สวย แสบ ซ่า VS เทพบุตรหนุ่มฮอต Round 1

ถ้าเพื่อนๆ มีเรื่องที่น่าสนใจและต้องการแบ่งปันเนื้อหา หรือร่วมเป็นส่วนหนึ่งของการเป็นนักเขียนมืออาชีพ

Moderator: Gals, B.Comics, พี่บี

ตอบกลับโพส
nadama
โพสต์: 2
ลงทะเบียนเมื่อ: พุธ 18 เม.ย. 2012 1:08 am

สวย แสบ ซ่า VS เทพบุตรหนุ่มฮอต Round 1

โพสต์ โดย nadama »

" จิล!! ตื่นๆๆ ได้แล้ว......จิล!!! -O-^^ "
" ฮะ...เฮ้ย!! O_O " ฉันตื่นขึ้นมาด้วยความตกใจ....ตกใจเสียงที่เพื่อนฉันปลุกเนี่ยแหละ TOT

" ปลุกดีๆ ไม่เป็นรึไง "
" เป็น! แต่ฉันใช่วิธีนั้นกับเธอไปแล้ว -O- "
" เธอเป็นคนที่มีทักษะในการหลับดีมากเลยจิล ฉันนับถือเธอจริงๆ -_- " ฉันโดนเพื่อนสองคนพูดประชดแดกดันใส่แม่คุณเก่งกันเหลือเกินเรื่องนี้เนี่ย ทำไมไม่ถีบฉันตกเก้าอี้ไปเลยล่ะ เอ๊ะ! ยัยสองคนนี้เคยถีบไปแล้วนี่หว่า -*- อ้อ ฉันลืมแนะนำตัวไป ชื่อของฉันคือ จิล รชต( ระชะตะ ไม่ใช่ ระชด T^T กรุณาอย่าอ่านผิด ) วรเมธา ในที่นี้ในโรงเรียนโบนาปาร์ตแห่งนี้มีฉันเท่านั้นแหละที่ชื่อนี้^O^ ( ฟังดูยิ่งใหญ่เนอะ ) ฉันมีพี่ชายสองคนชื่อ แจนกับเจล จะเรียกพี่ก็ได้นะฉันไม่หวง>O<
พ่อเป็นอาจารย์ที่ให้คำปรึกษาเกี่ยวกับวิชาการต่อสู้ทั้งหลายที่คนรู้จักและไม่รู้จัก เช่น เทควันโด ยูโด คาราเต้ เคนโด้ กังฟู ไซฮ่าน ( เป็นวิชาการต่อสู้ของจีน จะใช้ความว่องไวและตัวเบาเป็นหลัก ) เทคคอน ( เป็นวิชาการต่อสู้ของเกาหลี ปันจุบันนี้หาคนที่รู้จักเทคคอนน้อยมาก ) ส่วนมากพ่อชอบไปเป็นกรรมการตัดสินการแข่งอะไรประมาณนั้น เราสามคนพี่น้องก็ได้เชื้อความเก่งและกวนTeenมาจากพ่อเนี่ยแหละ คนสุดท้ายก็คือแม่ฉันท่านไม่ได้อยู่กับฉันมาตั้งแต่เด็กแล้วล่ะ ความทรงจำที่เกี่ยวกับแม่...ฉันมีน้อยมากแต่พวกพี่บอกกับฉันว่าแม่เป็นคนที่สวยและใจดีมาก ฉันจึงใช้ชีวิตมาในรูปแบบของผู้ชาย แต่ใช่ว่าฉันจะไม่มีเพื่อนผู้หญิงนะ ฉันมีเพื่อนผู้หญิงตั้งสองคน ชื่อนูเอลกับเบน สองคนนี้สนิทกับฉันมาตั้งแต่เด็กเพราะบ้านเราติดกันพ่อแม่ก็ไปมาหาสู่กันเหมือนญาติพี่น้อง นูเอลเป็นลูกคุณหนูแต่ไม่คุณหนูเมื่ออยู่กับพวกฉัน รูปร่างหน้าตาก็ ตัวขาวๆ ปากสีชมพู แก้มป่องๆที่ออกแดงๆหน่อยๆ ตากลมๆ รวมๆก็น่ารักมากอ่ะนะ^^ นูเอลมีพี่ชายชื่อนิคเป็นเพื่อนสนิทกับพี่เจลพี่ชายฉันแต่ฉันชอบเรียกว่า ' ไอ้พี่นิค ' เบน ครอบครัวยัยนี่เป็นตระกูลดัง ดังมากด้วยในเครือญาตินี่แทบไม่รู้จัก นามสกุลของยัยนี่คือ อาทิตยมาตย์ ตอนที่เข้าปีหนึ่งดันไปเจอกับคนในตระกูลเดียวกันอีก รู้สึกจะอยู่ปีสามแล้วก็จบไปแล้วตอนพวกฉันขึ้นปีสอง ชื่อยี่ห้อนํ้ายาล้างจานหรืออะไรเนี่ยแหละ ยัยนี่หน้าตาสวยขั้น very เลยแหละ ขนตางอนยาวแบบไม่ได้ดัดแต่งอะไรทั้งสิ้น ตาคมสวย ปากจีบเล็กๆที่มีสีแดง โอ้ว! ทำเอาฉันใจเต้น>O< สวยขั้นนี้ก็ทำให้คนเข้ามารุมจีบแต่มุกยัยนี่มีเยอะ เวลาใครเข้ามาจีบก็จะทำเป็นยิ้มๆแล้วก็บอกว่า ' ไปหาเส้นผมของงูมาให้ก่อน ถ้าหาได้จะยอมคบด้วย ' คิดดูพูดแบบนั้นแล้วหมา เอ๊ย! คนที่ไหนมันจะหาเจอ
พวกฉันสามคนไม่ค่อยมีเพื่อนเพราะด้วยท่าทางที่หยิ่งของพวกฉันสามคนรวมกันมันก็เลยเกิดเรื่องขึ้นตอนอยู่ปีหนึ่ง พวกฉันถูกพวกปีสองและปีสามลากไปทำร้ายหลังตึกเก่าโทรมๆเพื่อไม่ให้ใครรู้...
' ดี! เอาให้มันหนักเลย ตบเข้าไปแรงๆหน่อยฉันหมันไส้พวกมันมานานแล้ว '
' เอางั้นเหรอ? ได้ '
เพี๊ยะ!! เพี๊ยะ!!
หน้าของนูเอลกับเบนหันไปตามแรงฝ่ามือของยัยพวกนั้น ส่วนฉันถูกอีบ้าพวกนั้นมัดติดกับเสาเพราะกลัวว่าจะสู้ไม่ได้

' หึ! เนี่ยหรอสิ่งที่คนมีการศึกษาเค้าทำกัน มันไม่ต่างอะไรกับพวกข้างถนนเลย...ไม่สิบางทีคนข้างถนนอาจจะดีกว่าพวกเธออีก ' เบนยันตัวลุกขึ้นแล้วเช็ดคราบเลือดที่เกรอะกรังอยู่ตรงมุมปาก ตามด้วยนูเอลที่ค่อยๆลุกขึ้นช้าๆ
' มันคงถึงเวลาแล้วใช่มั้ยจิล ' นูเอลเอ่ยปากถามฉัน
' ไม่รู้สิ.... ' ฉันตอบออกไปพร้อมกับใช้มีดเอนกประสงค์ที่ซ่อนไว้ในปลอกรัดข้อมือที่ถ่วงนํ้าหนักมือของตัวเองตัดเชือกออกแล้วเดินเข้าไปหาตรงที่นูเอลและเบนยืนอยู่
' คงจะได้เวลาแล้วล่ะมั้ง '
' ยืนอะไรอยู่เล่า!! จัดการมันสิ!!! '
' จริงๆฉันไม่ได้อยากทำอะไรที่มันสื่อถึงความไม่มีการศึกษาหรอกนะ ' คงไม่ต้องบอกว่าใครพูด เบนไง -_-
' นังนี่!! งั้นแกก็ด่าฉันน่ะสิ!! '
' ปิ๊งป่อง~ ถูกต้องนะคร้าบฉลาดเหมือนกันหนิ^^ ' นั่นเป็นรอยยิ้มที่บ่งบอกถึงความสะใจ
' กรี๊ด!!! แกอย่าอยู่เล้ย!! '
เพี๊ยะ!!!~~ เพี๊ยะ!!!~~
' เสียใจ... ฉันยังอยู่^^ '

ตุบ!!
' นี่...คือสิ่งที่เธอตบหน้าฉันเมื่อกี้นี้ -_-^ ' (นูเอล)
ตับ!!
' นี่...คือสิ่งที่เธอตบหน้าเบน '
พลั่ก!!
' นี่...คือ...คือ...คืออะไรก็ช่างฉันไม่สนแล้ว!! '
พลั่ก!! ผัวะ!!

' พวกนี้ไม่ได้เรื่องจริงๆ -_-^ '
' แล้วเธอได้เรื่องจริงๆเลยนะยืนดูเฉยๆเนี่ย... '
' เฮอะ!! ฉันไม่เปลืองตัวเหมือนพวกนั้นหรอกย่ะ '
' งั้นเปลืองตัวกับฉันหน่อยได้มั้ยล่ะ '
พลั่ก!!
สิ้นเสียง ฉันก็ปล่อยหมัดแย้บ โห่ ไม่อยากเปลืองตัว แอวะ อยากจะอ้วก
' แก!! แกต่อยฉันเรอะ! '
' ก็เออสิ เห็นฉันตดใส่รึไงล่ะ '
' มันจะมากเกินไปแล้วนะยะ!!! '
' ไม่มากเกินไปหรอก ทีพวกเธอยังเล่นรุมพวกฉันเลย ฉันไม่รู้หรอกนะว่าไปทำอะไรให้พวกเธอถึงต้องทำกันขนาดนี้ แต่ฉันขอบอกเอาไว้เลยว่าถ้ามีอะไรเกิดขึ้นกับเพื่อนฉันอีก ฉันเนี่ยแหละจะส่งเธอลงนรกเองกับมือถ้าไม่เชื่อก็ลองดู '
ฉันเดินไปหาเบนกับนูเอลที่หอบ แฮกๆอยู่ แล้วพาสองคนนั้นออกไปจากที่ตรงนี้ซะ.....

กลับเข้าสู่ปัจจุบัน.......
" จิลไปกินข้าวกัน^_^ " ( นูเอล )
" ได้ แต่ไปเก็บของที่ล็อคเกอร์ก่อน " ฉันสามคนเดินไปเก็บของที่ล็อคเกอร์ของตัวเอง
พรวด!!!~~
มีซองอะไรไม่รู้ล้นออกมาจากตู้ล็อคเกอร์ของฉันO_O
" แหม ^_^ ไม่เบาเลยนะจิล " นูเอลพูดแซวฉัน เหอะ เดี๋ยวดูของตัวเองมั่งนะ
พรวด!!!~~
" ฮ่าๆ ไม่ได้ดูตัวเองเลยนะนูเอล^O^ "
" นี่มันอะไรอ่ะ! "
" ถามได้จดหมายรักไงนูเอล นี่เธอโง่หรือเธอโง่เนี่ย -_- " คงไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเป็นใคร
พรวด!!!~~ ( 'o' )
พอเบนเปิดออกมั่งมันก็มีจดหมายรักออกมาเหมือนกันนะ แต่ มันดันมี...เส้นผมหลายๆเส้นอยู่ในตู้ของยัยเบนด้วยอ่ะแถมมีติดป้ายชื่ออีก แม่เจ้า <'( 'O' )'>
ฟึ่บๆๆๆๆๆๆๆ
ไม่ต้องถามว่าเสียงอะไร...เพราะฉันจะบอก...มันคือเสียงที่พวกฉันโกยไอ้พวกซองจดหมายแล้วเอาไปทิ้งถังขยะอย่างด่วนที่สุด
" หึๆ ของใครก็ตามเก็บเองแล้วกัน " (เบน)
" พวกนี้ได้ไม่ตายดีแน่กล้ามากๆ " (ฉัน)
" หิวอ่ะ ไปกินข้าวกัน " (นูเอล)
เอ่อ ฉันกับเบนคุยเรื่องเดียวกับยัยนูเอลรึป่าวอ่ะ -_-; ชั่งเฮอะ

เราพากันเดินมาถึงโรงอาหารของโรงเรียนแล้วแยกออกไปซื้อของกินของตัวเอง แต่วันนี้เบนเกิดพิศวาสอยากกินข้าวหมูแดงของโปรดฉันขึ้นมา นูเอลเลยไปคนเดียว
" เบนเธอว่านูเอลซื้อของแบบมีอุปสรรคหรือไม่มีอุปสรรค " ฉันถามเบนในขณะที่กำลังต่อแถวรอสั่งข้าว
" ฉันว่ามีอุปสรรคมากกว่าไม่มีอุปสรรคนะจิล นูเอลเองก็หน้าตาน่าแกล้งออกจะตายไป-_- "
" งั้นเหรอ อืม ฉันก็คิดแบบเธอเหมือนกัน...อ้าว เฮ้ย!! O_O หายไปไหนกันหมด " พอฉันหันกลับมาทางหน้าร้านก็ไม่มีวี่แววของคนที่มาต่อแถวก่อนหน้า เหลือแค่ฉันกับยัยเบนยืนเด่นเป็นสง่าอยู่สองคน
" ก็ดีแล้วไม่ใช่เหรอ ไม่ต้องต่อแถวนาน -_- " เบนดันหลังฉันให้เดินไปสั่งข้าวป้าสายสมรเจ้าของร้าน
" ป้าคะข้าวหมูแดงสองจานค่ะ " เบนสั่ง
" ป้าเอาเยอะๆนะโดยเฉพาะหมูแดงอ่ะเอาเป็นพิเศษ "
" จะคนไหนป้าก็ให้เท่ากันหมดแหละ " โห่ ป้างกจัง เห็นใจคนที่ซื้อกินทุกวันหน่อยก็ไม่ได้-_- มันต้องเจอแบบนี้^O^
" โถ่ พี่สายสมรขากับข้าวร้านพี่เนี่ยมันอร๊อยอร่อย ถูกปากจิลคนนี้มากเลยรู้รึเปล่าคะ จิลคนเนี้ยช๊อบชอบอาหารร้านพี่ ยังไงก็ขอหมูแดงกับไข่เยอะๆนะคะ >O< " ฉันออกปากชมสรรพคุณป้า แหม ฉันเนี่ยปากหมา เอ๊ย! ปากหวานจริงๆ^O^
" อย่าออกปากชมพี่ขนาดนั้นสิพี่เหริงนะ ชมกันซึ่งหน้าแบบนี้เอาไปเลยจ้ะ >//O//< " เยส~ ป้าสายสมรยอมให้หมูแดงกับไข่ตั้งลูกหนึ่ง โฮะๆๆ^O^ ตั้งลูกหนึ่งเชียวนะTOT ฉันเดินมาถึงโต๊ะที่นั่งประจำ แต่ ใครมันบังอาจมานั่งโต๊ะพวกฉันเนี่ยก่อนที่จะเดินเข้าไปถึงโต๊ะ ฉันหยุดเดินแล้วมองหน้ากับเบน
" ใครที่ไหนมานั่งโต๊ะเราน่ะ? " เบนพูดออกมา
" ถ้าอยากรู้ต้องเข้าไปดู " ฉันเดินเข้าไปตรงโต๊ะพร้อมกับเบนแล้วกระแทกจานข้าวหมูแดงลงบนโต๊ะ ข้าวจ๋าอย่ากระเด็นออกมาตามแรงกระแทกเลยนะTOT เข้าเรื่องต่อ ฉันมองหน้าคนที่มันบังอาจมาแย่งโต๊ะนั่งด้วยสายตานิ่งๆ แต่ถ้าคนอื่นเห็นเขาจะบอกว่ามันเป็นสายตาที่ดูไม่เป็นมิตรเอาซะเลย ฉันได้แต่ยืนมองอยู่อย่างนั้นไม่พูดอะไรถ้าเจ้าตัวรู้เขาก็จะพูดคำว่า 'ขอโทษ' แล้วลุกออกไปแต่นี่อะไรนั่งเอาข้าวยัดเข้าปากเฉยไม่รู้สึกอะไรเลย
" พวกนายแย่งโต๊ะฉัน-_- " ( เบน )
"..." เลขหมายที่ท่านเรียกไม่สามรถติดต่อได้ในขณะนี้ ชักจะมากเกินไปแล้วนะ
ฉันทำท่าจะพุ่งเข้าไปกระชากคอเสื้อไอ้พวกนั้นแต่ก็ถูกแขนยัยเบนรั้งเอาไว้ซะก่อน ฉันกับยัยเบนพูดกันทางสายตา มันก็ได้ความว่า
' ไอ้บ้าสามตัวนี้มันแย่งที่เรานะ เธอจะปล่อยไปเหรอ '
' ฉันรู้ แต่อย่าทำอะไรให้บานปลายกว่านี้เลย โต๊ะข้างๆนี้ก็ว่างอยู่ปล่อยไอ้บ้าพวกนี้ไปเถอะ ฉันว่าพรุ่งนี้คงไม่มานั่งแล้วแหละ '
' ได้ โอเค ' เบนวางจานของตัวเองบนโต๊ะข้างๆแล้วนั่งลงแต่ไม่วายส่งสายตาที่เป็นประโยคประมาณว่า...
' เอาก้นมามั้ยถ้าเอามาก็ Sit down please ' ฉันหันกลับมาทุบโต๊ะที่โดนแย่ง หยิบจานข้าวหมูแดงมานั่งกิน พอนูเอลเดินมาถึงก็มีสีหน้างงๆแต่ก็ไม่พูดหรือปริปากอะไรออกมา
วันนี้เป็นวันที่พวกฉันนั่งกินข้าวกันเงียบที่สุด ได้ยินแต่เสียงช้อนกระทบกับจานแค่นั้นแหละ คิดแล้วก็หมันไส้ ฮึ่ย! -_-^^
" รชต นั่นเธอทำอะไรน่ะ-O-!! " หะ...หาO_O!! ลืมไปสนิทเลยตอนนี้อยู่ในช่วงคาบเรียนวิทยศาสตร์แต่อาจารย์มาสอนไม่ได้ แล้วบอกให้เข้ามาจัดหนังสือในห้องสมุดแทน แล้วนี่มันอะไร...ฉันทำอะไร ('O';) ทำไมหนังสือมันออกมาจากตู้เยอะขนาดนี้ล่ะ
" รชต เธอทำอะไรของเธอ! "
" เอ่อ...หนูกำลังเรียงเลขหนังสือใหม่น่ะค่ะ ตรงนี้มันเรียงผิดหมดเลย หนูอยากแบ่งเบาภาระอาจารย์น่ะค่ะ ^ ^; "
" แหม ชั่งเป็นเด็กที่ดีอะไรอย่างนี้นะ รชต ^_^ "
" แล้วอาจารย์รู้มั้ยคะ ว่าวันนี้อาจารย์แต่งตัวส๊วยสวย ^_^; "
" เธอก็ชมอาจารย์มากไป ไม่เอาแล้วไปดีกว่า อยู่กับเธออาจารย์ว่าตัวเองต้องลอยแน่เลย>_< " ฮู้ว์ U.U รอด ไม่ต้องสงสัยอะไรเลยถ้าพวกฉันจะเป็นที่รักยิ่งของพวกอาจารย์ -_-V โรงเรียนนี้ก็แปลกทั้งอาจารย์ ป้าขายข้าว ภารโรงจนไปถึงยามหน้าประตู บ้ายอกันไปหมด -_- อาจารย์เดินไปคุยกับนูเอลต่อด้วยเบน ท่าทางของอาจารย์ก็เหมือนกับตอนที่โดนฉันชมเมื่อกี้แหละ พออาจารย์โดนยัยเบนชมแล้วเดินออกไปยัยสองคนนั้นก็หันกลับมาหัวเราะคิกๆ ^_^
" เธอใช่คนที่ไม่มีมารยาทเมื่อตอนกลางวันรึเปล่า " เสียงหนึ่งพูดขึ้นทำให้ฉันหยุดการกระทำแล้วหันไปมองเจ้าของเสียง
" เมื่อกี้นายพูดว่าอะไรนะ? " ฉันถามออกไปอย่างงงๆ ผู้ชายคนนี้เป็นบ้ารึเปล่า มาถึงก็ว่าฉันเป็นคนไม่มีมารยาท
เฮอะ! จะบอกอะไรให้ฉันน่ะเป็นคนมีมารยาทนะ -_-^!!...แต่น้อย( ' ';)
" สมองเธอคงจะประมวนผลช้าสินะ " นายนั่นดันหนังสือที่ตัวเองเอาออกมาดูเข้าไปในตู้หนังสือ
" ฉันถามเธอว่า เธอใช่คนที่ไม่มีมารยาทเมื่อตอนกลางวันนี้รึเปล่า "
" ฮะ!! ('O') " ฉันไม่เข้าใจในสิ่งที่นายนี่พูด และเริ่มมีคำถามเข้ามาในหัวฉัน นายนี่เป็นใคร...ฉันรู้จักด้วยหรอ...นายนี่ฉันเคยเห็นหน้ารึเปล่า ไหนรองโฟกัสภาพหน่อยซิ [ ( ' ' ) ]....[ ( 'O' ) ] เฮ้ย! นั่นมันคนที่แย่งโต๊ะกินข้าวฉันนี่!
" เธอพูดได้แค่ 'ฮะ' คำเดียวใช่มั้ย " ฮึ่ย!! นึกถึงแล้วอารมณ์ไม่ดี ฉันรีบหยิบหนังสือที่ลื้อออกมา (โดยไม่รู้ตัว) ยัดเข้าตู้ด้วยความโมโห
" โอ๊ย! นายไม่รู้อะไรฉันพูดได้ตั้งหลายคำแล้วก็พูดรู้เรื่องด้วย แต่ฉันฟังนายพูดไม่รู้เรื่องอ่ะนายพูดภาษาคนหรือภาษาโคกันล่ะ " ฉันหลอกด่าไปสะใจชะมัด^O^
" ฉันไม่สะทกสะท้านหรอกนะ เพราะฉันถูกหลอกด่าโดยคนที่โคยิ่งกว่า " อะ...ไอ้ ฉันเกือบจะเข้าไปตะปบหน้านายนั่นอยู่แล้วอีกนิดเดียวเท่านั้น ถ้าไม่ติดว่าที่นี่คือห้องสมุดแหล่งรวบรวมความเงียบและฉันต้องรักษาภาพพจน์เด็กดี ( ฟังดูยิ่งใหญ่ยังไงไม่รู้ ) ฉันเลยทำได้แค่....
" ขอบคุณสำหรับคำชม ^_^ " รอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความแค้นอันแรงกล้า เอาไว้เจอกันตอนที่ไม่มีอาจารย์ก่อนเถอะ ฮึ่มๆๆๆ -_-^^
" เธอปัญญานิ่มมากกว่าสมองช้า " ไม่ไหวแล้วเว้ย!! ฉันกระชากคอเสื้อของนายนั่นอย่างแรง
" นายจะมากเกินไปแล้วนะ -_-^^ " ฉันพูดด้วยนํ้าเสียงเรียบนิ่งและเบา
" นายมีสิทธิ์อะไรมาพูดกับฉันแบบนี้ไม่ทราบ.... "
โป๊กกกก!!~
ฉันเอาหัวตัวเองโขกกับหัวนายนั่นอย่างแรง และปล่อยคอเสื้อนายนั่นก่อนจะเดินออกจากตรงนั้น เย็นไว้ๆจิล U.U นายนั่นกุมหัวตัวเองพลางมองหน้าฉันด้วยความรักใคร่ ( ฉันคิดเอง -_-v ) และเดินมานั่งโต๊ะมุมหนึ่งในห้องสมุด
" รชต! เธอจัดหนังสือเสร็จแล้วเหรอ " อาจารย์โผล่มาอีกแล้ว o_O
" อ่า...ค่ะอาจารย์ "
" งั้นก็ไปจัดตรงมุมนั้นให้อาจารย์หน่อยนะ อาจารย์ว่ามันดูไม่เรียบบร้อยยังไงไม่รู้ ฝากด้วยนะ รชต ^^ " ได้ค่ะอาจารย์สุดสวย...สวยจนซวย ( ประชด ) ฉันทำตามที่อาจารย์ สั่งหนังสือเยอะแยะเต็มไปหมดแบบนี้ ให้ฉันจัดคนเดียวเนี่ยนะแล้วห้องสมุดมันออกจะกว้างใหญ่ขนาดนี้ไม่เห็นใจนักเรียนบ้างเลยเรอะ T^T
ตุบ!!!
หนังสือมันหล่นออกจากตู้ได้ยังไงน่ะ O_O
ตุบ!!!
อีกแล้ว O_O ฉันค่อยๆเดินเข้าไปหยิบหนังสือขึ้นมา
ตุบ!!! ตุบ!!! ตุบ!!! ตุบ!!!
โอ๊ย!~~~T_T อยู่ดีๆหนังสือที่อยู่บนชั้นมันก็หล่นลงมาทับตัวรวมไปถึงหัวฉันด้วย โอ๊ย!!~~ TT_TT
" คิกๆๆๆๆ " เอ๊ะ! เสียงหัวเราะที่ไหนน่ะ O_o และฉันก็รู้ที่มาของเสียง มันอยู่อีกด้านหนึ่งของชั้นหนังสือพอมองรอดไปก็เห็นพวกผู้หญิงหัวเราะคิกคักๆกันอยู่ หนอย!! บังอาจมากที่ทำกับฉันแบบนี้ -_-^^^ฉันแสร้งทำเป็นไม่รู้ หยิบหนังสือยัดเข้าไปที่เก่าก่อนจะค่อยๆย่องอ้อมมาทางตู้หนังสือด้านหลังของยัยพวกนั้น ชั่งโง่กันซะเหลือเกินฉันย่องออกมาแล้วยังไม่เห็นกันอีกแน่ะ ^O^ เป็นทีของฉันบ้างล่ะนะ
ตุบ!!! ตุบ!!! ตุบ!!! ตุบ!!! ตุบ!!! ตุบ!!! ตุบ!!! ตุบ!!!
ได้ผลตามคาดหนังสือตกลงไปทับหัวของยัยบ้าพวกนั้น ฉันแกล้งทำเป็นไม่รู้เรื่องเดินเข้าไปทักยัยพวกนั้น
" ทำไมหนังสือตกลงมาแบบนั้นล่ะ "
" อ๋อเปล่า...คือพวกเราจัดมุมนี้น่ะ " ชั่งไม่เนียนเอาซะเล้ย รู้ๆกันอยู่อาจารย์ใช้ให้ฉันมาจัดตรงนี้
" อย่างนั้นเหรอ อืม พยายามเข้านะ ^^ " แต่เพื่อความสบายของตัวเองใช้ยัยพวกนี้จัดมันซะเลย ^-^v นูเอลกับเบนไปไหนนะเมื่อกี้ยังนั่งจัดหนังสือยู่ตรงนี้อยู่เลย ฉันเดินตามหาคุณเพื่อนทั้งสองทั่วแล้วเดินขึ้นบันไดมาชั้นสองแต่ดันมีคนยืนมุงดูอะไรซักอย่าง ฉันเดินเข้าไปสะกิดเพื่อนในห้อง
" มีเรื่องอะไรกัน -_-? "
" เพื่อนในห้องเราคนนึงไปหาเรื่องพวกรุ่นพี่ปีสามเข้าน่ะ พวกนั้นกำลังตามหายัยบ้านั่นอยู่ "
" รุ่นพี่ปีสามมันจะใหญ่ขนาดไหนกันเชียว -_- "
" หนุ่มฮอตสามคนของโรงเรียนเรา " โรงเรียนนี้มีหนุ่มฮอตด้วย O_o ฉันยังหาคนหน้าตาดีโรงเรียนนี้ไม่ค่อยจะมีเลยหรือมีแต่ไม่เคยเห็น
" แล้วเห็นเพื่อนฉันมั้ย " ฉันถามต่อ
" พะ...เพื่อนเธอเอ่อ.... " นายนั่นหันมาทำตาโตใส่ฉันก่อนจะตอบแบบอึกอัก
" เพื่อนฉันทำไม ( -_-) " ฉันตวัดสายตาไปมองนายนั่น
" เพื่อนเธอดะ...โดนลากตัวไปอยู่ในวงล้อม.... " ไม่รอให้นายนั่นพูดจบฉันก็เดินแหวกเข้าไปในวง ขืนรอให้จบฉันตะคริวกินแน่รับรองได้ กว่าจะพูดได้แต่ล่ะคำ -_- ฉันเดินเข้ามาแต่ยังไม่ได้อยู่ในสุดของวง ฉันเดินเลาะมาทางข้างหลังของไอ้พวกรุ่นพี่ นูเอลกับเบนกำลังยืนประจัญบานกับพวกนั่นและยืนมองฉันอยู่เงียบๆ ฉันใช้นิ้วขึ้นมาไว้ตรงปากเป็นการบอกให้นิ่งต่อไป
" ยัยแสบนั่นไปไหน ขอแค่บอกก็หมดเรื่องแล้วสาวน้อย "
" (' ') / (' ') " ยัยสองคนนั้นนิ่งเงียบเหมือนกับเป็นตุ๊กตา
" ไม่รู้รึไงว่าพวกฉันเป็นใครจริงมั้ยครับสาวๆ ^_^ " หนุ่มฮอตอีกคนหันไปถามพวกผู้หญิงในห้องฉัน หนอย! ไอ้พวกกะล่อนเอ๊ย! -_-^^
" แค่เธอบอกมาว่ายัยนั่นอยู่ที่ไหนแค่นี้ก็จบ -_- "
" อยากรู้จริงๆน่ะเหรอ " ฉันตั้งท่าทันทีที่ยัยสองคนนั้นพูดจบ ^^
" ก็อยู่ข้างหลังพวกนายไง "
ผัวะ!!!!!!
มันเกิดขึ้นเร็วมาก หนุ่มฮอตเบอร์หนึ่งโดนกำปั้นทุบเข้าที่ท้ายทอย ในจังหวะที่หนุ่มฮอตเบอร์สองหันมาด้วยความตกใจฉันจัดการใช้ขาอันยาวเตะก้านคอเข้าจนมันมีเสียงดัง...
ปาบ!!!!!!
หนุ่มฮอตเบอร์สามหรือไอ้คนที่ฉันโขกหัวไปเมื่อกี้นั่นแหละ ง้างหมัดขึ้น แต่ฉันไวกว่า -_- ปล่อยหมัดแยบเข้าท้องนายนั่นซะก่อน เห็นมั้ยฉันบอกแล้วว่ามันเร็วมาก ^_^v
" เธอกล้ามาก... " นายคนที่โดนฉันโขกหัวไปชี้หน้าฉัน
" ไหน! คนไหนที่มีเรื่องกัน กล้ามีเรื่องในห้องสมุดเชียวเรอะ!! " อะ...อาจารย์มาจะทำยังไงดี o_O ปิ๊ง!~ ฉันทำเสื้อผ้าตัวเองให้ยับยู่ยี่และทำผมให้ยุ่ง (อันที่จริงผมฉันมันเซอร์อยู่แล้วไม่ต้องทำก็ได้ -_- ) นูเอลกับเบนเห็นดังนั้นเลยทำตาม
" พวกเธอเป็นบ้าอะไรกัน " หนุ่มฮอตพูดขึ้น พออาจารย์เดินเข้ามายัยนูเอลกับยัยเบนก็...
" ฮือๆๆ อาจารย์คะ รุ่นพี่สามคนเนี้ยแกล้งพวกเราค่ะ T^T " ระ...ร้องไห้เข้าไปฟ้องอาจารย์ ('o') บราโว่!
" ฮะ! เธอว่ายังไงนะ สามคนเนี้ยน่ะเหรอ " ใช่!...ใช่ซะที่ไหนล่ะอาจารย์ ฝีมือพวกหนูทั้งนั้นแหละ^^
" ใช่ค่ะอาจารย์ ดูหลักฐานสิคะ-_- "
" พวกเธอสามคนนี่ไม่ได้เรื่องเลยนะ หัดทำตัวให้มันเป็นตัวอย่างที่ดีแก่รุ่นน้องซะบ้างสิ!! " อาจารย์คลายอ้อมกอดออกแล้วเดินเข้าไปสั่งสอนหนุ่มฮอตของโรงเรียน ฉันสามคนแลบลิ้นใส่พวกนั้นโดยที่อาจารย์ไม่เห็นเพราะยืนหันหลังให้ แต่พวกนั้นเห็น...
" อาจารย์ดูพวกนั้นเด่ะ!!! "
" อะไร สามคนนี้ทำไม " พออาจารย์หันกลับมาพวกฉันก็ชักลิ้นเข้าปากแล้วบรรเลงบทโศกเต็มสตรีมต่อ เศร้านะเศร้ากระซิกๆ ^O^
" นี่ต่อหน้าฉันพวกนายยังหาเรื่องอีกเหรอ!! ตามฉันมานี่!! พวกปีสองไปเก็บข้าวของเตรียมกลับบ้านได้ส่วนปีสามจัดหนังสือต่อ " อาจารย์สั่งให้หนุ่มฮอตเดินตามออกไปแต่พวกนั้นก็ยังไม่วายหันกลับมาหาเรื่องพวกฉันต่ออีก -_-;
" ได้เจอกันอีกแน่พวกเธอน่ะ!!! "
" จำไว้ยัยมาร!!! "
" นายสามคนหุบปากไปเลยนะอยากให้ฉันลงโทษหนักๆใช่มั้ย!! ได้~ " เมื่อยังเห็นว่าหนุ่มฮอตยังไม่ยอมหยุดหาเรื่องง่ายๆ อาจารย์เลยเดินกลับมาบิดหูพวกนั้นแล้วลากออกไป
" คิกๆๆๆ ฮ่ะ...ฮ่าๆๆๆ " และนั่นคือเสียงที่แสนจะน่าหมันไส้ของพวกฉันหลังจากที่พวกนั้นออกไปแล้ว ^O^

ตอบกลับโพส

ย้อนกลับไปยัง “ก้าวแรก(สู่นักเขียนมืออาชีพ)”