ผมกับดวงดาราในค่ำคืน

ถ้าเพื่อนๆ มีเรื่องที่น่าสนใจและต้องการแบ่งปันเนื้อหา หรือร่วมเป็นส่วนหนึ่งของการเป็นนักเขียนมืออาชีพ

Moderator: Gals, B.Comics, พี่บี

ตอบกลับโพส
kuk

ผมกับดวงดาราในค่ำคืน

โพสต์ โดย kuk »

ในคืนนี้ คืนที่พระจันทร์เต็มดวง ผมอยู่คนเดียว ในจักรวาลอันกว้างใหญ่ที่มีดวงดาวนับร้อยพันคอยโอบอุ้มไว้ คืนนี้ช่างว้าเหว่นัก ผมเดินไปเรื่อยๆ ผ่านผู้คนมากมาย ผ่านแมกไม้ที่เรียงรายตามท้องถนน ผ่านท้องฟ้าสีครามที่แสนไกล ดูดวงจันทราบนฟ้านั่นสิ....เธอช่างสง่างามและสดใส ผิดกับผมที่เดียวดายไร้เพื่อนเคียงข้าง ผมเป็นแค่คนพเนจร เดินไปเรื่อยๆ เดินไป เดินไป เดินไปบนถนนที่ทอดยาวสุดลูกหูลูกตา ผมไม่มีเงินสักแดงเดียว...และก็ไม่ได้กินอะไรมาสามวันแล้ว อดีตที่ผ่านมาเรื่องเลวร้ายต่างๆ ผมลืมมันไปหมดแล้ว ผมจำไม่ได้ว่ามันเกิดขึ้นเมื่อไหร่และเป็นไปอย่างไร ผมเป็นแค่คนๆ หนึ่งที่ต้องการที่พึ่ง ที่ต้องการความรัก ในเมืองไร้ผู้คนแห่งนี้ มีเพียงผมกับดวงจันทร์....ผมมีเพียงจันทร์เป็นเพื่อน เพื่อนเพียงคนเดียวที่ผมเหลืออยู่ คืนนี้ช่างน่าเศร้านัก ผมยังคนเดินต่อไปในเมืองที่ไร้ซึ่งผู้คน ในเมืองที่ไร้ซึ่งจิตใจ
มาถึงเช้าวันใหม่ เช้าที่มีแต่ความเงียบเหงา...ตอนนี้ผมไม่ได้รู้สึกอะไร ไม่ได้สุขเพราะไม่ได้ถูกลอตเตอรี่ และไม่ได้ทุกข์เพราะไม่ได้ถูกใครทำร้าย ผมทำได้แต่นั่งมองหลังคาสังกะสีผุๆ ที่มีแสงดวงอาทิตย์สาดส่องเป็นประกาย มันช่างสวยงามและอบอุ่นเสียจริงๆ
ผมลุกขึ้นจากกองขยะและเดินออกมาตรงถนนใหญ่เพื่อมาสูดอากาศข้างนอก ตอนนี้เพื่อนเพียงคนเดียวของผมไม่อยู่ ผมไม่รู้ว่าอนาคตของผมต่อไปจะเป็นเช่นไร ผมรู้เพียงแค่ว่า....ผมอยากตื่นจากฝันร้ายนี้เท่านั้น และแล้วที่ฟ้าครึ้มมาตลอดทั้งวันฝนก็สาดลงมาสู่พื้นดิน ทำให้ผมนึกถึงคืนวันเก่าๆ วันคืนที่มีเธอยืนอยู่เคียงข้าง ผมเฝ้าปรารถนาให้เธอกลับมาตลอด ผมได้แต่รอ รอ รอ...แล้วก็รอ สุดท้ายเธอก็ไม่มา ผมมันคนไม่มีโชค และโชคร้ายที่วันนั้นไปตกหลุมรักเธอเหมือนกับวันนี้ วันที่มีเม็ดฝนโปรยปรายลงมา บรรยากาศดูเหมือนจะเศร้าหมองขึ้นทุกที เป็นเพราะว่าฝนตกหรือน้ำตาของผมไหลกันแน่นะ ผมร้องไห้ ร้องไห้ให้กับคนที่ทำร้ายผม ด้วยคำพูดของเธอที่กรีดแทงหัวใจของผมจนแตกสลาย เธอไม่รักผมแล้ว ผมได้แต่เดินตากฝน ตัวชุ่มโชกไปด้วยหยาดน้ำจากนภา ผมไม่มีบ้าน ไม่ครอบครัว มีเพียงเธอที่อยู่ในใจเสมอ ผมแกล้งทำเป็นลืมอดีต ลืมความสัมพันธ์ของเรา ซึ่งผมก็ไม่มีทางลืมมันได้ลง ผมหลอกตัวเองมาตลอดตั้งแต่วันที่เธอเลิกรากับผมไป ผมเหนื่อยเหลือเกิน ผมอยากจะหายไปจากโลกใบนี้ โลกที่ไม่มีเธอ
และแล้วฝนก็หยุดตก ทุกอย่างหยุดนิ่งกับวันคืนที่แสนหวาน เพื่อนของผมมาแล้ว มารับผมในคืนที่แสนจะเจ็บปวด ในค่ำคืนที่แสนจะหนาวเหน็บนี้ ผมดีใจที่ได้พบกับคนสำคัญของผมอีกครั้ง

ตอบกลับโพส

ย้อนกลับไปยัง “ก้าวแรก(สู่นักเขียนมืออาชีพ)”