั่ก!!!
ก็ไม่ทำไมหรอก ฉันก็จะผลักหัวเธออยู่อย่างนี้จนกว่าจะยอมนั่นแหละ
พลั่ก!!!
" จะพูดไม่พูด! -_-^^ "
" ฉันไม่พูด "
พลั่ก!!! พลั่ก!!!
" โอเค~ ไม่พูดก็ไม่พูด ^_^ " ฉันยิ้มเย็นยะเยือกให้ยัยนั่น จริงๆฉันกะจะไม่ทำอะไรหรอกนะก็แค่ผลักหัวเฉยๆไม่ได้แรงอะไร ฉันไม่อยากทำคนที่ตัวเตี้ยกว่า ฉันเดินเข้าไปดึงคอเสื้อของยัยลิงที่จะเข้าไปตบนูเอล
" เล่นอย่างนี้ไม่ได้นะ อย่ารุมคนอื่นสิ เดี๋ยวจะถูกเรียกว่าเป็นลิงหมู่ " ไม่ต้องหมาหมู่มันแล้วเฟ้ย -_-^ ความอดทนเหลืออยู่ครึ่งหลอดงั้นก็รับไปเต็มๆเลยแล้วกัน
วื้ดดดด!!
" กรี๊ดดด!!! " เสียงร้องของยัยลิงหน้าขาวดังโหยหวนเพราะฤทธิ์แรงเหวี่ยงของฉันที่เหวี่ยงไปโดนยัยแหลมเบอร์หนึ่ง
" ออกมาจากเพื่อนฉันเดี๋ยวนี้นะ -_-^^!!! " ฉันวิ่งเข้าไปดึงคอเสื้อพวกยัยลิงทั้งหลาย แฮกๆๆ -O-;; โอ๊ย! นี่ถ้าพ่อไม่ขอร้องไว้นะ ยัยลิงพวกนี้จะไม่มีสิทธิ์ได้เฉียดกายเข้าใกล้คุณเพื่อนของฉันแบบนี้แน่
เพี๊ยะ!! เพี๊ยะ!!
" นูเอล เบน O_o "
" ไม่เป็นไรๆ ยัยพวกนี้ถึกชะมัด -O-;; " (นูเอล)
" แล้วเมื่อกี้เธอไม่ได้โดนตบหรอ? "
" บ้า! ฉันโดนที่ไหนล่ะ -O- "
" แล้วเมื่อกี้ใครโดน? "
" ยัยนี่ไง -_- " ยัยเบนชี้ไปทางยัยลิงหน้าแดงผสมกับของเก่าที่โบ๊ะอย่างหนาแน่นเป็นทุน
" ยัยลิง พวกเธออย่ามายุ่งกับฉันอีก...เข้าใจ๊ "
" ลิลลี่ได้ยินมั้ย ยัยบ้านั่นว่าพวกเราอ่ะ
- " " ฉันรู้แล้วย่ะ!!!! " รู้สึกจะพาลนะนั่น
" ไปเหอะ " ฉันบอกนูเอลกับเบน ยัยสองคนนั้นพยักหน้ารับ ฉันตรวจสภาพสองคนนั้น โอเค ไม่โดนอะไรเลยขึ้นห้องได้ -_-
ตอนนี้ถึงคาบเรียนที่สามแล้ว พวกห้องฉันเรียนวิทยาศาสตร์และกำลังจะเดินไปเรียนที่ตึกสาม
พรืดดดด~~
" โอ๊ยยย!! T^T " เป็นบ้าอะไรกันอีกล่ะ เกิดอยากเล่นสไลเดอร์ขึ้นมารึไง -_-
" นี่ อย่าพึ่งเล่นอะไรปัญญาอ่อนได้มั้ย คุณเด็กเรียน " (นูเอล)
" พวกเราไม่ได้อยากเล่นนะ ToT พื้นมันลื่นไปหมดเลยอ่ะ T^T "
" อย่ามาเล่นมุกฉันไม่ขำหลบไป -_-^^ "
" อย่าพึ่งจิลมาดูอะไรนี่สิ -_- " ฉันเดินเข้าไปดูตามที่ยัยเบนพูดแล้วก็พบกับ....นั้ามัน หมา!ที่ไหนเอานํ้ามันมาเล่นพิเรนทร์แบบนี้เนี่ย ยิ่งแพงๆอยู่
" พวกนายลุกขึ้นแล้วไปล้างตัวซะ แต่ถ้ามันยังลื่นอยู่ก็พยายามต่อไป -_- "
ครืดดด~~
ฉันเลื่อนประตูห้องเรียนที่อยู่ข้างๆทางที่ฉันจะเดินผ่าน มีเด็กนักเรียนกำลังเรียนแล็บวิทย์อยู่เลย เอิ่ม...รู้สึกจะเป็นพวกปีสามซะด้วย
" อาจารย์ขออนุญาตค่ะ -_- "
" มีอะไรเหรอ " อาจารย์ขยับแว่นตาขึ้นพอเป็นภูมิ หันมาถามพวกฉันและเพื่อนในห้องอีกจำนวนนึงที่ไม่โง่ลื่นล้ม
" คือว่าทางเดินที่จะผ่านนี้อ่ะค่ะ มันมีนั้ามัน มันแผลบเลยนะคะเพื่อนในห้องนี่ลื่นล้มกันระนาวเลยค่ะอาจารย์ พวกเราก็เลยอยากจะขอเดินเลาะห้องนี้ออกประตูหลังค่ะ^^ " (นูเอล)
" เฮ่ นั่นมันพวกหนุ่มฮอตเมื่อเช้านี้นี่ -_- " เบนกระซิกบอกฉันแล้วหันไปมอง เออใช่ แหม่ไม่อยากจะเชื่อว่ารักเรียนกับเขาด้วย
" แล้วทำไมพวกน้องต้องมาขอเลาะเดินผ่านด้วย ไม่เดินผ่านไปเลยล่ะ " จู่ๆก็มีเสียงของนักเรียนในห้องนี้ดังขึ้น
" แล้วพี่คิดดูนะคะถ้าพวกเราเดินไป มันก็ต้องลื่นใช่มั้ยคะ แล้วถ้าพี่เดินไปพี่คิดว่ามันจะเป็นยังไงคะ ^_^ "
" ก็ลื่นน่ะสิ... "
" ถูกต้องค่ะ พี่นี่ก็ฉลาดเหมือนกันนะเนี่ย ^_^ ตกลงว่าพวกหนูเดินได้มั้ยคะ ขอเวลาแค่แป๊บเดียวเท่านั้นแหละค่ะอาจารย์สุดสวย "
" อ๊าย เชิญเลยจ้ะเชิญเลย ^///^ " นูเอลหันมายักคิ้วให้ฉันสองคน อาจารย์ให้ห้องฉันเดินผ่านแล้วเราก็ได้เรียนวิทย์ฯ ที่รอมานาน ยู้ฮู้o^^o หลังจากที่พักกลางวันเสร็จคาบบ่ายก็จะเป็นวิชาพละสามชั่วโมงรวด
" เฮ่!! ตีให้มันดีๆหน่อยสิ ตีเหยาะแหยะแบบนี้แล้วมันจะสอบผ่านมั้ยฮะ -O-!! " อยากจะบ้าตายเป็นผู้ชายแท้ๆแต่ตีแบดฯ ฮึ่ย! ไม่ได้เรื่อง
" T^T "
" ตีแบบนั้นกลัวลูกแบดฯมันจะเจ็บเรอะ!! ถ้าตีไม่ดีอีกคราวนี้ฉันจะตีนายแทนลูกคอยดู -O-^^!! "
" T^T "
"ยืนบื้ออะไรอยู่เล่า!! เสิร์ฟลูกเซ่!!! -O-^^!!"
ฮวบ!!~~ ฮวบ!!~~
อาจารย์นะอาจารย์ทำไมไม่ให้เลือกคู่เองดันจับคู่ให้อีก โอ๊ย! น่าเบื่อ~
ฮวบ!!~~ ฮวบ!!!~~~
ดูซิคราวนี้จะรับได้มั้ย - -
ตุบ~
แล้วลูกก็ตกลงพื้นอย่างสวยงาม ฮึ่มๆๆ กร๊าซซซซ (พ่นไฟ) ไม่ไว้แล้วโว้ย!!
"อยากให้ฉันตีนายแทนลูกมากนั้นใช่มั้ยฮะ!!! -O-^^^"
"มะ...ไม่นะ T^T ฉะ...ฉันรับลูกไม่ได้" คำตอบนายทำให้ฉันเซ็งมากรู้เปล่า =_=;;
"เฮ้อ~~ นายไปหัดตีโต้กับกำแพงให้ได้ก่อนเถอะ ถึงยังไงวันนี้นายก็ตีไม่ได้อยู่ดี!!"
"ดะ...ได้ TTOTT" ได้แล้วทำไมต้องทำหน้าอย่างนั้นด้วยฟะ =_=
ฉันเดินออกมานั่งบนอัฒจันทร์ แย่ๆทำไมสอนคนให้ตีแบดฯมันยากอย่างนี้นะสอนหมาที่บ้านยัยนูเอลยังดีซะกว่าอีก ยัยสองคนนั่นก็สบายเลยโต้กันมันมือเลย ฮึ่ย!
"หวัดดี ได้เจอกันครั้งที่สามของวันแล้วนะยัยมาร -_-"
"หวัดไม่ดี ทำให้เราหมดสนุก" ฉันไม่ได้พูดผิดนะ มีใครที่ไหนอยากเป็นหวัดกันมั่งล่ะ
"..."
"บู่ๆ ตายยัง" ฉันหันกลับไปทักหนุ่มฮอตที่เงียบไปนิดนึง นิดนึงจริงๆเพราะว่าหลังจากนั้นหมอนั่นก็ตะโกนออกมาจนฉันยังไม่ทันตั้งตัว
"เธออยากตายเรอะ!! -_-^^"
"ถ้าอยาก ฉันคงเอาเชือกผูกคอตัวเองตั้งแต่สิบหกปีที่แล้ว ^^"
"เธออยากอายุสั้นมากนักใช่มั้ย -_-^"
"ไม่ล่ะฉันขอบาย นายอายุสั้นไปคนเดียวเถอะ ^^"
"เธอตายแน่ -_-^"
ฮวบ!!~~
จังหวะที่หนุ่มฮอตกำลังง้างหมัดเป็นภาพสโล ฉันก็ใช้ไม้แบดฯเพลียวๆเนี่ยแหละหวดเข้าหน้าจังๆ เฮอะ! ก็ลองต่อยหน้าฉันดูสิ-_-^
"ถ้าจะเจ็บนะนั่น -O- " หน้าจะเจ็บเพราะมันเป็นรอย -_- ฉันถามเองตอบเองเสร็จสับดูจากสีหน้าหมอนี่ฉันรู้สึกไปเองรึเปล่านะว่าหมอนี่กำลังสะกัดกั้นอารมณ์โกรธอยู่
"เธอมันยัยมารรรร~ ยัยตัวแสบเธอทำอะไรลงไปหา!! "
"ฉันไม่ใช่พิมเสน ยาหม่อง แอลกอฮอลล์จะได้แสบ =_=" โดนฟาดหน้าไปทีเดียวถึงกับสติไม่ดีไปเลยคนเรา =_=;; ถึงจะบอกอย่างนั้นหมอนี่ก็ยังคงพ่นคำด่าออกมาโดยที่ฉันก็ไม่รู้ว่าไปสันหาคำมาจากไหนภายในเวลาเพียงสั้นๆ
"ยัยตุ๊กตาเสียกบาล! หุ่นไล่กา! ไม้เสียบผี!!!!~~" นี่เป็นแค่ออเดิร์ฟของนายสินะ=_=;;
"ซี่โครงเดินได้! ยัยหนังหุ้มกระดูก! ยัยหน้าจืด! ไม่ๆ เธอไม่ได้หน้าจืด ยัยผมไม่อยู่ทรง!!!!~" แหม~ หล่อเลือกได้~~ คนไม่มีปมด้อย~ ไอ้บ้าเอ๊ย!!
"หนังหัวทะเลาะกับหวี! ยัยปอบ~~...."
"เฮ่! พอได้แล้วมั้ง ด่าขนาดนี้ถีบหน้าฉันเลยเถอะ-_-;;" ฉันขัดหนุ่มฮอต เพราะฉันแน่ใจว่ามันจะไม่หยุดอยู่แค่นี้แน่ๆมันจะต้องสันหาคำด่าปมด้อยภายในตัวฉันอย่างแน่นอนร้อยเปอร์เซ็นต์-_-V เอ๊ะ! แล้วจะมาภาคภูมิใจอะไรเนี่ยมันกำลังด่าเราอยู่นะจิล! จู่ๆ ฉันก็ได้ยินเสียงแจ๋นๆดังอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลจากตรงที่ฉันนั่ง
"เธอจะเอาไงลิลลี่" ชื่อนี้ฟังแล้วระแคะระคายหูชะมัด พ่อแม่เป็นคนต่างชาติเหรอไงถึงตั้งชื่อให้ลูกเพาะพริ้งซะขนาดนี้ =_= (ประชด)
"ฉันไม่ยอมปล่อยให้ยัยพวกนั้นทำอยู่ฝ่ายเดียวหรอกน่า" แล้วฉันก็เริ่มที่จะมั่นใจแล้วว่ายัยพวกลูกครึ่งที่ไหนคุยกัน พวกยัยลิงลี่นั่นเองลูกครึ่งลิงซะด้วยเป็นไงล่ะ^^
"แล้วเธอจะเอายังไงล่ะ"
"นี่ยังโง่ได้อีกนะยะ! ก็ช่วยฉันคิดสิ" ฉันเงียบนั่งฟัง แหม~ หาที่ได้เหมาะเจาะมาก คุยกันนี่ไม่ดูเลยว่าสรรพนามบุรุษที่3 จะนั่งหน้าลอยอยู่รึเปล่า -_- แต่ก็แปลกที่ยัยโง่พวกนี้ไม่เห็นฉันทั้งๆที่ฉันนั่งกับไอ้หนุ่มฮอตงี่เง่าที่เขย่าแขนฉันราวกับว่าจะเอาให้หลุดคามือ (ถ้าทำได้)
"นายเป็นบ้าอะไรเนี่ยเขย่าแขนอยู่ได้อยากเป็นบราเทนเดอร์เรอะ"
"ถ้าฉันบ้า เธอก็นั่งกับคนบ้านั่นแหละ" เออว่ะ พูดไม่คิด พอนึกได้ฉันก็ทำเป็นสะบัดๆตรงที่มือหมอนี่จับอยู่พร้อมกับทำหน้าเหมือนกลัวว่าจะมีเชื้อโรคมาติด
"เธออยากลงนรกบ้านเกิดเธอมากนักใช่มั้ยได้ฉันจะอนุเคราะห์ให้-_-^^"
"ถ้าไม่อยากโดนหวด.... โอ๊ยย!" ให้ฉันพูดจบก่อนไม่ได้รึไงนะ-^-
"นายรีบปล่อยมือออกจากแขนฉันเดี๋ยวนี้ -_-^^"
"นั่นเป็นประโยคอะไรมิทราบ" ฮึ่ย! เนี่ยเหรอ ม.ปลายปี3
"เกิดอยากเรียนภาษาไทยขึ้นมารึไง! ไอ้หนุ่มฮอตหน้าโง่!! ปล่อยแขนฉันเดี๋ยวนี้ ไม่งั้น!...." ฉันหยุดพูดรอให้ถาม
"ไม่งั้นจะทำไม" ฉันเหยียดยิ้มทันทีที่หมอนี่ถามออกมาแล้วทำอะไรบางอย่างที่ทำให้คนตรงหน้ายิ่งทวีความโกรธมากขึ้น
ฮวบ!!!~~
"เหอะ! ไม่งั้นก็จะหวดด้วยไม้แบดนี่ไง" โห~ ไม้แบดทนทายาดมากเลยที่รัก
"หึๆ" ไอ้หนุ่มฮอตหันหน้ามาพร้อมกับหัวเราะในลำคอ
"มานี่!!"
"นายจะทำอะไร!! ปล่อยแขนฉันเดี๋ยวนี้นะ!!!ไอ้บ้า! ไอ้เลว! ไอ้ชั่ว!%@$(&^%^" ฉันเข้าใจความหมายของไอ้เสียง'หึๆ'เมื่อกี้แล้วว่ามันคืออะไรก่อนจะสันหาคำที่จะด่าหมอนี่ในขณะที่ฉุดกระชากลากแขนฉัน
"เฮ้ย! หน้าแกไปโดนอะไรมาอ่ะ O_O" ลากฉันมาแถวนี้ทำไมฟะมีแต่พวกตัวเองทั้งนั้น -_-
"อย่าให้ฉันพูดเดี๋ยวของขึ้น -_-^^"
"โอ้โห แกลากคนไม่ดูหน้าเพื่อนเลยนะ -O- เธอจำฉันได้รึเปล่าน่ะ" เพื่อนของหนุ่มฮอตหันมาถามฉัน
"ทำไมฉันจะจำคนที่ฉันเตะก้านคอไปเมื่อวานไม่ได้ล่ะ"
"ปากเก่งซะด้วย ระวังตัวหน่อยนะครับคนสวย อาจจะตายศพไม่สวยได้นะครับ ^_^"
"หน้านายไปโดนอะไรมาอ่ะ -O-" ฉันเพิ่งสังเกตเห็นว่าหน้าไอ้กะล่อนที่คุยกับฉันอยู่ตอนนี้มันรู้สึกเหมือนมีรอยอะไรบางอย่างประทับอยู่ด้วย -*- ฉันเริ่มจ้องเพราะอยากรู้ว่ามันเป็นรอยอะไร
"-*-" (ฉันจ้อง)
"^_^.....(' ')" (หุบยิ้มทันทีที่โดนถามและจ้องรวมกัน)
"ไม่ต้องแล้ว เพื่อนเธอคนที่สวยๆเหวี่ยงไม้แบดใส่หน้าฉัน เนี่ยอ่ะไม้แบดหลักฐาน" คนที่สวยๆ? ฉันหนักลับไปมองหน้ายัยสองคนนั้น มันก็สวยทั้งสองคนอ่ะ-O-
"คนที่รวบผมขึ้นครับผม(' ')" อ้อ งั้นก็คงจะเป็นฝีมือยัยเบน -_- เฮ้ย! ยัยเบน!!
"ก๊ากๆๆ^O^ฮ่าๆๆ นี่! ปล่อยแขนฉันได้แล้ว ฮ่าๆๆ" ฉันกระตุกแขนตัวเองออกจากมือของหนุ่มฮอตที่ลากมาแล้วกระโดดรวบกำปั้นทุบลงไปที่ท้ายทอยของเจ้าตัวอย่างไว ก่อนจะฉกไม้แบดฯที่อยู่ในมือของหนุ่มฮอตอีกคน แล้ววิ่งกลับไปหายัยสองคนนั้นพร้อมกับขำไปด้วย
"อ่ะ ไม้แบดฯเบน ฮ่าๆๆ^O^"
"เป็นอะไร -_- หัวเราะซะน่าเกลียดน่ากลัวเชียว"
"-_-" (เงียบลงทันใด) ฉันรู้สึกเหมือนลืมอะไรไปบางอย่างเลยแฮะ -_-@
"จิล!! -O-"
"หะ...หา"
"อาจารย์เรียกรวมตัวแล้วมัวคิดอะไรอยู่"
"เปล่าไม่มีอะไร" สิ่งที่ฉันลืมไปมันคืออะไรนะ นึกไม่ออก