หลังจากอัพตอนที่ 25 แบบ 100% อาทิตาขอลาป่วยสัก 1 อาทิตย์นะคะ โดนหวัดเล่นงานแล้วค่ะ.....แค่หวัดธรรมดาค่ะ ยังไม่ทันสมัยถึงขนาด 2009 หมอแนะนำให้พักผ่อนเยอะ ๆ แล้วพบกันอาทิตย์หน้านะคะ.....รักคนอ่านค่ะ......อาทิตา
ตอนที่ 25 ประกาศหมั้น
ในงานเลี้ยงเปิดตัวโครงการ ?ณ นิมมานรดี เรสซิเด้นท์ เขาใหญ่? ที่จัดได้อย่างอลังการสมเป็นการเปิดตัวโครงการยักษ์ใหญ่แห่งวงการอสังหาริมทรัพย์แห่งปี ห้องจัดเลี้ยงของ ณ นิมมานรดี แกรนด์ โฮเตล ที่จุคนได้เกือบ 3000 คนดูเล็กลงไปถนัดตาเมื่อพบกับกองทัพนักข่าวสายธุรกิจที่ทางเจ้าของโครงการได้เชิญมาร่วมเป็นสักขีพยานในการเปิดตัวครั้งนี้ รวมทั้งแขกผู้มีเกียรติและลูกค้าเก่าแก่ที่ชื่นชอบการใช้ชีวิตใน ?คอนโดหรู? ต่างก็มาร่วมงานนี้เพื่อที่จะได้จับจองและสะสม ?ที่พัก? เพิ่มขึ้นอีกหนึ่งแห่งเอาไว้ในกรุสมบัติของตนตามประสาคนที่มีเงินเหลือกินเหลือใช้
ในห้องจัดเลี้ยงได้จัดแสดงภาพถ่ายของโครงการที่ได้เริ่มก่อสร้างไปแล้วประมาณ 20 เปอร์เซ็นต์ไว้โดยทั่ว โดยมีพริ้ตตี้สาวสวยหลายนางคอยให้รายละเอียดแก่ผู้ที่สนใจ ส่วนบริเวณตรงกลางของห้องจัดเลี้ยงนั้นก็มีโมเดลขนาดความสูง 1.5 เมตรของ ?ณ นิมมานรดี เรสซิเด้นท์ เขาใหญ่? ตั้งเด่นเป็นสง่าให้ลูกค้าได้ชมอย่างถนัดถนี่ รวมทั้งทางเจ้าของโครงการยังใช้เทคโนโลยีสมัยใหม่ในการนำเสนอตัวอย่างของห้องพักจำลองโดยไม่ต้องสร้างห้องจำลองมาวางให้เสียพื้นที่ แต่กลับใช้การฉายภาพแบบสามมิติลงบนฝาผนังซึ่งทำให้ผู้ชมรู้สึกเหมือนว่าตัวเองกำลังอยู่ในสถานที่จริง ไม่ว่าจะเป็นห้องนอนขนาดใหญ่ที่ตกแต่งด้วยเฟอร์นิเจอร์หรูหราครบครัน ห้องครัวขนาดพอดีเพราะเป็นคอนโดสำหรับการมาพักผ่อนท่ามกลางธรรมชาติที่บริสุทธิ์ เครื่องอำนวยความสะดวกต่าง ๆ เช่น สวนสวยที่ช่วยเพิ่มอ็อกซิเจน หรือสระว่ายน้ำขนาดใหญ่สำหรับการพักผ่อนและออกกำลังกาย หรือจะเป็นวิวทิวทัศน์ตามสภาพจริงของบรรยากาศโดยรอบที่พักซึ่งต่างก็สร้างแรงกระตุ้นและยั่วกิเลสให้ผู้ชมทั้งหลายอยากเห็นสถานที่จริง และอยากจับจองเป็นเจ้าของคอนโดนี้กันทั้งนั้น
วิชญ์ที่ค่ำคืนนี้อยู่ในชุดสูทสีดำยี่ห้อดังซึ่งตัดเย็บด้วยช่างมีฝีมือจากต่างประเทศ กำลังยืนพูดคุยกับพีรภาสหุ้นส่วนอีกคนของโครงการนี้อยู่ที่บริเวณหน้างาน ทั้งสองต่างก็ช่วยกันต้อนรับแขกโดยมีประวีณคอยประกบอยู่ไม่ห่างในฐานะผู้จัดการโครงการและธีรวีร์ที่คอยรับใช้ดูแลเจ้านายหนุ่มหากต้องการสิ่งใดเพิ่มเติมรวมทั้งระแวดระวังรักษาความปลอดภัยไปในคราวเดียวกัน แขกที่มาร่วมงานส่วนใหญ่เป็นลูกค้าเก่าแก่ของบริษัทนิมมานรดี ที่ต่างก็ถูกใจกับการมีสถานที่พักผ่อนหย่อนใจเป็นของตนเองตามเมืองใหญ่ ๆ และตามสถานที่อันขึ้นชื่อของประเทศ ลูกค้าและแขกที่มาร่วมงานอีกบางส่วนก็มางานนี้เพราะบารมีของพ่อเลี้ยงพาครและแม่เลี้ยงปวีณาที่จะเป็นประธานเปิดงานในคืนนี้ตามคำเชื้อเชิญของหลานชาย รวมทั้งแขกวีไอพีอีกส่วนหนึ่งที่ต่างก็ได้รับบัตรเชิญเพราะทางฝ่ายการตลาดของบริษัทมั่นใจแล้วว่า มีกำลังทรัพย์เพียงพอที่จะอุดหนุนโครงการนี้โดยไม่กระทบกระเทือนขนหน้าแข้งสักเส้น ในค่ำคืนนี้ห้องจัดเลี้ยงขนาดใหญ่ของ ณ นิมมานรดี แกรนด์โฮเตล จึงคราคร่ำไปด้วยผู้ดีมีอันจะกินซึ่งมารวมตัวกันอย่างหนาแน่น บรรดาแขกผู้มีเกียรติและมีเงินต่างทยอยกันเดินเข้างานโดยต้องลงทะเบียนที่หน้างานเพื่อรับของที่ระลึก และรอลุ้นหางบัตรว่าจะโชคดีได้รับคอนโดฟรีที่ทางเจ้าภาพกล้านำมาให้ร่วมชิงโชคหรือไม่ รวมทั้งส่วนลดในการจับจองเป็นเจ้าของคอนโดหรูหากทำสัญญาและวางเงินมัดจำภายในวันนี้
ส่วนพิชญธิดาที่สวยหวานในชุดราตรีสั้นสีขาวก็กำลังเดินดูความเรียบร้อยของงานโดยรอบ คืนนี้หญิงสาวปล่อยผมที่ดัดเป็นลอนสลวยให้ยาวสยายเคลียไหล่ขาวนวลเนียนน่าสัมผัส โดยมีหน้าม้าปัดเฉียงอยู่ด้านหน้าเพื่อเพิ่มความหวานให้กับใบหน้า พิชญธิดาไม่สวมสร้อยคอแต่เลือกใช้ต่างหูเพชรระย้าเป็นเครื่องประดับเพียงชิ้นเดียวแทน หญิงสาวมาถึงงานตั้งแต่บ่ายเพื่อมาตรวจความเรียบร้อยและความพร้อมในทุกส่วน และเมื่อแน่ใจว่าทุกอย่างเรียบร้อยสมบูรณ์ดีแล้ว เธอจึงขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัวบนห้องพักที่เจ้านายหนุ่มเปิดให้ใช้ในคืนนี้เพื่อความสะดวก และเพื่อให้เธอได้ค้างคืนแทนที่จะต้องเดินทางกลับบ้านในยามดึกดื่น แต่กว่าที่พิชญธิดาจะสามารถลงมาจากห้องแต่งตัวได้นั้นก็ต้องแต่งหน้าอยู่หลายรอบ เพราะเจ้านายหนุ่มที่ขึ้นมาแต่งตัวอยู่ห้องข้าง ๆ คอยแต่จะมา ?เอาสีลิปสติกของเธอออก? หลายต่อหลายครั้ง ด้วยเหตุผลที่ว่า ?อยากได้กำลังใจ? ซึ่งเหตุผลที่ว่าก็ฟังแล้วพอรับได้ แต่กับ ?ก็คุณอยากสวยและหวานไปทั้งตัวทำไมล่ะ? อันนี้ฟังดูค่อนข้างจะเอาแต่ใจตัวเองไปสักหน่อย แต่เจ้าของริมฝีปากหวานก็ให้ความร่วมมือเป็นอย่างดีไม่อิดเอื้อนแต่อย่างใดเพราะเธอหันมานับถือสโลแกนที่ว่า ?ทำวันนี้ให้มีความสุข? และเริ่มจะเชื่อว่า ?ความสุขมักอยู่กับคนเราได้ไม่นาน? จึงต้องรีบตักตวงเอาไว้ พิชญธิดาเองก็อยากได้กำลังใจจากวิชญ์อยู่ไม่น้อยเพราะสิ่งที่วิชญ์กำลังจะ ?เซอร์ไพรส์? ญาดาในคืนนี้นั้นช่างหนักหนาและสาหัสสำหรับเธอเสียเหลือเกิน ทั้ง ๆ ที่เธอรู้ตัวล่วงหน้าและพอมีเวลาทำใจมากว่าสองวันแล้วก็ตาม แต่เมื่อนึกถึงสิ่งที่วิชญ์บอกกับเธอเมื่อวานซืนหลังจากพาญาติผู้ใหญ่ทั้งสองไปส่งยังที่พักแล้ว พิชญธิดาก็ได้แต่สร้างความหวังให้กับตนเอง....หวังว่าวันคืนที่ต้องเจ็บปวดจะจบไปเร็ว ๆ และวันชื่นคืนสุขจะหมุนเวียนมาหาเธอบ้างในไม่ช้า....เธอได้แต่หวังว่าความหวังของเธอจะเป็นจริงได้ในเร็ว ๆ นี้
หญิงสาวยังคงยืนนิ่งและคิดย้อนไปถึงเหตุการณ์เมื่อสองวันก่อน......
?คุณวิชญ์แน่ใจแล้วหรือคะที่จะทำแบบนี้น่ะ อัณณ์ว่าคุณญาดาเขาไม่ได้รู้เห็นเกี่ยวกับเรื่องที่เกิดขึ้นหรอกคะ อย่าดึงเธอเข้ามาเกี่ยวด้วยเลย แค่นี้เธอก็ต้องผิดหวังมากพอแล้ว? พิชญธิดาตัดสินใจพูดความรู้สึกของเธอที่มีต่อเพื่อนผู้หญิงด้วยกันออกไป นอกจากจะได้ช่วยญาดาแล้ว เธออาจจะช่วยตัวเองได้ด้วย วิชญ์รับฟังแต่ไม่เห็นด้วย
?เขาเกี่ยวเต็ม ๆ เลยล่ะอัณณ์ เพราะเขาเป็นลูกสาวของคนที่ฆ่าพ่อแม่และน้องสาวของผม? วิชญ์ยังคงผูกใจเจ็บ
?แต่คนที่ทำคือนายเมธินทร์นะคะ ไม่ใช่คุณญาดา พ่อกับลูกคนละคนกัน? พิชญธิดาแย้ง
?คนที่ตายก็ไม่ใช่แค่พ่อผม แต่มีแม่และน้องสาวของผมด้วย? วิชญ์ขึ้นเสียงอย่างไม่ลดละ
?คุณไม่กลัวบาปกรรมบ้างหรือคะที่จะไปรังแกคนบริสุทธิ์น่ะ คุณญาดาไม่น่าจะต้องมารับกรรมเรื่องนี้แทนพ่อของเธอ? พิชญธิดาที่ยังใจเย็นและยังคงพยายามกล่อมวิชญ์ให้คล้อยตาม
?อัณณ์ ผมไม่ได้คิดจะฆ่าญาดาอย่างที่พ่อเขาทำกับครอบครัวของผมนะ ฉะนั้นที่ผมจะทำคงไม่บาปเท่าไรมั้ง ผมไม่ได้เอาชีวิตใคร ผมแค่จะเอาบริษัทของผมคืนแต่ถ้าพ่อของเขาจะกระอักเลือดที่ต้องเห็นลูกสาวเจ็บช้ำบ้าง ผมก็คงช่วยอะไรไม่ได้? วิชญ์หันมามองหน้าแฟนสาวก่อนที่จะตัดสินใจตัดบทว่า
?เอาล่ะ เราอย่ามัวพูดเรื่องนี้กันอีกเลย ผมแค่อยากให้อัณณ์รับรู้ว่าสิ่งที่ผมจะทำลงไปนั้นไม่ได้เกิดจากความรักความพิศวาสในตัวเขา มันเป็นแค่เกมการแก้แค้น อัณณ์เข้าใจผมนะ อย่าห้ามผมเลย ผมแค่ต้องการทวงของ ๆ ผมคืนเท่านั้น และผมจะรักษาสัญญาที่ให้ไว้กับอัณณ์ อัณณ์ไว้ใจผมนะ ผมสัญญาจะรีบจบเรื่องนี้ให้เร็วที่สุด? พิชญธิดารู้ว่าคงยากที่จะโน้มน้าวจิตใจของวิชญ์ จิตใจของคนที่ต้องสูญเสียทุกคนอันเป็นที่รักไปและต้องเผชิญโลกกว้างอย่างอ้างว้างตามลำพัง เธอคงเข้าไม่ถึงความรู้สึกนั้นของเขา......อกของลุงกับป้าไฉนเล่าจะอุ่นเท่าอกพ่ออกแม่ ?อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด รวมทั้งเธอและญาดาที่ไม่รู้อิโหน่อิเหน่ด้วยเลย สงสัยคงเป็นเพราะกรรมเก่าที่พวกเธอเคยทำเอาไว้เลยต้องมาพันผูกกันอีกในชาตินี้?
************************
พิชญธิดายืนชะเง้อรอคอยวรปรัชญ์เพื่อนสนิทที่อาสาและเสนอตัวจะมานอนค้างเป็นเพื่อนเธอโดยมีเหตุผลที่พอฟังได้ว่า
?อยากตื่นขึ้นมาในห้องพักของโรงแรมระดับเจ็ดดาวสักครั้งหนึ่งในชีวิต? เธอเลยแกล้งแซววรปรัชญ์ว่า
?ฉันเพิ่งรู้ว่าแกเป็นกินเนสบุ๊คส์เคลื่อนที่ อะไร ๆ ก็ต้องครั้งหนึ่งในชีวิต? เธอเลยโดนแซวกลับบ้างว่า
?เออ! ใครจะเหมือนแกล่ะ ครั้งเดียวในชีวิตไม่เคยพอ กับคุณวิชญ์น่ะ จูบกันไปกี่ครั้งแล้วล่ะ เอ...หรือมีมากกว่าจูบแล้วย่ะ?
?นังปาด! ฉันไม่ได้ไวไฟเหมือนแกนี่ย่ะ?
ตอนนี้เหลือเวลาอีกเพียงครึ่งชั่วโมงก็จะถึงเวลาเปิดงานแล้วแต่วรปรัชญ์ก็ยังมาไม่ถึงเสียที พิชญธิดาจึงต้องไหว้วาน กฤตธีให้ช่วยเป็นหูเป็นตาให้เธอแทนเพราะเธอจะต้องไปรอต้อนรับประธานของงาน และเมื่อพิชญธิดาเห็นบุคคลสำคัญของงานกำลังเดินผ่านซุ้มดอกไม้และน้ำพุจำลองที่หน้าประตูเข้ามา เลขาฯคนเก่งก็รีบตรงเข้าไปต้อนรับและพาท่านทั้งสองไปยังมุมรับรอง พ่อเลี้ยงพาครดูหล่อเหลาภูมิฐานสมวัยในสูทเนื้อดีสีดำสนิท ส่วนแม่เลี้ยงปวีณานั้นก็ดูสวยสง่าในชุดผ้าไหมสีทอง และยิ่งดูโดดเด่นด้วยสร้อยเพชรเส้นโตที่เข้าชุดกับต่างหูและกำไลข้อมือที่แข่งขันกันส่องประกายแวววาวจนเข้าตาแขกท่านอื่น ๆ เมื่อพาประธานกิตติมศักดิ์ทั้งสองท่านไปนั่งรอฤกษ์สะดวกสำหรับใช้เปิดงานแล้ว พิชญธิดาก็ขอตัวไปดูแลงานด้านอื่น ๆ ต่อทันที โดยทิ้งพนักงานสาวจากฝ่ายต้อนรับของโรงแรมไว้หนึ่งคนให้ช่วยรับรองญาติผู้ใหญ่ทั้งสองของท่านประธานกรรมการ
************************
ก่อนเวลาเปิดงานอย่างเป็นทางการเพียงเล็กน้อยญาดาและนายเมธินทร์ก็มาถึงบริเวณจัดงาน คืนนี้หญิงสาวนักธุรกิจหน้าใหม่ของวงการผ้าไหมแต่งกายมาในชุดกระโปรงยาวสีขาวซึ่งตัดเย็บจากลูกไม้ฝรั่งเศสทั้งตัว ชุดนี้ช่วยส่งให้เรือนร่างของเธอดูเย้ายวนน่าหลงใหลมากยิ่งขึ้น ?อกเป็นอก เอวเป็นเอว สะโพกเป็นสะโพก? อย่างที่โกโก้ได้กล่าวชมพิชญธิดาไว้ แต่เมื่อชุดนี้มาอยู่บนตัวญาดามันทำให้เธอดูเร่าร้อนและน่าค้นหามากกว่า ชุดนี้เหมาะกับ ?สาวกร้าน? อย่างญาดามากกว่า ?สาวใส? อย่างพิชญธิดา หนุ่ม ๆ ในงานต่างเหลียวมามองเธอกันแทบทั้งนั้น คืนนี้ญาดาสวย เซ็กซี่และพร้อมที่จะรับ ?เซอร์ไพรส์? ของวิชญ์อย่างมั่นใจไม่ว่ามันจะเป็นอะไรก็ตาม วิชญ์ยิ้มทักทายให้หญิงสาว.....ยิ้มบาง ๆ เพียงเท่านั้น เขาไม่ได้กล่าวชื่นชมในความงามของเธอ เพราะมีพีรภาสที่ทำหน้าที่นั้นอยู่แล้ว ส่วนประวีณยังกล้า ๆ กลัว ๆ ไม่กล้าชมความงามของญาดาเพราะไม่แน่ใจว่า ?เป็นคนของวิชญ์? ด้วยหรือเปล่า เขายังเข็ดกับวีรกรรมที่ตนเองก่อไว้คราวที่แล้วไม่หายเลยต้องนิ่งไว้ก่อน
?คืนนี้คุณญาดาสวยมากเลยนะครับ สวยจริง ๆ สวยอย่างกับเจ้าสาวเลยนะครับ? พีรภาสกล่าวชมอย่างจริงใจ
?อุ๊ย! เจ้าสงเจ้าสาวอะไรกันคะคุณพีรภาส ชมกันเกินไปหรือเปล่า นี่แค่ชุดออกงานธรรมดา ๆ เองค่ะ ถ้าด้าจะแต่งงานล่ะก็ ชุดเจ้าสาวต้องสวยกว่านี้อีกร้อยเท่าเลยล่ะค่ะ เพราะเป็นครั้งเดียวในชีวิตลูกผู้หญิงนี่คะ?
?แล้วจะมีข่าวดีเมื่อไรล่ะครับ ยังไงก็อย่าลืมเชิญผมนะครับ? พีรภาสยังคุยติดลม
?รับรองค่ะว่าต้องเชิญแน่ แต่จะแต่งเมื่อไรก็ยังไม่รู้นะคะเพราะยังไม่มีใครมาขอเลยค่ะ? ญาดาเหลือบมองวิชญ์ที่ยังไม่มีปฏิกิริยาตอบโต้ใด ๆ นับตั้งแต่เธอเดินเข้างานมานอกจากพยักหน้าและยิ้มทักทาย ญาดารู้สึกผิดหวังที่วิชญ์ไม่พูดอะไรออกมา
นายเมธินทร์ที่มาพร้อมกับลูกสาวจึงหันมาแสดงความยินดีกับวิชญ์บ้าง
?ขอแสดงความยินดีด้วยนะครับคุณวิชญ์ ผมชื่นชมความสามารถของคุณจริง ๆ ในภาวะเศรษฐกิจแบบนี้ยังสามารถลงทุนธุรกิจขนาดใหญ่แบบนี้ได้อีก เก่งมาก สมกับเป็นคนหนุ่มไฟแรงจริง ๆ? นายเมธินทร์กล่าวพร้อมกับยื่นกระเช้าดอกไม้ขนาดใหญ่ราคาแพงให้กับวิชญ์
?ขอบคุณมากครับ ยังไงคุณเมธินทร์ก็อย่าลืมจับจองคอนโดของผมสักห้องนะครับ? วิชญ์กล่าวเชิญชวน
?โอ๊ย! ไม่ไหวมั้งครับ คอนโดของคุณราคาไม่ใช่ล้านสองล้านบาท ผมคงซื้อไม่ไหวหรอก? นายเมธินทร์แกล้งออกตัว
?เดี๋ยวผมลดราคาให้เป็นพิเศษครับ? วิชญ์เออออตาม
?ป๊าพูดอะไรน่าเกลียดอย่างนั้นคะ ของซื้อของขายจะให้คุณวิชญ์มาลดราคาให้เราได้ยังไงคะ ไม่ต้องลดหรอกค่ะคุณวิชญ์ ป๊าแกล้งพูดไปอย่างนั้นเอง ระดับป๊าน่ะคอนโดแค่นี้ขนหน้าแข้งไม่ร่วงหรอก ถ้าป๊าไม่ช่วยอุดหนุนคุณวิชญ์เดี๋ยวด้าซื้อเองก็ได้ เอาไว้เวลาไปพักผ่อน คุณวิชญ์ช่วยแนะนำให้ด้าหน่อยสิคะว่าห้องแบบไหนที่เหมาะกับไลฟ์สไตล์แบบด้าดี? ญาดาถือโอกาสควงแขนและทำท่าจะลากวิชญ์ตรงไปยังโมเดลที่ตั้งตระหง่านอยู่กลางห้องจัดเลี้ยง แต่วิชญ์ฝืนตัวไว้แล้วจึงพูดขึ้นว่า
?เดี๋ยวเราค่อยไปดูกันดีกว่าครับ ก่อนอื่นผมขอพาคุณด้าและคุณพ่อของคุณไปรู้จักกับ ?บุพการี? ของผมก่อน? ญาดายิ้มรับทันทีที่ได้ยินคำชวนและคิดในใจว่า ?นี่เอง เซอร์ไพรส์ของวิชญ์ เขาต้องการแนะนำตัวเธอให้รู้จักกับพ่อแม่ของเขา?
?ไปสิค่ะ พวกท่านอยู่ไหนคะ? ญาดากระตือรือร้นอย่างออกนอกหน้า
วิชญ์จึงเดินนำคู่พ่อลูกกิจการญาดาไหมไทยไปพบกับ ?บุพการี? ของเขา
?คุณเมธินทร์ครับ นี่พ่อเลี้ยงพาครและแม่เลี้ยงปวีณาบุพการีของผมครับ? วิชญ์กล่าวแนะนำให้ทั้งสองฝ่ายได้รู้จักกัน
?คุณนี่เอง เมธินทร์ พัฒนไพศาล ผมได้ยินชื่อมานานแล้ว เพิ่งมีโอกาสได้เจอตัวจริงวันนี้นี่เอง ยินดีที่ได้ ?เจอกัน? ครับ? พ่อเลี้ยงพาครกล่าวซ่อนความนัย ?ยินดีที่ได้เจอ...ไอ้ฆาตกรที่ยังลอยนวลบนความทุกข์ระทมของคนอื่น? พ่อเลี้ยงพาครยื่นมือไปสัมผัสกับ ?ศัตรู? ส่วนแม่เลี้ยงปวีณาได้แต่พยักหน้าทักทายให้ก่อนที่จะหันไปรับไหว้จากหญิงสาวที่ยอมปล่อยแขนจากหลานชายเธอชั่วคราว
?สวัสดีจ้ะ หนูเองเหรอที่ชื่อญาดาน่ะ ฉันได้ยินตาวิชญ์พูดถึงอยู่บ่อย ๆ สวยสมกับที่ตาวิชญ์ไปคุยฟุ้งเอาไว้เลย? แม่เลี้ยงปวีณาหยอดคำหวานซึ่งทำให้ญาดาหลงระเริงจนลืมสำนวนที่ว่า ?หวานเป็นลมขมเป็นยา? ไปเสียสนิท พ่อเลี้ยงพาครและแม่เลี้ยงปวีณาต่างก็รับรู้แผนการของหลานชายมาเป็นอย่างดีแล้ว ท่านทั้งสองจึงจำเป็นต้องแสดงละคร ?ตามน้ำ?
?สวัสดีค่ะคุณป้า จริงเหรอคะที่คุณวิชญ์พูดถึงหนูน่ะ?
?จริงสิจ๊ะ พูดถึงบ่อยเลยล่ะ? ญาดาหันไปมองหน้าวิชญ์อย่างอาย ๆ ก่อนที่แกล้งเปลี่ยนเรื่อง
?ชุดของคุณป้าสวยจังนะคะ เนื้อผ้าไหมก็ดี๊ดีค่ะ ลายและฝีมือทอก็สวยมากเลยนะคะ? ญาดากล่าวชมชุดผ้าไหมทอมือของแม่เลี้ยงปวีณา
?ขอบใจจ้ะ แต่จะสู้ไหมทอมือของหนูญาดาได้หรือจ๊ะ? แม่เลี้ยงปวีณายังปากหวานต่อ
?พูดอย่างนี้แสดงว่าคุณป้าชอบผ้าไหม ไว้คราวหน้าด้าจะฝากผ้าไหมลายสวย ๆ กับคุณวิชญ์ไปให้คุณป้าสักสามสี่ผืนนะคะ? ญาดาฝากเนื้อฝากตัวกับแม่เลี้ยงปวีณาอย่างนอบน้อม
?ขอบใจหนูล่วงหน้านะจ๊ะ ชุดของหนูก็สวยมากนะ เหมือนเตรียมพร้อมมารับฟังข่าวดีเลยนะจ๊ะ เอ๊ะ! หรือว่าหนูรู้แล้วจ๊ะว่าตาวิชญ์จะทำอะไรให้ในคืนนี้น่ะ? แม่เลี้ยงปวีณาแกล้งทำไก๋
?คุณวิชญ์จะทำอะไรให้หนูหรือคะ? ญาดาเก็บความดีใจไว้ข้างในแล้วแกล้งทำใสซื่อ
?ตายแล้ว! อย่าถือสาป้าเลยนะ ป้าก็พูดเรื่อยเปื่อยไปอย่างนั้นเอง ไม่มีอะไรหรอกจ้ะ เชิญนั่งก่อนดีกว่า นี่ก็ใกล้เวลาจะเปิดงานแล้ว คุณคะเชิญคุณเมธินทร์นั่งลงก่อนเถอะคะ? แม่เลี้ยงปวีณาแสดงได้สมบทบาทยิ่งนัก ทำให้ญาดายิ่งอยากรู้มากกว่าเดิม ?แสดงว่าเซอร์ไพรส์ของเรายังไม่ได้เริ่ม มันคืออะไรกันแน่นะ อยากรู้จัง?
************************
พิชญธิดาที่ยังวุ่นกับการดูแลงานให้เรียบร้อยและสมบูรณ์มากที่สุด และทุกฝ่ายต่างก็ฝากความหวังไว้ที่เธอกันทั้งนั้น อะไรที่ขาด อะไรที่ไม่แน่ใจ ต่างก็พุ่งมาที่เธอเพราะคิดว่าเธอคือ ?คนพิเศษ? ของท่านประธานกรรมการใหญ่ ดังนั้นการตัดสินใจของเธอน่าจะมีน้ำหนักเพียงพอ และเธอก็ ?ใหญ่? พอเพียงที่จะตัดสินใจได้ในกรณีฉุกเฉิน อาทิเช่น อาหารและเครื่องดื่มที่เตรียมไว้รับรองแขกและนักข่าวไม่เพียงพอเธอก็อนุมัติให้ทางห้องครัวทำเพิ่มได้เลยไม่ต้องรอให้อาหารหมดก่อน รวมทั้งที่ทางนักข่าวต้องการสัมภาษณ์วิชญ์ต่อหลังพิธีเปิดงานเธอก็ให้พนักงานเตรียมเปิดห้องประชุมเล็กเพื่อการสัมภาษณ์ และรู้ดีว่านักข่าวคงจะไม่สัมภาษณ์แค่เรื่องคอนโดเพียงเท่านั้น เพราะมีข่าวที่เด็ดกว่านั้นรออยู่ พิชญธิดาวุ่นเสียจนไม่ได้สังเกตเห็นการมาถึงของวรปรัชญ์ จนกระทั่งได้ยินเสียงกระซิบอยู่ข้างหูว่า
?นังอัณณ์ดูซิวิ่งวุ่นจนหน้ามันหมดแล้ว ไป ไป๊ ไปห้องน้ำได้แล้ว ไปโบ๊ะหน้าหน่อยไป หน้าตาดูไม่ได้เลย เดี๋ยวก็สวยไม่เท่านางอิจฉาอย่างฉันหรอก จะถึงเวลาเปิดงานแล้วไม่ใช่เหรอ รีบไปรีบมาเร็ว ๆ เลยแก?
?ย่ะคุณวรปรัชญ์ ฉันน่ะเป็นนางซินนะย่ะ ยังไงก็ต้องสวยกว่านางอิจฉาอย่างแก?
?เออ...นางซินก็นางซิน แต่ขอเตือนความจำเท่าเม็ดถั่วของแกหน่อยนะว่า เจ้าชายน่ะเขาตกหลุมรักนางซินตอนที่แต่งตัวสวยเป็นเจ้าหญิงหน้าผ่อง ไม่ใช่หน้ามันแผล็บแบบแกตอนนี้ย่ะ? วรปรัชญ์พูดเกินจริงเสียจนพิชญธิดาใจเสียและกลัวจะขี้เหร่ขนาดนั้น เรื่องความสวยความงามเป็นเรื่องที่ผู้หญิงยอมกันไม่ได้ พิชญธิดาจึงก้มดูเวลาบนข้อมือ เธอไม่มีเวลามาต่อปากต่อคำกับวรปรัชญ์มากนัก หญิงสาวจึงรีบเดินจ้ำไปยังห้องน้ำหญิงทันที และขณะที่กำลังเพิ่มความงามอยู่หน้ากระจกบานใหญ่นั้นเธอก็ได้ประจันหน้ากับ ?อดีตคู่ควง? คนหนึ่งของวิชญ์ บัณฑิตา ผู้จัดการฝ่ายลูกค้าสัมพันธ์ของบริษัท อาร์ท มีเดีย แอนด์ ออร์การ์ไนเซชั่นที่คงได้รับเชิญมาในนามของบริษัทคู่ค้าของนิมมานรดี แถมวิชญ์ยังคงวางใจติดต่อให้บริษัทของบัณฑิตาช่วยจัดงานเปิดตัวคอนโดอีกครั้งที่สถานที่จริงเพียงรอให้การก่อสร้างแล้วเสร็จไปสัก 50% ก่อน พิชญธิดายิ้มให้บัณฑิตาผ่านทางกระจกเงา
?สวัสดีค่ะคุณตา สบายดีไหมคะ? พิชญธิดากล่าวทักทายตามมารยาทที่ดี ทั้ง ๆ ที่ไม่ค่อยจะอยากเสวนากับบัณฑิตาสักเท่าไรตามประสาหญิงสาวทั่ว ๆ ไปที่ต่างก็ไม่ชอบหน้า ?อดีต? ของคนรักโดยไม่มีสาเหตุ
?สวัสดีค่ะคุณอัณณ์ ตาสบายดีค่ะ คุณอัณณ์ล่ะคะสบายดีหรือเปล่า? บัณฑิตาทักทายตอบพลางสำรวจชุดสวยราคาแพงของพิชญธิดาอย่างไม่เกรงใจก่อนที่จะกล่าววาจาเชือดเฉือนออกไปว่า
?ชุดสวยจังนะคะ ซื้อที่ไหนคะนี่? บัณฑิตาสอดรู้สอดเห็นตามประสาคนขี้อิจฉา
?ของร้าน by Coco น่ะค่ะ? พิชญธิดาตอบ
?อ๋อ ร้านนี้นี่เอง ร้านที่วิชญ์ชอบไปนี่คะ ตาก็มีชุดร้านนี้อยู่หลายตัวเหมือนกันค่ะ? บัณฑิตาอวดความสนิทสนมที่เคยมีกับวิชญ์ให้พิชญธิดาฟัง เธอพูดความจริงเพียงบางส่วนเพื่อสร้างความเข้าใจผิดให้กับพิชญธิดา ใช่...ที่วิชญ์ชอบไปร้านนี้ แต่เขาไปกับป้าของเขาไม่ใช่กับเธอ และที่เธอมีชุดร้านนี้ก็เพราะมี ?หนุ่ม ๆ? ซื้อหามาให้รวมทั้งที่เธอซื้อมาประดับบารมีเองบ้างในยามที่ร้านลดราคา บัณฑิตาประสบความสำเร็จในการทำให้พิชญธิดาไขว้เขวและหน้าชา ?คุณวิชญ์เคยพาผู้หญิงคนนี้ไปซื้อเสื้อผ้าที่ร้านคุณโกโก้ด้วยเช่นกัน? ขนาดคำพูดของบัณฑิตาที่เป็นแค่ ?คนเก่า? เธอยังเจ็บจี๊ดขนาดนี้ จากคำพูดของบัณฑิตาและสายตาเยาะเย้ยของเธอแสดงให้พิชญธิดารู้ว่า ?วิชญ์เทคแคร์ผู้หญิงของเขาเหมือนกันหมด ไม่มีใครพิเศษกว่ากัน?
?เอ.....แล้วนี่วิชญ์เพิ่งพาไปซื้อมาหรือเปล่าคะ เขาให้เป็น ?ค่าตอบแทน? สำหรับอะไรเอ่ย แต่ก็แปลกดีนะคะทำไมมากันเป็นเซ็ทเลยล่ะคะงานนี้ หรือว่า ?ทำงาน? กันเป็นทีมเวิร์คคะ ฮิ ฮิ ฮิ? บัณฑิตายังคงใส่ไฟต่อเพราะเธอได้เห็น ?ทีมเวิร์ค? อีกคนที่กำลังเดินตามเป็นเงาของวิชญ์แล้ว ?ยัยนี่คงเป็นได้แค่ตัวแก้ขัด เพราะนังญาดาดูท่าจะมีภาษีดีกว่า?
พิชญธิดาอ่านเจตนาของบัณฑิตาออกแต่เธอเข้าใจไม่ทั้งหมด ?ใครมาเป็นเซ็ท และใครเป็นทีมเวิร์คกับใคร งง ไม่เข้าใจ?แต่หญิงสาวที่ยังมีภารกิจคั่งค้างอยู่และมีเวลาไม่มากนัก เธอจึงสวนเจ้าแม่ออร์การ์ไนเซชั่นกลับไปแค่พอหอมปากหอมคอ
?ค่ะ ชุดนี้คุณวิชญ์เพิ่งซื้อให้ ?ของใหม่? สวยกว่า ?ของเก่า? ไหมคะ เอ...แล้วทำไมวันนี้คุณตาไม่ใส่มาบ้างล่ะคะ เห็นว่ามีเยอะไม่ใช่เหรอ หรือกลัวว่าจะมีคนจำได้ว่าเคยใส่ไปงานอื่น ๆ มาแล้วทุกชุด? พิชญธิดาใช้สายตา ?จิก? คู่ต่อสู้กลับไปพร้อมกับทำปากแบะใส่ บัณฑิตาหน้าหงายไม่นึกว่าสาวใสตรงหน้าจะกล้างัดข้อกับเธอ เมื่อเห็นคู่ต่อสู้กำลังเพลี่ยงพล้ำพิชญธิดาจึงรีบรุกต่อ
?คุณตาค่ะ ดิฉันขอตัวก่อนนะคะเพราะมีงานต้องทำ ไม่ว่างกับเรื่องไร้สาระแบบนี้? พิชญธิดายอมเสียมารยาท เธอเดินหนีออกมา เธอคงไม่ใช่นางเอกแสนดีเหมือนในนิยาย ไม่ใช่นางซินที่ยอมให้โขกสับง่าย ๆ เมื่อร้ายมาก็ต้องร้ายตอบ....คำสอนของวรปรัชญ์ที่เธอยังจำได้ขึ้นใจ
************************
?นังอัณณ์มัวไปทำอะไรอยู่ย่ะ มาเร็วพ่อเลี้ยงพาครเพิ่งจะตัดริบบิ้นเปิดงานไปแล้ว นี่คุณวิชญ์กำลังจะกล่าวเปิดตัวโครงการ คืนนี้คุณวิชญ์ของแกหล่อจังเนอะ เท่ห์ชะมัด เห็นแล้วหมั่นเขี้ยว อยากกระโดดหอมแก้มสักฟอด? วรปรัชญ์ที่เป็นโรคแพ้คนหล่อเพ้อถึงแฟนเพื่อนโดยไม่เกรงใจเจ้าของเลยสักนิด เพื่อนซี้ทั้งสองต่างยืนฟังท่านประธานกรรมการกล่าวเปิดตัวคอนโดหรูที่แวดล้อมไปด้วยธรรมชาติท่ามกลางขุนเขา ขณะที่วิชญ์กำลังนำเสนอที่พักผ่อนแสนหรูของคนมีเงินอยู่นั้น บนฉากหลังของเขาก็มีภาพถ่ายจากสถานที่จริงขึ้นโชว์เพื่อเรียกกิเลสและเงินในกระเป๋าจากลูกค้า แต่วรปรัชญ์ที่มีสายตาแสนซอกแซกกลับไม่สนใจพรีเซ็นเทชั่นสักเท่าไร เพราะรู้ดีว่าไม่มีปัญญาซื้อมาครอบครอง วรปรัชญ์จึงคอยมองคนโน้นคนนี้เพื่อหาที่หล่อ ๆ สะดุดตา แล้วเขาก็หันไปเห็นญาดา
?ต๊าย ตาย นังอัณณ์ดูสิคืนนี้แม่ญาดานั่นเธอสวยมากนะ ท่าเดินเชิดเสียไม่มี ผมเผ้าหน้าตาผ่านหมด ยิ่งหุ่นไม่ต้องพูดถึง เรียกน้ำลายหนุ่มน้อยหนุ่มแก่ได้อย่างสบาย? พิชญธิดาหันไปมองตามคำบอกเล่าของวรปรัชญ์ซึ่งเป็น ?เจ้าแม่แฟชั่น? แสดงว่าญาดาจะต้องสวยมากไม่อย่างนั้นวรปรัชญ์คงไม่เอ่ยปากชม ?ชะนี? เสียขนาดนี้ และเธอก็ต้องยอมรับว่าวรปรัชญ์พูดจริงทุกประการ แต่เมื่อได้เพ่งพินิจชุดสวยของญาดาแล้ว พิชญธิดาถึงกับตกตะลึง
?ปรัชญ์ แกว่าชุดของคุณญาดานั่นน่ะ ใช้ผ้าลายเดียวกันกับของฉันไหม? พิชญธิดาถามวรปรัชญ์ด้วยสีหน้าเคร่งเครียด และภาวนาขอให้คำตอบที่กำลังจะได้ยินจากปากเพื่อนรักนั้นไม่ตรงกับคำตอบในใจของเธอ
?จริงด้วยแก ลายลูกไม้เหมือนกันเลยอ่ะ เหมือนเปี๊ยบเลยนะนังอัณณ์ แถมชายผ้าที่ต่อจากโบว์ใต้อกนั่นอีก ก็ใช้ผ้าพริ้วชนิดเดียวกันกับตัวกระโปรงของแกเลย อะไรมันจะบังเอิญขนาดนี้ ดู ๆ ไปชุดของแกกับชุดของแม่ญาดานั่นเหมือนจะมาจากร้านเดียวกันเลยนะ เอ๊ะ! หรือว่าใช่ฮะนังอัณณ์? วรปรัชญ์ที่มัวแต่สำรวจชุดของญาดาเลยไม่เห็นใบหน้า ?ช็อค? ของเพื่อนสาว
?ทำไมเขาทำแบบนี้? พิชญธิดาพูดออกมาเบา ๆ แต่วรปรัชญ์ที่ยืนขนาบอยู่ได้ยินอย่างชัดเจน
?ใครทำแบบนี้ และทำอะไร อัณณ์ บอกมาสิ เฮ้ย! ทำไมหน้าแกซีดแบบนี้อ่ะ?
พิชญธิดาที่กำลังหน้าซีดเพราะเข้าใจผิดและคิดไปเองว่า วิชญ์เป็นคนพาญาดาไปซื้อชุดที่เธอสวมใส่จากร้านคุณโกโก้เหมือนกัน ?นี่เองเซ็ทและทีมเวิร์คของเธอ? ที่บัณฑิตาพูดถึง พิชญธิดาที่กำลังเสียใจเพราะคาดไม่ถึงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนี้ คาดไม่ถึงว่าวิชญ์จะทำแบบนี้กับเธอ เพราะมัวแต่เสียใจและตกใจกับเรื่องตรงหน้าหญิงสาวจึงไม่ได้ยินว่าวิชญ์กำลังประกาศข่าวสำคัญให้แขกผู้มีเกียรติและนักข่าวได้ฟัง
?อัณณ์ แกเป็นอะไรหรือเปล่า แกรู้แล้วไม่ใช่เหรอว่าคุณวิชญ์เขาจะประกาศหมั้นกับแม่ญาดานั่นน่ะ? วรปรัชญ์เห็นหน้าตาเพื่อนรักแล้วชักใจไม่ดี เขาจึงโอบเธอไว้หลวม ๆ เพราะกลัวว่าเธอจะเป็นลมล้มพับไปเสียก่อน แล้วจึงพยายามปลอบใจเพื่อสาวต่อ
?ไหนแกบอกว่าเรื่องนี้คุณวิชญ์บอกแกล่วงหน้าแล้วไง แกยังทำใจไม่ได้เหรอ ท่องไว้สิว่าเขาแค่เล่นละคร อย่าคิดมากสินังอัณณ์?
?อือ เรื่องนี้น่ะคุณวิชญ์เขาบอกไว้ก่อนแล้ว บอกแค่เรื่องนี้? พิชญธิดาพูดตอบเบา ๆ เรี่ยวแรงที่เคยมีถดถอยจนแทบไม่เหลือ พิชญธิดาเก็บความคิดอีกส่วนเอาไว้ในใจ ?แต่เขาไม่เคยบอก ไม่เคยเล่าให้ฟังเลยว่าพาคุณญาดาไปซื้อชุดที่ร้านคุณโกโก้ด้วย ทำไมต้องปิดบังกันด้วย? หญิงสาวหลับตาลงเพื่อรวบรวมกำลังใจให้ตัวเอง เมื่อลืมตาขึ้นเธอก็ได้สบตากับวิชญ์ที่ยังยืนอยู่บนเวทีพอดี วิชญ์ที่กำลังเอาแหวนเพชรน้ำงามบรรจงสวมใส่ให้กับญาดาที่ยิ้มหน้าบานจนไม่ได้สังเกตเห็นว่า คู่หมั้นหมาด ๆ กำลังสบตากับสาวอื่นอยู่ วิชญ์ไม่เข้าใจว่าทำไมพิชญธิดาถึงมีแววตาตัดพ้อให้เขา เธอดูเหมือนเสียใจมากกับสิ่งที่กำลังเกิดขึ้น เธอบอกเขาเองว่าเข้าใจและรับมันได้ แต่ทำไมเธอถึงดูเศร้าสร้อยขนาดนี้
พิชญธิดาหลับตาลงอีกครั้งหนึ่งเพื่อกลบน้ำตาที่กำลังจะล้นเอ่อและไหลออกมา เธอบอกวรปรัชญ์ว่าจะไปเข้าห้องน้ำอีกครั้ง
?ไม่ต้องตามไปด้วยหรอกปรัชญ์ ฉันไม่เป็นไร ไม่เป็นไรจริง ๆ แค่ปวดหัวนิด ๆ น่ะ เดี๋ยวมานะ? เมื่อพูดจบพิชญธิดาก็เดินออกไปทางห้องน้ำหญิงทันที เธอต้องการไปสงบสติอารมณ์สักครู่ก่อนที่จะต้องกลับมาเผชิญความจริงที่แสนเจ็บปวดอีกครั้ง
************************
?เป็นไง ทนเห็นภาพบาดตาบาดใจไม่ได้เหรอถึงต้องหนีมาหลบอยู่ในนี้น่ะ? เสียงเยาะเย้ยถากถางของบัณฑิตาที่คงเห็นเธอเดินเข้ามาทำใจในห้องน้ำเลยตามมาทับถมให้สาแก่ใจ
?คุณมีธุระอะไรอีกคะ? พิชญธิดาที่ไม่มีพละกำลังจะไปต่อกรกับใครในตอนนี้ถามออกไป
?ไม่มีธุระอะไรหรอก ฉันแค่อยากจะมาดูว่าคนตกสวรรค์เป็นยังไง เป็นไงล่ะคงวาดฝันไว้เยอะสินะ ไม่ประเมินตัวเองสูงไปหน่อยเหรอ นี่เธอไม่รู้หรือว่าวิชญ์น่ะ เขาเจ้าชู้จะตาย เขาขี้เบื่อ ยิ่งได้มาง่าย ๆ ยิ่งเบื่อเร็ว ระดับเขาน่ะไม่หยุดที่เธอที่เป็นแค่เลขาฯกระจอก ๆ หรอก อย่าหลงตัวเองไปหน่อยเลย โน่น โผล่หน้าออกไปดูคนที่เขาหมั้นด้วยสิ ว่าพวกเขาเหมาะสมกันแค่ไหน สวยหล่อทั้งคู่แถมรวยล้นฟ้าเหมือนกันอีก อย่างนั้นสิถึงจะเรียกว่าเหมาะสมกันน่ะ? บัณฑิตายังคงพล่ามไม่หยุด แต่พิชญธิดาไม่อยากฟังอีกต่อไปแล้ว
?หยุด! หยุดได้แล้ว หยุดพูด ?เรื่องของคุณ? ได้แล้ว? อย่างน้อยเธอก็ได้สะใจบ้างที่บัณฑิตาถึงกับตกใจอ้าปากค้าง พิชญธิดาจึงต้องรีบจบบทสนทนา
?อย่าเอาเรื่องของคุณมาเล่าให้ฉันฟังอีก เพราะฉันไม่อยากสมเพชคุณไปมากกว่านี้ นั่นมันเรื่องของคุณไม่ใช่เรื่องของฉัน ดังนั้นจึงไม่ต้องเอาเรื่องสุดแสนรันทดของคุณมาประจานให้ฉันฟัง ฉันไม่อยากรับรู้ ลาก่อนนะคะและหวังว่าจะไม่ต้องโคจรมาเจอกันอีก? พิชญธิดาที่คิดแล้วว่าคงหาความสงบในห้องน้ำไม่ได้แน่ ๆ จึงตัดสินใจกลับเข้าไปในงานอีกครั้ง
************************
ในงานเลี้ยงหลังการประกาศหมั้นสายฟ้าแลบของนักธุรกิจหนุ่มไฟแรงเจ้าของคอนโดหรูที่เพิ่งแถลงข่าวเปิดตัวไปพร้อม ๆ กับการเปิดตัวแฟนสาวที่เพิ่งรับหมั้นไปกลางงานเลี้ยงอย่างไม่ได้เตรียมตัวเตรียมใจมาก่อน บรรดานักข่าวต่างก็กรูกันเข้าไปหาคนทั้งคู่เพื่อต้องการสัมภาษณ์ พนักงานต้อนรับของโรงแรมที่ได้เตรียมห้องประชุมไว้แถลงข่าวตามที่พิชญธิดาสั่งไว้แล้ว จึงต้องช่วยกันนำบรรดานักข่าวไปรอสัมภาษณ์เจ้านายของพวกตนในห้องที่จัดเตรียมไว้ และปล่อยให้เจ้านายกับคู่หมั้นสาวแสนสวยได้มีเวลาเตรียมตัวก่อนการให้สัมภาษณ์ ญาดาที่ยังปลื้มไม่หายกับเซอร์ไพรส์ชิ้นนี้ของวิชญ์แต่ต้องการแกล้งงอนคู่หมั้นหนุ่ม จึงพูดว่า
?คุณวิชญ์อ่ะ ใจร้ายจัง ไม่ได้ให้ด้าได้เตรียมตัวเตรียมใจมาก่อนเลย? ญาดาต่อว่าทั้ง ๆ ที่ดวงตายังสดใส และนิ้วมือขวายังคงลูบแหวนหมั้นที่นิ้วนางข้างซ้ายอยู่ตลอดเวลาเพื่อตอกย้ำกับตัวเองว่านี่คือเรื่องจริง
?ก็ผมบอกไว้แล้วนี่ครับว่าจะมีเซอร์ไพรส์? วิชญ์ตอบหญิงสาวตรงหน้าแต่สายตาของเขากลับสอดส่องหาใครอีกคน คนที่เขากำลังเป็นห่วงความรู้สึกของเธอ เพราะเห็นเธอเดินออกจากห้องจัดเลี้ยงไปทันทีที่มีการประกาศหมั้น
?ป๊าของด้าคงไม่เซอร์ไพรส์ไปกับคุณด้วยหรอกค่ะ เล่นมามัดมือชกกันแบบนี้อ่ะ เร็วจนแทบตั้งตัวไม่ทันเลยนะคะ? ปากทำต่อว่าแต่ในใจกลับพองโตเพราะขนาดของแหวนที่พอดีกับนิ้วมือเธออย่างพอดิบพอดี
?ถ้าคิดว่าเร็วไป งั้นคุณด้าจะถอนหมั้นไหมล่ะครับ? วิชญ์ถามด้วยน้ำเสียงจริงจังพร้อมทั้งจ้องหน้าหญิงสาวอย่างไม่เกรงใจ เขาหงุดหงิดที่หา ?ตัวจริง? ไม่พบและเริ่มรำคาญกับมายาร้อยเล่มเกวียนของญาดา เมื่อเห็นสีหน้าตกใจของผู้หญิงตรงหน้า เขาจึงรู้ตัวว่า ?เล่นแรง? เกินไปเสียแล้ว วิชญ์จึงต้องรีบเปลี่ยนน้ำเสียงให้ฟังดูนุ่มนวลขึ้นอย่างที่คนรักกันควรทำ
?ผมล้อเล่นน่ะครับ ถึงคุณด้าอยากถอนหมั้น ผมก็ไม่ยอมหรอก ตอนนี้ผมมัวแต่พะวงว่าจะไปอธิบายกับคุณพ่อของคุณยังไงดีบวกกับเหนื่อยนิดหน่อยเลยหงุดหงิด ขอโทษนะครับ?
?อ๋อ! ป๊าของด้าคงไม่ว่าอะไรหรอกค่ะ คงดีใจเสียด้วยซ้ำที่ด้าขายออกเสียมากกว่า? ญาดาจ้องหน้าชายหนุ่มที่ผันตัวเองมาเป็นคู่หมั้นของเธอในชั่วพริบตา
?งั้นเดี๋ยวเราค่อยมาคุยกับคุณพ่อของคุณ ตอนนี้เราไปแถลงข่าวกันก่อนดีกว่า ผมต้องการให้ข่าวนี้เป็นทอล์ค ออฟ เดอะ ทาว์น? วิชญ์บอกกับญาดาโดยละข้อความต่อท้ายไว้ในใจ ?เพราะยิ่งดังมากคุณก็จะยิ่งเสียหน้ามากในวันที่ถูกผมถอนหมั้น และพ่อคุณก็ต้องเจ็บมาก?
?ตกลงค่ะ เดี๋ยวด้าขอไปบอกป๊าก่อนนะคะ? ญาดาเดินไปบอกให้นายเมธินทร์กลับบ้านไปก่อน เพราะวิชญ์จะไปส่งเธอเองหลังแถลงข่าวเสร็จ เมื่อญาดาเดินกลับมาวิชญ์จึงจูงมือเธอเพื่อตรงไปยังห้องประชุมเล็กที่เขาคาดว่าใครบางคนอาจจะรอเขาอยู่ที่นั่นก็เป็นได้ ใจของเขาไปถึงห้องแถลงข่าวก่อนตัวตั้งนานแล้ว
************************
ขอคอมเม้นต์ด้วยนะคะ ขอบคุณมากค่ะ
ภารกิจรัก ภารกิจแค้น ตอนที่ 25 (100% แล้วจ้า)
Moderator: Gals, B.Comics, พี่บี