True love or Intimate รักครั้งนี้จะเลือกใครดีนะ?

ถ้าเพื่อนๆ มีเรื่องที่น่าสนใจและต้องการแบ่งปันเนื้อหา หรือร่วมเป็นส่วนหนึ่งของการเป็นนักเขียนมืออาชีพ

Moderator: Gals, B.Comics, พี่บี

ตอบกลับโพส
nOoPLOyzZ
โพสต์: 2
ลงทะเบียนเมื่อ: เสาร์ 26 ก.พ. 2011 2:01 am

True love or Intimate รักครั้งนี้จะเลือกใครดีนะ?

โพสต์ โดย nOoPLOyzZ »

True love or Intimate รักครั้งนี้จะเลือกใครดีนะ?
บทนำ

กรี๊ดดดดด~!!!
ชายหนุ่มสามคนปรากฏกายออกมาจากความมืด พวกเค้าดูโดดเด่นอย่างมากเวลาที่อยู่บนเวที การปรากฏกายของพวกเค้าเรียกร้องความสนใจจากบรรดาแฟนคลับได้เป็นอย่างดี ใช่แล้วพวกเค้าคือนักร้องดัง ไอดอลที่ใครๆ ต่างก็ใฝ่ฝันถึง ?Blackness?
แบล็คเนสประกอบด้วย ซันนี่นักร้องนำซึ่งยังควบตำแหน่งมือกีต้าร์อีกด้วยเสียงร้องอันทรงพลังของเค้าทำให้ใครๆ ต่างก็พากันเคลิบเคลิ้มเวลาที่ได้ฟังเพลงของแบล็คเนส ซันนี่เป็นลูกครึ่งไทยญี่ปุ่นผมยาวสีดำประกายเขียวของเค้าถูกซอยสไลด์ตามแบบญี่ปุ่นดวงตาสีดำนิลคู่นั้นที่ดูน่าเสน่หา บุคลิกที่เย็นชาแต่แฝงไปด้วยความเซ็กซี่ร้อนแรงทำให้เค้าดูเหมือนซาตานจอมเย็นชาที่มีแววตาเซ็กซี่และดูดีที่สุด วินด์หัวหน้าวงผู้เคร่งขรึมแต่นั้นกลายเป็นจุดเด่นของวินด์ที่ทำให้บรรดาแฟนคลับสาวๆอยากค้นหามากที่สุด วินด์เป็นคนไทยร้อยเปอเซนต์ผมที่ถูกเปลี่ยนสีเป็นสีน้ำตาลแดงรับกับดวงตาสีน้ำตาลเข้มของเค้าได้เป็นอย่างดี บุคลิกที่ดูเป็นผู้ใหญ่มากกว่าใครๆ ในวงทำให้เค้าเหมาะสมกับตำแหน่งหัวหน้าวงมากที่สุดนอกจากนี้วินด์ยังรับหน้าที่เล่นเบสให้กับวง ลิเวอร์หนุ่มเพลย์บอยประจำวงเค้าขึ้นชื่อเรื่องเจ้าชู้กรุ้มกริ่มมากที่สุดในวง ลิเวอร์เป็นลูกครึ่งไทยแคนนาดาผมสีทองในตาสีฟ้าน้ำทะเลตามแบบฉบับลูกครึ่ง ความเจ้าชู้กรุ้มกริ่มของเค้านั่นเองที่ทำให้ไม่ว่าจะเป็นสาวๆ คนไหนก็อยากตกเป็นของเค้าเพียงแค่เจอความหล่อบวกลูกอ้อนและขี้เล่นของเค้าเป็นต้องตกหลุมรักลิเวอร์อย่างง่ายดาย ลิเวอร์รับหน้าที่เป็นมือกลองของวง
บอกได้คำเดียวว่าทั้งสามคนหล่อขั้นเทพและไม่สามารถตัดสินได้ว่าใครหล่อกว่ากัน ความหล่อของทั้งสามคนกินกันไม่ลงจริงๆ แต่ที่ฉันบรรยายมาทั้งหมดไม่ใช่เพราะฉันเป็นแฟนคลับของพวกเค้า หรือคลั่งแบล็คเนสหรอกนะ ฉันไม่ใช่แฟนคลับของพวกเค้าและที่สำคัญฉันไม่ได้คลั่งใครสักคนในบรรดาพวกเค้าสามคนเลย แต่ที่ฉันต้องมายืนอยู่ตรงนี้เป็นเพราะยายเพื่อนบ้าของฉัน T^T มันลากฉันมาดูปู้จายของมาน~
?เปียกปูนแกดูลิเวอร์ของฉันสิ กรี๊ด!!!? ไม่ใช่เสียงใครที่ไหนยายน้ำหวานเพื่อนซี้ปึ้กของฉันเองนั่นเอง ยายน้ำหวานคลั่งแบล็คเนสมากที่ฉันรู้เรื่องของแบล็คเนสดีก็เพราะยายนี่คอยกรอกหูฉันอยู่ทุกวัน จนฉันรู้เรื่องของแบล็คเนสดีพอๆกับพวกที่คลั่งแบล็คเนส
?เออๆ เห็นแล้ว เมื่อไหร่คอนเสริตจะจบสักทีละแก? ฉันตอบไปส่งเดชเพราะฉันเบื่อจะตายอยู่แล้ว กรี๊ดดดดด~!!!อยากจะทึ้งหัวตัวเองไม่น่าหลวมตัวมาด้วยเลย TOT
?โหย...แกคอนเสริตเพิ่งจะเริ่ม นี่ฉันอุตส่าต์พาแกมาดูแกรู้ไหมว่าแกโชคดีแค่ไหนมีคนอีกเป็นพันๆ ที่อยากจะดูแต่ซื้อตั๋วไม่ทัน แกน่าจะรู้ตัวไว้ซะนะว่าแกเป็นคนที่โชคดีมากๆ ^0^?
?มันเป็นสิ่งที่ฉันต้องการหรอยายน้ำหวานเพื่อรัก =^=? ดูร่ายซะยาวเป็นฉากๆ แต่ฉันอยากจะถามสักคำว่ามันเป็นความต้องการของฉันหรือเปล่า มันเป็นความอยากเอ้ยความต้องการของแกคนเดียวเลยไอ้เพื่อนบ้า
?เออเอาน่า ถ้าแกยังเห็นเป็นเพื่อนรักของแก แกก็อดทนหน่อยไม่เสียตังค์สักบาทและยังได้เจอคนหล่อแกนะกำไรเห็นๆ >__< ?
?อ้อหรอออออ? ฉันลากน้ำเสียงยาวประชดยายน้ำหวานด้วยอาการสุดเซ็งเพราะตอนนี้ฉันร้อนมากๆ โดนเบียดซะจนตัวจะลีบแล้ว =O=
ยายน้ำหวานลงทุนซื้อตั๋วคอนเสริตให้ฉันและลากฉันให้มาเป็นเพื่อน คอยกรอกหูฉันเรื่องแบล็คเนสอยู่ทุกวันทุกเวลไม่ว่าจะเป็นเพลงไหนหรือมีอะไรใหม่ออกมาก็จะเอามาให้ฉันดูฉันฟัง ฉันยอมรับว่าเพลงของแบล็คเนสเป็นเพลงที่ดีมาก และก็เพราะมากซะด้วยแต่นั่นก็ไมได้ทำให้ฉันรู้สึกอะไรกับแบล็คเนสเลย เพราะว่าอะไรน่ะหรอ? ฉันเองก็มีวงที่ฉันคลั่งไคล้เหมือนกันวงนั้นคือ ?Abyss? ฉันอยากบอกว่าสองวงเป็นคู่แข่งกันค่ะทั้งสองวงดังพอกัน มีดีกรีความหล่อและความสามารถมากๆ พอกัน แต่เป็นเพราะว่าฉันหลงรักวงอเบสไปแล้วโดยเฉพาะฮิโรกิยอดดวงใจ >///< เขินจัง ฮิโรกิเป็นนักร้องนำของวงอเบสส์ค่ะฉันจะอธิบายถึงอเบสส์ให้ฟังคร่าวๆนะค่ะ วงอเบสมีห้าคน ประกอบด้วยฮิโรกิ (ร้องนำ) รุกะ (กีต้าร์) ฮารุ (กีต้าร์) ซาจิโตะ (เบส) ฮิคารุ (กลอง) อเบสส์เป็นคนญี่ปุ่นแท้ๆที่หลงใหลในประเทศไทยก็เลยมาหาแรงบรรดาลใจในประเทศไทยแล้วสุดท้ายก็เลยได้เดบิวต์อย่างเป็นทางการในประเทศไทยด้วย ^^ ตรงนี้แหละที่น่าภูมิใจว่าประเทศไทยของเรามีดีจนต่างชาติหลงใหลเช่นกัน
หลังจากที่ทนทุกข์กับการเบียดเสียดกับผู้คนมากมายในที่สุดความทรมานของฉันก็จบลง ดีใจจนอยากร้องไห้ TOT ถ้าเป็นคอนเสริตของอเบสส์นะฉันจะไม่หวั่นเลยสู้ตายเพื่อที่รัก v(^o^)v ก็เล่นยายน้ำหวานลากฉันมาต่อคิวเพื่อรอประตูคอนเสริตเปิดตั้งแต่สี่โมงเย็นฉันกับยายน้ำหวานเลยหิวโซซัดโซเซกันมากมาย ฉันกับยายน้ำหวานเลยตกลงปลงใจกันว่าเราจะหาอะไรกินกันก่อนที่กระเพาะจะทะลุแล้วค่อยกลับบ้าน
?เราจะกินอะไรกันดีล่ะน้ำหวาน?
?ฉันอยากกินส้มตำ ลาบ น้ำตกอะ เปียกปูน =O=?
?แกจะกินส้มตำตอนห้าทุ่มเนี่ยนะ?
(_ _)(- -)(_ _)(- -)
?ไม่มีทางฉันไม่อยากท้องเสียไปจนไปมหาวิทยาลัยไม่ได้หรอกนะยะ =___=;? เชื่อเค้าเลยอยากกินส้มตำตอนห้าทุ่มคิดได้ไง
? TOT เปียกปูนใจร้าย?
?ไม่เอาอะแกคิดได้ไงกินส้มตำตอนนี้ ฉันไม่เอากับแกด้วยหรอกฉันกลัวท้องเสียตายก่อนได้เจอฮิโรกิ?
?คุณเพื่อนอ่ะ นะนะ?
?NO WAY?
?จุ๊บ จุ๊บ =3=?
?ยี้ รังเกียจนะ =O=?
ระหว่างที่ฉันมั่วแต่เถียงกับยายเพื่อนบ้าก็มีอีตาโรคจิตที่ไหนไม่รู้วิ่งมาชนฉันเข้าจังเบ้อเริ่มจนฉันลงไปนั่งจับกบก้นกระแทรกฟุตบาท เจ็บอะ T^T แถมยังไม่ยอมขอโทษอีก ฉันเลยเริ่มเสียเซลฟ์ขึ้นมากระทันหัน กับอีแค่ขอโทษยังทำไม่เป็นกันหรือไงคนสมัยนี้ เหอะ
?เดินยังไงของนายกัน ขอโทษสักคำก็ไม่มี? ฉันแหวใส่อีตาโรคจิตนั่น
?เธอไม่หลบฉันเองช่วยไม่ได้? อีตาโรคจิตนั่นทำหน้ากวนบาทาฉันสุดฤทธิ์
?ผิดแล้วไม่รู้จักขอโทษ นายมีความเป็นสุภาพบุรษอยู่บ้างไหม?? อีตาโรคจิตนั่นกวนประสาทที่สุดเลย ขนาดเค้าใส่หมวกไหมพรมใส่แว่นตา ทำให้ฉันมองเห็นหน้าตาที่แท้จริงเค้าไม่ถนัด (แล้วตรงนี้ก็มีแค่ไฟสลั่วๆด้วย) แต่ความกวนประสาทของเค้ากลับไม่ได้ถูกบดบังไปตามหน้าตาของเค้าด้วยเลยสักนิด และดูเหมือนว่าเค้าจะหล่อมากด้วยมีประกายวิ้งๆยังกับดารา แต่นิสัยนี่ฉันขอเอาไปโยนถังขยะเถอะ
?แล้วเธอละมีความเรียบร้อยเป็นสุภาพสตรีแบบผู้หญิงเหมือนชาวบ้านเค้าหรือป่าว??
?เอ๊ะนาย! ไม่ขอโทษแล้วยังปากเสียอีก ต่อยกันเลยไหม? ฉันตั้งท่าจะกระโจนเข้าใส่อีตาโรคจิตนั่น หนอย!!! ผิดแล้วยังปากดีอีกมันต้องเจอค่ะ ต้องเจอของจริง ฉันกระโจนใส่อีตาโรคจิตนั่น หมัดของฉันเฉี่ยวปากของเค้าไปหน่อยเดียว เลยโดนแค่เฉียดๆ เพราะเค้าดันหลบทันแล้วเค้าก็ตัวสูงว่าฉันเยอะด้วย อีตานี่สูงร้อยแปดสิบห้าบวกแน่ๆ
?พอแล้ว เราไปกันเถอะถ้าไม่เค้าขอโทษแกก็อย่าไปใส่ใจเลยเปียกปูน? ยายน้ำหวานที่เงียบอยู่นานเห็นท่าไม่ค่อยดีเลยรีบมาลากฉันออกมาก่อนที่จะเกิดเรื่องมากขึ้นกว่านี้
?อย่าให้ฉันเจออีกนะ? ฉันชี้หน้าเค้าอย่างคาดโทษ
?^___________________^? <<<< อีตาโรคจิตฉีกยิ้มกว้างให้ฉันอย่างสะใจ
เพราะโดนยายน้ำหวานลากออกมา ฉันเลยทำได้แค่ฝากรอยแค้นเอาไว้ =___=; อีตาโรคจิตนั่นเลยยิ้มเยาะฉันที่ฉันทำอะไรเค้าไม่ได้ หึ อย่าให้เจออีกแล้วกันแม่จะเล่นซะให้ราบเป็นหน้ากลอง เปียกปูนโหดไปหรือเปล่าค่ะทุกคน >____<
และแล้วยายน้ำหวานก็ลากฉันมานั่งที่ร้านส้มตำจนได้ เห็นชื่อร้านแล้วรู้สึกร้อนๆ หนาวๆ ยังไงชอบกล ?ร้านส้มตำเจ๊จ๋อยแซ่บถึงทรวงทะลวงถึงตูด? เปียกปูนจะอยู่รอดปลอดภัยจนไปมหาวิทยาลัยไหมค่ะเนี่ย
?วันนี้มันวันซวยอะไรของฉัน เมื่อกี้ก็เจอคนนิสัยไม่ดี ตอนนี้ก็กระเป๋าสตาค์หาย =___=;?
ฉันเพิ่งรู้ตัวว่ากระเป๋าสตางค์สุดเลิฟที่ฉันเก็บฮิโรกิสุดที่รักเอาในซอกลึกของ (หัวใจ) กระเป๋าที่เอาไว้พกดูต่างหน้าเวลาคิดถึงฮิโรกิได้อันตธานหายไป ที่สำคัญคือในกระเป๋านั้นมีของสำคัญเท่าชีวิตของฉันอยู่ด้วย และเป็นของสะสมที่หายากมากๆ เพราะเค้าทำออกแค่ไม่กี่ชิ้น เปียกปูนอยากตาย TOT ฉันทึ้งหัวตัวเองอย่างบ้าคลั่ง กว่าฉันจะได้มาก็แสนจะลำบากดันมาหายไปอีก สงสัยจะหายตอนที่อีตาโรคจิตนั่นชนฉันล้มแน่ๆ เลย
?เอาน่าๆ มื้อนี้ฉันเลี้ยงเองก็ได้ ^^?
?ยายเพื่อนบ้ายังจะทำหน้าตาระรื่นได้อีก =^=?
?โอ๋ๆ ^^?
?งอน!!! ตกลงเธอจะกินส้มตำจริงๆ ใช่ไหม?? ห้าทุ่มแล้วยังมีส้มตำขายอยู่อีก ยายน้ำหวานนี่ช่างสรรหาจริงๆ
?แหม ถึงขนาดนี้แล้วเธอคงกลับตัวไม่ทันแล้วล่ะจ๊ะเปียกปูนเพื่อนสุดเลิฟ ^O^?
?ย่ะ กินก็กินเชอะ?
?เออนี่เปียกปูน ฉันว่าผู้ชายที่เดินชนกับแกเมื่อกี้ดูคุ้นๆยังไงไม่รู้?
?อย่าพูดถึงไอ้โรคจิตนั่นให้ฉันได้ยิน ได้ยินแล้วมันจี๊ดที่ใจ =O=^^?
?โอ๋ๆ เอาน่ายังไงก็ผ่านแล้ว อีกอย่างพวกเราคงไม่ได้เจอผู้ขายคนนั้นอีกแล้วแหละ =O=?
?เพราะนายนั่นทำให้กระเป๋าสตางค์สุดกิ๊บเก๋กับฮิโรกิสุดที่รักของฉันหายไป อย่าให้ฉันเจออีกนะ ฉันจะเล่นงานให้น่วมเลย?
?โหดร้ายจริงๆ เลยเพื่อนฉัน?
?ชิ!!! ?
หลังจากกินข้าวเอ้ยส้มตำเสร็จฉันกับยายน้ำหวานก็พากันกลับบ้าน ฉันบ่นบลาๆๆๆ เรื่องกระเป๋าสตางค์จนยายน้ำหวานรู้สึกผิดแทนอีตานั่นและขอโทษที่เป็นต้นเหตุที่ทำให้ของรักของหวงฉันหายไป ยายน้ำหวานบอก ถ้าวันนี้หล่อนไม่ลากฉันมาฉันก็คงจะไม่โดนไอ้คนไร้มารยาทพันธ์นั้นเดินชนจนกระเป๋าสตางค์หาย จริงๆ คนผิดไม่ใช่ยายน้ำหวานสักหน่อยแต่เป็นไอ้คนไม่มีมารยาทคนนั้นต่างหาก (สรรพนามที่เรียกแล้วแต่อารมณ์ค่ะ =^=) ฉันแน่ใจว่ากระเป๋าตังฉันหายตอนที่อีตาโรคจิตนั่นชนฉันล้มแน่ๆ คงจะเป็นตอนที่ฉันล้มลงไปจับกบกับฟุตบาทมันคงจะกระเด็นออกไปจากกระเป๋ากางเกงของฉัน ฉันไม่ได้โทษยายน้ำหวานหรอกแต่ฉันโทษไอ้คนไม่มีมารยาทคนนั้นต่างหากแล้วมันก็อดบ่นไม่ได้ของรักของหวงที่สุดในชีวิตของฉันเลยนะ TOT ฮิโรกิ~ Come back to me baby!!!



ฝากนิยายเรื่องนี้ด้วยนะค่ะ อ่านต่อคลิก >>> http://writer.dek-d.com/quixotic-secret ... ?id=671912

ตอบกลับโพส

ย้อนกลับไปยัง “ก้าวแรก(สู่นักเขียนมืออาชีพ)”